อาถรรพ์สวาทสระบัว (3/5)

คเชนทร์ขับรถไปส่งบงกชที่บ้าน ระหว่างทางเธอปฏิเสธการรับผิดชอบจากเขาเพราะไม่อยากอับอายชาวบ้านที่ตนเองชิงสุกก่อนห่าม

ก่อนที่จะเดินทางไปยังบ้านยายแก้วที่บงกชชี้ให้ดู ชายหนุ่มกลับไปที่สระบัวงามอีกครั้ง แล้วใช้ถุงพลาสติกสวมมืออย่างระมัดระวังตักน้ำใสสระบรรจุใส่ขวดแก้วเตรียมจะไปส่งตรวจที่ศูนย์วิจัยที่เพื่อนของตนทำงานอยู่

ไม่ใช่ว่าเขาไม่เชื่อคำพูดของบงกช หรือลบหลู่ทั้งๆ ที่เจอมากับตัวแล้ว แต่เพราะอยากได้หลักฐานทางวิทยาศาสตร์ในการอ้างอิงสิ่งที่เขาจะใส่ในสารคดี

รถของชายหนุ่มมาจอดที่บ้านของยายแก้ว หญิงวัยหกสิบสองที่ยังดูแข็งแรงอยู่ จากนั้นหญิงสาววัยใกล้เคียงกับบงกชก็ออกมาต้อนรับเขาด้วยอาหารมื้อเย็นพร้อมกับผลไม้ที่แกะไว้ให้พร้อมรับประทาน

“ฉันชื่อเกล้านะจ๊ะคุณ นี่เป็นรายละเอียดของโฮมสเตย์แห่งนี้ค่ะ” เธอแนะนำตัวด้วยท่าทางที่สดใส จากนั้นก็นำใบรายการราคาและกฎระเบียบการพักให้แก่เขาอ่าน

“ครับ ผมคเชนทร์นะครับ เรียกว่าช้างก็ได้” เขาพูดอย่างเป็นกันเอง แม้รู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อยกับท่าทางอ่อยนิดๆ ของอีกฝ่ายแต่ก็ต้องเป็นผู้พักอาศัยตามมารยาท

“ห้องนอนคุณช้างอยู่ชั้นสองด้านซ้ายมือนะคะ ห้องน้ำถ้าชอบแบบบรรยากาศชนบทก็อาบด้านนอกได้ หากชอบความสะดวกสบายก็อาบด้านในนะคะ” เธออธิบายด้วยน้ำเสียงหวานหยด

“เกล้าชอบนุ่งผ้าซิ่นอาบข้างนอก ถ้าชอบก็ยืนไปอาบด้วยกันนะคะ” เธอทิ้งท้ายด้วยปลายเสียงที่กระเส่าอย่างเชิญชวน ก้มลงเล็กน้อยให้เห็นเนินอกที่ดันคอเสื้อออกมา

“นังเกล้า เก็บปากเก็บนมเข้าห้องไป แรดนักเชียว” ยายแก้วร้องด่าหลานสาวที่อยากได้ผัวเมืองกรุงเพราะอยากสุขสบาย ทำให้หญิงสาวเดินลงส้นเท้าเข้าห้องด้วยความไม่พอใจ

คเชนทร์โล่งใจที่เธอเข้าห้องไปเสียที คนอย่างเกล้าไม่ต้องดีดน้ำราคะจากสระบัวเธอก็ร่านสวาทและพร้อมจะกระโจนใส่ผู้ชายได้อยู่ตลอดเวลา

‘เห็นทีเราต้องระวังตัวกว่านี้แล้ว’ เขาบอกตัวเองเมื่อเห็นพฤติกรรมของหลานสาวเจ้าของที่พัก และคิดว่าพรุ่งนี้จะให้บงกชพาเที่ยวชมหมู่บ้านดีกว่า

“ยายต้องขอโทษนะพ่อหนุ่ม นังเกล้ามันก็เป็นแบบนี้แต่ไม่มีพิษมีภัยกับใครหรอก” ยายแก้วบอกเมื่อเห็นเขามีท่าทางกังวลกับหลานสาว

“ครับ เอ่อ พรุ่งนี้ผมจ้างคนอื่นพาชมหมู่บ้านกับสระบัวงาม ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ” เขาถามตามมารยาทเพราะกลัวว่าชาวบ้านจะขัดผลประโยชน์กันในภายหลัง

“ไม่เป็นไรเลย ดีเสียอีกเพราะนังเกล้ามันไม่รู้เรื่องอะไรหรอก จะได้กระจายรายได้ไปบ้านอื่นด้วย” ยายแก้วบอกด้วยรอยยิ้มที่ยินดีทำให้เขาโล่งใจ

ในตอนหัวค่ำหลังจากรีบอาบน้ำเสร็จแล้วคเชนทร์ก็กักตัวอยู่ในห้องเพราะไม่อยากเจอเกล้า หญิงสาวผู้พร้อมจะกระโจนใส่ตน

เขานั่งพิมพ์ประวัติสระบัวงามคร่าวๆ ตามที่บงกชเล่า แต่ไม่ได้ระบุว่าเป็นความจริงที่น่าเหลือเชื่อ และใช้คำพูดที่ระมัดระวังไม่ให้ลบหลู่ความเชื่อของคนในหมู่บ้านและสิ่งที่เขาประสบมากับตนเอง

สักพักก็หยิบขวดน้ำที่กรอกใส่ขวดแก้วขึ้นมาดู รู้สึกขนลุกเกรียวอย่างบอกไม่ถูกกับสิ่งที่ซ่อนอยู่ในนั้นแล้วทำหลุดมือลงไปที่พื้นไม้ที่มีรอยแยก

“บ้าจริง” เขาสบถแล้วหยิบถุงพลาสติกใกล้มือมาหยิบขวดแก้วที่หกขึ้นมา ถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่มันหกออกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

จากนั้นเขาก็รีบปิดฝาให้แน่นสนิทแล้วรีบเข้านอนโดยไม่รู้เลย ว่าหยดน้ำเพียงไม่กี่หยดที่หล่นลงไปยังชั้นล่างจะหยดโดนเกล้า ที่กำลังหาวิธีหว่านเสน่ห์ให้เขาเพื่อหวังจะไปสุขสบายที่เมืองกรุง

หญิงสาวนุ่งผ้าถุงจะออกไปอาบน้ำเพื่อยั่วยวนให้เขาแอบมองเธอ พอเดินไปถึงก็รู้สึกร้อนรุ่มอย่างประหลาด ตักน้ำอาบไปครึ่งตุ่มก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะหายจากอาการที่แสนประหลาดนี้

“นังเกล้านี่มันหุ่นดีจริงๆ” หนุ่มขี้เมาข้างบ้านพูดขณะที่นั่งมองเธออาบน้ำอย่างเพลินตา

เกล้าหันไปตามเสียงแล้วเห็นเขาเข้า ปกติทั้งด่าทั้งสาดน้ำใส่ คราวนี้เธอกลับรู้สึกพิศวาสอีกฝ่ายอย่างถอนตัวไม่ขึ้น

“พี่เอก อยากเอาเกล้าไหมจ๊ะ เข้ามาสิ เกล้าอยากโดนเอา” เธอเรียกเขาอย่างเชิญชวน

เขารีบข้ามพุ่มไม้หลังบ้านตนข้ามไปเขตบ้านของอีกฝ่ายอย่างไม่รอช้า เกล้าถอดกางเกงเขาออกไปแล้วจับท่อนเอ็นลำเขื่องขึ้นมาดูดเลียมันอย่างกระหาย

ริมฝีปากอวบอิ่มทั้งอมทั้งดูดปลายหัวมนอย่างสุดความสามารถ กลิ่นคาวติดจมูกและกลิ่นเหล้าขาวกระตุ้นให้เธอยิ่งเกิดความปรารถนา

หญิงสาวเลียรอบปลายหัวหยัก ไล้ลิ้นเลียไปตามเส้นเลือดที่ขดตัวแน่นที่ท่อนเนื้ออุ่น สลับกับดูดเม้มที่ปลายหัวอย่างคนที่เจนรัก

“ซี๊ด อ๊าส์ เกล้าจ๋า ซี๊ด” เขาสูดปากครางออกมาอย่างพอใจ โยกสะโพกเข้าไปในลำคอของเธออย่างกลัดมัน

เอกพาเธอลุกไปยืนกระแทกที่ขอบตุ่มใส่น้ำ ให้เธอเอามือเกาะค้ำที่ขอบตุ่มแล้วกดท่อนเอ็นสอดใส่เข้าไปจากทางด้านหลัง

มือหยาบหน้าเกาะกุมที่สองเต้าแล้วบีบเคล้นอย่างเมามัน ริมฝีปากร้อนและมีกลิ่นแอลกอฮอล์จูบไซ้ที่ซอกคอด้านหลังในขณะที่สะโพกกระแทกเธออย่างไม่บันยะบันยัง ทำให้เกล้าเสียวจนขาสั่นพั่บๆ ตามแรงกระแทกที่ถาดถมเข้ามา

“หอยเอ็งตอดดีเหลือเกินนังเกล้า อ๊าส์” หนุ่มข้างบ้านขี้เหล้ากัดฟันกระแทกอย่างไม่ปรานี

“อ๊าส์ เสียว ซี๊ด พี่เอกจ๋า ถ้าเอามันขนาดนี้ฉันให้พี่เอานานแล้ว โอ๊ย เสียวเหลือเกิน จะแตกแล้ว”

“รอก่อนนังเกล้า อ๊าส์ เวลาเมาข้าจะอึดเป็นพิเศษ ซี๊ด” เขาพูดเสียงพร่า ขณะที่กระแทกหนักๆ เน้นๆ อย่างเต็มแรง

“อ๊าส์ ไม่ไหวแล้ว อ๊าส์” เธอร้องเสียงหลงเมื่อถูกดุ้นยาวใหญ่และขรุขระไปด้วยเส้นเลือดทะลวงเข้ามาจนทั้งจุกทั้งเสียว

“เอ็งเอามันมากเลยเกล้า มาเป็นเมียข้าเถอะ”

“จ้ะพี่เอก ฉันจะเป็นเมียพี่เอก อ๊าส์ แรงอีกสิจ๊ะผัวจ๋า เมียเสียวจะแตกแล้ว” เธอครวญครางรับแรงกระแทกนั้น

มือที่เกาะขอบตุ่มเกร็งสั่นแทบค้ำต่อไม่ไหว พอๆ กับขาที่สั่นเทาเพราะแรงกระแทกที่โถมเข้ามา

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊าส์” หญิงสาวครางเสียงดัง หวีดร้องเสียงหลงแล้วตัวอ่อนลงไป

เพื่อนบ้านขี้เมายกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ กอดประคองร่างเธอให้ยืนเอาไว้แล้วกระแทกลงไปหนักๆ อยู่หลายหนเพื่อเร่งเร้าให้ตนถึงจุดหมาย

ท่อนอวบขรุขระถูกถอนออกจากร่องสวาทที่ฉ่ำน้ำ จากนั้นก็ดึงเธอให้หันหน้ามาจูบแลกลิ้นก่อนจะกดให้หญิงสาวย่อตัวลงไป

“ซี๊ด ข้ารอวันนี้มานานแล้ว เกล้าเอ๊ย”

เขาพูดแล้วสาดพ่นน้ำขาวขุ่นใส่หน้าของหญิงสาวจนหมดทุกหยด

ยายแก้วที่ได้ยินเสียงคนเอากันก็รีบออกมาดูเพราะคิดว่าหลานสาวถูกหนุ่มเมืองกรุงเผด็จศึกเสียแล้ว แต่พอเห็นว่าเป็นไอ้หนุ่มขี้เมาข้างบ้านก็แทบลมจับ

“ไอ้เอก อีเกล้า พวกเอ็งมาทำบัดสีบัดเถลิงอะไรหลังบ้านข้า โอ๊ย! จะเป็นลม” ยายแก้วเอามือทาบอกกับภาพตรงหน้า

เกล้าได้สติร้องไห้โวยวายออกมาแล้วรีบดึงผ้าถุงขึ้นมาปิดบังร่างกาย ตักน้ำล้างคราบน้ำคาวอย่างรังเกียจท่ามกลางรอยยิ้มของเอกที่สมหวังแล้ว

“มันเรียกฉันมาเอาเองนะยาย แต่ไม่ต้องห่วงไอ้เอกพร้อมผูกข้อมือแต่งงานกับนังเกล้าเสมอ”

ยายแก้วถอนหายใจ อย่างน้อยหลานสาวก็ไม่หนีตามผู้ชายไปที่อื่น ได้แต่งงานกับคนแถวบ้านแบบนี้ก็ดีไปอีกอย่าง

เกล้าทรุดตัวนั่งร้องไห้ที่ต้องจมปลักอยู่กับหมู่บ้านชนบทแบบนี้

ความฝันจะไปเป็นคุณนายเชิดหน้าในเมืองกรุงต้องจบลงเพราะตัณหาของตนเองที่เกิดขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย และควบคุมตัวเองไม่ได้เลยสักนิด

---------------------