เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 26 ข่าวดี
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-23 14:45:30
บทที่เกี่ยวข้อง
ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 ตอนส่งท้าย
ระยะนี้เซียวตั๋วอาการดีขึ้นมาก แม้ขาจะเดินกะเผลกๆ แต่เขาก็ทำงานหลายอย่างได้มากขึ้น เซียวซาและเจียงจวินเองก็ไม่เอาเปรียบพี่ชายพี่สาว หากขายได้เยอะก็แบ่งกำไรให้เสมอ กลายเป็นเซียวตั๋วและเซียวหยี่ที่เกรงใจคนทั้งสองเจียงจวินมองดูภายในร้าน คิดว่าอาจจะต้องจ้างคนมาเพิ่ม หลายวันก่อนเยี่ยนอิงมาเยี่ยมเธอพร้อมกับเยี่ยนชาง คนทั้งสองบอกว่ามีที่ดินผืนหนึ่งอยู่ใกล้กับโรงพยาบาล เป็นที่ของคุณปู่เขาเอง หากเธออยากซื้อเขาขายให้สามพันห้าร้อยตำลึง เป็นที่ดินผืนไม่เล็กไม่ใหญ่มากนัก เดิมทีอยากจะลดราคาให้ แต่ที่ผืนนั้นราคาดี ไม่อาจที่จะลดราคาได้มากกว่านี้แล้ว เจียงจวินเองขอปรึกษากับเซียวซาเสียหน่อย เพราะราคาที่ว่านั้นก็ไม่ใช่น้อยๆ เลย แต่เซียวซากลับบอกว่าแล้วแต่เธอ หากเธออยากซื้อเขาเองก็ไม่คัดค้านอะไรวันนี้คนในร้านค่อนข้างที่จะมากอยู่ ผู้คนต่างเข้ามาในร้านจนกระทั่งถึงเวลาเย็น บะหมี่ก็ขายดีจนหมด แม้กระทั่งสุราของเซียวซาก็ไม่เหลือ ในขณะที่กำลังจะเก็บร้านกันอยู่นั้น ก็มีหญิงวัยกลางคนผู้หนึ่งเดินเข้ามาในร้าน "เจียงจวิน นั่นเธอใช่ไหม"เจียงจวินที่กำลังวุ่นวายอยู่กับการคิดบัญชีรายรับรายจ่ายเมื่อได้ยินแบบนั้นจึงเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-23ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 บทนำ
หมู่บ้านชิงหลง มณฑลกวางตุ้ง"แม่ อย่าทิ้งหนูกับพี่สาวไปนะคะ"เสียงร้องไห้จนแทบจะขาดใจดังออกมาจากบ้านหลังเล็กสภาพทรุดโทรมหลังหนึ่งที่ตั้งอยู่ท้ายหมู่บ้าน ตอนนี้มีหญิงสาวอายุสิบแปดปีและเด็กหญิงตัวน้อยวัยเพียงหกขวบกำลังนั่งกอดพี่สาวอยู่ไม่ยอมห่างไปไหน เบื้องหน้าของคนทั้งสองมีร่างไร้วิญญาณของคนเป็นแม่ที่นอนอยู่ ภาพนี้ช่างดูเศร้าหมองและน่าเวทนาไม่น้อยเลยหญิงสาวมีชื่อว่าเจียงจวิน ส่วนเด็กหญิงวัยหกขวบซึ่งเป็นน้องสาวของเธอชื่อว่า เจียงเป่าก่อนหน้านี้เจียงจวินก็ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายมาโดยตลอด พ่อของเธอเป็นทหารอยู่ในเมืองหลวง มีเวลาเมื่อใดก็มักจะกลับมาเยี่ยมเยือนครอบครัวเสมอ แต่ทว่าไม่นานคุณพ่อก็ไม่ติดต่อมาที่บ้านเลย จนเธอและแม่ได้ทราบข่าวว่าพ่อของเธอล้มป่วยจนตาย คนในกองทัพนำศพของคุณพ่อมาส่งที่บ้าน แม่ของเธอเสียใจจนล้มป่วย เมื่อสิ้นคุณพ่อ แล้วญาติของพ่อก็ไล่เธอกับแม่ออกจากบ้าน เดิมทีญาติฝั่งพ่อก็ไม่ชอบเธอกับแม่และน้องสาวอยู่แล้ว แม่พาเธอมาอาศัยอยู่กับญาตินามว่ากู้ชิน เขาเป็นพี่ชายของแม่ แต่ทว่าคุณลุงกู้ชินกลับมีนิสัยชอบดื่มสุรา ติดการพนัน เมื่อไหร่ที่ได้เงินมาก็มักแอบนำเงินไปเล่นพนันอยู่บ่อยครั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-23ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 บทที่ 1 พี่ซื้อเธอแล้ว
เพียงประโยคนั้นหลุดออกมาจากปากชายหนุ่มปริศนา ก็สร้างเสียงซุบซิบนินทาในหมู่ชาวบ้านที่กำลังมุงดูเหตุการณ์ได้ไม่น้อยเจียงจวินที่ได้ยินเช่นนั้นก็รีบหันไปมองในทันที ก่อนจะแอบก่นด่าในใจเวรละสิ!!! กำลังจะหาทางหนีลุงหน้าเงินมาได้ แต่กลับต้องมาเจอผู้ชายติดเหล้าอีก นี่มันเวรกรรมอะไรกันวะเนี่ยเจียงจวินไม่เคยรู้สึกสิ้นหวังเช่นนี้มาก่อน ตอนที่เธออยู่ในยุคปัจจุบันนั้นเธอช่างสุขสบายเหลือเกิน เพิ่งเรียนจบก็ท่องเที่ยวยังไม่ต้องรีบทำงานเพราะบ้านค่อนข้างมีฐานะ แต่เมื่อมาอยู่ในร่างนี้ชีวิตช่างน่าเศร้าเหลือเกินกู้ชินที่ได้ยินว่าตนเองกำลังจะได้เงินถึงหนึ่งพันหยวนก็ตาลุกวาว เงินเพียงเท่านี้สำหรับเขาแล้วมันมากมายเหลือเกิน สามารถนำไปแอบเล่นการพนันได้อีกหลายวัน เมื่อคิดได้เช่นนี้กู้ชินจึงยิ้มก่อนจะเอ่ยพูด“ได้สิ เช่นนั้นจ่ายหนึ่งพันหยวนมาแล้วเอาตัวพวกมันไปเลย อ้อ ไหนล่ะเงินส่งมาสิ”ชายหนุ่มปริศนาส่งเสียงเหอะออกมาคราหนึ่ง ก่อนจะควักเงินหนึ่งพันหยวนส่งให้กู้ชิน“เอาสัญญากู้เงินมาด้วย”“อ้อ ได้เลย เอาไปสิ”กู้ชินยื่นใบสัญญากู้เงินส่งให้ชายผู้นั้น เขารับมันมา ก่อนจะพับเก็บเอาไว้ และหันมามองเจียงจวินกับเจียงเป่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-23ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 บทที่ 2 ไม่เป็นน้องสาวได้ไหม
“อยู่ได้หรือไม่ ทำความสะอาดนิดหน่อยก็ดีกว่าเดิมแล้วแหละ”แม่ของเซียวซาเอ่ยกับเจียงจวินด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน เจียงจวินยิ้มให้แม่ของเซียวซาคราหนึ่ง ก่อนจะเอ่ย“ได้ค่ะ ป้าเซียวไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ”“อืม เช่นนั้นวันนี้ก็พักก่อน พรุ่งนี้ป้าจะพาเธอไปดูงานในบ้าน”“ค่ะป้า”เจียงจวินเอ่ยเรียกแม่ของเซียวซาว่าป้าเซียวนับแต่นั้นป้าเซียวเอ่ยเพียงเท่านั้นก่อนจะเดินจากไป เจียงจวินวางเจียงเป่าลงบนพื้นพร้อมกับกำชับให้น้องสาวนั่งอยู่เฉยๆ ก่อนที่เธอจะตั้งใจทำความสะอาดภายในห้อง ใช้เวลาไม่นานทุกอย่างก็เสร็จเรียบร้อยดี เจียงจวินรู้สึกเหนื่อยล้าไม่น้อยเลยเธอจึงพาตนเองและเจียงเป่าไปอาบน้ำ วันนี้ลุงป้าบ้านเซียวซื้ออาหารมาจากด้านนอกเข้ามากินกัน อีกทั้งยังแบ่งอาหารให้เธอและน้องสาวอย่างใจกว้างส่วนเซียวซาได้ยินว่าเขาสลบเหมือดเพราะดื่มสุราไปมากตั้งแต่กลับมาแล้วค่ำคืนนี้อากาศค่อนข้างเย็นสบายเพราะเข้าสู่ช่วงกลางฤดูใบไม้ผลิแล้ว หลังจากที่พาเจียงเป่าเข้านอนแล้ว เจียงจวินก็เดินออกมารับลมที่ด้านนอกห้องนอน พลางมองดูดวงจันทร์บนท้องฟ้า ในใจหวนนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมาอย่างครุ่นคิดชีวิตคนเราไม่แน่นอนจริงๆ ก่อนหน้านี้เธอย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-23ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 บทที่ 3 ดอกเบี้ย
รุ่งเช้าของวันต่อมา เจียงจวินตื่นนอนแต่เช้า ด้านเจียงเป่านั้นก็ตื่นตามเธอเช่นเดียวกัน นางพาเจียงเป่าไปล้างหน้าและเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนจะให้เด็กน้อยเดินตามเธอมาด้วย เมื่อมาถึงก็พบว่าป้าเซียวรอเธออยู่ก่อนแล้ว เมื่อเห็นว่าหญิงสาวมาก็ยิ้มให้เล็กน้อย ก่อนจะเอ่ย“เมื่อคืนหลับสบายดีไหม”“สบายดีค่ะป้าเซียว”“อืม เช่นนั้นก็ไปกันเถอะ วันนี้ป้าจะพาเธอไปดูงานทั้งในบ้านและที่สวน”“ค่ะป้าเซียว”“อ้อ เจียงเป่าก็ไปด้วยเหรอ ดีๆ ป้าจะพาไปเที่ยวนะ”ป้าเซียวเอ่ยกับเจียงเป่าด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน จนเด็กน้อยยิ้มตาหยี เจียงจวินที่เห็นเช่นนั้นก็รู้สึกดีไม่น้อย เพราะอยู่ในร่างนี้มานานจึงรู้สึกรักและผูกพันกับเจียงเป่ามากเจียงจวินเดินตามป้าเซียวมาไม่ไกลมากนัก ก่อนจะพบกับสวนผลไม้และสวนผัก เมื่อมองไปที่ภูเขาก็พบกับดอกไม้มากมายที่กำลังเริ่มจะออกดอก “นี่คือสวนผลไม้และสวนผักของบ้านเซียว ส่วนด้านบนภูเขาคือสวนดอกไม้ บ้านเซียวเรามีรายได้จากตรงนี้แหละ แต่เธอไม่ต้องกังวลนะ ฉันไม่ให้เธอทำงานหนักแบบนี้ เพียงพามาดูมาทำความรู้จักกับคนงานเอาไว้ เผื่อว่าจะได้ช่วยเหลือกันได้”“ค่ะป้าเซียว”เจียงจวินมองดูเจียงเป่าที่มองไปโดยรอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-23ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 บทที่ 4 สะใภ้ใหญ่
หลังจากวันนั้นเจียงจวินก็พยายามหลีกเลี่ยงเซียวซามาโดยตลอด แต่คนอยู่บ้านเดียวกันต่อให้หลบหน้าแล้วจะหลบไปได้ถึงเมื่อไหร่กัน เธอจึงเปลี่ยนความคิดใหม่ เธอจะไม่หลบหน้าเขาอีกวันนี้ป้าเซียวบ่นว่าไม่ค่อยสบาย เจียงจวินจึงอาสาไปซื้อของที่ตลาดให้ด้วยตนเอง อีกทั้งยังให้เจียงเป่าคอยอยู่เป็นเพื่อนป้าเซียวอีกด้วยตลาดที่นี่ค่อนข้างเล็ก มีของขายไม่มากเท่าไร เนื้อหมูก็ไม่ได้สดเท่าในเมือง ตั้งแต่มาอยู่ที่บ้านเซียวเธอและน้องก็ได้กินอิ่มมากขึ้น ไม่ต้องอดอยากเช่นตอนที่อยู่บ้านตระกูลกู้หลายวันก่อนได้ยินว่ากู้ชินถูกตำรวจมาลากคอไปแล้ว พราะเขาแอบไปเล่นการพนัน เจียงจวินที่รู้เรื่องก็สะใจไม่น้อยในขณะที่เธอกำลังจะเดินกลับนั้น ก็พลันมีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินมาดักหน้าเธอ และจ้องมองเธอด้วยสายตาที่แทะโลมคนผู้นี้เธอรู้จัก เขาก็คือ หลี่ต้ง บุตรชายของจวนตระกูลหลี่ ที่มีเรื่องกับเซียวซาไปวันนั้น ได้ยินว่าตระกูลหลี่เรียกเงินจากคนตระกูลเซียวไปไม่น้อยเลย ทั้งที่บ้านตนเองก็ไม่ได้ยากจนถึงขนาดขัดสนเงินทองเลยด้วยซ้ำ บ้านหลี่เองก็มีอาชีพรับเหมาก่อสร้าง งานงานหนึ่งได้เงินมาหลายร้อยหยวนด้วย“เจียงจวิน ได้ยินว่าเธอขายตัวให้ไอ้สวะเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-23ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 บทที่ 5 เจียงเป่าไม่สบาย
สองวันต่อมาเซียวตั๋วก็เดินทางกลับมาเยี่ยมบ้าน นี่เป็นครั้งแรกที่เจียงจวินได้พบกับพี่ชายคนโตของเซียวซา เขาเป็นคนที่สนุกสนานร่าเริงไม่ถือตัว อีกทั้งยังรักใคร่น้องชายอย่างเซียวซาเป็นอย่างมากอีกทั้งความสัมพันธ์กับเย่ซวงผู้เป็นภรรยาก็ดีไม่น้อยเลย เซียวตั๋วดูจะรักใคร่เย่ซวงไม่น้อย เซียวตั๋วอยู่ที่บ้านเซียวต่ออีกสามสี่วันเขาก็ต้องเดินทางกลับกองทัพ ครั้งนี้บ้านเซียวต้องไปส่งดอกไม้ในเมืองพอดี จึงถือโอกาสนี้ให้คนงานขับรถไปส่งเซียวตั๋วด้วย ด้านเย่ซวงเมื่อสามีกลับไปเธอก็รู้สึกเงียบเหงาไม่น้อยบ่ายแก่ๆ ของวันนั้นเจียงเป่าก็มีไข้ขึ้นมาเสียดื้อๆ เจียงจวินพยายามเช็ดตัวให้เท่าไรไข้ก็ไม่ลดละ อีกทั้งเจียงเป่ายังไม่ยอมกินอาหารและดูอ่อนแรงอีกด้วย ตอนนี้คนในบ้านเซียวต่างไปที่สวนกันหมด ส่วนเซียวซาก็คงจะไปที่ร้านสุราอีกตามเคย เจียงจวินจึงเดินมาหาเย่ซวงก่อนจะเอ่ยถาม“พี่เย่ซวงคะ พอดีว่าน้องสาวฉันมีไข้ ฉันจะไปบอกป้าเซียวเสียหน่อย รบกวนฉันฝากน้องสาวเอาไว้กับพี่สักครู่ได้ไหมคะ”เย่ซวงปรายตามองเจียงจวินอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะพูดออกมาอย่างไร้น้ำใจ“น้องสาวเธอ เธอก็ดูเองสิ ไม่ใช่หน้าที่ฉันเสียหน่อย แล้วอีกอย่างนะ เธ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-23ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 บทที่ 6 พี่จ่ายเอง
จากนั้นสองวันเจียงเป่าก็หายป่วยกลับมาวิ่งเล่นได้ตามปกติได้ เจียงจวินจึงเบาใจลง สองวันมานี้เธอแทบไม่ได้นอนเต็มตื่นเท่าใดนัก เมื่อจัดการทุกอย่างรวมถึงอาหารเช้าของเจียงเป่าเรียบร้อยแล้ว เธอจึงเดินมาที่ห้องครัวอีกรอบ ระหว่างนั้นก็ได้ยินเสียงป้าเซียวบ่นขึ้นมา“กลับบ้านอีกแล้ว ยังเอาเงินเดือนของเซียวตั๋วไปจนหมด ฉันเป็นแม่แท้ๆ กลับไม่ได้ใช้เงินเดือนลูกชายเลยสักหยวน ช่างน่าโมโหนัก”ได้ยินเพียงเท่านั้นเจียงจวินก็รู้ได้ในทันทีว่าเย่ซวงคงกลับบ้านเดิมของเธออีกแล้ว เจียงจวินไม่อยากใส่ใจเพราะไม่ใช่เรื่องของเธอ เธอรีบทำอาหารเช้าให้เสร็จ ก่อนจะยกอาหารไปวางบนโต๊ะ และแบ่งส่วนหนึ่งเอาไว้กินเองด้วยเมื่อกลับเข้ามาในห้องก็พบว่าเจียงเป่าหลับไปอีกรอบหนึ่ง คงเพราะเพิ่งหายไข้จึงง่วงนอนกว่าปกติ เธอทิ้งกายนั่งลงที่หน้าประตูห้อง และมองดูน้องสาวตนด้วยความเอ็นดู“เจียงเป่าดีขึ้นหรือยัง”เจียงจวินเงยหน้าไปมองก่อนจะพบกับเซียวซาที่กำลังเดินเข้ามาหาเธอ ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งข้างเธอ เจียงจวินย่นจมูกเล็กน้อย กลิ่นสุราจากตัวของเขามันทำให้เธอรู้สึกมึนหัวขึ้นมาเสียดื้อๆ เธอจึงเอ่ยกับเขา“ถอยออกไปไกลๆ หน่อย เหม็นกลิ่นเหล้ามากเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-23
บทล่าสุด
ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 ตอนส่งท้าย
ระยะนี้เซียวตั๋วอาการดีขึ้นมาก แม้ขาจะเดินกะเผลกๆ แต่เขาก็ทำงานหลายอย่างได้มากขึ้น เซียวซาและเจียงจวินเองก็ไม่เอาเปรียบพี่ชายพี่สาว หากขายได้เยอะก็แบ่งกำไรให้เสมอ กลายเป็นเซียวตั๋วและเซียวหยี่ที่เกรงใจคนทั้งสองเจียงจวินมองดูภายในร้าน คิดว่าอาจจะต้องจ้างคนมาเพิ่ม หลายวันก่อนเยี่ยนอิงมาเยี่ยมเธอพร้อมกับเยี่ยนชาง คนทั้งสองบอกว่ามีที่ดินผืนหนึ่งอยู่ใกล้กับโรงพยาบาล เป็นที่ของคุณปู่เขาเอง หากเธออยากซื้อเขาขายให้สามพันห้าร้อยตำลึง เป็นที่ดินผืนไม่เล็กไม่ใหญ่มากนัก เดิมทีอยากจะลดราคาให้ แต่ที่ผืนนั้นราคาดี ไม่อาจที่จะลดราคาได้มากกว่านี้แล้ว เจียงจวินเองขอปรึกษากับเซียวซาเสียหน่อย เพราะราคาที่ว่านั้นก็ไม่ใช่น้อยๆ เลย แต่เซียวซากลับบอกว่าแล้วแต่เธอ หากเธออยากซื้อเขาเองก็ไม่คัดค้านอะไรวันนี้คนในร้านค่อนข้างที่จะมากอยู่ ผู้คนต่างเข้ามาในร้านจนกระทั่งถึงเวลาเย็น บะหมี่ก็ขายดีจนหมด แม้กระทั่งสุราของเซียวซาก็ไม่เหลือ ในขณะที่กำลังจะเก็บร้านกันอยู่นั้น ก็มีหญิงวัยกลางคนผู้หนึ่งเดินเข้ามาในร้าน "เจียงจวิน นั่นเธอใช่ไหม"เจียงจวินที่กำลังวุ่นวายอยู่กับการคิดบัญชีรายรับรายจ่ายเมื่อได้ยินแบบนั้นจึงเ
ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 บทที่ 26 ข่าวดี
โรงพยาบาลใหญ่"ดีใจด้วยนะครับ ภรรยาคุณตั้งครรภ์ได้แปดสัปดาห์แล้ว"เซียวซาที่ได้ยินแบบนั้นก็อึ้งไปจนทำอะไรไม่ถูก ราวกับสติของเขาหลุดลอยไปไกลแล้ว เขาทั้งยิ้มทั้งทำหน้าตาเหมือนคนมึนงง จนเซียวตั๋วต้องพูดขึ้นมา"อาซา เมียแกท้องแล้ว!!!"อาซาพลันได้สติขึ้นมา ก่อนจะเอ่ยถามหมอด้วยน้ำเสียงที่สั่นๆ"ปะ แปดสัปดาห์คืออะไรเหรอครับคุณหมอ"เขามึนงงไปหมดแล้ว สมองตอนนี้คิดหรือนึกภาพอะไรไม่ออกเลย หมอที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย ท่าทีของคุณพ่อมือใหม่ก็เป็นแบบนี้กันทุกคน"สองเดือนครับ""สองเดือน""ครับ""ขอบคุณครับหมอ ผมต้องดูแลเธอยังไงบ้างครับ""คุณพ่อใจเย็นนะครับ ตอนนี้ไม่ต้องทำอะไร แค่ให้เธอนอนพักให้มากๆ กินอาหารมีประโยชน์ ช่วงนี้อย่าเพิ่งให้เธอทำงานหนักก็พอครับ""ครับๆ ผมจะทำตามที่คุณหมอบอกครับ""ครับ อย่างนั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ"หมอยิ้มให้เซียวซาอีกครั้งก่อนจะเดินจากไป เซียวซาหันมามองเซียวตั๋ว ก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยความดีใจ"พี่ใหญ่ เมียผมท้องแล้ว"เขาโผเข้ากอดเซียวตั๋วด้วยความดีใจ หลัวจื่อชิวมองภาพตรงหน้าก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อยครั้งนี้เขาควรตัดใจจากเธอแล้วจริงๆ สินะ ดูแล้วเธอก็คงมีความสุขดีกับค
ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 บทที่ 25 กิจการไปได้ดี
เช้าวันต่อมาเจียงจวินและเซียวซาตื่นแต่เช้า สองสามีภรรยาเตรียมจะเข้าเมืองเพื่อไปทำความสะอาดร้าน วันนี้เธอพาเจียงเป่าและเจ้าแมวเป่าเป้ยไปด้วย เจียงเป่าค่อนข้างตื่นเต้นเหลือเกิน ส่วนเจ้าแมวเป่าเป้ยก็รู้สึกว่าวันนี้ตนจะได้ไปเปิดหูเปิดตาเสียทีหลังจากที่เอาแต่เฝ้าบ่อน้ำมานานพวกเขายังพาเซียวหยี่และเซียวตั๋วไปด้วย จะได้พากันไปเปิดหูเปิดตา เพราะไม่อยากให้พี่ชายต้องอยู่แต่ในบ้าน ส่วนพ่อแม่สามีนั้นไม่อยากเดินทางไกล เพราะเหนื่อยล้านั่งรถนานๆ ไม่ไหวแล้วร้านที่เยี่ยนชางให้เช่าทำเลดีและค่อนข้างกว้างขวาง เจียงจวินรู้ดีว่าที่เขาให้เช่าในราคาถูกเพราะเห็นแก่เธอ อีกอย่างเยี่ยนชางร่ำรวยขนาดนั้น เขาเองกลับไม่ได้มาคิดเล็กคิดน้อยกับเธอเลยด้วยซ้ำทุกคนช่วยกันทำความสะอาดร้านอย่างขยันขันแข็ง ส่วนเซียวตั๋วก็กำลังนั่งเล่นอยู่กับเจียงเป่า เด็กน้อยที่ช่างพูดและชวนเขาคุย มันทำให้เขารู้สึกดีเป็นอย่างมาก เขาตั้งใจว่านับจากนี้จะตั้งใจรักษาตัวให้ดีขึ้นกว่าเดิมใช้เวลาไม่นานร้านก็ทำความสะอาดเสร็จเรียบร้อย เมื่อถึงเวลาเที่ยงเซียวซาก็ไปซื้ออาหารมาให้ทุกคนได้กินกันรองท้อง เพราะต้องพาเซียวตั๋วไปที่โรงพยาบาลเพื่อปรึกษาเรื่อ
ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 บทที่ 24 ครอบครัวเดียวกัน
เมื่อจัดการเก็บของที่ต้องเก็บและซื้อของที่เตรียมเอาไว้ทำอาหารเรียบร้อยแล้ว เซียวซาและเจียงจวินจึงขับรถกลับบ้านเซียวกันในทันที ระหว่างทางยังไม่ลืมแวะซื้อขนมอร่อยๆ กลับไปฝากคนที่บ้านเซียวด้วยเมื่อกลับมาถึงบ้านก็พบว่าเจียงเป่ากำลังนั่งเล่นอยู่กับเจ้าแมวเป่าเป้ยที่หน้าบ้าน ส่วนพ่อแม่สามีนั้นกำลังช่วยกันรดน้ำต้นไม้อยู่ ด้านเซียวหยี่นั้นก็กำลังเก็บกวาดทำความสะอาดร้านบะหมี่ เมื่อเห็นว่าเซียวซาและเจียงจวินกลับมาแล้ว เซียวหยี่จึงเอ่ยถามทันที"กลับมาแล้วเหรอ วันนี้กลับมาไวนะ ขายดีใช่ไหม พวกเธอสองคนกินอะไรมาหรือยัง หิวไหมพี่จะไปทำอาหารมาให้"เจียงจวินยิ้มให้เซียวหยี่เล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยตอบ"กินมาแล้วค่ะพี่ นี่ค่ะฉันกับเซียวซาซื้อขนมมาฝากคนในบ้านด้วย""อืม พวกเธอไปพักเถอะ"เจียงจวินพยักหน้า ในขณะที่เซียวซามองไปรอบๆ บ้าน และพูดขึ้นมา"แม่ครับ พี่ใหญ่ล่ะครับ"หญิงชราที่รดน้ำต้นไม้เสร็จแล้วจึงหันมามองลูกชายคนเล็ก ก่อนจะเอ่ยตอบ"อยู่ในห้องนั่นแหละ""ครับ ผมจะเอาขนมไปให้พี่ใหญ่เสียหน่อย"เซียวซาพูดจบก็เดินเข้าบ้านไปพร้อมกับห่อขนมในมือ เขามุ่งหน้าไปที่ห้องของเซียวตั๋วในทันที ก่อนจะยกมือขึ้นเคาะไปที่ประ
ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 บทที่ 23 ความล้มเหลวของเซียวตั๋ว
เซียวตั๋วถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลในทันที เซียวซาและเจียงจวินนั้นตกใจจนแทบเสียสติ เมื่อสอบถามเรื่องราวจากคนละแวกนั้นก็ได้ความว่า เซียวตั๋วมีเรื่องกับสามีใหม่ของเย่ซวง เขาดื่มมาเล็กน้อยจึงคิดจะไปหาเย่ซวง เดิมทีคิดจะกลับบ้านแต่กลับไม่ถึง เขาถูกคนของสามีใหม่เย่ซวงรุมทุบตีจนสาหัส ส่วนพวกที่ทุบตีก็หนีหายไปยังไม่ถูกจับ ด้านเย่ซวงนั้นก็บอกว่าเธอไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น อีกทั้งยังพูดอีกว่าเธอไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเซียวตั๋วแล้ว เขาต่างหากที่มารังควานเธอไม่ยอมเลิกราเซียวซายกมือขึ้นนวดหว่างคิ้ว ระยะนี้บ้านเซียวมีแต่เรื่องจริงๆ อีกทั้งเซียวตั๋วยังมาเกิดเรื่องแบบนี้อีก เจียงจวินยื่นมือของตัวเองไปจับมือของเขาเอาไว้ ก่อนจะพูดขึ้นมา"เราควรไปแจ้งความกันก่อนนะคะ ฉันจะให้พี่จื่อชิวช่วยพวกเราอีกแรง"เซียวซาถอนหายใจออกมา สีหน้าของเขาเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะพยักหน้าให้เจียงจวินและพากันไปที่โรงพักหลัวจื่อชิวที่เห็นสภาพเซียวซาที่เหมือนกับตีกับใครมาก็มองเขาเล็กน้อย ก่อนจะหันมาพูดกับเจียงจวิน"พี่จะส่งคนออกตามหาพวกนั้นให้เร็วที่สุด แต่ถ้าพวกมันเป็นเพียงคนเมาก็คงจะไม่ได้ค่าเสียหายอะไรมากนัก แล้วพี่สามีของเธ
ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 บทที่ 22 พบเพื่อนเก่า
เซียวซาและเจียงจวินจ้องมองชายหนุ่มทั้งสามคนนั้นด้วยแววตาที่เรียบเฉย เซียวซาดันเจียงจวินมาไว้ด้านหลัง ก่อนจะเอ่ยถามหนึ่งในหัวหน้าแก๊งนั้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา"พวกเราจ่ายค่าเช่ากับคนที่ปล่อยเช่าไปแล้ว""เจ้าของคนไหนล่ะ ไม่เห็นรู้จักเลย ที่นี่มีแค่พี่ที่เป็นเจ้าถิ่น จ่ายมา ก่อนที่จะเจ็บตัว ที่นี่ไม่มีใครล้มพี่ได้ พวกพี่สามคนเป็นคนคุมที่นี่"เซียวซาที่ได้ยินแบบนั้นก็ส่งเสียงเหอะในลำคอ ไอ้พวกอันธพาลกวนเมืองนี่มันชอบระรานคนจริงๆ ดูแล้วคงจะทำบ่อย เพราะชาวบ้านที่มาขายของหรือพ่อค้าแม่ค้าต่างก็ก้มหน้าไม่กล้าเข้ามาช่วยพวกเขาเลยแม้แต่คนเดียวแต่เขาไม่กลัวหรอก"ไม่จ่าย หัดทำงานบ้าง ไม่ใช่มารีดไถเงินคนอื่นแบบนี้ มันน่าสมเพช"เซียวซาพูดเพียงเท่านั้น ก่อนจะหันหลังคิดจะพาเจียงจวินกลับ แต่ทว่าชายที่เหมือนจะเป็นหัวหน้าแก๊งกลับยกมือขึ้นตบศีรษะเซียวซาจนเขามึนงง เซียวซาจึงหันไปมองอย่างเอาเรื่อง"ทำไมวะน้องชาย คิดจะสู้กับพี่เหรอ แถวนี้ไม่มีใครสู้กับพี่ได้ หากใครล้มพี่ได้พี่จะยอมนับถือเป็นลูกพี่เลย"เซียวซาโมโหแล้ว เขาจึงชกหัวหน้าแก๊งมันจนล้มหงายหลัง พวกลูกน้องสามคนที่เหลือคิดจะเข้ามาทำร้ายเซียวซา จึงช่วยกั
ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 บทที่ 21 ไฟไหม้
ทุกคนที่กำลังนั่งกินอาหารอยู่ถึงกับชะงักไปชั่วขณะ ก่อนจะเริ่มตั้งสติได้และช่วยกันนำน้ำมาดับไฟไม่ให้มันลุกลามเข้ามาในตัวบ้าน แต่เพราะว่าไฟลุกโหมไหม้รุนแรงมากเกินไป เพียงไม่นานมันก็กินพื้นที่เข้ามาถึงห้องนอนของเซียวซาและเจียงจวิน เจียงจวินส่งเจียงเป่าให้เซียวหยี่อุ้มเอาไว้ ก่อนจะรีบช่วยเซียวซาและหลัวจื่อชิวดับไฟ ชาวบ้านที่เห็นเหตุการณ์ก็เข้ามาช่วยเหลือ เจียงจวินมัวแต่ดับไฟจึงไม่ได้มองเห็นว่าตอนนี้หลัวจื่อชิวได้วิ่งอ้อมไปอีกทางหนึ่งแล้วหลัวจื่อชิวเป็นตำรวจ ทุกสิ่งที่ผิดสังเกตย่อมอยู่ในสายตาของเขาไม่อาจหนีรอดไปได้ หลังจากที่ไฟไหม้ไม่นานเขาก็เห็นชายคนหนึ่งวิ่งหนีออกไปทางหลังบ้าน เขาไม่รอช้ารีบตามไปจับเอาไว้ได้ในทันที ชายผู้นั้นดูแล้วเพิ่งจะอายุเพียงยี่สิบต้นๆ ใบหน้าก็ไม่ได้ดูดีมากนัก ซ้ำร้ายกลิ่นเหล้ายังคละคลุ้งไปทั่วทั้งร่างกาย เมื่อถูกหลัวจื่อชิวจับได้เขาก็โวยวายขึ้นมาทันที"มาจับผมทำไม!!!""แล้วนายล่ะ เผาบ้านคนอื่นทำไม!!!""ปล่อยสิวะ!!"หลัวจื่อชิวที่รู้ว่าชายคนนั้นคิดจะหนี เขาจึงใช้เท้าถีบเข้าไปที่ข้อพับขาของมันทันที จนคนถูกถีบทรุดลงไปกองกับพื้น จากนั้นหลัวจื่อชิวก็จับตัวเขาเอาไว้และ
ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 บทที่ 20 หึงหวง
เมื่อหลัวจื่อชิวได้ยินแบบนั้นก็พอเข้าใจเรื่องราวต่างๆ ได้ในทันที เขามองเซียวซาครู่หนึ่ง ก่อนจะคิดในใจเขาจำได้ว่าวันนั้นเจียงจวินบอกว่าจะกลับกับสามี เธอจับมือผู้ชายคนนี้และเดินจากไป ที่แท้เขาก็คือสามีของเธอสินะผู้ชายคนนี้ผิวออกจะคล้ำ ไม่ได้ขาวมาก แต่กลับหล่อเหลาเหมือนกับดาราหนัง ไม่แปลกที่เจียงจวินจะหลงใหลจนยอมแต่งงานด้วย แต่คนนิสัยอย่างเจียงจวินไม่น่าจะชอบผู้ชายแบบเซียวซาง่ายดายถึงขั้นแต่งงาน มันเพราะอะไรกันนะ?หรือว่าเซียวซาบังคับขืนใจเธอเซียวซาจ้องมองหลัวจื่อชิวอย่างไม่ลดละ สายตาของหลัวจื่อชิวที่มองเขาด้วยความสงสัยและแฝงไว้ด้วยความดูแคลนเล็กน้อยนั้นเขามีหรือจะมองไม่ออก เซียวซาส่งเสียงเหอะออกมา ก่อนจะพูด "นี่คุณ ผมจำได้ว่าครั้งก่อนที่โรงพักคุณเคยช่วยพี่ชายผมไว้ ผมต้องขอบคุณมาก แต่คุณไม่จำเป็นต้องมองผมด้วยสายตาแบบนั้นก็ได้มั้ง ทำไม คนสวนอย่างผมมันไม่สูงส่งเท่าตำรวจแบบคุณเหรอ"หลัวจื่อชิวเม้มริมฝีปากแน่น เขาไม่ได้คิดว่าตนเองสูงส่งแบบนั้นเสียหน่อย"ขอโทษครับ ผมไม่ได้มีเจตนาแบบนั้น"เซียวซาเองก็ไม่ได้อยากมีเรื่องกับหลัวจื่อชิว เมื่อคิดได้แบบนั้นเขาจึงถามหลัวจื่อชิวทันที"คุณมาถามหาภร
ย้อนเวลามาเปลี่ยนผู้ชายไม่เอาไหนให้กลายเป็นยอดสามีในยุค80 บทที่ 19 อุปสรรค
เมื่อเสร็จกิจแล้วสองสามีภรรยาก็นอนพักเอาแรง จนกระทั่งเวลาเย็น เจียงจวินก็รีบลุกมาทำอาหารใส่กล่องเพื่อเตรียมเอาไปให้พ่อแม่สามี ส่วนอีกสองกล่องเธอแบ่งเอาไว้ให้เซียวหยี่เซียวซา และกล่องเล็กๆ เป็นของเจียงเป่า เธอนั้นไม่ค่อยหิวเท่าไรนัก รู้สึกว่าระยะนี้ไม่ค่อยสบายตัวเท่าไรเซียวซาและเซียวหยี่รีบเข้ามาช่วยเธอหิ้วกล่องอาหารขึ้นไปที่รถ ก่อนจะมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาล เจียงเป่าเองก็ว่าง่ายเป็นเด็กดี ไม่ดื้อไม่ซนเลยแม้แต่น้อยเมื่อมาถึงโรงพยาบาลก็พบว่าพ่อสามีมีสีหน้าที่ดีขึ้นมากแล้ว คาดว่าพรุ่งนี้ก็คงกลับบ้านได้ สร้างความดีใจและโล่งใจให้แก่คนทั้งบ้านเซียวเป็นอย่างมากอาหารมื้อนี้ที่โรงพยาบาลแม้จะไม่ได้หรูหรา แต่มันก็อบอุ่นเหลือเกิน ทุกคนนำอาหารในกล่องมาวางรวมกัน ก่อนจะแบ่งกันกิน พ่อสามีเองแม้จะยังกินอะไรไม่ได้มาก แต่ก็รู้สึกอยากอาหารมากขึ้น เจียงจวินรู้สึกอบอุ่นใจ ยอมรับว่าก่อนหน้านี้เธอกลัวแทบแย่เลยวันต่อมาพ่อสามีก็ออกจากโรงพยาบาลและกลับมาที่บ้านเซียว แต่คุณหมอสั่งห้ามว่านับแต่นี้คงจะทำงานหนักเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว พ่อสามีมีสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก ท่านบอกว่าคนทำงานมาทั้งชีวิตอยู่ๆ จะให้มานั่งๆ นอน
