LOGINShare
บทที่ 830
Related chapters
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 831
ซูชิงอู่ก้มหน้าพลางก้าวไปข้างหน้าอย่างนอบน้อมหนึ่งในทหารอารักขาสองที่อยู่ใกล้ ๆ เดินเข้ามาและกำลังจะหยิบป้ายอาญาสิทธิ์ในมือของซูชิงอู่ทว่าทันใดนั้น...มีผงแป้งปลิวไปตามสายลม จนมาโปรยลงบนใบหน้าของทั้งสามคนในกระโจมทหารทันทีระยะห่างช่างพอดีภาพนั้นทำให้รองแม่ทัพเบิกตากว้าง เขากำลังจะตวาดด้วยความโกรธ แต่ก็พบว่าตนเวียนศีรษะ และการมองเห็นของเขาก็ดับมืดลงก่อนจะเอนตัวนอนลงไปอีกสองคนก็ล้มลงกับพื้นเบา ๆ และไม่ได้ส่งเสียงดังมากนักซูชิงอู่เก็บป้ายอาญาสิทธิ์ปลอมในมือของนางนางหรี่ตาพลางเดินข้ามคนที่ล้มลงตรงหน้านางและยิ้มมุมปากเย้ยหยันจากนั้นนางก็เดินไปหารองแม่ทัพที่อยู่ด้านหน้า สายตาของนางจ้องไปที่ใบหน้าของเขา และนางก็สังเกตรูปร่างของเขาต้องใช้เวลาประมาณหนึ่งจู่ ๆ ก็มีเสียงมาจากข้างใน“ให้คนที่รอข้างนอกเข้ามาด้วย”ทหารที่เฝ้าอยู่นอกกระโจมทหารที่ไม่รู้เหตุผล พวกเขามองไปยังเย่เสวียนถิงที่ยืนอยู่ข้างหน้าพวกเขา และหลีกทางให้เขาเข้าไปเย่เสวียนถิงเดินเข้าไปในกระโจมทหารและเห็นคนสามคนนอนเรียงกันอยู่บนพื้นร่างหนึ่งที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงกลางหันกลับมา แล้วยิ้มมุมปากให้เขาอีกทั้งยัง
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 832
ต้องเก็บรองแม่ทัพผู้นั้นไว้เพื่อที่จะปลอมตัวเป็นเขาได้ดีขึ้น นางจำเป็นต้องรู้ข้อมูลพื้นฐานบางอย่างจากปากของอีกฝ่ายส่วนอีกสองคนนั้น...นางตัดสินใจฝังไปเลยแคว้นอู๋ตะวันตกเป็นศัตรูและไม่จำเป็นต้องหาเหตุผลใด ๆที่นี่คือสนามรบ หากไม่ฆ่าศัตรู ศัตรูก็จะฆ่าตนนี่คือแนวคิดพื้นฐานเย่เสวียนถิงลงมือจัดการได้อย่างสะอาดไร้ร่องรอยเขาฝังอีกสองคนไว้ตรงจุดใกล้กระโจมรองแม่ทัพทุกคนที่อยู่รอบ ๆ ถูกซูชิงอู่ไล่ออกไปแล้ว ดังนั้นจึงไม่มีใครสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติที่นี่ซูชิงอู่ปลุกรองแม่ทัพขึ้นมารองแม่ทัพผู้นั้นลืมตาด้วยความงุนงง และหลังจากได้เห็นอย่างชัดเจนว่าตอนนี้เขาถูกมัดไว้กับเก้าอี้ เขาก็คิดจะอ้าปากและตะโกนโดยไม่รู้ตัวแต่แล้วเขาก็ตระหนักได้ว่าปากของเขาถูกปิดเอาไว้เขาเบิกตากว้างด้วยความหวาดกลัว จากนั้นเขาก็เห็นคนที่อยู่ตรงหน้าเขาซึ่งดูเหมือนตัวเขาเองทุกประการ ทำเอาเขาถึงกับตกตะลึงเมื่อเห็นอีกฝ่ายตกตะลึง ซูชิงอู่ก็ตบหน้าอีกฝ่ายแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "หากไม่อยากตาย ก็จงเชื่อฟังเสีย"รองแม่ทัพได้ยินเสียงที่คุ้นเคยซึ่งเห็นได้ชัดว่ามาจากปากของอีกฝ่าย เขาก็ตกตะลึงและลืมที่จะโต้ตอบไปโดย
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 833
รองแม่ทัพได้รับเกียรติให้ถูกฝังศพร่วมกับทหารอารักขาสองนายนั้นภายในค่ายทหารของแคว้นอู๋ตะวันตกยังคงเงียบสงบเหมือนตอนแรกเริ่มในค่ำคืนที่เงียบงันได้ยินเพียงเสียงฝีเท้าของกองทหารลาดตระเวนที่อยู่ในระยะไกลหลังจากเดินทางมาเป็นเวลานานและเผชิญกับสิ่งต่าง ๆ มากมาย ซูชิงอู่ก็เหนื่อยเต็มที เมื่อเห็นสีหน้าเหนื่อยล้าของนาง เย่เสวียนถิงก็เข้ามาลูบหัวของนางแล้วพูดว่า "ไปพักผ่อนก่อน พรุ่งนี้ต้องทำสงครามกันอีก”ซูชิงอู่หาว “แล้วท่านเล่า?”เย่เสวียนถิงเลิกคิ้วเล็กน้อย "ไม่เป็นไร ข้าชินแล้ว รีบไปเถิด”เมื่อซูชิงอู่ได้ยินเช่นนั้น นางก็เงยหน้ามองเข้าไปในดวงตาของเย่เสวียนถิงนางเห็นใบหน้าของตัวเองผ่านดวงตาคู่นั้นนางรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนางครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า หาที่นอนแบบง่าย ๆ และล้มตัวลงนอนทั้งเสื้อผ้าชุดนั้นนางหลับตาลงและรู้สึกเงียบสงบมาก แม้นางจะอยู่ในค่ายศัตรู แต่นางก็ไม่รู้สึกกังวลใจใด ๆเพราะเย่เสวียนถิงอยู่ที่นี่นางรู้ดีว่าตราบใดที่เขายังอยู่ใกล้ ๆ ก็จะไม่มีอันตรายใด ๆ เกิดขึ้นกับนางเมื่อคิดได้เช่นนั้น นางก็ค่อย ๆ เข้าสู่ห้วงนิทราเมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้งท้องฟ้าก็สดใสแล้ว
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 834
ขณะนั้นก็มีร่างสองร่างเดินเข้ามาจากด้านนอกบุคคลทั้งสองมีรูปร่างผอมเพรียวและดูไม่โดดเด่น หน้าตาธรรมดาทั่วไป แต่ในสายตาพวกเขามีความเย่อหยิ่งเล็กน้อยแม้อยู่ต่อหน้าเหยียนจั๋ว คนทั้งสองก็ยังคงวางมาดดังเดิม“สองคนนี้เป็นยอดฝีมือจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาเชี่ยวชาญการใช้พิษทุกชนิด และเป็นผู้ช่วยที่ข้าเชิญมาเป็นพิเศษ”อันที่จริงทั้งสองคนได้รับการแนะนำมาจากกุ้ยเฟยหากไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวของหนอนกู่ที่ประตูเมืองโม่เฉิง เขาคงไม่ต้องการให้สตรีผู้นั้นเข้ามายุ่งเกี่ยวกับกิจการทางทหารหากใช้หนอนกู่อย่างดีก็จะเป็นคุณ แต่หากใช้ไม่ดีก็ไม่อาจรู้ได้เลยว่าจะต้องตายในสภาพเช่นไรทุกคนรีบโค้งคำนับบุคคลทั้งสองท่านด้วยความเคารพ "ขอทำความเคารพท่านใต้เท้าทั้งสอง"บุคคลทั้งสองยืนอยู่ต่อหน้าเหล่าทหารด้วยสีหน้าไม่แยแส พวกเขาหันไปพูดกับเหยียนจั๋ว "ท่านแม่ทัพวางใจได้ ในเมื่อได้ทราบแล้วว่าทางฝั่งแคว้นหนานเย่มีผู้ใช้กู่ ขอเพียงแค่ระวังและเตรียมการป้องกันให้ดีก็จะปลอดภัย หากอีกฝ่ายกล้าลงมืออีกครั้ง มีพวกข้าสองคนอยู่ เช่นนั้นนั่นก็จะกลายเป็นวันตายของพวกมันแทน”ซูชิงอู่ "..."พูดเช่นนี้ต่อหน้านางจะดีจริงหรือ?
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 835
มีคนเดินเข้ามาอย่างประจบประแจงและถามว่า "วิธีที่ท่านอาจารย์ทั้งสองคิดได้คืออะไรหรือขอรับ?"เหยียนจั๋วตอบเสียงเรียบ "อีกสองวันก็รู้ หากมีอาหารไม่เพียงพอให้ไปหาที่หมู่บ้านใกล้เคียง หากหามาไม่ได้ก็ไปแย่งมาเสีย ใครที่กล้าซ่อนอาหารเก็บเอาไว้เองจะต้องโทษถึงตาย มีทางกองทัพคอยปกป้องมาหลายปีถึงเพียงนี้ ก็ถึงเวลาที่จะต้องจ่ายค่าตอบแทนแล้ว”"ขอรับ!"แต่ในความเป็นจริง ราษฎรทุกครัวเรือนที่อยู่ใกล้เมืองโม่เฉิงถูกบุกค้นไปหมดแล้วและคนเหล่านั้นก็กำลังจะอดตายซูชิงอู่ส่งคนแอบไปสอบถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่นางคาดไม่ถึงว่าแคว้นอู๋ตะวันตกจะบ้าคลั่งได้ถึงเพียงนี้นางหรี่ตาลงเล็กน้อย โดยมีจิตสังหารที่รุนแรงฉายอยู่ในดวงตาของนางเหยียนจั๋วปฏิบัติต่อราษฎรในแคว้นของตนอย่างโหดเหี้ยม ดังนั้นหากเขากลายเป็นรัชทายาทคนต่อไปแห่งแคว้นอู๋ตะวันตก คงจะทำให้ใต้หล้าเกิดความวุ่นวายเป็นแน่!จะให้เขาเป็นฮ่องเต้ สู้ให้องค์รัชทายาทผู้ไร้ความสามารถนั่งบนบัลลังก์จะดีกว่าหลังจากได้รับคำสั่งแล้ว บรรดานายทหารทุกคนก็ก้มหน้าลงและไม่กล้าที่จะปฏิเสธ เห็นได้ชัดว่าเหยียนจั๋วเป็นผู้นำในกองทัพนี้จุดประสงค์ของซูชิงอู่คือการได้ใกล้
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 836
เมื่อนึกถึงเหล้าของจริงที่วางอยู่บนโต๊ะก่อนที่หลี่เฉิงจะเสียชีวิต ซูชิงอู่ก็รู้ได้ในทันทีว่าใครเป็นคนนำมันมาทันใดนั้นนางก็ยิ้มและทำท่าทางชูนิ้ว "ขอสองไห"“ท่านนี่โลภมากจริง ๆ ไม่สนใจสถานการณ์เสบียงในปัจจุบันแต่กลับต้องการสุรามากมาย ช่างเถิด ท่านรอก็แล้วกัน”แม้คนผู้นั้นจะพูดเช่นนั้น แต่ตอนที่จากไปเขาก็ดูผ่อนคลายมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัดซูชิงอู่มาหาเย่เสวียนถิงซึ่งรออยู่ที่ประตู แล้วหยิบป้ายแขวนเอวที่นางเพิ่งแลกกับคนผู้นั้นคาดไม่ถึงว่าสิ่งต่าง ๆ จะดำเนินไปอย่างราบรื่น อีกทั้งนางยังได้รับโอกาสที่จะเข้าใกล้องค์รัชทายาทได้เร็วเช่นนี้ซูชิงอู่มองไปที่เย่เสวียนถิง นางเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ข้างกายของเหยียนจั๋วมีผู้ช่วยสองคนจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์มาเพิ่ม พร้อมทั้งบอกว่าพวกเขาคิดหาวิธีที่จะจัดการกับพวกเราได้แล้ว และเหยียนจั๋วส่งคนไปค้นหาเสบียงจากหมู่บ้านรอบ ๆ อีก ไม่คิดที่จะให้ราษฎรเหล่านั้นมีทางรอดเลย”ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่ได้ทำเพียงแค่ปล้นเสบียงเท่านั้นเมื่อพิจารณาจากน้ำเสียงเมื่อครู่ของคนผู้นั้น พวกเขาคงจะลักพาตัวสตรีมาด้วยสินะสิ่งที่ซูชิงอู่เกลียดที่สุดคือทหารในคราบโจรเหล่าน
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 837
หลังจากอธิบายพูดคุยแล้ว ซูชิงอู่ก็คลำทางตรงมาถึงบริเวณใกล้กับกระโจมทหารขององค์รัชทายาทยังมีคนที่คอยเฝ้าสถานที่แห่งนี้ และพวกเขาล้วนเป็นคนสนิทขององค์รัชทายาทซึ่งมีทักษะการต่อสู้ขั้นสูงเมื่อเห็นซูชิงอู่เข้ามา ท่าทางของคนเหล่านั้นก็แสดงถึงความระมัดระวังทันที แต่พวกเขาก็ไม่ได้ลงมือตามใจชอบซูชิงอู่กล่าวว่า "ฝั่งนู้นเกิดความวุ่นวายขึ้น ข้าจึงต้องคุ้มกันองค์รัชทายาทในระยะใกล้มากขึ้นเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีอะไรผิดพลาด"การกระทำนี้สมเหตุสมผลคนเหล่านั้นจึงเลิกมองซูชิงอู่กระโจมทหารไม่ได้กันเสียงเป็นอย่างดี เพราะทันทีที่ซูชิงอู่มาถึงใกล้ ๆ นางก็ได้ยินเสียงหยอกล้อที่ไม่ชัดเจนดังมาจากด้านในมีสตรีอยู่ในค่ายทหารแห่งนี้จริง ๆ !อีกทั้งนางยังได้ยินเสียงที่ค่อนข้างมีเสน่ห์ของสตรีนางนั้น“องค์รัชทายาทดื่มให้น้อยลงหน่อยเถิด มันจะทำร้ายสุขภาพของท่านนะเพคะ”“คนงาม เจ้าเรียกข้าว่าอย่างไรนะ?”“องค์รัชทายาท~”เสียงของสตรีนางนั้นเขินอายและอ่อนหวานราวกับนกขมิ้นไม่ต้องคิดก็เดาได้ว่าต้องรูปโฉมงดงามเป็นอันดับหนึ่งแน่นอนองค์รัชทายาทผู้นี้คงจะเพลิดเพลินมากสินะ!ซูชิงอู่หรี่ตาพลางแอบปล่อยหนอนกู่ขณ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 838
แสงไฟริบหรี่ ส่องแสงสีเหลืองสลัวจนเกิดเงาตกลงบนม่านกระโจมม่านที่ห้อยลงมาเป็นชั้น ๆ ทำให้บรรยากาศมีความละมุนละไมและวาบหวามมีผลไม้และเครื่องดื่มอยู่บนพื้น เช่นเดียวกับจานและตะเกียบที่ง่อนแง่นเครื่องเรือนอันประณีตเหล่านั้น รวมถึงฉากกั้นที่แกะสลักวาดลวดลายดอกไม้และนกที่อยู่ด้านข้าง ทุกบริเวณในนี้ล้วนให้ความรู้สึกหรูหราดูเหมือนว่านี่ไม่ใช่ค่ายทหาร แต่เป็นสถานที่แห่งความเพลิดเพลินบนเตียงขนาดใหญ่ด้านหน้า บุรุษสตรีคู่หนึ่งหลับใหลอยู่สตรีที่อยู่ใต้ล่างแต่งตัวไม่เรียบร้อย แต่เสื้อผ้ายังถูกถอดออกไม่หมดและมันก็เกี่ยวอยู่บนตัวนางอย่างหมิ่นเหม่ด้านบนมีบุรุษผู้หนึ่งสวมเพียงแค่กางเกงตัวในสีเหลืองสดใสนอนนิ่งอยู่บนตัวนางมุมปากของซูชิงอู่กระตุกเบา ๆดูเหมือนนางจะเผลอไปรบกวนการทำเรื่องงามหน้าขององค์รัชทายาทเสียแล้วแน่นอนว่า เย่เสวียนถิงคงไม่ยอมให้ซูชิงอู่ลงมือทำอะไรด้วยการเห็นสภาพเช่นนี้ เขาจึงรีบยื่นมือออกไปดึงม่านลง และด้วยการกวัดแกว่งผ้าม่านเพียงครั้งเดียว มันก็พันคนสองคนเข้าด้วยกัน และมัดพวกเขาไว้แน่นเย่เสวียนถิงเอ่ยเบา ๆ "อาอู่ ต้องฆ่าสตรีนางนี้ด้วยหรือไม่?"ซูชิงอู่มองไปที่รูปล
Latest chapter
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 930
คนขายเนื้อทำสีหน้าหวาดกลัว “คนผู้นี้เลวทรามถึงเพียงนี้เลยรึ?”“เจ้าคอยระวังตัวเอาไว้ก็ไม่เป็นไรแล้ว ทางนั้นตรวจดูเสร็จรึยัง? ไปกันต่อเถิด!”เมื่อกองกำลังทำการค้นหาเสร็จเรียบร้อย คนขายเนื้อก็ยิ้มมุมปากเบา ๆเขาคิดไม่ถึงเลยว่าคนเหล่านี้จะพบเบาะแสทางตะวันตกของเมืองเร็วถึงเพียงนี้หากเขาไม่ได้เตรียมพร้อมมาก่อนหน้านี้และรีบปลอมตัวโดยไว เขาก็คงจะถูกจับได้ไปแล้วคนขายเนื้อรีบเข้าไปยังพื้นที่ด้านในสุดของร้านเขาเหลือบมองหนอนกู่ที่ซ่อนเอาไว้ในตู้ในหนึ่ง และเมื่อเปิดตู้ใบนั้น ดวงตาของเขาก็ฉายแววน่ากลัวออกมาผ่านมาหลายปี ดูเหมือนโลกภายนอกจะลืมความน่ากลัวของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ไปแล้ว เริ่มแรกนั้นพวกเขาได้ครอบครองตำแหน่งระดับสูงของราชวงศ์ในแคว้นต่าง ๆ ซึ่งไม่ได้เป็นเพียงตำแหน่งในนามแต่มันสามารถแทรกแซงแคว้นนั้น ๆ และพลิกสถานการณ์ได้ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดคือการแอบเข้าไปในพระราชวังเพื่อช่วยเหลือเจียงเฟยเอ๋อร์หากต้องการเข้าไปในพระราชวังมีการคุ้มกันอย่างแน่นหนาได้ก็ต้องใช้วิธีที่ต่างออกไปบุรุษผู้นั้นออกจากร้านขายเนื้อหมูที่ถูกตรวจค้นเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับปิดประตูร้านแสร้งทำเป็นออกไปทำธุร
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 929
หลังจากซูชิงอู่ส่งชิงอวี่ออกไปก็ยังคงตื่นเต้นอยู่เล็กน้อยซูชิงอู่หาคนมาวาดภาพเหมือนเจ้าอาวาสในปีที่แล้วและส่งต่อให้คนอื่น ๆ เพื่อช่วยกันค้นหา ซึ่งมันก็ผ่านมานานมากแล้ว และมีเพียงชิงอวี่เท่านั้นที่นำข่าวที่ได้รับการยืนยันกลับมาแจ้งนางแม้จะยังไม่ได้เจอคนผู้นั้น แต่ก็หมายความว่านางจะได้รู้ความจริงของการตายของท่านแม่เสียทีหลังจากสงบสติอารมณ์ได้ ซูชิงอู่ก็ตัดสินใจเดินทางไปทันทีนางอยากไปเจอจิ้งซินผู้นั้นด้วยตนเองและถามเขาว่าเหตุใดตอนนั้นเขาถึงฆ่าท่านแม่ของนาง!คืนเดียวกันนั้นซูชิงอู่ได้พูดคุยเรื่องนี้กับเย่เสวียนถิงเมื่อเย่เสวียนถิงได้รับรู้เรื่องราวก็พยักหน้าเบา ๆ และตัดสินใจอย่างทันทีว่า “ข้าจะส่งคนไปจับเขามาให้เจ้า”ซูชิงอู่ได้ยินอีกฝ่ายตอบง่าย ๆ และห้วนก็อดไม่ได้ที่จะตะลึงและหัวเราะ“ได้”ตอนนี้มีศิษย์พี่ของเจียงเฟยเอ๋อร์คอยจับตาดูอยู่ในเมืองหลวง ซูชิงอู่จึงไม่สามารถไปหาคนผู้นั้นพร้อมกับชิงอวี่ได้บรรยากาศในเมืองหลวงเริ่มตึงเครียดขึ้นเรื่อย ๆแม้แต่ฮ่องเต้เช่นเย่ชิวหมิงก็สังเกตเห็นสัญญาณของเหตุการณ์ร้ายแรงบางอย่างที่กำลังจะตามมาเขาเคยได้ยินซูชิงอู่พูดว่าศัตรูที่ซ่อนตัวอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 928
ไป๋เฟิงก้มหัวลงอย่างเชื่อฟัง ราวกับมันได้กลายเป็นแมวตัวใหญ่ไปแล้วซูชิงอู่อดหัวเราะไม่ได้ “เจ้าคงเหนื่อยแย่ วันนี้ทำได้ดีมาก”ในที่สุดก็ได้ใช้ประโยชน์จากไป๋เฟิง สมกับที่เลี้ยงมันมานานไป๋เฟิงยืนขึ้นและอ้าปากหาว ส่วนสิงโตขนทองคำที่อยู่ข้าง ๆ ย่องเข้ามาทางด้านหลังซูชิงอู่ และใช้หัวถูเอวของนางดูเหมือนว่ามันต้องการให้ซูชิงอู่ลูบมันด้วยคนอื่น ๆ มองไปยังซูชิงอู่ที่มีร่างกายบอบบางยืนอยู่ตรงหน้าสัตว์ดุร้ายทั้งสอง พวกเขาทั้งหมดก็พูดไม่ออกอยู่นานนี่มัน...ร้ายกาจเกินไปแล้ว!แม้แต่กลุ่มบุรุษร่างใหญ่เช่นพวกเขาก็ยังไม่กล้าเข้าใกล้สัตว์ดุร้ายทั้งสองแม้แต่ครึ่งก้าว ทว่าซูชิงอู่กลับสามารถมีปฏิสัมพันธ์กับพวกมันได้อย่างกลมกลืนเหมือนพวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงของนางเมื่อไม่ถูกยุงกัดและกินยาสมุนไพรที่ผสมไว้แล้ว ม้าทุกตัวในสนามฝึกก็สงบลงและกลับสู่ภาวะปกติทันทีที่ซูชิงอู่กลับมาถึงตำหนัก ก็เห็นหรงหย่าวิ่งเข้ามา“พระชายา เมื่อครู่มีคนมาพบท่านและบอกว่ามีเรื่องด่วนต้องรายงาน”“มีเรื่องด่วนอะไรรึ?”หรงหย่าส่ายหัว “ข้าก็ไม่รู้เช่นกัน ท่านไปดูก่อนเถิด”ซูชิงอู่สั่งให้คนพาผู้ส่งข่าวเข้ามาทันทีนางจ้อง
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 927
เลือดของแมลงวันติดอยู่ที่มือของซูชิงอู่ส่งกลิ่นแปลก ๆ ออกมาเมื่อซูชิงอู่มองชัด ๆ นางก็ได้รู้ว่ามันไม่ใช่แมลงวันแต่เป็น…แมลงมีปีกชนิดหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายแมลงวันปากของแมลงมีความคมมาก สามารถเจาะทะลุขนของสัตว์บางชนิดได้ง่าย ทว่าแมลงมีปีกชนิดนี้ไม่สนใจมนุษย์และจะกัดเฉพาะสัตว์เท่านั้นที่แท้นี่คือสาเหตุหลักที่ทำให้สัตว์ในเมืองหลวงบ้าคลั่งในช่วงหลายวันนี้!ซูชิงอู่ยังสังเกตเห็นว่ายุงเหล่านี้ถูกพิษและเมื่อพวกมันแพร่พันธุ์ ในไข่ก็มีสารพิษดังกล่าวติดไปด้วยขอเพียงแมลงเหล่านี้ยังกัดสัตว์ต่อไป สารพิษก็จะค่อย ๆ สะสมทีละน้อยสุดท้ายก็ถึงขั้นทำให้เสียสติ!คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้มีเจตนาชั่วร้ายหากนางไม่ค้นพบสิ่งนี้ก่อน เกรงว่าม้าศึกทั้งหมดจะต้องตายไปด้วยความบ้าคลั่งอีกทั้งยังไม่อาจทราบสาเหตุได้แน่นอนว่าม้าศึกเป็นส่วนสำคัญในกองทัพ หากทหารม้าเสียม้าไป ก็คงไม่ต่างไปจากคนอ่อนแอไร้ค่า...ซูชิงอู่ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว“นำม้าทุกตัวไปไว้ในที่ปิดและหาทางฆ่าแมลงมีปีกเหล่านี้ให้สิ้นเสีย”รองแม่ทัพที่ติดตามนางมารีบจำคำสั่งนี้เอาไว้ทันที“รับทราบพ่ะย่ะค่ะพระชายา!”เขาก็รีบกระจายคำสั่งออก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 926
เมื่อเย่เสวียนถิงได้ยินสิ่งที่ซูชิงอู่พูด สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเยือกเย็น “ข้าจะส่งคนไปตรวจสอบ”ซูชิงอู่ส่ายหัวทันที “ยาพิษนี้คงไม่ได้อยู่ในอาหารสัตว์ อีกทั้งเมื่อมาลองคิดดู สัตว์ป่าจำนวนมากที่อยู่ใกล้เมืองหลวง รวมไปถึงม้าศึกล้วนติดพิษกันหมด มีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่ไม่เป็นอะไร นี่เป็นเรื่องที่แปลกมาก และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือไม่มีใครสามารถวางยาพิษม้าศึกในเมืองหลวงได้อย่างเงียบ ๆ ”การวิเคราะห์ของซูชิงอู่นั้นสมเหตุสมผลมาก แม้แต่เย่เสวียนถิงเองก็ขมวดคิ้วขึ้นมาหากหาสาเหตุไม่พบก็แก้ปัญหาไม่ได้แม้จะรักษาม้าหนึ่งในนั้นจนหายขาด แต่ก็จะกลับมามีอาการเดิมในอีกไม่ช้าไม่ไกลกันนักก็มีนายทหารระดับสูงนายหนึ่งวิ่งเข้ามาเขาหอบหายใจและกล่าวว่า “ท่านอ๋อง ทำการตรวจสอบเสบียงอาหารแล้วไม่พบสิ่งผิดปกติพ่ะย่ะค่ะ”“น้ำล่ะ?”“ตรวจสอบน้ำแล้วเช่นกัน ไม่มีร่องรอยของการวางยาพิษเลยพ่ะย่ะค่ะ”เมื่อได้ยินรายงาน เย่เสวียนถิงก็ขมวดคิ้วหนักกว่าเก่าคราวนี้แย่แล้วสิซูชิงอู่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ช่วยทำให้ม้าทุกตัวสงบลงก่อนได้หรือไม่ เดี๋ยวข้าจะเข้าไปดูรางอาหารม้าเอง”“ได้พ่ะย่ะค่ะพระชายา กรุณารอสักครู่ ก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 925
เริ่มแรก เขาสงสัยในเรื่องที่ซูชิงอู่เคยพูดจนเกิดความคิดจินตนาการบางส่วนขึ้นมา เรียกได้ว่าตอนกลางวันก็เอาแต่นึกถึง ตกกลางคืนก็เก็บมาฝันอีกแต่เขาไม่เคยได้ยินซูชิงอู่พูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลยจริง ๆเนื่องจากความฝันนั้นมันดูเพ้อเจ้อเกินไป เย่เสวียนถิงจึงไม่พูดออกมา เพราะกลัวว่ามันจะเป็นการเพิ่มภาระให้กับซูชิงอู่อย่างไม่มีเหตุผลหลายวันมานี้ซูชิงอู่อาศัยอยู่กับลูกน้อยทั้งสามของนางเพื่อชดเชยช่วงเวลาที่นางห่างพวกเขาไปนานเด็ก ๆ ที่เพิ่งจะอายุได้ไม่กี่เดือนแต่กลับต้องห่างจากอ้อมอกของพ่อแม่ นั่นทำให้ซูชิงอู่รู้สึกผิดขึ้นมาดังนั้นนางจึงไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องภายนอกมากนักทันใดนั้นนางก็นึกอะไรออกและถามว่า “เสวียนถิง ช่วงนี้หมาป่าเหล่านั้นที่อยู่ข้างนอกเป็นอย่างไรบ้าง?”เย่เสวียนถิงเงยหน้าขึ้นและพูดว่า “ไม่ได้มีเพียงสัตว์ร้าย แต่ยังกระทบไปถึงม้าศึกด้วย ไม่รู้ว่าเหตุใดถึงเริ่มไม่เชื่อฟังคำสั่งกัน”“เดี๋ยวข้าจะไปตรวจสอบเรื่องนี้เสียหน่อย”ซูชิงอู่รู้สึกได้โดยไม่รู้ตัวว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้เรื่องจะดูเป็นเรื่องเล็กน้อยและไม่มีผลกระทบกับมนุษย์มากนัก แต่นางก็รู้สึกอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 924
ทันใดนั้นหมอหลวงซุนก็เหมือนจะคิดอะไรออก “เหมือนกับตอนที่พระชายาใช้ดอกไม้ชนิดหนึ่งเพื่อทำให้ม้าพยศคลั่งใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”“อืม ทำนองนั้นแหละ”สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่นางพบในเภสัชตำรับ และหากใช้มัน ผลลัพธ์ที่ได้จะน่าทึ่งมากแม้ลงมือไปอย่างกะทันหัน แต่ก็ไม่มีใครจับได้ปรมาจารย์มือวางพิษที่แท้จริงคือผู้ที่วางยาพิษโดยไม่ทิ้งหลักฐานใด ๆ เอาไว้“ขอบพระทัยพระชายาสำหรับคำชี้แนะ หลังจากที่ได้พูดคุยกับท่าน กระหม่อมก็เข้าใจอย่างกระจ่างแจ้งแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ซูชิงอู่ปิดเภสัชตำรับ “ข้าท่องเภสัชตำรับนี้จนจำขึ้นใจ และเข้าใจเนื้อหาด้านในได้คร่าว ๆ เพียงแต่ยังไม่พบวิธีที่จะไขความลับที่อยู่ในนั้น หวังว่าท่านจะช่วยเรื่องนี้ได้”คราวนี้ ทุกคนเชื่อมั่นในคำพูดของซูชิงอู่สิ่งที่พวกเขาไม่ได้สนใจ แต่พระชายากลับนำมาใช้งานได้ถึงขั้นนี้ ยังมีอะไรที่ต้องพูดกันอีกหรือ?ตาแก่เช่นพวกเขาที่อาศัยว่าตนอายุมากทำตัวอาวุโสดูถูกผู้อื่นนั้นเทียบเทียมพระชายาไม่ได้เลย!หลังจากที่ซูชิงอู่อธิบายเรื่องนี้จบ นางก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและแอบหลบออกมาทางประตูใหญ่นางกลัวว่าคนเหล่านั้นจะถามนางว่านางศึกษาเรียนรู้ทักษะทางการ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 923
หมอหลวงซุนขมวดคิ้วเล็กน้อย“อย่าพูดไร้สาระ นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร? พระชายาไม่จำเป็นต้องโกหกพวกเราเลย โกหกพวกเราไปแล้วนางจะได้ประโยชน์อะไร?”คำพูดนี้ก็ถือว่ามีเหตุผลทุกคนต่างพูดไม่ออกทำได้แค่นั่งเงียบ ๆ แล้วพลิกหน้าอ่านต่อไปพลิกหน้ากระดาษตั้งแต่เช้าจรดค่ำ และอ่านจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้นตำราทั้งเล่มถูกอ่านจนจบอย่างรวดเร็ว ทุกคนในสำนักหมอหลวงไม่ได้นอนมาสองวันสองคืน และตอนนี้ทุกคนดูเหนื่อยและมีสีหน้าทรุดโทรมเมื่ออ่านหน้าจนถึงสุดท้าย แม้แต่หมอหลวงซุนก็ตกอยู่ในความเงียบเพราะเภสัชตำรับเล่มนี้บันทึกเฉพาะโรคและวัตถุดิบยาที่ธรรดาทั่วไปมาก ๆ บางส่วนเท่านั้นข้อแตกต่างเพียงหนึ่งเดียวคือผู้อาวุโสเช่นพวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับวัตถุดิบยาหลายประเภทและพัฒนาแนวคิดใหม่ ๆแม้จะไม่ไร้ประโยชน์ แต่ความคาดหวังกับผลลัพธ์ก็แตกต่างกันมากเลยทีเดียวถึงขั้นทำให้พวกเขาขาดความมั่นใจและอดไม่ได้ที่จะคิดว่านี่น่ะหรือคือเภสัชตำรับที่ตระกูลฟางเฝ้าหวงแหนมานานหลายปี?ดวงตาของหมอหลวงซุนเต็มไปด้วยสีแดงก่ำที่เกิดจากการอดนอน“ในเมื่อเภสัชตำรับของตระกูลฟางไร้ประโยชน์ เช่นนั้นพระชายาไปเรียนรู้ทักษะด้านการแพทย์มา
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 922
“นี่คือวัตถุดิบยาและปริมาณที่คนผู้นั้นทำการวางยา ที่สำนักหมอหลวงของพวกท่านมีสิ่งนี้อยู่แล้ว หากจะทำยาถอนพิษก็คงไม่ใช่เรื่องยากกระมัง”“ไม่ยากพ่ะย่ะค่ะ ไม่ยาก!”หมอหลวงซุนยิ้มร่าราวกับได้รับสมบัติเขามองซูชิงอู่ที่ยังอยู่ในวัยหนุ่มสาว แต่กลับเก่งกาจกว่าเหล่าคนชราเช่นพวกเขาเมื่อรวมกับเภสัชตำรับของตระกูลฟางที่ซูชิงอู่พูดถึง หมอหลวงเฒ่าก็ดีใจจนเนื้อเต้นหากได้เรียนรู้และกลายเป็นคนที่เก่งกาจเหมือนพระชายา ระดับความรู้ของเขาก็จะเพิ่มขึ้นไปด้วยหรือไม่?แต่หมอหลวงซุนไม่เคยรู้เลยว่าทุกสิ่งที่ซูชิงอู่เรียนรู้ไม่ได้มาจากเภสัชตำรับของตระกูลฟางในเภสัชตำรับเล่มนั้นมีความแตกต่างตรงจุดไหน ตัวซูชิงอู่ในตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำแม้ตอนตายไปในชาติก่อน เภสัชตำรับก็ถูกทำลายและไม่มีใครเห็นความลับที่ซ่อนอยู่ในนั้นจุดเด่นเพียงหนึ่งเดียวของเภสัชตำรับเล่มนั้นคือบันทึกข้อมูลวัตถุดิบยาจำนวนมากที่คนทั่วไปไม่ทราบและสรรพคุณลับบางส่วนบรรดาผู้อาวุโสของสำนักหมอหลวงพากันมาช่วยคิดค้นยาถอนพิษเพื่อที่จะได้อ่านเภสัชตำรับนั้นเร็ว ๆในที่สุดเช้าวันรุ่งขึ้นยาที่สามารถฟื้นฟูสติของสัตว์ร้ายได้ก็ถูกส่งมาให้ฮ่องเต้
