LOGINShare
บทที่ 816
Related chapters
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 817
เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เซียวเฝิง แม่ทัพใหญ่ผู้ไม่เคยมือสั่นเทาเลยแม้แต่ครั้งเดียวยามต้องสังหารศัตรูในการต่อสู้อันนองเลือด เกือบจะปล่อยอาหารในมือลงพื้นโชคดีที่เขาตอบสนองได้ทันเวลาและไม่สูญเสียอาหารจานนี้ไปเขารีบวางอาหารที่กระจายออกเล็กน้อยไว้บนโต๊ะ และทำความเคารพต่อซูชิงอู่ด้วยความนอบบน้อม "พะ...พะพะพระชายา!"ซูชิงอู่รู้สึกประหลาดใจ "แม่ทัพเซียวกลายเป็นคนพูดติดอ่างตั้งแต่เมื่อไร?"เซียวเฝิงก้มศีรษะลง "กระหม่อมเพียงแค่สื่อสารผิดพลาดพ่ะย่ะค่ะ"เหงื่อเย็นไหลออกมาบนหน้าผากของเขามันทำให้เขาหวาดกลัวยิ่งกว่าฉากระเบิดที่เขาเห็นตอนนี้เสียอีกหากเป็นคนที่รู้ความร้ายกาจของพระชายาผู้นั้น คงจะไม่ตกใจจนเอ่ยอะไรไม่ประสาออกมาเช่นนั้นเย่เสวียนถิงไม่ได้โกรธเลยเนื่องจากที่นี่คือค่ายทหาร เขาจึงอนุญาตให้เซียวเฝิงและคนอื่น ๆ ตรงเข้ามาบอกเล่ารายงานด่วนจำนวนมากได้เลยเมื่อเวลาผ่านไปผู้ใต้บังคับบัญชาคนสนิทของเขาเหล่านี้ก็เริ่มเป็นกันเองมากขึ้นนอกจากนี้ ไม่มีสิ่งใดในกระโจมทหารของเย่เสวียนถิงที่คนอื่นไม่สามารถมองเห็นได้ เขาไม่เคยทิ้งร่องรอยของสิ่งต่าง ๆ ที่ใช้ทำสงคราม และส่วนใหญ่ก็เป็นการหารื
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 818
เขาจะได้กินน้อยลงก็ไม่เป็นไร แต่ทหารทั้งสามกองทัพนั้นแตกต่างกันหลังอาหารเย็นก็เริ่มมืดแล้ว นอกจากกองกำลังลาดตระเวน ทหารคนอื่น ๆ ต่างก็ใช้เวลาพักผ่อนและเติมพลังให้กับร่างกายซูชิงอู่ไม่ได้จากไป แต่นอนในกระโจมทหารของเย่เสวียนถิงเย่เสวียนถิงนอนเปลือยเปล่า เขาเหยียดแขนออกเพื่อจับสตรีไว้ในอ้อมแขนของเขาแน่น ซูชิงอู่ได้ล้างเครื่องสำอางบนใบหน้าของนางออกแล้ว เผยให้เห็นใบหน้าที่แท้จริงด้วยคำกำชับของเย่เสวียนถิง ครั้งนี้จึงไม่มีใครกล้าทะเล่อทะล่าเข้ามา นางฟังเสียงหัวใจของชายหนุ่มและผล็อยหลับไปในคืนอันเงียบสงบซูชิงอู่เหนื่อยล้าทั้งทางร่างกายและจิตใจจากการต้องเดินทางมาหลายวัน ไม่ว่าร่างกายของนางจะดีเพียงใด นางก็ต้องการการพักผ่อนที่ดีไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไร ทันใดนั้นก็มีเสียงแตรดังขึ้นข้างนอก ซึ่งเป็นสัญญาณเตือนภัยฉุกเฉินในกลางดึกนั้น ซูชิงอู่ถูกปลุกขึ้นมาบุรุษที่อยู่ข้าง ๆ นางยืนขึ้นอย่างไม่ลังเลเขากดซูชิงอู่ลงบนเตียงอย่างผ่อนคลายและพูดเบา ๆ “ไม่มีอะไรร้ายแรงหรอก เจ้าพักผ่อนให้สบายแล้วรอข้ากลับมา”หลังจากที่เย่เสวียนถิงพูดจบ เขาก็สวมเสื้อคลุมแล้วเดินออกไปที่ด้านนอกประตูมีคน
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 819
ทันทีที่เซียวเฝิงพูดจบ ก็มีเสียงดังมาจากข้างหน้าซูชิงอู่ตามเซียวเฝิงไปยังพื้นที่ใกล้เคียงทันที และเห็นคนหลายสิบคนถูกพาออกไปหลังจากที่คนเหล่านั้นถูกจับกุม ใบหน้าของพวกเขากลับไร้ซึ่งความกลัว และดวงตาของพวกเขาก็ดุดันมากซูชิงอู่หรี่ตาลงเล็กน้อยและถามเซียวเฝิงต่อไป "จับสายลับมามากมายถึงเพียงนี้ได้อย่างไร?"เซียวเฝิงลดเสียงลงและตอบว่า "เราส่งสายลับเพิ่มเติมไปยังกองทัพของอีกฝ่ายพ่ะย่ะค่ะ"ซูชิงอู่ "..."“ดังคำที่ว่ารู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้งชะร้อยครั้ง ต้องระวังศัตรูทั้งสองฝ่ายมากน้อยเพียงใด มีบางครั้งแม้ท่านอ๋องจะค้นพบตัวตนของอีกฝ่ายเขาก็จะไม่เปิดเผยแล้วปล่อยให้หูตาเหล่านั้นกระจายข่าวเท็จ นี่เป็นกุญแจสู่ชัยชนะด้วยพ่ะย่ะค่ะ”หลังจากซูชิงอู่ฟังคำอธิบายของเซียวเฝิง ก็มีแสงสลัว ๆ แวบขึ้นมาในดวงตาของนาง การพลิกผันที่เกี่ยวข้องกับการนำกองทหารในการรบนั้นซับซ้อนมากและนี่ไม่ใช่พื้นที่ที่นางสามารถควบคุมได้เย่เสวียนถิงเดินออกจากกองทัพและยืนอยู่ต่อหน้าสายลับที่เผาคลังเสบียงดวงตาเหยี่ยวนั้นเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอย่างลึกซึ้ง เสียงของเขาเย็นชาและทุ้มต่ำ“คาดไม่ถึงว่าจะเป็นพวกเจ้า”แม้เย่เสวียน
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 820
เวลาไม่คอยท่าวันนี้เย่เสวียนถิงจะหาทางสกัดกั้นและสังหารกองทัพแคว้นอู๋ตะวันตกให้ได้ซูชิงอู่ไม่ได้ตามเขาไป นางไม่ต้องการปรากฏตัวในสนามรบเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเย่เสวียนถิงจากการควบคุมการต่อสู้หลังจากมองเย่เสวียนถิงออกจากค่ายทหารพร้อมกับกองทัพ ซูชิงอู่ก็กลับไปแต่งหน้าที่กระโจมอีกครั้ง จากนั้นก็ปกปิดตัวตนของนางและเดินตรงเข้าไปในค่ายทหารที่นี่นางมีป้ายแขวนเอวที่เซียวเฝิงและเย่เสวียนถิงมอบให้ไว้ นางสามารถเดินไปมาที่นี่ได้ตามใจชอบ เนื่องจากสิ่งนี้เป็นหลักฐานพิสูจน์ตัวตน คนส่วนใหญ่จึงไม่กล้าห้ามนางดังนั้นซูชิงอู่จึงเดินมาทยังค่ายผู้บาดเจ็บที่อยู่ด้านหลังในการสู้รบเมื่อวานนี้ ทั้งสองฝ่ายประสบความสูญเสียอย่างหนัก ทหารที่บาดเจ็บมารวมตัวกันที่นี่ หลายคนนั่งอยู่บนพื้นอย่างระเกะระกะ และไม่มีแม้แต่เตียงแพทย์ที่มากับกองทัพหน้าซีดตาคล้ำ พวกเขามัวแต่สาละวนยุ่งกับการทำงานเมื่อเห็นสถานการณ์ที่น่าเศร้าเช่นนี้ ซูชิงอู่ก็รู้สึกสะเทือนใจ นางจึงเร่งฝีเท้าขึ้นและเดินไปหยิบยาจากมือของหมอทหาร"ข้าช่วย"หมอผู้น้อยอายุเพียงสิบห้าสิบหกปีตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นซูชิงอู่ แต่เขาไม่ได้ห้ามอีกฝ่าย "ท่านช่ว
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 821
เขาไม่กล้าที่จะรอช้าไปกว่านี้ ในใจก็คิดว่าแม่ทัพเซียวจะไม่มีวันสนใจเรื่องนี้ทว่าผลลัพธ์คือดวงตาของเซียวเฝิงเบิกกว้างเมื่อได้ยินข่าว“รีบนำทางไป คนผู้นั้นอยู่ไหน?”นอกจากการพบปะกับท่านอ๋องแล้ว ผู้บังคับบัญชาผู้น้อยก็ไม่เคยเห็นแม่ทัพเซียววิตกกังวลถึงเพียงนี้มาก่อน“ท่านแม่ทัพ คนผู้นั้นยังอยู่ที่ค่ายผู้บาดเจ็บ…”“ข้าจะไปดูเสียหน่อย!”เซียวเฝิงก้าวเข้ามาทันที เมื่อเขามาถึง เขาก็เห็นร่างผอมบางของซูชิงอู่กำลังยุ่งอยู่ในค่ายทหารเมื่อทหารในค่ายเห็นเซียวเฝิง พวกเขาต่างก็อยากจะยืนขึ้นทำความเคารพ แต่เซียวเฝิงก็รีบห้ามไว้“ไม่ต้องสนใจข้า ข้าแค่มาตามหาคน”ขณะที่พูด เขาก็ได้เดินมาอยู่ที่ด้านข้างของซูชิงอู่แล้วในเวลานี้ หมอผู้น้อยกำลังสั่งให้ซูชิงอู่ทำสิ่งต่าง ๆ“ตรงนั้นมีคนสองคนที่ยังไม่กินยา เจ้านำสิ่งนี้ไปส่งตรงนั้น…”เซียวเฝิงรู้สึกตกตะลึงเมื่อเห็นภาพนี้และแอบไพล่มือยกนิ้วโป้งให้หมอผู้น้อยหากเขารู้ความจริงว่าคนที่เขาเพิ่งออกคำสั่งไปคือพระชายา ไม่รู้ว่าเขาจะรู้สึกอย่างไรแต่นี่ก็เป็นเพียงความคิดที่แวบขึ้นมาในใจของเขาและผ่านไปก็เท่านั้นเซียวเฝิงมองซูชิงอู่ที่กำลังยุ่งอยู่กับกา
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 822
สิ่งเดียวที่นางทำได้ในตอนนี้คือลดจำนวนผู้บาดเจ็บให้มากที่สุดและทำให้พวกเขาฟื้นตัวโดยเร็วที่สุดเพื่อจะได้สบายใจกันขึ้นมาบ้างเซียวเฝิงทำงานเร็วมากและนำทุกสิ่งที่ซูชิงอู่ต้องการกลับมาในเช้าวันรุ่งขึ้นแม้ปริมาณของวัตถุดิบยาจะมีไม่มาก แต่ก็สามารถแก้ปัญหาความต้องการเร่งด่วนในปัจจุบันได้ในระยะสั้นซูชิงอู่ไม่เคยกลับไปที่กระโจมทหาร เมื่อนางเห็นเซียวเฝิงเข้ามาใกล้ นางก็ก้าวไปข้างหน้าทันทีเพื่อขอข่าวจากเย่เสวียนถิง“ตอนนี้ท่านอ๋องเป็นอย่างไรบ้าง?”เซียวเฝิงบอกกับซูชิงอู่ทันทีถึงข่าวที่เขาเพิ่งได้รับ “พระชายาโปรดวางใจ หากท่านอ๋องได้ออกโรงเอง เขาจะสังหารทหารศัตรูทุกคนอย่างแน่นอน ท่านอ๋องจะสังหารกลุ่มทหารที่ส่งมาโดยแคว้นอู่ตะวันตกซึ่ง ต้องการแย่งเสบียงให้สิ้นซากพ่ะย่ะค่ะ”ซูชิงอู่อดไม่ได้ที่จะยิ้มมุมปาก“แล้วเขาจะกลับมาเมื่อไร?”เซียวเฝิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วส่ายหัว "แคว้นอู๋ตะวันตกจะไม่มีวันยอมแพ้หากไม่สามารถหาอาหารได้ สิ่งเดียวที่เราต้องทำตอนนี้คือต้านการโจมตีที่เป็นไปได้ที่อาจเกิดขึ้นต่อไป ขอเพียงกองทัพแคว้นอู๋ตะวันตกหมดแรง เมื่อถึงเวลาท่านอ๋องจะสามารถนำคนไปเอาชนะศัตรูได้อย่างสมบูรณ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 823
เย่เสวียนถิงรู้ว่าซูชิงอู่กังวลเขาเดินไปข้างนางแล้วพูดเสียงทุ้ม “ข้าถูกลอบสังหารในกองทัพ"วันนี้กองกำลังคุ้มกันเสบียงของซูเชียนหมิงเดินทางมาถึงใกล้กับเมืองซีเป่ยแล้วส่วนเย่เสวียนถิงก็ได้นำกองทหารม้าของเขาไปสกัดกั้นคนของเหยียนจั๋วจากการลอบโจมตีระหว่างทาง อีกทั้งยังประสานงานกับซูเชียนหมิงและคนอื่น ๆซูชิงอู่พยักหน้าเบา ๆ พลางคิดแผนรักษาอาการป่วยของพี่รองของนางก่อนมีคนเรียกแพทย์ทหารทางนั้นมาแล้ว แต่คงต้องใช้เวลาสักระยะกว่าแพทย์จะมาถึงหลังจากที่ซูชิงอู่ตรวจชีพจรของซูเชียนหมิง นางก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย นางก็หยิบยาออกมาแล้วป้อนให้เขาทันทีจากนั้นนางก็เงยหน้ามองไปที่เย่เสวียนถิงพี่รองถูกวางยาพิษ และเลือดที่ไหลออกมาจากไหล่ของเขากลายเป็นสีม่วงดำเย่เสวียนถิงให้ยายืดอายุขัยกับซูเชียนหมิงพิษชนิดนี้จะทำให้คอแห้งและมีเลือดไหล แม้บนตัวของซูเชียนหมิงจะมียาแก้พิษ แต่ก็อาจชะลอการเกิดพิษแทบจะไม่ได้หากเย่เสวียนถิงไม่รีบจัดการให้ก่อน นางอาจจะไม่ได้พบกับพี่รองของนางอีกงานคุ้มกันเสบียงเป็นงานที่อันตรายที่สุด มีเพียงคนที่ไว้ใจได้มากที่สุดเท่านั้นที่ทำได้ ซูชิงอู่แอบกัดฟันเมื่อเห็นใบหน้าซีดเ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 824
ซูชิงอู่ตกตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นจึงหลุบตาลงนางพอจะมีกลอุบายเล็ก ๆ อยู่บ้าง แต่ในฐานะที่นางเพิ่งกลับมาเกิดใหม่ นอกจากการใช้หนอนกู่และยาพิษบางชนิดได้ นางก็ไม่มีข้อได้เปรียบอื่นใดที่อยู่เหนือผู้อื่นการไม่มีเส้นสายถือเป็นข้อเสียเปรียบที่ใหญ่ที่สุดของนางนอกเหนือจากแหล่งข้อมูลแล้ว นางพึ่งพาเย่เสวียนถิงมากที่สุด ในแง่ของความแข็งแกร่ง นางไม่สามารถเปรียบเทียบกับตระกูลมู่หรงและตระกูลเจียวที่แอบฝึกฝนคนสนิทของพวกเขามาหลายปีการที่สามารถทำลายตระกูลมู่หรงได้นั้นถือเป็นโชคดีเพียงเล็กน้อยนางใช้พิษกับราชครู และสังหารเขาได้สำเร็จหลังจากชนะการต่อสู้ นางได้เปิดเผยความผิดพลาดในอดีตของฮองเฮาและไทเฮาจนสามารถโค่นล้มพวกเขาได้อย่างสมบูรณ์สุดท้าย พวกนางก็ไม่ได้ตายด้วยน้ำมือของตน แต่เป็นเพราะเรื่องสกปรกที่พวกนางเคยทำและทำให้ฝ่าบาททรงขุ่นเคืองส่วนฮ่องเต้เฒ่าก็ถูกลอบวางยาพิษและเสด็จสวรรคตไปอย่างรวดเร็วตั้งแต่ต้นจนจบ นางไม่เคยได้สัมผัสกับความแข็งแกร่งของตระกูลขุนนางด้วยตัวเอง นางเพียงปล่อยให้พวกเขาเข่นฆ่ากันเองจนนำมาสู่สถานการณ์ปัจจุบันเย่เสวียนถิงเฝ้ามองนางจมอยู่ในห้วงความคิดและหัวเราะเบา ๆ “อาอู่
Latest chapter
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 930
คนขายเนื้อทำสีหน้าหวาดกลัว “คนผู้นี้เลวทรามถึงเพียงนี้เลยรึ?”“เจ้าคอยระวังตัวเอาไว้ก็ไม่เป็นไรแล้ว ทางนั้นตรวจดูเสร็จรึยัง? ไปกันต่อเถิด!”เมื่อกองกำลังทำการค้นหาเสร็จเรียบร้อย คนขายเนื้อก็ยิ้มมุมปากเบา ๆเขาคิดไม่ถึงเลยว่าคนเหล่านี้จะพบเบาะแสทางตะวันตกของเมืองเร็วถึงเพียงนี้หากเขาไม่ได้เตรียมพร้อมมาก่อนหน้านี้และรีบปลอมตัวโดยไว เขาก็คงจะถูกจับได้ไปแล้วคนขายเนื้อรีบเข้าไปยังพื้นที่ด้านในสุดของร้านเขาเหลือบมองหนอนกู่ที่ซ่อนเอาไว้ในตู้ในหนึ่ง และเมื่อเปิดตู้ใบนั้น ดวงตาของเขาก็ฉายแววน่ากลัวออกมาผ่านมาหลายปี ดูเหมือนโลกภายนอกจะลืมความน่ากลัวของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ไปแล้ว เริ่มแรกนั้นพวกเขาได้ครอบครองตำแหน่งระดับสูงของราชวงศ์ในแคว้นต่าง ๆ ซึ่งไม่ได้เป็นเพียงตำแหน่งในนามแต่มันสามารถแทรกแซงแคว้นนั้น ๆ และพลิกสถานการณ์ได้ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดคือการแอบเข้าไปในพระราชวังเพื่อช่วยเหลือเจียงเฟยเอ๋อร์หากต้องการเข้าไปในพระราชวังมีการคุ้มกันอย่างแน่นหนาได้ก็ต้องใช้วิธีที่ต่างออกไปบุรุษผู้นั้นออกจากร้านขายเนื้อหมูที่ถูกตรวจค้นเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับปิดประตูร้านแสร้งทำเป็นออกไปทำธุร
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 929
หลังจากซูชิงอู่ส่งชิงอวี่ออกไปก็ยังคงตื่นเต้นอยู่เล็กน้อยซูชิงอู่หาคนมาวาดภาพเหมือนเจ้าอาวาสในปีที่แล้วและส่งต่อให้คนอื่น ๆ เพื่อช่วยกันค้นหา ซึ่งมันก็ผ่านมานานมากแล้ว และมีเพียงชิงอวี่เท่านั้นที่นำข่าวที่ได้รับการยืนยันกลับมาแจ้งนางแม้จะยังไม่ได้เจอคนผู้นั้น แต่ก็หมายความว่านางจะได้รู้ความจริงของการตายของท่านแม่เสียทีหลังจากสงบสติอารมณ์ได้ ซูชิงอู่ก็ตัดสินใจเดินทางไปทันทีนางอยากไปเจอจิ้งซินผู้นั้นด้วยตนเองและถามเขาว่าเหตุใดตอนนั้นเขาถึงฆ่าท่านแม่ของนาง!คืนเดียวกันนั้นซูชิงอู่ได้พูดคุยเรื่องนี้กับเย่เสวียนถิงเมื่อเย่เสวียนถิงได้รับรู้เรื่องราวก็พยักหน้าเบา ๆ และตัดสินใจอย่างทันทีว่า “ข้าจะส่งคนไปจับเขามาให้เจ้า”ซูชิงอู่ได้ยินอีกฝ่ายตอบง่าย ๆ และห้วนก็อดไม่ได้ที่จะตะลึงและหัวเราะ“ได้”ตอนนี้มีศิษย์พี่ของเจียงเฟยเอ๋อร์คอยจับตาดูอยู่ในเมืองหลวง ซูชิงอู่จึงไม่สามารถไปหาคนผู้นั้นพร้อมกับชิงอวี่ได้บรรยากาศในเมืองหลวงเริ่มตึงเครียดขึ้นเรื่อย ๆแม้แต่ฮ่องเต้เช่นเย่ชิวหมิงก็สังเกตเห็นสัญญาณของเหตุการณ์ร้ายแรงบางอย่างที่กำลังจะตามมาเขาเคยได้ยินซูชิงอู่พูดว่าศัตรูที่ซ่อนตัวอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 928
ไป๋เฟิงก้มหัวลงอย่างเชื่อฟัง ราวกับมันได้กลายเป็นแมวตัวใหญ่ไปแล้วซูชิงอู่อดหัวเราะไม่ได้ “เจ้าคงเหนื่อยแย่ วันนี้ทำได้ดีมาก”ในที่สุดก็ได้ใช้ประโยชน์จากไป๋เฟิง สมกับที่เลี้ยงมันมานานไป๋เฟิงยืนขึ้นและอ้าปากหาว ส่วนสิงโตขนทองคำที่อยู่ข้าง ๆ ย่องเข้ามาทางด้านหลังซูชิงอู่ และใช้หัวถูเอวของนางดูเหมือนว่ามันต้องการให้ซูชิงอู่ลูบมันด้วยคนอื่น ๆ มองไปยังซูชิงอู่ที่มีร่างกายบอบบางยืนอยู่ตรงหน้าสัตว์ดุร้ายทั้งสอง พวกเขาทั้งหมดก็พูดไม่ออกอยู่นานนี่มัน...ร้ายกาจเกินไปแล้ว!แม้แต่กลุ่มบุรุษร่างใหญ่เช่นพวกเขาก็ยังไม่กล้าเข้าใกล้สัตว์ดุร้ายทั้งสองแม้แต่ครึ่งก้าว ทว่าซูชิงอู่กลับสามารถมีปฏิสัมพันธ์กับพวกมันได้อย่างกลมกลืนเหมือนพวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงของนางเมื่อไม่ถูกยุงกัดและกินยาสมุนไพรที่ผสมไว้แล้ว ม้าทุกตัวในสนามฝึกก็สงบลงและกลับสู่ภาวะปกติทันทีที่ซูชิงอู่กลับมาถึงตำหนัก ก็เห็นหรงหย่าวิ่งเข้ามา“พระชายา เมื่อครู่มีคนมาพบท่านและบอกว่ามีเรื่องด่วนต้องรายงาน”“มีเรื่องด่วนอะไรรึ?”หรงหย่าส่ายหัว “ข้าก็ไม่รู้เช่นกัน ท่านไปดูก่อนเถิด”ซูชิงอู่สั่งให้คนพาผู้ส่งข่าวเข้ามาทันทีนางจ้อง
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 927
เลือดของแมลงวันติดอยู่ที่มือของซูชิงอู่ส่งกลิ่นแปลก ๆ ออกมาเมื่อซูชิงอู่มองชัด ๆ นางก็ได้รู้ว่ามันไม่ใช่แมลงวันแต่เป็น…แมลงมีปีกชนิดหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายแมลงวันปากของแมลงมีความคมมาก สามารถเจาะทะลุขนของสัตว์บางชนิดได้ง่าย ทว่าแมลงมีปีกชนิดนี้ไม่สนใจมนุษย์และจะกัดเฉพาะสัตว์เท่านั้นที่แท้นี่คือสาเหตุหลักที่ทำให้สัตว์ในเมืองหลวงบ้าคลั่งในช่วงหลายวันนี้!ซูชิงอู่ยังสังเกตเห็นว่ายุงเหล่านี้ถูกพิษและเมื่อพวกมันแพร่พันธุ์ ในไข่ก็มีสารพิษดังกล่าวติดไปด้วยขอเพียงแมลงเหล่านี้ยังกัดสัตว์ต่อไป สารพิษก็จะค่อย ๆ สะสมทีละน้อยสุดท้ายก็ถึงขั้นทำให้เสียสติ!คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้มีเจตนาชั่วร้ายหากนางไม่ค้นพบสิ่งนี้ก่อน เกรงว่าม้าศึกทั้งหมดจะต้องตายไปด้วยความบ้าคลั่งอีกทั้งยังไม่อาจทราบสาเหตุได้แน่นอนว่าม้าศึกเป็นส่วนสำคัญในกองทัพ หากทหารม้าเสียม้าไป ก็คงไม่ต่างไปจากคนอ่อนแอไร้ค่า...ซูชิงอู่ตัดสินใจอย่างรวดเร็ว“นำม้าทุกตัวไปไว้ในที่ปิดและหาทางฆ่าแมลงมีปีกเหล่านี้ให้สิ้นเสีย”รองแม่ทัพที่ติดตามนางมารีบจำคำสั่งนี้เอาไว้ทันที“รับทราบพ่ะย่ะค่ะพระชายา!”เขาก็รีบกระจายคำสั่งออก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 926
เมื่อเย่เสวียนถิงได้ยินสิ่งที่ซูชิงอู่พูด สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเยือกเย็น “ข้าจะส่งคนไปตรวจสอบ”ซูชิงอู่ส่ายหัวทันที “ยาพิษนี้คงไม่ได้อยู่ในอาหารสัตว์ อีกทั้งเมื่อมาลองคิดดู สัตว์ป่าจำนวนมากที่อยู่ใกล้เมืองหลวง รวมไปถึงม้าศึกล้วนติดพิษกันหมด มีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่ไม่เป็นอะไร นี่เป็นเรื่องที่แปลกมาก และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือไม่มีใครสามารถวางยาพิษม้าศึกในเมืองหลวงได้อย่างเงียบ ๆ ”การวิเคราะห์ของซูชิงอู่นั้นสมเหตุสมผลมาก แม้แต่เย่เสวียนถิงเองก็ขมวดคิ้วขึ้นมาหากหาสาเหตุไม่พบก็แก้ปัญหาไม่ได้แม้จะรักษาม้าหนึ่งในนั้นจนหายขาด แต่ก็จะกลับมามีอาการเดิมในอีกไม่ช้าไม่ไกลกันนักก็มีนายทหารระดับสูงนายหนึ่งวิ่งเข้ามาเขาหอบหายใจและกล่าวว่า “ท่านอ๋อง ทำการตรวจสอบเสบียงอาหารแล้วไม่พบสิ่งผิดปกติพ่ะย่ะค่ะ”“น้ำล่ะ?”“ตรวจสอบน้ำแล้วเช่นกัน ไม่มีร่องรอยของการวางยาพิษเลยพ่ะย่ะค่ะ”เมื่อได้ยินรายงาน เย่เสวียนถิงก็ขมวดคิ้วหนักกว่าเก่าคราวนี้แย่แล้วสิซูชิงอู่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ช่วยทำให้ม้าทุกตัวสงบลงก่อนได้หรือไม่ เดี๋ยวข้าจะเข้าไปดูรางอาหารม้าเอง”“ได้พ่ะย่ะค่ะพระชายา กรุณารอสักครู่ ก
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 925
เริ่มแรก เขาสงสัยในเรื่องที่ซูชิงอู่เคยพูดจนเกิดความคิดจินตนาการบางส่วนขึ้นมา เรียกได้ว่าตอนกลางวันก็เอาแต่นึกถึง ตกกลางคืนก็เก็บมาฝันอีกแต่เขาไม่เคยได้ยินซูชิงอู่พูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลยจริง ๆเนื่องจากความฝันนั้นมันดูเพ้อเจ้อเกินไป เย่เสวียนถิงจึงไม่พูดออกมา เพราะกลัวว่ามันจะเป็นการเพิ่มภาระให้กับซูชิงอู่อย่างไม่มีเหตุผลหลายวันมานี้ซูชิงอู่อาศัยอยู่กับลูกน้อยทั้งสามของนางเพื่อชดเชยช่วงเวลาที่นางห่างพวกเขาไปนานเด็ก ๆ ที่เพิ่งจะอายุได้ไม่กี่เดือนแต่กลับต้องห่างจากอ้อมอกของพ่อแม่ นั่นทำให้ซูชิงอู่รู้สึกผิดขึ้นมาดังนั้นนางจึงไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องภายนอกมากนักทันใดนั้นนางก็นึกอะไรออกและถามว่า “เสวียนถิง ช่วงนี้หมาป่าเหล่านั้นที่อยู่ข้างนอกเป็นอย่างไรบ้าง?”เย่เสวียนถิงเงยหน้าขึ้นและพูดว่า “ไม่ได้มีเพียงสัตว์ร้าย แต่ยังกระทบไปถึงม้าศึกด้วย ไม่รู้ว่าเหตุใดถึงเริ่มไม่เชื่อฟังคำสั่งกัน”“เดี๋ยวข้าจะไปตรวจสอบเรื่องนี้เสียหน่อย”ซูชิงอู่รู้สึกได้โดยไม่รู้ตัวว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้เรื่องจะดูเป็นเรื่องเล็กน้อยและไม่มีผลกระทบกับมนุษย์มากนัก แต่นางก็รู้สึกอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 924
ทันใดนั้นหมอหลวงซุนก็เหมือนจะคิดอะไรออก “เหมือนกับตอนที่พระชายาใช้ดอกไม้ชนิดหนึ่งเพื่อทำให้ม้าพยศคลั่งใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”“อืม ทำนองนั้นแหละ”สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่นางพบในเภสัชตำรับ และหากใช้มัน ผลลัพธ์ที่ได้จะน่าทึ่งมากแม้ลงมือไปอย่างกะทันหัน แต่ก็ไม่มีใครจับได้ปรมาจารย์มือวางพิษที่แท้จริงคือผู้ที่วางยาพิษโดยไม่ทิ้งหลักฐานใด ๆ เอาไว้“ขอบพระทัยพระชายาสำหรับคำชี้แนะ หลังจากที่ได้พูดคุยกับท่าน กระหม่อมก็เข้าใจอย่างกระจ่างแจ้งแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ซูชิงอู่ปิดเภสัชตำรับ “ข้าท่องเภสัชตำรับนี้จนจำขึ้นใจ และเข้าใจเนื้อหาด้านในได้คร่าว ๆ เพียงแต่ยังไม่พบวิธีที่จะไขความลับที่อยู่ในนั้น หวังว่าท่านจะช่วยเรื่องนี้ได้”คราวนี้ ทุกคนเชื่อมั่นในคำพูดของซูชิงอู่สิ่งที่พวกเขาไม่ได้สนใจ แต่พระชายากลับนำมาใช้งานได้ถึงขั้นนี้ ยังมีอะไรที่ต้องพูดกันอีกหรือ?ตาแก่เช่นพวกเขาที่อาศัยว่าตนอายุมากทำตัวอาวุโสดูถูกผู้อื่นนั้นเทียบเทียมพระชายาไม่ได้เลย!หลังจากที่ซูชิงอู่อธิบายเรื่องนี้จบ นางก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและแอบหลบออกมาทางประตูใหญ่นางกลัวว่าคนเหล่านั้นจะถามนางว่านางศึกษาเรียนรู้ทักษะทางการ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 923
หมอหลวงซุนขมวดคิ้วเล็กน้อย“อย่าพูดไร้สาระ นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร? พระชายาไม่จำเป็นต้องโกหกพวกเราเลย โกหกพวกเราไปแล้วนางจะได้ประโยชน์อะไร?”คำพูดนี้ก็ถือว่ามีเหตุผลทุกคนต่างพูดไม่ออกทำได้แค่นั่งเงียบ ๆ แล้วพลิกหน้าอ่านต่อไปพลิกหน้ากระดาษตั้งแต่เช้าจรดค่ำ และอ่านจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้นตำราทั้งเล่มถูกอ่านจนจบอย่างรวดเร็ว ทุกคนในสำนักหมอหลวงไม่ได้นอนมาสองวันสองคืน และตอนนี้ทุกคนดูเหนื่อยและมีสีหน้าทรุดโทรมเมื่ออ่านหน้าจนถึงสุดท้าย แม้แต่หมอหลวงซุนก็ตกอยู่ในความเงียบเพราะเภสัชตำรับเล่มนี้บันทึกเฉพาะโรคและวัตถุดิบยาที่ธรรดาทั่วไปมาก ๆ บางส่วนเท่านั้นข้อแตกต่างเพียงหนึ่งเดียวคือผู้อาวุโสเช่นพวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับวัตถุดิบยาหลายประเภทและพัฒนาแนวคิดใหม่ ๆแม้จะไม่ไร้ประโยชน์ แต่ความคาดหวังกับผลลัพธ์ก็แตกต่างกันมากเลยทีเดียวถึงขั้นทำให้พวกเขาขาดความมั่นใจและอดไม่ได้ที่จะคิดว่านี่น่ะหรือคือเภสัชตำรับที่ตระกูลฟางเฝ้าหวงแหนมานานหลายปี?ดวงตาของหมอหลวงซุนเต็มไปด้วยสีแดงก่ำที่เกิดจากการอดนอน“ในเมื่อเภสัชตำรับของตระกูลฟางไร้ประโยชน์ เช่นนั้นพระชายาไปเรียนรู้ทักษะด้านการแพทย์มา
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 922
“นี่คือวัตถุดิบยาและปริมาณที่คนผู้นั้นทำการวางยา ที่สำนักหมอหลวงของพวกท่านมีสิ่งนี้อยู่แล้ว หากจะทำยาถอนพิษก็คงไม่ใช่เรื่องยากกระมัง”“ไม่ยากพ่ะย่ะค่ะ ไม่ยาก!”หมอหลวงซุนยิ้มร่าราวกับได้รับสมบัติเขามองซูชิงอู่ที่ยังอยู่ในวัยหนุ่มสาว แต่กลับเก่งกาจกว่าเหล่าคนชราเช่นพวกเขาเมื่อรวมกับเภสัชตำรับของตระกูลฟางที่ซูชิงอู่พูดถึง หมอหลวงเฒ่าก็ดีใจจนเนื้อเต้นหากได้เรียนรู้และกลายเป็นคนที่เก่งกาจเหมือนพระชายา ระดับความรู้ของเขาก็จะเพิ่มขึ้นไปด้วยหรือไม่?แต่หมอหลวงซุนไม่เคยรู้เลยว่าทุกสิ่งที่ซูชิงอู่เรียนรู้ไม่ได้มาจากเภสัชตำรับของตระกูลฟางในเภสัชตำรับเล่มนั้นมีความแตกต่างตรงจุดไหน ตัวซูชิงอู่ในตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำแม้ตอนตายไปในชาติก่อน เภสัชตำรับก็ถูกทำลายและไม่มีใครเห็นความลับที่ซ่อนอยู่ในนั้นจุดเด่นเพียงหนึ่งเดียวของเภสัชตำรับเล่มนั้นคือบันทึกข้อมูลวัตถุดิบยาจำนวนมากที่คนทั่วไปไม่ทราบและสรรพคุณลับบางส่วนบรรดาผู้อาวุโสของสำนักหมอหลวงพากันมาช่วยคิดค้นยาถอนพิษเพื่อที่จะได้อ่านเภสัชตำรับนั้นเร็ว ๆในที่สุดเช้าวันรุ่งขึ้นยาที่สามารถฟื้นฟูสติของสัตว์ร้ายได้ก็ถูกส่งมาให้ฮ่องเต้
