ตอนที่ห้า เปิดประมูล

ตอนที่ห้า

เปิดประมูล

                เพียงไม่กี่วันก็มาถึงวันเปิดประมูลสาวน้อยไป่เหลี่ยนฮวา

หรือแม่นางดอกบัวขาว หญิงสาวตื่นมาขัดสีนวดบำรุงตัวตั้งแต่เช้า พร้อมทั้งพยายามทำใจให้ยอมรับชะตากรรมที่กำลังจะเกิดขึ้น

                เอาน่า อย่างน้อยก็ยังได้เลือกชายคนแรก ดีกว่าต้องมาโดนเปิดบริสุทธิ์โดยตาเฒ่าคนหนึ่ง

                ไป่เหลียนฮวาพยายามคิดในแง่ดีด้วยอยู่มานานพอสมควรจนตระหนักได้ว่า นางไม่มีทางหนีไปจากที่นี่ได้ ได้แต่ก้มหน้ายอมรับชะตากรรมเท่านั้น

                นางแต่งหน้าอย่างสวยสดงดงามโดยนำทักษะการแต่งหน้าซึ่งเคยร่ำเรียนในร่างของบัวสโรชินีมาใช้อย่างดี ด้วยมีใบหน้างดงามเป็นทุนเดิม เมื่อเสริมแต่งอย่างมีฝีมือ ใบหน้าจึงงามเย้ายวนอย่างไม่อาจละสายตาไปได้

                เมื่อสวมชุดเปิดเผยเนื้อตัวซึ่งป้าผู้ดูแลเตรียมมาให้อย่างตั้งใจ เกาะอกอันเกาะเพียงครึ่งเต้าเผยทรวงเต่งอันใหญ่ล้น ผ้าบางเบาพลิ้วไหวเผยทรวดทรงองค์เอวอันอ่อนช้อย ยามย่างก้าวเปิดแง้มเห็นเรียวขาเนียนขาวอันบอบบาง

 ไป่เหลียนฮวาในยามนี้จึงแลดูคล้ายนางฟ้าซึ่งลอยลงมายั่วยวนให้ใหลหลงจนเหล่าชายหนุ่มถึงกับกลั้นหายใจยามนางเดินเยื้องย่างออกมาหลังสิ้นเสียงประกาศเรียก

“โอว...นางฟ้าชัดๆ”

“พวกเจ้าห้ามแย่งข้านะ ข้าจะประมูลนาง”

“ของข้าต่างหาก ข้าต้องได้นางในคืนนี้”

“พวกเจ้าถอยไป นางต้องเป็นของข้า”

“นางงามถึงเพียงนี้ จะพ้นมือข้าไปได้อย่างไร”

“คุณชาย...ท่านจะแย่งประมูลด้วยหรือ”

“ย่อมแน่นอน ข้าต้องประมูลนางอย่างแน่นอน”

เสียงชายหนุ่มตะโกนโวยวายแย่งกันอย่างเซ็งแซ่จนฟังไม่ได้ศัพท์

ไป่เหลียนฮวาชม้อยชม้ายชายตายั่วยวนไปทั่วบริเวณอย่างมีชั้นเชิง ก่อนจะถอยกลับเข้าไปเพื่อเตรียมตัวแสดงการร่ายรำ

                ผู้ดูแลชายก้าวออกมาประกาศกติกาการประมูลในวันนี้ให้ทุกคนเข้าใจ หลังจากนั้นเสียงโหวกเหวกโวยวายก็ดังแข่งกันอีกอย่างไม่มีใครยอมกัน

                จนเมื่อเสียงเพลงเร้าใจดังขึ้น เสียงเซ็งแซ่นั่นจึงหยุดลง ทุกสายตาจดจ้องไปยังกลางเวทีซึ่งมีเพียงแสงสลัวบางเบา ไม่นานร่างงามเย้ายวนก็เต้นเยื้องย่างออกมาอย่างช้าๆ

ด้วยบัวสโรชินีเคยเรียนเต้นรำมาหลายครั้งจึงนำท่าเต้นต่างๆนั้นมาผสมผสานกันเพื่อให้สามารถเต้นยั่วยวนได้อย่างมืออาชีพ นางเยื้องย่างอย่างจงใจเปิดเปลือยเรียวขาเนียนงาม เรือนร่างเริ่มยักย้ายส่ายสะโพกขึ้นลง แล้วค่อยๆ เอามือลูบไล้ไปตามร่างกายเพื่อให้ชายหนุ่มทั้งหลายได้นึกภาพตามอย่างเร้าใจ

ดวงตาเรียวงามมองไปข้างหน้าอย่างเย้ายวนสลับกับการก้มมองมาที่ร่างกายของตนเองเป็นพักๆ ริมฝีปากบางเผยอนิดๆ และยิ้มน้อยๆเพื่อหลอกล่อ นางเดินไปจนถึงเสากลางเวทีก่อนจะหยุดแล้วยืนยักย้ายส่ายสะโพกขึ้นลงไปตามจังหวะเพลงอันเร่าร้อน

เมื่อถึงกลางเพลงนางส่ายสะโพกเป็นเลข 8เพื่อยั่วยวนให้มากขึ้น

เสียงร้องครางต่ำดังลอดออกมาจากกลุ่มชายหนุ่มซึ่งรุมล้อมมองดูอยู่

 นางยกมือขึ้นเหนือศีรษะลูบไล้ลงมาที่หน้าอกและข้างลำตัวแล้วหมุนตัวช้าๆอย่างงามสง่า ก่อนจะจบการร่ายรำในรอบแรกด้วยมือข้างหนึ่งซึ่งวางอยู่บนทรวงอกอิ่มและอีกข้างวางแนบสะโพกงาม

รอบข้างเงียบสงบอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะมีเสียงปรบมือดังตามด้วยเสียงตะโกนโวยวายดังลั่น

“งามมาก ยอดเยี่ยมมาก นางเต้นจนข้าเร่าร้อนไปหมดแล้ว”

เสียงชื่นชมปะปนกับเสียงร้องดังด้วยอารมณ์ร้อนของบรรดาชายหนุ่มทั้งหลาย จนผู้ดูแลชายต้องก้าวขึ้นมาห้ามปราม

ในขณะที่ไป่เหลียนฮวาถือโอกาสทิ้งสายตายั่วยวนอีกครั้งก่อนจะเดินกลับเข้าไปยืนรอลุ้นยังด้านหลังฉากผ้าบาง

“ท่านทั้งหลาย เราจะเริ่มการประมูลแล้ว ตามกติกาที่ข้าเรียนให้ทราบตั้งแต่ต้น ผู้ประมูลสูงสุดจะมีสิทธิ์ตอบคำถามของแม่นางดอกบัวขาวผู้งดงาม หากตอบได้ถูกต้องจึงจะได้สิทธิ์ในตัวของนางในวันนี้ แต่หากตอบไม่ถูกต้องท่านต้องประมูลใหม่ในรอบต่อไปโดยต้องเสนอราคาที่สูงขึ้น ผู้ชนะในวันนี้คือผู้ที่ประมูลสูงสุดและต้องตอบคำถามถูกต้องด้วยเท่านั้น” ผู้ดูแลชายประกาศย้ำกติกา