เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 29 ไม่ใช่แบบที่ฝันถึง
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-28 16:10:57
บทที่เกี่ยวข้อง
ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 30 ผิดสัญญา nc (ตอนจบ)
ตรัยคุณอาบน้ำเสร็จแล้วแต่พิมพ์พันดาวยังไม่ออกมาจากห้องน้ำชายหนุ่มเลยเดินเข้ามาตามในห้องแต่งตัวซึ่งหญิงสาวกำลังยืนเลือกชุดนอนที่เพื่อนซื้อมาให้แต่ยังเลือกไม่ได้ว่าจะสวมสีไหน เขาเดินเข้ามากอดเธอจากทางด้านหลัง “ตรัยช่วยพิมพ์เลือกหน่อยได้ไหมว่าใส่สีไหนดี” เธอส่งชุดนอนผ้าลูกไม้ตัวบางสีดำกับสีแดงเพลิงให้คนรักช่วยเลือก “เซ็กซี่ทั้งสองตัว แต่คืนนี้อย่าเพิ่งใส่เลยนะ” “ทำไมล่ะ” “พิมพ์จ๋าแกล้งตรัยอยู่ใช่ไหม ตรัยไม่ได้นอนกับพิมพ์มาเกือบเดือนแล้วนะตรัยจะบ้าตายอยู่แล้ว พิมพ์พันดาวยังไม่ทันจะพูดอะไรเรียวปากก็ถูกประกบจูบลงมาเสียก่อนตรัยคุณสอดปลายลิ้นกวาดต้อนความหอมหวานนาทีนี้เขาแทบอยากจะกลืนกินเธอลงไปทั้งตัว มือข้างหนึ่งกระตุกปมผ้าเช็ดตัวออกจนหลุด“ไม่ใส่อะไรแบบนี้สวยที่สุด”ปากชมขณะที่ตาคมมองกายขาวเนียนอย่างหื่นกระหายก่อนจะอุ้มเธอมายังที่นอนกว้างซึ่งโรยด้วยกลีบกุหลาบสีหวานอยู่เต็มไปหมด มือร้อนลูบไล้ไปตามผิวเนียนนุ่มอย่างหลงใหล เลือดในกายสูบฉีดมารวมกันที่กลางแก่นกายอย่างห้ามไม่อยู่ ปลายนิ้วสัมผัสหยอกเย้ากับทรวงอกอิ่มจนส่วนยอดแข็งชูชันพิมพ์พ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-28ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 1 คนส่งของ
พิมพ์พันดาวยืนนั่งมองแปลนร้านขายยาที่บิดาเป็นคนรับอาสาจะติดต่อช่างและคนงานแล้วก็นึกขัดใจเพราะดูแล้วแบบที่ได้มามันไม่ทันสมัยเอาเสียเลย เธออยากได้ร้านขายยาที่โดนเด่นทันสมัยใครเห็นก็จะต้องอยากเข้ามาซื้อแต่ที่ได้มานั้นเป็นร้านแบบเรียบง่าย มีห้องน้ำเล็กๆ อยู่ด้วยซึ่งเธอคิดว่ามันไม่จะเป็นเลยเพราะเธอเดินเข้ามาใช้ห้องน้ำที่อยู่ห่างจากหน้าบ้านไม่ถึง 20 เมตรได้สบายอยู่แล้ว“พ่อคะพิมพ์ว่ามันไม่โอเคเลยแบบมันเรียบเกินไปนะคะ ที่พิม์บอกพ่อคือให้เขาออกแบบให้ทันสมัยที่สุดดูแล้วน่าเข้าที่สุด”“พ่อก็บอกเขาไปแบบนั้นแหละ”“แต่ที่ได้มามันไม่ใช่เลยนะคะ”“คนออกแบบเขาบอกว่าคนแถวนี้สวนใหญ่ก็เป็นชาวบ้านทั่วไป เขาไม่กล้าเข้าร้านหรูๆ หรอกนะลูกเขากลัวราคาจะแพง”“แต่พิมพ์ไม่คิดจะขายราคาแพงเลย พิมพ์ว่าจะขายเท่าร้านในเมืองเลยนะคะพ่อ”“แต่คนอื่นเข้าไม่รูกับเรานี่ กว่าเขาจะรู้ก็คงอีกนานแล้วพิมพ์บอกพ่อเองไม่ใช่เหรอว่าอยากขายยาถูกคุณภาพดีมาให้ชาวบ้านเขาจะได้ไม่ต้องไปซื้อในเมือง แต่ถ้าร้านดูหรูหรามากๆชาวบ้านไม่เชื่อหรอกว่าราคาจะถูก พ่อว่าเน้นเรียบง่ายแต่ดูสะอาดดีกว่านะ พิมพ์ก็จะได้ไม่ต้องจ่ายเงินเยอะด้วย”“แต่พิมพ์ไม่ชอบเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 2 ท้าทาย
เมื่อเห็นท่าทางเอาเรื่องของเธอแล้วทั้งสามคนก็รีบก้มหน้าช่วยกันเอาของลงจากรถเพราะกลัวสายตาดุที่มองมา แต่ก็ยังไม่วายที่จะกระซิบให้ได้ยินกันแค่สามคน“ผมว่าลูกสาวลุงเพิ่มสวยนะแต่ดุนี่เราแค่คนงงานนะไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเป็นแฟนเธอแล้วจะเป็นยังไง”“มึงก็ช่างกล้าพูดนะได้โมทย์คนอย่างเขาหรือจะมีแฟนเป็นคนงานหาเช้ากินค่ำอย่างเรา ถ้าเป็นคุณตะวันหรือคุณตรัยก็ไม่แน่นะ” คนพูดหันมาทางตรัยคุณที่กำลังช่วยเอของลงรถอยู่ทางด้านท้าย“คุณตรัยว่าไง สนไหมล่ะเธอสวยมากเลยนะตาโตผิวก็ขาวอย่างกับคนไม่เคยเจอแดด”“เฉยๆ” ตรัยคุณตอบสั้นๆ เพราะไม่อยากให้สองคนนี้เอาเรื่องเขาไปบอกกับเจ้านายซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของตนความจริงแล้วตรัยคุณแอบชอบพิมพ์พันดาวมาตั้งแต่มมัยเรียนมัธยมแล้ว แต่พอย้ายมาอยู่ข้างบ้านก็ยังไม่เคยเจอกันอีกเลยเพราะทุกครั้งที่เธอกลับมาเยี่ยมบิดาเขาก็มีธุระไปที่อื่นตลอด อย่างครั้งนี้เขาก็ไปทำธุรที่อื่นมาหลายวัน แต่โชคดีที่หญิงสาวไม่ต้องกับไปทำงานที่กรุงเทพเขาเลยมีโอกาสได้เจอเธอแต่ไม่คิดว่าจะมาเจอกันในสถานการณ์นี้ตรัยคุณเพิ่งย้ายบ้านมาอยู่ติดกับบ้านของลุงเพิ่มศักดิ์เมื่อสองปีก่อนซึ่งตอนนั้นหญิงสาวยังทำงานอยู่ที่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 3 ตุ๊กตางานวัด
ตรัยคุณหลับไปไม่ถึงชั่วโมงก็ตกในจตื่นเพราะเสียงของหลานสาวที่เรียกชื่อมาแต่ไกลเมื่อรู้จากคุณยายว่าน้าชายกลับมาแล้ว“สวัสดีค่ะน้าตรัย พลอยคิดถึงน้าที่สุดเลย” เด็กสาวคล้องแขนแล้วกอดไว้อย่างประจบ“คิดถึงน้าหรือคิดถึงของที่ฝากน้าซื้อกันแน่ล่ะ” เขาพูดพลางเปิดกระเป๋าเป้แล้วหยิบหนังสือการ์ตูนที่เธอฝากซื้อส่งให้“หนังสือการ์ตูนอะไรต้องฝากซื้อที่กรุงเทพด้วยล่ะหนูพลอย ที่บ้านเราไม่มีเหรอลูก”“มีค่ะยาย แต่ถ้าซื้อในงานมหกรรมหนังสือจะมีของแถมด้วยพลอยอยากได้โปสการ์ดที่เขาแถมมา”“ยายล่ะไม่เข้าใจวัยรุ่นเลยจริงๆ”“คุณยายไม่ต้องเข้าใจหรอกค่ะแค่จ่ายเงินให้พลอยก็พอ”“ไหนว่าฝากซื้อน้าก็นึกว่าเราจะจ่ายเองนะพลอย”“โธ่ พลอยยังเรียนอยู่ที่คะจะเอาเงินที่ไหนจ่ายล่ะคะน้าตรัย” เด็กสาวตอบพร้อมกับหัวเราะเสียงใส“ถ้ายายจ่ายให้ต้องนวดให้ยายนะตกลงไหม”“ได้ค่ะ พลอยจะนวดให้ยายเองแต่ขอนวดตอนปิดเทอมนะคะตอนนี้พลอยมีการบ้านเยอะเลยค่ะ”“การบ้านเยอะแบบนี้ก็คงไม่ต้องไปเที่ยวงานวัดแล้วใช่ไหมล่ะพลอย” ตรัยคุณแกล้งถามหลานสาวทั้งที่ตนเองก็รู้คำตอบอยู่แล้ว“ต้องไปสิคะน้าตรัยคืนนี้คืนสุดท้ายแล้วด้วย พลอยลุ้นแทบแย่เลยค่ะว่าน้าตรัยจะกลั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 4 ใครเขาถามกันแบบนี้
“เขาเป็นใครเหรอกานต์ว่าหน้าเขาดูคุ้นๆ นะ”“คนส่งของร้านวัสดุในเมืองนะ”“พิมพ์ไปรู้จักเขาได้ยังไงหรือเขามาจีบ เพื่อนกานต์นี่เสน่ห์ไม่เบาเลยนะกลับมาอยู่บ้านได้ไม่ถึงเดือนก็มีหนุ่มหล่อมาจีบแล้ว”“จีบที่ไหนกันล่ะ นายนั่นกวนประสาทพิมพ์ตั้งแต่เอาของมาส่งที่บ้านเมื่อวานแล้ว”“เขาหล่อดีนะ”“ก็หล่อแต่อย่าให้อ้าปากเชียวแหละ”“โอ๊ะ ได้แล้วพิมพ์” กานต์พิชชารีบตะโกนด้วยความดีใจเมื่อตอนนี้ลูกโป่งแตกจนครบจำนวนที่จะได้ตุ๊กตา“ไปเลือกสิครับว่าจะเอาตัวไหน”“ขอบใจนะคุณเก่งมากจริงๆ”“ฉันว่าฟลุกมากกว่ามั้ง” พิมพ์พันดาวไม่อยากเชื่อ“นั่นมันแค่ตัวแรกครับหนูพิมพ์ เดี๋ยวตัวต่อไปจะตามมา”ตรัยคุณมองหน้าเธอแล้วยิ้มมุมปากก่อนจะหันไปปาลูกโป่งต่อแล้วเขาก็ทำให้สองสาวได้ตุ๊กตาอีกตัวและอีกตัวตอนนี้ทั้งสองคนได้มาถือคนล่ะสี่ตัวแล้วจึงบอกเขาหยุดเพราะไม่อยากได้มากกว่านี้“คุณได้แล้วแต่ผมยังไม่ได้เลยนะ”“นายจะเอาด้วยเหรอ”“ก็แน่สิ”“งั้นปาสิเดี๋ยวฉันจ่ายค่าลูกดอกให้ นายอยากได้ไปทำไมจะเอาไว้เล่นเองเหรอ” พิมพ์พันดาวยิ้มเมื่อจินตนาการถึงผู้ชายตัวโตนั่งเล่นตุ๊กตา“ขอบคุณครับหนูพิมพ์ทั้งสวยทั้งใจดีเลยนะครับ ผมอยากได้ตุ๊กตาไปให
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 5 คนที่เคยแอบมอง
“ไปเอาตุ๊กตาที่ไหนมาเหรอน้องพลอย” ตรัยคุณถามพลอยมนเมื่อเห็นว่าเธอกับเพื่อนเดินกลับมาพร้อมกับตุ๊กตาสี่ตัว “พี่พิมพ์ให้มาค่ะ” “เขาไม่อยากได้เหรอถึงได้ให้เรามา” ตรัยคุณรู้สึกไม่ดีเลยที่เธอไม่อยากได้ตุ๊กตาที่เขาพยายามปาลูกโป่งจนได้มา “เปล่าหรอกค่ะน้าตรัยแต่พลอยชวนพี่พิมพ์คุย พอพี่เขารู้ว่าพลอยจะเอาตุ๊กตาไปบริจาคเขาก็เลยแบ่งให้คนละสองตัวค่ะ น้าตรัยอยากเจอไหมคะพี่เข้ายืนซื้อขนมอยู่เดี๋ยวพลอยพาไป” “ทำไมถึงคิดว่าน้าอยากเจอล่ะ” “ก็พี่เขาสวยมากน่าจะตรงสเปกน้าตรัยนะคะหุ่นดีผิวขาว ผมยาวเหมาะกับคนหล่ออย่างน้าตรัยที่สุดเลยแล้วน้าตรัยก็ยังไม่เคยเจอพี่พิมพ์สักครั้งเลย” พลอยมนอยู่บ้านตลอดเลยมีโอกาสได้เจอกับพี่สาวข้างบ้างอยู่หลายครั้ง “พี่พิมพ์นี่ใช่ลูกลุงเพิ่มไหม” “ค่ะ น้าตรัยคงยังไม่เคยเจอใช่ไหมคะ” “น้าเคยเจอแล้วเมื่อตอนกลางวัน” “แล้วตรงสเปกไหมคะ” “จับแลยไหมพลอยข่วย” “น้าว่าคนสวยๆ แบบนั้นคงมีแฟนแล้วแน่ๆ” “แต่ลุงเพิ่มบอกเองว่าพี่พิมพ์ยังไม่มีแฟน” “ลุงเขาอาจจะไม่รู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 6 ความลับที่เก็บมานาน
ตรัยคุณส่งหลานสาวที่โรงเรียนเสร็จแล้วก็ไปทำธุระของตนเองก่อนจะมาหาตะวันที่ร้านจำหน่ายวัสดุก่อสร้างตามที่ได้นัดกันไว้ว่าวันนี้เขาจะพาไปเจอกับแฟนสาวเพื่อคุยเรื่องเรือนหอ “กูเข้าไม่ใจมึงเลย มึงก็เรียนมาเหมือนกูแล้วทำไมไม่ออกแบบเรือนหอเอง” “กูกลัวว่าจะออกแบบตามใจตัวเองเกินไป กูเลยอยากได้คนกลางเพื่อฟังความคิดเห็นของกูกับกานต์” “แล้ววันนี้แฟนมึงทำงานเหรอ” “ทำสิ แต่ทำแค่ช่วงเช้าช่วงบ่ายเขาลา” “คงไม่ลาเพื่อมาบรีฟแบบบ้านใช่ไหม” “เปล่าเขาลาไปอบรมน่ะ แต่กว่าเครื่องจะออกก็เกือบสี่โมงเย็นเลยมีเวลามาคุยเรื่องเรือนหอ” “มึงคบกับหมอกานต์มานานจนจะแต่งงานแล้วกูยังไม่เคยเจอแฟนมึงสักที” “ก็มึงงานยุ่งกานต์เขาก็งานยุ่ง” “แล้วแบบนี้จะมีเวลาให้มึงเหรอ” “มีสิ เขาก็มีวันหยุดเหมือนคนอื่นนั่นแหละแต่ช่วงที่ทำงานหรือเข้าเวรก็จะติดต่อยากหน่อยแค่นั้นองแล้วโรงพยาบาลกับร้านกูก็อยู่ใกล้กันแค่นี้ถ้ามีเรื่องด่วนกูก็ไปหาเขาได้” ตะวันอธิบายให้เพื่อนฟัง “ดีนะอยู่ใกล้แบบนี้” “ดีสิ มึงก็รีบหาแฟนสักที
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 7 นายแกล้งฉันใช่ไหม
พิมพ์พันดาวเลิกตั้งแต่สีโมงเย็นแต่วันนี้เธอมีประชุมต่อกว่าจะกลับมาถึงบ้านก็เกือบจะหนึ่งทุ่มเธอรีบตรงเข้าไปในบ้านเพราะคิดว่าบิดาจะต้องรอทานอาหารเหมือนกับทุกวันที่ผ่านมาแต่พอเดินเข้ามาก็ไม่เห็นท่านอยู่มี่โต๊ะทานอาหารจึงเดินขึ้นตามที่ห้องนอนแต่ทั้งห้องก็ปิดไฟมืด หญิงสาวตะโกนเรียกบิดารอบบ้านแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ พิมพ์พันดาวจึงรีบโทรศัพท์ไปหาแต่รอจนสายถูกตัดก็ไม่มีคนรับหญิงสาวเริ่มใจคอไม่ดีเพราะปกติแล้วเวลานี้ท่านจะไม่ออกบ้านไปไหน เมื่อกดโทรศัพท์โทรออกอีกครั้งก็มีเสียงสั่นดังมาจากโซฟารับแขก “พ่อไปไหนเนี่ยแล้วทำไมถึงไม่เอาโทรศัพท์ไปนะ” พิมพ์พันดาวบ่นแล้วนั่งรออยู่สิบนาทีบิดาก็ยังไม่กลับมาจึงเอาโทรศัพท์ของท่านขึ้นมาดูเผื่อว่าท่านจะออกไปพบเพื่อนหรือมีใครโทรนัดออกไปข้างนอก หญิงสาวถือวิสาสะเลื่อนดูรายการโทรออกล่าสุด “ตรัยคุณ” เธอพึมพำเมื่อนึกถึงชื่อนี้เพราะเหมือนเคยได้ยินบิดาพูดชื่อเขาอยู่บ่อยครั้งว่าเป็นเพื่อนบ้านแต่ก็ยังไม่เคยเจอตัวกันสักครั้ง พิมพ์พันดาวลังเลว่าจะโทรไปถามเขาดีหรือเปล่าเพราะไม่เคยรู้จักกันมาก่อนด้วยความเป็นห่วงบิดาหญิงสาวจึงเล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24
บทล่าสุด
ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 30 ผิดสัญญา nc (ตอนจบ)
ตรัยคุณอาบน้ำเสร็จแล้วแต่พิมพ์พันดาวยังไม่ออกมาจากห้องน้ำชายหนุ่มเลยเดินเข้ามาตามในห้องแต่งตัวซึ่งหญิงสาวกำลังยืนเลือกชุดนอนที่เพื่อนซื้อมาให้แต่ยังเลือกไม่ได้ว่าจะสวมสีไหน เขาเดินเข้ามากอดเธอจากทางด้านหลัง “ตรัยช่วยพิมพ์เลือกหน่อยได้ไหมว่าใส่สีไหนดี” เธอส่งชุดนอนผ้าลูกไม้ตัวบางสีดำกับสีแดงเพลิงให้คนรักช่วยเลือก “เซ็กซี่ทั้งสองตัว แต่คืนนี้อย่าเพิ่งใส่เลยนะ” “ทำไมล่ะ” “พิมพ์จ๋าแกล้งตรัยอยู่ใช่ไหม ตรัยไม่ได้นอนกับพิมพ์มาเกือบเดือนแล้วนะตรัยจะบ้าตายอยู่แล้ว พิมพ์พันดาวยังไม่ทันจะพูดอะไรเรียวปากก็ถูกประกบจูบลงมาเสียก่อนตรัยคุณสอดปลายลิ้นกวาดต้อนความหอมหวานนาทีนี้เขาแทบอยากจะกลืนกินเธอลงไปทั้งตัว มือข้างหนึ่งกระตุกปมผ้าเช็ดตัวออกจนหลุด“ไม่ใส่อะไรแบบนี้สวยที่สุด”ปากชมขณะที่ตาคมมองกายขาวเนียนอย่างหื่นกระหายก่อนจะอุ้มเธอมายังที่นอนกว้างซึ่งโรยด้วยกลีบกุหลาบสีหวานอยู่เต็มไปหมด มือร้อนลูบไล้ไปตามผิวเนียนนุ่มอย่างหลงใหล เลือดในกายสูบฉีดมารวมกันที่กลางแก่นกายอย่างห้ามไม่อยู่ ปลายนิ้วสัมผัสหยอกเย้ากับทรวงอกอิ่มจนส่วนยอดแข็งชูชันพิมพ์พ
ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 29 ไม่ใช่แบบที่ฝันถึง
ในห้องแต่งตัวของโรงแรมหรูบรรดาสาวกำลังนั่งคุยกันอย่างออกรสเพราะนี่เป็นการรวมตัวกันในงานแต่งงานของเพื่อนคนสุดท้ายในกลุ่ม“เจ้าบ่าวของพิมพ์หล่อมาก”“นั่นสิ ทั้งหล่อทั้งน่ากิน” “ให้มันน้อยๆ หน่อยยัยฝ้ายนั่นสามีเพื่อนนะ” “ก็มันจริงนี่คุณตรัยหล่อระเบิดไปเลยหุ่นก็ดีกล้ามก็แน่น” “รู้ได้ยังไงว่ากล้ามเขาแน่น” “เดาเอานะสิ ว่าแต่กล้ามแน่นจริงไหมพิมพ์” “อือ” เจ้าสาวพยักหน้าขณะที่ช่างกำลังทำผมเพื่องานฉลองในตอนเย็นหลังจากที่งานเช้าจัดที่บ้านไปแล้ว“หมิวสงสัยอย่างหนึ่ง” “สงสัยอะไร” “ก็ยัยพิมพ์เคยบอกว่าชายในฝันของเธอต้องขาวตี๋ แต่คุณตรัยหล่อเข้มเลยนะคนละทางกันเลย เขามีอะไรดีพิมพ์ถึงเปลี่ยนใจมาชอบเขาได้ล่ะ” “ก็ตรัยเขาน่ารักนิสัยดี” “แค่นี้แน่นะพิมพ์” “อือ” “พิมพ์ พวกเราคนกันเองทั้งนั้น” เพื่อนคนหนึ่งรีบพูดเมื่อช่างแต่งหน้าเดินออกจากห้อง “จะพูดอะไรเหรอกานต์” “กานต์กับคนอื่นก็แค่อยากรู้ว่าเรื่องบนเตียงเขาโอเคไหม” “กานต์ถามตรงใจพวกเราที่สุด ตอบมาเถอะพิมพ์คนเองทั้งนั้
ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 28 ตักตวง nc
“ผมชอบผิวพิมพ์ที่สุดทั้งนุ่มทั้งหอม”เสียงทุ้มกระซิบก่อนจะกดจมูกลงบนต้นคอขาวเปียกชื้นเพื่อสูดดมกลิ่นกายของคนรักมือใหญ่ลูบไล้สัมผัสไปตามผิวเนียนนุ่ม“ตรัยไหนว่าจะอาบน้ำ”“ก็กำลังอาบนี่ไงล่ะ” เขากดสบู่ใส่มือก่อนถูไปบนผิวกายของหญิงสาวอย่างเบามือ ถูไปทุกสัดส่วนก่อนจะเปิดน้ำไล่ฟองออกจนหมด“เสร็จแล้วใช่ไหม”“เพิ่งเริ่มจะเสร็จได้ยังไงล่ะที่รัก”“ตรัย...”เธอครางแผ่วเบาเมื่อความร้อนมันโลมเลียไปทั่วทุกจุดที่ฝ่ามือใหญ่เลื่อนผ่านเมื่อหันหน้ามามองตรัยคุณก็จูบลงบนเรียวปากอิ่มอย่างดูดดื่มร้อนแรงราวกับจะกระชากวิญญาณของเธอให้ออกจากร่าง ทุกสัมผัสที่ชายหนุ่มแสดงออกทำให้เธอรับรู้ได้ว่าเขากำลังมีความต้องการ ฝ่ามือร้อนเคล้นคลึงไปทั่วทรวงอกอวบก่อนละไล่ไปยังหน้าท้องต่ำไปเรื่อยๆพิมพ์พันดาวรู้สึกถึงความแข็งร้อนที่กำลังขยายเหยียดดุนดันบั้นท้ายจนเธอรู้สึกร้อนราวกับไฟที่กำลังแผดเผา ขณะที่ปากก็ยังคงจูบแลกลิ้นกันอย่างหิวกระหาย แล้วผละออกจากกันเล็กน้อยเพื่อสูดอากาศเข้าปอด นัยน์ตาสบประสานสื่ออารมณ์และความต้องการที่ปิดไม่มิด “อาบให้ผมบ้างได้ไหม”“ทำไมไม่อาบเอง”“อยากให้เมียอาบให้”ตรัยคุณจับไหล่มนให้พลิกห
ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 27 เปลี่ยนไป
ตรัยคุณจัดการธุระทุกอย่างเสร็จก่อนเวลาเขาจึงรีบเปลี่ยนเที่ยวบินให้เร็วขึ้นและโชคดีที่ได้ตั๋วเที่ยวสุดท้าย พอมาถึงกรุงเทพก็รีบเรียกรถไปยังโรงแรมที่พิมพ์พันดาวพักอยู่ด้วยความคิดถึงพิมพ์พันดาวบอกเขาว่าเย็นนี้หลังจากประชุมเสร็จแล้วเธอกับเพื่อนสมัยเรียนเภสัชจะพากันไปนั่งดื่มที่บาร์บนดาดฟ้าของโรงแรมที่พักอยู่ตรัยคุณขอกุญแจที่ฟร้อนท์แล้วเอากระเป๋าไปเก็บจากนั้นก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วจึงรีบตามเธอไปบนดาดฟ้าของโรงแรมหรูเปิดไฟสลัวๆ แต่ชายหนุ่มก็มองเห็นในทันทีว่าคนรักของตนอยู่ที่ไหนเขาเห็นเธอกำลังสนุกสนานกับเพื่อนๆ จึงไม่ได้เข้าไปทักเพราะอยากให้เธอได้ใช้เวลาอย่างเต็มที่ ตรัยคุณรอจนกระทั่งเที่ยงคืนเมื่อเพื่อนของเธอกำลังจะเตรียมตัวกลับเขาจึงรีบเข้าไปหา“พิมพ์”“อ้าวตรัยมาตั้งแต่ตอนไหน”“ผมมาตั้งแต่สี่ทุ่ม”“แล้วทำไมไม่เข้ามาทักล่ะ”“ผมเห็นพิมพ์กำลังสนุกก็เลยไม่อยากจะกวน”พิมพ์พันดาวแนะนำตรัยคุณให้กับเพื่อนเพื่อนรู้จักจากนั้นทุกคนก็ขอแยกย้ายกันกลับเพราะมีเที่ยวบินกันแต่เช้าส่วนพิมพ์พันดาวนั้นยังจะค้างอยู่ที่นี่อีกสองคืน“ตรัยดื่มอะไรหน่อยไหม”“ไม่เป็นไรผมดื่มมาเยอะแล้ว พิมพ์ล่ะจะดื่มต่ออีกหรือเปล่
ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 26 จำเป็นต้องห่างกัน
ความสุขที่ได้อยู่ใกล้ชิดกันในแต่ละวันผ่านไปอย่างมีความหมายอีกสองเดือนข้างหน้าก็จะถึงวันแต่งงานของทั้งสองคนแล้ว แต่โอกาสได้อยู่ใกล้ชิดกันกลับลดน้อยลงเพราะบ้านของพิมพ์พันดาวกำลังรีโนเวจหญิงสาวจึงย้ายไปอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ซึ่งห้องนอนของเธออยู่ติดกับห้องของพลอยมน“พี่พิมพ์จัดของจะไปไหนเหรอคะ” พลอยมนถามว่าที่น้าสะใภ้เมื่อเห็นว่าเธอกำลังเก็บของใช้ที่จำเป็นและเสื้อผ้าบางส่วนลงกระเป๋า“พี่ต้องไปอบรมที่กรุงเทพค่ะ น้องพลอยอยากได้อะไรไหมคะเดี๋ยวพี่พิมพ์ซื้อมาฝาก”“ไม่ดีกว่าค่ะ แม่บอกว่าของที่พลอยชอบที่ญี่ปุ่นมีให้เลือกเยอะเลยค่ะ”“น้องพลอยจะเดินทางเมื่อไหร่ล่ะคะ” พิมพ์พันดาวถามเด็กสาวที่เปลี่ยนใจจะย้ายไปอยู่กับมารดา“หลังงานแต่งน้าตรัยค่ะ”“พี่พิมพ์คงคิดถึงน้อยพลอยมากๆ”“พลอยก็คงคิดถึงพี่พิมพ์กับน้าตรัยมาก พี่พิมพ์กับน้าตรัยจะไปเยี่ยมพลอยไหมคะ”“ไปสิคะ น้าตรัยของน้องพลอยบอกว่าจะพาพี่พิมพ์ไปหาน้องพลอยบ่อยๆ”“ได้เลยค่ะพลอยจะรีบฝึกภาษาให้เก่งแล้วจะพาพี่พิมพ์กับน้าตรัยเที่ยวเอง”“ดีเลยเพราะพี่พิมพ์พูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้สักนิด”“ใช้แอปแปลภาษาสิคะ พลอยก็ใช้เวลาคุยกับลุงโทชิ”“อีกหน่อยน้องพลอยคงจะเก่งมากข
ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 25 มาทางไหนก็กลับทางนั้น
“เจ็บมากมั้ย” ตรัยคุณล้มตัวนอนข้างเธอแล้วกระซิบถามพิมพ์พันดาวอายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี ไม่รู้จะตอบเขายังไงเพราะบทรักเร่าร้อนเมื่อครู่ทำเอาเธอหลงลืมตัวไปจนหมดสิ้น รู้เพียงอย่างเดียวว่าตัวเองต้องการเขามากแค่ไหน ร้องขอเขาอย่างไร้ยางอาย“ผมขอโทษ ผมไม่อยากให้คุณเจ็บเลยแม้แต่นิดเดียว”“แต่พิมพ์ก็เจ็บ” หญิงสาวเถียงเพราะตนเองรู้สึกเจ็บมาจริงๆ“เจ็บแล้วมีความสุขไหม”“เรื่องแบบนี้ต้องถามด้วยเหรอ”“ก็อยากรู้ว่าที่ทำให้ถูกใจหรือเปล่า ครั้งหน้าจะได้ปรับปรุงตัวไง” เขาหัวเราะร่วนเมื่อเธออายจนหน้าแดง“ดึกแล้วนอนเถอะ”“ตรัยกอดแน่นแบบนี้จะนอนได้ยังไง”“ไม่แน่นเลยแบบนี้กำลังสบายถ้าไม่ยอมหลับผมไม่รู้นะว่าจะมีต่ออีกรอบไหม”“มันจะเกินไปแล้วนะ”“เกินไปที่ไหน พิมพ์น่ารักออกอย่างนี้ผมไม่อยากพอเลย”“หื่นกามแบบนี้ใครจะไปทนไหว”“ทนไม่ไหวก็ไม่ต้องทนแค่นอนนิ่งๆ”“อย่านะตรัย พิมพ์ไม่มีแรงแล้ว”“ผมรักพิมพ์นะ คืนนี้ผมมีความสุขมากที่สุด” เขากระซิบเบาๆ แล้วกระชับร่างเปลือยเปล่าของเธอเขามากอดอย่างหวงแหน พิมพ์พันดาวซุกหน้าเข้าหาแผงอกกว้าง รู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกเธออยากอยู่ในอ้อมกอดแบบนี้ไปนานๆ“พิมพ์ก็รักตรัยนะ”เที่ย
ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 24 ไม่คิดว่าจะจบแบบนี้ nc
ตรัยคุณขบเม้มบนเนินอกอิ่มแล้วครอบปากร้อนลงบนเต้างามอีกครั้งขณะที่ปลายนิ้วโป้งก็ยังกดเน้นวนบนติ่งเกสรสวาททำให้พิมพ์พันดาวดิ้นพล่านด้วยความเสียวและทรมาน“ตรัย...อย่าแกล้งแบบนี้ทรมานเหลือเกิน”เสียงเธอเหมือนคนละเมอร่างกายปิดเร่าเนื้อตัวแดงระเรื่อ“ให้ผมช่วยพิมพ์ปลดปล่อยนะมันจะดีกว่าเมื่อ”หญิงสาวพยักหน้าเพราะตอนนี้ร่างของเธอแทบทั้งเสียวและทรมานกับการปลุกเร้าที่แสนชำนาญของคนตัวโตที่คร่อมทับอยู่เหนือร่าง ความร้อนที่อยู่ภายในบิดเป็นเกลียวจู่โจมกลางกายรู้สึกจนว่ามันกำลังต้องการบางอย่างซึ่งมีเพียงตรัยคุณเท่านั้นที่จะมอบให้เธอได้ตรัยคุณยิ้มอย่างผู้ชนะเมื่อเห็นเธอยินยอม เขาจับมังกรตัวเขื่องส่วนหัวมีน้ำสีขาวขุ่นอยู่เต็มแอ่งเว้าถูไถบนกลีบกุหลาบงาม“ตรัย...เจ็บ”“อย่าเกร็งนะพิมพ์”เขาค่อยๆ สอดท่อนเอ็นร้อนระอุผ่านเข้าไปช่องทางรักที่คับแคบ จนส่วนหัวมังกรชนกับเยื่อบางๆ ตรัยคุณแปลกใจเพราะเขารู้ว่าเธอมีแฟนมาก่อนแต่ไม่คิดเลยว่าหญิงสาวจะยังบริสุทธิ์อยู่แต่เมื่อรู้ยิ่งทำให้เขาอยากครอบครองเธอมากยิ่งขึ้น“อูวซ์ ... พิมพ์” ตรัยคุณสูดปากก่อนจะพยายามดันท่อนเอ็นผ่านมันเข้าไปได้อย่างยากลำบาก เขาเกือบจะระเบิดออ
ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 23 คนเห็นแก่ตัว nc
เพราะอยู่ใกล้ชิดมากกว่าทุกครั้งจนได้กลิ่นกายหอมจากตัวของพิมพ์พันดาวเลยทำให้ตรัยคุณห้ามใจตัวเองไม่ไหว เขาก้มหน้ามาใกล้จนรู้สึกถึงลมหายใจของอีกฝ่าย ตาคมที่เต็มไปด้วยความต้องการจ้องมองใบหน้าสวยที่ดูตื่นตระหนกก่อนจะจูบไปบนหน้าผากช้าๆ พิมพ์พันดาวหลับตาเมื่อเขาประทับรอยจูบอย่างแผ่วเบาลงบนเปลือกตาทั้งสองข้างแล้วเลื่อนลงมาที่แก้มแดงระเรื่อแล้ววนหยอกล้ออยู่กับริมฝีปากอิ่ม ฝ่ามือใหญ่ดันท้ายทอยเพียงนิดก่อนจะจุมพิตแผ่วเบาจนพิมพ์พันดาวเคลิบเคลิ้ม ปากเล็กเผยออกตามแรงอารมณ์ลิ้นร้อนแทรกเข้าไปในโพรงปากนุ่มหญิงสาวจูบตอนแบบที่เขาทำอย่างกล้าๆ กลัวๆ นั่นยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของตรัยคุณให้แตกกระเจิงจูบของทั้งสองร้อนแรงขึ้น ลิ้นหนาเข้าไปควานหาน้ำหวานจากโพรงปากสาว ปลายลิ้นตวัดพันกันไปมา เขานำเธอตามพิมพ์พันดาวเรียนรู้ไปกับเขาทีละนิด ทั้งสองกำลังจมลงสู่กองเพลิงแห่งตัณหา “ผมอยากจูบคุณแบบนี้นานๆ” ตรัยคุณพอใจเป็นอย่างมากกับการตอบสนองของหญิงสาว“พอแค่นี้ได้ไหม” พิมพ์พันดาวพยายามฝืนตัวเองเธอผลักเขาออกแต่ดูเหมือนแรงเธอจะมีเพียงน้อยนิด“ได้ที่ไหนล่ะพิมพ์”เขากดจูบอย่างเร่าร้อนลงมาอีกครั้งมือหนาสอดเข้าได้ชุดนอนลูบไล้แผ่น
ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 22 พิสูจน์คำพูดสิ
“เอาละตรัยมีอะไรจะพูดก็รีบพูดเมาเลย” พิมพ์พันดาวบอกเมื่อเปิดประตูให้เขาเข้ามาในห้องนอนแล้ว“พิมพ์ยังไม่ลืมแฟนเก่าใช่ไหม” ตรัยคุณถามอย่างตรงประเด็น“ตรัยจะถามเรื่องนี้อีกทำไม พิมพ์บอกไปแล้วว่าไม่ได้คิดอะไรกับเขา”“แต่วันนี้พิมพ์หายไปกับเขาตั้งหลายชั่วโมงแล้วยังจะยืนกอดกันที่หน้าประตูอีกแล้วจะให้ผมเข้าใจว่ายังไงล่ะ”“ตรัยรู้ได้ยังไงว่าพิมพ์ยืนกอดกับเขา”“ไม่ต้องรู้หรอกว่าผมรู้ได้ยังไงพิมพ์แค่ตอบมาว่ามันจริงไหม ผมไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม”“ใช่ค่ะพิมพ์กอดกับเขาจริง”“ผมไม่สนใจหรอกว่าในอดีตพิมพ์กับเขารู้จักกันมานานแค่ไหน แต่ตอนนี้พิมพ์เป็นแฟนผมและตกลงจะแต่งงานกับผมพิมพ์ก็ไม่ควรไปยืดกอดกับเขาแบบนั้น”“ตรัยหึงเหรอ” พิมพ์พันดาวเดินเข้ามานั่งเบียดเขาบนโซฟาตัวเล็กที่อยู่มุมห้อง“แล้วมันควรหึงไหม ถ้าพิมพ์ยังตัดใจจากเขาไม่ได้ก็บอกผมมาตรงๆ”“แล้วจากนั้นตรัยจะทำอะไรต่อคะ จะยอมให้พิมพ์ไปคบกับเขาเหมือนพระเอกละครเหรอคะ” พิมพ์พันดาวอยากรู้ความคิดของคนรักว่าจะทำยังไงต่อไปถ้าหากเธอกลับไปคบกับพี่หมอ“ผมเคยบอกพิมพ์ไปแล้วว่าผมไม่ใช่คนดีอะไร”“ตอบแบบนี้แสดงว่าไม่ยอมใช่ไหม”“ผมไม่ยอมง่ายๆ หรอกนะพิมพ์ในเมื่อคุณลังเลผ
