LOGINShare
ตอนที่54 หลุมพราง (1)
Last Updated:
2025-03-16 00:09:24
Related chapters
ยาจกยอดมารดา ตอนที่56 หลุมพราง (2)
อนุหลินขบกรามแน่น เมื่อโชคชะตาของนาง ไยจึงโหดร้ายเพียงนี้ กำจัดคนเป็นแม่ไปได้ ก็ยังคงเหลือคนเป็นลูก หากครานั้นไม่มีคนสอดมือ ไม่มีทางที่นางจะปล่อยให้คนตรงหน้า หลุดรอดไปได้อย่างแน่นอน“นายหญิงหนีไปเจ้าค่ะ ทางนี้ข้าจะถ่วงเวลาให้”บ่าวผู้ภักดี รีบบอกแก่ผู้เป็นนาย ถึงอย่างไรก็ไร้คนนอก รู้เห็นถึงเรื่องในค่ำคืนนี้ หากนายหญิงของนาง ยังคงยืนกรานปฏิเสธ ใครหน้าไหนก็ยากจะปรักปรำได้“มันคือสิ่งที่เจ้าต้องแบกรับ”สิ้นคำของอนุหลิน หญิงชุดดำ ถูกผลักไปด้านหน้า และในจังหวะนั้นเอง ที่กลุ่มควันพวยพุ่งขึ้น ก่อนจะจางหายไป พร้อมร่างของอนุหลิน ที่หายไปเช่นกัน“เจ้านี่ก็แปลกคน รู้ว่าเขาจะให้ตายแทน ยังยินดีทำเพียงเพราะคำว่าภักดี รู้ไหมหากเป็นข้า จะเลือกรักตนเองให้มาก เว้นแต่คนที่เราเสียสละชีวิตให้ จะเห็นค่าของเราบ้าง นั่นจึงควรค่าแก่การเสียสละ”“หุบปาก! ต่อให้เขาเจ้ายุแยงเยี่ยงไร ข้าก็ไม่มีวัน...อึก!”ไม่ทันได้จบประโยค ร่างนั้นก็ทรุดลงกับพื้น ด้วยน้ำมือของทหารจวนเจียง“ท่านแม่ ข้าอุตส่าห์เป็นเหยื่อล่อ ไยปล่อยนางหนีไปได้เล่าเจ้าคะ”“นางคือสิ่งเหนือความคาดหมาย ความตั้งใจแรกเจ้าจะต้องไปกับหญิงผู้นี้ เพื่อพบกับนาย
Last Updated : 2025-03-16ยาจกยอดมารดา ตอนที่57 เจ้ามันมิใช่คน (1)
“ไยท่านพี่คิดว่าเป็นนาง ในเมื่อท่านพี่มั่นใจยิ่งนักมิใช่หรือเจ้าคะ ว่านางมิใช่บุตรสาวตัวจริง หรือเพราะท่านพี่รู้อยู่แล้ว แค่กลัวว่าจะเสียหมากบนกระดานไป จึงหาหนทางกำจัดนาง” เป็นคำถามที่ทำให้ท่านเสนาบดี นิ่งงันไปอยู่ครู่ เพื่อขบคิดคำตอบที่ไม่เป็นภัยต่อตนเอง เพราะการที่ภรรยา เอ่ยปากออกมาเช่นนี้ แสดงว่านางได้รู้สิ่งใดมาอย่างแน่นอน “เหลวไหล! ใครกันที่เป่าหูเจ้าให้คิดเช่นนี้ ต่อให้เจ้าอายุไม่ได้ใกล้เคียงกับข้า แต่เจ้าก็เป็นถึงฮูหยินใหญ่ ความคิดย่อมต้องกว้างไกลให้มากเข้าไว้ มิใช่ใครพูดสิ่งใดมา เจ้าก็โอนอ่อนตาม เยี่ยงคนไร้ความคิดเป็นของตนเอง” “เช่นนั้นหรือเจ้าคะ” จางฮูหยิน สบเข้ากับดวงตาดุกร้าวของสามี คนที่แสร้งเป็นเหยื่อมาทั้งชีวิต วันนี้จะเก็บลายไว้ไม่อยู่แล้วหรือ… “เจ้ากำลังคิดสิ่งใด! วันนี้ถึงได้ตั้งคำถามแบบนี้กับข้า” “นั่นเป็นคำถามของข้ามิใช่หรือเจ้าคะ ท่านพี่คงลืมไปแล้วกระมัง ว่าการอยู่เยี่ยงสามีภรรยาของเรา มันเป็นเพียงฐานะมานานแค่ไหนแล้ว อยู่ๆ ท่านพี่เกิดอยากมาเยือนเรือนของข้า แต่เหตุผลใด จึงได้เจาะจงมา หลังจากข้าดับไฟนอนไปแล้
Last Updated : 2025-03-17ยาจกยอดมารดา ตอนที่58 เจ้ามันมิใช่คน (2)
“ดูท่าท่านเสนาบดีเอง ก็คงเตรียมการลงมือ ให้เสร็จสิ้นในครานี้เช่นกัน คืนนี้นอกจากข้าจะมาเยี่ยมท่านยายแล้ว ข้าตั้งใจมาเพื่อรับตัว คนที่ล้ำเส้นครอบครัวของเข้าเช่นกัน”“ใครกันที่ล้ำเส้นเจ้า เด็กตัวเท่ามด ช่างฝีปากกล้าเกินไปแล้ว”“ท่านพี่!”ตุบ! ร่างของอนุหลิน ถูกโยนลงตรงหน้าของต้วนอี้หลาง ก่อนที่คนของจวนเจียง จะล่าถอยไปเฝ้ารักษาความปลอดภัยด้านนอก“บังอาจ! พวกเจ้าบุกเข้าบ้านข้า แล้วยังจะทำร้ายคนของข้าอีกรึ!”“ท่านรักนางจริงหรือ” ต้วนอี้หลาง เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงปนเย้ยหยัน“อ๊ะ! ทะ...ท่านพี่”อนุหลินอุทานออกมา เมื่อลำคอของนาง มีคมดาบเย็นเยือกของชายหนุ่ม ซึ่งยืนอยู่ระหว่างนางกับสามี คมดาบวางพาดผ่านพร้อมปลิดชีพนางได้ทุกเมื่อ“คนของท่านล้ำเส้นข้าก่อนทำไมเล่า ท่านยายหวังของข้ามิเคยแพ่งพรายสิ่งใด แต่นางก็ยังคงไม่คิดมองผ่าน แล้วทำไมข้าต้องมองผ่านไปด้วยเล่า”“ไอ้เด็กบ้า! ข้าไปทำอย่างที่เจ้าว่ามาตอนไหนกัน ข้าอยู่เพียงแค่ไหนจวน”ตุบ! “กรี๊ด!!!”อนุหลินแสร้งหวีดร้องเสียงหลง เมื่อร่างของสาวใช้ข้างกาย ถูกโยนลงต่อหน้าของนาง ทว่าความตื่นกลัวอันจอมปลอม ไม่ได้ทำให้เด็กชายหลงกลนั้นแม้แต่น้อย“พวกเจ้าอาจหาญนัก
Last Updated : 2025-03-17ยาจกยอดมารดา ตอนที่59 เส้นทางที่ท่านต้องชดใช้ ( 1 )
ต้วนอี้หรู ทำเพียงมองดูท่านเสนาบดีจาง ถูกพี่ชายของมารดากระแทกหมัดซ้ำไปซ้ำมา นางหาได้รู้สึกเห็นใจบิดาเจ้าของร่างแม้แต่น้อย เพราะจากสิ่งที่ทำกับแม่ลูกสกุลเจียง มันเกินกว่าที่จะมอบคำว่าอภัยให้ได้ เรื่องราวทั้งหมดนั้น มีบางส่วนที่นางเติมแต่ง เพื่อหลอกล่อให้บิดาติดกับ อีกส่วนนางได้มาจาก ชายหนุ่มข้างกายในตอนนี้ ซึ่งเขาได้ทุ่มเงินจำนวนไม่น้อย เพื่อสืบหาความจริง ก่อนที่เขาและนางจะถึงเมืองหลวงเสียอีก รวมถึงเรื่องที่พี่ชายของมารดา ได้มาปรากฏตัวที่นี่ในตอนนี้ ล้วนเป็นเจียงกั๋วจ้าน ที่เป็นธุระจัดการให้ หากตัวนางออกหน้า เชิญคุณชายใหญ่สกุลจางมา คงไม่เป็นสำเร็จอย่างแน่นอน “ท่านแม่มิต้องกังวล เรื่องนี้ย่อมไม่กระทบต่อท่านแม่ และหลีเกออย่างแน่นอนเจ้าค่ะ” ต้วนอี้หรู ไม่ได้แสร้งความผิดแผกไปจากเดิม ต่อหน้ามารดาเลี้ยง อย่างไรเสียก็ผูกมิตรไว้เป็นดีที่สุด ส่วนจางหย่งชาง นางหาได้มีสัมพันธ์ทางความรู้สึก เยี่ยงพ่อลูกอยู่แล้ว และนางก็มั่นใจว่าเจ้าของร่างเอง ก็คงคิดเช่นเดียวกัน “หยางเจิ้น! พอได้แล้ว! ท่านพี่เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ” อนุหลินตวาดหยา
Last Updated : 2025-03-18ยาจกยอดมารดา ตอนที่60 เส้นทางที่ท่านต้องชดใช้ ( 2 )
เพี๊ยะ! ใบหน้าของอนุหลิน สะบัดไปตามแรงฝ่ามือหนักๆ จนฟันร่วงไปต่อหน้านาง ซึ่งทุกคนต่างตกตะลึง เพราะผู้ลงมือหาใช่ใครที่ไหน แต่เป็นเจียงกั๋วจ้านนั่นเอง ใบหน้าของชายหนุ่ม แดงก่ำไปด้วยโทสะ ลมหายใจราวหมูป่ากำลังโกรธต้วนอี้หรู จำต้องยื่นดาบให้แก่อู๋หยาง แล้วก้าวเข้าใกล้ชายหนุ่ม มือบอบบางยื่นไปวางทาบแผ่นอกหนา ที่กำลังกระเพื่อมไหวขึ้นลงอย่างแรง“ท่านก็รู้...ว่าข้ามีเงินด้วยสิ่งใด ไยต้องถือสาคนปากไม่รู้คิดด้วยเจ้าคะ”หญิงสาวเอ่ยกับชายหนุ่ม ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนปนออดอ้อน นางเคยเห็นคนคลุ้มคลั่ง เมื่อครั้งในชีวิตเดิม ใบหน้าคลายกับเจียงกั๋วจ้านในตอนนี้เลย สิ่งเดียวที่เขาจะใจเย็นลงได้ คงมีเพียงการเอาใจสักเล็กน้อยจากนาง“เจ้าก็รู้...ว่าข้ามิชอบให้ใครหมิ่นเจ้ากับลูก พวกเจ้าคือหัวใจของข้า”“แค่กๆ”ต้วนอี้หลางถึงกับกระแอมไอ เพื่อกลบเกลื่อนอาการคลื่นเหียนในความหวาน ที่ผู้เป็นลุงกำลังหยอดมันลงในใจมารดา นี่มันอยู่ท่ามกลางความคลั่งแค้น แต่ท่านลุงสามารถทำใหมันคือความคลั่งรักไปเสียได้หยางเจิ้ง ได้แต่หรี่ตามองไปที่หลานสาว กับชายที่ถูกเรียกว่าคนสกุลเจียง ก่อนจะมองไปที่หลานชายตัวน้อย ซึ่งเอาแต่เมินหน้าหนี อาการห
Last Updated : 2025-03-18ยาจกยอดมารดา ตอนที่61 ไม่ต้องรีบร้อน (1)
รุ่งสาง ณ จวนสกุลโจว “ฮูหยินน้อย เกิดเรื่องแล้วเจ้าคะ” สาวใช้ข้างกาย รีบวิ่งเข้ามาแจ้งผู้เป็นนาย ด้วยอาการร้อนใจ ใบหน้าของซีดราวกระดาษ เมื่อได้รับรู้เรื่องสำคัญมา จางหย๋าชินที่กำลังนั่งแต่งหน้าอยู่ ทำเพียงชำเลืองมองเล็กน้อย ก่อนจะหันกลับมาสนใจ ใบหน้าผุดผาดของตนในกระจกต่อ เรื่องใดจะใหญ่ไปกว่า ที่หยางอี้หรูกับลูกของมันยังไม่ตายอีก “นายท่านผู้เฒ่าสกุลหยาง ฮูหยินชรา และคุณชายใหญ่ มาที่จวนเจ้าค่ะ” สาวใช้รีบละล้ำละลักบอกแก่ผู้เป็นนาย “แล้วอย่างไร ท่านตาท่านยาย ท่านลุงของข้ามา จะมีเรื่องใหญ่อันใดกัน ก็คงแค่มาเยี่ยมเยียนข้า เพื่อแสดงความยินดี ที่ข้ากำลังตั้งครรภ์ก็เท่านั้น เจ้าจะทำเป็นแตกตื่นไปทำไมกัน น่ารำคาญยิ่งนัก” หญิงสาวรู้สึกหงุดหงิด กับท่าทางราวกับมีเรื่องคอขาดบาดตายเกิดขึ้นอย่างนั้นล่ะ ยิ่งเห็นอาการของสาวใช้ นางยิ่งไม่สบอารมณ์เอาเสียเลย “แต่...” ทว่ายังไม่ทันที่สาวใช้จะพูดต่อ... “จางหย๋าชิน! ออกมาพบข้าเดี๋ยวนี้” หญิงสาวชะงักมือ ที่กำลังปักปิ่น เมื่อได้ยินเสียงเกรี้ยวกราดของสามี ร่างที่หน้าท้องเริ
Last Updated : 2025-03-19ยาจกยอดมารดา ตอนที่62 ไม่ต้องรีบร้อน (2)
“ชินเอ๋อร์!” หลินเยว่ ถึงกับสิ้นไร้เรี่ยวแรง เมื่อได้ยินคำพูดของบุตรสาว นางคิดมาตลอดว่าอีกฝ่าย จะยอมรับในตัวนางบ้าง ต่อให้ในฐานะแม่เลี้ยง แต่วันนี้ความจริงเปิดเผย ไยบุตรสาวยังคงไม่ยอมรับนางอีกเล่า “ท่านพ่อตา สิ่งที่ท่านพูดมาทั้งหมด เป็นแค่การล้อเล่นใช่หรือไม่ขอรับ” โจวเค่อ ที่ทนฟังทุกอย่างมาครู่ใหญ่ หันไปถามพ่อตา ด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ตอนแรกเขาแค่นึกว่าภรรยา ไปทำให้สกุลหยางขุ่นเคือง จึงได้เกรี้ยวกราดต่อนาง ทว่าพอได้ยินความจริงจากปากของพ่อตา เขาแทบจะสิ้นไร้เรี่ยวแรงยืนเลยทีเดียว “เหอะ! เจ้ามันก็ไม่ต่างจากข้านักหรอกโจวเค่อ พอรู้ว่าอี้หรูไม่ใช่ลูกของข้า เจ้าก็หย่าขาดกับนาง ทั้งที่ยังตั้งครรภ์อยู่ แล้วมาแต่งกับลูกชู้ของอนุข้า” “ท่านทำแบบนี้เพื่องสิ่งใด ท่านให้ข้าทิ้งลูกเมีย เพื่อจางหย๋าชิน แล้ววันนี้ท่านกลับมาบอกว่า อี้หรูคือคุณหนูใหญ่ตัวจริง” โจวเค่อ ถามออกไปด้วยน้ำเสียงของคนสิ้นหวัง เขากลายเป็นคนโง่ ในสายตาทุกคนอย่างนั้นหรือ นึกว่าเลือกได้หยกงามมาไว้ในมือ แต่สุดท้ายเขาได้เพียงก้อนกรวด “เพราะข้าไม่ต้องการเกี่ยวดองกับเ
Last Updated : 2025-03-19ยาจกยอดมารดา ตอนที่63 บทลงโทษ (1)
โจวเค่อ เหลียวมองไปที่พ่อแม่ และพี่น้องทั้งหมด ทุกคนต่างแสดงชัดถึงความกรุ่นโกรธ ที่มีต่อจางหย๋าชิน ซึ่งมันย่อมต้องเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว เพราะสินเดิมของจางอี้หรู มิใช่น้อยๆ ที่พวกเขาใช้สอยมันอย่างมือสนุกมือ ใครเล่าจะไปคิด ว่าจางหย๋าชินมิใช่คุณหนูใหญ่ตัวจริง เท่ากับวันนี้สกุลโจว เป็นหนี้จำนวนมาก เหอะ! ชายหนุ่มทำเสียงในลำคอ เมื่อภรรยากำลังใช้น้ำตา และลูกในท้องมาร้องขอเมตตา “ท่านหยาง จัดการได้ตามสะดวกเถอะขอรับ แต่เรื่องสินเดิม ข้าน้อยคงต้องขอเวลาสักหน่อย หวังว่าท่านจะเห็นใจสกุลโจวเราบ้างนะขอรับ” โจว่เค่อ เอ่ยกับลุงของอดีตภรรยา พร้อมขอผัดผ่อนเรื่องคืนสินเดิม ด้วยเงินเดือนของขุนนางเล็กๆ อย่างเขา จะเอาเงินมากมายที่ไหน มาชดใช้ได้ในเวลาอันสั้น ต่อให้ถอนเสาเรือนไปขาย ก็ยังไม่รู้จะพอหรือไม่ “เรื่องนางข้าต้องจัดการอย่างแน่นอน แต่เรื่องสินเดิมเจ้ายังกล้าจะมาผลัดผ่อนอีกหรือ ต่อให้วันนี้ต้องรื้อทั้งจวน เจ้าก็ต้องคืนสินเดิมของหลานสาวข้ามาให้ครบ” หยางเจิ้งไม่ได้คิดจะอ่อนข้อให้แม้แต่น้อย ยิ่งเมื่อนึกถึงสิ่งที่หลานสาวต้องแบกรับ เขายิ่งโทษตนเองที่มิหนักแน่
Last Updated : 2025-03-20
Latest chapter
ยาจกยอดมารดา ตอนที่117 ลายมืออันคุ้นเคย
“กรี๊ด!! สวี่เทียน! เจ้าคนเลือดเย็น เจ้ากล้าที่จะทอดทิ้งลูกของข้าได้อย่างไรกัน” ร่างงามทรุดลงนั่งบนเก้าอี้ พร้อมทั้งประคองหยกในมือ ซึ่งเป็นตัวแทนของบุตรชายเอาไว้แนบอก นางผิดตรงไหนหรือสวรรค์ ไยจึงต้องทำร้ายลูกๆ ของนางเช่นนี้ด้วย ฉินชวงทำได้เพียงตัดต่อสวรรค์ ที่ไม่เมตตานางกับลูกเลย ไม่ว่าจะเรื่องฐานะหรือความรุ่งโรจน์ ล้วนแต่เป็นนางที่อยู่ใต้เงาผู้อื่นมาตลอด พอวันนี้นางได้มีโอกาส เชิดหน้าสู้ฟ้าได้อย่างภาคภูมิ ไยสวรรค์จึงได้กลั่นแกล้ง ช่วงชิงหัวใจของนางไปเช่นนี้เล่า นางไม่ได้โง่ขนาดจะดูไม่ออก ว่าตอนนี้ลูกๆ ของนางกำลังตกอยู่ในอันตราย หรืออาจสังเวยชีวิตไปแล้วก็เป็นได้ คงไม่มีใครที่ไหนตัดลิ้นของคนอื่น แล้วช่วงชิงเสื้อผ้า และสิ่งของติดตัวใครสักคน แล้วส่งมาข่มขู่ครอบครัวเขาเยี่ยงนี้เป็นแน่ ดูได้จากสายตาของสามี มันก็ชัดเจนว่าเขารู้แล้ว ว่าลิ้นในกล่องนั่น เป็นของบุตรชายนาง ใช่สิ! จดหมายนั่นต้องไขความกระจ่างให้ข้าได้ เมื่อนึกถึงจดหมาย ที่สามีเก็บเอาไว้ในอกเสื้อ ร่างระหงจึงลุกพรวดขึ้นในทันที นางต้องรู้ให้ได้ ว่าข้างในเขียนว่าอย่างไร เพราะนั่นอาจเป็นเบาะ
ยาจกยอดมารดา ตอนที่116 หวนนึกถึง
สวี่หวิ๋นไม่เอ่ยสิ่งใดอีก หญิงสาวตวัดกระบี่ในมือ พุ่งเข้าหาหญิงสาวแปลกหน้าในทันที เจียงอี้หลิง ทำเพียงขยับเท้าแค่เล็กน้อยเท่านั้น นางก็สามารถหลบหลีกการโจมตี ของสวี่หวิ๋นได้อย่างง่ายได้ แต่มีหรือสตรีเลือดร้อนเยี่ยงสวี่หวิ๋น จะยอมล่าถอยไปโดยง่าย หญิงสาวพลิกข้อมือเล็กน้อย ก่อนจะพุ่งปลายกระบี่ เข้าหาคู่ต่อสู้อีกครั้ง เจียงอี้หลิง ทำเพียงหลบหลีก การโจมตีของอีกฝ่ายไปเรื่อยๆ นางยังอยากดูฝีมือ ของบุตรสาวสวะตนนั้นอีกสักหน่อย และนั่นยิ่งเพิ่มโทสะให้แก่สวี่หวิ๋น นางไม่เคยถูกผู้ใด หหรือยามหน้าเท่านี้มาก่อนเลยในชีวิต ในเมื่อตอนนี้สตรีแปลกหน้า ทำเพียงขยับเท้า เคลื่อนไหวหลบหลีกนางเท่านั้น แต่ไม่ยอมจับอาวุธมาต่อสู้กับนาง ให้รู้ผลแพ้ชนะกันไปเลย การทำเช่นนี้มันเหมือนจงใจตบหน้านางชัดๆ “เจ้ากำลังดูถูกข้าอย่างนั้นรึ! น่าตายนัก!” สวี่หวิ๋น คำรามก้องด้วยโทสะที่ระเบิดออกมา นางไม่อยากเชื่อว่าวันนี้นางจะพ่ายให้แก่คนนอกได้ “หึๆ เจ้ายังไม่คู่ควรให้กระบี่ข้าออกจากฝัก” เจียงอี้หลิง เอ่ยด้วยน้ำเสียงเนิบช้า นางไม่ได้พูดไปส่งๆ แต่มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ หากก
ยาจกยอดมารดา ตอนที่115 ก้าวสู่กลลวง
“ข้าน้อย...” “หุบปากของเจ้าซะ! เรื่องเมื่อครู่ หากหลุดออกไป ข้าจะตัดลิ้นพวกเจ้าทั้งหมด” ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะเอ่ยสิ่งใด หญิงสาวกลับชี้หน้าข่มขู่เขา และวาดปลายนิ้วไปที่อีกหนึ่งผู้คุ้มกัน กับสาวใช้ของนางให้เงียบปากเสีย เพราะหากใครคนใดเอ่ยถึงเรื่องที่เห็น ว่านางกอดกับบ่าวต่ำชั้น นางจะไม่มีวันปล่อยให้รอดไปได้แม้แต่คนเดียว นางคือคุณหนูสูงศักดิ์ แต่ผู้คุ้มกันที่บิดาหา มาล้วนเป็นพวกไร้หัวนอนปลายเท้าทั้งสิ้น จะเอาสิ่งใดมาคู่ควรแตะต้องตัวนาง แปะ! แปะ! เสียงตบมือเป็นจังหวะเนิบช้า ราวกับกำลังเย้ยหยันต่อคำพูดของนาง ดังขึ้นจากเบื้องหลัง หญิงสาวตวัดสายตามองไปยังที่มาของเสียง ก่อนจะดวงตาเหลือกค้าง เมื่อเห็นว่าพี่ชายของนาง ถูกมัดห้อยตัวอยู่บนกิ่งท้อ เมื่อครู่ที่นางเห็นเขามันคือเรื่องจริง มิใชเพียงภาพลวงตา ที่ทำให้นางหยุดม้าอย่างกะทันหัน จนเกิดเรื่องเมื่อครู่ขึ้น “พี่ใหญ่!” หญิงสาววิ่งตรงไปหาพี่ชาย นางดึงกระบี่ในมืออกจากฝัก ก่อนจะตวัดปลายกระบี่ ไปยังเชือกที่ผู้ข้อมือทั้งสองข้างของพี่ชาย จนขาดสะบั้น ทำให้ร่างโชกเลือด ล่วงลงสู่พื้นดินอย่างรวดเร็ว ท
ยาจกยอดมารดา ตอนที่114 สวี่หวิ๋น
“มันไม่ใช่สิ่งที่น่ามอง เจ้าอย่าได้คิดสิ่งใดไปไกลนัก นี่อาจเป็นเพียงกลลวง ยิ่งเจ้าคิดว่าใช่ นั่นเท่ากับเจ้าเดินตามเส้นทางที่พวกมันขีดไว้ ที่ผ่านมาเจ้ามิใช่หรือ คือผู้ขีดเส้นกำหนดมาตลอด ไยวันนี้...เจ้าจึงคิดคล้อยตามกลลวงศัตรูไปได้เล่า” สวี่เทียน หยิบยกตัวตนของภรรยาขึ้นมาเอ่ยอ้าง ต่อให้นั่นคือลิ้นบุตรชาย แล้วอย่างไรล่ะ จะให้เขาดิ้นพล่านราวสุนัขถูกน้ำร้อนราดอย่างนั้นรึ! เหอะ! เขาก็จะไม่มีวันให้ความอ่อนแอของใครก็ตาม มาทำลายสิ่งที่เขา เฝ้ารอมาทั้งชีวิต ลูก...ฮึ! ก็แค่นั้น เขาไม่ได้คิดที่จะสนใจว่าอยู่หรือตาย เพราะสิ่งเดียวที่เขาสนใจ คืออำนาจที่พึงเป็นของเขาเท่านั้น ยี่สิบปีเชียวนะ! ที่เขาสละเวลามาอยู่ในหุบเขาแห่งนี้ หากเขามีหนทาง ที่สามารถปีนป่ายให้สูงกว่านี้ได้จากที่อื่น มีหรือเขาจะยอมทำตามขอเสนอของภรรยา มาอยู่ให้สกุลอวี๋เหยียบย่ำเป็นเวลายาวนานขนาดนี้ เขยแต่งเข้าที่ไม่อาจใช้สกุลภรรยา คิดหรือว่าจะถูกมองอย่างให้เกียรติ แม้คนจะก้มหัวให้ยามพบเจอ แต่นั่นเพราะข้างกายเขา มีอวี๋เมี่ยวหรือไม่ก็บุตรชายของนาง หากเป็นเขาเดินเพียงลำพัง แทบจะไม่เคยได้รับรอยยิ้มที่ออกจ
ยาจกยอดมารดา ตอนที่113 ของขวัญถึงมือ
สองชั่วยามต่อมา ณ เรือนผู้รักษาการ สองสามีภรรยากำลังนั่งกินขนมจิบชา ด้วยความสำราญ หลังจากบทรักเล่าร้อน ได้จบลงไปได้ครู่ใหญ่แล้ว การหยอกเย้ากันของทั้งคู่ ยังคงมีเป็นปกติ ราวกับพวกเขายังคงเป็นหนุ่มสาว เช่นในวันวานก็มิปาน “เรียนนายท่าน มีของขวัญมาส่งขอรับ” เสียงรายงานจากด้านหน้าประตู ทำให้สองสามีภรรยา ขยับนั่งตัวตรงอย่างมีสง่า “เข้ามา” สวี่เทียนเอ่ยปากอนุญาต ให้คนด้านนอกเข้ามาข้างในได้ เพียงบ่าวชายก้าวพ้นประตูเข้ามา สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่กล่องไม้ในมือของบ่างผู้นั้นทันทีใครกันที่ส่งของขวัญมาให้เขากัน ด้วยในช่วงเวลานี้ หาได้มีวันสำคัญ หรือเทศกาลใด ที่ต้องมอบของขวัญของกำนัลต่อกัน หากจะเป็นคนจากภายนอกหุบเขา ก็ไม่น่าจะมีใครส่งมา โดยไม่แจ้งล่วงหน้าถึงการมาเยือน “เป็นของขวัญที่ไม่ทราบที่มาขอรับ ข้าน้อยคิดจะเปิดดู แต่...มิกล้าทำโดยพลการขอรับ” บ่าวชายรีบชี้แจง ต่อการที่เขาไม่อาจบอกถึงสิ่งของข้างในได้ เพราะเคยมีคนเปิดดูของขวัญ เพื่อตรวจสอบก่อนจะนำมาส่งมอบให้แก่ผู้เป็นนาย ผลก็คือบ่าวคนนั้น ได้สิ้นใจภายใต้คมดาบของท่านผู้รักษาการ
ยาจกยอดมารดา ตอนที่112 ส่งของขวัญ
“แต่ข้ามีข้อเสนอที่ดีกว่านั้น หากเจ้าตอบรับมัน ข้าจะมิถือสาเรื่องเมื่อครู่นี้” เมื่อมีสิ่งอื่นที่ดึงดูดใจ มากกว่าการที่นางสามหาวต่อบิดา สวี่หวางจึงยื่นข้อเสนอในทันที หญิงสาวตรงหน้าอาจเพียงแค่ อยากเรียกร้องความสนใจจากเขา หาไม่แล้วมีหรือหัวหน้าผู้คุ้มกัน จะพาเขามาที่นี่ “ข้อเสนอ...คนเยี่ยงเจ้า มีข้อเสนอใดกับข้าเช่นนั้นรึ!” น้ำเสียงปนเย้ยหยันของหญิงสาว ทำให้สวี่หวางจำต้องข่มกลั้นเอาไว้ก่อน ในเมื่อหมากกระดานนี้ นางอยากควบคุม เขาก็จะยินยอมเล่นไปกับนางสักหน่อย ค่อยจบมันในหมากตัวสุดท้าย “เป็นอนุของข้า แล้วเรื่องเมื่อครู่ข้าจะปล่อยผ่านไป” “อยากฟังข้อเสนอของข้าบ้างไหม” หญิงสาวย่อนถามกลับ ด้วยน้ำเสียงที่ดูไม่จริงจังเท่าใดนัก “ว่ามาสิ! ข้าคือบุตรชายของประมุขแห่งหุบเขานี้ ไม่มีสิ่งใดที่จะหามิได้” สวี่หวางตบตนเอง พร้อมประกาศให้รู้ถึงอำนาจในมือ เขาคือบุตรชายคนโต ภายหน้าเขาก็คือประมุขผู้มั่งคั่ง เจ้าของหุบเขาแห่งนี้ แค่สตรีต่างถิ่นคนหนึ่ง มีหรือเขาจะเลี้ยงดูนางไม่ได้ “จริงหรือ...บิดาเจ้าแซ่สวี่ ไหนเลยจะเป็นประมุขได้” เมื่อได้ยินพูดของหญิงสาวตรงหน้า สวี่หวางถึงกับหน้าถอดสี หรือนี่จะ
ยาจกยอดมารดา ตอนที่111 แค่ขยะ
“ข้าน้อยเพียงจะมาแจ้ง ให้ท่านผู้รักษาการทราบ ว่าตอนนี้...มีคนพบเห็น ท่านประมุขน้อยแล้วขอรับ” “ที่ไหน!” สวี่หวางรีบถามด้วยความตื่นเต้น หากวันนี้เขาสามารถทำให้อวี๋มู่หลง หายไปจากโลกนี้เสีย อนาคตของเขา ก็จะได้ไม่ต้องอยู่ภายใต้เงาผู้ใดอีก มารดาที่เป็นภรรยาแรก กลับกลายเป็นได้เพียงอนุ ที่รับเข้าสู่บ้านเท่านั้น ไม่อาจก้าวขึ้นทัดเทียมอดีตประมุข และเขาก็เป็นได้เพียงแค่ลูกที่บิดา ไม่อาจเชิดชูออกหน้าได้แม้คนเหล่านี้ จะให้ความนอบน้อมต่อเขา แต่ความเป็นจริงแล้วพวกมัน ก็ไม่เคยเห็นเขาในสายตาจริงๆ สักครั้ง หากเทียบกับอวี๋มู่หลง เจ้าสวะไร้ค่านั่น! “ในป่าท้อทิศตะวันออกของหุบเขาขอรับ” หัวหนาผู้ดูแล ตอบไปตามหน้าที่ แม้ว่าใจเขามิได้ชื่นชอบอนุและลูกๆ ของนาง ที่อาจหาญทำตัวทัดเทียมท่านประมุขน้อย แต่เขาก็ยังไม่มีอำนาจมากพอ ที่จะต่อกรกับผู้รักษาการได้ จนกว่าท่านประมุขน้อย จะก้าวขึ้นสู่อำนาจอย่างแท้จริง “พาข้าไป!” “แต่...” หัวหน้าผู้คุ้มกัน คิดที่จะปฏิเสธ ทว่า... “ฮึ! หรือเจ้าคิดจะปกป้องคนไร้ค่านั่น” สวี่หวาง พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเ
ยาจกยอดมารดา ตอนที่110 ผู้รักษาการแทน
สิบห้าวันถัดมา ณ เรือนผู้รักษาการ เมืองหยินกวง เพล้ง! เสียงจอกสุรา ถูกปาลงพื้นจนแตกกระจาย ทำให้สาวใช้หลายนางที่ยืนรอรับใช้อยู่ พากันสะดุ้งจนสุดตัว เมื่อผู้เป็นนายกำลังมีโทสะ ก่อนที่สตรีผู้เป็นอนุของท่านผู้รักษาการ จะเดินเข้ามา แล้วส่งสัญญาให้บรรดาสาวใช้ออกไปเสีย “ท่านพี่ ไยต้องมีโทสะด้วยเจ้าคะ” ฉินชวงเดินไปยืนด้านหลังสามี ก่อนจะวางมือบนไหล่หนา แล้วออกแรงบีบนวด เพื่อให้สามีรู้สึกผ่อนคลาย แม้ว่าการอยู่อย่างไรเกียรติของนาง จะมิใช่สิ่งที่วาดฝัน แต่นางก็ยังอยากให้บุตรชายคนโต เป็นผู้สืบทอดเมืองแห่งนี้ “มีคนพามันหนีไปได้ จนตอนนี้! ข้ายังหามันไม่พบเลย” สวี่เทียนกำหมัดแน่น ยิ่งเมื่อนึกถึงตอนที่บุตรชายคนเล็ก หนีไปพร้อมกับคนแปลกหน้า มันทำให้เขาราวกับถูกตบหน้า นี่มิใช่ครั้งแรก ที่บุตรชายรอดพ้นเงื้อมือเขาไปได้อย่างหวุดหวิดเพราะนับตั้งแต่บุตรชาย ล่วงรู้ความจริงหลายอย่าง ความสัมพันธ์พ่อลูกก็ยิ่งห่างไกล แล้วอย่างไรเล่า ก็ในเมื่อสิ่งที่เขาต้องการ ไม่ใช่ความเป็นพ่อลูก แต่เขาต้องการตราประทับเท่านั้น “อาจเป็นเหล่าผู้อาวุโส ที่แอบช่วยเขาลับหลัง แต่อย่า
ยาจกยอดมารดา ตอนที่109 ลึกซึ้ง
“ว๊าย!!! พรู๊ด!!”หญิงสาวถึงกับพ่นชาในปากออกมา เมื่อความร้อนของชาในถ้วย ทำให้นางปากแทบพอง นางลืมไปว่ามันร้อนอยู่ “เจ็บมากหรือไม่!” ม่อเหลียวรีบถามด้วยน้ำเสียงรนราน ก่อนจะล่วงเอาขวดยาเล็กๆ ออกมาจากอกเสื้อ แล้วป้อนเข้าปากหญิงสาว “คราวหน้าต้องระวังให้มากเข้าใจหรือไม่” ชายหนุ่มเอ่ยอย่างอ่อนโยน ซึ่งหากถ้าเป็นสตรีอื่น เขาไม่แม้แต่จะมองเลยด้วยซ้ำ เรื่องนี้ถือว่าเป็นสิ่งคุ้นชิน สำหรับคนทั้งสาม เว้นแต่อวี๋มู่หลงเท่านั้น ที่ยังไม่รู้ถึงเรื่องของหนุ่มสาวคู่นี้ แต่จากสายตาแล้วอวี๋มู่หลงเอง ก็พอจะคาดเดาได้แล้ว ว่าคนทั้งสองนั้น ต้องมีความรู้สึกลึกซึ้งต่อกัน แต่อาจด้วยหลายสิ่งอย่าง ทำให้ทั้งคู่ยังไม่แต่งงาน หรือสานสัมพันธ์รักไปมากกว่านี้ “พี่สาม”เมื่อเห็นพี่สาวไม่ได้เอ่ยสิ่งใดกับตนเองเลย นับตั้งแต่ก้าวเข้ามาถึงกระท่อม อี้หยางจึงเรียกผู้เป็นพี่ ด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ใช่เขาริษยาพี่ม่อเหลียว แต่เขาทั้งดีใจและน้อยใจปนกัน ก็ในเมื่อเขายืนหัวโด่อยู่ตรงนี้ พี่สาวก็มองเพียงพี่ม่อเหลียวคนเดียว “เจ้าเป็นผู้นำสกุลเจียงคนต่อไป แค่นี้จะมีน้ำตาได้อย่า
