“ไม่นะ! ฉันไม่ได้เป็นเมียคุณ และไม่อยากเป็น!” “ไม่อยากเป็น คุณก็ต้องเป็น ต่อจากนี้คุณจะเป็นเพิ่มอีกอย่างหนึ่งก็คือ เป็นแม่ของลูกผมนะเบบี๋ รู้หรือเปล่าว่าผมไม่มีวันที่จะปล่อยคุณไปหรอก ระยะเวลาหนึ่งเดือนนี้ผมจะพิสูจน์ให้ดู” “ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไป เราไม่รู้จักกัน และจะอยู่ด้วยกันได้ย
“ไม่! กะ-แกข่มขืนฉัน อ๊ะ!”ปากบอกปฏิเสธแต่ร่างกายของเมธิตากลับตอบสนอง ความเจ็บปวดในคราครั้งแรกได้หายไป ความเสียวเสียดได้แทรกเข้ามา เมธิตาไม่รู้ว่าตัวเองจะยับยั้งสิ่งนี้ได้อย่างไร มาเฟียร้ายได้กระทำกับเรือนร่างของเธออย่างหนักหน่วง ค่ำคืนที่ผ่านมาจวบจนกระทั่งเช้าของอีกวัน เธอมีเวลาหลับนอนไม่กี่ชั่วโมง
บทนำ[ลาสเวกัส รัฐเนวาด้า สหรัฐอเมริกา] ลาสเวกัส ฉายา ‘เมืองคนบาป (Sin City)’ การได้ชื่อนี้มาก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแต่อย่างใด เพราะลาสเวกัสนั้นเป็นแหล่งรวมความบันเทิงของผู้ใหญ่อย่างถูกกฎหมาย ไม่ว่าจะเป็น บ่อน คาสิโน สล็อต แม้กระทั่งการค้าประเวณีก็เป็นเรื่องถูกกฎหมาย แต่ผู้หญิงคนไหนอยากจะประกอบอาชีพน
[คฤหาสน์หลังใหญ่...ประเทศไทย] “คุณแม่ใจเย็นๆ ก่อนนะคะ พี่เติ้ลกับพ่อคงไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ตองคิดว่าพี่เติ้ลอาจจะกำลังหาทางอยู่นะคะ พี่เติ้ลไปตามพ่อไม่กี่วันเองนะคะแม่”‘ศลิษา’ ปลอบผู้เป็นแม่ พ่อของเธอขาดการติดต่อไปนานนับเดือน พี่ชายของเธอ (ศรากร) รับภารกิจจากผู้เป็นแม่ออกตามหาพ่อตามข้อมูลที
[ณ โรงแรมสุดหรู...เมืองลาสเวกัส รัฐเนวาด้า] ปึก! เสียงธนบัตรจำนวนหนึ่งถูกโยนลงบนเตียงใหญ่สาวสวยหุ่นเซ็กซี่ที่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่า รีบคลานเข้าไปคว้าเงินก้อนนั้นทันที หลังจากที่บทรักอันเร่าร้อนของเธอกับมาเฟียหนุ่มนั้นล่มไม่เป็นท่าไปไม่ถึงจุดหมายปลายทาง สาเหตุที่เป็นเช่นนั้น นั่นก็เป็นเพราะ
[ณ เพนท์เฮ้าส์แห่งหนึ่ง เมืองลาสเวกัส] “แกอย่าคิดตุกติกกับนายลูคัสอีกเด็ดขาด โทรติดต่อครอบครัวของแกตามที่ตกลงไว้กับนายลูคัสไว้ เร็ว!”โรมันยื่นสมาร์ทโฟนให้กับลูกหนี้ของนายเขาทันที “อืม ฉันจะคุยเป็นภาษาของฉัน นายมีล่ามแปลหรือเปล่าล่ะ”ก้องภพถามกลับ มันถึงเวลาแล้ว ที่ทางบ้านของเขาจ
[ณ คลับหรูภายในคาสิโนของตระกูลเฮมสวอร์ธ] บรรยากาศภายในคลับที่ตั้งอยู่ในคาสิโนขนาดใหญ่ซึ่งมีพื้นที่กว้างขวางหลายเอเคอร์นั้น เต็มไปด้วยผู้คนมากมายชายหญิง และนักท่องเที่ยวที่มองหาความหรูหราและความสำราญ ส่วนนักแสวงหาโชคก็เข้ามาเพื่อทำธุรกิจการค้าสีเทา ซึ่งผู้คนเหล่านั้นล้วนมาจากทั่วทุกมุมโลก เ
[ท่าอากาศยานนานาชาติแมคคาร์แรน ลาสเวกัส รัฐเนวาดา ประเทศสหรัฐอเมริกา] สองสาวเดินทางถึงลาสเวกัสด้วยเที่ยวบินแบบต่อเนื่อง นานเกือบ 24 ชั่วโมงเลยทีเดียว ความเมื่อยล้าจากการเดินทางทำให้เธอทั้งสองซึ่งในตอนแรกออกจะตื่นเต้น กลับอิดโรยลงทันที “เราต้องนั่งแท็กซี่ไปลงโรงแรมที่เราจองไว้อีกป
“ไม่! กะ-แกข่มขืนฉัน อ๊ะ!”ปากบอกปฏิเสธแต่ร่างกายของเมธิตากลับตอบสนอง ความเจ็บปวดในคราครั้งแรกได้หายไป ความเสียวเสียดได้แทรกเข้ามา เมธิตาไม่รู้ว่าตัวเองจะยับยั้งสิ่งนี้ได้อย่างไร มาเฟียร้ายได้กระทำกับเรือนร่างของเธออย่างหนักหน่วง ค่ำคืนที่ผ่านมาจวบจนกระทั่งเช้าของอีกวัน เธอมีเวลาหลับนอนไม่กี่ชั่วโมง
“ไม่นะ! ฉันไม่ได้เป็นเมียคุณ และไม่อยากเป็น!” “ไม่อยากเป็น คุณก็ต้องเป็น ต่อจากนี้คุณจะเป็นเพิ่มอีกอย่างหนึ่งก็คือ เป็นแม่ของลูกผมนะเบบี๋ รู้หรือเปล่าว่าผมไม่มีวันที่จะปล่อยคุณไปหรอก ระยะเวลาหนึ่งเดือนนี้ผมจะพิสูจน์ให้ดู” “ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไป เราไม่รู้จักกัน และจะอยู่ด้วยกันได้ย
[โต๊ะอาหารเวลายามเย็นคฤหาสน์เฮมสวอร์ธ] “วันนี้ลุงอดัมจัดเมนูพิเศษต้อนรับพวกคุณเลยนะคะ อาหารไทยหลายอย่างจากเชฟคนไทย ที่คุณอดัมคัดสรรเป็นพิเศษ คุณทั้งสามคนคงคิดถึงอาหารไทยมากๆ เลยใช่ไหมคะ”เสียงของไรลีย์ที่กำลังเปิดบทสนทนาบนโต๊ะอาหารในฐานะเจ้าของบ้านใหญ่ ซึ่งรับหน้าที่ภารกิจนี้แทนพี่ชายเธอทั
[วันต่อมา...ณ คฤหาสน์หลังใหญ่] บรรยากาศตอนสายๆ ของการนัดหมายในคฤหาสน์หลังใหญ่เกิดขึ้น อดัมพ่อบ้านประจำคฤหาสน์กำลังเตรียมการและดูแลความพร้อมทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นเหล่าบอร์ดี้การ์ด การอำนวยความสะดวก รวมไปถึงการเตรียมรับมือสถานการณ์ที่คาดไม่ถึง ซึ่งเหตุการณ์ครั้งนี้มันเป็นครั้งแรกของพ่อบ้านอย่า
“เรียบร้อยค่ะ คุณแน่ใจนะคะว่าร่างกายของคุณไหว ความจริงที่ทางมาเฟียนั่นให้คนติดต่อคุณมาโดยตรง และขอเคลียร์เรื่องราวทั้งหมด และบอกให้ทางเราไม่ต้องนำเงินมาแล้ว คุณคิดว่ายังไงคะ ไหมว่าดูแปลกๆ นะคะ” “ถ้าผมเดาไม่ผิดนะ ไอ้ลูคัสมันคงทำอะไรกับลูกสาวของเราไปแล้วแน่นอน มันถึงยอมฉีกสัญญาเอง และเสนอข้อ
[อีกด้านหนึ่ง ณ คฤหาสน์เฮมสวอร์ธ] ร่างอันบอบบางกำลังพยุงตัวเองลุกขึ้นจากที่นอนด้วยความยากลำบาก ความบอบช้ำจากการโดนกระทำอันโหดร้ายและป่าเถื่อนของมาเฟียโหดเจ้าของคฤหาสน์หลังใหญ่ ทำให้เธอแทบทรงตัวไม่ไหวจนเกือบจะล้มลง หมับ! ร่างเล็กถูกรับเอาไว้อย่างทันท่วงที ก่อนที่จะล้มลงบนพื้น สายต
“กรี๊ดดด! ไม่! ปล่อยนะ! ฮือ ฮือ”เสียงกรีดร้องดังขึ้นพร้อมกับการปล่อยโฮออกมาอีกครั้ง เมื่อความเจ็บปวดนั้นกระแทกเข้ามายังช่วงล่างของหญิงสาวอย่างจัง! กำปั้นเล็กๆ รัวไปที่แผ่นหลังกว้างนั้นทันที“โอ๊ะ! อื้มม์” แก่นกายใหญ่กดเด้งเข้าไปอีกครั้ง ความคับแน่นบีบรัดมังกรใหญ่จนร่างหนาสั่นเทา ดุ้นใหญ่เบียดแทรกเข
แคว่ก!! เสียงชุดเดรสสวยถูกกระชากจนขาดวิ่น ร่างอวบอิ่มปรากฎแก่สายตาของมาเฟียหนุ่มทันที แววตาคมดุอ่อนแสงลงเมื่อเห็นเนินเนื้ออวบของเธอ “กรี๊ดดดด!!! ปล่อยนะ! ฮึก!! ไม่!”ศลิษาทั้งดิ้นและร้องในคราวเดียวกัน มือบางพยายามยกขึ้นมาปิดทรวงอกของเธอที่ถูกเปลือยด้วยฝีมือของชายที่นั่งคร่อมอยู่เหนือร่างขอ
[ณ เพนท์เฮ้าส์หรูใจกลางเมืองลาสเวกัส...ในเวลาต่อมา] “เชิญคุณคุยเรื่องของคุณได้เลยค่ะ ฉันพร้อมรับฟังแล้วค่ะ”ศลิษานั่งลงบนโซฟาใหญ่กลางห้อง หลังจากที่เขาบอกเธอว่าจะขอคุยกับเธอก่อนที่เขาจะพาศลิษาไปเจอเพื่อนของเธอ ดวงตากลมโตกวาดมองบริเวณรอบๆ ห้องขนาดใหญ่ ความหรูหราและราคาคงไม่ต้องพูดถึง พวกมาเ