Home / โรแมนติก / ยั่ว / ตอนที่ 2

Share

ตอนที่ 2

Author: มังกรเล่นน้ำ
last update Last Updated: 2024-11-11 10:02:15

3 ชั่วโมงต่อมา

ร่างสูงสง่าดูภูมิฐานของนรสิงค์ หรือคุณสิงค์ ผู้นั่งตำแหน่งรองประธานบริษัทนำเข้าและส่งออกขนาดใหญ่แห่งนี้ เดินอย่างเร่งรีบเข้ามาในห้องทำงานของตัวเอง  หลังจากเสียเวลาอยู่ในห้องประชุมนานกว่าปกติ

วันนี้เขาต้องเป็นประธานในการประชุม แทน คุณพยัคฆ์ หรือเสือ พี่ชายที่หนีไปหาคู่หมั่นคนสวยตั้งแต่เช้า หรือบางทีอาจจะตั้งแต่เมื่อคืน

“คุณรอนานไหมครับ”

นรสิงค์ถามผู้หญิงที่นั่งผงกหัวกับโซฟา เธอคงจะง่วงเพราะรอเขาตั้งนาน ไหนจะตาหวานเยิ้มที่มองเขานั่นอีก นี่เธอตื่นรึยังเนี้ย

“ต้องถามด้วยเหรอคุณ คุณก็น่าจะรู้เรื่องเวลาดีที่สุด”

นิราบ่นให้คนที่ดูนาฬิกาก่อนจะถามเธอด้วยซ้ำ

“อ่า งั้นเรามาเริ่มกันเลยนะครับ คุณมาสัมภาษณ์งานตำแหน่งเลขาของท่านประธานสินะครับ ผมชื่อนรสิงค์ หรือสิงค์ เป็นรองประธานที่นี่ครับ”

นรสิงค์เอ่ยแนะนำตัว ก่อนจะเริ่มสัมภาษณ์เธอทันที

“ชื่อนิรา อายุ 25 จบโทบริหาร พูดได้ 3 ภาษา จีน อังกฤษ ญี่ปุ่น” นรสิงค์ทวนข้อมูลในเรซูเม่ของเธอช้าๆ การศึกษาเธอดีมากแม้จะจบจากมหาลัยต่างจังหวัดก็เถอะ ถือว่าใช้ได้ทีเดียว

“คุณพร้อมเริ่มงานวันไหน” นรสิงค์ถามนิราที่นั่งเงียบ นี่เขาสัมภาษณ์งานหรือแค่อ่านประวัติเธอกันแน่

“คุณรับฉันทำงานเหรอคะ” นิราถามย้ำอีกครั้ง

“ครับ  คนที่คุณต้องทำงานด้วยคือพี่ชายผมที่เป็นประธานของที่นี่ แค่คุณสมบัติคุณผ่านก็พอ พวกความรู้ค่อยเอามาใช้ตอนทำงานแล้วกันนะครับ” นรสิงค์พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“คุณให้ฉันนั่งรอเกือบ4ชั่วโมง แล้วพูดกับฉันแค่10 นาทีนี่นะ”  นิราไม่รู้จะดีใจหรือโมโหดี ไอ้ประโยคสามภาษาที่เธอเตรียมมาสัมภาษณ์ ไม่ถูกนำออกมาใช้เลยสักนิด

“แต่ผลลัพธ์มันก็ออกมาดีนี่ครับ”นรสิงค์ยิ้มน้อยๆ ชอบใจที่ได้คุยกับเธอ เด็กผู้หญิงผิวสองสีที่มีสีผมดำสนิทล้อมกรอบใบหน้าแสนหวานไว้ โชคดีที่เขาเหยียบแว่นตาเธอพัง จึงได้มีโอกาศได้เห็นใบหน้าเธอชัดๆ และมันก็ถูกใจเขามากเลยละ

“งั้นฉันขอเริ่มงานวันพรุ่งนี้เลยได้ไหมค่ะ แล้วเงินเดือนฉันจะได้ตามที่ยื่นไปรึเปล่า”

นิราเอ่ยถามเบาๆ กับผู้ชายตรงหน้า ที่ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดูดีไปหมด ทั้งรูปหน้าที่เกลี้ยงเกลา จมูกโด่ง แต่ที่โดนเด่นที่สุดคงจะเป็นสีผม ที่เขาย้อมเป็นสีเทาอย่างมั่นใจ และมันก็เขากับใบหน้าเขาเป็นอย่างดี

“ได้ครับ เงินเดือนสองหมื่นห้า ผมว่าไม่น้อยนะกับการเพิ่งเริ่มงาน แต่ถ้าคุณมีความสามารถมากพอ ผมเชื่อว่าไม่นานเราได้ปรับเงินเดือนให้คุณแน่ สู้ๆ นะครับ” นิราได้รับรอยยิ้มตอบกลับมา พร้อมกับคำพูดแสนอ่อนโยนของคุณนรสิงค์

“เอ่อ คุณนรสิงค์ ชุดที่ฉันใส่มันน่าเกียจสำหรับงานของพวกคุณรึเปล่า” นิราไม่มั่นใจเลย สงสัยมันคงดูไม่เหมาะกับบริษัทใหญ่ขนาดนี้นั่นแหละ ถึงได้มีแต่สายตาดูแคลนส่งมาให้

“คุณไม่มั่นใจเหรอ งั้นไปกับผมสิ” นรสิงค์เดินมาจับมือนิรา เดินออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว

“คุณเจนครับ ไปกัน ไปช่วยผมเลือกชุดให้เลขาคนใหม่ของพี่เสือที” นรสิงค์ยิ้มอย่างอารมณ์ดีให้เลขาสาวที่มองมาอย่างสงสัยภายใต้ใบหน้าเรียบเฉยที่ไม่แสดงความรู้สึก

“เชิญนำไปก่อนเลยค่ะ เจนขอหยิบกระเป๋าก่อน” เจนจิราพูดด้วยเสียงนิ่งๆ ก่อนจะหยิบกระเป๋าแล้วเดินตามไป รวมทั้งเอกสารหลังการประชุมเมื่อครู่ด้วย

คนขับรถของนรสิงค์ พาคนทั้งสามมาที่ห้างขนาดใหญ่ นิราที่นั่งตัวเกร็งมาตลอดทาง เพิ่งจะได้หายใจหลังจากลงรถมายืนที่พื้นทางเดินของห้าง

“ไม่เคยมาเหรอ” นรสิงค์ถามนิราที่ยืนด้วยท่าทางประม่า เธอเป็นคนสวยที่ไม่มีความมั่นใจเอาซะเลย เหมือนเด็กน้อยที่โตแต่ตัว

“ไม่เคยหรอกค่ะ เคยไปแต่โลตัส” นิราบอกความจริงก่อนจะเดินตามนรสิงค์เข้าไปในห้าง โดยมีเจนจิราเดินตามหลังคนทั้งคู่

“แว่นตาผมไม่ซื้อให้นะ ไม่ต้องใส่หรอก สายตาก็ไม่ได้สั้นไม่รู้จะใส่ทำไม ผมชดเชยเป็นเสื้อผ้าพวกนี้แล้วกันนะ คุณเจนรบกวนด้วยนะครับ ช่วยเลือกแบบที่พี่เสือน่าจะชอบ”นรสิงค์พูดยิ้มๆ

ที่จริงก็นึกชอบนิราอยู่หรอก แต่เขามีคนในใจอยู่แล้ว

แต่ที่ถูกใจนิรานั้น เพราะเธอเป็นสเปกของพี่ชายต่างหาก ถ้าหาของสวยๆ งามๆ ใส่พานไปถวายให้พี่ชายได้ พี่เขาจะได้ดุน้อยลง สักนิดก็ยังดี

“ตามมาทางนี้เลยค่ะ”

 เจนจิราเอ่ยพนักงานใหม่บอกเบาๆ ตามแบบฉบับของเธอ เดินนำไปทางโซนที่เธอมาบ่อยๆ ไม่ใช่ว่าเธอจะทำแต่งานเลขา งานที่ไม่ต่างจากสไตลิสต์ เธอก็ทำให้ผู้หญิงของเจ้านายบ่อยๆ และทำออกมาได้ดีมากด้วย ครั้งนี้ก็คิดว่ามันต้องเป็นเช่นนั้น

“ท่านจะให้เลือกกี่ชุดค่ะ”

เจนจิราหยิบชุดไปให้นิราลอง และตอนนี้นิรากำลังเข้าไปลองชุดพวกนั้น อยู่ข้างในห้องลองชุด เธอจึงเดินกลับมาถามเจ้านายที่รออยู่ ด้วยอยากรู้ว่าเขาตั้งงบครั้งนี้ไว้มากน้อยแค่ไหน

“เอาสัก 10 ชุด ไปก่อน ที่เหลือพี่เสือคงจัดการเอง มานี่หน่อย” นรสิงค์พูดยิ้มๆ ก่อนจะเรียกเลขาสาวให้ขยับเข้ามาใกล้ๆ

“อะไรคะ” เจนจิราถามด้วยใบหน้าหวาดระแวง ตรงนี้ไม่มีใครเลย เพราะพนักงานไปช่วยหาชุดในแบบที่เจนจิราสั่งอยู่อีกด้านของร้าน

“เปล่าไม่มีอะไร ผมแค่เห็นอะไรติดอยู่บนหน้าคุณเจนนะครับ แต่ตอนนี้มันหลุดไปแล้ว” นรสิงค์พูดความจริง เขาเห็นเธอมีสีหน้าไม่พอใจนิดๆ ตอนเดินมาถามเขา แต่มันก็หายไปอย่างรวดเร็วจนเขานึกเสียดาย

เขาต้องทำมากกว่านี้สินะ

“เอ่อ …. คุณค่ะ ฉันว่ามันไม่น่าจะเหมาะกับฉันเท่าไหร่” นิราเดินออกมาโดยสวมชุดเดรสรัดรูปสีดำด้านใน ส่วนด้านนอกเป็นสูทสีดำทับไว้อีกที ดูเรียบร้อยดีแต่มันสั้นมากเลยในความรู้สึกเธอ

“เข้ากับผิวขาวๆ ของคุณมากเลยครับ”

นรสิงค์เอ่ยชมจากใจจริง เพิ่งเห็นว่าภายใต้เสื้อผ้า ผิวของเธอขาวมากขนาดนี้ ต่างจากผิวที่พ้นออกมาจากร่มผ้าลิบลับ ที่มันคล้ำแดดจนเกือบจะเรียกว่าดำ

“แต่ฉันอายค่ะ ผิวฉันมันสีไม่เหมือนกัน ฉันขอใส่เป็นกางเกงได้ไหมคะ”

 นิราอายจริงๆ ผิวด้านในเธอขาวสะอาดตา เพราะเวลาไปช่วยงานของแม่ เธอจะใส่ชุดมิดชิด ผิวด้านในจึงไม่โดนแดดเผา ต่างจากมือและข้อมือที่มันคล้ำกว่าผิวจริงมาก ที่ผ่านมาเธอจึงใส่แต่เสื้อแขนยาวปกปิดให้เห็นแค่มือกับผิวหน้าที่หมองคล้ำเท่านั้น มันจะได้ไม่ดู ด่างๆ ดำๆ

“ไม่เห็นต้องอายเลยครับ คนเราดำได้ก็ขาวได้ ไปซื้อครีมบำรุงผิวกันเถอะ”  

พูดจบก็เดินไปจ่ายเงินทันที ก่อนจะถือชุดทั้งหมดไว้เอง โดยมีนิราที่อยู่ในชุดรัดรูปสีดำเดินตามไปอย่างเลี่ยงไม่ได้

Related chapters

  • ยั่ว   ตอนที่ 3

    “คุณเจนช่วยด้วยค่ะ ฉันยังไม่ได้เริ่มงาน แต่กำลังจะเป็นหนี้ก้อนโตซะแล้ว” นิราหันมาเกาะแขนเจนจิราที่เดินรั้งท้าย“ทุกอย่างวันนี้ฟรีค่ะ” เจนจิรายิ้มขำกับคนที่อายุน่าจะเท่ากันกับเธอ ผู้หญิงคนนี้คิดว่าเธอจะต้องทำงานชดใช้ค่าของพวกนี้เหรอ เปล่าหรอกเจ้านายตั้งใจซื้อทั้งหมดนี้ให้ยังไงละ“แต่มันแพงนะคะ ฉันไม่กล้าใช้ค่ะ”นิรายังคงบอกเจนจิราที่กำลังเลือกครีมบำรุงผิวให้เธอ แต่เจนจิราไม่สนใจ ทั้งยังเดินไปหยิบเครื่องสำอาง ที่เหมาะกับสภาพผิวของนิรามาให้อีกหลายอย่าง“แต่ต้องใช้ค่ะ คุณเสือไม่ชอบให้เลขาตัวเองหน้าจืด” เจนจิราไม่ได้ตามใจคุณสิงค์ แต่เธอกำลังทำเพื่อคุณเสือ ท่านประธานต่างหาก“เสร็จหรือยังคุณเจน” นรสิงค์ที่เดินไปนั่งรอ เดินกลับมาอีกครั้ง เมื่อมองเห็นตระกร้าขนาดใหญ่ในมือเจนจิรา“เรียบร้อยค่ะ” เธอบอกก่อนจะวางทั้งครีมทั้งเครื่องสำอางราคาแพงไว้บนเคาน์เตอร์คิดเงิน“ทั้งหมดหนึ่งแสนสองหมื่นบาทค่ะ” พนักงานบอกยอดสินค้าทั้งหมด“คะ? … เดี๋ยวค่ะ” นิรารีบไปหยิบของที่พนักงานอีกคนกำลังแพคใส่ถุงกระดาษอย่างดีไว้แน่น ตบมือป้าบกับหน้าผากตัวเอง อย่างคนตกใจทำอะไรไม่ถูกกับยอดเงินมหาศาล“ไม่เอาแล้วได้ไหมคะ ครีมอะไ

  • ยั่ว   ตอนที่ 4

    “แรดบ้างเถอะ อายุ 25 แล้ว ยังไม่มีแฟนเลย วันนี้เจ้จะแต่งให้นิราของเจ้ ถูกใจผู้หล่อๆ รวยๆ สักสิบคนไปเลย” เจ้พิมพูดแซวอย่างอารมณ์ดี ไม่สนใจที่นิราบอกสักนิด“ถ้าเยอะอย่างเจ้ว่าจริงๆ หนูได้ตายก่อนแน่เลยค่ะ” นิรายิ้มให้กับความคิดของเจ้พิมอีกครั้ง ก่อนจะลุกขึ้นเมื่อเจ้พิมหยุดมือลง“โซนวีไอพีนะ แล้วก็ห้องพิเศษ” เจ้พิมสั่งงานอีกครั้ง ก่อนจะเดินไปดูร้าน เพราะตอนนี้ลูกค้าเริ่มทยอยเข้ามาแล้วนิราเดินไปทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเป็นงาน โดยเริ่มที่โซนวีไอพีก่อนที่แรก เพราะห้องพิเศษนั้นลูกค้าที่จองไว้ยังไม่มาเลย“น้อง! เหล้าเพิ่มครับ”“น้องชงเหล้าหน่อยครับ”น้อง น้อง !นิราถูกเรียกตลอดเวลาจนไม่มีเวลาพักเลย รู้สึกหิวนิดๆ เพราะนี่ก็ผ่านมาสองชั่วโมงแล้วที่เธอทำงาน เธอกินข้าวตั้งแต่เช้าก่อนไปสัมภาษณ์งาน และกินแซนวิชไปอันเดียวก่อนจะงีบหลับ ตอนนี้เธอรู้สึกหิวมากจนจะทนไม่ไหว“พี่ค่ะ นิวขอไปหาอะไรกินก่อนได้ไหมอะ”นิราถามพี่อีกคนที่ทำโซนเดียวกัน พี่คนนั้นยิ้มแล้วพยักหน้าให้ทันที ตอนนี้ไม่มีอะไรมากแล้ว เพราะลูกค้าเริ่มเมาได้ที่แล้ว เหลือแต่ห้องพิเศษที่ยังไม่มาถึงนิราเดินหลบไปหลังร้านที่เป็นโซนห้องครัว ก่อนจะล

  • ยั่ว   ตอนที่ 5

    “เห็นไหมคะ อร่อยมากเลย” นิราบอกแขกด้วยใบหน้าแดงนิดๆ ก่อนจะยิ้มโชว์เขา ว่าเหล้าที่เธอแนะนำมันอร่อยสุดยอดแค่ไหน“อร่อยก็ยกอีกสิ” แล้วแก้วที่สอง ที่สามก็ตามมา เหล้ายิ่งหวานลิ้นเท่าไหร่ ยิ่งดื่มง่ายและเมาเร็วเท่านั้น“เห็นไหมคะ ว่าอร่อย” นิราเลียริมฝีปากเก็บเอาเหล้าที่เลอะขอบปากเธอออก หลังจากยกแก้วที่สี่หมดลงไปแล้ว ตอนนี้สติที่เธอเคยมี แทบจะปลิวหายไปหมดแล้ว“ไม่เห็นจะอร่อยเลย ไหน ‘เอาของเธอ’ มาชิมสิ” เขาพูดเบาๆ พลางกระตุกยิ้ม ร่างสวยที่นั่งอยู่ใกล้มาตลอด ขยับเข้ามาใกล้จนตัวชิดกัน ก่อนเธอจะยกแก้วเหล้าของตัวเองยื่นไปตรงหน้า ผู้ชายรูปหล่อที่กำลังยกยิ้มชั่วร้ายใส่เธอ“เอาสิคะ ชิมเลย” นิรายื่นแก้วเหล้าไปให้นานแล้ว แต่เขาไม่รับมันไปสักที นิราจึงขยับหน้าไปใกล้มากขึ้น เมื่อร่างสูงเอาแต่นั่งมองเธอนิ่งๆ“ชิมแบบนี้ดีกว่า”พูดจบก็เทเหล้าเข้าปากรวดเดียวหมด ก่อนจะเหลือไว้ในปากนิดหน่อย แล้วดึงเธอเข้ามา บดริมฝีปากตัวเองลงไป บนกลีบปากเล็กๆ ของเธอทันที“อ๊ะ อื้อ~”นิราครางเสียงแผ่ว เมื่อโดนริมฝีปากหยักสวยกดทับลงมาอย่างรวดเร็ว เธอได้แต่อยู่นิ่งๆไม่รู้จะทำยังไงดี ร่างกายที่ควรขัดขืนไร้แรงต้านทาน มีเพียงควา

  • ยั่ว   ตอนที่ 6

    “ง่วงแล้วค่ะ แม่” เธอยกหน้าขึ้นไปมองใบหน้าหล่อเหลาก่อนระบายรอยยิ้มหวานส่งไป เมื่อคิดว่านอนกอดแม่ที่จากมาทำงานในเมืองกรุง“ยั่วเก่ง” เสือพูดเบาๆกับตัวเอง มองใบหน้าสวยที่ยกยิ้มหวานหยดย้อยให้เขา เพราะคิดว่าเขาเป็นแม่ซะงั้น“ฝันดีนะคะ” นิราพูดจบก็หลับตาลงอีกครั้ง เธอยังอยู่ในความฝันแสนหวาน ฝันที่ว่าได้นอนในอ้อมกอดแม่ที่เธอคิดถึงสำหรับเธอจะมีอะไรดีไปกว่านี้“ชิบหายละ!” เสือมัวแต่มองหน้าเธอ จนเผลอปล่อยเธอหลับไปอีกแล้ว นี่เขาต้องปลุกเธอยังไงดี เธอถึงจะตื่น“เธอบังคับให้ฉันทำแบบนี้เองนะ”เสือพลิกร่างเย้ายวนไปอีกด้านของโซฟา เกยร่างคร่อมทับตัวเธอไว้ กดจูบลงไปตามซอกคอขาวผ่อง แม้หน้าเธอจะไม่ขาวมาก แต่คอและผิวเนื้อที่อื่นกลับขาวเนียนละเอียดน่าฟัด“อื้อ จะ เจ็บค่ะ” นิราครางเสียงแผ่วเบา เพราะเสือกัดผิวเนื้อเธอแรงๆ เธอเลยต้องลืมตาจากฝันแสนหวาน เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง“อ๊ะ เจ็บนะคะ อื้อ” นิราดุร่างสูงเลือนรางที่คร่อมทับเธออยู่ เสือจึงต้องเงยหน้าขึ้นมองเธอ ตอนบอกเขาว่าเจ็บนิรายอมรับเลยว่าตัวเองฝันดี ผู้ชายที่เธอเห็นอยู่ตอนนี้โคตรหล่อ เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ทำให้เธอใจเต้นโครมคราม แถมยังทำให้รู้ส

  • ยั่ว   ตอนที่ 7

    “อ๊ะ อื้อ” นิราเช็ดเหงื่อตามซอกคอตัวเองออกแรงๆ ก่อนจะครางแผ่วเบาอย่างไม่ชอบใจ สภาพอากาศตอนนี้ เธอร้อน เธออยากได้แอร์เย็นๆ“อ่ะ อื้อ ร้อน” นิราบ่นกับตัวเอง เธอร้อนมาก แต่ไม่มีแรงจะเดินไปเปิดแอร์ ที่นี่ที่ไหน ขออากาศเย็นๆให้นิราหน่อย“ฮึ่ม!” นิราย่นคิ้วลง เมื่ออากาศในห้องไม่ได้เย็นขึ้นสักนิด เธอเปิดเปลือกตามองรอบกาย โดยที่ไม่ได้สังเกตเห็นใครสักคน ที่ยืนมองเธออยู่ทางด้านหัวเตียงเลยอ่า! นี่ห้องเธอเอง งั้นแก้ผ้านอนคงไม่มีใครว่าหรอกมั้งนิราไม่รู้ว่าตัวเองมาที่นี่ได้ยังไง แต่ในสติอันน้อยนิดบอกว่าห้องนี้คือห้องของเธอเอง เธอคงเมานั่นแหละ เจ้พิมคงลากมาส่ง แต่เจ้พิมลืมเปิดแอร์ให้ไง โคตรร้อน“อื้อ อ่า” นิราครางอื้ออึง เมื่อพยายามถอดชุดรัดรูปของตัวเองออกจากตัว เมื่อถอดมันไม่ได้ เธอก็กระชากมันออกแรงๆ จนผ้าบางๆมันขาด จากนั้นก็ก้มลงไปดึงถุงน่องสีดำ ที่มันทำให้คันยุบยิบนั่นทิ้ง ตอนนี้ทั้งร่างของนิรา เหลือเพียงบรากับกางเกงชั้นในลูกไม้เข้าชุด“แม่งยั่วสัส! กูต้องทนไหม ก็ไม่นะ”เสือที่ยืนมองการกระทำของเธอเงียบๆ พูดกับตัวเองแผ่วเบา เขาเห็นหมดเลย ตั้งแต่เธอถอดชุดตัวเองออก ไหนจะถอดไปด้วยครางไปด้วย ม

  • ยั่ว   ตอนที่ 8

    เสือพูดจบก็จับร่างเธอดึงมาปลายเตียง ส่วนเขาลงไปยืนรออยู่ก่อนแล้ว หลังจากถอดกางเกงในที่เหลือของตัวเองเสร็จ ใช้มือจับแท่งเนื้อขนาดใหญ่ถูไถเบาๆ เข้ากับร่องรักของเธอ ไม่นานก็กดมันลงไปอย่างไม่ยั้งแรง“กรี๊ด! เจ็บ ปล่อย! / แม่งเอ้ย! แน่นสัส” เสือหยุดไว้แค่ส่วนหัวที่เข้าไปได้เพียงน้อยนิด เพราะโดนร่องของเธอบีบรัดแก่นกายเขาอย่างหนักอ่า~ หมอที่ไหนวะ ทำได้อย่างเนียน เขาจะบอกเด็กๆ ของเขาให้ไปทำบ้าง“เจ็บ ฮือ/ อย่าเกร็ง ทำไมไม่ให้หมอทำแบบพอดีๆ หน่อยวะ”เสือดุนิราที่เอาแต่ร้องไห้ส่ายหน้าไปมาเพราะความเจ็บ ก่อนที่เสือจะใช้ข้อมือบดขยี้เม็ดเนื้อสีสวยของเธอ ใกล้แท่งเนื้อขนาดใหญ่ของตัวเอง“อ๊ะ อ่า/แม่งสวย”นิราครางกระเส่าเพราะสัมผัสที่เสือทำ ส่วนเสือก็เอ่ยชมกลีบเนื้อสีสวยที่มันค่อยๆ หายเข้าไปพร้อมกับแท่งเนื้อของเขา แม่งเอ้ย ของเธอเหมือนของเด็ก“อ่า”เสือครางอย่างพึงพอใจกับจุดซ่อนเร้นแสนสวย ก่อนจะเสียบพรวดเข้าไปใหม่อีกครั้งเมื่อเธอผ่อนคลายขึ้น แท่งเนื้อขนาดใหญ่ชำแรกผ่านเยื่อบางๆของหญิงสาวไป แล้วไปหยุดอยู่นิ่งๆ เมื่อเข้าไปจนสุดลำ“อ่า!/ อร้าย ฮือ” เสือครางอย่างสุขสมเขาเป็นคนแรกของเธอ ในขณะที่เธอเอาแต

  • ยั่ว   ตอนที่ 9

    วันรุ่งขึ้นติ๊ติด ติ๊ติด ติ๊ติดนิราตื่นขึ้นมาคว้านมือหานาฬิกาปลุก ที่แผดเสียงดังอยู่หัวเตียง ก่อนจะเพ่งสายตาที่เหนื่อยอ่อนไปดูเวลาในหน้าปัด“อร้าย สายแล้ว งานวันแรกของชั้น!”นิราแผดเสียงร้องดังลั่นห้องเมื่อมองนาฬิกา ตอนนี้มันบอกเวลา 07.30 น. แล้ว อีกครึ่งชั่วโมงเธอจะต้องไปอยู่ที่ทำงาน มันจะทันได้ไงกับเวลาแค่ครึ่งชั่วโมง แค่อาบน้ำก็เกินแล้ว“อ๊ะ อา เจ็บ” นิราที่ขยับลุกจากเตียงเพื่อจะไปอาบน้ำทรุดตัวลงนั่งบนพื้นห้องทันทีที่เธอทำแบบนั้น นี่เธอเมาแล้วไปลากใครเข้าห้องด้วย ร่างกายถึงได้มีสภาพแบบนี้“บ้าเอ้ย ทำบ้าอะไรลงไปเนี้ย” นิราไม่มีเวลาคิดเรื่องเมื่อคืน ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้าง เธอกำลังจะพลาดงานสำคัญ นิราลุกขึ้นไปอาบน้ำอย่างรวดเร็ว เจ็บแค่ไหนก็ต้องอดทน งานนั่นสำคัญยิ่งกว่าชีวิต เพราะมันคือรายรับเดียวที่เธอจะใช้จ่ายในสิ้นเดือนนี้“ชุดอะไรวะเนี้ย” นิราออกมาจากห้องน้ำ ค้นหาชุดที่เจนจิราเลือกให้เมื่อวาน มันใช้ไม่ได้เลยสักชุด เธอต้องการชุดที่มันสามารถปกปิดรอยแดงเป็นจ้ำๆ ที่เธอเห็นตามตัวตอนอาบน้ำ“ไปสภาพเดิมก็ได้วะ”ตอนนี้เหลือเวลาแค่ 5 นาที นิราจึงเดินไปหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวในตู้ กับกาง

  • ยั่ว   ตอนที่ 10

    “อย่าดูถูกคนเพียงแค่เห็นจากภายนอกสิคะ มันดูไม่เป็นผู้นำเลย” นิราพูดออกไปอย่างนึกตำหนิ ตอนนี้เธอยังไม่ใช่พนักงานของที่นี่สักหน่อย มีสิทธิ์พูดเหมือนที่เขาพูดต่อว่าเธอนั่นแหละ“นี่เธอ! / เริ่มเถอะค่ะ เสียเวลา” เสือกำลังจะอ้าปากต่อว่า นิราก็สวนกลับทันที เธอไม่ค่อยยอมใครซะด้วยสิ เมื่อกี้เขาก็ว่าเธอก่อนเลยนะ“แนะนำตัว กับนำเสนอแผนงานเล่มนั้นมาเป็นภาษาจีนสิ” เขารู้ว่าเธอได้ภาษาจีน เพราะดูจากเรซูเม่ที่วางแหมะอยู่บนโต๊ะนั่นแหละ ตอนแรกเขาไม่ได้สนใจมอง แต่พอก้มหน้าลงไปที่โต๊ะ ก็เห็นมันวางอยู่บนสุดเลย ดูสิภาษาจีนหรือภาษาอะไรที่เธอพูดได้“แผนการขยายยอดการส่งออกปีหน้าในจีน ที่มันลดลงเพราะคู่แข่งของตลาดรถในจีนที่เพิ่มขึ้น ส่งผลให้การส่งออกและนำเข้าในปีหน้ามีแนวโน้วว่าจะลดลง แต่ตามการคาดการณ์ในตลาดหุ้นปีนี้ ยอดการนำเข้ายังสูงอยู่ แม้ลูกค้าจะลดลงแต่ก็ไม่ถึงกับขาดทุน” นิราพูดภาษาจีนด้วยความชำนาญ ทันทีที่อ่านแผนการวิเคราะห์ตลาดส่งออกล่วงหน้าหนึ่งปีของบริษัทแบบคร่าวๆ“แต่ถ้าลองขยายการส่งออกไปในประเทศที่กำลังพัฒนาศักยภาพทางด้านการเงินอยู่ตอนนี้ น่าจะดีกว่า อย่างประเทศที่เปิดเสรีด้านการค้าน่าจะมีโอกาศ

Latest chapter

  • ยั่ว   ตอนที่ 66

    “ทำไมไม่กลับบ้านเลยละ” เสือเดินออกมาถามลูกสาว ที่ยังไม่ยอมเข้าไปในบ้าน ข้างๆ เขาคือภรรยาและลูกสาวคนกลาง“ทำไมต้องกลับมาที่นี่ละคะ งานยุ่งจะตาย ตอนนี้คุณพ่อก็มีทุกอย่างครบแล้วนี่คะ จะแคร์ทำไม กับอีแค่ลูกคนเดียวไม่กลับมาบ้าน”ทุกครั้งที่เธอกลับมา เธอจะระเบิดความน้อยใจที่อัดอั้นไว้ทุกครั้งและหนีกลับไป แค่ดูเหมือนครั้งนี้จะแตกต่าง เพราะไอ้ตัวแสบที่กอดเธอไม่ปล่อย จึงไม่สามารถกลับขึ้นรถที่อยู่ห่างออกไปเพียงนิดเดียวได้เลย“นินทำไมพูดกับพ่อแบบนั้นละลูก”“แม่ก็เข้าข้างพ่อตลอด อยากรู้ไหมทำไมหนูถึงไม่อยากกลับ ก็เพราะว่าที่นี่ไม่ต้องการผู้หญิงแบบนินไง”นิรากำลังจะเอื้อมมือไปดึงลูกสาวของเธอที่กำลังร้องไห้น้อยอกน้อยใจอย่างทุกทีที่กลับมาบ้าน แต่คนเป็นสามีกลับเดินไปถึงตัวเธอก่อน แล้วดึงเธอมากอดไว้อย่างหวงแหน“ใครบอกครับว่าพ่อไม่ต้องการนิน พ่อรู้ว่าที่นิน ทำทุกอย่างจนมันเหนื่อย พ่อผิดเองที่ยกทุกอย่างให้นินดูแล แต่เพราะว่านั่นคือสิ่งที่พ่อเชื่อมั่น ว่านินทำได้ พ่อถึงยกให้ นินมีค่านะครับมีค่ากับพ่อและน้องทุกคน และนินมีค่าที่สุดกับแม่”“พ่อขอโทษที่ทำให้เสียใจ เพราะพ่ออยากได้ลูกชายมากจริงๆ แต่ไม่ใช่ว่าพ่อ

  • ยั่ว   ตอนที่ 65

    “พี่แพท จะไปเที่ยวกับลินินไหมคะ”“ทำไมต้องไป” แพทริคพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ก่อนจะเสมองไปทางอื่นเมื่อยัยเด็กไม่รู้จักโตยื่นหน้ามาใกล้“ก็ลินินกับมิรินเพิ่งเคยมา ไม่รู้จักที่นี่เลย นะคะ” เด็กน้อยให้เหตุผลแกมออดอ้อน ถึงพ่อจะพาไปเที่ยวบ่อยๆ แต่ที่นี่เพิ่งเคยมาจริงๆ“นะก่ะ” มิรินวัยสามขวบแล้วแต่พูดยังไม่ชัด เอ่ยปากพูดตามพี่สาว ก่อนที่เพเทอร์จะหัวเราะ โตแล้วแต่เธอยังพูดไม่ชัดเลย“ฟันหลอรึเปล่า ทำไมพูดไม่ชัด” เพเทอร์เป็นเด็กซนต่างจากพี่ชายที่นิ่งๆ เพเทอร์พูดจบก็จับใบหน้าน้องเล็กที่สุด แล้วเอามือไปดูฟันของน้องจริงๆ“ฮาฮา มิรินฟันหลอ” เพเทอร์หัวเราะสนุกสนาน และเด็กน้อยวัยสามขวบก็หัวเราะตามผู้ใหญ่ที่นั่งคุยกันอยู่ถึงกับส่ายหน้ากับเด็กๆ“พักผ่อนกันก่อนนะครับ พรุ่งนี้ค่อยพาเด็กๆ เที่ยว” อภิวัฒน์ พูดจบก็จับมือภรรยาลุกขึ้น“เด็กๆ ต้องกลับแล้ว น้องจะได้พักผ่อน พรุ่งนี้ค่อยมา” สิ้นเสียงเรียก เด็กชายทั้งสองก็วิ่งมาทางพ่อแม่ ก่อนจะวิ่งออกไปทางประตูโดยไม่รอใครเลย“เราก็ไปพักกันดีกว่า” นิราเดินมานั่งกับลูกสาวทั้งสอง ก่อนจะอุ้มมิรินไว้ในอ้อดกอด ส่วนลินินก็พยายามจะขึ้นมาขี่ที่หลังของนิราด้วยความลำบาก“ลิ

  • ยั่ว   ตอนที่ 64

    ตลอดเวลาที่อยู่ในห้อง เธอกับเขาทำเพียงแค่นั่งคุยกันถึงเรื่องราวที่ผ่านมา เพราะรู้จักกันไม่นานเธอกับเขาก็มีลูก และใช้เวลาทั้งหมดไปกับการเลี้ยงลูกและดูแลคนในครอบครัว จึงแทบไม่ค่อยได้คุยกันจริงจังแบบนี้เลยสักครั้งและการคุยกันแบบนี้มันช่างสนุก และมีความสุข เหมือนเธอกับเขาเพิ่งจะได้คุยกันเหมือนแฟนเป็นครั้งแรกเสือมองหน้าแดงระเรื่อของภรรยา ส่วนปากเธอก็ขยับคุยเรื่องของเธอให้เขาฟังไม่หยุด เมื่อไหร่จะเมาเนี้ย หมดไปสองขวดแล้วนะ“สนุกไหมครับ” เสือถามคนที่ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม คงจะคอแห้งนั่นแหละ เล่นพูดไม่หยุดแบบนี้“ทั้งๆ ที่แต่งงานกันมา8 ปีแล้ว เพิ่งจะได้มาทำอะไรที่เหมือนแฟนกันครั้งแรก” นิราบอกด้วยรอยยิ้ม วันนี้เธอมีความสุขนะ แม้ตลอดเวลาที่ผ่านมาจะมีความสุขดี แต่การคุยกันแบบนี้ก็ทำให้เธอเข้าใจพี่เสือมากขึ้น“ครับ พี่ก็รู้สึกแบบนั้น”เสือปัดปอยผมออกให้ภรรยา ก่อนจะดึงเธอเข้ามากอด รอไม่ไหวหรอก ถ้ารอให้ยัยนี่เมาเขาต้องหลับก่อนแน่ๆเสือวางเธอลงบนเตียงกว้าง ทั้งยังสบตาคนที่มองเขาอยู่ตลอด เขาจะลองเสี่ยงดวงอีกครั้ง ถ้าครั้งนี้ไม่ท้อง เขาก็จะตัดใจเรื่องลูกชาย จะไปทำหมันแล้วนิราพลิกตัวขึ้นมาคร่อมทับคนที่

  • ยั่ว   ตอนที่ 63

    3 ปีผ่านไป“คุณพยัคฆ์ค่ะ ช่วยเซ็นอนุมัติการผลิตรถรุ่นใหม่ด้วยค่ะ”เลขาคนสวยที่มากด้วยความสามารถเดินเข้ามาวางเอกสารลงบนโต๊ะของเสือ ก่อนจะส่งสายตายั่วยวนให้เจ้านายสุดหล่อของเธอเธอเพิ่งจะมาทำงานได้เดือนเดียว เพราะคนเก่าของคุณพยัคฆ์ลาออกไป มันจึงเป็นโอกาศเหมาะที่เธอจะได้ทำงานเลขาให้เขาพยัคฆ์ตรงหน้าดูหล่อเหลา และภูมิฐาน แม้จะอายุ 38 ปีแล้ว แต่เขาก็ยังดูดีไปหมดทุกอย่างแก๊ก ปังงงงงงงนิราเปิดและปิดประตูลงเสียงดัง จนเลขาที่กำลังสงสายตาให้พยัคฆ์อยู่สะดุ้งทันที ก่อนเธอจะมองนิราที่เข้ามาใหม่อย่างสำรวจ ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน เธอไม่เคยเห็น ก็สวยอยู่หรอกแต่ดูท่าทางไม่น่าจะใช่สเปคเจ้านายเธอ“บริษัทของพี่ทัศติดต่อมา ให้พี่เสือบินไปต่างประเทศด่วน ไม่ได้อ่านไลน์เหรอคะ”นิราไม่สนใจเลขาคนใหม่ของสามี แต่เดินมาหยุดหน้าโต๊ะ แล้วถามสามีนิ่งๆตอนนี้เธอทำหน้าที่ประสานงานกับบริษัทคู่ค้าทั้งหมดของอัครโยธินกุล และบริหารร้านเบเกอรี่ จึงต้องเข้าออกบริษัทบ่อยครั้ง แต่เลขาคนใหม่ที่เพิ่งเข้ามายังไม่เคยเจอเธอ และคงไม่รู้ว่าสามีเธอแต่งงานแล้ว มีลูกด้วยกันกับเธอถึงสองคน“ครับ พี่ยุ่งอยู่ยังไม่ได้อ่านไลน์ เดี๋ยวเสร็จนี

  • ยั่ว   ตอนที่ 62

    เสือพานิราอยู่ที่สวิตฯเดือนเดียวจริงๆ แต่ก็ถือว่าเที่ยวได้เยอะพอสมควร เพราะได้ครอบครัวของเมลานีที่อาศัยอยู่บ้านข้างๆ นำเที่ยวตลอด และตอนนี้ครอบครัวของเธอก็ยังอาสามาส่งที่สนามบินอีกด้วย“ถ้าคลอดแล้ว พาลูกสาวมาเที่ยวบ้างนะคะ” เมลานี บอกกับเสือและนิราที่นั่งรอขึ้นเครื่อง“แพทริคอยากไปหาน้องบ้าง” แพทริคที่พูดได้คล่อง บอกเบาๆ พลางวางมือลงบนท้องน้อยๆ ของนิรา“ถ้าน้องคลอดแล้ว จะส่งตั๋วเครื่องบินมาให้แพทริคนะคะ” นิราลูบหัวเด็กชายตัวน้อยอย่างเอ็นดู แพทริคชอบมาหาเธอบ่อยๆ และบ้านของเมลานีก็คอยช่วยเหลือเธอกับเสือมาตลอดหนึ่งเดือน“สัญญานะครับ”“จ้า” นิราเกี่ยวก้อยสัญญากับลูกครึ่งไทย-สวิตฯ ที่โตขึ้นต้องฉายแววความหล่อเหมือนแม่กับพ่อแน่ๆ“เดินทางปลอดภัยนะครับ” สามีของเมลานี ยกมือขึ้นจับเสือเป็นการกล่าวลา ก่อนจะพาเด็กๆ และภรรยาเดินจากไป“กลับบ้านเรากันเถอะครับ”เครื่องบินลำใหญ่ พาเสือกับนิรามาถึงกรุงเทพโดยสวัสดิภาพ ก่อนคนทั้งคู่จะขึ้นรถที่คุณหญิงส่งไปรับกลับมาที่บ้านของตัวเองเท่านี้ก็ถือว่าเขากับเธอปลอดภัยแล้วที่เหลือก็ใช้ชีวิตปกติ และรอแค่ลูกคลอดเท่านั้น“พี่เสือของขวัญเต็มบ้านเลยค่ะ” ทันทีที่เปิดเข

  • ยั่ว   ตอนที่ 61

    ก๊อกๆๆเหมือนผีจะหลอกเขากลางวันแสกๆ เพราะเสือไม่เห็นใครเลยแต่เสียงเคาะประตูยังดังอย่างต่อเนื่อง เสือจึงต้องเปิดประตูออกไปดู ว่าผีที่ไหนมาเคาะประตูบ้านกลางวันแสกๆ“Gruetzi”ทันทีที่เสือเปิดประตูออกไป ก็เจอเด็กคนนึงยืนยิ้มกว้าง ก่อนจะพูดอะไรก็ไม่รู้“????” เสือทำหน้างงอย่างหนัก เด็กผีนี่มาจากไหน ทำไมพ่อแม่ปล่อยออกมาเล่นคนเดียวแบบนี้ แถมพูดอะไรที่เขาฟังไม่รู้เรื่อง“Was musst du tun, Kind?” เสียงผู้หญิงที่ออกมาจากบ้านข้างๆ ตะโกนมาทางเขาและเด็กชายตัวน้อยเสือเข้าใจว่าคนสวิตฯส่วนใหญ่ใช้ภาษาเยอรมันในการสื่อสาร แต่เขาไม่มีความรู้เรื่องภาษาเยอรมันเลย เพราะเขาทำธุรกิจอยู่โซนเอเชีย ที่เน้นหลักทางจีน ภาษาจีนกับอังกฤษจึงเป็นภาษาที่เขามั่นใจมากที่สุด“สวัดดีค่ะ” ผู้หญิงที่เพิ่งออกมาจากบ้านข้างๆ เดินมาใกล้ก่อนจะพูดเป็นภาษาไทย เมื่อคนตรงหน้าเธอมีสีหน้างงๆ“ครับ?? คนไทย?”“เปล่าค่ะ แต่สามีฉันเป็นคนไทย” ผู้หญิงที่ดูยังไงก็เป็นชาวต่างชาติ พูดด้วยภาษาไทยที่ไม่ค่อยชัด แต่เสือกลับฟังรู้เรื่องกว่าภาษาที่เธอกับเด็กคนนี้พูดออกมาก่อนหน้านั้น“แพทริค ทำไมไม่สวัสดีละ แล้วการที่มาเคาะบ้านคนอื่น รู้ไหมมันเสียมารย

  • ยั่ว   ตอนที่ 60

    “พี่เสือเร็วหน่อย”นิราเอ่ยเร่งคนที่ทำหน้าที่ยกกระเป๋าเดินทางลงจากรถ ทั้งของเธอกับเขา เสือได้แต่ส่ายหัวกับความตื่นเต้นของเธอ แต่ก็ช่วยไม่ได้ที่เธอจะตื่นเต้น ก็นี่คือครั้งแรกที่เธอได้มาต่างประเทศอะเนอะ“ถ้าวิ่งพี่จะตีจริงๆ นะนิว” เสือดุคนที่เดินนำเขาไปทางบ้านพักหลังไม่ใหญ่นัก ใกล้ๆ ทะเลสาบลูเซิร์นที่เปรียบเสมือนหัวใจของประเทศสวิตเซอร์แลนด์“ขอบคุณนะคะที่พามา” นิราหันมาขอบคุณผู้ชายที่เธอรักที่สุด ก่อนกระชับเสือโค้ทกันหนาวแน่นขึ้นตอนนี้เพิ่งจะต้นเดือนมีนาเอง อากาศเลยยังหนาวอยู่นิดหน่อย แต่มันก็หนาวน้อยกว่าช่วง ธันวา-กุมภา อยู่ดี“ต้องไปขอบคุณมิล ที่ยกบ้านพักตากอากาศให้เรามาอยู่ฟรีๆ ถึงสองเดือน”ทันทีที่เสือเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนๆ ฟัง และบอกว่าแม่เขาให้ไปพักผ่อนที่ต่างประเทศจนกว่าท่านจะจัดการเรื่องเสร็จ อรุณก็ต่อสายหามัลลิกา และเธอก็เสนอบ้านพักตากอากาศสุดหรู ริมทะเลสาบลูเซิร์นให้ทันที“พี่มิลบอกว่าเป็นของขวัญแต่งงานค่ะ” เธอคุยกับมัลลิกาแล้ว และพี่มิลยังบอกอีกว่า สงสารที่พี่เสือไม่เคยพาเธอไปฮันนีมูลเลย จึงยกบ้านพักให้เธอกับพี่เสือมาฮันนีมูลนั่นแหละ“ของขวัญที่คนให้วันแต่งเกาะยังไม่หมด

  • ยั่ว   ตอนที่ 59

    “รู้แล้วค่ะ โอ้ยมันจักจี้” นิราหลบคนที่เอาแต่แกล้งเธอ ด้วยการถูจมูกไปตามซอกคอ จนไรหนวดน้อยๆ นั่นทิ่มผิวเธอจนเกิดรอยแดงจางๆ“ไม่รักพี่เหรอครับ” เสือหยุดทุกการกระทำ ก่อนจะมองหน้าคนที่เขารักนิ่งๆ เธอไม่ค่อยบอกรักเขาเลย จนสงสัยว่าเธอรักเขาจริงหรือเปล่า“ถ้าไม่รักจะยอมเอาตัวเข้าแลกไหมละคะ มันจะมีผู้หญิงบ้าที่ไหน เอาตัวไปยั่วยวนคนที่ตัวเองไม่ได้รักละ” นิราพูดด้วยเสียงแผ่วเบา คิดถึงเรื่องนี้ทีไรก็ต้องอายหน้าแดงทุกที“ยั่วพี่บ่อยๆ นะ ไม่งั้นพี่จะทิ้งจริงๆ ด้วย”เสือชอบแกล้งเธอนะ เวลาที่เธอโกรธจนใบหน้าเล็กๆ นัั่นบูดบึ้งมันน่าหมั้นเขี้ยวที่สุด“ก็ลองดูสิคะ” นิราเลื่อนมือลงไปตามหน้าอกกว้าง ก่อนจะออกแรงบิดเมื่อเจอเป้าหมาย“โอ้ยยยย! ยัยบ้า พี่เจ็บนะ” เสือลูบหัวนมตัวเองปอยๆ ยัยนี่เป็นอะไรกับหัวนมนักหนาเนี้ย เดี๋ยวกัดคืนซะเลยนิ“ก็พูดไม่เข้าหู ถอยไปเลยค่ะ นิวจะไปอาบน้ำ ช้ากว่านี้เช้าพอดี” นิราดุคนที่ทิ้งตัวนอนลงบนที่นอน ทั้งยังกอดเอวเธอไว้หลวมๆ จนเธอขยับไปไหนไม่ได้เลย นี่มันจะเช้าแล้วนะ ตีสองแล้ว ขืนดึกกว่านี้เธอจะไม่อาบน้ำแล้วนะ“ไม่อาบก็ไม่เป็นหรอก นอนเถอะครับมันดึกแล้ว” ไม่อยากให้เธออาบน้ำดึกๆ เท

  • ยั่ว   ตอนที่ 58

    “ไม่เอาอย่าร้อง เดี๋ยวลูกในท้องจะเสียใจ อ่านคู่มือไหมเนี้ย เขาบอกว่าคนท้องห้ามเครียด ห้ามๆๆ เข้าใจไหม” มัลลิกาเช็ดน้ำตาให้นิราเบาๆ เห้อ!! เหมือนแม่ยัยเด็กนี่เข้าไปทุกที เธอแย่งคนที่ฉันรักไปนะยะ ยังจะมาอ้อนอะไรฉันแบบนี้อีก“นิวเป็นห่วงพี่เสือ”“รู้แล้วๆ ไม่ร้องนะ เดี๋ยวพาไปรอที่บ้านคุณแม่ จะได้มีคนอยู่ด้วย” มัลลิกาจับมือนิราไว้เบาๆไม่กล้าไปส่งเธอไว้บ้าน เพราะไม่อยากให้เธออยู่คนเดียว ตอนนี้แม่ของยัยเด็กนี่อยู่ที่บ้านคุณหญิงทิพย์อาภา เพราะคุณหญิงไม่อยากให้นิรารับภาระดูแลแม่ป่วย ท่านจึงอาสาดูแลให้ทั้งหมด ยัยนี่โชคดีขนาดไหนที่มีแม่สามีดีขนาดนี้ปังงงงงงงเสือเปิดประตูเข้ามาในร้านอย่างแรง จนประตูแบบผลัก ชนกันเสียงดัง เรียกให้นิรา มัลลิกา และเมธาวีที่เป็นผู้จัดการร้าน หันไปมองอย่างตกใจ“ขอโทษ!! นี่รีบมาแล้ว นิวกลับบ้านกันเถอะ”เสือเบาเสียงในตอนท้าย เมื่อนิราเดินแกมวิ่งมากอดเขาแน่น อย่างไม่คิดว่าตัวเองจะท้องอยู่สักนิด“ไปไหนมาคะ”“เดี๋ยวถึงบ้านพี่เล่าให้ฟังนะครับ” เสือแกะคนที่กอดเขาออกเบาๆ ก่อนจะยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยนเป็นห่วงเธอมาก อยากจะมาหาเธอตั้งแต่ออกจากบริษัท แต่ก็วางใจเพราะมีมัลลิกาอย

DMCA.com Protection Status