เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 13
บทที่เกี่ยวข้อง
ยั่ว ตอนที่ 14
“ห้าแสน เป็นผู้หญิงของฉันสองเดือน” เขาคิดว่าสองเดือน ตัวเองก็น่าจะเบื่อเธอแล้วแหละ เพราะคนอื่นๆ ก็ไม่เกิน 2ครั้งด้วยซ้ำ แต่ตั้งไว้สองเดือน ก็เผื่อติดใจเธอ จะได้ไม่ต้องเริ่มคุยใหม่“เอาเงินไปบริจากเถอะค่ะ” นิราพูดจบก็เดินไปที่เตียงรวบผ้าห่มดึงออกจากตัวเขาแรงๆ ด้วยความหงุดหงิด“ลุกค่ะ ฉันจะเปลี่ยนที่นอน นอนไปได้ยังไงทั้งที่มันเลอะขนาดนั้น” นิรามองเตียงสีชมพูที่มันเลอะคราบเลือดของเธออยู่ เขาไม่อาย แต่เธออายไง“เธอใจแข็งชะมัด” เสือเดินไปนั่งที่โซฟาอย่างขัดใจ ปล่อยให้นิราเดินไปจัดที่นอนเงียบๆ“จะไปไหนอีก” เสือเห็นนิราเดินไปหยิบเสื้อผ้าในตู้ออกมาถือไว้“จะไปอาบน้ำค่ะ ฉันเหนียวตัวมากๆ เพราะไอ้ครีมที่ทาอยูบนตัวนี่ หวังว่าออกมาจะไม่เจอคุณนะคะ อ่อ! ฉันไม่ได้ไล่นะ แต่รีบไปเลยค่ะ”ปึ่งนิราเดินไปปิดประตูห้องน้ำใส่เขาทันที ไม่สนใจเสือที่ยิ้มอย่างอารมณ์ดี ทำไมเขาต้องกลับ หน้าด้านซะอย่าง ของกินที่เขาสั่งมาเยอะแยะ ยังมาไม่ถึงด้วยซ้ำ เขาเป็นคนจ่ายเงิน เขาควรได้กินมันสิกริ่งๆ กริ่งเสือนั่งรอเกือบชั่วโมง ก็มีคนมากดกริ่ง สงสัยว่าจะเป็นคนส่งอาหารนั่นแหละแก๊ก!“คุณยังไม่กลับอีกเหรอ” นิราที่รีบออกมาเพร
ยั่ว ตอนที่ 15
“มีอะไร” เสือถามเมื่อรับรู้ว่านิราหยุดมือลง“พอแล้วไงคะ นี่เย็นมากแล้ว” นิราพูดจบก็เดินออกไปจากห้องไม่สนใจเสืออีกเลย เสือได้แต่ทำหน้างง มองแผ่นหลังแบบบางที่เดินจากไปจะรู้สึกหวงทำไม ในเมื่อไม่ได้เป็นอะไรกัน นิราได้แต่คิดในใจ“คุณเจนจะกลับแล้วเหรอคะ” นิราเดินออกมา เจอเจนจิราที่กำลังเก็บของเตรียมกลับบ้านพอดี“ป่าวค่ะ เจนมีธุระที่ต้องไปต่อ คุณนิราไปด้วยกันไหมคะ ร้านเหล้าน่ะ” เจนจิราบอก และถามนิราทันที บางทีมีเพื่อนดื่มก็น่าจะดีกว่าดื่มคนเดียว“จะไปไหนต่อครับสาวๆ ผมไปด้วยสิ” นรสิงค์ที่กำลังจะกลับบ้าน เดินออกมาพอดีเลยได้ยินเจนจิราชวนนิราไปร้านเหล้า“ถ้าท่านเลี้ยงนะคะ” เจนจิราพูดอย่างห่างเหินมากกว่าปกติ จนนรสิงค์ต้องย่นคิ้ว“ถ้าไม่เลี้ยง จะไม่ให้ไปด้วยเลยเหรอครับ” เธอไม่เคยไปไหนกับเขา นอกเหนือเวลางานเลยสักครั้ง“ค่ะ” เจนจิราตอบรับ ไม่ได้อยากให้คุณสิงค์ไปด้วยสักนิด“คุณเจนไปร้านไหนไลน์บอกนิราหน่อยนะคะ เดี๋ยวนิราตามไปค่ะ ขอกลับไปเปลี่ยนชุดแป๊ปนึงค่ะ” นิราพูดจบก็ก้าวเดินจากไปเพราะเธอมีไลน์เจนจิราอยู่ เดี๋ยวค่อยถามชื่อร้านเอาทีหลังก็ได้“สรุปจะไปไหมคะ” เจนจิราถามคนที่ยืนมองเธอนิ่งๆ เหมือนกำลัง
ยั่ว ตอนที่ 16
นิราเดินเข้าไปในร้าน ก่อนจะมองหาเจนจิรา ทางโซนที่เธออ่านมาจากในไลน์ เห็นเจนจิรากวักมือเรียกอยู่ด้านในสุด โดยที่ข้างกายคุณเจน คือคุณสิงค์รองประธานสุดหล่อนั่นเอง“อ่า! คุณสิงค์ก็มาเหรอคะ” นิราถามขึ้นเมื่อเดินมาถึงโต๊ะ ก่อนจะนั่งลงเก้าอี้ ตัวที่นรสิงค์ลุกขึ้นดึงออกมาให้เธอใช้นั่ง“ถ้ากลัวว่ามีผมแล้วมันจะไม่สนุก ผมไปนั่งที่อื่นก็ได้นะครับ” นรสิงค์พูดอย่างเกรงใจสองสาว ในขณะที่เจนจิรานั่งดื่มเงียบๆตั้งแต่มาถึงร้าน“ไม่เป็นไรค่ะ หลายคนสนุกดี จริงไหมคะคุณเจน” นิรายิ้มแย้มให้เจนจิรา แม้เธอกับเจนจิราจะอายุเท่ากัน แต่นิราก็ยังติดเรียกคุณอย่างให้เกียรติเสมอ“เรียกเจนเฉยๆ เถอะค่ะ เราเพื่อนกันนี่นา ถ้าไม่สะดวกใจก็ค่อยเรียกแบบปกติตอนทำงานก็ได้ค่ะ” เจนจิรายกยิ้ม เธอเป็นคนที่ยิ้มได้สวยมากๆ แต่นิราแทบจะไม่เคยเห็นเจนจิรายิ้มเลย หรือเห็นแทบจะนับครั้งได้“ยิ้มแล้วสวยมากครับ”นรสิงค์พูดชมกับภาพที่เขาเห็น ตอนนี้เจนจิราหน้าขึ้นสีนิดๆ ดูน่ามอง ไหนจะรอยยิ้มที่แต่งแต้มใบหน้าสวยหวานของเธอนั่นอีก เจนจิราสวยมาก“สวยแต่ไม่ถูกใจ” เจนจิราพึมพำเบาๆอยู่คนเดียว เพราะคุณสิงค์หันไปชนแก้ว กับผู้หญิงโต๊ะข้างๆ ที่ยิ้มให้เขารา
ยั่ว ตอนที่ 17
“ค่ะ ฉันชื่อนิรา” นิราบอกยิ้มๆ เธอไม่ใช่คนปิดกั้นตัวเอง เธอเปิดโอกาศให้ทุกคน แต่ไม่ได้เปิดใจให้ใครขนาดนั้น พอคุยแล้วไม่ถูกใจเธอก็บาย ไม่อยากเสียเวลา และไม่เคยเสียตัวให้ใครเลยยกเว้นเสียให้คุณเสือตอนเมานั่นแหละ รู้สึกเสียดายนิดๆ ที่เสียให้คนไม่เห็นคุณค่ามันแบบเขา แต่เธอพลาดเอง จะพูดอะไรได้ละ รู้ว่างานร้านเหล้ามันอันตราย แต่ไม่คิดว่ามันจะเกิดกับตัวเองจนได้“มีแฟนรึยังครับ ทำไมมาคนเดียว เหงาเหรอ” ตรินถามพลางยิ้มกริ่ม มือไม้เริ่มขยับ นี่คือตัวตนจริงๆ ของเขา ที่ซ่อนมันไว้ภายใต้รูปลักษณ์ของนายแว่นที่แสนดี“ค่ะ มาคนเดียว/ มากับผัว และกำลังจะกลับไปนอนเอากันแล้วด้วย” เสือตะโกนใส่คนทั้งคู่ ก่อนจะดึงแขนนิราให้ลุกขึ้นยืน เขามองมาที่เธอตลอด จนไม่ได้สนใจผู้หญิงที่มาด้วยสักนิด ก่อนจะเดินมาหาเธออย่างร้อนรน เมื่อผู้ชายคนนั้นกำลังลูบไล้แผ่นหลังของนิรา“ผัวเหรอ? เสียเวลาชิบหาย!” ตรินพูดจบก็เดินจากไปอย่างหงุดหงิด“คุณเสือ! ใครเมียคุณ” นิรายืนกอดอกมองเสือนิ่งๆ ไม่คิดจะขยับไปไหน เธอเพิ่งสั่งเหล้าไป และดูเหมือนจะได้จ่ายเองด้วย เพราะเขาไล่คนที่อาสาจ่ายค่าเหล้าให้เธอไปแล้ว“เธอเป็นเมียฉัน” เสือย้ำชัดๆ เขาได
ยั่ว ตอนที่ 18
“ฉันเพื่อนเล่นเหรอนิรา” เสือมองคนที่เอาแต่หนีไปอยู่อีกฝั่งของเตียง“ไม่ใช่ค่ะ แต่คุณเสือเป็นเจ้านาย มันน่ารังเกียจ ถ้าเราจะทำเรื่องแบบนั้นกัน” นิราเอาแต่วิ่งหนี เสือที่ไล่ตะครุบเธอราวกับเหยื่อ“ฉันก็บอกเธอทุกวันให้มาเป็นผู้หญิงของฉัน แต่เธอไม่เคยยอมไง” เสือหยุดเมื่อเริ่มเหนื่อย“คุณเสือ นี่คุณเคยรักใครบ้างไหมเนี่ย!” นิราละปวดหัวมากกว่าปวดใจคนๆ นี้เคยมีความรู้สึกรักบ้างไหม? รักที่แบบอยากให้ผู้หญิงคนนั้นเป็นของเขาคนเดียว หรือรักแบบที่อยากเป็นผู้ชายคนเดียวของผู้หญิงคนรักอะ แต่คนอย่างเขาน่าจะไม่เคยมี“ไม่เคย ทำไม? เธอรักฉันรึไง” เสือถามนิ่งๆ เหนื่อยที่จะวิ่งตามเธอแล้ว“คุณเสือโตเป็นควายแล้วนะ ต้องรู้จักรักและให้เกียรติคนอื่นบ้าง ไม่ใช่เห็นผู้หญิงเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์นะ” นิราได้ทีก็สอนคนตัวโต ที่นั่งนิ่งหมดแรงอยู่บนเตียง“นิรา อย่าปากดี” เสือหันหน้ามาดุ นี่เขาเป็นเจ้านายหรือลูกเธอกันแน่“นิราแค่อยากรู้ ว่าคุณเสือไม่เคยรักใคร หรือไม่คิดจะรักใครจริงๆเลยเหรอคะ” นิรามีสีหน้าเศร้าลง“อยากรู้ไปทำไม”เสือไม่เคยถูกใครถามแบบนี้มาก่อน เขาไม่ได้รักสนุก แต่ที่ทำกับผู้หญิงที่เข้าหาเขาพวกนั้น เขาก็ทำแค
ยั่ว ตอนที่ 19
หลายวันต่อมาเสือนั่งทำงานนิ่งๆ ไม่มีกะจิตกระใจทำงานเท่าที่ควร ทั้งที่งานกองเต็มหน้า แต่เขากลับไม่หยิบมันมาดูสักอย่าง ปล่อยให้มันกองท่วมหัวอย่างนี้แหละ เบื่อ!“พี่เสือ คุณนิรายังไม่กลับมาอีกเหรอ ลาเกือบห้าวันแล้วนะครับ” สิงค์เดินถือแฟ้มงานเข้ามาให้เสือ แต่หน้าห้องกลับว่างเปล่า ไร้เงาของเลขาคนสวย เขาจึงต้องเดินเอามาให้เอง“เห็นใครไหมละ ถ้าลาเพิ่มอีก 2 วัน หาคนใหม่มาแทนด้วย” เสือพูดจบก็หันหลังหนีหน้าน้องชายอย่างหงุดหงิด“อ่า ครับ” สิงค์รีบเดินออกไปจากห้องเร็วๆ ก่อนจะโดนระเบิดลง“คุณเจน ไปกินข้าวกัน” สิงค์เดินกลับมาเรียกเลขาตัวเองที่นั่งทำหน้าเรียบเฉยอยู่“ไม่ไป” เจนจิราตอบห้วนๆ อย่างไม่ชอบใจเจ้านายตอนนี้เอามากๆ“โกรธอะไรอีก หืม” สิงค์เอามือมาไล้วนใบหน้าสวยของเธอ“คุณสิงค์ไปยกเลิกงานหมั้นของเจนได้ยังไง” เจนจิราถามเสียงดุ เจ้านายเธอถืออภิสิทธิ์อะไร ไปยกเลิกกับทางนั้นเอง ทั้งที่คืนนั้นคุยกันแล้วว่า เธอจะเป็นฝ่ายไปคุยเอง“อยากหมั้นกับมันรึไงครับ ทั้งที่มีผัวแล้วนี่นะ” สิงค์นั่งลงบนโต๊ะของเธอ ตรงส่วนที่มันว่างเปล่า ก่อนจะมองมาที่เธอยิ้มๆ“นั่นมันเพราะคุณสิงค์บังคับ” เจนจิราพูดเสียงเบา กับสิ่
ยั่ว ตอนที่ 20
“พี่ไม่กล้าเข้าห้องผู้หญิงตัวคนเดียวหรอกครับ พี่กลับเลยดีกว่า ไปแล้วนะไอ้อ้วน” ภพรักลูบหัวแมวอ้วน ก่อนจะลูบหัวนิราอย่างหมั่นเขี้ยว เดินกลับไปขึ้นลิฟท์ที่มันยังหยุดอยู่ชั้นเดิมนิราไม่มีมือที่จะไหว้ลาภพรัก ได้แต่อุ้มเจ้าอ้วนไว้ ยืนมองภพรักที่หันกลับมาโบกมือให้เธอ ก่อนจะมองเลยไปอีกด้านของคอนโด ที่มีผู้ชายตัวสูงที่คุ้นเคย ยืนพิงกำแพงมองมาที่เธอเช่นกัน“แย่แล้ว!” นิรารีบหันหลัง ก่อนจะเปิดหาคีย์การ์ดในกระเป๋าออกมาอย่างยากลำบาก เพราะอุ้มเจ้าแมวอ้วน“มานี่” เสือเดินมาใกล้เธอ ก่อนจะจับมือเธอให้เดินตามเขาไปเงียบๆ"คุณเสือคะ จะพานิราไปไหนคะ"นิรากอดเจ้าโอ้ไว้ในอ้อมแขนแน่นขึ้น เมื่อแมวอ้วนเริ่มตะกายเล็บไปทางมือเธอที่โดนเสือจับอยู่“ไอ้แมวนี่! เดี๋ยวจับโยนลงข้างล่างซะเลย” เสือหันมาดุไอ้ก้อนส้มๆ ที่ตะกุยเล็บใส่มือเขาไม่ยั้งอย่างหงุดหงิด“คุณเสืออย่าทำน้องโอ้นะ” นิรากอดแมวส้มแน่นขึ้น เมื่อเสือทำท่าจะมาจับมันโยนลงอย่างที่เขาว่าจริงๆติ๊ด!“เข้าไปสิ ทั้งคนทั้งแมวนั่นแหละ” เสือพูดก่อนจะเปิดประตูให้กว้างขึ้น เพื่อให้ทั้งเขาและเธอเข้าไปข้างในได้สะดวกขึ้น“ห้องใครคะคุณเสือ” นิราถามเสียงเบา มองรอบตัวช้าๆ
ยั่ว ตอนที่ 21
“หึ คุณก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่นี่คะ คุณก็ต้องการแค่ร่างกายของฉัน”นิราพูดจบก็ดึงเสื้อของเสือแรงๆ จนกระดุมขาดเกือบหมด ชอบใช่ไหมร่างกายของเธอ ในเมื่ออยากได้เธอก็จะให้ แต่สิ่งเดียวที่เขาจะไม่ได้ คือหัวใจเธอ“อืม เธอก็มีดีแค่นั้นแหละ อย่างอื่นก็งั้นๆ แถมยังโคตรน่าเบื่อ” เสือมองเธอด้วยสายตาว่างเปล่า ต่างจากคนฟังที่รู้สึกเจ็บจนจุก ก่อนที่หยาดน้ำสีใสจะกลิ้งหล่นลงมาอย่างห้ามไว้ไม่ทัน“งั้นลองเอากับผู้หญิงน่าเบื่อดูแล้วกันค่ะ เผื่อมันทำให้หัวใจด้านๆ ของคุณเสือมีความรู้สึกเหมือนคนอื่นบ้าง” พูดจบนิราก็ก้มลงไปจูบปากเสือทั้งที่น้ำตานองหน้ากลับมาครั้งนี้ เธอคงอยู่ได้แค่สามเดือนตามสัญญานั่น ทั้งที่ตั้งใจไว้ว่าจะอยู่ที่นี่สองปี แต่ก็ดีเหมือนกัน เงินนั่นคงพอใช้หนี้ก้อนโตได้ และคงเหลือให้เธอกับแม่ใช้ชีวิตในบั้นปลายด้วยกันได้ เหนื่อยแล้วกับการที่ต้องอยู่อย่างอ้างว้างในเมืองใหญ่แห่งนี้นิราไม่อยากทำแบบนี้ แต่มันคงเป็นทางเดียว ที่เธอจะพาตัวเองกลับไปหาแม่ได้เร็วขึ้น แม้วิธีมันจะน่ารังเกียจในสายตาของเสือก็ตาม“อืม” เสือครางอื้ออึงในลำคอเพราะจูบของเธอ แม้มันจะไม่ต่างจากคืนนั้นเท่าไหร่ แต่มันก็อ่อนโยนมาก แม้บา
บทล่าสุด
