เข้าสู่ระบบแชร์
ไม่สบายใจ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-15 10:33:07
บทที่เกี่ยวข้อง
ยัยเลขาที่รัก ง้อ เบา เบา 🔞
ประตูรถถูกเปิดออก น้องขวัญก้าวขึ้นมานั่งข้างผมพร้องทั้งดึงสายคาดเบลมารัดสายตาจ้องมองแฟนตัวเอง ใบหน้าหวานตอนนี้ขึ้นสีแดงระเรื่อ กลิ่นแอลกอฮอล์ผสมกลิ่นตัวของคนน้องขวัญลอยมาเตะจมูกของผม"น้องขวัญกินเหล้าเหรอครับ"สองมือเรียวยกขึ้นโบกไปโบกมา"ไม่ได้กินเหล้าคะ น้องกินเบียร์มานิดหน่อยเอง"พร้อมกับชูนิ้วเพื่อแสดงว่าดื่มมานิดหน่อย"ก็นั่นแหละเบียร์ก็มีแอลกอฮอล์เหมือนกัน แล้วนี้อะไรใครบอกให้แต่งตัวแบบนี้"สายตาผมมองไปยังเรือนร่างการแต่งกายของแฟนสาว ที่นุ่งกระโปรงสั้นเหนือเขาเวลานั่งลงกระโปรงย่นขึ้นมาเกือบเห็นแพทตี้ตัวจิ๋ว เมื่อท่อนบนที่มีเสื้อสูทสวมทับอยู่แต่คอเสื้อที่ปาดเวลาคนตัวเล็กก้ม ก็เห็นไปถึงไหนต่อไหนแล้ว"ไม่ดุ สิคะ น้องกินเบียร์ไปนิดหน่อยเอง ชุดที่ใส่ก็ธรรมดาขวัญเห็นเขาใส่แบบนี้กันเยอะแยะไป "ฉันมองมาที่แฟนหนุ่มที่คิ้วขมวดเป็นปมยุ่ง ส่งสายตาเกรี้ยวกราดมาทางฉัน"ไม่รู้แหละพี่ไม่ชอบ"ผมละสายตาจากใบหน้าหวานหันมองไปเบื้องหน้าเท้าเตะคันเร่งเพื่อมุ่งหน้าไปยังคอนโดของผม คิดว่าเมื่อถึงห้องแล้วเราต้องมีเรื่องคุยกันอีกยาว"โกรธเหรอคะ"ฉันมองไปยังคนตัวโตที่ทำหน้าง้ำไม่พอใจ"ไม่โกรธ"คนที่บอกไม่โกรธ แ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15ยัยเลขาที่รัก ง้อต่อ 🔞
คนตัวโตใช้ปลายนิ้วแกะกระดุมไล่ออกทีละเม็ดจนมาถึงเม็ดสุดท้าย ดึงเสื้อของตัวเองโยนลงพื้นแบบไม่ใยดี ปลดเข็มขัดกางเกง แกะกระดุมกางเกงรูดซิบแล้วถอดออกพร้อมอันเดอร์แวร์สีขาว เดินมาหย่อนสะโพกนั่งที่โซฟา เผยให้เห็นผิวที่ขาวเนียนน่าสัมผัส แผงอกกำยำ กล้าหน้าท้องที่เป็นร่อนเรียงตัวกันอย่างสวยงาม พร้อมแก่นลำที่แข็งผงาดสู้สายตาฉัน ฉันสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงพี่เหนือ"ตาน้องแล้ว ถอดเสื้อผ้าออกสิ"ผมบอกคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ด้านหน้าผม "คือ...คะ ไม่ถอด ไม่ทำแล้วได้หรือเปล่า"ฉันเอ๋ยเสียงตะกุกตะกักเมื่อสายตาฉันมองไปที่ของรักพี่เหนือที่มันชูลำอวดความใหญ่โตสู้สายตาฉัน "จะถอดเอง หรือจะให้พี่ถอดให้ แต่พี่ขอเตือนไว้ก่อนเลยนะ ชุดที่น้องใส่พี่จะไม่ถอดดี ๆ แน่ เพราะพี่จะกระชากให้ขาดเป็นชิ้น ๆ เลย"ผมเอ๋ยขู่คนตัวเล็กที่ยืนอยู่เบื้องหน้าผม แต่จริง ๆ ก็ไม่ใช่แค่คำขู่นะถ้าให้ผมถอดให้ รับรองว่าชุดที่ใส่ผมจะกระชากให้ขาด จะได้ไม่ต้องหาใส่ได้อีก"ถอดเองก็ได้คะ"ฉันเอื้อมมือไปจับซิบที่อยู่ด้านหลังพยายามรูดลงแล้วถอดออก"พี่เหนือ คือว่าขวัญรูดซิบไม่ได้พี่เหนือรูดซิบให้หน่อยนะคะ "ฉันหันด้านหลังให้พี่เหนือ คนตัวใหญ่ก็ช่างจะว่าง่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15ยัยเลขาที่รัก หนี
กิจกรรมที่แสนวาบหวานที่ได้จบสิ้นทั้งสองมานอนเคียงคู่กับบนเตียงกว้าง"พี่เหนือ ใครโทรมาคะน้องได้ยินตั้งแต่เราอาบน้ำแล้ว"เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น เมื่อเสียงแจ้งเตือนหยุดคนปลายสายก็พยายามโทรอีกหลายสาย"ใครจะโทรตอนนี้ ดึกมาแล้ว พี่อยากจะนอนกอดน้อง"หน้าจอโทรศัพท์ที่สว่างโล่ออกมา "รับเถอะคะ เขาคงมีธุระสำคัญ ไม่งั้นไม่โทรมาเยอะขนาดนี้หรอก"ผมปัดหน้าจอโทรศัพท์ เปิดออก เบอร์ที่โชว์เป็นเบอร์นีน่า กำลังจะต่อสายแต่ นีน่าโทรมาก่อน ผมเลยกดรับ"ว่าไง นีน่า""เหนือ เหนือว่างไหม รถเราเกิดอุบัติเหตุ เราไม่รู้จะทำไง เหนือมาหาเราหน่อยนะ"ผมฟังเสียงปลายสายที่ดูตื่นตกใจ เหมือนจะคุมสติไม่ค่อยอยู่"ได้ อยู่ตรงไหนเดี๋ยวเราไปหา"ผมบอกคนปลายสายแล้วกดวางโทรศัพท์ หันไปบอกคนตัวเล็กที่นั่งพิงหัวเตียงมองดูผมด้วยแววตาฉงนป่นความสงสัย"ขวัญพี่ต้องไปหานีน่าก่อนนะ รถนีน่าเกิดอุบัติเหตุ"ผมเอ๋ยยอกคนตัวเล็กที่ส่งสายตาฉงนป่นความสงสัยมาทางผม "ขวัญไปด้วยได้ไหมคะ"ฉันกำลังเปิดผ้าห่มที่คลุมตัวออกเพื่อที่ลุกออกจากเตียงนอน แต่โดนคนตัวใหญ่เบรคเอาไว้ก่อน ทำให้ฉันหยุดชะงักทุกการกระทำ"อย่าไปเลยมันดึกมากแล้ว ขวัญนอนเถอะ เดี๋ยวพี่จะรีบกลั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15ยัยเลขาที่รัก สัญญา
ผมพยายามโทรศัพท์หาน้องขวัญเป็นล้านรอบ แต่โทรเท่าไรก็ไม่ติด ผมเลยต้องโทรไปขอความช่วยเหลือปลายฝันน้องสาวผม"พี่เหนือมีอะไรโทรมาแต่เช้า"ปลายฝันที่มองดูเวลาทางหน้าจอโทรศัพท์ เมื่อเห็นว่าตอนนี้เป็นเวลาที่เช้าตรู่ จึงเอ๋ยถามคนปลายสายออกไป"ขวัญอยู่กับฝันไหม"น้ำเสียงของผมที่ถามปลายฝันด้วยความกระวนกระวายใจ ได้แต่ภาวนาในใจให้น้องสาวผมรู้ทีเถอะว่าตอนนี้ขวัญนั้นอยู่ที่ไหน"ไม่อยู่คะ มีอะไรหรือเปล่า""คือพี่ติดต่อหาขวัญไม่ได้เลย เมื่อคืนรถเพื่อนพี่เกิดอุบัติเหตุ พี่เลยไปช่วยเพื่อนเคลียร์เรื่องประกัน กว่าจะกลับมาคอนโดก็เช้ามืดแล้ว ขวัญโทรหาพี่แต่โทรศัพท์พี่ดันแบตหมดอีก"ผมเริ่มเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงให้น้องสาวฟัง"เพื่อนพี่คือใคร ต้องเป็นผู้หญิงแน่ ๆ ถ้าไม่งั้นยัยขวัญไม่หนีไปหรอก"เสียงปลายสายที่เริ่มซักไซ้หาความจริงทันที"เพื่อนพี่ชื่อนีน่า เป็นผู้หญิง ขวัญก็รู้จักเพราะพี่เคยแนะนำให้ทั้งสองรู้จักกัน"ผมตอยน้องด้วยความจริง"เดี๋ยวฝันโทรถามกุ้งนางก่อน ถ้าได้เรื่องอย่างไงจะโทรกลับนะ""ได้ พี่จะรอนะ"หลังจากจบบทสนทนากับน้ำเหนือ ปลายฝันต่อสายหาเพื่อนทันทีตอนนี้ใจผมไม่อยู่กับเนื้อกับต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15ยัยเลขาที่รัก หวานอีกครั้ง
หลังจากพวกเราปรับความเข้าใจกันเรียบร้อยคนตัวโต ชวนฉันไปเที่ยวบ้านพักตากอากาศใกล้ ๆ กทม ขับรถประมาณชั่วโมงครึ่งก็ถึงที่หมาย"ทำไมพี่เหนือพาขวัญมาที่นี่คะ"ฉันมองไปรอบ ๆ บ้านไม้สไตล์ โมเดิร์นสีน้ำตาล บรรยากาศที่ร่มรื่นเย็นสบายเพราะมีต้นไม้ใหญ่ค่อยให้ร่มเงา มีสวนดอกไม้สีสันสวยและไอเย็นจากธารน้ำที่ไหลผ่าน "พี่อยากพาขวัญมาพักผ่อน ที่นี่เป็นบ้านพักตากอากาศพี่ชอบมาพัก เวลาพี่เบื่อ ๆ"ผมเอ๋ยบอกคนตัวเล็กที่ยืนกวาดสายตามองไปรอบบริเวณบ้านพัก"สวยมาเลยคะ ที่นี่เป็นบ้านพักของครอบครัวพี่เหนือเหนือครับ"สายตายังคงจับจองมองไปยังรอบบริเวณบ้าน"ใช่ ถ้าชอบพี่จะพามาบ่อย ๆ ไปเข้าไปในบ้านกัน"ผมจูงมือคนตัวเล็กให้เดินตามผมเข้ามาในบ้าน "พี่เหนือเคยพาใครมาหรือเปล่าคะ"ฉันสาวเท้าไปนั่งที่โซฟาภายในห้องรับแขก สายตากวาดมองไปรอบภายในบ้านที่แตกแต่ง สวยงาม ราบเรียบ ไม่หรูหรามาก แต่มองดูแล้วอบอุ่น น่าพัก น่าอยู่ผมเก้ายาวเดินมาที่โซฟา หย่อนสะโพกลงนั่งข้างคนตัวเล็กยกมือขึ้นกอดเอวคอดกิ่วแบบหลวม ปลายคางเกยลงที่ไหล่บางของคนที่นั่งข้าง"พี่จะพาใครมาได้ ขวัญคนแรกเลยนะที่พี่พามาที่นี่ ยัยปลายฝันก็เคยมาแต่นาน ๆ จะมาที ขานั้นเข
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15ยัยเลขาที่รัก บรรยากาศพาไป 🔞
ค่ำคืนท่ามกลางบรรยากาศที่แสนโรแมนติกกับเตียงนอนขนาดคิงไซส์เสียงจักจั่นร้อนร่ำไรช่วยขับกล่อมให้คืนนี้ช่างโรแมนติกมากยิ่งขึ้นคนตัวเล็กนอนสอดกายเข้ามาอยู่ในผ้าห่มหนา เอาหัวซบลงที่หน้าอกแกร่งของคนที่นอนข้าง ๆ แขนของคนตัวใหญ่โอบกอดคนตัวเล็กเพื่อให้ความอบอุ่นยามค่ำคืน เนื้อแนบเนื้อที่ได้รับจากคนตัวเล็ก ทำให้ชายหนุ่มอดใจไม่ไหวที่จะล่วงเกิน พยายามขยับมือมาลูบไล้ที่แผ่นหลัง ลูบไล้ลงมาเรื่อย ๆ จนถึงสะโพกงามงอน ฝามือใหญ่บีบขยำ ก้นที่แต่งตึงเต็มไม้เต็มมือ"พี่เหนือ...อย่าคะ"ฉันเอ๋ยกระเส้าออกมาด้วยแผ่วเบา ใบหน้าที่เห่อร้อนขึ้นมาเรื่อย ๆ ดีที่ภายในห้องมือสลัวมีเพียงแค่แสงจากพระจันทร์นวลสาดส่องเข้ามาในห้องให้แสงสว่างเท่านั้น"พี่ขอได้ไหมคนดี"ผมกระซิบลงข้างหูด้วยเสียงแผ่วเบา ขอคนที่นอนกอดข้าง ๆ แต่มือยังคงทำหน้าที่ บีบเค้นก้นงามงอน แล้วเลื่อนลงมาลูบไล้ หยอกเย้าน้องสาวสุดที่รักของน้องขวัญ ปลายนิ้วเขี่ยลงที่ติ่งสาวเบา ๆ จนคนตัวเริ่มส่งเสียงครางหวานออกมา"อืม...พี่เหนือน้องไม่ทำได้ไหมคะ"มือน้อยที่กอดคนตัวใหญ่อยู่ตอนแรกตอนนี้เริ่มขยับเข้ามาเพื่อดันอกแกร่งออกจากตัว"ให้พี่เถอะนะคนดี พี่ขอแค่รอบเดียวเองแล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15ยัยเลขาที่รัก สาว สาว สาว
1เดือนต่อมาหลังจากการทะเลาะกันครั้งนั้นก็เป็นเวลา 1 เดือนแล้ว ชีวิตเรากับมาหวานอีกครั้ง พี่นีน่าพยายามจะเข้ามาหาพี่น้ำเหนือ แต่ด้วยเรื่องที่เคยสัญญากับฉันเอาไว้แล้วจึงไม่อยากให้ฉันลำบากใจ และไม่อยากผิดสัญญาในครั้งนี้ด้วยเสียงข้อความจากแอพพลิเคชั่นดังขึ้นเจแปน {เหนือวันนี้ว่างหรือเปล่า มากินเหล้ากัน กูเหงากินกับออกัส 2 คนโครตเบื่อเลย} ออกัส { มากินเหล้าด้วยกันหน่อย กูไม่ได้เจอมึงนานแล้ว หรือว่ามีแฟนวะ หายเงียบไปเลย กูกินเหล้ากับไอ้เจแปนบ่อยกูเริ่มจะเบื่อมันเหมือนกัน}น้ำเหนือ { ไปกันแค่มึง 2 คนใช่ไหม มีคนอื่นไปด้วยหรือเปล่า }เจแปน { ใช่มาเลี้ยงเหล้าพวกกูหน่อย }ออกัส { ใช่มีแค่พวกเราแหละไม่มีคนอื่น }น้ำเหนือ { โอเค ส่งโลเคชั่นมา }หลังจากจบบทสนทนากับเพื่อนสนิทผมเดินออกไปหาคนตัวเล็กที่นั่งทำงานข้างนอกเพื่อบอกเรื่องที่เพื่อนสนิททั้งสองคนชวนผมไปเที่ยวคืนนี้ "น้องขวัญ" ผมเรียกคนตัวเล็กที่นั่งทำงานด้วยหน้าตายุ่งอยู่บนโต๊ะสายตาจ้องมองไปยังหน้าจอคอมพิวเตอร์"พี่เหนือออกมาหาขวัญมีอะไรหรือเปล่า ทำไมไม่โทรให้ขวัญเข้าไปคุยที่ห้องทำงานละคะ เดี๋ยวคนอื่นมองมามันไม่ดีเอานะคะ"ฉันหละจากหน้าจอคอม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15ยัยเลขาที่รัก เสียท่า
@ผับ A&Z"พวกมึงมาถึงนานยัง"ผมก้าวเข้ามาหาเพื่อนในผับ เดินมาที่โต๊ะที่เพื่อนจองไว้ในโซนวีไอพี ที่มีความเป็นส่วนตัวสูง"ก็สักพักแล้ว ช่วงนี้เป็นไงไม่เห็นมาหาพวกกูเลย งานยุ่งเหรอวะหรือ มึงมีแฟน"เจแปนเอ๋ยถามน้ำเหนือทันที่ ที่น้ำเหนือเดินมาถึงโต๊ะเรียบร้อยแล้วพร้อมกับนั่งลงเกาอี่ตรงข้ามเพื่อนทั้งสองคน"งานไม่ค่อยยุ่งหรอกก็เรื่อย ๆ "ผมเอ๋ยบอกเพื่อนที่ตามความจริง"แสดงว่ามึงมีแฟน"ออกัสเอ๋ยถามผมพร้อมกับส่งแก้วเหล้าสีอำพันมาให้ผม ผมก็รับไว้แล้วนำมาว่างด้านหน้าผม"อืม"ผมตอบเพื่อนเพราะผมไม่มีความลับอะไรกับเพื่อนอยู่แล้ว เพราะพวกเราคบกันมานานเลยไม่ค่อยมีความลับต่อกัน"ทำไม ไม่พามาด้วยล่ะ"เป็นเจแปนที่ถามขึ้นมาพร้อมกับแกว่งแก้วเหล้าในมืหมุนเล่นเป็นวงกลม"ชวนแล้วแต่เขาไม่มาวันหลังนะพวกมึง"ผมตอบเพื่อนพร้อมกับยกแก้วเหล้าเข้าปากจนเหล้าเกือบหมด"ใครวะที่ทำให้ไอ้เหนือผู้ที่ไม่เคยชายตามองสาวที่ไหนไขว้เขวได้ อยากเห็นหน้าแล้วสิว่าจะสวยขนาดไหน"ออกัสเอ๋ยแซวยกยิ้มมุมปากขึ้นเล็กน้อย"พอเถอะพวกมึง นัดกูมากินเหล้าหรือนัดกูมาซักฟอกกันวะ"ผมเริ่มเบรกพวกมันเพราะรู้สึกว่าพวกมันเริ่มที่จะถามมากเกินไปแล้ว"อ้าวไอ้นี่กู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15
บทล่าสุด
ยัยเลขาที่รัก ขอแต่งงาน
ชายหาดสีขาวละเอียดฉันนอนเล่นบนเปลชายหาดของทางโรงแรม ด้วยเป็นพื้นที่ของทางโรงแรมจึงมีนักท่องเที่ยวไม่มากนัก ส่วนใหญ่ก็เป็นนักท่องเที่ยวของทางโรงแรม สายตาที่ทอดมองไปที่พื้นน้ำทะเลกว้างใหญ่สีฟ้าคราม ตอนนี้ฉันอยู่ในชุดเดรสสีขาว ยาว ผ้าพริ้วไหว มีหมวกแล้วแว่นตาช่วยกันแสงแดด"สวัสดีครับ ไม่ทราบคุณมาเที่ยวเหรอครับ"ฉันลุกนั่งขึ้นบนเปลชายหาดหันมามองคนมาใหม่ที่ไม่คุ้นหน้า เอ๋ยถามด้วยเสียงที่เป็นมิตร ผู้ชายหน้าคม ผิวสีแทน ตัวสูงราว 185 ซม.ได้"ใช่คะ มาเที่ยว"ฉันเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ"ผมชื่อ กันนะครับ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไร""ชื่อขวัญคะ ขวัญข้าว คุณก็มาเที่ยวเหมือนกันเหรอคะ"ฉันเอ่ยถามคนที่ชื่อกันที่ตอนนี้เขาถือวิสาสะนั่งลงเกาอี้ชายหาด ตัวถัดจากฉัน"ใช่ครับ ผมมาเที่ยว วันนี้ตอนกลางคืนทางโรงแรมเข้าจัดปาร์ตี้ขอบคุณนักท่องเที่ยว ถ้าคุณขวัญว่างลงมาสนุกด้วยกันนะครับ"คนชื่อกันเอ่ยชวน"คะ ขอบคุณนะคะที่ชวน"ฉันเอ่ยขอบคุณตามมารยาท "ขวัญ"ฉันหันไปมองตามเสียงที่เรียกเห็นคนตัวใหญ่ที่กำลังสาวเท้ามาทางฉัน ด้วยหน้าตาบึ้งตึง"อ้าวพี่เหนือคุยงานเสร็จแล้วเหรอคะ"ฉันหันไปถามพี่เหนือปนความสงสัย พี่เหนือออกไปคุยงาน
ยัยเลขาที่รัก คนขี้น้อยใจ
ตลอดการเดินทางจากเขาใหญ่มากรุงเทพ เราสองคนแวะถ่ายรูปมาตลอดทาง เพราะแถวนี้มีสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่ง ไม่ว่าจะเป็นฟาร์มโคนมชื่อดังหรือจะเป็นไร่องุ่นขึ้นชื่อ"พี่เหนือรูปนี้ก็สวย รูปนี้ก็สวย พี่เหนือถ่ายรูปเก่งจังเลยคะ"ฉันเลื่อนรูปจากโทรศัพท์มือถือดูทีละรูป ไม่ว่าจะเป็นภาพที่ฉันถ่ายรูปคู่กับแปลงดอกไม้ หรือจะเป็นภาพที่ถ่ายคู่กับองุ่นพวงโตที่ห้อยลงมาจากต้น"ถ้าชอบเดี๋ยวพี่พามาเที่ยวบ่อย ๆ ก็ได้ใกล้แค่นี้เอง จริงสิเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ต้องไปคุยกับลูกค้าที่หัวหินอีกเราไม่ต้องแวะที่ไหนแล้วเนอะ"ผมขับรถออกจากสถานที่ท่องเที่ยวหลังจากที่เราแวะถ่ายรูปมาเกือบตลอดทาง คิดขึ้นได้ว่าในวันรุ่งต้องไปคุยงานเลยเอ๋ยบอกคนตัวเล็กที่นั่งข้าง ๆ จ้องมองดูรูปทางโทรศัพท์"อ้าวเหรอคะ ให้ขวัญไปด้วยได้ไหมหรือจะให้ขวัญเข้าไปดูเอกสารในบริษัท"ฉันละออกจาหน้าจอโทรศัพท์เอ๋ยถามพี่เหนือที่กำลังตั้งใจขับรถกลับกรุงเทพฯ"น้องก็ต้องไปกับพี่อยู่แล้วส่วนเรื่องที่บริษัทพี่เพิ่งรับเลขาใหม่มา เลยไม่ยุ่งเหมือนตอนที่โดนเลขาคนเก่าเทงานแล้วแอบหนีไปไม่ยอมบอก"ผมเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงที่กระแนะกระแหนนิด นึกถึงตอนที่คนตัวเล็กหนีไป งานตอนแรกที่เป็นห
ยัยเลขาที่รัก ฤทธิ์ยาดอง ต่อ 🔞
ค่ำคืนอันแสนเงียบสงบภายในห้องที่แสนเงียบสนิทมีเพียงสองหนุ่มสาวที่กำลังปลุกไฟสวาท ร้อนระอุไปตามแรงอารมณ์ปราถนามือของผมยังคงสาละวนไม่ละออกจากเนินเนื้อนางที่แสนจะเย้ายวน ปลายนิ้วขยับเขยื้อนเพื่อเข้าไปสำรวจโพรงอุ่นร้อนอ่อนนุ่ม ดึงเข้าออกเป็นจังหวะ สะโพกผายส่ายขึ้นลงเป็นจังหวะเรียวนิ้วร้าย น้ำหล่อเลี้ยงเริ่มผลิตอาบชะโลมรอบนิ้วแกร่ง"อ๊า.."ฉันส่งเสียงหวานครางออกมาจาลำคอระหง ความรู้เสียวซ่านอยากที่จะอกทนต่อไปได้ เนื้อตัวอ่อนระทวย ความรู้สึกวาบหวามที่คนตัวใหญ่มอบให้ทุกครั้งที่นิ้วร้ายดันเข้าออกผมขยับปากออกจากอกอวบอิ่มเลื่อนผ่านแอ่งสะดื้นบุ๋ม มือใหญ่เกี่ยวแพ๊ทตี๊ตัวจิ๋วให้พ้นทาง โน้มใบหนาคมลงที่เนินเนื้อนาง ปลายลิ้นร้าย ส่งเข้าสำรวจรอบกลีบดอกไม้หอมมีหญ้าปกคลุมอยู่ลำไร้ ปลายลิ้นเรียวลัดเลาะตามซอกกลีบดอกไม้หอมเย้ายวน ร่องงามผลิตน้ำหวานผสมน้ำลายจนเปียกชื้น"อ๋าส์....พี่เหนือ น้องใจจะขาดอยู่แล้วใส่เข้ามาเลย"ฉันส่งเสียงครางกระเส้าทุกครั้งที่ปลายลิ้นหนาส่งผ่านมาที่ร่องน้องสาวฉัน พี่เหนือใช้นิ้วร้ายกดลงที่ปุ่มกระสันนวดคลึง ตอนนี้ฉันรู้สึกเสียวซ่านไปทั่วหัวใจ อยากจะบอกคนตัวใหญ่ว่าพอแล้วดุ้นลิ้นอยากไ
ยัยเลขาที่รัก ฤทธิ์ยาดอง 🔞
ฉันมองไปที่คนตัวใหญ่ที่เดินโอบฉันอยู่ ส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ ขอกลับไปนอนห้องตัวเองจะทันไหมนะ เร็วเท่าความคิดฉันเอ่ยบอกคนตัวใหญ่ทันที^_^"ขวัญว่า ขวัญกับไปนอนห้องตัวเองดีกว่า"ฉันเอ่ยตอบพี่เหนือคนตัวโตถึงกับส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ พร้อมกับสายตาวิววับเป็นประกาย ยิ่งทำให้ฉันไม่มั่นใจว่าเราสองคนจะไม่ได้แค่นอนเฉย ๆ"ขวัญไม่อยากรู้แล้วเหรอว่าทำไมพี่ถึงรู้ว่าน้องขวัญอยู่ที่นี่"ผมเอ่ยถามคนตัวเล็กที่คิดจะหนีไปนอนห้องตัวเองเรื่องอะไรผมจะยอมเมื่อทุกคนรับรู้เรื่องของเราหมดแล้ว"แล้วพี่เหนือรู้ได้อย่างไงคะ"เสียงหวานเอ่ยถามขึ้นด้วยหน้าตาที่น่ารักอยากจะดึงคนตัวเล็กเข้ามาบดจูบตรงนี้เลยแต่ติดที่ว่าตรงนี้เป็นทางเดินที่จะไปห้องพักกลัวว่าถ้าใครเดินผ่านมาเห็นมันจะดูไม่งาม"เราไม่คุยต่อที่ห้องดีกว่า"ผมไม่รอให้คนตัวเล็กได้ตอบมือใหญ่ของผมที่โอบกอดไหล่บางของคนตัวเล็กมายังห้องพักสาวเท้าเข้ามาจนถึงเตียงกว้างดึงคนตัวลงนั่งผมนั่งซ้อนด้านหลังน้องขวัญหน้าผมก้มลงจูบซับที่ไหล่บางเบา ๆ ลมหายใจที่อุ่นรดลงที่ไหล่บางจนน้องขวัญต้องขวัญหัวไหล่หนี"จะบอกขวัญได้หรือยังว่าใครเปฺ็นคนบอกพี่เหนือ"ฉันดันใบหน้าคมออกจากหัวไหล่ของฉันเ
ยัยเลขาที่รัก เลี้ยงฉลอง เบา ๆ
บรรยากาศช่วงค่ำคุณป้าจัดงานเลี้ยงฉลองให้ฉันอย่างชื่นมื่น ทุกคนมีความสุขกับบรรยากาศที่ห้อมล้อมไปด้วยแมกไม้แล้วขุ่นเขาอากาศที่เย็นสบายจากแอร์ธรรมชาติกระทบกับผิวกายฉัน ที่ตอนนี้ทุกคนอยู่ในชุดสบาย ยิ่งทำให้บรรยากาศเป็นกันเองมากยิ่งขึ้น"ชอบไหม ป้าจัดเลี้ยงบาร์บีคิวให้เลยนะ"คุณป้าเอ่ยถามฉันที่ตอนนี้ ฉัน พี่เหนือ ปลายฝัน พี่นิวตัน และต้นไม้ ยืนร่วมกลุ่มอยู่ข้าง โต๊ะอาหาร ส่วนพวกผู้ใหญ่ก็นั่งร่วมกลุ่มอยู่ไม่ไกลจากพวกเรามากนัก"ชอบมากเลยคะ ขอบคุณ คุณป้ามากเลยนะคะ"ฉันยกมือขึ้นไหว้คุณป้า ท่านก็ส่งยิ้มมาให้"ถ้าชอบก็พากันกินเยอะ ๆ เลยนะวันนี้ไม่อั้นจ๊ะ เดี๋ยวป้าไปนั่งกับพวกพ่อแม่เราดีกว่ายืนนาน ๆ แล้วป้าปวดขา"คุณป้าเอ่ยบอกฉันพร้อมกับหันเดินไปทิศทางของเป้าหมายทันที"ลูกเขย มาหาพ่อหน่อย"เสียงพ่อเอ่ยขึ้นพร้อมกับกวักมือเรียกพี่เหนือให้มาหา ซึงข้างหน้าพ่อมีขวดเหล้าสีอำพันตั้งอยู่"ครับคุณลุง"ผมเอ่ยตอบพร้อมกับก้าวเท้าเดินตรงไปหาพ่อตาทันที"คุณลุงอะไร ต้องเรียกพ่อซิถึงจะถูกจริงไหมแม่"คุณพ่อน้องขวัญเอ่ยขึ้น"ครับคุณพ่อ""มาดื่มเป็นเพื่อนพ่อหน่อย เรียกพ่อหนุ่มคนนั้นมาด้วย ต้นไม้ด้วยนะ ถือว่าวันนี้วันดี ม
ยัยเลขาที่รัก หลายท่า
ตอนนี้ทุกคนมาอยู่ ภายในห้องทำงานของป้ามณีเรียบร้อยแล้ว ไม่ต้องสงสัยทันทีที่ป้ามณีโทรหา พ่อแม่ฉัน และพี่เหนือโทรหาพ่อแม่ตัวเอง การเดินทางจากกรุงเทพ-โคราช เป็นระยะทางที่ใกล้ไปโดยถนัดตา พ่อแม่ฉันให้ต้นไม้น้องชายฉันขับรถมาให้ ส่วนพ่อแม่ของพี่เหนือให้พี่นิวตันขับรถมาให้โดยมีปลายฝันนั่งมาเป็นเพื่อนพี่นิวตันด้วย ทั้งหมดมองหน้าฉันกับพี่เหนือ"ยัยขวัญมีเรื่องอะไรหรือเปล่าถึงได้โทรหาพ่อกับแม่ฉันให้มาหาแกกับพี่เหนือถึงเขาใหญ่"ปลายฝันกระซิบถามฉันด้วยเสียงที่แผ่วเบาได้ยินกันแค่สองคน"เฮ้ย ! เดี๋ยวแกก็รู้นั่งฟังก่อน"ฉันถอนหายใจออกมาอย่างรู้สึกท้อข้างในหัวใจ"โอเค ไม่ถามแกก็ได้"ปลายฝันส่งสายตามองค้อนมาทางฉัน"เราเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าคะ ลูกชายพวกคุณมาล่วงเกินหลานสาวถึงรีสอร์ทของฉัน"เสียงคุณป้ามณีเอ๋ยขึ้นด้วยเสียงที่แข็งก้าวไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง"มันเป็นเรื่องของเด็ก ๆ พวกเราเป็นผู้ใหญ่ไม่ควรเข้าไปยุ่งนะครับ"พ่อพี่เหนือเอ๋ยขึ้นบ้าง"แต่เรื่องของเด็ก ๆ คือหลานสาวฉันนะที่เสียหาย"คุณป้าเอ๋ยสวนขึ้นทันควัน "คุณป้าคะขวัญผิดเองคะที่"ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบประโยคคุณป้าฉันก็เอ๋ยขึ้นมาทันควัน"หยุดเลยยัยขวัญทาง
ยัยเลขาที่รัก โป๊ะแตก
ช่วงเช้าของวัน"นี่เห็นคุณขวัญไหมทำไมไม่ลงมาสักที"ป้ามณีหันมาถามพนักงานด้วยความสงสัย เพราะตอนเช้าของทุกวันต้องเห็นหลานสาวลงมาดื่มกาแฟในช่วงเช้าของทุกวัน"ยังไม่เห็นเลยคะ หนูมาทำงานตั้งแต่ 8:00 แล้วยังไม่เห็นคุณขวัญลงมาทานข้าวและดื่มกาแฟเลย"พนักงานเอ๋ยบอกเจ้าของรีสอร์ท"เป็นอะไรหรือเปล่านะ เอากุญแจห้องคุณขวัญมาให้ฉันหน่อย"คุณป้ามณีรู้สึกเป็นห่วงหลานสาวขึ้นมาทันทีเอ๋ยบอกสาวพนักให้เอากุญแจห้องพักของหลานสาวมาให้"ได้คะ"พนักงานสาวเอ๋ยตอบรับหมุนร่างบางเดินไปหยิบกุญแจที่วางอยู่ในลิ้นชักของเคาเตอร์ประชาสัมพันธ์ส่งให้เจ้านาย คนเป็นเจ้านายรับกุญแจห้องพักรีบสาวเท้าไปยังห้องพักของหลานสาวด้วยความเร่งรีบป้ามณีเคาะประตูเรียกหลานสาวอยู่หลายรอบคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นหลานไม่เปิดประตูให้คนเป็นป้าเสียทีด้วยความร้อนใจกลัวว่าหลานจะไม่สบายจึงรีบไขกุญแจเปิดประตูห้องเข้าไปกวาดสายตายาวไปทีละจุดเปิดประตูห้องน้ำก็ไม่เห็นหลานสาว หญิงที่อายุล่วงเลยมาจนจะใกล้เลข 60 หันมาถามพนักงานสาวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ อย่างร้อนใจ"อ้าวขวัญไม่อยู่ในห้องจะไปไหนได้อีก เธอแน่ใจใช่ไหมว่าไม่เห็นคุณขวัญจริง ๆ"คนเป็นนายพึมพำให้ลูกน้องสาวได้ยิน
ยัยเลขาที่รัก ลงโทษ 🔞
@ Love 9ก๊อก ก๊อก ฉันเคาะไปที่ประตูห้องที่พี่เหนือพักอยู่ แต่ไม่มีสัญญาณว่าคนข้างในจะเปิดประตูห้องพักให้ฉันสักที ฉันเลยลองเอื้อมมือไปบิดที่ลูกบิดหมุนไปมาเปิดประตูห้องพัก Love 9 ดูเอ๊าไม่ได้ล๊อกเหรอเนี่ย ฉันมองเข้าไปภายในห้องที่ตอนนี้ข้างในมืดสนิทหัวคิ้วขมวดขึ้นมาชนกันจนเป็นปม ฉันเลยถือวิสาสะเดินเข้าข้างในห้องพร้อมกับเรียกคนตัวโตไปด้วย"พี่เหนืออยู่ไหมคะ"ฉันเอ๋ยเรียกด้วยเสียงที่ไม่ดังมาก"พี่เหนือขวัญมาแล้วคะ"เงียบไม่มี สัญญาณว่าจะมีพี่เหนืออยู่ข้างใน "ไปไหนของเขาหนอ" ได้แต่พึมพำคนเดียวเบาๆ"อุ๊ย ! ปล่อยนะใครเนี่ย"ฉันอุทานออกมาเสียงดังตื่นตกใจที่จู่ ๆ ก็มีคนเข้ามาสวมกอดฉันจากทางด้านหลัง แต่กลิ่นหอมเฉพาะตัวทำให้ฉันจำได้ว่าเป็นใคร"พี่เองครับ"พี่เหนือเอ๋ยบอกฉัน พร้อมกับโน้มใบหน้าคมมาคลอเคลียที่ซอกคอฉันไปมา"พี่เหนือจะทำอะไรปล่อยก่อนสิคะ"ฉันย่นคอเข้าหากันทันทีเพราะลมหายใจที่แผ่วร้อนรดลงที่ต้นคอฉันมันทั้งรู้สึกขนลุกและจักจี้ในเวลาเดี๋ยวกัน"เรื่องอะไรพี่จะปล่อย พี่ลงโทษน้องขวัญที่ทิ้งพี่ให้อยู่คนเดี๋ยว"คนตัวโตเอ๋ยบอกริมฝีหนายังคงไม่ละออกจากต้นคอฉัน"อย่าคะพี่ น้องจักจี้"ฉันดันหน้าคนหน้
ยัยเลขาที่รัก ง้อ
การอยู่ช่วยงานป้าที่ฟ้ามณีรีสอร์ทก็ไม่เลวมีอะไรให้ทำเยอะแยะจนบ้างครั้งฉันลืมเรื่องเศร้าไปได้เยอะ แต่เมื่อไรที่กลับมาถึงห้องพักใจไม่รักดี กลับดันไปคิดถึงคนที่ทำให้เจ็บทุกครั้งฉันส่งจดหมายลาออกให้พี่เหนือเรียบร้อยแล้วทางอีเมล์คงไม่มีเรื่องอะไรต้องเจอหน้ากันอีก สายตาทอดมองออกไปนอกหน้าต่างห้องพักดูวิวภูเขาที่เขียวชะอุุ่ม หัวใจก็เริ่มคิดถึงคนที่ไม่อยากเจออีกแล้ว เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นทำให้ฉันหลุดออกจากพวัง มือเรียวหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นดูหน้าจอปลายฝัน [ขวัญแกเป็นไงบ้าง] เสียงจากปลายสายดังขึ้นเมื่อฉันกดรับเป็นเสียงที่ราบเรียบแต่ทำไมใจฉันต้องว้าวุ่นด้วยก็ไม่รู้ขวัญข้าว [สบายดีแก โทรมามีอะไรหรือเปล่า] ฉันเอ๋ยถามเพื่อนสนิทเหมือนทุกครั้งปลายฝัน [ มีสิ วันที่ 9 นี้ที่แกตกลงจะมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวฉัน ยังเหมือนเดิมอยู่ไหม อีกอย่าง ฉันไม่รู้ว่าจะหาใครแทนอกด้วย] อ่อจริงสิ ใกล้ถึงงานแต่งงานเพื่อนแล้ว ฉันเสียใจจนลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท แล้วนี่ดันไปตกปากรับคำว่าจะไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้อีกขวัญข้าว [ก็ต้องไปอยู่แล้ว แกแต่งงานทั้งที] ฉันเอ๋ยบอกเพื่อนเมื่อถึงวันนั้นจริงฉันคงจะทำใจยอมรับกับชะตากรรมข้างหน้าได้
