แชร์

บทที่ 681

ผู้เขียน: จูน
ต่อมาก็จะมีการพลิกหน้าหนังสือจำนวนมาก เพื่อค้นหาว่าที่ใดมีการบันทึกเกี่ยวกับละมั่งโลหิตเอาไว้บ้าง

อย่างไรก็ตาม พลิกหาไปครึ่งค่อนวัน ก็มองไม่เห็นข้อมูลบันทึกเกี่ยวกับละมั่งโลหิตเลยแม้แต่น้อย ขณะที่กำลังเศร้าหดหู่อยู่นั้น หยวนพ่านก็ออกมาจากวัง

เขาได้ยินถึงละมั่งโลหิต ถึงกับตกตะลึงอยู่ชั่วครู่หนึ่ง จึงขมวดคิ้วแล้วครุ่นคิด จากนั้นก็เอ่ยกับมู่หรงเจี๋ยว่า “กระหม่อมได้ยินมาว่าในวังของแคว้นต้าเหลียงมีเขาละมั่งโลหิตอยู่คู่หนึ่ง ในอดีตนั้นเป็นของท่านหมอเวินอี้ ภายหลังมอบให้กับองค์หญิงใหญ่จิงมั่ว ได้ยินมาว่าภายหลังองค์หญิงใหญ่ได้มอบให้กับองค์รัชทายาทของแคว้นต้าเหลียง”

คำพูดของหยวนพ่าน ทำให้ทุกคนเลือดสูบฉีดขึ้นโดยที่ไม่ต้องสงสัย

เพราะว่าคืนวันนี้องค์รัชทายาทของแคว้นต้าเหลียงก็จะมาถึงเมืองหลวงแล้ว หากว่าเขามีเขาของละมั่งโลหิตจริง และยินยอมที่จะให้หยิบยืม ใช้ม้าเร็วรีบไปยังแคว้นต้าเหลียงแล้วกลับมา ก็คงจะประมาณสิบวัน

ตอนนี้แมลงเจ็ดส่วนสามารถอยู่ในร่างกายได้เจ็ดวัน เมื่อนำแมลงเจ็ดส่วนออกมาแล้ว ก็ยังคงฝังเข็มได้อีกครั้ง ก็จะมีเวลาอีกสามวัน รวมกันก็จะเป็นเวลาสิบวัน

องค์รัชทายาทแคว้นต้าเหล
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 682

    พวกเขาวิเคราะห์กันว่า ที่องค์รัชทายาทแคว้นต้าเหลียงร้องขอที่จะมาด้วยตนเอง หากว่ารู้ว่าจ้วงจ้วงฆ่าตัวตายเพื่อชายหนุ่มคนอื่นแล้ว ก็ไม่แน่ว่าเขาจะยอมช่วยเหลือ เพราะฉะนั้นแล้ว ทางเลือกที่ดีที่สุดคือทำให้เขาเมาไปเสียก่อนเจ็ดแปดส่วน ก่อนที่จะเริ่มเอ่ยปาก เมื่อเขาเอ่ยออกมาว่ามอบให้ แล้วเขียนหนังสือออกมาแล้ว จึงสั่งให้คนรีบออกนอกเมือง มุ่งหน้าไปยังแคว้นต้าเหลียงในทันที หนี่หรงและซูชิงเองก็รออยู่ด้านนอกแล้ว รอเมื่อได้รับหนังสือแล้วก็ออกเดินทางไปในทันที แต่เห็นได้ชัดว่าองค์รัชทายาทของต้าเหลียง และองค์รัชทายาทของต้าโจวนั้นแตกต่างกันออกไป เขาดื่มไปแล้วรอบหนึ่ง แต่กลับไม่พบว่ามีอาการมึนเมาใด เมื่อเงยหน้าขึ้น สายตายังคงเปล่งประกายเฉียบคมอยู่ “ท่านอ๋อง มีอันใดเอ่ยออกมาเถิด” เขามองออก งานเลี้ยงในคืนวันนี้ถูกจัดขึ้นอย่างกะทันหัน โดยทั่วไปแล้ว เมื่อมีทูตเข้ามายังแคว้น งานเลี้ยงจะถูกจัดขึ้นในวันรุ่งขึ้น วันแรกจะต้องให้ท่านทูตได้พักผ่อนกันก่อน ทว่าเขานั้นแม้แต่น้ำก็ยังไม่ได้ดื่ม ก็ถูกดึงมาถึงที่นี่ เขาเองก็รู้ ผู้สำเร็จราชการแทนน้อยนักที่จะจัดการงานเลี้ยงเพื่อต้อนรับคน หรือว่าอาจจะไม่มี อีกทั้

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 683

    คำพูดของซ่งรุ่ยหยาง เป็นเหมือนกับน้ำเย็นในจาน ทำลายความหวังของทุกคนลงไป จื่ออันยังคงไม่ยอมแพ้ “เขาละมั่งโลหิตมีเป็นคู่ ถูกหลิวเย่ว์ขโมยไปข้างหนึ่ง ยังคงเหลืออีกข้างหนึ่ง?” คำพูดของซ่งรุ่ยหยาง ดับความฝันสุดท้ายของจื่ออัน “นางขโมยออกไปคู่หนึ่ง” ความหวังที่เพิ่งจะเกิดขึ้น ถูกทำลายลงไปอีกครั้ง ความรู้สึกเช่นนี้ช่างยากจะรับได้ อ๋องเหลียงรู้สึกแย่มากที่สุด อ๋องเหลียงเป็นผู้ที่ต้องทนทุกข์มาโดยตลอด ซ่งรุ่ยหยางยังคงถามถึงเรื่องของจ้วงจ้วงต่อ จื่ออันไม่ได้ปิดบังใด นำเรื่องที่นางฆ่าตัวตายและเซียวเซียวสละชีพเล่าออกมา ซ่งรุ่ยหยางได้ฟังแล้วก็รู้สึกซาบซึ้งใจ ถอนหายใจออกมาติดต่อกัน ก่อนที่จะแสดงออกมาว่าต้องการจะไปเยี่ยมจ้วงจ้วง ทุกคนต่างก็รู้สึกชื่นชมเขา เพราะอย่างไรแล้วในปีนั้น เขาและจ้วงจ้วงก็มีสัญญาหมั้นหมายกันอยู่ แต่กลับถูกต้าโจวยกเลิกงานอภิเษกเสีย คราวนี้ยังคงยืนกรานที่จะมาขออภิเษก ทว่าก็เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น เขาไม่แม้แต่จะมีความโมโหเพียงนิด จื่ออันรู้สึกว่ารัชทายาทของต้าเหลียงผู้นี้ก็ดูจะเป็นคนเจ้าอารมณ์ งานเลี้ยงครั้งนี้จนถึงท้ายที่สุดแล้ว ทุกคนต่างก็ไม่มีใจที่จะดื่มเหล้ากันอีก

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 684

    หวงไท่โฮ่วตกตะลึง จ้วงจ้วงเป็นองค์ถึงองค์หญิงเจิ้นกั๋ว และยังเป็นอาแท้ ๆ ของหนานหวายอ๋อง หากว่านางจากไป หนานหวายอ๋องก็ต้องกลับมา ตามกฎเกณฑ์ของบรรพชน จักรพรรดิฮุ่ยทรงสนับสนุนการปกครองด้วยกฎของความเมตตาและกตัญญู หากว่าไม่ออกพระราชเสาวนีย์เรียกเขากลับมาแล้ว ก็จะขัดต่อกฎของความเมตตาและกตัญญูของจักรพรรดิฮุ่ย แต่ว่าเมื่อเกลับมาแล้ว จะก่อให้เกิดคลื่นลมพายุขึ้นอีกหรือไม่? กุ้ยไท่เฟยเอ่ยออกมาเสียงเบา “ข้ารู้ว่าในใจของท่านพี่กังวลเรื่องใดอยู่ แต่วางใจเถิด ข้าจะจับตาดูเขา เขาเองก็ถือว่าเติบโตขึ้นมาพร้อมกับองค์หญิง มีความสัมพันธ์กันเหนียวแน่น หากว่าไม่ให้เขากลับมาส่งองค์หญิงแล้ว เกรงว่าเขาจะเสียใจไปตลอดชีวิต” หวงไท่โฮ่วเอ่ย “เรื่องนี้ ข้าจะเก็บไว้คิด” กุ้ยไท่เฟยเองก็ไม่ได้บีบบังคับต่อ เพียงแต่เอ่ยออกมาเสียงเบา “ใช่แล้ว ท่านก็ค่อย ๆ คิด เพราะอย่างไรแล้ว ท่านถึงจะเป็นเสด็จแม่เขา” หวงไท่โฮ่วเงยหน้าขึ้นมา ค่อย ๆ ขมวดคิ้วออกมา คำพูดนี้ไม่ใช่บีบคับ แต่ก็ทำให้นางต้องคิดอย่างรอบคอบ อีกทั้งต่อให้ไปถามสำนักพิธีการ ไปถามอ๋องหลี่แล้วนั้น ตามกฎเกณฑ์แล้ว เขาก็สมควรกลับมา กุ้ยไท่เฟยออกจากวังไป

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 685

    ซุนชั่นส่ายศีรษะออกมา “มีเท่าใดกัน?” กุ้ยไท่เฟยเหลือบมองเขา “ที่ตระกูลซุนของพวกเรามียังไม่เท่ากับนิ้วก้อยของนางเลย” ซุนชั่นตื่นตกใจขึ้นมา “มีมากมายถึงเพียงนั้นเชียวหรือ?” “ตอนนี้เจ้ายังคิดว่าแต่งงานกับนางเป็นเรื่องที่น่าน้อยเนื้อต่ำใจอยู่อีกหรือไม่?” กุ้ยไท่เฟยเหลือบมองไปยังเขา ซุนชั่นหัวเราะออกมาเบา ๆ “ยังคงเป็นท่านป้าเล็กที่รักข้าอยู่ ได้ วันพรุ่งนี้ข้าจะเข้าวังไปบอกกับหวงไท่โฮ่ว” “อืม ไปเถิด!” กุ้ยไท่เฟยโบกมือออกไป ซุนชั่นจากไปด้วยความขอบคุณ ท่าทางการเดินของเขาดูบางเบาขึ้น องค์รัชทายาทแคว้นต้าเหลียงไปเยี่ยมจ้วงจ้วง จ้วงจ้วงยังคงสวมชุดแต่งงานชุดนั้นอยู่ เขาถอนหายใจออกมาเบา ๆ “ในปีนั้น ข้ากับนางทำการหมั้นหายกัน แต่จริง ๆ แล้วก็รู้ว่าในใจของนางมีคนอื่นอยู่ ทว่าข้าเองก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะว่าข้าเองก็มีคนในใจอยู่แล้ว เพียงแค่ร่วมมือกัน สองแคว้นแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กัน อย่างไรแล้วก็เป็นเรื่องที่ดี แต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะเหตุนี้ จึงจำให้เกิดเรื่องตามมามากมาย” จื่ออันได้ยินคำพูดนี้แล้ว ก็นึกถึงเรื่องหัวหน้าพรรคหลิวเย่ว์ที่เขาเอ่ยถึงขึ้นมาได้ ไม่รู้ว่าคนที่เขาบอกว่าชอบคนนั้นจะเป็นนา

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 686

    จากนั้นฉินจือก็ยังคงนำแม่นางคนนั้นเข้ามา ก็พบเข้ากับตาวเหล่าต้าที่กำลังรีบพุ่งเข้ามาเอ่ย “คุณหนูใหญ่ เฉินไท่จวินขอเชิญท่านรีบไปสักรอบ บอกว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลเฉินล้มลงขาหักแล้ว” จื่ออันตื่นตกใจ “ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้ไปได้?” ตาวเหล่าต้าเอ่ยออกมา “ทางด้านตระกูลเฉินส่งคนมาบอกว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลเฉินรู้ว่าองค์หญิงใหญ่เกิดเรื่องขึ้น รีบวิ่งหนีปีนขึ้นกำแพงออกมา แต่ก็ไม่คิดว่าจะตกลงมา” จื่ออันส่งเสียงร้องออกมา “ช่วงนี้ช่างมีเรื่องให้กังวลใจน้อยเสียเมื่อใดกัน” นางเอ่ยสั่งหมอหลวงที่คอยรับใช้อยู่ด้านหลัง “อีกประเดี๋ยวเมื่อฉินจือนำแม่นางคนนั้นเข้ามา เจ้าตรวจสอบให้ดี ๆ ว่าที่นางนำมานั้นคือเขาละมั่งโลหิตหรือไม่ อย่าเพิ่งรีบร้อนให้รางวัล” “พ่ะย่ะค่ะ เข้าใจแล้วพระชายา!” หมอหลวงเอ่ย หลังจากที่จื่ออันสั่งหมอหลวงเอาไว้แล้ว ก็นำกล่องยาและตาวเหล่าต้าออกจากประตูไป ในตอนที่นางออกจากประตูไปนั้น นางก็ได้พบกับแม่นางคนนั้นที่ฉินจือนำเข้ามา เมื่อเห็นว่านางอายุราวสิบห้าสิบหกปี ท่าทางดูอ่อนหวาน มวยผมสองข้าง ดวงตากลมโต เมื่อพบจื่ออันแล้ว ก็มองมายังจื่ออันด้วยความประหลาดใจ จื่ออันหยุดลง เอ่ยสั่งกับฉินจื

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 687

    อ๋องเหลียงคิดจะดึงมือกลับมา ทว่าอี๋เอ๋อร์กลับจับมือของเขาแน่นไม่ยอมปล่อยออกมา ท่าทีดูตื่นเต้นยินดียิ่งนัก อ๋องเหลียงทำได้เพียงเอ่ยออกมา “เอาล่ะ อี๋เอ๋อร์ เจ้ากลับไปก่อน ข้ายังมีเรื่องให้ต้องทำอีก รอข้าจัดการธุระเสร็จแล้ว ค่อยไปเที่ยวเล่นหาเจ้า” อี๋เอ๋อร์ปล่อยเขา พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง “เจ้าค่ะ ท่านรีบเข้าไปเถิด องค์หญิงรอความช่วยเหลืออยู่” อ๋องเหลียงมองยังนางด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง เอ่ยเคร่งขรึมออกมา “แล้วค่อยพบกัน!” เมื่อเอ่ยจบ ก็นำพ่อบ้านเข้าไป อี๋เอ๋อร์มองเขาเข้าไปด้วยความชื่นชอบ เดิมทีคิดจะจากไป ทว่าก็คิดว่าไม่ได้พบกับเขามานานแล้ว ไม่สู้รอเขาออกมาพูดคุยกันแล้วค่อยจากไป เพราะฉะนั้น นางจึงนั่งลงตรงขั้นบันได อย่างต้องการจะรออ๋อง เหลียงให้ออกมา ภาพฉากนี้ ล้วนแต่ตกลงในสายตาขององค์รัชทายาท เขามาถึงช้าไปกว่าอ๋องเหลียงเพียงครู่เดียว เป็นฮองเฮาที่ให้เขามา ในตอนที่เขาไม่รู้ว่าจะไปที่ใด ก็เลยมาที่แห่งนี้สักครู่ แล้วค่อยกลับไปรายงาน เขาไม่เคยพบกับสายตาของเจ้าเศษสวะนั้นมองหญิงสาวเช่นนี้มาก่อนเลย เขาคิดว่าหญิงสาวผู้นี้จะต้องมีความหมายไม่ง่ายดายต่อเขาอย่างแน่นอน “รู้หรือไม่ว่านางเป็น

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 688

    เขาเคยพบกับอี๋เอ๋อร์มาก่อน ในตอนที่อ๋องเหลียงรู้จักกับอี๋เอ๋อร์นั้น เขาเองก็อยู่ด้วยพอดี ทว่าเขาก็ส่ายศีรษะออกมาทันที อี๋เอ๋อร์จะมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกัน? และต่อให้มา ก็ไม่มีทางที่จะขึ้นรถม้าขององค์รัชทายาท เขาผูกม้าเสร็จแล้วก็เข้าไป เมื่อมองเห็นอ๋องเหลียง ก็ยิ้มแล้วเอ่ยออกมา “เมื่อครู่นี้ข้ายังคิดว่ามองเห็นอี๋เอ๋อร์เสียอีก” อ๋องเหลียงไม่ได้ตอบกลับ ท่าที่สูญเสียอย่างเห็นได้ชัด ส่วนจื่ออันที่ไปยังจวนตระกูลเฉินนั้น เมื่อมองเห็นหลิวหลิ่ว นางก็ตื่นตกใจขึ้นมา บาดแผลนั้นไม่ได้สาหัสนัก แต่ทว่านางกลับดูซูบผอมไปอย่างมาก ใบหน้ารูปไข่กลมนั้นผอมจนกลายเป็นใบหน้าเมล็ดแตงโม คางแหลมคมราวใบมีด เดิมที่มีดวงตาโตอยู่แล้ว มาตอนนี้กลับโตเสียจนน่าตกใจ หลิวหลิ่วเมื่อเห็นนางเข้าก็กอดเอาไว้ แล้วร้องไห้ออกมา “จื่ออัน ข้ารู้เรื่องขององค์หญิงกับพี่ใหญ่เซียวเซียวแล้ว ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้? ในใจของข้ารู้สึกแย่ยิ่งนัก” เสียงร้องไห้ของหลิวหลิ่วนั้นดูเหมือนว่าจะติดต่อกันได้ ร้องไห้ออกมาอย่างรุนแรง และแทบจะไม่ปกปิดใด ๆ นางร้องไห้เสียจนทำให้น้ำตาของจื่ออันไหลรินลงมา เฉินไท่จวินที่นั่งสูบบุหรี่ไอน้ำอยู่

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 689

    เหล่าไท่จวินเมื่อเอ่ยแล้วก็ทำตามนั้น เมื่อจื่ออันเพิ่งจะจากไป นางก็สั่งคนให้เตรียมรถม้าไปจวนโหว การกระทำที่กล้าหาญบางคราวก็ดูน่ากลัว โดยเฉพาะคนที่เคยอยู่ในสนามรบมาก่อน จื่ออันกลับมายังจวนองค์หญิง ระยะนี้นางถือว่าจวนองค์หญิงนั้นเป็นบ้านของตนเองเสียแล้ว เข้าจวนมาก็ถามกับหมอหลวง “ที่แม่นางคนนั้นนำมาเป็นเขาละมั่งโลหิตหรือไม่?” หมอหลวงเอ่ย “ทูลพระชายา นางไม่ได้นำมา เพียงแต่บอกว่ามารดาของนางมีเขาละมั่งโลหิต ภายหลังให้นางดูรูปภาพ นางบอกว่าสีไม่ถูกต้อง เช่นนั้นก็คงจะไม่ถูกต้องแล้ว” “สีไม่ถูกต้อง? นางบอกว่าสีมันเป็นอย่างไร?” จื่ออันเอ่ยถาม “นางบอกว่าเป็นสีเหลือง ที่มีร่องรอยของสีโลหิต” หมอหลวงเอ่ยตอบกลับ จื่ออันคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาละมั่งโลหิตเป็นเพราะปัญหาทางด้านการจัดเก็บ ก็อาจจะทำให้เกิดสถานการณ์ของการเปลี่ยนสีขึ้น ควรจะตรวจสอบสักเล็กน้อยจะเป็นการดี “นางทิ้งที่อยู่เอาไว้หรือไม่? จะต้องไปดูด้วยตนเอง” หมอหลวงเอ่ย “ไม่มีพ่ะย่ะค่ะ แต่รู้ชื่อของนาง เหมือนจะเรียกว่าหวังอี๋เอ๋อร์” หวังอี๋เอ๋อร์? ชื่อนี้ช่างคุ้นเคยนัก เซียวท่าที่เพิ่งจะเดินเข้ามา เมื่อได้ยินคำของหมอหลวง เขาก็รีบร้

บทล่าสุด

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1168

    ร่างกายของแม่ทัพเฒ่าฉินสั่นสะท้านด้วยความโกรธ “เจ้าสาปแช่งปู่รึ เจ้าเคยคำนึงถึงญาติพี่น้องหรือไม่?”เมื่อหมอหลวงมาถึง กลับไม่มีคนในตระกูลฉินคอยเฝ้าเขาอยู่ในห้อง ดังนั้นจึงมีเพียงแต่บ่าวรับใช้หลังจากตรวจสอบอาการเสร็จ หมอหลวงก็กล่าวด้วยสีหน้าตกตะลึง “ท่านแม่ทัพเฒ่า เมื่อไม่กี่วันมานี้ท่านได้ไปที่ใดมา? แล้วท่านเคยเข้าไปในพื้นที่โรคระบาดหรือไม่?” “ไม่เคย ข้าไม่เคยไปที่นั่น” สีหน้าของแม่ทัพเฒ่าเปลี่ยนไปเล็กน้อย เมื่อได้ยินคำพูดของหมอหลวง “ท่านกำลังสงสัยว่าข้าติดเชื้อโรคระบาดใช่หรือไม่?”“อาการช่างคล้ายคลึงกันยิ่งนัก” หมอกลวงกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด“เป็นไปไม่ได้!” แม่ทัพเฒ่าฉินรู้สึกตื่นตระหนกอย่างมาก “ท่านวินิจฉัยผิดหรือไม่?”“ข้าจะจัดยาให้ท่านสองชนิดก่อน หากดื่มยาเหล่านี้แล้วไม่ได้ผล เช่นนั้นไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแล้วขอรับ” หมอหลวงกล่าวแม่ทัพเฒ่าฉินกล่าวด้วยความลนลาน “ฉินโจวบังคับให้ท่านพูดเช่นนี้ใช่หรือไม่?”หมอหลวงรู้สึกประหลาดใจ “แม่ทัพเฒ่า ท่านหมายความว่าอย่างไร? เหตุใดแม่ทัพฉินถึงต้องบังคับให้ข้าพูดเช่นนี้?”หมอหลวงชะงักไปชั่วครู่หนึ่งแล้วโพล่งถาม “ท่านเคยพูดคุยกับองค์ชายเ

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1167

    นางสามารถเสียสละได้ แต่จะไม่มีทางทรยศต่อประชาชนเป่ยโม่เด็ดขาดสำหรับความจงรักภักดีต่อองค์จักรพรรดิและประเทศชาติ นางจะต้องรักประชาชนก่อน จึงจะสามารถภักดีต่อองค์จักรพรรดิได้ฉินโจวกล่าวคำเบา “ข้าเข้าไปในพระราชวังเพื่อเชิญหมอหลวงแล้ว ท่านปู่พักผ่อนก่อนเถิด ข้าจะออกไปเดินเล่นรับลมสักหน่อย”ดวงตาของแม่ทัพเฒ่าฉินอัดแน่นด้วยความโกรธ แต่ก็พยายามอย่างหนักเพื่อระงับมันฉินโจวเดินออกจากห้อง และเห็นว่าฉินเป้าน้องชายของตนนั่งอยู่ที่สวน เมื่อเห็นนางเดินออกมา เขาก็ถามว่า “ท่านปู่เป็นอย่างไรบ้าง?”ฉินโจวจำคำพูดของท่านปู่ได้อย่างแม่นยำ จึงเมินเฉยต่อเขาและตอบอย่างใจเย็น “เข้าไปดูด้วยตนเองสิ”ฉินเป้าคลี่ยิ้ม แต่มันกลับดูอ้างว้างอย่างยิ่ง “ข้าได้ยินสิ่งที่ท่านปู่พูดกับท่านแล้ว ข้าไม่อยากเข้าไป”ฉินโจวตกตะลึง “เพราะเหตุใด เขาทุ่มเทความพยายามทั้งหมดไปกับหารวางแผนเพื่อเจ้า เจ้าควรขอบคุณท่านปู่สิ”ฉินเป้าหัวเราะเยาะ “จริงรึ? หากเขาทอดทิ้งท่านเพื่อตระกูลได้ ในอนาคตเขาจะไม่ทอดทิ้งข้าหรือ? ข้าไม่ต้องการชื่อเสียงหรือความดีงามใด ๆ พวกมันไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการเลย”ฉินโจวดูถูกน้องชายมาโดยตลอด เพราะเขาไม่ได

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1166

    ทั้งสองคนเดินออกไปและหยุดอยู่บนทางเดิน หมอมองฉินโจวพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด “ท่านแม่ทัพ ข้ากำลังสงสัยว่าท่านแม่ทัพเฒ่าจะป่วยด้วยโรคระบาดขอรับ”ฉินโจวตกตะลึง “โรคระบาด? เป็นไปได้อย่างไร? ปู่ของข้าไม่เคยออกไปข้างนอก และไม่เคยติดต่อกับผู้ป่วยโรคนี้เลย แล้วเขาจะติดเชื้อโรคระบาดได้อย่างไร?”“ข้าเคยรักษาผู้ป่วยโรคระบาดมาก่อน ซึ่งอาการคล้ายคลึงกันอย่างมาก ผู้ป่วยจะมีไข้สูง ไอ ตาแดง หายใจเร็วขึ้น เมื่อเกิดอาการเหล่านี้พร้อมกันจะอันตรายอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นโรคนี้ยังไม่มีวิธีรักษาให้หายขาดขอรับ” หมอกล่าว“เป็นไปไม่ได้ หากจะติดเชื้อโรคระบาดก็ต้องสัมผัสกับผู้ป่วยที่มีเชื้ออยู่แล้ว แต่ท่านปู่ของข้าไม่เคยใกล้ชิดคนเหล่านั้นเลย แล้วเขาจะติดเชื้อได้อย่างไร?” ฉินโจวยังคงไม่เชื่อหมอประสานหมัด “ทั้งหมดนี้คือคำวินิจฉัยของข้า หากท่านแม่ทัพไม่เชื่อ ก็สามารถขอให้หมอคนอื่นมาตรวจดูได้ หรือท่านจะพาเขาไปที่พระราชวัง และขอให้หมอหลวงช่วยตรวจอาการ ข้าไร้ความสามารถ จึงอาจวินิจฉัยผิดพลาดได้ ลาก่อนขอรับ ๆ!”สิ้นคำ หมอก็หยิบกล่องยาแล้วออกไปโดยไม่เขียนใบสั่งยาด้วยซ้ำฉินโจวสับสนไม่น้อย ท่านปู่ติดเชื้อโร

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1165

    หัวใจของฉินโจวเย็นเยียบราวกับน้ำ “ใช่ ตราบใดที่ข้าตายในสนามรบ ตระกูลฉินก็ยังจะเป็นผู้กล้า และเป็นขุนนางผู้มีเกียรติ”แม่ทัพเฒ่าฉินเงียบไปครู่ใหญ่ จากนั้นกล่าวคำเบา “ในฐานะหลานสาวตระกูลฉิน มันเป็นหน้าที่ของเจ้าที่ต้องเสียสละเพื่อชื่อเสียง และรากฐานของตระกูล”ฉินโจวกำหมัดแน่นด้วยความไม่พอใจ “หลายปีที่ผ่านมานี้ ข้ายังทำไม่พออีกหรือ? ตอนนี้มีใครในตระกูลฉินบ้างที่ไม่เกาะกินเลือดนี้ของข้า?”แม่ทัพเฒ่าฉินลุกยืนขึ้นพลางกล่าวอย่างเย็นชา “ข้าเคยเตือนเจ้าแล้ว คราวนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เจ้าจะต้องเข้าไปในพระราชวัง ข้าให้คำมั่นกับฮองเฮาเฉาแล้ว ว่าวันนี้เจ้าจะไปที่นั่นเพื่อทูลขอรับคำสั่ง หากเจ้าไม่ไป ข้าก็จะรับคำสั่งและออกรบด้วยตนเอง”“ท่าน...” ฉินโจวมองเขาด้วยสายตาโศกเศร้า “ท่านปู่ ข้าก็เป็นหลานสาวของท่านเหมือนกัน ท่านไม่สงสารข้าบ้างหรือ?”“ปู่สงสารเจ้าสิ แต่ภารกิจหน้าที่ของตระกูลฉินจะต้องถูกส่งต่อ ตอนนี้น้องชายของเจ้าโตพอแล้ว เจ้าจะต้องพาเขาไปสร้างความสำเร็จทางการทหารด้วย และเจ้าจะได้รับส่วนแบ่งของน้องเจ้า เมื่อถึงเวลานั้น ตระกูลฉินก็จะได้ผู้สืบทอดคนใหม่”ฉินโจวผงะไปชั่วครู่ ก่อนระเบิดหัวเราะ

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1164

    เมื่อได้ยินคำพูดของฉินโจว แม่ทัพเฒ่าฉินก็โมโหมากจนเคราสั่นสะท้าน “อาโจว อะไรจะสำคัญไปกว่าการบรรลุเป้าหมายอันยิ่งใหญ่? องค์จักรพรรดิเพียงต้องการขยายอาณาเขตของแคว้น เจ้าควรรู้เอาไว้ว่าเมื่อเรายึดครองต้าโจวสำเร็จ เป่ยโม่จะมีพื้นที่เพิ่มมากกว่าครึ่งหนึ่ง และมันจะเป็นความดีความชอบของตระกูลฉิน ทำให้ตระกูลของเราถูกจดจำไปหลายชั่วอายุคน! นี่ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าต้องการมาตลอดรึ? เจ้าไม่ต้องการบอกคนทั้งโลก ว่าแม้ฉินโจวจะเป็นสตรี แต่นางก็สามารถประสบความสำเร็จได้อย่างผ่าเผยหรือ?”ฉินโจวมองดูใบหน้าที่ฉายแววตื่นเต้นปนโกรธเกรี้ยวของปู่ ทันใดนั้นนางก็สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติถูกต้อง มันคือความต้องการของนาง แต่ความสำเร็จของนางจะต้องไม่แลกกับการเหยียบย่ำกระดูกของประชาชนชาวเป่ยโม่นางรักเป่ยโม่และหวังที่จะขยายอาณาเขตของแคว้น นอกจากนี้นางยังต้องการเสาะหาดินแดนอุดมสมบูรณ์เพื่อประชาชน เพราะหวังว่าพวกเขาจะสามารถอยู่อาศัยและทำกินอย่างสงบสุข และพึงพอใจโดยไม่ต้องทนทุกข์จากการพลัดถิ่นอย่างไรก็ตาม ในตอนนี้หากต้องการบรรลุอำนาจ นางจำต้องสละชีวิตประชาชนจำนวนมาก และนำเงินภาษีของทุกคนมาใช้ในการทำสงคราม ทำให้โรคร

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1163

    มือสังหารเหล่านั้นแต่งกายคล้ายกับชาวต้าโจวและสวมหน้ากากผ้าสีดำ กลุ่มคนนิรนามราวเจ็ดถึงแปดคนกระโดดลงมาจากท้องฟ้ากลางวันแสก ๆ ทันทีที่เท้าของคนเหล่านั้นแตะพื้น พวกมันก็เริ่มโจมตีอย่างดุดันฉินโจวเห็นมือสังหารคนหนึ่งกระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าพร้อมกับกระบี่ยาว จากนั้นร่ายรำอยู่หลายกระบวนท่าราวกับนางฟ้าโปรยดอกไม้ ขณะแสงแดดตกกระทบกระบี่ส่องกระจายไปทั่วเหล่าทหารที่เพิ่งมาถึงกระโจนเข้าไปร่วมวงต่อสู้อย่างรวดเร็วหลังจากประดาบกันไปกว่าร้อยครั้ง มือสังหารก็ถูกบีบบังคับให้ล่าถอย ฉินโจวจ่อกระบี่ไปที่คอของหนึ่งในมือสังหาร พลางถามเสียงเข้ม “ตอบข้า ใครเป็นคนส่งเจ้ามา?”มือสังหารตอบอย่างเย็นชา “ฆ่าไอ้หมารับใช้เป่ยโม่ให้หมด!”“หมารับใช้เป่ยโม่? เห็นได้ชัดว่าพวกเจ้าไม่ได้เป็นคนเป่ยโม่ พวกเจ้ามาจากต้าโจวใช่หรือไม่?” ฉินโจวโมโหอย่างมาก ขณะชี้ดาบไปยังหน้าอกของอีกฝ่าย “ไอ้เลวมู่หรงเจี๋ยส่งพวกเจ้ามาใช่หรือไม่?”“หญิงเลวอย่าเจ้ากล้าเอ่ยชื่อของท่านอ๋อง ทำให้พระองค์มัวหมองได้อย่างไร?” มือสังหารตะโกนฉินโจวชักดาบกลับพร้อมกล่าวอย่างเย็นชา “กลับไปซะ!”มือสังหารตกตะลึง ราวกับไม่คาดคิดว่าฉินโจวจะปล่อยตัวเขาไป”เ

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1162

    ฉินโจวกล่าวด้วยความโมโห “ข้าหลอกลวงเจ้าเมื่อไร?”“ไม่งั้นรึ? เจ้าและอ๋องฉีเอ่ยปากว่า หากจื่ออันตกลงเดินทางมาที่เป่ยโม่ พวกเจ้าจะส่งองค์ชายรัชทายาทไปที่ต้าโจวเป็นองค์ประกัน แล้วพวกเจ้าทำตามที่พูดแล้วหรือไม่?”“องค์ชายรัชทายาทเดินทางไปยังต้าโจวแล้ว!”“ผู้ที่เดินทางไปยังต้าโจวคือองค์ชายเจ็ด ไม่ใช่องค์ชายรัชทายาท องค์ชายเจ็ดไม่ได้เป็นที่โปรดปราน ดังนั้นจักรพรรดิเป่ยโม่จะส่งเขาไปสังเวยเมื่อใดก็ได้”“เป็นไปไม่ได้!” ฉินโจวประหลาดใจอย่างมาก เห็นได้ชัดว่าผู้ที่เดินทางไปคือองค์ชายรัชทายาท เพราะองค์จักรพรรดิทรงตรัสด้วยตนเองว่าจะส่งเขาไปที่ต้าโจว“เจ้าอย่าเพิ่งสนใจเรื่องนี้เลย ก่อนหน้านี้ทั้งสองแคว้นตกลงทำสนธิสัญญาสงบศึก หลังจากการแพร่ระบาดสิ้นสุดลง แต่เจ้ากลับวางแผนโจมตีพวกเราในขณะที่ข้ายังอยู่ที่เป่ยโม่ เจ้าจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร?” มู่หรงเจี๋ยกล่าวอย่างเคร่งเครียดฉินโจวตอบ “ผิดแล้ว เป็นเพราะต้าโจวที่เคลื่อนทัพโจมตีทหารฝั่งขวาของเราก่อน และสังหารทหารของเราไปกว่าร้อยคน ข้าจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากเคลื่อนทัพเข้าไปใกล้ เพื่อบีบบังคับให้พวกเจ้าถอยกลับ”“ไร้สาระ กองทัพของเราหยุดเคลื่อนท

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1161

    อย่างไรก็ตาม การจัดหาเสบียงอาหารสำหรับพื้นที่ภัยพิบัติยังไม่เพียงพอ และยังขาดแคลนเสื้อผ้าอาภรณ์ นอกจากนี้หลังจากที่พระชายาผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์มาถึงเป่ยโม่ ก็ยังไม่ได้รับใบสั่งยาแม้แต่ฉบับเดียว ดังนั้นความอดทนของประชาชนจึงค่อย ๆ หมดลง แต่ความโกรธและความขุ่นเคืองกลับยิ่งมากขึ้นทันทีที่ข่าวลือแพร่สะพัด ก็เป็นเสมือนเป็นการขว้างเปลวไฟใส่ ‘ระเบิด’ หนึ่งหมื่นตุน ทำให้มันระเบิดออกอย่างรวดเร็วผู้ประสบภัยนับไม่ถ้วนหลั่งไหลเข้าสู่เมืองหลวงอย่างรวดเร็วหลังจากที่ฉินโจวลงจากภูเขา นางก็พบว่าองค์จักรพรรดิทำอะไรกับทหารม้า และทหารเจ็ดหมื่นนายที่ประจำการที่เมืองหลวง ซึ่งเขาออกคำสั่งให้ทหารเหล่านั้นขับไล่เหล่าผู้ประสบภัยออกไปนางเห็นด้วยตาตนเองว่าทหารใต้บังคับบัญชาของนางสร้างกำแพงมนุษย์อันแน่นหนา เมื่อผู้ประสภัยเดินทางเข้ามา พวกเขาก็จะโบกหอกเพื่อขับไล่คนเหล่านั้นออกไปผู้ประสบภัยมากกว่าสิบรายได้รับบาดเจ็บจากหอกทหารเหล่านั้นอยู่ใต้บังคับบัญชาของนาง แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะไม่ได้ฆ่าผู้ใด แต่เมื่อสถานการณ์รุนแรงขึ้นจะต้องมีการฆ่าแกงกันอย่างแน่นอนฉินโจวโกรธจัดจึงขี่ม้าเข้าไปขวางเอาไว้ “หยุด หยุดเ

  • ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์   บทที่ 1160

    ฉินโจวกวาดสายตามองพลางเยาะเย้ยจื่ออันไม่สนใจนาง และพาหลินตานไปยังเขตตะวันตกภายในสองวันนี้มีผู้เสียชีวิตถึงสามคน ซึ่งทั้งหมดถูกหามออกไปหลังจากที่หลินตามเดินเข้ามาเขาหลั่งน้ำตาหลั่งน้ำตาขณะมองดูการเผาศพจื่ออันไม่คิดว่าเขาจะมีความอ่อนไหวมากเพียงนี้ “ท่านหมอหลิน ท่านเป็นอะไรหรือไม่?”หลินตานปาดน้ำตา “ข้าขอโทษ ข้าเพียง... คิดถึงครอบครัวขอรับ”“ครอบครัวของท่าน? แล้วตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ใดหรือ?” จื่ออันถาม“ตายหมดแล้วขอรับ ภรรยาและลูกสะใภ้ของข้าตายเพราะเหตุแผ่นดินไหวทั้งคู่ ส่วนลูกชายและหลานชายติดเชื้อโรคระบาดก่อนตายไปเช่นกัน ข้าจึงเป็นคนเดียวที่เหลือรอด” หลินตานสูดหายใจเข้าลึก ใบหน้าที่อยู่ภายใต้ผมสีขาวฉายแววความเศร้าโศกและหดหู่จื่ออันไม่คาดคิดว่าเขาจะมาจากพื้นที่โรคระบาดเช่นกัน เมื่อเห็นสีหน้าเศร้าสร้อย จื่ออันก็ไม่รู้จะปลอบใจเขาเช่นไร จึงได้แต่นิ่งเงียบและอยู่เคียงข้างไม่นานหลินตานก็ถามว่า “ท่านหมอเซี่ย โรคระบาดนี้สามารถรักษาหายได้จริงหรือขอรับ?”ตอนนั้นเองจื่ออันก็นึกได้ว่าเขาเป็นหมอเท้าเปล่า และหลังจากเดินทางพเนจรไปที่ต่าง ๆ เขาอาจรู้จักจินเย่าฉือก็เป็นได้ ดังนั้นจึงรีบถามว

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status