เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 988
บทที่เกี่ยวข้อง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 989
เมื่อเจิงจื่ออวี้เห็นว่าสวี่เหยียนถูกทุกคนโกรธ ก็กลัวว่าหากอยู่กับนางแล้วจะลำบากไปด้วย จึงดึงองค์หญิงหกออกไปทันใดนั้น รอบตัวของสวี่เหยียนก็ไม่มีใครเลยสักคน นางยืนอยู่อย่างโดดเดี่ยว ทั้งรู้สึกผิดทั้งหวาดกลัวตู้ตงหงกับฉินรั่วซือเห็นเช่นนั้นก็ไม่มีความเห็นอกเห็นใจต่อนางเลย ทั้งสองคนแอบดีใจ ดีที่ถูกหลิงอวี๋เปลี่ยนตัว มิเช่นนั้นพวกนางอาจจะทำความผิดเช่นนี้ก็ได้!เช่นนั้นก็จะถูกทิ้งให้โดดเดี่ยว!หลิงอวี๋เดินเข้าไปตรงหน้าไทเฮาอย่างกลุ้มใจแล้วเอ่ยกับไทเฮาอย่างรู้สึกผิด “ไทเฮาเพคะ หม่อมฉันขอประทานอภัย หลิงอวี๋ทรยศต่อความไว้วางใจของท่าน!”ไทเฮาเหลือบมองนางแล้วเอ่ยเรียบ ๆ “เรื่องแพ้ชนะเป็นเรื่องปกติของสงคราม! อาอวี๋ แม้ว่าจะเป็นความผิดพลาดของสวี่เหยียนที่ทำให้พวกเจ้าพ่ายแพ้!”“แต่เจ้าเองก็ผิดเช่นกัน เจ้าตรองดูเอาเถิด เจ้าผิดตรงที่ใด?”หลิงอวี๋ก้มหน้าลง รู้สึกละอายใจเล็กน้อยเมื่อครู่นางกำลังสำนึกผิดอยู่ มีสิ่งหนึ่งที่เซียวทงพูดถูก นางใช้ผิดคน!นางมิควรเสี่ยง มิควรคิดว่าทุกคนล้วนเป็นสตรีฉินตะวันตก แล้วจะให้ความสำคัญกับผลประโยชน์ของฉินตะวันตกเป็นอันดับแรกเท่านั้น!นางมิได้คำนึงถึงความเห็
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 990
“เรามิใช่ขยะ!”อันซินเป็นผู้นำตะโกนขึ้นมาพวกของเจียงอวี้กับสวีเยวี่ยก็ตะโกนเสียงดังเช่นกัน “องค์หญิงตานรั่ว เรามิใช่ขยะ!”“ท่านให้เวลาเราหนึ่งปี ถึงเวลานั้นกลับมาแข่งขันอีกครั้ง เราจะพิสูจน์ความสามารถของเราให้ท่านเห็นได้อย่างแน่นอน!”เซี่ยโฮ่วตานรั่วมิคิดเลยว่า คำพูดที่นางจะโจมตีทำให้ฉินตะวันตกอับอาย จะถูกคำพูดมิกี่คำของหลิงอวี๋ทำให้กลับกลายเป็นคำให้กำลังใจไปเสียได้นางยังต้งการจะเอ่ยอะไรขึ้นอีก แต่องค์ชายหนิงส่งนางรับใช้มากระซิบกับนางว่า พอแล้วเซี่ยโฮ่วตานรั่วจึงทำได้เพียงต้องอดกลั้นเอาไว้!องค์ชายหนิงเคยบอกว่า ในแคว้นหนึ่ง อย่าได้กลัวคนเยอะ แต่ให้กลัวความสามัคคีของทุกคนจุดประสงค์ของพวกเขาคือการสร้างพันธมิตร และค้นหาคนที่สามารถควบคุมได้ มิใช่เพื่อช่วยให้ฉินตะวันตกเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน!“เอาเถิด ๆ ข้าจะให้โอกาสพวกเจ้าพิสูจน์ตัวเอง! งานเลี้ยงเตรียมพร้อมแล้ว ไปนั่งกันเถิด!”เซี่ยโฮ่วตานรั่วเปลี่ยนท่าทีที่ก้าวร้าวแล้วแสดงตัวตนในฐานะเจ้าภาพเชิญทุกคนนั่งลงเซียวทงพาเจิงจื่ออวี้เดินไปข้างหน้าพวกของอันซินมิอยากนั่งกับองค์หญิงหก จึงเดินช้า ๆ อยู่ด้านหลังสุดหลิงอวี๋เห็นว่าหลิ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 991
เซี่ยโฮ่วตานรั่วกับนางรับใช้มองการต่อสู้ภายในฉินตะวันตกอย่างรู้สึกมีความสุข องค์หญิงหกทำให้พระชายาอ๋องอี้อับอายเช่นนี้ มันช่างสาแก่ใจเสียจริง!มันควรจะให้เซียวหลินเทียนเห็นว่า พระชายาที่เขาปกป้องกำลังทำในสิ่งที่คนรับใช้ทำ เขาจะต้องรู้สึกอับอายมากอย่างแน่นอน!ทางองค์ชายหนิงขมวดคิ้วมองเซียวทงแล้วเอ่ย “องค์หญิงหก ช่างมันเสียเถิด พระชายาอ๋องอี้เหนื่อยแล้ว มิต้องให้นางทำความสะอาดหรอก! พวกเจ้าทุกคนกลับไปพักผ่อนกันก่อนเถิด! คนของข้าจะทำความสะอาดเอง”“จะได้เยี่ยงไรเล่า ในการเดิมพันก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ้! คนของฉินตะวันตกล้วนเป็นคนที่พูดคำแล้วมิคืนคำ หลิงอวี๋ เจ้าว่าถูกหรือไม่?”เซียวทงมีหรือจะปล่อยโอกาสที่จะทำให้หลิงอวี๋อับอายอย่างง่ายดายเช่นนี้ไป จึงเอ่ยอย่างมีความสุข“ใช่ การเดิมพันก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ้! ข้าจะมิบิดพลิ้วหรอก!”หลิงอวี๋ลุกยืน พับแขนเสื้อขึ้นแล้วเริ่มเก็บจานและตะเกียบหลิงหว่านยืนขึ้นอย่างเงียบ ๆ แล้วตามหลิงอวี๋ไปทำความสะอาดเซียวทงเห็นเข้าก็ตะโกนทันที “หลิงหว่าน เจ้าทำอะไร? ตกลงกันแล้วมิใช่หรือหากหลิงอวี๋นำกลุ่มพ่ายแพ้จะต้องรับการลงโทษ! ห้ามใครช่วยนางทั้งนั้น ให้นางล
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 992
งานเลี้ยงวันเกิดของเซี่ยโฮ่วตานรั่วสิ้นสุดลงไปเช่นนี้แต่เรื่องการพ่ายแพ้ในการแข่งขันเตะลูกกลมทำให้เกิดผลสืบเนื่องตามมา...คืนนั้น หลิงอวี๋เหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน หลังจากอาบน้ำเสร็จก็หลับไปที่เรือนบุหงาในขณะที่กำลังเคลิ้มหลับอยู่นั้นจู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงเคาะประตู“พระชายา เกิดเรื่องแล้ว ตื่นเร็วเจ้าค่ะ!”หลิงอวี๋สะดุ้งตื่นขึ้นมาทันที จำได้ว่าเป็นเสียงของเถาจื่อ จึงตะโกน “เข้ามาคุยในนี้!”เถาจื่อเปิดประตูแล้วเอ่ยอย่างเร่งรีบ “พระชายา คุณหนูอันกับคุณชายอันอยู่ข้างนอกเจ้าค่ะ พวกเขาบอกว่าสวี่เหยียนกินยาพิษฆ่าตัวตาย แม่ของนางไปขอร้องคุณหนูอัน คุณหนูอันสงสารสวี่เหยียนจึงมาขอให้ท่านไปช่วยนางเจ้าค่ะ!”หา...หลิงอวี๋ตกใจ รีบแต่งตัวทันทีนางมิคาดคิดว่าสวี่เหยียนจะเปราะบางถึงขนาดที่จะกินยาพิษฆ่าตัวตายแต่เมื่อนึกถึงสถานการณ์ในตอนนั้น สวี่เหยียนต่างถูกทุกคนว่าอย่างนั้นอย่างนี้ สตรีผู้มิแยแสเรื่องของใคร จะมีกี่คนที่รับการโจมตีเช่นนี้ได้หลิงอวี๋รู้สึกผิดเล็กน้อย นางมิเห็นสวี่เหยียนตอนงานเลี้ยง นางยังคิดเลยว่าสวี่เหยียนคงจะมิกล้าสู้หน้าใครจึงไปก่อนไหนเลยจะคิดสวี่เหยียนจะกลับไปกินยาพิษฆ่าตั
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 993
กลิ่นอาเจียน!หากอาเจียนออกมาก็ดีหน่อย หลิงอวี๋รีบไปตรวจดูทันทีฮูหยินสวี่อยู่ข้าง ๆ จึงเอ่ยขึ้นมา “พระชายาอ๋องอี้ สวี่เหยียนกินยาพิษที่ใช้ฆ่าหนูเข้าไป ข้าใช้ตะเกียบบังคับให้นางอาเจียนออกมาสองครั้ง นาง… นางจะยังรอดได้หรือไม่?”หลิงอวี๋เห็นว่าสวี่เหยียนหมดสติไป นางก็มิรู้ว่ายาเบื่อหนูนั้นรุนแรงแค่ไหน จึงเอ่ย “ฮูหยินสวี่ โปรดออกไปรอก่อนเถิด ข้าจะพยายามช่วยสวี่เหยียนอย่างเต็มที่!”“ให้ใครก็ได้เอาน้ำกับเกลือมาที!”หลิงอวี๋อธิบายขณะหยิบท่อล้างกระเพาะอาหารออกมาด้วยอันซินกลัวว่าฮูหยินสวี่จะกลัว จึงรีบประคองฮูหยินสวี่ออกไปอันซินได้ยินว่าสวี่เหยียนกินยาฆ่าตัวตายก็ตกใจเช่นกัน เมื่อเป็นเรื่องของชีวิตแล้ว การชนะหรือแพ้ก็ไม่มีความสำคัญแล้วอันซินคิดอย่างรู้สึกผิด หากรู้ว่าสวี่เหยียนจะฆ่าตัวตาย ตอนนั้นนางมิน่าเป็นผู้นำในการกล่าวโทษสวี่เหยียน ตอนนี้นางทำได้เพียงอธิษฐานขอให้สวี่เหยียนมิเป็นไรหลิงอวี๋กำลังยุ่งอยู่ข้างใน อันเจ๋อกับเซียวหลินเทียนเป็นบุรุษ จึงเดินออกไปรอนอกเรือนเพื่อหลีกเลี่ยงความสงสัย“คิดมิถึงเลยว่าสวี่เหยียนจะมีจิตใจที่ค่อนข้างหยิ่งในศักดิ์ศรีถึงขั้นฆ่าตัวตาย!”อันเจ๋อเอ่
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 994
ฮูหยินสวี่มิได้เอ่ยอะไรหลังจากนั้น แต่รอยยิ้มเยาะครั้งสุดท้ายของนางนั้นหลิงอวี๋จดจำอย่างฝังลึกทำให้หลิงอวี๋เปลี่ยนความเข้าใจที่มีต่อฮูหยินสวี่ รู้สึกว่าอาจมีพลังที่น่าแปลกใจซ่อนอยู่ภายใต้รูปลักษณ์ที่อ่อนโยนของนางบางทีใต้เท้าสวี่กับทุกคนในเมืองหลวงอาจมองฮูหยินสวี่ผิดไปหลิงอวี๋ตรวจดูอาการของสวี่เหยียน ยืนยันว่านางพ้นอันตรายแล้วจากนั้นจึงบอกฮูหยินสวี่ว่าควรดูแลนางอย่างไร เพื่อหลีกเลี่ยงความลำบากใจ กลุ่มคนจึงออกจากหมู่บ้านตระกูลสวี่ก่อนที่สวี่เหยียนจะฟื้น หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนกลับไปที่ตำหนักอ๋องอี้แล้วถึงได้มีเวลาตรวจสอบจดหมายลาตายของสวี่เหยียนสวี่เหยียนอาจจะสิ้นหวังกับชีวิตภายหน้าของตนแล้ว ทั้งยังโกรธที่สหายสนิทก็ทิ้งตนไปด้วยในจดหมายลาตาย นางบอกทุกเรื่องที่องค์หญิงหกบอกให้พวกนางทำ รวมถึงเรื่องที่องค์หญิงหกทำให้หลิงหว่านลำบากใจ และตั้งใจให้พวกนางร่วมมือกับตน ทำให้ทั้งกลุ่มพ่ายแพ้สวี่เหยียนระบุชื่อคนในกลุ่มองค์หญิงหกทีละคนไว้ด้วยสวี่เหยียนพูดถึงการกระทำสุดท้ายของตนในจดหมายลาตายด้วยเช่นกัน หลิงอวี๋อ่านแล้วก็รู้สึกผิดนางกับทุกคนเข้าใจสวี่เหยียน!ผิดโชคดีที่ตนช่วยชีวิตสว
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 995
เมื่อได้ยินเช่นนี้เผยอวี้ก็รีบพยักหน้า พลางเอ่ยอย่างภาคภูมิใจ “ท่านย่ามิต้องกังวลขอรับ หว่านเอ๋อร์ใจดีมาก นางไม่มีทางโกรธเคืองเหลียนเอ๋อร์เป็นแน่!”ฮูหยินผู้เฒ่าเผยเอ่ยอย่างตำหนิ “มิโกรธเคืองก็ต้องไปขอโทษ อย่าให้คนอื่นคิดว่าตระกูลเผยของเราเป็นพวกคนที่มิรู้จักมารยาท!”“อวี้เอ๋อร์เอ๋ย แม้ว่าหลิงหว่านผู้นี้จะเป็นบุตรีขุนนางต้องโทษ แต่นอกเหนือจากจุดนี้แล้ว นางดีเหลือเกินและคู่ควรกับเจ้า!”ตอนที่ไปสู่ขอในวันนั้นฮูหยินผู้เฒ่าเผยสังเกตหลิงหว่านอย่างละเอียด นางมีการศึกษาดีและมีเหตุผล มีความประพฤติดี ที่สำคัญกว่านั้นคือ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับตนก็มิได้ดูแข็งกร้าวจนเย่อหยิ่งและมิได้ถ่อมตัวจนต้อยต่ำได้คนเช่นนี้มาอยู่ในฐานะภรรยาของตระกูลเผยได้ก็สามารถดูแลจัดการทุกอย่างได้!ทางด้านไทเฮา เมื่อเห็นจดหมายลาตายที่เซียวหลินเทียนมามอบให้เองหลังการเข้าเฝ้า ไทเฮาก็ตกใจเช่นกันมันเป็นเพียงกาารแข่งขันเล็ก ๆ แต่เสียหายถึงชีวิตคนในขณะที่ไทเฮาเห็นใจจสวี่เหยียน นางก็ยิ่งโกรธเซียวทงมากในการแข่งขันก็ใจคับแคบจนทำให้หลิงหว่านได้รับบาดเจ็บ ทั้งยังกล้ายุยงกลุ่มของตนให้จงใจแพ้เยวี่ยใต้อีก!เกียรติยศกับสมบัติล
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 996
เจียงอวี้มิรู้ตัวเลยว่านั่งอยู่ในบ้านเฉย ๆ แล้วจะมีภัยหล่นมาจากฟากฟ้าพ่อกับพี่ชายของนางอยู่ที่ชายแดนกันหมด มีเพียงแม่ ย่า กับครอบครัวของลุงรองอยู่ที่บ้าน ทันใดนั้นนางก็ได้ยินว่าให้รับพระราชโองการ จึงเปลี่ยนอาภรณ์ออกมาอย่างงุนงงเมื่อได้ยินว่าให้ตนติดตามองค์หญิงหกเข้าวัง เจียงอวี้มิโต้ตอบสิ่งใด นางรู้สึกมิเต็มใจ แต่ก็ยอมรับพระราชโองการแต่โดยดีกระทั่งส่งขันทีฉางที่มาส่งพระราชโองการกลับไปแล้ว แม่กับย่าของเจียงอวี้ก็รีบดึงเจียงอวี้เข้าไปในบ้านทันที“พวกเจ้าไปเฝ้าประตูไว้ อย่าให้ใครเข้ามาใกล้!” ฮูหยินเจียงสั่งนางรับใช้เสียงแข็ง“ท่านแม่ เป็นอะไรไปหรือเจ้าคะ? ก็แค่ติดตามองค์หญิงหกเข้าไปในวังมิใช่หรือ? เหตุใดทำเหมือนกำลังเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่งไปได้เล่า?”เจียงอวี้ยังคงมิเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น จึงเอ่ยถามอย่างแปลกใจ“ลูกสาวผู้โง่เขลาของข้า เหตุใดเจ้าจึงโง่เขลาถึงเพียงนี้!”เมื่อฮูหยินเจียงเห็นว่าลูกสาวของตนยังมิเข้าใจว่าการเข้าวังหมายความว่าอย่างไร ก็กังวลมากจนแทบจะน้ำตาไหลออกมานิสัยที่เรียบง่ายเช่นนี้ หากเข้าวังไป กลัวว่ามิถึงสองเดือนก็จะถูกพวกของฮองเฮาเว่ยและพระชายาเส้าจัดกา
บทล่าสุด
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1902
ต่งเฉิงมองหลิงอวี๋พลางพยักหน้ารัว ๆ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มพร้อมกับลูบเคราของตัวเองว่า “สาวน้อยนางนี้รู้จักเครื่องยาสมุนไพรมากมายเช่นนี้นับว่าหายาก!”เครื่องยาสมุนไพรเหล่านี้มิใช่สมุนไพรธรรมดาทั้งหมด นอกจากเครื่องยาสมุนไพรที่ใช้ในการกลั่นโอสถระดับต้นแล้ว ยังมีระดับกลางและระดับสูงจำนวนเล็กน้อยอีกด้วยโดยทั่วไป ผู้เข้าสอบที่ตอบได้เจ็ดสิบถึงแปดสิบชนิดก็ถือว่ายอดเยี่ยมมากแล้ว ทว่าหลิงอวี๋สามารถตอบได้มากกว่าหนึ่งร้อยชนิด ถือว่าเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์สูงเลยทีเดียวเพิ่งเข้ามาก็ทำคะแนนได้ดีถึงเพียงนี้ หากนางได้เรียนอย่างเป็นระบบก็คงแซงหน้าบัณฑิตคนอื่นได้ในมิช้า“ตึง ตึง ตึง!”เมื่อเสียงกลองดังขึ้นสามครั้ง การสอบแข่งขันของกลุ่มนี้ก็สิ้นสุดลง“หนึ่งร้อยยี่สิบเจ็ดคะแนน!”กลองหยุดลงแล้ว และบนใบหน้าของศิษย์พี่หญิงก็ปรากฏรอยยิ้มขึ้นเป็นครั้งแรก นางหยิบป้ายส่งให้หลิงอวี๋พร้อมรอยยิ้ม“การสอบแข่งขันรอบต่อไปจะจัดขึ้นในช่วงบ่าย! ความสามารถในการจำแนกเครื่องยาสมุนไพรของเจ้าดีที่สุดในรอบนี้ ทำให้ดีล่ะ!”“ขอบคุณศิษย์พี่หญิง!”หลิงอวี๋รับป้ายมาด้วยความตื่นเต้น พลางหันไปดูผู้เข้าสอบคนอื่น ๆ ที่กำลังมองนางด้
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1901
เป็นไปตามคาด หลิงอวี๋เห็นใบหน้าที่งดงามทว่าโหดร้ายนั้น และนั่นก็คือศัตรูที่นางมิอาจลืมเลือน...จ้าวหรุ่ยหรุ่ย!ชั่วขณะนั้นดวงตาของหลิงอวี๋เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว พลางนึกอยากจะรุดเข้าไปฉีกจ้าวหรุ่ยหรุ่ยเป็นชิ้น ๆ เพียงหลับตา นางก็มิอาจควบคุมตนมิให้นึกถึงฉากที่จ้าวหรุ่ยหรุ่ยเตะต่อยตนความเจ็บปวดและเลือดสด ๆ อีกทั้งความทุกข์ทรมานจากการสูญเสียลูกไปทำให้หลิงอวี๋มิอาจลืมความเกลียดชังที่ตนมีต่อจ้าวหรุ่ยหรุ่ยได้เลย!คาดมิถึงว่าศัตรูจะปรากฏตัวต่อหน้าตนเช่นนี้!หลิงอวี๋ตื่นตัวมากจนร่างกายสั่นเทา แต่นางก็ยังสามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ได้นางมิใช่คู่ต่อสู้ของจ้าวหรุ่ยหรุ่ย การวู่วามลงมือมีแต่จะเป็นการรนหาที่ตายเท่านั้นหลิงอวี๋สูดหายใจเข้าลึกพลางมองเด็กสาวที่ประกาศสงครามกับจ้าวหรุ่ยหรุ่ยเด็กสาวคนนี้ดูอายุราว ๆ สิบหกสิบเจ็ดปี มีรูปร่างสูง ใบหน้ารูปไข่ คิ้วโค้งเหมือนพระจันทร์เสี้ยว และดวงตาแวววาวสดใสผมสีดำสนิทของนางถูกแสกกลางและถักเป็นเปียยาวสองข้างพันไว้รอบมวยผม ข้าง ๆ มวยผมนั้นมีปิ่นมุกปักประดับอยู่สองอันเด็กสาวสวมชุดกระโปรงสีม่วงควันธูป และเมื่อดูจากเนื้อผ้าแล้ว นางน่าจะเป็นค
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1900
ข่าวที่สือหรงนำมาให้เซียวหลินเทียนมิใช่ข่าวดี จ้าวหรุ่ยหรุ่ยยังคงอยู่ในตำหนักเทียนจีและมิได้มาลงทะเบียนด้วยตนเองหากอยากพบกับจ้าวหรุ่ยหรุ่ย ก็ทำได้แค่ต้องรอจนถึงวันคัดเลือกรอบแรกเท่านั้นแต่เซียวหลินเทียนก็มิย่อท้อ ถึงอย่างไรขอเพียงจ้าวหรุ่ยหรุ่ยปรากฏตัว เขาก็จะไม่มีทางปล่อยนางหนีไปอีกแน่ ให้นางเป็นอิสระอีกสักสองสามวันก็คงมิเป็นไร!ในช่วงวันเวลาที่เหลือ หลายคนเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านเช่นเดียวกับหลิงอวี๋ พวกเขาอ่านตำราอย่างหนักและเพิ่มพูนความรู้ที่ขาดไป เพื่อที่จะผ่านการคัดเลือกและได้เข้าเรียนที่สำนักศึกษาชิงหลงทว่าหลิงอวี๋มิรู้เลยว่าศัตรูของตนมาถึงเมืองหลวงแดนเทพแล้ว หลังจากเอาแต่ปิดห้องอ่านตำราเป็นเวลาหลายวันนางก็มาที่สำนักศึกษาชิงหลงที่อยู่นอกเมืองในวันแห่งการคัดเลือก โดยมีผู้รอบรู้เรื่องร่วมเดินทางด้วยหน้าทางเข้าสำนักศึกษาชิงหลงเต็มไปด้วยผู้คนทั้งบุรุษและสตรี ทั้งเด็กและผู้ใหญ่รวมกันนับพันคนผู้รอบรู้เห็นเช่นนั้นก็ทึ่งจนพูดมิออก และอ้ำอึ้งพูดออกไปว่า “รู้เช่นนี้ข้าน่าจะมาลงทะเบียนเข้าเรียนที่สำนักศึกษาชิงหลงกับเจ้าด้วย เฮ้อ ตอนนี้มันสายไปเสียแล้ว!”หลิงอวี๋ยิ้ม นางรู้ว่าผู้รอบร
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1899
“เถาจื่อ หานอวี้ วันพรุ่งพวกเจ้าไปลงทะเบียนเสีย!”เซียวหลินเทียนทำการตัดสินใจและกำชับว่า “ลงทะเบียนในชื่อของน้องสาวข้า!”“เผยอวี้ ฉินซาน พวกเจ้าสองคนก็ไปลงทะเบียนสาขาที่ตนเองชื่นชอบด้วย พวกเจ้าทั้งคู่บอกแค่ว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องของข้าก็พอ!”เมื่อได้ยินเช่นนั้น พวกเขาทุกคนก็หัวเราะอย่างมีความสุข พลางพยักหน้าและจัดลำดับอาวุโสกันให้เซียวหลินเทียนเป็นพี่ใหญ่ของทุกคน เถาจื่อเป็นพี่หญิงใหญ่ หานเหมยเป็นพี่น้องคนที่สาม และหานอวี้เป็นคนที่สี่เซียวหลินเทียนได้บอกจุดประสงค์ของภารกิจให้พวกเขาทราบแล้ว เถาจื่อกับหานอวี้ต้องให้ความสำคัญกับฝั่งของสตรีวันรุ่งขึ้น เถาจื่อและหานอวี้ไปลงทะเบียน และทั้งคู่ก็เลือกวิชาปรุงโอสถเนื่องจากก่อนหน้านี้พวกนางเคยตามหลิงอวี๋ไปจำแนกเครื่องยาสมุนไพรหลายชนิด ในความคิดของพวกนาง การกลั่นโอสถเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดในการผ่านการประเมินมีชั้นเรียนที่สอนการกลั่นโอสถเพียงสองแห่งเท่านั้น ดังนั้นเถาจื่อและหานอวี้จึงต้องลงทะเบียนเรียนคนละชั้นเรียนและเถาจื่อก็ได้ลงทะเบียนเรียนชั้นเรียนของหอโอสถซ่างกู่เซียวหลินเทียน เผยอวี้และคนอื่น ๆ ก็ไปลงทะเบียนด้วยเซียวหลินเทียนลงทะ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1898
เผยอวี้เหลียวซ้ายแลขวาไปรอบ ๆ เมืองหลวงแดนเทพที่เจริญรุ่งเรืองราวกับคนบ้านนอก ทำเอาเขาอดมิได้ที่จะถอนหายใจ“มิแปลกใจที่ทุกคนล้วนพูดว่าเมืองหลวงแดนเทพเจริญรุ่งเรือง เพราะที่นี่เจริญจริง ๆ ดังคำกล่าว นายท่านอู่ เมืองหลวงแดนเทพแห่งนี้ใหญ่กว่าเมืองหลวงในฉินตะวันตกของพวกเราหลายเท่านัก!”เซียวหลินเทียนวางแผนใช้คำในชื่อจักรพรรดิเซิ่งอู่ของตนเป็นแซ่ ดังนั้น เผยอวี้และคนอื่น ๆ จึงได้เปลี่ยนมาเรียกเซียวหลินเทียนว่านายท่านอู่หานอวี้กับเถาจื่อและคนอื่น ๆ ที่ได้รีบมารวมตัวกับกลุ่มของเซียวหลินเทียนต่างพยักหน้าเห็นด้วยอย่างเงียบ ๆทว่าเซียวหลินเทียนกลับรู้สึกเบื่อหน่ายขึ้นมา เมืองหลวงแดนเทพเจริญรุ่งเรืองแล้วอย่างไร?หากไม่มีหลิงอวี๋อยู่เคียงข้าง มิว่าทิวทัศน์จะสวยงามเพียงใดมันก็ไร้ประโยชน์ยิ่งเมืองหลวงแดนเทพเจริญรุ่งเรืองและมีขนาดใหญ่มากเท่าไร การตามหาหลิงอวี๋ก็จะยิ่งยากมากเท่านั้นท่ามกลางฝูงชนมหาศาลนี้เขาจะหาตัวหลิงอวี๋ของเขาพบได้อย่างไร?ฉินซาน หานเหมยและสือหรงล่วงหน้ากันไปก่อน ในช่วงที่ยังสร้างตำหนักปีกเงินแห่งใหม่มิเสร็จนี้ ทั้งสามคนได้ซื้อที่ดินใหญ่ที่มีหกส่วนเพื่อให้ทุกคนใช้เป็นที่อย
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1897
หลิงอวี๋เห็นด้วยกับผู้รอบรู้ เพื่อป้องกันมิให้คนอื่นสงสัยว่านางกับผู้รอบรู้มิใช่พี่น้องกันแท้ ๆ นางจึงเปลี่ยนแซ่ของตนเป็นแซ่เดียวผู้รอบรู้และใช้นามว่า สิงอวี๋วันรุ่งขึ้น หลิงอวี๋ไปที่ห้องโถงหลักของหอโอสถซ่างกู่เพื่อลงทะเบียน ที่ทางเข้าหอโอสถซ่างกู่นั้นมีทั้งบุรุษและสตรีต่อแถวยาวเป็นหางว่าวหลิงอวี๋รู้สึกเวียนหัวขึ้นมาเมื่อเห็นแถวยาวถึงเพียงนี้ ต้องต่อแถวไปถึงเมื่อไรกว่าตนจะได้ลงทะเบียนเล่านี่!แต่เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ เพื่ออนาคตของตนในวันข้างหน้า นางก็ทำได้เพียงต่อแถวต่อไปอย่างว่าง่ายเท่านั้นคุณหนูและนายน้อยบางส่วนมิได้มาด้วยตนเอง แต่ส่งสาวใช้และคนรับใช้ไปต่อแถวให้เด็กสาวท่าทางเหมือนคุณหนูที่อยู่ข้างหลังหลิงอวี๋เห็นเช่นนั้นก็ยิ้มเยาะขึ้นมา“แม้แต่มาต่อแถวก็ยังไม่มีความจริงใจ แต่กลับอยากเป็นศิษย์ของอาจารย์เย่น่ะหรือ คนเช่นนี้สมควรถูกปัดตกไปเสีย!”สาวใช้ด้านหน้าหลิงอวี๋ที่มาต่อแถวแทนเจ้านายได้ยินเช่นนั้นก็พูดอย่างดูถูกว่า “ไม่มีใครตั้งกฎว่าห้ามสาวใช้มาต่อแถวให้นี่! ตระกูลเหลยของท่านขัดสนมากจนไม่มีเงินจ้างสาวใช้หรืออย่างไร?”เหลยเหวินโกรธจัดและตะโ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1896
หลิงอวี๋มิได้ถือโทษผู้รอบรู้และกล่าวว่า “พี่ใหญ่มิต้องกังวลไป กินข้าวกันก่อนเถิด ท่านซื้อตำรับกลั่นโอสถมิได้ก็ช่างมัน ข้ามีที่เรียนแล้ว!”ในขณะที่กำลังกินข้าวหลิงอวี๋ก็เล่าให้ผู้รอบรู้ฟังว่าสำนักศึกษาชิงหลงกำลังรับสมัครบัณฑิตวิชาปรุงโอสถ“วันพรุ่งข้าจะไปลงทะเบียน หากข้าได้ที่หนึ่ง ข้าก็จะได้เรียนวิชาปรุงโอสถโดยมิต้องเสียเงินแม้แต่แดงเดียว!”แต่แม้จะมิได้ที่หนึ่งหลิงอวี๋ก็คิดว่าตนสามารถหาเงินห้าหมื่นอีแปะจากการขายตำรับยาเพียงมิกี่เล่ม นางจึงมิได้เก็บมาใส่ใจ“พี่ใหญ่ ตอนที่ลงทะเบียนมีปรมาจารย์ให้เลือกเรียนด้วยสองคน ข้ามิรู้ว่าควรจะเลือกปรมาจารย์คนไหน วันพรุ่งท่านช่วยไปสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับนิสัยของแต่ละคนให้ข้าหน่อยนะ!”เมื่อผู้รอบรู้ได้ยินว่า นักปรุงโอสถแห่งหอโอสถไป๋เป่าและซ่างกู่จะรับหน้าที่เป็นครู เขาก็พูดโดยมิลังเลว่า “มิจำเป็นต้องไปสอบถามหรอก เลือกครูของหอโอสถซ่างกู่สิ!”“เพราะเหตุใดหรือ?” หลิงอวี๋ถามด้วยความอยากรู้ผู้รอบรู้ยิ้มหยัน “คนของหอโอสถไป๋เป่าเหล่านั้นเป็นพวกยโสชอบดูถูกคนอื่น! เพราะคนที่อยู่เบื้องหลังหอโอสถของพวกเขาคือฮูหยินของเจ้าแห่งทะเลของตระกูลหลงอย่างไรเล่า!”“
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1895
เมื่อเห็นบรรยากาศที่แสนจะคึกคัก หลิงอวี๋ก็เข้ามาดูว่าเกิดอะไรขึ้นนางเห็นประกาศว่า สำนักศึกษาชิงหลงกำลังรับสมัครบัณฑิตในหลายสาย เช่น สายนักปรุงโอสถ สายนักสร้างอาวุธ สายนักทำนายดวงดาว สายนักอัญเชิญ และสายจอมยุทธ์ ขณะที่หลิงอวี๋กำลังอ่านประกาศ นางก็ได้ยินผู้คนรอบ ๆ พูดคุยกันจากบทสนทนาของพวกเขา ทำให้หลิงอวี๋ได้รู้ว่า สำนักศึกษาชิงหลงนั้นอยู่ในการดำเนินงานของราชสำนักซึ่งให้การศึกษาด้านการฝึกฝนในระดับสูงผู้ที่ดำรงตำแหน่งเป็นครูคือปรมาจารย์ที่โดดเด่นในด้านต่าง ๆ หากมีบัณฑิตที่มีความเป็นเลิศประจักษ์แก่สายตาของอาจารย์เหล่านี้ พวกเขาก็สามารถรับเป็นศิษย์และเข้าร่วมกับกองทัพของราชสำนัก หรือสำนักใหญ่ ๆ ได้แดนเทพเปิดกว้างมากเรื่องความแตกต่างระหว่างบุรุษและสตรี สตรีนั้นสามารถเข้ามาร่ำเรียนในสำนักศึกษาและได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกับบัณฑิตชายหลิงอวี๋รู้สึกถูกใจในสิ่งที่ได้เห็น การที่ได้ไปร่ำเรียนในสำนักศึกษาเช่นนี้ จะทำให้ตนเข้าใจการปรุงโอสถได้ง่ายขึ้น ดีกว่าลองผิดลองถูกมิใช่หรือ?นางตั้งใจอ่านอีกครั้ง ข้อกำหนดในการลงทะเบียนมิได้เข้มงวดเกินไป และใช้เงินเพียงห้าตำลึงเงินเท่านั้นในการลงทะเบี
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1894
หลิงอวี๋และผู้รอบรู้ได้มาถึงเมืองหลวงแดนเทพ เหมือนกับที่ผู้รอบรู้บอก เมืองหลวงแดนเทพเต็มไปด้วยโอกาสเพราะที่นี่มีผู้บำเพ็ญตนมากมายและเต็มไปด้วยกลุ่มคนน้อยใหญ่อยู่ทั่วทุกหนแห่งหลิงอวี๋เองก็รู้สึกทึ่งกับความเจริญรุ่งเรืองของเมืองหลวงแดนเทพ มีร้านค้าอยู่ทั่วทุกมุมและสินค้าที่ขายก็มีความหลากหลายแปลกตาและสวยงามเช่นเดียวกัน ราคาที่อยู่อาศัยในเมืองหลวงแดนเทพก็มีราคาแพงสองวันแรกทั้งสองคนพักที่โรงเตี๊ยมเล็ก ๆ บริเวณชานเมือง ซึ่งมีค่าใช้จ่ายคืนละห้าสิบตำลึงเงินหลังจากใช้ความพยายามอย่างมาก ในที่สุดผู้รอบรู้ก็ได้ซื้อเรือนเล็ก ๆ ของตรอกเล็กในเมืองที่อยู่ไกลออกไปโดยใช้เงินไปเกือบสามหมื่นนี่เทียบเท่ากับการใช้สมบัติของหลิงอวี๋ไปมากกว่าครึ่งหนึ่ง ซึ่งทำให้ผู้รอบรู้รู้สึกปวดใจอยู่นานแต่หลิงอวี๋พอใจแล้ว การซื้อเรือนเล็ก ๆ แห่งนี้ได้ในราคาต่ำเช่นนี้ ถือว่าผู้รอบรู้ก็มีความสามารถ มิเช่นนั้น หากดูตามราคาตลาด เรือนแห่งนี้อาจมีราคาสูงถึงห้าหมื่นด้วยซ้ำ“พี่ใหญ่ เงินหมดก็หาใหม่ได้ มิต้องเสียใจไปหรอก พวกเรามีบ้านแล้วก็สามารถหาอาชีพทำมาหากินได้”หลิงอวี๋พูดปลอบอีกฝ่ายด้วยความมั่นใจเรือนเล็กนี้รวมห
