หน้าหลัก / รักโบราณ / ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง / บทที่ 71

แชร์

บทที่ 71

ผู้เขียน: หูเทียนเสี่ยว

ปรับปรุงล่าสุด: 2024-05-29 19:11:05

ยามที่จั๋วซือหรานสวมตราตันติ่ง เหยียนชางได้รับความอับอายตั้งแต่วินาทีที่นางเดินออกมาจากหน่วยสืบสวนพิเศษ

ภายใต้สายตาของทุกคน จั๋วซือหรานทำท่าเชิญโดยเชิญเขาเข้าหน่วยสืบสวนพิเศษ มันจะน่าละอายยิ่งกว่านี้หากเขาไม่ไป

เหยียนชางจ้องมองจั๋วซือหรานด้วยความเกลียดชัง เขาพูดอย่างดุเดือด "ข้าจะเข้าไปเดี๋ยวนี้ ข้าจะคอยดูเจ้าเล่นงานอะไร"

เหยียนชางเดินไปที่ประตูของหน่วยสืบสวนพิเศษด้วยความโกรธ

หลังจากที่ทุกคนเห็นเขาเข้าไป ความสนใจก็ตกอยู่ที่จั๋วซือหรานอีกครั้ง

ต้องยอมรับเลยว่า ช่วงนี้สาวคนนี้เป็นศูนย์กลางการสนทนาในเมืองหลวง ดูเหมือนว่าทุกหัวข้อจะวนเวียนอยู่กับนางอยู่เสมอ

ทุกคนมองนาง แล้วก็ตระหนักว่า จั๋วซือหรานดูเหมือนนางยังไม่อยากไปจากที่นี่

นางยืนอยู่ที่ประตูเหมือนพวกเขาจริง ๆ หรือ

มีคนอดไม่ได้ที่ต้องเข้ามาถามนางด้วยเสียงเบา ๆ "อ้าว แม่นางจั๋วจิ่ว ทำไมเจ้ายังอยู่ที่นี่ล่ะ"

จั๋วซือหรานมองไปที่คนที่มา เขาคือฮั่วชิงหยวน บุตรชายคนที่ห้าของตระกูลฮั่ว ซึ่งเป็นหนึ่งในห้าตระกูลขุนนางรายใหญ่ในเมืองหลวง เขามีพรสวรรค์ที่ดีและค่อนข้างได้รับความเอ็นดูจากตระกูล ดังนั้นเขาจึงมีนิสัยที่ร่าเริงหน่อย

ลูกหลานข

บทที่ถูกล็อก

อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่แล้ว บทต่อไป

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 860
เรื่องนี้ทำให้จั๋วซือหรานคิดไม่ถึงเลย"จริงหรือ? มีข่าวนี่ออกมาหรือ?" จั๋วซือหรานเลิกคิ้วขึ้น นางยังคิดว่าเรื่องสวมเขาแบบนี้ จักรพรรดิเฒ่าจะมองเป็นเรื่องฉาวโฉ่แล้วไม่ให้ใครรู้เสียอีกคิดไม่ถึงว่าจักรพรรดิเฒ่าจะเด็ดขาดขนาดนี้ ไม่ห่วงเรื่องหน้าตาแล้วเรื่องนี้ในเมื่อถูกเปิดเผยออกมาแล้ว เรื่องอื่นเองเลยอธิบายได้ง่ายขึ้นแล้วเพราะอ๋องอวี้ชินไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไขของจักรพรรดิเฒ่า ดังนั้นจึงเริ่มหวั่นๆ กังวลว่าหากช้าไปจะเกิดเรื่องไม่คาดคิด จึงวางแผนคิดจะก่อกบฏยึดอำนาจจับจักรพรรดิเฒ่าเอาไว้ในวังสวนราชวงศ์ คิดจะขังเขาไว้ในวังสวนให้ตายแต่ชินอ๋องอวี้กลับรออยู่ในเมืองหลวง รั้งเครือพระญาติกลุ่มหนึ่งไว้ในวังสวนสวนชิวอี เพื่อตอนที่จักรพรรดิเฒ่าสวรรคต เขาก็สามารถได้รับแรงสนับสนุนจากคนเหล่านี้ แล้วขึ้นบัลลังก์จักรพรรดิได้อย่างราบรื่นยิ่งไปกว่านั้นชินอ๋องอวี้ยังคิดจร่วมมือกับตระกูลเฟิงของห้าตระกูลใหญ่ เพื่อให้เส้นทางก่อกบฏของตนเองราบรื่นยิ่งขึ้นหน่อยถ้าหากไม่ใช่แม่นางจั๋วจิ่วแฝงตัวเข้าไปในวังสวนราชวงศ์เพียงลำพัง ช่วยเหลือจักรพรรดิเฒ่าออกมาล่ะก็ ผลที่ตามมาจะเลวร้ายมาก"ข่าวที่ลือออกมาน่าจะ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 859
"แม่นางจิ่ว!" หานกวงพุ่งตัวมาข้างเตียง "ท่านเป็นอย่างไรบ้าง? ไหวไหม?"จั๋วซือหรานปวดไปทั้งตัว ไม่ใช่ปวดจากการบาดเจ็บแบบนั้น แต่เป็นความปวดของข้อต่อกระดูกถูกตรึงไว้จากการไม่ขยับตัวนานเกินไป"ประคองข้าหน่อย" จั๋วซือหรานเอ่ยขึ้นหานกวงรีบยื่นมือมาประคองนางขึ้นมา น้ำตาคลอเบ้า เหมือนจะร้องไห้ "ขยับ...ขยับไม่ได้หมดเลยหรือ!"จั๋วซือหรานพอได้ยินนางพูดเช่นนี้ก็รู้ว่านางเข้าใจผิดแล้ว คงจะมองตนเองไปเป็นพวกอัมพาตทั้งตัวอะไรแบบนั้นไปแล้วจั๋วซือหรานเอ่ยขึ้นอย่างจำใจ "ไม่ได้หนักขนาดนั้น นอนนานไปหน่อยน่ะ ข้อต่อเลยปวดไป ขยับตัวเสียหน่อยเดี๋ยวก็ดีขึ้น ข้าหลับไปนานแค่ไหน? สามวันหรือ?"หานกวงพยักหน้า "เจ้าค่ะ หลับลึกไปถึงสามวันเลย ข้ากังวลจะแย่อยู่แล้ว"หานกวงบอก มองจั๋วซือหราน อยากจะพูดแต่ก็หยุดไว้จั๋วซือหรานเห็นสีหน้าหานกวงเหมือนอยากจะพูดแต่ก็หยุดไว้ จึงหัวเราะขึ้นมา "เจ้ามาทายาให้ข้าสินะ?""เจ้าค่ะ" หานกวงพยักหน้า"เห็นแล้วหรือ?" จั๋วซือหรานรู้ว่าร่างกายตนเองมีร่องรอยอยู่ไม่น้อย ถ้าหากหานกวงมาทายาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้นางล่ะก็ จะต้องมองเห็นแล้วแน่นอนหานกวงพยักหน้าอย่างอึดอัด สีหน้าดูแล้วเสียใ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 858
น่าจะเป็นแบบนี้ไม่ว่าพลังของหงส์แดงจะทำร้ายนางอย่างไร แต่สำหรับสัตว์ประหลาดเหล่านี้ น่าจะมีประโยชน์ที่ไม่ธรรมดา"พวกเรายังดี แต่ท่านน่ะไม่ดีเลย" งูเพลิงเงินเอ่ยขึ้นข้างๆสัตว์อสูรปีกหมอบอยู่ข้างๆ งูเพลิงเงิน พยักหน้าเอ่ยขึ้นว่า "เส้นลมปราณของท่านแทบจะถูกเผาจนเกรียมหมดแล้ว"จั๋วซือหรานถอนหายใจเบา "ทำพลาดน่ะ คิดไม่ถึงว่าพลังหงส์แดงจะอหังการขนาดนี้"ก็แค่หลับนอนกันเอง ก่อนหน้านี้ไม่ได้จูบๆ กอดๆ กันมาตลอดหรือ ไม่เห็นจะดุขนาดนี้เลยดูท่าก้าวสุดท้ายนี้ จะมีพลานุภาพมากกว่าอย่างอื่นเลยแฮะจั๋วซือหรานเดิมทีเตรียมจะอยู่ในมิติน้ำพุวิเศษอีกหน่อยแต่ก็ได้ยินเสียงจากโลกภายนอก"แม่นางจิ่วเป็นอย่างไรบ้าง?""เหมือนเดิมเลย""นี่สลบไปสามวันแล้วนะ ทำอย่างไรดี...""บาดแผลบนตัวก็ไม่ฟื้นฟู""นายท่านทำไมจึงทำเช่นนี้?""ต่อให้นั่นจะเป็นนายท่าน ครั้งนี้ข้าไม่ยืนข้างเขาแล้วนะ แม่นางจิ่วถึงอย่างไรก็ช่วยชีวิตพวกเราไว้!"จั๋วซือหรานฟังออก ว่านี่คือเหล่าองครักษ์เงาพวกนั้นของเฟิงเหยียนความทรงจำในสมองนางค่อยๆ กลับมา นึกถึงตอนก่อนที่สติของนางจะดับไป กลับมาถึงบ้านดูท่าจะถูกเหล่าองครักษ์เงาพากลับมาจ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 857
ในความฝัน จั๋วซือหราน เห็นดวงตางามคู่นั้นของขา เอ่ยขึ้นว่า "ท่านมองข้าแบบนั้นทำไมกัน?"ชายหนุ่มไม่ตอบ แค่ยื่นมือมาลูบใบหน้านางเบาๆจั๋วซือหรานก้มลงมองตนเองที่แผลเผาไหม้เต็มตัว จากนั้นก็มองไปทางเขาจึงได้ยินเขาเอ่ยเสียงต่ำขึ้นว่า "หรานหราน ขอโทษ"พอได้ยินคำนี้ นางก็เหมือนไม่ได้โกรธแล้ว เบ้ปาก "ช่างเถอะ ข้าเองก็ไม่อยากคิดเล็กคิดน้อยกับคนโง่"สายตาชายหนุ่มมองนางอย่างเจ็บปวด และพูดซ้ำขึ้นมาอีกครั้ง "ขอโทษ"จั๋วซือหรานมองเขา ถามขึ้นว่า "สภาผู้อาวุโสทำให้ท่านจำข้าไม่ได้หรือ?"ชายหนุ่มพยักหน้า "พวกเขาคิดจะลบความทรงจำข้า""ความทรงจำนี่ลบได้ด้วยหรือ?" จั๋วซือหรานรู้สึกประหลาดใจ "พวกเขามีทักษะแบบนี้ด้วยหรือ?"ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นอย่างจนใจ "แค่ชั่วคราวน่ะ แต่ว่าลบความรู้สึกไม่ได้ ข้าเดาว่าพวกเขาแค่อยากให้ข้าจำเจ้าไม่ได้ในช่วงนี้น่ะ แค่จัดการปัญหาเรื่องเจ้าได้ เรื่องก็ง่ายขึ้นเยอะแล้ว อย่างน้อยตระกูลเฟิงก็คิดแบบนี้..."จั๋วซือหรานจุ๊ปาก "แล้วยังยกท่านให้กับหญิงสาวคนอื่นอีก หุงข้าวสารจนกลายเป็นข้าวสวย เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้อีกแล้ว..."ชายหนุ่มร้อนรนขึ้นมา "ข้าไม่ยอมหรอก!"จั๋วซือหรานหัวเราะเ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 856
ทุกคนพูดไม่ออกกันทันทีเพราะว่า พวกเขาอันที่จริงก็เคยเห็นบาดแผลที่เกิดจากพลังศักดิ์สิทธิ์หงส์แดงมาแล้วเพียงแต่ว่า พวกเขาไม่เหมือนฉุนจวินที่ได้คอยคุ้มกันอยู่ข้างกายเฟิงเหยียนตลอด ดังนั้นจำนวนครั้งที่เห็นจึงไม่มากนัก ความเร็วในการมองออกจึงไม่เท่ากับฉุนจวินตอนนี้หลังจากมีปฏิกิริยากันขึ้นมาจากการเตือนของฉุนจวินก็มีคนทนไม่ไหว งึมงำถามขึ้นมาคำหนึ่ง "แม่นางจิ่ว...บนตัวทำไมจึงมี...บาดแดลจากพลังศักดิ์สิทธิ์หงส์แดงหรือ?"อันที่จริงถามคำถามนี้ออกไป คำตอบเองก็ชัดเจนมากอยู่แล้วแต่ว่าพวกเขายังไม่อยากจะเชื่อกับคำตอบนั้น ดังนั้นจึงไม่พูดออกมา รู้สึกแค่ว่าจะมีความเป็นไปได้อื่นอีกไหมเพราะถ้าหากไม่มีความเป็นไปได้อื่น...ก็อธิบายได้ว่า เป็นนายท่านของพวกเขา ที่ทำให้แม่นางจิ่วบาดเจ็บขนาดนี้นายท่านที่พวกเขาซื่อสัตย์อย่างมาก กลับทำร้ายคนที่ช่วยชีวิตพวกเขาไว้จนเป็นแบบนี้ไม่มีอะไรที่ทำให้เจ็บปวดได้มากกว่าเรื่องนี้แล้วดวงตาของหานกวงแดงขึ้นมาแล้ว นางกอดจั๋วซือหรานไว้แน่น เอ่ยขึ้นเสียงต่ำว่า "ไม่ว่าอย่างไร ก็ต้องดูแลแม่นางจิ่วก่อนแล้วค่อยว่ากัน!"นางหรุบตาลงมองหญิงสาวในอ้อมกอดจั๋วซือหรานอยู่ในอ
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 855
กลับมาถึงเมืองหลวง ตอนที่กำลังจะแยกย้ายจั๋วซือหรานมองซือคงเซี่ยน ครุ่นคิดแล้วจึงเอ่ยขึ้นว่า "ท่านอ๋อง ข้าให้คำแนะนำท่านคำหนึ่งแล้วกัน"ซือคงเซี่ยนงงงัน พยักหน้าเอ่ยขึ้น "สิ่งที่เจ้าพูดข้ายินดีฟังทั้งนั้น"จั๋วซือหรานยิ้มๆ เอ่ยขึ้นว่า "เรื่องของซือคงอวี้ ข้าคิดๆ ดูแล้ว ไม่ว่าอย่างไรเจ้าก็ไม่เหมาะที่จะลงมือ จุดยืนของเจ้า...ไม่ค่อยเหมาะนัก"พอคำนี้พูดออกมา ซือคงเซี่ยนก็เข้าใจความหมายของจั๋วซือหราน และรู้ว่านางพูดมาไม่ผิดเลยเพราะตนเองกับซือคงอวี้ ไม่ว่าจะในใจจะคิดอย่างไร จะมีความคิดต่อตำแหน่งนั้นหรือไม่ มีความคิดที่ลึกซึ้งซับซ้อนแค่ไหนแต่นั่นก็ล้วนไม่สำคัญ ในสายตาคนอื่น ซือคงเซี่ยนกับซือคงอวี้ มีความสัมพันธ์กันในเชิงแข่งขันถ้าหากตนเองลงมือจริง ตนเองใช้วิธีการใดรับมือกับซือคงอวี้ล่ะก็ ในปากของคนนอก ก็อาจจะลือกันไปในรูปแบบอื่นจั๋วซือหรานเอ่ยต่อว่า "ดังนั้น ให้จักรพรรดิเฒ่าคิดหาวิธีเถอะ"จั๋วซือหรานมองเขา เอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง "มีความลับของราชวงศ์ ถึงแม้จะเป็นเรื่องฉาวโฉ่ ไม่ควรนำออกมาพูดมานัก แต่ในเวลาที่สำคัญ สิ่งที่ควรนำมาใช้ก็ต้องนำมาใช้ เจ้าว่าจริงไหม?"จั๋วซือหรานพอพูดออกม
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 854
จั๋วซือหรานไม่รู้สึกว่าซือคงเซี่ยนไม่ค่อยฉลาดหรืออะไรนักต่อเรื่องนี้จั๋วซือหรานยิ้มๆ "คนทั่วไปเวลาเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ ก็ไม่น่าจะคิดเรื่องสังหารพี่น้องหรอก ข้าเป็นแค่คนนอก ถ้าเจอเหตุการณ์นี้จริง ไม่ต้องพูดเรื่องสังหารพี่น้องเลย ต่อให้ต้องสังหารพ่อแม่ ข้าที่เป็นคนนอกก็จะมองสถานการณ์ได้ชัดเจนกว่า คนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้โดยตรง ย่อมตัดสินใจได้ไม่เด็ดขาด"ซือคงเซี่ยนรู้ว่านางกำลังปลอบเขา เขาจึงยิ้มๆ เอ่ยตอบเสียงต่ำ "สรุปคือ ข้ารู้แล้วว่าควรทำเช่นใด ซือหรานเจ้าไม่ต้องกังวล"จั๋วซือหรานพยักหน้า ในเมื่อซือคงอวี้ทางนี้ทำไปใกล้เคียงแล้ว นางเองก็เตรียมจะกลับด้วยเช่นกันนางยังมีเรื่องอื่นที่ต้องทำอีกซือคงเซี่ยนคิดๆ แล้วก็ถามขึ้นมาอย่างอดไม่อยู่ "ซือหราน ซื่อจื่อเฟิงเขา...""อื๋อ?" จั๋วซือหรานหันมามองซือคงเซี่ยน "เขาทำไมหรือ?"ซือคงเซี่ยนสูดหายใจลึก เขาน่าจะพูดคำไม่ดีต่อนห้าคนอื่นน้อย พูดให้ชัดหน่อยก็คือเขาไม่ค่อยได้พูดจาไม่ดีเกี่ยวกับชายคนอื่นต่อหน้าหญิงสาวนี่เป็นครั้งแรก น่าจะขัดกับนิสัยของตนเองมาก แต่เพื่อหญิงสาวคนนี้ เขาก็ยังจะทำซือคงเซี่ยนเอ่ยขึ้น "เขาหมั้นหมายกับคนอื่นไปแล
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 853
เพียงแต่ไม่กล้าเข้าไปขวางพวกเขาเอาไว้ทำได้แค่รีบไปรายงานกับซือคงอวี้ส่วนจั๋วซือหรานกับซือคงเซี่ยนก็ออกจากสวนชิวอีไปอย่างรวดเร็วเพิ่งออกมาจากสวนชิวอี จั๋วซือหรานก็อัญเชิญแมงมุมน้อยออกมา บรรทุกพวกเขาออกจากสวนชิวอีอย่างรวดเร็ว เข้าไปยังป่าทึบข้างๆและเป็นไปตามคาด พวกเขาออกมาได้ไม่เท่าไร ที่สวนชิวอีก็มีกลุ่มองครักษ์รีบร้อนพรุ่งออกมาจากสวนชิวอีคิดจะไล่กวดพวกเขาอย่างเห็นได้ชัด"เจ้าคาดการณ์ไว้ถูกจริงๆ" ซือคงเซี่ยนทอดถอนใจจั๋วซือหรานเอ่ยขึ้น "คนใช้พวกนั้นที่ไล่เจ้า คงคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าข้าจะรอดออกมาได้ ดังนั้นตอนนี้เห็นข้าถึงได้ตกใจขนาดนั้น แล้วก็ไม่อยากให้พวกเราออกมา แต่ก็กลัวว่าจะขวางไม่อยู่ ยิ่งไปกว่านั้นอาจจะเพราะก่อนหน้านี้ไม่ได้รับคำสั่งไว้ ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าพอเห็นข้าเข้ามาแล้วต้องทำอย่างไร พอรีบไปรายงาน ซือคงอวี้จึงให้คนไล่ตามออกมา..."จั๋วซือหรานพูดต่อ "ซือคงอวี้ก็คงไม่คิดว่าข้าจะหนีออกมา"พอได้ยินคำนี้ ซือคงเซี่ยนใจก็บีบ "เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ทำไมถึงได้พูดเช่นนี้? สถานการณ์อันตรายมากสินะ?"จั๋วซือหรานคิดๆ เล่าสถานการณ์เรื่องแผนที่ซือคงอวี้ใช้กับนาง โดยเลี่ยงรายละเอียดส่
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 852
แต่ยังมีท่าทีที่...ที่...ท่าทีที่จะออกไปทันที หลังจากหลับนอนกับเขาของนางความรู้สึกนั้นมันเหมือนกับ...ตอนนี้เอง จั๋วซือหรานก็ได้ยินเขาถามมาคำหนึ่ง "แล้วต้องอย่างไรล่ะ? ท่านอ๋องจะรอให้ข้ารับผิดชอบท่านไหม?"ในหัวเฟิงเหยียนจู่ๆ ก็มีปฏิกิริยาขึ้นมา ใช่เลย มันคือเรื่องที่...เหมือนไม่ใส่ใจกับความบริสุทธิ์ของตัวนางเองเลยแม้แต่น้อยไม่มีท่าทีคิดจะให้เขาต้องรับผิดชอบเลยเฟิงเหยียนขมวดคิ้ว เสียงเย็นชาขึ้นมา "เจ้าเป็นหญิงสาวหรือเปล่า ทำไมถึงไม่ใส่ใจกับความบริสุทธิ์ของตัวเองเลย? ไม่คิดจะให้ฝ่ายชายรับผิดชอบหรือ?"จั๋วซือหรานลุกขึ้น บนผิวขาวนาวเหมือนไขมัน มีรอยแดงที่เขาฝากไว้อยู่พอสมควร แวบไปมาอยู่ตรงหน้าเขาทำให้ความปรารถนาที่สงบลงไปหน่อยแล้วของเขา เหมือนจุดลุกพรึบขึ้นมาอีกครั้งทันทีจั๋วซือหรานยื่นมือไปดึงเสื้อผ้ามาคลุมไม่ได้ใส่ใจเลยแม้เพียงน้อย กับการย้อนถามเมื่อครู่ของเฟิงเหยียน นางเลิกคิ้วเบาๆ เอ่ยขึ้นว่า "ข้าใช่หญิงสาวหรือไม่ ท่านอ๋องน่าจะเข้าใจยิ่งกว่าใครๆ กระมัง? ส่วนเรื่องที่ไม่สนใจกับความบริสุทธิ์ของตัวเองนี่..."จั๋วซือหรานเอียงตามองเขา "ทำไมหรือ? ท่านอ๋องฉวยโอกาสตอนที่ข้าอ

แชร์

บทที่ 71

บางทีคุณอาจจะชอบ

สตรีขี่ม้าออกศึก

สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์

แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย

ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา

แชร์

บทที่ 71

บทที่เกี่ยวข้อง

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 72

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 73

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 74

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 75

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 76

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 77

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 78

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 79

บทล่าสุด

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 860

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 859

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 858

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 857

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 856

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 855

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 854

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 853

ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง บทที่ 852

บางทีคุณอาจจะชอบ

สตรีขี่ม้าออกศึก

สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์

แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย

ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา