ตอนที่ 84
“ฉันก็ไม่ได้เกลียดคุณเหมือนตอนแรกแล้วนี่” จบคำพูดของหญิงสาว ไหล่กว้างใหญ่ก็ห่อลงเหมือนกับผิดหวังอยู่ในที มือหนาเชยคางมนให้เงยขึ้นเพื่อสบตากับเขา
“แต่ผมรักคุณนะ” คำบอกรักแบบห่ามๆ และไม่คิดว่าจะได้ยินทำให้คนฟังนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ แต่ทว่าเธอยังไม่ทันได้พูดหรือทวนถามเพื่อความแน่ใจ เรียวปากได้รูปก็ประกบมอบจุมพิตแสนหวานให้เธออย่างนุ่มนวล ก่อนละออกห่าง
“ไม่เกลียด งั้นก็หมายความว่าคุณก็รักผมเหมือนกันใช่ไหม” เสียงทุ้มกระซิบถามชิดเรียวปากอิ่ม
“เออ...” คนถูกถามก็เกิดอาการอ้ำอึ้ง พูดไม่ออกขึ้นมาดื้อๆ
“ว่าไงครับ ที่รัก” เขาถามย้ำพร้อมกับไล้เรียวปากอุ่นเลาะลิ้มชิมกลีบปากบอบบางของเธอไปด้วย วนเวียนอยู่อย่างนั้นเพื่อรอคำตอบจากปากของหญิงสาว
“คนบ้า ถามมากอยู่ได้ แค่รู้ว่าฉันไมได้เกลียดก็พอแล้วนี่” พัทตราเริ่มงงกับตัวเองเสียแล้ว เมื่ออยากจะพูดว่ารักเขาเช่นกัน แต่ทว่าเหมือนมีบางสิ่งมากั้
ตอนที่ 85“บอกเหตุผลหน่อยสิไมร่า หรือคุณคิดว่าอาของคุณคิดจะทำร้ายผม” แอนโทนี่บอกอย่างไม่สะทกสะท้าน เพราะตัวเขาเองก็พร้อมรับมือเรื่องนี้อยู่แล้วเช่นกัน เพียงแต่รอเวลาว่ามันจะถึงวันสิ้นสุดเมื่อไหร่เท่านั้นเอง“ก็แล้วแต่คุณจะคิดเถอะ ไมร่าแค่อยากจะมาเตือนคุณในฐานะเพื่อนเก่า และเราคงไม่ได้พบกันอีกนาน เพราะไมร่าจะเดินทางกลับอิตาลี” เรียวหน้างดงามเชิดขึ้น เพราะเธอคงทำได้ดีที่สุดแค่นี้“ผมขอบคุณสำหรับความหวังดี และมิตรภาพที่เราเคยมีให้กัน หวังว่าคุณกับคุณกฤษ คงอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข” แอนโทนี่บอกเสียงทุ้ม พลางมองอย่างจับสังเกตอดีตคู่นอน ที่มีท่าทีว่ารักหนุ่มไทยคนนี้เข้าอย่างจัง “ขอบคุณสำหรับคำอวยพร ไมร่าก็หวังให้คุณได้ครองคู่กับผู้หญิงไทย คนที่คุณเลือกอย่างมีความสุขเช่นกันนะคะ” จบประโยคจากสาวสวยเซ็กซี่ แอนโทนี่โค้งศีรษะให้เล็กน้อย แล้วมองเพื่อนใหม่และอดีตคู่ควงเดินกลับเข้าไปในรถเบนซ์คันงาม“โชคดีนะไมร่า” เจ้าของเรือนร่างสูงใหญ่ยกมือโบ
ตอนที่ 86 “.พี่มั่นใจว่าพี่รักเขา แล้วแพทล่ะ รักคุณเอริคเหมือนกันใช่ไหม” พี่ชายคนดีตอบรับพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น ก่อนหันกลับมารอฟังคำตอบจากปากของน้องสาวที่กำลังก้มหน้างุด“ก็...คงใช่มั้งค่ะ แพทรู้สึกเป็นห่วงเขา คิดถึงเขา ทั้งที่เพิ่งจะจากกันไปไม่กี่ชั่วโมงเองค่ะ” บอกเสียงเบา แก้มขาวผ่องทั้งสองข้างเริ่มแดงระเรื่อ ปลายนิ้วแข็งแรงเกลี่ยเล่นเบาๆ อย่างหยอกล้อ ธนกฤษบอกกับตัวเองแล้ว เขาไม่ต้องห่วงน้องสาวทั้งสองคนนี้อีกแล้ว เพราะเธอทั้งสองมีคนที่ดีคอยดูแล“ดูสิ เขินใหญ่แล้ว แพทนี่เวลาเขินก็น่ารักดีนะ ถึงว่าคุณเอริคถึงได้ตกหลุมรัก” สิ้นเสียงล้อเลียนจากพี่ชาย พัทตรายกมือน้อยๆ ฟาดไปบนท่อนแขนแข็งแรงของคุณหมอหนุ่มด้วยความเขินอาย พลันลุกขึ้นก่อนร่างจะโงนเงนเหมือนจะเป็นลมเสียให้ได้“แพท!
ตอนที่ 87‘แม่จ๋า พีชขอโทษนะคะที่ไม่ได้อยู่ดูแลแม่ พี่แพท อย่าโกรธพีชเลยนะคะ ที่พีชต้องทำแบบนี้’ เสียงเศร้าพึมพำกับของในมือ หยาดน้ำตาที่พากันรินไหลไม่หยุด เมื่อเธอไม่อาจให้ใครมาทนเห็นสภาพของเธอและรับรู้เรื่องชั่วช้าที่เกิดขึ้นกับเธอได้ในตอนนี้ และเธอคงไม่กล้าไปพบคุณแดเนียลได้อีกแล้ว หญิงสาวพยุงร่างให้ลุกขึ้นแล้วเลื่อนเก้าอี้ตัวเดิมออก ก่อนแง้มประตูเพียงเล็กน้อย เรียกสาวใช้ที่ยังคงยืนรออยู่ตามที่ได้บอกไว้ก่อนหน้า ด้วยสีหน้ากังวลและเป็นห่วงเจ้านายสาวเมื่อสาวใช้คนเดิมเข้ามาพร้อมอุปกรณ์ทำความสะอาด ทว่าหญิงสาว ร่างท้วมก็แทบทำของเหล่านั้นหล่นจากมือ เมื่อได้เห็นใบหน้าที่บวมช้ำของเจ้านายสาว หนำซ้ำตามแขนเรียวที่พ้นเสื้อคลุมออกมายังมีรอยเขียวช้ำจนน่ากลัว“คุณพีชเป็นอะไรหรือเปล่าคะ ให้ดิฉันตามคุณแดเนียลดีไหมคะ” สาวใช้ร้องถามด้วยความตกใจระคนเป็นห่วง วางอุปกรณ์ทำความสะอาดลงกับพื้น เพื่อออกไปตามนายท่าน“ไม่นะ! ไม่ต้องตาม ฉะ...ฉัน...เอ่อฉัน
ตอนที่ 1“นี่คุณ ขยับขึ้นมาหน่อยได้ไหมคะ ดิฉันทำไม่ถนัดค่ะ” เสียงหวานของ พัทตรา สาวสวยเจ้าของร้านสปาเพลินรักพูดขึ้นเบาๆ หลังจากที่เธอฝืนทนและต้องใช้ความพยายามเพื่อนวดไปบนลำตัวของชายหนุ่ม ซึ่งกำลังนอนหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข หลังจากสามารถบังคับให้เจ้าของร้านสปาแสนสวยมาบริการด้วยตนเองเป็นผลสำเร็จ และด้วยความอยากแกล้งหญิงสาวคนที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง พอเห็นเตียงนวดก็ล้มตัวลงนอนแบบขวางลำ แม้พัทตราจะเรียกลูกค้าหนุ่มให้นอนดีๆ แต่ก็ไม่เป็นผล จนทำให้เธอต้องทนนวดจนเกร็งไปทั้งตัว แล้วก็ได้แต่แอบทำปากยื่นปากยาวบ่นลูกค้าหนุ่มไปตามเรื่องพัทตราแม้จะไม่พอใจมากสักแค่ไหน เนื่องจากงานนวดแขกในร้านเธอปล่อยให้เป็นหน้าของเด็กๆ ในร้าน แต่เธอจำเป็นต้องทำเพราะไม่เช่นนั้นลูกค้าก็คงไม่ยอม เธอคงยอมไม่ได้ที่จะให้ชื่อเสียงของร้านสปาที่เธอรัก และเป็นสิ่งเดียวที่สามารถหาเงินส่งเสียให้น้องสาวได้เรียนจนจบมหาวิทยาลัย ต้องมาพังเพราะผู้ชายงี่เงา เอาแต่ใจคนนี้ หนำซ้ำยังวางท่าราวกับตนยิ่งใหญ่เสียนักหนา‘ไอ้ฝรั่งบ้าอำนาจ ฮึ! ขออย่าได้เจอลูกค้าแบบนี้อีกเลย สาธุ!’ เจ้าของร้านคนสวยได้แต่ยืนขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่ในใจ นึกอยากจะฟา
ตอนที่ 2อีกฝากหนึ่งของห้องสปา พาธินีย์ น้องสาวคนสวยของพัทตรา กำลังตระเตรียมน้ำมันหอมระเหยที่หากใครได้กลิ่นเป็นต้องหลงใหลไปกับความหอมละมุนละไมผ่อนคลายของกลิ่นกุหลาบที่ถูกสกัดออกมาด้วยวิธีการที่ทันสมัยหนุ่มใหญ่วัยกลางคนผู้มีใบหน้าดุดัน แต่ทว่าแฝงไว้ด้วยความอ่อนโยนกำลังเดินออกมาจากห้องเปลี่ยนชุด ซึ่งมีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่พันกายไว้แค่ ท่อนล่างอย่างหมิ่นเหม่ โชว์กล้ามท้องแข็งแกร่งเป็นลอนสวย พาธินีย์เผลอมองร่างกายบุรุษหนุ่มที่ถึงแม้อายุอานามจะมากแต่ร่างกายกับเต็มไปด้วยมัดกล้าม ทำให้หัวใจที่อ่อนไหวของพาธินีย์เต้นระส่ำ แก้มนวลแดงระเรื่อขึ้นทันตา นั่นเป็นเพราะเธอไม่เคยเห็นเรือนร่างของบุรุษหนุ่มมาก่อน ทำให้มือน้อยสั่นเทาด้วยความตื่นเต้นแดเนียล อันน์เบริกส์ มาเฟียหนุ่มใหญ่ที่หลงใหลทวีปเอเชีย โดยเฉพาะทะเลสวยๆ ของประเทศไทย จึงตัดสินใจหันเหชีวิตในแถบยุโรป ล่องเรือกาสิโนขนาดใหญ่มาปักหลักอยู่ที่เกาะมาเก๊าตามคำแนะนำของเพื่อนรัก และที่มาในครั้งนี้หนุ่มใหญ่และบุตรชายมาในฐานะนักท่องเที่ยว เพื่อพักผ่อนหลังจากทำงานหนักมานาน และมอบหมายให้เพื่อนรักช่วยดูแลกิจการแทนหนุ่มใหญ่ลอบมองดูสาวน้อยตรงหน้าด้วยค
ตอนที่ 3 “อืม...ดีครับ นวดแรงๆ เลยครับ ไม่น่าเชื่อนะครับว่ามือสวยๆ แบบคุณนี่จะแรงเยอะเหมือนกัน แต่ผมชอบครับ ตามสบายเลยครับ ยิ่งแรง ยิ่งดี แต่ถ้าอย่างอื่นแรงด้วยก็จะยิ่งดีมากครับ” บอกเสียงทุ้มพร้อมกับประโยคหลังชวนให้คิดลึก แต่พัทตราทำเป็นไม่ใส่ใจ เธอยังคงตั้งใจนวดให้เขาต่อไป โดยกดเน้นๆ แรงๆ ทำให้ได้เจ็บแล้วจะได้ไม่ต้องกลับมาที่นี่อีก ก็แค่ลูกค้าปากเสีย นิสัยเสียคนเดียว คงไม่ทำให้ร้านเธอเจ๊งหรอก!“โอ้ว! แรงดีจริงๆ เต็มที่เลยครับดาร์ลิ่ง แบบนี้ผมชอบ คงต้องมาบ่อยๆ” เจ้าของเรือนกายกำยำพูดขึ้นราวกับเข้าไปนั่งอยู่ในใจเจ้าของร้าน แม้จะรู้ว่าเจ้าของร้านสปาคนสวยจงใจแกล้ง แต่เขากลับเต็มใจให้เธอได้แกล้ง ก่อนพลิกร่างกลับมานอนหงายโดยไม่บอกไม่กล่าว ทำให้มือของพัทตราเผลอไปโดนสิ่งที่ไม่ควรโดนอย่างจัง เพราะเธอกำลังนวดที่ต้นขาให้เขาอยู่ แก้มนวลเริ่มแดงระเรื่อ ก่อนหลบสายตาคมซึ่งกำลังจับจ้องมาที่เธอพร้อมทั้งกลั้นหัวเราะ แต่ทว่ามันช่างน่าแปลกใจยิ่งนักที่ร่างกายของเขากลับลุกชันเพียงแค่ปลายนิ้วของเธอสัมผัส“คุณช่วยหันกลับไปนอนท่าเดิมได้ไหม” พัทตราบอกเสียงสั่น มือไม้ก็เริ่มเกะกะ เกิดอาการประหม่าอย่างบอกไม่ถู
ตอนที่ 4ธนกฤษเดินเข้ามาที่ร้านสปาทันได้เห็นสีหน้าของพัทตรา หญิงสาวที่เขารู้สึกผูกพันกับเธอ และไม่รู้ว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นนั้นเรียกว่ารักได้หรือไม่ ก่อนเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของเธอ ฝ่ามืออบอุ่นเชยคางมนให้สบตา พร้อมกับกดเบาๆ ที่แก้มนวลทั้งสองอย่างหยอกล้อ“แพท เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ” หมอหนุ่มเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง“เปล่าค่ะพี่หมอ” คนที่บอกว่าเปล่าแต่น้ำเสียงกลับบอกอย่างเหนื่อยๆ“อย่ามาหลอกพี่เลย ดูหน้าตาเราสิ ทำหน้ามุ่ยซะขนาดนั้น เดี๋ยวไม่สวยนะ” หมอหนุ่มยังคงล้อเลียนด้วยเสียงนุ่ม พร้อมทั้งโยกศีรษะของสาวสวยเบาๆ“นี่แพท จะปิดบังอะไรพี่หมอไม่ได้เลยใช่ไหมคะ แย่จริงๆ แล้วนี่แพทจะมีความลับกับพี่หมอได้สักเรื่องไหมล่ะคะ” เสียงใสเอ่ยถามอย่างทีเล่นทีจริง พร้อมทั้งอิงซบไหล่ของหมอหนุ่ม“เดี๋ยวนี้คิดจะมีความลับกับพี่แล้วเหรอ”“เปล่าหรอกค่ะพี่หมอ แพทก็พูดไปเรื่อยน่ะค่ะ อย่าคิดมากสิคะ เดี๋ยวแก่เร็วน้า”“อารมณ์ดีขึ้นมาแล้วสิเรา แล้วพีชไปไหนล่ะ” หมอหนุ่มเอ่ยถามถึงอีกคน เมื่อหญิงสาวข้างกายสบายใจขึ้นมาบ้าง“ยัยพีช นวดให้ลูกค้าอยู่ค่ะ ว่าแต่พี่หมอมีอะไรหรือเปล่าคะ หรือว่าวันนี้รู้สึกเมื
ตอนที่ 5 หลังจากได้กล่าวลาพี่หมอเป็นที่เรียบร้อย พัทตราก็โบกมือลาอีกครั้ง และเฝ้ามองรถคันหรูแล่นห่างออกไปจากร้านสปาเพลินรัก รู้สึกหดหู่และใจหายอย่างบอกไม่ถูก‘พี่หมอคะ อย่าลืมว่ามีแพทรออยู่นะ รีบๆ กลับมานะคะ’ พัทตราพูดเบาๆ กับตัวเอง โดยไม่รู้ว่ามีอีกหนึ่งหนุ่มเฝ้ามองด้วยความขุ่นเคือง และความกรุ่นโกรธกำลังพวยพุ่งอยู่ในอก เมื่อหญิงสาวที่เขาหมายมั่นปั้นมือจะเอามาเป็นของตัวเองมีคนรักอยู่แล้ว และยังอิงแอบแนบชิดกันต่อหน้าต่อตาเขา ดวงตาคู่คมเฝ้ามองทุกย่างก้าวของสาวสวยอย่างคาดโทษ ที่ปล่อยให้เขารอ แล้วตัวเองก็ออกไปอี๋อ๋อกับคนรัก พัทตราหยุดยืนที่หน้าห้องสปาพร้อมทั้งถอนหายใจยาวอย่างเบื่อหน่าย ‘ทิ้งไว้แค่สิบนาทีเอง คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง’ แม้จะรู้ว่าการทิ้งลูกค้าไว้เช่นนี้เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แต่มันก็เกินทนสำหรับพัทตราแล้วจริงๆ ที่ต้องมาเจอลูกค้าโรคจิต แถมยังกวนประสาทแบบสุดๆ เธอก็ได้แต่คาดหวังไว้ว่าเขาคงไม่กลับมาที่นี่อีกเป็นแน่ และก่อนที่พัทตราจะเข้าไปยังห้องสปา เธอก็ไม่ลืมคว้าผ้าสีขาวสะอาดสะอ้านติดมือไปด้วย เพื่อใช้มันเป็นข้ออ้างที่ดูไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย บานประตูเลื่อ
ตอนที่ 87‘แม่จ๋า พีชขอโทษนะคะที่ไม่ได้อยู่ดูแลแม่ พี่แพท อย่าโกรธพีชเลยนะคะ ที่พีชต้องทำแบบนี้’ เสียงเศร้าพึมพำกับของในมือ หยาดน้ำตาที่พากันรินไหลไม่หยุด เมื่อเธอไม่อาจให้ใครมาทนเห็นสภาพของเธอและรับรู้เรื่องชั่วช้าที่เกิดขึ้นกับเธอได้ในตอนนี้ และเธอคงไม่กล้าไปพบคุณแดเนียลได้อีกแล้ว หญิงสาวพยุงร่างให้ลุกขึ้นแล้วเลื่อนเก้าอี้ตัวเดิมออก ก่อนแง้มประตูเพียงเล็กน้อย เรียกสาวใช้ที่ยังคงยืนรออยู่ตามที่ได้บอกไว้ก่อนหน้า ด้วยสีหน้ากังวลและเป็นห่วงเจ้านายสาวเมื่อสาวใช้คนเดิมเข้ามาพร้อมอุปกรณ์ทำความสะอาด ทว่าหญิงสาว ร่างท้วมก็แทบทำของเหล่านั้นหล่นจากมือ เมื่อได้เห็นใบหน้าที่บวมช้ำของเจ้านายสาว หนำซ้ำตามแขนเรียวที่พ้นเสื้อคลุมออกมายังมีรอยเขียวช้ำจนน่ากลัว“คุณพีชเป็นอะไรหรือเปล่าคะ ให้ดิฉันตามคุณแดเนียลดีไหมคะ” สาวใช้ร้องถามด้วยความตกใจระคนเป็นห่วง วางอุปกรณ์ทำความสะอาดลงกับพื้น เพื่อออกไปตามนายท่าน“ไม่นะ! ไม่ต้องตาม ฉะ...ฉัน...เอ่อฉัน
ตอนที่ 86 “.พี่มั่นใจว่าพี่รักเขา แล้วแพทล่ะ รักคุณเอริคเหมือนกันใช่ไหม” พี่ชายคนดีตอบรับพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น ก่อนหันกลับมารอฟังคำตอบจากปากของน้องสาวที่กำลังก้มหน้างุด“ก็...คงใช่มั้งค่ะ แพทรู้สึกเป็นห่วงเขา คิดถึงเขา ทั้งที่เพิ่งจะจากกันไปไม่กี่ชั่วโมงเองค่ะ” บอกเสียงเบา แก้มขาวผ่องทั้งสองข้างเริ่มแดงระเรื่อ ปลายนิ้วแข็งแรงเกลี่ยเล่นเบาๆ อย่างหยอกล้อ ธนกฤษบอกกับตัวเองแล้ว เขาไม่ต้องห่วงน้องสาวทั้งสองคนนี้อีกแล้ว เพราะเธอทั้งสองมีคนที่ดีคอยดูแล“ดูสิ เขินใหญ่แล้ว แพทนี่เวลาเขินก็น่ารักดีนะ ถึงว่าคุณเอริคถึงได้ตกหลุมรัก” สิ้นเสียงล้อเลียนจากพี่ชาย พัทตรายกมือน้อยๆ ฟาดไปบนท่อนแขนแข็งแรงของคุณหมอหนุ่มด้วยความเขินอาย พลันลุกขึ้นก่อนร่างจะโงนเงนเหมือนจะเป็นลมเสียให้ได้“แพท!
ตอนที่ 85“บอกเหตุผลหน่อยสิไมร่า หรือคุณคิดว่าอาของคุณคิดจะทำร้ายผม” แอนโทนี่บอกอย่างไม่สะทกสะท้าน เพราะตัวเขาเองก็พร้อมรับมือเรื่องนี้อยู่แล้วเช่นกัน เพียงแต่รอเวลาว่ามันจะถึงวันสิ้นสุดเมื่อไหร่เท่านั้นเอง“ก็แล้วแต่คุณจะคิดเถอะ ไมร่าแค่อยากจะมาเตือนคุณในฐานะเพื่อนเก่า และเราคงไม่ได้พบกันอีกนาน เพราะไมร่าจะเดินทางกลับอิตาลี” เรียวหน้างดงามเชิดขึ้น เพราะเธอคงทำได้ดีที่สุดแค่นี้“ผมขอบคุณสำหรับความหวังดี และมิตรภาพที่เราเคยมีให้กัน หวังว่าคุณกับคุณกฤษ คงอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข” แอนโทนี่บอกเสียงทุ้ม พลางมองอย่างจับสังเกตอดีตคู่นอน ที่มีท่าทีว่ารักหนุ่มไทยคนนี้เข้าอย่างจัง “ขอบคุณสำหรับคำอวยพร ไมร่าก็หวังให้คุณได้ครองคู่กับผู้หญิงไทย คนที่คุณเลือกอย่างมีความสุขเช่นกันนะคะ” จบประโยคจากสาวสวยเซ็กซี่ แอนโทนี่โค้งศีรษะให้เล็กน้อย แล้วมองเพื่อนใหม่และอดีตคู่ควงเดินกลับเข้าไปในรถเบนซ์คันงาม“โชคดีนะไมร่า” เจ้าของเรือนร่างสูงใหญ่ยกมือโบ
ตอนที่ 84“ฉันก็ไม่ได้เกลียดคุณเหมือนตอนแรกแล้วนี่” จบคำพูดของหญิงสาว ไหล่กว้างใหญ่ก็ห่อลงเหมือนกับผิดหวังอยู่ในที มือหนาเชยคางมนให้เงยขึ้นเพื่อสบตากับเขา“แต่ผมรักคุณนะ” คำบอกรักแบบห่ามๆ และไม่คิดว่าจะได้ยินทำให้คนฟังนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ แต่ทว่าเธอยังไม่ทันได้พูดหรือทวนถามเพื่อความแน่ใจ เรียวปากได้รูปก็ประกบมอบจุมพิตแสนหวานให้เธออย่างนุ่มนวล ก่อนละออกห่าง“ไม่เกลียด งั้นก็หมายความว่าคุณก็รักผมเหมือนกันใช่ไหม” เสียงทุ้มกระซิบถามชิดเรียวปากอิ่ม“เออ...” คนถูกถามก็เกิดอาการอ้ำอึ้ง พูดไม่ออกขึ้นมาดื้อๆ“ว่าไงครับ ที่รัก” เขาถามย้ำพร้อมกับไล้เรียวปากอุ่นเลาะลิ้มชิมกลีบปากบอบบางของเธอไปด้วย วนเวียนอยู่อย่างนั้นเพื่อรอคำตอบจากปากของหญิงสาว“คนบ้า ถามมากอยู่ได้ แค่รู้ว่าฉันไมได้เกลียดก็พอแล้วนี่” พัทตราเริ่มงงกับตัวเองเสียแล้ว เมื่ออยากจะพูดว่ารักเขาเช่นกัน แต่ทว่าเหมือนมีบางสิ่งมากั้
ตอนที่ 83เช้าวันใหม่ สองหนุ่มสาวเดินกระหนุงกระหนิงตระกองกอดกันและกันเดินลงมาจากชั้นบน โดยมีเจมส์ทำหน้าที่ยกกระเป๋าเดินทางของเจ้านายหนุ่มตามมาห่างๆ ใบหน้าคมเข้มของบอดี้การ์ดหนุ่มอมยิ้มน้อยๆ กับท่าทางหลงเมียของผู้เป็นนาย และด้วยความอยากแกล้ง เจมส์ก็แสร้งทำเสียงดังใส่ เมื่อคนเป็นนายกำลังจะแสดงความรักกับนายหญิงอะแฮ่ม!สิ้นเสียงของบอดี้การ์ดรู้ใจ แอนโทนี่ละใบหน้าออกห่าง แล้วหันไปถลึงตาใส่บอดี้การ์ดจอมจุ้น ที่มักเป็นก้างขวางคอเขาได้ตลอด ส่วนเจมส์ก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ แล้วขอตัวเดินเลี่ยงนำกระเป๋าใบโตไปจัดเก็บไว้ที่รถ เพราะรู้แน่ๆ ว่าถ้าขืนยังยืนอยู่นี่ มีหวังได้กินลูกตะกั่วแทนข้าวแน่“คุณเอริค เลิกทำหน้ายักษ์ได้แล้ว เจมส์เดินไปไกลแล้วนะ คุณนี่” พัทตราแกล้งแซวและนึกขอบใจบอดี้การ์ดของชายหนุ่มเหลือเกิน เพราะทำให้เธอไม่ต้องทนอับอายกับความไร้ยางอายของเขา ที่คิดอยากจะทำอะไรก็ทำ ก่อนแอบยิ้มกริ่มด้วยความชอบใจที่ได้เอาคืนคนเจ้าเล่ห์เสียบ้าง แต่ทว่าได้ขึ้นชื่อว่าเจ้าเล่
ตอนที่ 82“พีช!” พัทตราสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ เม็ดเหงื่อผุดขึ้นเต็มใบหน้า ก่อนหันมองคนข้างกายที่ยังคงหลับสนิท พัทตราค่อยๆ ลุกออกจากเตียง มาหยุดที่กรอบรูปของน้องสาวเพียงคนเดียว แล้วหยิบรูปนั้นขึ้นมา เธอเฝ้ามองภาพนั้นนิ่งเนิ่นนาน หวนให้คิดถึงความฝันที่เสมือนจริง พัทตราพยายามคิดว่ามันคือความฝัน และอาจเป็นเพราะช่วงนี้เธอไม่ได้รับการติดต่อจากพาธินีย์เลย นับแต่จากไป ‘พีช สบายดีใช่ไหม ทำไมพี่เป็นห่วงเราจัง’ พัทตรายิ้มบางๆ ให้กับรูปภาพนั้น ก่อนไล้ปลายนิ้วแผ่วเบา ก่อนวางกรอบรูปไว้ที่เดิม แล้วเข้าไปล้างหน้าล้างตา กลับมาทิ้งกายลงนอนเช่นเดิม “ที่รัก เป็นอะไรไป นอนไม่หลับหรือไง” แอนโทนี่พลิกกายมากกกอด ร่างนุ่มไว้แนบอก กดจมูกโด่งสันแนบสนิทกับซอกคอหอมกรุ่น “ฉันขอโทษที่ทำให้คุณตื่น” พัทตราพลิกกายเ
ตอนที่ 81 มือเรียวสวยผลักบานประตูเปิดเข้าห้องส่วนตัว ที่อยู่ห่างจากห้องคุณแดเนียล แต่ทว่าก่อนที่เธอจะดันประตูปิดกลับมีบุรุษหนุ่มลึกลับแทรกกายเข้ามา พร้อมด้วยการกดล็อกประตูจนแน่นหนา พาธินีย์ถอยหลังครูดด้วยความตกใจ พยายามควานหาอาวุธเพื่อป้องกันตัว “เป็นอะไรหรือแม่สาวน้อย” เสียงทุ้มห้าวดังขึ้น “คุณ...คุณเป็นใคร ออกไปนะ” พาธินีย์บังคับตัวเองไม่สั่นกลัว พลางถอยหลังไปเรื่อย เมื่อเจ้าของเสียงทุ้มต่ำเดินเข้ามาใกล้ พร้อมกับแสงไฟภายในห้องสว่างโร่ พาธินีย์ยกสองมือขึ้นปิดปากตนเองไว้ด้วยความตกใจ เมื่อได้เห็นโฉมหน้าของผู้บุกรุก หัวใจดวงน้อยหล่นวูบ ลำคอแห้งผาก ความหวาดกลัวประเดประดังเข้ามาจนเธอนิ่งงัน “จำได้หรือยังล่ะแม่สาวน้อย” ผู้บุกรุกย่างสามขุมเข้าใกล้ร่างบางที่สั่นกลัวเป็นลูกนกมากขึ้นเรื่อยๆ เ
ตอนที่ 80“แล้วคุณ...จะไปนานแค่ไหนคะ” พัทตราถามเสียงเบา หวาดหวั่นกับคำตอบที่จะได้รับ“ผมตอบไม่ได้ แค่คุณรู้ไว้ว่าผมจะกลับมาก็แล้วกัน เอาล่ะพักผ่อนเถอะดึกมากแล้ว” เขาตัดบทแบบดื้อๆ ทำเอาคนที่รอฟังคำตอบหัวใจห่อเหี่ยวขึ้นมา หยาดน้ำตาที่พากันเอ่อคลอเริ่มรินไหล ก่อนถูกมือน้อยๆ ปาดทิ้งแล้วล้มกายนอนหันหลังให้เขาด้วยความรู้สึกหลากหลายที่ถาโถมใส่ เมื่อเธอเริ่มชินกับการที่มีเขานอนอยู่เคียงข้างแอนโทนี่ทิ้งกายลงนอนเคียงข้างหญิงสาว ก่อนสอดมือโอบรั้งให้ร่างบอบบางแนบชิด พัทตราฝืนกลั้นสะอื้นไว้ ทว่ามันก็ยังเล็ดลอดออกมาจนอีกคนได้ยิน เจ้าของเรือนกายกำยำขยับตัวเล็กน้อย แล้วโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ เพ่งพิศเรียวหน้างดงาม ปลายนิ้วแข็งแรงเกลี่ยหยาดน้ำใสๆ อย่างอ่อนโยน ทว่ามันยิ่งทำให้หญิงสาวหัวใจเต้นแรงและเริ่มแน่ใจว่าหลงรักเจ้าหนี้หนุ่มจนหมดหัวใจ“แพท คุณร้องไห้ทำไม ผมสัญญาว่าผมจะกลับมา ผมไม่มีวันทิ้งเมียให้อยู่คนเดียวหรอก เชื่อผมสิ” เขากระซิบบอกเสียงนุ่ม กอดกระชับแน่นขึ้นเพื่อยืนยันสิ่งพูดออกไป&l
ตอนที่ 79 “คุณกฤษ”“บอกผมมาเถอะครับ ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าคุณจะบอกอะไรผม”“ไมร่าเป็นห่วงเอริค ไมร่ากลัวว่าอาริชาร์ดจะทำร้ายเอริค” บอกเสียงสั่น ไม่กล้าที่จะบอกว่าอาของเธอคิดฆ่าเลยต่างหาก หาใช่จะทำร้ายให้เจ็บปางตายเท่านั้น“ทำไมคุณถึงคิดแบบนั้นล่ะครับ”“ฉัน...ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมอาริชาร์ดถึงอยากจะทำร้ายเอริคนัก แล้วนี่เราต้องทำยังไงล่ะคะ แต่ตอนนี้ไมร่าโดนอาริชาร์ดบังคับให้กลับอิตาลีพรุ่งนี้ด้วย”“กลับอิตาลี” ธนกฤษครางรับราวกับคนละเมอ นี่ชีวิตของเขาต้องถูกผู้หญิงที่รักทอดทิ้งตลอดเลยหรือนี่ ฝ่ามือใหญ่ละออกจากเอวคอด แล้วยืนนิ่ง ไมร่ามองอากัปกิริยาที่เปลี่ยนไปของชายหนุ่มด้วยความสงสัย“คุณกฤษ คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ”“ไม่ครับ ผมไม่เป็นไร ถ้าคุณจะกลับอิตาลีพรุ่งนี้ เดี๋ยวผมไปส่งคุณเองครับ ส่วนเรื่องคุณเอร