ตอนที่ 29
“ที่รัก ผมจะพาคุณไปดินเนอร์ใต้แสงเทียน ที่บรรยากาศสวยๆ และอาจจะมีจูบหวานๆ นิดหน่อย แค่นั้นเองนะ แต่ทำไมคุณทำหน้าราวกับว่าผมกำลังจะล่อลวงคุณไปข่มขืนล่ะ” เสียงทุ้มแกล้งเย้าแหย่ แต่ก็ทำให้หญิงสาวตกอกตกใจอยู่ไม่น้อย
“คุณเอริค!” พัทตราอุทานเสียงดัง หน้านวลแดงก่ำ ก็จะไม่ให้เธอลังเลได้ยังไง ก็ในเมื่อหน้าตาเขาในตอนนี้มันไม่น่าไว้ใจเลยสักนิด แม้จะเตรียมใจกับเรื่องที่อาจเกิดขึ้นแล้วก็ตามเถอะ คนหน้าแดงคิดว้าวุ่นอยู่ในใจเพียงลำพัง ในขณะที่คนถามก็ยื่นหน้าเข้ามาจุมพิตเรียวปากนุ่มอย่างอ่อนโยน เลื่อนฝ่ามือสำรวจเรือนร่างบอบบางที่วันนี้ร่างนุ่มนิ่มสลัดเสื้อกล้ามตัวหลวมที่แม้จะดูดีแต่ทว่าไม่เป็นที่พอใจของชายหนุ่มออกมาสวมเดรสสั้น เปลือยไหล่ แนบเนื้อ เน้นส่วนเว้าส่วนโค้งเนินอกอวบล้นทะลักซึ่งต้องตาต้องใจคนเลือกชุดมาให้เสียจริง
“ที่รักเขินอะไรครับ ผมล้อเล่น
ตอนที่ 30“ดุจริงๆ ผู้หญิงไทย แต่อยากรู้จังเลยว่าลีลาจะร้ายกาจสักแค่ไหน” เจ้าของหุ่นล่ำต่อว่าเสียงทุ้ม มิวายแอบหอมแก้มนุ่มๆ ของหญิงสาวเมื่อเข้ามาอยู่ในรถยุโรปคันหรูเรียบร้อย แถมยังรั้งร่างบอบบางเข้าใกล้แทบจะเกยอยู่บนตัก ยิ่งขยับหนีเขาก็ยิ่งขยับตาม“อยากจะตายคาอกไหมล่ะ ฉันจะทำให้ดู” เสียงหวานว่าประชดประชัน เพราะไม่ว่าจะพูดอะไรอีตาฝรั่งบ้าก็วกเข้ามาเรื่องอย่างว่าทุกที“ว้าว! ยินดีที่สุดเลยที่รัก เจมส์เลี้ยวรถกลับบ้านเดี๋ยวนี้! ฉันจะไปตายคาอกเมียฉัน” ทำท่าดีอกดีใจจนออกนอกหน้า ก่อนหันไปสั่งบอดี้การ์ดคู่ใจที่เหยียบเบรกกะทันหัน ทำให้ร่างเล็กลื่นไถลหน้าทิ่มเข้ากับเบาะด้านหน้าอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ทว่าก่อนที่หน้าผากมนสวยของตัวเองจะกระแทกกับเบาะ ฝ่ามือใหญ่ก็สอดรั้งกั้นไว้ให้“เจมส์! ใครใช้ให้นายเบรกรถวะ! เห็นไหมเมียฉันหน้าคะมำเนี่ย เดี๋ยวเถอะแก ไอ้เจมส์ ถ้าเมียฉันเจ็บขึ้นมาล่ะก็ แกโดนไล่ออกแน่!” ถามเสียงห้วนจัด พลางยกมือลูบไล้ร่างนุ่ม ก่อนใช้สายตาสำรวจทั่วร่าง
ตอนที่ 31หลังจากกลับจากโรงพยาบาลพาธินีย์ที่ตั้งใจจะไปพักที่บ้านแม่นุ่มอีกสักคืน เป็นต้องเปลี่ยนแผนตามใจหนุ่มใหญ่ ที่คะยั้นคะยอขอให้เธอไปพักที่บ้านริมหาดด้วยกัน แม้จะนึกกลัวอยู่บ้างแต่เธอก็ขอทำตามหัวใจที่เรียกร้อง เมื่อมันฟ้องว่าแอบหลงรักคุณแดเนียลเข้าเต็มเปา“หนูพีชจะโทรบอกพี่สาวก่อนก็ได้นะ” เจ้าของบ้านพักริมหาดถามเสียงทุ้ม เมื่อแม่สาวน้อยที่ตนชวนมานั่งเหม่อลอยที่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าบ้านพัก ที่เบื้องหน้าเป็นท้องทะเลดูเงียบสงบมีเพียงเสียงคลื่นกระทบฝั่ง“ไม่เป็นไรค่ะ พี่แพทรู้ค่ะว่าพีชอยู่ที่ไหน ว่าแต่คุณแดเนียลยังไม่นอนอีกเหรอคะ นี่ก็ดึกแล้วนะคะ” ถามเสียงหวาน เพราะปกติคุณตาคุณยายที่บ้านพักคนชราสามทุ่มก็เข้านอนกันหมดแล้วนี่นา“หนูพีช คิดว่าผมเป็นตาแก่ที่ต้องเข้านอนก่อนสี่ทุ่มหรือ” เสียงทุ้มหัวเราะน้อยๆ กับคำถามของหญิงสาว“เปล่าค่ะ พีชไม่ได้คิดแบบนั้นนะคะ คือพีช...ก็แค่สงสัย เพราะพีชเห็นคุณตาคุณยายที่บ้านแม่นุ่มเข้านอนกันเร็ว” ตอบเสียงอ้อมแอ้ม หน้านวลเกิดอาการร้อนวูบวาบ พลางยกม
ตอนที่ 32“ผมขอโทษ หนูพีช” เมื่อผละริมฝีปากออกมาก็กล่าวขอโทษอย่างสำนึกผิด คุณพ่อลูกหนึ่งแอบก่นด่าตัวเองอยู่ในใจ ที่ทำราวกับเป็นเด็กหนุ่มที่เพิ่งจะริรักไปได้“เอ่อ...”“หนูพีช โกรธผมหรือ”“ปละ...เปล่าค่ะ...พีช...เอ่อ...” แม้จะเอียงอายทว่าหัวใจเธอบอกเช่นนั้นว่าไม่ได้รู้สึกโกรธหรือรังเกียจสัมผัสจากเขาสักนิด“งั้นหนูพีช เข้าบ้านไปพักผ่อนเถอะ” กล่าวจบร่างสูงใหญ่ก็ยืดตัวเต็มความสูง ผายมือออกรอให้มือน้อยของหญิงสาววางทาบ พาธินีย์ลังเลเล็กน้อยก่อนยื่นมือวางลงที่มืออบอุ่นนั่น เดินเคียงข้างกันไปตามทางเดินเข้าบ้านพัก แสงจันทร์สีนวลส่องกระทบจากฟากฟ้าลงสู้ผืนดินกลับกลบหน้านวลสีแดงระเรื่อไม่ได้ มือน้อยเผลอยกลูบใบหน้าตนเองแผ่วเบา“อากาศที่นี่ดีจังเลยค่ะ” พูดแก้เก้อ เมื่อเจ้าของดวงตาคมกริบกำลังก้มมองมาที่เธอ หลังจากเงยหน้าขึ้นไปมองอย่างไม่ตั้งใจ เพียงเท่านั้นหัวใจดวงน้อยก็เต้นรัว“ถ้าชอบ หนูพีชก็อยู่ต่ออีกสักอาทิตย์ก็ได้นะ ผมจะ
ตอนที่ 33‘ฮึ! ก็ใช่ว่าเธออยากจะเป็นลูกหนี้เขาซะเมื่อไหร่กัน’ คิดด้วยความน้อยอกน้อยใจและไม่รู้เพราะเหตุใดที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น ก่อนอ้าปากจะงับริมฝีปากของเขาให้ได้แผล แต่ทว่าชายหนุ่มก็อาศัยชั้นเชิงที่มีมากกว่าหลบเลี่ยงได้ทุกครั้งไป จนเธอเป็นฝ่ายยอมให้เขาจูบได้ตามอำเภอใจ เมื่อสำนึกตัวเองได้ว่าไม่มีสิทธิ์ห้ามปรามหรือทำร้ายเขา ก็เธอมันลูกหนี้ที่ต้องชดใช้ด้วยร่างกายนี่ ไยเขาจะมาสนใจว่าเธอจะรู้สึกเช่นไร!“คุณเอริค มันจะนานแค่ไหนกันล่ะ”“อะไรนาน ที่รัก” เขาถามเสียงเย็น ดวงตาคู่คมจับจ้องดวงหน้าหวานของหญิงสาวนิ่ง เขาไม่เข้าใจกับคำถามของเธอเหลือเกิน“ก็ฉันต้องอยู่เป็นนางบำเรอให้คุณนานแค่ไหน ฉันจะได้คิดดูว่าพอจะทนไหวไหม หรือไม่ฉันจะได้มีเวลาหาเงินมาคืนคุณ หรือถ้าฉันทนไม่ไหวจริงๆ ฉันอาจฆ่าตัวตายหนีหนี้ไปซะ” กัดริมฝีปากแน่นเพื่อรอฟังคำตอบจากเขา น้ำตาปริ่มคล้ายรินไหลทว่าเธอก็กล้ำกลืนฝืนมันเอาไว้“คุณต้องอยู่กับผมจนกว
ตอนที่ 34 ร่างเปลือยของหญิงสาวถูกผ่อนลงบนเตียงนุ่มอย่างช้าๆ อีกครั้งเมื่อถูกอ้อมแขนแข็งแกร่งดันขึ้นมารับจุมพิตดูดดื่มเพื่อปลอบประโลมหญิงสาว ก่อนนำพาความสุขที่แท้จริงมอบให้ เพียงไม่นานร่างบอบบางก็นิ่งสงบโอนอ่อนไปตามชั้นเชิงของบุรุษหนุ่ม พัทตรายกสองมือโอบรอบลำคอหนาอย่างคนลืมตัว เรียวปากนุ่มนิ่มเผยอออกน้อยๆ เมื่อริมฝีปากร้ายกาจของเขาลากไล้ผ่านหน้าท้องแบนราบ“ขอผมนะ...ที่รัก” เสียงทุ้มเว้าวอน เมื่อมองขึ้นสบตากับดวงตาหวานฉ่ำ เขามองเห็นความหวาดกลัวระคนใคร่รู้ของเธอ พัทตราแย้มยิ้มมุมปากน้อยๆ เป็นเชิงอนุญาต เพราะในเวลานี้เธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย แต่ทว่า...ทุกสิ่งที่กำลังจะดำเนินไปตามครรลองของธรรมชาติมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา ซึ่งมันทำลายความหวังของคนทั้งคู่จนพังครืน “นังแพท! นังพีช!” เสียงตะโกนเรียกชื่อสองสาวดังแว่วๆ มาแต่ไกล ทว่ากลับทำให้พัทตราที่กำลังหลงระเริงไปกับจุมพิตแสนหวานของชายหนุ่มตื่นตะลึง สติส
ตอนที่ 35“ชอบหรือไง ที่รัก” จบประโยคของคนถามมือน้อยหยุดนิ่งโดยเฉียบพลัน นึกโมโหตัวเองเสียจริงที่ชอบหลงระเริงไปกับสัมผัสวาบหวามที่เขาสร้างขึ้น ก่อนผลักร่างกำยำออกไปให้พ้น ทว่าสองมือน้อยกลับถูกรวบไว้ ก่อนถูกส่งเข้าอุ้งปากของชายหนุ่ม“คุณเอริค จะทำอะไร” พัทตรากระชากเสียงถาม ทว่ามันก็แหบพร่าจนแทบไม่ได้ยิน เมื่อปลายนิ้วของตนค่อยๆ หายเข้าไปในปากของชายหนุ่มทีละนิ้ว ความเร่าร้อนวาบหวามหายไปหมดสิ้น เมื่อความรู้แปลกใหม่มาแทนที่กับสิ่งที่บุรุษหนุ่มกำลังทำอยู่ พัทตรานิ่วหน้าน้อยๆ“ผมก็อยากชิมนิ้วสวยๆ ของคุณบ้างไงที่รัก อย่าหวงเลยนะ ผมอยากกินคุณทั้งตัวเลยด้วยซ้ำ” บอกได้หน้าตาเฉย พลางยื่นปลายนิ้วของตนให้พัทตราได้ชิมบ้าง“น่าเกลียด” พัทตราดึงมือกลับ ก่อนสอดหายเข้าไปใต้ผ่าห่ม ทว่าคำ ด่าทอที่คิดจะต่อว่าชายหนุ่มกลับสะดุดกลืนลงสู่ลำคอเช่นเดิม เมื่อเสียงเคาะประตูหน้าห้องดังระรัว แอนโทนี่ยอมตัดใจผละออกมานอนแผ่หลา แล้วหันมองหญิงสาวก่อนบุ้ยใบ้เป็นเชิงอนุญาต
ตอนที่ 36เจ้าของร่างกำยำเฝ้ามองร่างเล็กที่ยืนร้องไห้จนตัวโยน พร้อมเสียง ถอนหายใจยาว เงินแค่นี้เล็กน้อยสำหรับเขาอยู่แล้ว แต่ที่เขาสงสัยคือทำไม อาริชาร์ดถึงได้อยากให้สองพี่น้องไปทำงานที่เรือของเขา“ที่รัก” ชายหนุ่มเรียกเสียงทุ้ม ลำแขนแข็งแรงโอบกอดร่างนุ่มนิ่มไว้แนบอก ปลายนิ้วปัดป่ายหยาดน้ำตาออกจากแก้มนวล ริมฝีปากได้รูปประทับบนกลีบปากอิ่ม ทว่าพัทตรากลับเอียงหน้าหลบ“คุณได้ยินหมดแล้วใช่ไหม” น้ำเสียงหวานเอ่ยถามเสียงสั่น“อืม...แต่คุณอย่าคิดมากเลย เงินแค่นี้ผมให้คุณได้สบายอยู่แล้ว หรือจะมากกว่านี้ผมก็ให้ได้ เพียงแค่คุณยอมอยู่กับผม” ชายหนุ่มกระซิบชิดเรียวปากนุ่ม มิวายที่จะรังแกกลีบปากอิ่มด้วยการกดปลายนิ้วเคล้าคลึง ก่อนบดจูบอย่างนุ่มนวล“อยู่เป็นนางบำเรอของคุณใช่ไหม” ถามเสียงเบาหวิว แม้จะรู้คำตอบดีอยู่แล้ว แต่ก็อดถามให้มันปวดใจไม่ได้“ไม่เอาน่าที่รัก อย่ามาคิดมากเลย ผมว่าคุณควรจะเอาเวลาร้องไห้มาคิดหาลีลาแบบไห
ตอนที่ 37“คุณ” พัทตราสะดุ้งตื่นกลางดึกเมื่อฝ่ามือใหญ่หยุกหยิกตามลำตัวของเธอ ไล่ปัดป่ายฝ่ามือแสนร้ายของชายหนุ่มออก ทว่านอกจากเขาจะไม่ยอมให้จับ ฝ่ามือร้อนก็ลากไล้ไปตามแนวสะโพกกลมกลึง และสิ่งที่ติดตามฝ่ามือของชายหนุ่มไปคือกระโปรงชุดนอนตัวสวยที่ร่นหายไปจากร่างหอมกรุ่น“คุณเอริค ฉันจะนอน” ครางท้วงเสียงแผ่ว ช่วงท้องปั่นป่วนยามเมื่อปลายนิ้วไล้วนรอบสะดื้อสวย“ผมไม่อยากนอนแล้วล่ะ เรามาหาอะไรทำกลางดึกกันดีกว่านะที่รัก ผมขอทวงสัญญานะ” กระซิบเสียงพร่าชิดเรียวปากนุ่มนิ่ม ก่อนบดเบียดเคล้าคลึงรอบกลีบปากอิ่ม แยกแย้มเรียวปากคู่สวยเพื่อส่งปลายลิ้นอุ่นเข้าไปทักทาย“อื้อ...” ครางท้วง ทว่าลำแขนกลมกลึงกลับเลื้อยโอบรอบลำคอแกร่งไว้แน่น จูบตอบกลับไปพอจะรู้งาน“ที่รัก เตรียมใส่ลีลามาให้เต็มที่เลยนะ ผมจะตอบสนองคุณเอง” แอนโทนี่เว้าวอนเสียงแหบพร่า หลังจากละริมฝีปากออก ปลายลิ้นร้ายกาจลามเลียปลุกเร้าทั่วผิวกายเนียนนุ่มที่กำลังสะท้อนขึ้นลงถี่ๆ ด้วยความปรารถนาที่ซุกซ่อนอยู่
ตอนที่ 63“คุณพีชคะ อาหารนี่จะให้ยกขึ้นไปให้คุณๆ ทั้งสอง หรือว่าจะให้เก็บเข้าตู้คะ” สาวใช้เอ่ยถามเจ้านายสาว ที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ภายในห้องรับแขก หลังจากที่พาธินีย์นั่งทานอาหารมื้อเย็นเพียงลำพังเสร็จเรียบร้อย“แล้วพี่แพทกับคุณเอริค ยังไม่ลงมาทานอีกเหรอจ๊ะ” เสียงหวานย้อนถามพร้อมรอยยิ้ม ก่อนหันมองไปยังชั้นบนของคฤหาสน์“ยังเลยค่ะคุณพีช”“งั้นก็เก็บได้เลยจ้ะ เดี๋ยวพี่แพทหิวก็คงลงมาทานเอง ส่วนน้อยก็กลับบ้านพักได้เลยจ้ะ เดี๋ยววันนี้พีชจะปิดไฟ ปิดบ้านเองจ้ะ”“ค่ะคุณพีช” สาวใช้รับคำแล้วรีบถอยฉากออกไป เมื่อเจ้านายสาว ก้มหน้าอ่านหนังสือในมือต่อ ทว่าที่หน้าคฤหาสน์หลังงามกลับมีแขกมาเยือน โดยที่เจ้าของไม่รู้ตัวเลยสักนิดร่างสูงสง่าของหนุ่มใหญ่เดินเข้ามายังห้องรับแขก หลังจากเจอกับสาวใช้ที่สวนออกไป รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าเรี
ตอนที่ 62“คนบ้า! ที่ฉันบอกให้ออกไป เพราะฉันหิวข้าวต่างหากเล่า ไอ้คนลามก! โรคจิต! เมื่อไหร่จะเลิกซะทีนะ นิสัยหื่นกามเนี่ย วันๆ ก็เอาแต่ทำเรื่องอย่างว่า หัดออกไปทำงงทำงานซะบ้าง ไอ้คนผีทะเล!” สิ้นคำต่อว่าจากเสียงหวานที่ทั้งห้วนทั้งประชดประชัน เจ้าของหุ่นล่ำทำหน้าตายพร้อมทั้งเอ่ยวาจาที่ทำเอาสาวเจ้าอารมณ์โกรธพุ่งปรี๊ด “โธ่ที่รัก ทำมาเป็นว่าผม คุณก็เหมือนกันนั่นแหละ เห็นตัวอ่อนปวกเปียกยอมผมไปทุกท่าเลยนี่” “คุณเอริค! ไอ้คนทุเรศ!” ตวาดลั่นห้อง หน้านวลแดงก่ำด้วยความอับอาย แทบจะกระโจนเข้าไปตะกุยหน้าตาหล่อๆ ของเขาเสียให้ได้ ทว่าแอนโทนี่ก็รู้ทัน โน้มตัวล็อกร่างของเธอไว้ พัทตราดิ้นอึกอัก สองเท้าน้อยๆ ยกกระทุ้งหวังให้โดนจุดสำคัญ ส่วนคนรู้ทันก็ใช้ชั้นเชิงที่เหนือกว่าหลบหลีกได้อย่างว่องไว“อ๊ะๆๆ ที่รัก เริ่มทำตัวไม่น่ารักแล้วนะ ผมพูดผิดตรงไหนเหรอ” โน้มใบหน้าเข้าใกล้กระซิบเสียงเย็
ตอนที่ 61“ไปที่เตียงกันดีกว่านะที่รัก ...ผมจะทนไม่ไหวแล้ว” เสียงแหบพร่าดังขึ้น ก่อนที่ร่างระทวยของเธอจะลอยขึ้นสูง เมื่อถูกท่อนแขนแข็งแกร่งอุ้มขึ้นแนบอก ทว่าริมฝีปากก็ยังทำหน้าที่บดเคล้าดูดดื่มไม่ว่างเว้น วางร่างบอบบางลงบนเตียงหนานุ่ม แผ่นหลังขาวเนียนเมื่อสัมผัสกับที่นอนนุ่ม ทำให้รับรู้ทันทีว่านับตั้งแต่วินาทีนี้ไป เธอต้องทำหน้าเครื่องระบายความใคร่ให้กับเจ้าหนี้หนุ่มอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง หนำซ้ำเธอยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผิดข้อหาอะไร“รู้อะไรไหมที่รัก ว่าคุณเป็นดอกเบี้ยที่น่าลิ้มลองมากที่สุด” ปลายนิ้วแกร่งเชยคางมนขึ้นเล็กน้อย บดจูบเร่าร้อน แล้วลากปลายนิ้วผ่านไปตามลำคอระหง เรื่อยมาถึงปมผ้าเช็ดตัว ก่อนจะใช้ปลายนิ้วเขี่ยเบาๆ ให้มันแยกออกจากกัน เพื่อยลโฉมบางสิ่งที่ล่อตาอยู่ข้างในนั้น ดวงตาคู่คมจ้องมอง เนินอกอวบอิ่มที่ล้นออกมา เขายกมุมปากกดลึกนิดๆ อย่างพึงใจ และไม่รั้งรอที่จะลิ้มลองปทุมถันทั้งสองที่ช่างเย้ายวนเหลือเกินยามที่เจ้าตัวบิดกายคล้ายจะหลีกหนีความร้อนระอุจากลมหายใจเป่ารดเนินอกอวบ
ตอนที่ 60พัทตราแทบจะย่องเข้าห้องนอนของตัวเอง หลังจากบิดลูกบิดประตูเข้าห้องไป สองเท้าเล็กก้าวแบบเบาที่สุด เมื่อทุกอย่างภายในห้องเงียบกริบจนผิดปกติ แถมอากาศภายนอกก็เริ่มมืดมิด เมื่อเข้าสู่ช่วงค่ำคืนที่อสูรร้ายเฝ้ารอ ดวงตาคมกริบของบุรุษหนุ่มที่ตั้งใจจะชำระโทษแม่ม้าพยศที่วันนี้ทำผิดอยู่หลายกระทง กระตุกยิ้มมุมปาก จ้องมองแม่ม้าแสนสวยที่ทำท่าย่องเบาราวกับหัวขโมย“ไม่อยู่นี่ หายไปไหนนะ ไอ้คนบ้ากาม” เสียงหวานบ่นงึมงำ ทว่าอีกคนกลับได้ยินชัดทุกถ้อยคำ เรียวปากได้รูปยกยิ้มขึ้นอีกครั้ง ‘ที่รัก นอกจากจะมาช้าแล้ว ยังมีหน้ามาว่าผมเป็นไอ้คนบ้ากามอีกนะ เดี๋ยวเถอะ’“ไม่อยู่ก็ดี หายไปนานๆ เลยนะไอ้ฝรั่งลามก” เมื่อแน่ใจว่าไม่มีเขาอยู่จริงๆ เสียงหวานบ่นออกมาดังๆ กดสวิทช์ไฟที่โต๊ะเครื่องแป้ง ก่อนคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ ชำระร่างกายอย่างสบายใจ ฮัมเพลงสุดโปรดดังกึกก้อง วันนี้เธอรู้สึกอารมณ์ดีอย่างบอกไม่ถูก และไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดจากอะไร“อารมณ์ดีจริงนะที่รัก” แอนโทนี่จับที่ประตูหมายจะผลักมั
ตอนที่ 59 “คุณเอริค ตกหลุมรักพี่แพทเหรอคะ” ผู้เป็นน้องสาวทวนคำ ก่อนให้นึกถึงตัวเองที่ก็แอบตกหลุมรักคุณแดเนียลเข้าอย่างจัง แต่เธอไม่อยากจะเชื่อว่าพี่สาวคนสวยจะตกหลุมรักคุณเอริคเหมือนกัน ทั้งที่ตอนพบกันครั้งแรก ดูพี่สาวเธอจะไม่ชอบหน้าคุณเอริคสักเท่าไหร่ แต่เมื่อได้รับคำยืนยันจากพี่สาว ทำให้พาธินีย์เอาความสงสัยทั้งมวลโยนทิ้งไป“พี่แพท คือ...พีช...พีชมีเรื่องจะปรึกษาค่ะ”“อะไรเหรอ” พัทตราทำหน้าสงสัย เมื่ออยู่ๆ น้องสาวก็เปิดปากพูดขึ้น หลังจากปล่อยให้ความเงียบเข้าครอบงำอยู่นาน โดยลืมนึกไปว่ายังมีชายหนุ่มอีกคนกำลังนอนรออยู่บนเตียงด้วยอารมณ์คุกรุ่นจนแทบจะกระโจนลงมาลากหญิงสาวขึ้นไปชำระโทษส นับตั้งแต่เลยเวลาที่กำหนด ทว่ากลับมีเจมส์ทำหน้าที่คอยขัดขวางและรีบรายงานเรื่องของว่าที่นายหญิงที่พูดคุยกับหมอหนุ่มตามเวลาที่เจ้านายหนุ่มอนุญาตแล้ว แต่ที่ยังไม่ได้ขึ้นมาตอนนี้ก็เพราะน้องสาวเธอกลับมาแล้วต่างหาก ทำให้แอนโทนี่ล่าถอย ยอมกลับไปนั่งรออยู
ตอนที่ 58“แพทจะขอโทษพี่ทำไมล่ะ ดีเสียอีกที่แพทเจอคนดีๆ และเขาก็รักแพท” น้ำเสียงอ่อนโยน ทว่าแววตากลับเศร้าสร้อย ยิ่งทำให้พัทตราแน่ใจว่าพี่หมอไม่ได้คิดว่าเธอเป็นแค่น้องสาวแน่ๆ“พี่หมอ”“มีอะไรเหรอ”“พี่หมอมาเยี่ยมแพทบ่อยๆ ได้ไหม แต่ว่าไปที่ร้านสปานะคะ เพราะแพทจะย้ายไปอยู่ที่นั่น ส่วนบ้านหลังนี้ แม่กับยัยพีชอยู่ แพทคงจะไปๆ มาๆ แต่ส่วนมากแพทจะอยู่ที่ร้าน” บอกเสียงใส รอยยิ้มแสนหวานระบายเต็มหน้า ก่อนกุมมือหมอหนุ่มไว้ เขย่าเบาๆ เพื่อเตือนให้คุณหมอหนุ่มรับปาก“ได้จ้ะ แล้ว...”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่ชายจะมาเยี่ยมเยียนน้องสาวบ้าง จะเป็นไรไป คุณเอริคคงไม่ว่าอะไร” เจ้าของบ้านแสนสวยรีบชิงพูดตัดหน้า เมื่อรู้ดีว่าคุณหมอหนุ่มจะพูดอะไร“งั้นก็ได้จ้ะ ถ้าพี่ว่างนะ” เมื่อก่อนเขาว่างให้เธอเสมอ ทว่าในวันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว ทำให้หมอหนุ่มรีบหาข้ออ้าง เพราะไม่อาจทนเห็นหญิงสาวยืนเคียงคู่กับชายอื่น แล้วเดินออกมาต้อนรับเขาได้แน่ๆ“เอ...พี่หมอม
ตอนที่ 57 “คุณว่าอะไรนะครับ” คนที่ได้ฟังก็ทวนถามแทบไม่เชื่อหู “ครับ ผมแอนโทนี่ เอริค อันน์เบริกส์ สามีของแพท” เสียงทุ้มห้าวประกาศเสียงดังฟังชัดอีกครั้ง“คุณเอริค!” พัทตราอุทานเสียงดัง แทบจะทำแก้วน้ำในมือหล่นกระแทกพื้น ทว่าร่างสูงใหญ่กลับเดินเข้ามาโอบกระชับ โน้มใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาใกล้ก่อนจุมพิตแก้มนวลขาวผ่องของพัทตราที่กำลังยืนทำหน้าซีด แม้จะไม่ได้รู้สึกรักพี่หมอในฐานะคนรัก แต่ทว่าเธอก็รักเขาเสมือนพี่ชาย ที่เขาควรจะรู้เรื่องจากปากของเธอเสียมากกว่า “แพท นี่มันเรื่องอะไรกัน พี่งงไปหมดแล้วนะ” ทว่าคนที่ไม่เคยเห็นเธอเป็นเพียงน้องสาว เอ่ยถามด้วยสีหน้าตื่นตระหนก เขาจากเธอไปทำงานเพียงแค่ไม่ถึงเดือน เหตุใดเล่าหญิงสาวที่เขาแอบรักกลับตกไปเป็นของผู้ชายคนนี้ได้ “เอ่อ...พี่หมอคะ เรื่องนี้แ
ตอนที่ 56“อะไรอีกล่ะ แกนี่น่ารำคาญจริงเชียว เรียกฉันอยู่ได้ แล้วทำไมฉันเป็นแม่จะเรียกค่าเลี้ยงดูบ้างไม่ได้หรือไง ฉันเหนื่อยนะ จำไว้ซะมั่งว่าฉันลำบากลำบนแค่ไหน กว่าแก่สองคนจะโตขึ้นมาได้” กล่าวจบก็ให้นึกย้อนไปวันที่ตัวเองต้องทนเป็นนักร้องตามคาเฟ่ เพื่อหาเงินมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง แต่ก็ถือว่าโชคดีที่ตนเป็นคนรูปร่างดีอยู่แล้ว ถึงแม้จะมีลูกถึงสองคน ทำให้พิไลลักษณ์สามารถหาเงินจากอาชีพนักร้องได้มากในแต่ละค่ำคืน ก่อนตัดสินใจเลิกอาชีพนักร้องเมื่อลูกสาวทั้งสองโตขึ้น และช่วยแบ่งเบาภาระได้บ้าง“แพท รู้ค่ะแม่ แต่ถือว่าแพทขอร้องได้ไหม แม่อย่าไปเรียกร้องอะไรจากคุณแดเนียลอีกเลย ที่คุณเอริคให้มามันก็มากพอแล้วนะแม่” คนเป็นลูกพยายามหาเหตุผลมาโน้มน้าวให้มารดาเลิกคิดที่จะเรียกค่าสินสอด ซึ่งเธอกลัวน้องสาวจะรู้สึกเหมือนตัวเองถูกขาย เหมือนเช่นที่เธอกำลังรู้สึกที่มันไม่สู้ดีนักที่เห็นตัวเองเป็นเพียงสิ่งของที่สามารถซื้อขายได้ราวกับสินค้าตามท้องตลาด แม้ว่าชายหนุ่มจะไม่ได้พูดออกมาตรงๆ ก็เถอะ ก่อนเดินเข้าไปโอบกอดมารดา&
ตอนที่ 55 “นี่คุณ! ฉันไม่กิน” “ทำไมล่ะที่รัก คนเสียแรงก็ต้องกินไข่ลวกกันทั้งนั้นแหละ” เขาอ้าง ทั้งที่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าใครกันแน่ที่เสียพลังเยอะกว่ากัน แต่ทว่าอารมณ์อยากแกล้งแม่ม้าแสนพยศก็มีมากกว่าซะด้วย “บ้า! ฉันไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย ฉันทำมาให้คุณ คุณก็กินเข้าไปให้หมดสิ ไม่ต้องเอามาเผื่อแผ่ฉันหรอก แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ต้องการเลยสักนิด ไอ้ไข่ลวกโด๊บพลังของคุณเนี่ย” หน้านวลแดงก่ำ เมื่อเจอสายตาของเขาลามเลีย ทว่ายังไม่ทันได้ตั้งตัว แก้วที่บรรจุไข่ลวกก็หายเข้าไปอุ้งปากของชายหนุ่ม ก่อนที่มันจะไหลลงสู่ลำคอของเธอแทนในวินาทีถัดมา ตามมาด้