บทที่ 454

"ฮาๆๆ! คุณหนูใหญ่มู่ไม่ทำให้ข้าผิดหวังจริงๆ ไม่คาดคิดว่าจะมองออกมากขนาดนี้ ไม่เลวๆ" จื่ออวิ๋นเฟยกล่าวอย่างดีใจ "เจ้าเหมาะสมจะเป็นคู่ปรับของข้า"

"คู่ปรับ? เกรงว่าเจ้าไม่ได้มีสิทธิมาเป็นคู่ปรับคุณหนูใหญ่อย่างข้า คู่ปรับที่ดีนั้นมีค่ามาก ข้าไม่เคยเอาคนชั้นต่ำมาเป็นคู่ปรับ" ประโยคนี้ของมู่จิ่วซีฉีกกระชากใบหน้าของเขาตรงๆ

จื่ออวิ๋นเฟยสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างที่คาดไว้ เสียงเปลี่ยนเป็นเย็นชาและกล่าว : "เจ้าบอกว่าข้าชั้นต่ำ?"

"ถ้าไม่ใช่คนชั้นต่ำแล้วเป็นคนคุณธรรมสูงส่งงั้นเหรอ? เจ้าคิดว่าการลอกหนังหน้าคนทั้งเป็นเป็นเรื่องที่มีความสุขมากหรือไง? คงจะทำให้เจ้ารู้สึกตื่นเต้นสินะ?" มู่จิ่วซีดูถูกคนวิปริตคนนี้

จื่ออวิ๋นเฟยทันใดนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไปและจ้องมู่จิ่วซีอย่างคาดไม่ถึง นางรู้ได้อย่างไรว่าเขาเองตอนทำเรื่องแบบนั้นรู้สึกตื่นเต้น

"ดูเหมือนว่าข้าจะเดาถูกสินะ ฮาๆ ไม่คาดคิดว่าหมอเทวดาผู้มีชื่อเสียงโด่งดังในยุทธจักร จะป่วยโรคที่ตัวเองก็ไม่อาจรักษาให้หาย เป็นเรื่องน่าตลกจริงๆ"

"ข้าป่วย? ป่วยโรคอะไร?" ดวงตาของจื่ออวิ๋นเฟยถลึงออกมา

"เจ้าเป็นโรคจิตวิปริต!" มู่จิ่วซีกล่าวอย่างเย็นชา "คนปกติคนหนึ่งกลับโ