บทที่ 152

นางก็รีบเจรจากับโม่หยวนชิง แต่ผลลัพธ์คือองครักษ์สองคนนั้นของเขากลับรั้งท่านอ๋องหกไว้ตลอด บอกว่าให้เขาเจรจากับเสด็จแม่เขาสักหน่อยก่อนคงจะดีกว่า

โม่หยวนชิงถึงแม้จะพูดว่าไม่เป็นไร แต่มู่จิ่วซีก็คิดว่าเขาควรไปปรึกษากันก่อน นางก็เลยให้ท่านอ๋องหกไปหาเสด็จแม่ของเขา ถ้าเสด็จแม่ของเขาอนุญาตนางก็จะเช่า ไม่อย่างั้นขืนดันทุรังไปก็จะเกิดปัญหาวุ่นวายอีก

เพื่อที่จะได้ให้มู่จิ่วซีรู้สึกดีกับเขา ท่านอ๋องหกก็เลยรีบกลับไปที่จวนเพื่อไปหาเสด็จแม่ของเขา

มู่จิ่วซีกับเย่ฮานก็มุ่งหน้าไปที่หอดาราจันทราต่อ ทั้งสองควบม้าเดินทางไปอย่างไม่หยุดพัก

พอเถ้าแก่ร่างท้วมของหอดาราจันทราเห็นมู่จิ่วซีก็เปลี่ยนท่าทีในทันทีพร้อมกับเข้ามามาต้อนรับด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

"ข้ามาเยี่ยมคุณหนูอาจื่อ" มู่จิ่วซีพูดอย่างตรงๆ

"คุณหนูใหญ่มู่ นายท่านได้รับสั่งไว้แล้ว ข้าน้อยจะไปแจ้งให้คุณหนูอาจื่อทราบ ท่านเชิญนั่งดื่มชาก่อน" เถ้าแก่ร่างท้วมพูดขึ้นมา

มู่จิ่วซีก็พยักหน้าและนั่งลง จากนั้นในหัวของนางก็นึกถึงเมื่อคืนวันนั้นที่ถูกมือสังหารหญิงไล่ฆ่า นางรู้สึกสังหรว่าเป็นคุณหนูอาจื่อ

คราวก่อนนางไม่ได้ทันสังเกตรูปร่างของคุณหนูอาจื่อ คราวนี้นาง