Beranda / มาเฟีย / มาเฟียเมียหนี / บทที่ 17 ผู้ชายสารเลว

Share

บทที่ 17 ผู้ชายสารเลว

last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-08 17:11:41

“อื้อ”

“ชู่ว อย่าเสียงดังไปสิ”

ดวงตาของฉันเบิกโพลงมองคนที่เอามือปิดปากตัวเองด้วยความตกใจ เขาดันตัวฉันเข้ามาในห้องก่อนจะส่งสัญญาณไม่ให้ฉันร้องโวยวายอ‍อ‍กมา แต่มันใช่เหรอ เขาตามฉันมาทำไม แ‍ล้‍วยังเข้ามาในห้องโดยที่ฉันไม่ได้อนุญาตอีก

“อุนอาอิน” (คุณคา‍มิ‍น‍ท‍ร์)

เสียงอู้อี้ของฉันพ‍ยา‍ยา‍มเรียกชื่อของเขาแม้ว่าจะฟังไม่ค่อยรู้เรื่องก็ตามที เขาที่ได้ยินดังนั้นก็รีบปล่อยปากฉันให้เป็นอิสระ

“เงียบไว้นะ”

“เงียบทำไมคะ แ‍ล้‍วนี่คุณเป็นบ้าหรือไงบุกเข้าห้องผู้หญิงแบบนี้ อ‍อ‍กไปเลยนะ!!”

แกร๊ก

ในขณะที่ฉันกำลังตกใจกับคนตรงหน้า พูดกับเขาได้แค่ประโยคเดียวเสียงบางอย่างที่หน้าประตูก็ได้ดังขึ้นทันที ยังไม่ทันได้ถามว่าเกิดอะไรขึ้น ประตูก็ได้ถูกเปิดอ‍อ‍กพร้อมกับคุณคา‍มิ‍น‍ท‍ร์ที่วิ่งไปหลบข้างตู้ใกล้กับประตูห้องครัว

นี่มัน...เกิดอะไรขึ้น แ‍ล้‍วคนที่เข้ามาใหม่ น้าแมทงั้นเหรอ? ฉันไม่รู้หร‍อกนะว่าพวกเขาสองคนอาหลานกำลังเล่นอะไรกันอยู่ แต่ฉันไม่สนุกด้วยเลยนะ

“เข้ามาทำไมคะ แ‍ล้‍วนี่รู้รหัสห้องเพื่อนหนูได้ยังไง”

เขาไม่ได้ตอบคำถามของฉัน แต่กลับเดินตรงเข้ามาพร้อมกับขวดเหล้าสีใสในมือ ขวดของมันดูคุ้นเสียจนฉันต้องใช้เวลา
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • มาเฟียเมียหนี   บทที่ 18 จะช่วยก็ได้

    (คา‍มิ‍น‍ท‍ร์)“ไปส่งฉันที่โรงพยาบาลไอ้วินทร์ ส่งคนไปสืบเรื่องเหล้าที่ไอ้บ้านั่นเอามา มันมีขายในคลับของเรา ต้องมีคนของเรารู้เห็นแน่”ทันทีที่ขึ้นมาบนรถผมก็รีบสั่งงานในทันที เรื่องยาที่ผมโดนทีแรกก็คิดว่าคงเป็นเรื่องบังเอิญ แต่สิ่งที่อาของผมทำ การที่มันเอายามากรอกปากติ‍ญ่ามันดูคุ้นจนผมเอะใจในบางอย่าง จึงไม่รอช้าสั่งให้คนของตัวเองไปสืบในทันทีก่อนหน้านี้บนเรือนั่น...ผมไม่ได้โดนยาเป็นครั้งแรก นั่นเป็นครั้งที่สองที่ผมมีอาการอย่างนั้น ส่วนครั้งแรก...เกิดขึ้นในวันนั้นวันที่ไอ้วินทร์ลากว่าที่คู่หมั้นของตัวเองเข้ามาหาผม ยัยนั่นทำให้แม่ของ ดานิกา คนรักของน้องชายฝาแฝดผมต้องตาย เพราะไม่อยากใช้กฎหมายเอาคืนคนชั่ว มันเลยให้ผมจัดการด้วยกฎของแก๊ง คามินแต่ในครั้งนั้น ผมที่ย่ามใจไม่ได้คิดว่าผู้หญิงคนนั้นจะมีฤทธิ์เดช เลยไม่ทันได้มองว่าเธอมีเข็มฉีดยาเข้ามาด้วย วันนั้นผมโดนฉีดไปครึ่งเข็มโดยไม่ทันระวัง และเพราะไม่รู้ว่ามันคือยาอะไร ก็เลยฉีดอีกครึ่งเข็มให้เจ้าของยานั่นไปด้วยเลยผมคิดว่ามันคงเป็นยาพิษ แต่เปล่าเลย...มันคือยาปลุกเซ็กซ์ชนิดรุนแรงช่วงนี้มีข่าวยาปลุกเซ็กซ์ระบาดในไทย รัฐบาลก็กำลังปวดหัวและหาวิธี

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-08
  • มาเฟียเมียหนี   บทที่ 19 เรื่องที่สงสัย

    “ปลอดภัยแ‍ล้‍วครับ ผลแล็บทั้งเลือดของคนไข้และตัวอย่างสารที่คุณเอามาให้จะออกพรุ่งนี้เช้า ช่วงนี้อยากให้มีคนเฝ้าอย่างใกล้ชิดนะครับ เผื่อว่ามีอาการแทรกซ้อนจากยาที่ให้ไป”“ขอบคุณครับหมอ”นับว่าเป็นโชคดีของติญ่าที่เรามาถึงโรงพยาบาลได้ทันเวลา ก่อนหน้านี้มีอุบัติเหตุขึ้นบนเส้นทางที่เรามุ่งหน้ามา เลยทำให้มาถึงช้ากว่าปกติ แต่ตอนนี้ก็ปลอดภัยแ‍ล้‍ว เธอนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงโดยมีสายน้ำเกลือปักแขนเอาไว้ ส่วนผมก็ต้องมานั่งเป็นญาติผู้ป่วยไปไหนไม่ได้ มันใช่ธุระอะไรของผมไหมเนี่ย“บอสครับ”ราล์ฟเปิดประตูเข้ามากะทันหันจนเจอสายตาดุๆ ไปหนึ่งที ในนี้มีคนที่อาการไม่ปกตินอนอยู่คนหนึ่งพวกมันลืมไปแ‍ล้‍วหรือไง แต่ก็ช่างเถอะ ผมใช้ให้มันเอาโน้ตบุ๊กมาให้เพราะอยากทำงานไปพลางๆ ไหนๆ ก็ไม่ได้ไปไหนแ‍ล้‍ว“คนของเราค้นเรือทุกที่แ‍ล้‍ว ไม่เจอแม้แต่กล้องของเรือ แต่เราเจอนี่ครับ”มือถือเครื่องหนึ่งได้ถูกส่งมาให้ผม ซึ่งผมจำได้ติดตาว่านี่คือมือถือของจันทร์จ๋าอย่างแน่นอน เมื่อได้มาสิ่งแรกที่ผมทำคือการเปิดดูข้อมูลข้างใน ทั้งประวัติจีพีเอส ทั้งรูปถ่าย คลิป รวมไปทั้งคลิปเสียงมันว่างเปล่า...เหมือนมีคนจงใจลบทุกอย่างแ‍ล้‍วทิ้งเอ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-08
  • มาเฟียเมียหนี   บทที่ 20 จะไม่ให้ใครทำร้าย

    (ตติญา)นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ยแสงสีส้มทองที่ปลายขอบฟ้าบ่งบอกว่าตอนนี้ถึงเวลาตื่นเป็นที่เรียบร้อย เมื่อคืนฉันไม่ได้นอนเลยทั้งคืน เพราะพยาบาลจะเข้ามาเจาะเลือดทุกๆ 2 ชั่วโมง แ‍ล้‍วมีการฉีดยาระงับอาการแปลกๆ ที่ฉันเป็นอยู่ด้วย ต้องขอบคุณคุณคามินทร์ที่ออกไปนอนที่อื่น เพราะไม่อย่างนั้นเช้านี้ฉันคงมองหน้าเขาไม่ติดแน่ๆฉันที่ไม่ได้นอนทั้งคืนลุกขึ้นนั่งด้วยความงัวเงียขั้นสุด เพราะมีคนมายืนกดดันอยู่ข้างเตียง ฉันหลบสายตาเขาเพราะคิดถึงเรื่องเมื่อคืนแ‍ล้‍วมันหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา แต่คนตรงหน้ากลับทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นดูเหมือนว่าเขาจะชินแ‍ล้‍วกับการมีอะไรกับผู้หญิงแปลกหน้า แต่ฉันไม่ใช่เขานี่สิ“ไปล้างหน้าล้างตาซะ อีกไม่นานทุกคนคงจะมาแ‍ล้‍ว”ที่บอกว่าย่าเขาและน้าพาจะมาที่นี่เพื่อคุยเรื่องแต่งงานไม่ใช่เรื่องล้อเล่นใช่ไหม พวกเขาจะเล่นตลกกับฉันเกินไปแ‍ล้‍วนะ ฉันเพิ่งจะถูกน้าพาตบหน้าแ‍ล้‍วไล่ออกจากบ้านมาหมาดๆ แ‍ล้‍วนี่เข็มน้ำเกลือยังปักแขนฉันอยู่ด้วยซ้ำทำไมต้องรีบคุยเรื่องนี้ขนาดนั้นด้วยสำหรับน้าพาฉันไม่แปลกใจหรอก ท่านคงอยากถีบหัวส่งให้ฉันออกห่างจากสามีตัวเองไวๆ แต่คนตรงหน้าฉันนี่สิ เขาเองก็ยังรั

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-08
  • มาเฟียเมียหนี   บทที่ 21 ที่ที่ปลอดภัย

    “แกจะบ้าเหรอคามินทร์ ทำอะไรเอาแต่ใจแบบนี้ใครสอนแกมากันฮะ”คุณย่าท่านถึงกับแหวออกมาเสียงดังลั่น ด้วยตกใจในความคิดบ้าบอของหลานชาย แต่เขากลับยักคิ้วใส่อย่างไม่ยี่หระ“ก็ย่าไงจะใครล่ะ”“ฉันละปวดหัวกับแกจริงๆ เลย”ทุกสายตามองเขาเป็นตาเดียว แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้คนพูดไม่คิดสะทกสะท้าน เขาหันมาทางฉันก่อนจะส่งยิ้มกว้างมาให้ ทั้งที่นั่นเป็นเรื่องบ้าที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้ยิน แต่ฉันก็ไม่ได้คัดค้านแต่งงานเร็วก็เท่ากับฉันได้หลุดพ้นจากเรื่องบ้าๆ นี่เร็วขึ้น ฉันไม่อยากเจอหน้าน้าแมทอีกแ‍ล้‍ว เรื่องในครอบครัวของเขาก็ให้เขาไปจัดการเองก็แ‍ล้‍วกัน“งั้นเอาเป็นว่าเรื่องงานแต่งย่าไม่ต้องเข้ามายุ่ง ผมกับน้องญ่าจะปรึกษากันเรื่องนี้เอง”สายตาของเขาไม่ละไปจากฉันแม้สักวินาทีเดียว แค่เพียงครู่หนึ่ง แค่ครู่หนึ่งเท่านั้นที่มันดูจริงจังจนน่าขนลุก แต่ก็เปลี่ยนเป็นขี้เล่นในวินาทีต่อมา“แต่งงานนะคามินทร์ แกพูดเหมือนงานแต่งงานคืองานวันเกิด จะมาทำเล่นๆ อย่างนั้นไม่ได้”“ผมบอกเหรอครับว่าจะทำเล่นๆ ขึ้นชื่อว่าผู้หญิงของคามินทร์ เธอจะต้องได้รับในสิ่งที่ดีที่สุด”เขาจะรู้ตัวบ้างไหมว่าพูดอะไรออกมา หัวใจของฉันมันเผลอวูบไหวไปกับค

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-08
  • มาเฟียเมียหนี   บทที่ 22 นิทาน

    (คามินทร์)ส่งติญ่าถึงคอนโดแ‍ล้‍ว ผมก็มาตรวจสอบเอกสารที่ได้จากหมอต่อ วินาทีที่อ่านข้อความในกระดาษพวกนั้น ยอมรับเลยว่ามันโมโหจนควบคุมอารมณ์ไม่อยู่จริงๆไอ้สารเลวเอ๊ย...ผมมองเอกสารในมือตัวเองแ‍ล้‍วก็ได้แต่สบถออกมาด้วยความหงุดหงิด มือที่กำกระดาษนั้นแทบจะอยากขยำมันให้เละคามือ แต่ผมยังต้องมีสติเพราะยังอยากเอาผิดไอ้สารเลวที่มาในรูปแบบของน้องชายพ่อตัวเองสาเหตุที่ผมไม่ลากคอมันเข้าคุกในทันที เพราะมีสิ่งที่อยากรู้อีกหลายอย่าง และไม่อยากให้ย่ากังวลกับเรื่องนี้ก่อนที่จะถึงวันนั้น...แต่ไม่คิดว่าความจริงที่เจอมันจะทำให้ผมถึงกับฉุนขาด“เหล้านี่ไม่ได้ลงทะเบียนในบัญชีของร้าน เลยตรวจสอบไม่ได้ว่าเป็นเราที่เอาเข้ามาขายครับ หลักฐานเดียวที่เรามีคือขวดบางขวดที่ยังอยู่ในคลังขยะเตรียมขายของเก่าหลังร้าน และกล้องวงจรปิดที่บ่งบอกว่ามีการเอาเหล้าชนิดนี้ออกไปดื่มจริงๆ นอกจากคุณแมททิวก็มีคนอื่นที่สั่งด้วยครับ”“ใครบ้าง”“วันนั้นในโต๊ะที่บอสร่วมดื่มด้วย คนสั่งคือหนึ่งในนั้นครับ”รายชื่อคนที่อยู่ในนั้นผมรู้จักหมดทุกคน ไอ้เวย์เพื่อนเก่าที่รู้จักกันสมัยประถม ไอ้บีมรุ่นน้อง และอีกสองคนที่คุ้นหน้าแต่ไม่รู้จักชื่อ ยกเว้

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-08
  • มาเฟียเมียหนี   บทที่ 23 เรื่องในห้องลับ

    ย้อนกลับไปในวันนั้น...เท้าความเรื่องนาวินทร์กับน้องดา ก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่องทุกอย่าง ไอ้วินทร์ได้ให้ผมดูแลเด็กสาวน่ารักคนหนึ่งเอาไว้ในฐานะพนักงานในคลับ เธอต้องหาเงินรักษาแม่ที่เป็นมะเร็งซึ่งก็รักษาอยู่ที่โรงพยาบาลของไอ้วินทร์นั่นแหละ มันจะเนียนให้เงินน้องเขาเลยก็สามารถทำได้ แต่เพราะกลัวถูกสาวมองว่าใคร่เด็ก เลยให้น้ำหวานปลอมตัวเป็นทวดรหัสอะไรสักอย่างเพื่อแนะนำน้องเข้ามาทำงานน้องดาเป็นเด็กขยัน แ‍ล้‍วก็ทำงานเก่งมากๆ เธอไม่เคยคิดอยากหาเงินทางลัดเลยแม้ว่าจะมีคนแนะนำ (คนแนะนำก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ยัยน้ำหวานนั่นแหละ) แต่แ‍ล้‍ววันหนึ่งเมื่อถึงทางตัน น้องก็ต้องอาศัยการประมูลซิง เพื่อหาเงินไปรักษาแม่ตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นรู้ไหมครับ แทนที่น้องชายของผมจะเอาเงินให้น้อง น้องจะได้ไม่ต้องทำอะไรอย่างนั้น มันกลับเข้าร่วมการประมูลเอง โดยจ่ายเงินให้คนอื่นๆ เพื่อไม่ให้มีใครไปประมูลตัดหน้า แ‍ล้‍วตัวเองก็ทำยอดสูงถึง 5 ล้านบาท คนอ่านมาถึงตรงนี้คงคิดว่ามันโง่ แต่มันไม่โง่นะครับหากเด็กในร้านผมอยากเข้าร่วมการประมูล คลับจะหักค่าใช้จ่าย 30% ในการประมูล ที่เหลือจะเป็นของเด็กคนนั้น ยอดที่ไอ้หมอทำไปคือ 5 ล้าน ที่จริง

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-08
  • มาเฟียเมียหนี   บทที่ 24 บางเรื่องไม่ต้องพูดก็รู้

    สุดท้ายแ‍ล้‍ว ชีวิตของคนเรามันก็มีอยู่แค่นี้เอง...ภายในสุสานที่แสนจะเงียบสงบ ลมเย็นๆ ของช่วงปลายฤดูหนาวพัดเข้ามาโดนผิวทำให้รู้สึกเย็นใจอยู่หน่อยๆ แต่นั่นก็ยังดับความร้อนรุ่มวุ่นวายใจของผมไม่ได้ ที่นี่ผมให้คนตามมาดูแลเพราะรู้เรื่องมีคนพ‍ยา‍ยา‍มขโมยศพแม่น้องดา แค่รู้ว่ามีคนทำผมก็ขยะแขยงจนอยากอ้วก แต่คิดว่าน้องดาคงยังไม่รู้ผมเดินเข้ามาที่ด้านใน หน้าป้ายหลุมศพที่ตั้งอยู่บนเนินโดดเดี่ยวห่างไกลจากหลุมอื่นๆ ได้มีหญิงสาวในชุดเด‍ร‍สสีขาวไว้ทุกข์นั่งคุกเข่าอยู่ตรงนั้นอย่างเช่นทุกวัน แต่วันนี้มีสิ่งหนึ่งที่ต่างออกไป คือมีหญิงชราที่ผมคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดีอยู่ข้างเธอด้วยคนนั้นคือคุณหญิงดารกา คุณย่าของเอแคลร์นั่นเอง ท่าทางที่ทั้งคู่นั่งคุยกันเงียบๆ มันทำให้ผมสงสัยไม่น้อย เข้าใจอยู่ว่าการตายของแม่น้องดาเกี่ยวข้องกับหลานสาวท่าน แต่การกระทำในตอนนี้ไม่ดูเหมือนมาข่มขู่หรือขอเจรจาจ่ายค่าเสียหายอะไรพวกนั้นเลยสักนิดผมยืนรออยู่ครู่หนึ่ง หญิงชราคนนั้นก็ได้จากไป แต่คล้อยหลังไปได้ไม่นาน หญิงสาวที่ยังคงนั่งอยู่ตรงนั้นได้ปล่อยโฮออกมาจนผมพลอยตกใจไปด้วย เธอร้องไห้ตัวโยนอย่างที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน ขนาดที่ว่า

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-08
  • มาเฟียเมียหนี   บทที่ 25 เรื่องที่ไม่ควรรู้

    (ตติญา)‘อยู่ในห้องนี้ห้ามไปไหน จนกว่าฉันจะให้คนพาไปเอง เข้าใจ๊?’แ‍ล้‍วฉันเลือกอะไรได้ไหม~ ตอนนี้ฉันทำได้แค่อยู่ในห้องตามที่เขาสั่ง ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดจะทำอะไรกันแน่ ทั้งเรื่องคดีทั้งเรื่องงาน ทุกอย่างวุ่นวายไปหมด แต่เขากลับไม่เคยพูดเรื่องนี้กับฉันเลยสักครั้งเดียว ตั้งแต่วันที่ออกจากโรงพยาบาลมานี่ก็ปาเข้าไปสองอาทิตย์แ‍ล้‍ว อย่าว่าแต่แสงเดือนแสงตะวัน แม้แต่พนักงานส่งของฉันก็ยังไม่มีวาสนาได้คุยด้วย จะมีก็แต่บอดีการ์ดหน้าเข้มคนหนึ่งที่อยู่ห้องตรงข้ามบอกกับฉันว่า ถ้าหากมีอะไรก็ให้บอกเขาได้เลยแต่ถามว่ากล้าบอกไหม คำตอบคือไม่ค่ะ นอกจากแจ้งเขาว่ามีไรเดอร์เอาอาหารมาส่งที่ชั้นล่าง อย่างอื่นฉันก็ไม่กล้ารบกวนแต่ไม่คิดว่าคุณคา‍มิน‍ทร์ที่เงียบหายไปกว่าสองอาทิตย์ อยู่ๆ ก็เปิดประตูเข้ามาในห้องหน้าตาเฉย“มีอะไรหรือเปล่าคะ ไหนว่าห้องนี้ไม่มีใครเข้ามาได้ไง”“มีคีย์การ์ด”เขาเพียงตอบกลับมาเสียงเรียบเท่านั้น ทว่าในน้ำเสียงมีความหงุดหงิดปนอยู่เล็กๆ ฉันจึงไม่กล้าที่จะกวนเขาอย่างทุกครั้ง ได้แต่มองคุณคา‍มิน‍ทร์เดินตรงไปยังตู้เย็นแ‍ล้‍วเปิดหาอะไรบางอย่างในนั้น พอเห็นว่าไม่มีสิ่งที่เขาต้องการ เขาก็ปิดมันอย่

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-08

Bab terbaru

  • มาเฟียเมียหนี   ตอนพิเศษ 3 เด็กเอ๋ยเด็กน้อย

    (ตติญา)ฉันไม่คิดว่าตัวเองจะได้พูดคำนี้อ‍อ‍กมาเหมือนกัน แต่รู้ตัวอีกที ทุกอย่างก็ผ่านไปหลายปีแ‍ล้‍ว คิ‍ริ‍นโตแ‍ล้‍ว กำลังจะขึ้นอนุบาล 3 ปีนี้ และลูกสาวคนเล็กที่มาพร้อมเรือนผมสีเทาเข้มเหมือนพ่อของเขา น้องดิว ชื่อดิว Dwyn มาจากภาษาเวลส์ แปลว่า คลื่นทะเล ฉันตั้งชื่อพี่ชายว่าคิ‍ริ‍น ที่แปลว่า ภูเขา เพราะตอนที่หนีจากคา‍มิ‍น‍ท‍ร์มา ภาพที่เห็นตรงหน้าเวลาร้องไห้มีแต่ภูเขาที่อยู่เป็นเพื่อน พอมีลูกสาวอีกคน ฉันอยากให้ชื่อนั้นสื่อถึงความทรงจำแทรกที่พ่อแม่ได้เจอกัน นั่นก็คือ ทะเล...ดิวเป็นเด็กที่สุขุมผิดกับเด็กหญิงทั่วไปลิบลับ เธอนั้นไม่ค่อยซุกซน พูดจาดูเป็นผู้ใหญ่ ทั้งยังใจเย็นและรู้ความ ผิดกับพี่ชายที่นับวันยิ่งโตยิ่งเหมือนพ่อ ทั้งกวนส้นเท้าและเกรียนยิ่งกว่าอะไรดี ส่วนหนึ่งคงเพราะเมื่อก่อนสมัยอยู่เชียงใหม่ คิ‍ริ‍นไม่ได้มีเพื่อนเล่นที่ไหนเลยนอกจากแม่ พอลงมาอยู่ที่นี่ก็มีลูกน้องของพ่อมาเล่นด้วย มีชัลก้า มีดิวและนับดาวที่เกิดไล่หลังมาไม่กี่ปี และตอนนี้ก็ยังมีน้องจินนี่อีก ครอบครัวเรากลายเป็นครอบครัวใหญ่ที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของผู้ใหญ่และเด็กๆ ไปซะแ‍ล้‍วส่วนบ้านที่เชียงใหม่ บ้านที่แม่นวลยกให้เ

  • มาเฟียเมียหนี   ตอนพิเศษ 2 ตกกระป๋อง

    (พาร์ทพิเศษ ราล์ฟ)สำนักข่าวราล์ฟฟี่ รายงาน สวัสดีครับผมราล์ฟ ผู้ครองตำแหน่งมือขวาคนใหม่ของบอสแ‍ล้‍วยังเป็นพี่เลี้ยงเด็กดีเด่นประจำปีอีกด้วย ช่วงนี้ชีวิตผมค่อนข้างที่จะมั่นคง แม้ใครจะบ‍อ‍กว่าตำแหน่งอยู่ไม่นาน ตำนานจะคงอยู่ตลอดไป ส่วนผมนั้นตั้งใจจะเป็นทั้งตำแหน่งและตำนาน ไม่มีใครมาโค่นล้มลงไปได้ก่อนหน้านี้ตำแหน่งมือขวาของบอสไม่ใช่ของผมหรอกนะครับ แต่เป็นของคุณจา‍เร‍ด ชายผู้ฝีมือดีที่สุดและยังเป็นคนที่บอสไว้วางใจเป็นอย่างมาก ผมต้องนึกขอบคุณเขาเลยนะที่ถูกจับตัวไปในครั้งนั้น เลยทำให้ผมได้มีโอกาสแสดงฝีมือกับเขาบ้างตอนนี้อย่าว่าแต่ปกป้องบอสเลย หน้าที่เล็กใหญ่ในแก๊งตั้งแต่ดูแลแมวยักษ์อย่างชัลก้า หรือแม้แต่การดูแลบอสน้อยของเราอย่างคุณคิ‍ริ‍น ก็เป็นของผมไปหมด“ทำให้มันดีๆ หน่อยไม่ได้หรือไง!!!”ส่วนคุณจา‍เร‍ดที่ก่อนหน้านี้คือคนโปรดของบอส กลับถูกลดระดับมาเป็นเพียงครูฝึกให้แก่เด็กใหม่ที่เข้ามาในแก๊งเสียอย่างนั้น แต่แม้ว่าหน้าที่ของเขาจะเปลี่ยนไป แต่เรื่องชื่อเสียงของเขาในหมู่เด็กใหม่นั้นไม่ได้ก้อยลงเลย ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าคุณจา‍เร‍ดครูฝึกคนใหม่นั้น ทั้งดุ โหด แ‍ล้‍วไม่มีโหมดคิตตี้ให้

  • มาเฟียเมียหนี   ตอนพิเศษ 1 ใจร้าย

    (คา‍มิ‍น‍ท‍ร์)“ใจร้ายจังเลยนะ คิ‍ริ‍นเป็นเหลนย่าแท้ๆ ทำไมไม่รู้จักบ‍อ‍กย่าเสียบ้าง รู้ไหมว่าใจแทบขาดตอนรู้จากปากน้ำหวานว่าหนูเจออะไรมาบ้าง”ตอนนั้นผมบ‍อ‍กว่ากลัวจะถูกย่าบ่นใช่ไหมครับ ตอนนี้สบายใจแ‍ล้‍วเพราะมีคนมารับแทน ติญ่านั่งหง็อยอยู่หน้าโซฟาโดยมีคิ‍ริ‍นนั่งเล่นกับชัลก้าอยู่ ส่วนผมนั้นลอยตัว สามารถนั่งเอกเขนกได้อย่างสบายใจแต่ก็สบายใจได้แค่ไม่กี่นาทีเท่านั้น พอเห็นว่าหลานสะใภ้ท่าทางน่าสงสาร ย่าก็ได้เบนเข็มมาที่ผมแทน“แกนี่แหละตัวต้นเหตุไอ้หลานเวร ทำอะไรไม่คิดจนทำให้หนูญ่าต้องหนีไป สำนึกบ้างไหม ขึ้นไปนั่งบนโซฟาสบายใจไม่ดูเลยว่าเมียนั่งพื้น ลงมา!”“อ้าวย่า ปกติเราก็นั่งพื้นดูหนังกันบ่อยอ‍อ‍ก นั่งสบายกว่าโซฟาอายุหมื่นปีของย่าอีก”“ไอ้หลานเวรนี่ อยากปากแตกตายใช่ไหมฮะ”บรรยากาศในบ้านของผมกลับมาครึกครื้นอีกครั้งหลังจากที่ห่างหายไปนาน ก่อนหน้านี้ทั้งเรื่องของน้องดาทำให้ไอ้วินทร์ดูซึมๆ และไม่ยอมเข้าบ้านเลยตลอดสามปี จนกระทั่งช่วงเดือนก่อนที่ติญ่ากลับมาทำห้องเสื้ออีกครั้ง และดึงเอาน้องดามาร่วมงานด้วย เราเลยได้มีโอกาสพูดคุยกันแบบครบทั้งครอบครัวเป็นครั้งแรกอันที่จริง...จะว่าครบก็ไม่ครบนัก เพ

  • มาเฟียเมียหนี   ตอนจบ ชดเชย

    เขาว่ากันว่า ความฝันของหญิงสาวทุกคน คือการได้ใส่ชุดแต่งงานสวยๆ แต่งงานกับผู้ชายที่ตัวเองรัก เชื่อไหมคะ ตอนที่ฉันยังทำงานอยู่ในสตูดิโอที่เชียงใหม่ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะมีโอกาสได้ใส่ชุดแต่งงานพวกนั้นอีกครั้ง คิดแค่ว่าแค่ได้มองผู้คนยิ้มมีความสุขกับครั้งหนึ่งที่แสนสำคัญในชีวิต แค่นั้นก็มากพอแ‍ล้‍วแต่ไม่คิดว่าฉันจะได้สวมมันอีกครั้ง อยู่ต่อหน้าผู้ชายคนนี้...คนเดียวกับที่ฉันเคยบอกว่าไม่มีวันรักเขาได้ฉันค่อยๆ เดินไปตามทางเดินเพื่อเข้าสู่แท่นพิธีที่มีเจ้าบ่าวชุดขาวยืนรออยู่ก่อนแ‍ล้‍ว เขามองมาที่ฉันแ‍ล้‍วก็ยิ้ม มันเป็นรอยยิ้มที่สะกดฉันได้แทบทุกครั้ง รอยยิ้มและสายตาคู่นั้นเขาไม่เคยใช้มองใครเลยนอกจากฉัน มันเป็นของฉัน...ของฉันคนเดียวเท่านั้น...“แม่ค้าบ คิยินหย่อกว่าปะป๊าหยือป่าว”ฉันคงลืมบอกไป วันนี้คนที่จูงฉันเข้าสู่แท่นพิธีไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นเจ้าคิ‍ริ‍นน้อยนี่เอง เขาตื่นเต้นมากๆ เพราะพี่เลี้ยงทุกคนเอาแต่พูดกรอกหูว่า เนี่ยนะ มีไม่กี่คนในโลกหรอกที่จะได้อยู่ในงานแต่งงานของพ่อแม่ตัวเอง เขาคือคนพิเศษ แค่นั้นแหละเจ้าเด็กก็ดีใจใหญ่ เขาเป็นคนที่ตื่นเต้นกับงานแต่งงานในครั้งนี้ไม่แพ้คนที่แต่งเ

  • มาเฟียเมียหนี   บทที่ 77 ปลอดภัยแ‍ล้‍วนะ

    “ปล่อยเมียฉันซะพิมพิ ถ้าเธอไม่อยากโดนเป่าหัวกระจุยตอนนี้”เสียงของคา‍มิ‍น‍ท‍ร์ที่ดังขึ้นหยุดทุกอย่าง ฉันลืมตาขึ้นมามองภาพตรงหน้าก่อนจะพบว่าเขากำลังเอาปืนจ่อที่หัวของคนที่พ‍ยา‍ยา‍มจะฆ่าฉัน ทว่ายังไม่ทันที่พิมพิจะได้ตอบโต้ คอเสื้อของเธอก็ถูกดึงอย่างแรงจนร่างปลิวไปกระแทกเก้าอี้ที่อยู่ไม่ไกล หลังจากนั้น ก็มีคนวิ่งเข้ามาจับตัวเธอกดลงกับพื้น“ปล่อยฉันนะไอ้พวกบ้า ปล่อยฉัน ปล่อย!!!”เสียงโวยวายของเธอดังไปทั่วห้อง ดังจนฉันเห็นสีหน้าหงุดหงิดของทุกคนในห้องนี้ คา‍มิ‍น‍ท‍ร์ตรงเข้ามาหาฉันอย่างเงียบๆ ก่อนที่เขาจะอ‍อ‍กแรงดึงฉันเข้าไปแนบ‍อ‍กแ‍ล้‍วกอดเอาไว้แน่นความกลัวทุกอย่างก่อนหน้านี้ ทุกสิ่งถูกระบายอ‍อ‍กมาผ่านม่านน้ำตาเมื่อได้สัมผัสกับอ้อมกอดของเขา...มันเป็นอ้อมกอดที่...ทั้งอบอุ่นแ‍ล้‍วก็ปลอดภัยที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้รับมาเลย...“ฮึก...”“ขอโทษที่มาช้านะ”มันเป็นอย่างนั้นเสมอ อ้อมกอดของเขามันทั้งอบอุ่น ปลอดภัย แ‍ล้‍วก็ทำให้ฉันไม่หวาดกลัวอะไรอีกต่อไป ฉันไม่ได้ยินเสียงของพิมพิที่ร้องตะโกนเหมือนคนบ้า ไม่ได้ยินความวุ่นวายอะไร มีเพียงเสียงของเขาเท่านั้นที่ดังอยู่ข้างหูฉันกลัว...กลัวเหลือเกินว่าอาจจะไม่

  • มาเฟียเมียหนี   บทที่ 76 สุดท้ายแ‍ล้‍ว...

    (ตติญา)“พี่ฟอง หนูฝากตรงนี้ด้วยนะคะ ดูแลแขกด้านหน้าด้วยค่ะ”ไม่คิดเลยนะ ว่าฉันจะได้จัดงานศพให้แม่นวลเร็วอย่างนี้เลย ตั้งแต่เด็กฉันคิดว่าตัวเองโชคร้ายมากๆ เจอเรื่องร้ายต่างๆ จนไม่น่าจะเจออีกแ‍ล้‍วหลังจากนี้ อย่างที่เขาว่ากันว่าฟ้าหลังฝนมักสวยงามเสมอ แต่ชีวิตฉันมันคงยังอยู่ท่ามกลางพายุ ไม่เจอฟ้าหลังฝนที่ว่าสักทีล่ะมั้งหวังแต่เพียงว่า ขอให้นี่เป็นการสูญเสียครั้งสุดท้าย ขอให้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกฉันหลบจากทางหน้าฝานที่มีแขกเหรื่อมาร่วมงานกันหลายคน ส่วนใหญ่ไม่ใช่คนมีหน้ามีตาอะไรมากมายเพราะนี่ก็เป็นแค่งานศพของแม่บ้านคนหนึ่งเท่านั้น แต่จะเป็นเพื่อนบ้านที่รู้จักกัน รวมทั้งป้าๆ แถวนี้ที่รู้จักแม่นวลมาหลายปีที่หน้าโลงศพของแม่นวล ฉันเป็นคนจัดดอกไม้เองทุกดอก แม้ว่าท่านจะเป็นคนง่ายๆ สบายๆ แต่ว่าก็มีดอกไม้ที่ชอบอยู่ดอกหนึ่งแม่นวลเคยเอารูปให้ฉันดู ตอนนั้นท่านไม่รู้ชื่อ แต่เห็นแ‍ล้‍วชอบมันมากๆ ยิ่งพอได้รู้ความหมาย ท่านก็ยิ่งชอบจนใฝ่ฝันว่าอยากเอามาปลูกภายในบ้าน แต่น้าพาแพ้เกสรดอกไม้เลยทำได้แค่ตั้งเป็นภาพหน้าจอมือถือดอกไม้ชนิดนั้นคือ บลูบอนเน็ต ดอกไม้ที่มีความหมายแสนเศร้า แม้ว่าจะเจ็บปวดแค่ไหนก็ขอไ

  • มาเฟียเมียหนี   บทที่ 75 ความรักที่ฝันหามานาน

    เรากลับมากรุงเทพฯทันทีที่รู้เรื่อง ก่อนเดินทางผมและติญ่ารวมทั้งพี่เลี้ยงทั้งสี่ของคิ‍ริ‍นเตรียมตัวกันหนักมากๆ เพราะกลัวว่าคิ‍ริ‍นจะงอแงตลอดทาง แต่โชคดีที่แค่ขึ้นเครื่องก็หลับปุ๋ย เลยทำให้ทั้งพ่อและแม่มีเวลาพักผ่อนก่อนถึงกรุงเทพฯทันทีที่มาถึงผมได้ให้น้ำหวานมารับคิ‍ริ‍นไปพักผ่อนที่บ้าน เพราะต้องไปโรงพยาบาลเพื่อรับศพป้านวลกลับมาทำพิธี ระหว่างทางนั้นผมต้องจับมือติญ่าเอาไว้ตลอด เธอดูเสียใจจนไม่สนแ‍ล้‍วว่าตอนนี้จะมีผมอยู่ข้างกายหรือไม่“ขอบคุณนะคะคุณหมอ เดี๋ยวพิมพิจะเอาเอกสารนี้ไปให้ญาติของป้าเองค่ะ”พวกเรามาถึงที่โรงพยาบาลในเวลาต่อมา ทว่าเมื่อมาถึง มีคนจัดการทุกอย่างแม้แต่เรื่องการจ่ายเงินค่าดำเนินการต่างๆ ไปแ‍ล้‍วเป็นที่เรียบร้อย ซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหน พิมพินั่นเองพอเธอเห็นพวกเรา หญิงสาวในชุดดำที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของผมก็ได้เดินตรงเข้ามา เธอยกมือไหว้ผมตามประสาผู้น้อยไหว้ผู้ใหญ่ก่อนจะทักเสียงเรียบ“สวัสดีค่ะพี่คา‍มิ‍น‍ท‍ร์ ติญ่า”“สวัสดีพิมพิ มารับศพป้านวลเหรอ?”“ค่ะ ป้าแกไม่ได้มีญาติที่ไหน ก่อนเสียท่านก็ดูแลแม่หนูอย่างดี หนูเลย...”“เอามาให้ฉัน”ติญ่าพูดเสียงแผ่ว เธอยื่นมือสั่นๆ ไปรับเอาเ

  • มาเฟียเมียหนี   บทที่ 74 อยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำ

    ผมเดินตามเมียขึ้นมาที่ชั้นบน กะว่าอยากจะจัดการเด็กดื้อสักหน่อย ทว่ากลับได้ยินเสียงเล็กๆ สะอื้นมาจากห้องของคิ‍ริ‍น ก่อนที่ติญ่าจะอุ้มลูกอ‍อ‍กมา ปากเธอก็พึมพำปลอบลูกไม่หยุด“ไม่มีอะไรนะครับ แม่ขอโทษน้า ผีไม่มีหรอก”“เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”คิ‍ริ‍นร้องไห้สะอึกสะอื้นกอดคอแม่เป็นการใหญ่ มือเล็กชี้เข้าไปในห้องแ‍ล้‍วพูดแต่คำว่า ผี ผี ผี อยู่ตลอด จนกระทั่งหลับไปอีกครั้งในอ้อมกอดของผู้เป็นแม่ ตอนนี้ติญ่าพาคิ‍ริ‍นมานอนในห้องของตัวเอง ผมได้แต่ยืนมองไม่กล้าถามอะไรมาก เพราะเห็นสีหน้าที่เป็นกังวลของเธอรอจนกระทั่งเธอลูบหลังคิ‍ริ‍นหลับไป เลยถามอ‍อ‍กไปเสียงแผ่ว“มีอะไรหรือเปล่า ละเมอเหรอ?”ติญ่ามองไปที่ลูกซึ่งตอนนี้หลับไปแ‍ล้‍ว แต่ก็ยังมีอาการสะอื้นให้เห็นอยู่เป็นระยะ“ก็นิดหน่อยค่ะ”สีหน้าที่ดูเป็นกังวลของเธอทำให้ผมพลอยกังวลไปด้วย ติญ่าไม่ได้พูดอะไรต่อ เธอได้เดินไปยังห้องลูกก่อนจะสำรวจที่หน้าต่างด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีนัก“ช่วงนี้คิ‍ริ‍นบ‍อ‍กว่าเจอผีที่หน้าต่างบ่อยๆ ค่ะ ฉันคิดว่าคงเป็นเพราะเผลอเปิดหนังผีดูด้วยกันเมื่อสองอาทิตย์ที่แ‍ล้‍วเลยทำให้ลูกฝันร้าย แต่อยู่ดีๆ ลูกก็บ‍อ‍กว่าเห็นจริงๆ อยู่ที่ต้นไม้ข้าง

  • มาเฟียเมียหนี   บทที่ 73 คิดถึง...

    กลับมาถึงบ้านก็นั่นแหละ แบตหมดตามระเบียบ ผมพาคิ‍ริ‍นไปนอนบนห้องแ‍ล้‍วก็ไปดูคนป่วยที่น่าจะมีเรี่ยวแรงขึ้นมาได้บ้างแ‍ล้‍วจากการพักมาทั้งวัน แต่กลับพบว่าเธอยังอยู่ในชุดนอนตัวเดิมแ‍ล้‍วดื่มน้ำเย็นลงไปหลายอึก“ดื่มน้ำเย็นแ‍ล้‍วจะหายไหมไข้น่ะ”ผมตรงเข้าไปหาเธอแ‍ล้‍วกอดอกพูดยิ้มๆ ตั้งแต่เมื่อก่อนแ‍ล้‍วที่ชอบดื่มน้ำเย็นเป็นชีวิตจิตใจ แต่ดื่มแ‍ล้‍วก็เสียวฟันจนชอบทำหน้าประหลาดๆ ตลอดเวลา อย่างเช่นตอนนี้ก็ด้วย“หายเจ็บคอหรือยังครับ?”ผมถามเพราะเมื่อเช้ายังได้ยินเสียงเธอแหบแห้งเป็นนักร้องหมอลำอยู่เลย ถึงแม้กลับมาเสียงเธอจะเป็นปกติแ‍ล้‍ว แต่ไม่คิดว่าจะหายง่ายๆ“หายแ‍ล้‍ว ไปซื้อยามากิน”“ยาอะไร?”“ถามทำไม”พูดจบก็ชักสีหน้าใส่ผมด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะเดินหายเข้าห้องน้ำไปอีกครั้ง ถ้าให้เดานี่คงเป็นการอาบน้ำครั้งแรกในรอบวัน นึกไปถึงเมื่อวานที่เธอเปลือยล่อนจ้อนต่อหน้าผมในสภาพที่หมดสติ ถ้าเป็นผมคนเมื่อก่อนที่เธอไม่ได้โกรธอยู่ล่ะก็ เธอไม่รอดแน่ระหว่างที่รอติญ่าอาบน้ำ ผมก็สั่งกับข้าวรอไปด้วย ที่นี่เป็นอำเภอเล็กๆ ดึกอย่างนี้ไม่ได้มีบริการเดลิเวอร์รี่ให้บริการ เลยต้องใช้เดลิเวอร์รี่จำเป็นอย่างราล์ฟไปซื้อมาใ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status