LOGINShare
บทที่ 30
Last Updated:
2025-01-20 12:37:18
Related chapters
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 31
ดวงตามัลลิกาเปิดกว้างขึ้น เมื่อเห็นว่าพระรามเอาผ้าซับริมฝีปากให้กับจ๊ะเอ๋"ขอบคุณค่ะ" พอกล่าวขอบคุณเสร็จเธอก็เอื้อมไปตักอาหารอีกจาน แต่จานนั้นอยู่ไกลหน่อยจนเอื้อมเกือบจะไม่ถึง เขาก็เลยค่อยๆ เลื่อนมันมาให้ใกล้ที่สุดของขวัญทำได้แค่แอบมองเพื่อน และกรอกสายตามองไปดูมัลลิกาแบบไม่ให้อีกฝ่ายได้รู้"อิ่มจังเลย ขอบคุณมากนะคะ" หญิงสาวกล่าวขอบคุณพระรามอีกครั้งพร้อมกับลุกขึ้น"แกกำลังทำอะไรอยู่""ก็เดินไง""ไม่ได้หมายถึงตอนนี้ ฉันหมายถึงตอนที่กินข้าวอยู่""ก็เหมือนที่แกเห็นนั่นแหละ""แกกลับไปสนิทกับพระรามแล้วเหรอ""ก็บอกแล้วไงเหมือนที่แกเห็นนั่นแหละ""อะไรของแกเนี่ย" ของขวัญได้แต่มองตามเพื่อนไป เพราะต้องได้แยกกันตรงนี้แล้วเย็นวันเดียวกัน.. จ๊ะเอ๋คิดว่าตัวเองมองผิดก็เลยเดินเข้ามาดูใกล้ๆ "แม่กำลังทำอะไรอยู่""คนที่มาสมัครงานน่ะสิลูก ทำของเลอะเทอะ แม่ก็เลยมาช่วยทำความสะอาด""มันไม่ใช่หน้าที่ของแม่ไม่ใช่เหรอ""ทำไม..แม่บ้านจำเป็นต้องทำแค่ตรงนั้นเหรอ" มัลลิกาพูดมาแต่ไกลแค่นี้จ๊ะเอ๋ก็รู้แล้ว..แกล้งเธอไม่ได้ก็มาแกล้งใช้งานแม่ให้หนักนี่เอง"ถึงเวลาเลิกงานแล้ว กลับบ้านกัน" หญิงสาวจับของที่แม่กำลังทำควา
Last Updated : 2025-01-20มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 32
"ท่านประธานเชิญนั่งก่อนค่ะ""นั่งได้หรือครับ" พระนายเองก็งงเหมือนกัน ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงพูดเหมือนเป็นกันเอง แต่ก็รู้แล้วล่ะว่าคนนี้คือแม่ของเธอ"ลืมแนะนำตัวไปเลยค่ะ ดิฉันชื่อจอยเป็นแม่ของจ๊ะเอ๋ค่ะ" ถึงจะอายอยู่บ้างที่ตัวเองใส่ชุดพนักงานทำความสะอาดห้องน้ำ แต่ก็ต้องได้แนะนำไปตามความจริง"ยินดีที่ได้รู้จักครับ""ท่านประธานนั่งรออยู่ตรงนี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวฉันจะไปเอาน้ำมาให้" จอยทำอะไรไม่ถูกรีบเดินเข้าไปในครัว คิดว่าตอนนี้ลูกสาวคงกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ในห้องแน่เลย เดี๋ยวคงออกมามั้งในขณะที่รอน้ำ พระนายก็มองไปจนทั่วห้องโถงของบ้านหลังนี้ที่จริงเขาแอบมาดูเฉยๆ แต่ไม่คิดว่าแม่ของเธอจะชวนเข้ามา เพราะจอยมองเข้าไปในรถคันหรูก็เห็นว่าเป็นประธานนั่งอยู่ด้านใน"น้ำมาแล้วค่ะ""แม่ทำอะไรเนี่ย" จ๊ะเอ๋ได้ยินทุกคำพูดที่แม่กำลังพูดกับท่านประธานอยู่ และเธอก็รู้ดีว่าแม่ทำไปเพราะอะไร...เพราะเธอนั่นแหละที่ไม่รีบอธิบายให้แม่ฟังก่อน"คุณรออยู่ข้างในนี้ห้ามออกไปนะ" นิ้วเรียวชี้ไปที่หน้าของพระรามให้เขานั่งอยู่บนเตียงห้ามขยับไปไหนแกร็ก!"จ๊ะเอ๋มาพอดีเลยค่ะ ถ้างั้นดิฉันไปก่อนนะคะ" จอยไม่อยากจะเห็นภาพที่ลูกออดอ้อนท่
Last Updated : 2025-01-20มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 33
ลูบคลำอยู่เพียงไม่นานนิ้วแกร่งก็แทรกผ่านขอบกางเกงชั้นในเข้าไปเพื่อสะกิดเม็ดเสียว"อือ" หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อยถึงปานกลาง เพราะวันนั้นเขาไม่ได้เล่นแบบนี้ "คุณราม!" สติเธอยังอยู่ครบ"หือ""ถ้าคุณจะเล่นขนาดนี้ฉันขอไปอาบน้ำก่อน" ถ้าทำเป็นอายก็ยิ่งจะอาย หญิงสาวก็เลยพูดเหมือนว่ามันเป็นเรื่องปกติ เพราะถึงยังไงเขาก็คิดว่าเธอเคยทำงานแบบนั้นมาแล้ว"ก็ไปอาบสิ" สิ้นคำอนุญาตร่างเล็กก็รีบลุกขึ้นจากเตียงโดยมีเขาเดินตามมา"คุณจะตามมาทำไม""ก็จะอาบด้วย""อาบคนละครั้งไม่ได้หรือไง" จ๊ะเอ๋ไม่ได้ห้ามแต่ก็มีบ่นบ้างน้ำฝักบัวค่อยๆ ไหลลงมาชโลมเรือนร่างที่ยืนอยู่ใต้นั้น "นี่คุณฉันทำเองได้" ขณะที่กำลังฟินกับสายน้ำอยู่มือหนาของเขาก็ไม่อยู่นิ่ง"ช่วยกันจะได้รีบอาบรีบเสร็จ""จะรีบไปไหน""รีบไปทำต่อไง"ไอ้บ้าเอ้ย จะพูดอะไรตรงขนาดนั้น"ทำไมหน้าแดง หรืออยากจะได้ในห้องน้ำ""ฉันจะอาบน้ำ""ไม่ได้ทำกับข้าวอยู่สักหน่อยก็รีบอาบสิ""เอ๊ะนี่!!" มือของเขาล้วงลงมาใต้หว่างขาจนหญิงสาวตะคอกเสียงใส่"หนูคุยกับใครอยู่ลูก" แม่ฟังอยู่สักพักแล้ว แต่ก็ได้ยินแค่ตอนที่คุยอยู่ในห้องน้ำ เพราะนางก็กำลังใช้ห้องน้ำอยู่เช่นกัน"จ๊ะดูละครในโทรศั
Last Updated : 2025-01-20มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 34
เราเป็นอะไรสำหรับเขางั้นเหรอ ทำไมรอบข้างของเขาถึงมีแต่ผู้หญิง เขายังคงเห็นเราเป็นของเล่นอยู่เหมือนเดิมใช่ไหม"น้องเป็นอะไร" เสมียนที่สโตร์ถามเมื่อเห็นเธอปาดน้ำตา"จะมาซื้อชุดพนักงานเพิ่มอีกสองชุดค่ะ"พอมองดูแล้วว่าเธอน่าจะใส่ไซส์อะไรเสมียนคนนั้นก็เลยหยิบชุดส่งมาให้ แต่ก็แอบแปลกใจ มาซื้อชุดทำไมร้องไห้ด้วย"น้องจะจ่ายสดหรือว่าจะให้หักจากเงินเดือนคะ""หักเงินเดือนได้ด้วยหรือคะ" ถ้ารู้ว่าหักจากเงินเดือนได้ เธอคงไม่รอมาจนถึงวันนี้หรอก"ใช่ค่ะ ตอนอบรมเจ้าหน้าที่ไม่ได้บอกหรือคะ"เขาคงบอกแหละแต่เราไม่ได้ตั้งใจฟัง "จ่ายสดค่ะ แต่ขอเป็นโอนจ่ายนะคะ" จะกลัวอะไรเงินในธนาคารมีตั้งห้าล้านบาทพอได้ชุดใหม่แล้วจ๊ะเอ๋ก็เลยถือกลับมาที่แผนกด้วย เพื่อเป็นข้ออ้างว่าทำไมเธอถึงเข้างานช้า"ทีหลังถ้าจะซื้อชุด ค่อยออกไปซื้อเวลาพักเที่ยง หรือไม่ก็ใกล้เลิกงาน" เป็นข้ออ้างได้ก็จริง แต่มันคือเรื่องส่วนตัวก็เลยถูกหัวหน้าตำหนิอยู่บ้าง"ค่ะ"ห้องอบรม.."รอบนี้ก็มีพนักงานที่เพิ่งจะเรียนจบเข้ามาอีกแล้วเหรอ" ฝ่ายที่เกี่ยวข้องเห็นรายชื่อพนักงานใหม่และประวัติก็เลยถามกันดู"จบจากมหาวิทยาลัยเดียวกันด้วย" คนที่ตอบหมายถึงว่าจบจา
Last Updated : 2025-01-20มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 35
"จะไปไหน..ยังไม่ได้คุยกันเลย" มือหนารีบคว้าแขนของเธอไว้ก่อนที่จะออกจากห้อง"ใกล้ถึงเวลาเข้างานแล้วค่ะ" ทำไมจะไม่อยากอยู่คุยกับเขาล่ะ แต่กลัวหัวหน้าต่อว่าอีกน่ะสิ"ยังไม่บอกเลยว่าเมื่อเช้านี้มาหาทำไม" เขายังคิดถึงใบหน้าเธอตอนที่เข้ามาเห็นภาพนั้นเออใช่เราจะมาพูดเรื่อง.. "ขอบคุณนะคะที่โอนเงินให้" เมื่อเช้านี้ว่าจะมาบอกเงินที่เขาให้มันเยอะเกินไป แต่ตอนนี้ไม่แล้ว"ไม่มีรางวัลให้หน่อยเหรอ" คนตัวสูงเอียงแก้มเข้ามาใกล้ เพื่อขอรางวัล"ไม่มีค่ะ!" ใครจะให้รางวัล ยังงอนเรื่องผู้หญิงพวกนั้นอยู่เลย ว่าแล้วจ๊ะเอ๋ก็หันไปที่ประตูกำลังจะเปิดมันออก แต่ถูกพระรามปิดกลับคืนไว้เหมือนเดิม แถมยังกดล็อกประตูด้วย"คุณพระรามเมื่อเช้านี้ฉันก็ถูกหัวหน้าตำหนิแล้วครั้งหนึ่ง ถ้าเข้างานไม่ทันอีกต้องโดนเล่นงานแน่""ใครกล้าว่าให้คุณ""จะใครอีกล่ะคะ ก็หัวหน้างานที่คุณส่งฉันไปไง""ก็ได้..เดี๋ยวผมจะจัดการย้ายคุณไปที่แผนกอื่น""ไม่ค่ะ""ทำไม""ฉันชอบที่นั่น""ชอบแผนกบัดกรีตะกั่วเนี่ยนะ" ไม่ค่อยมีใครชอบแผนกนี้หรอก เพราะต้องทำงานแข่งกับเวลา แถมถ้ามีของเสียออกมาก็จะถูกหักเงินเดือนด้วย แต่ที่เขาส่งเธอไปแค่อยากจะแกล้งเฉยๆก๊อก
Last Updated : 2025-01-20มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 36
"อือ คุณรามพอแล้วค่ะ" จ๊ะเอ๋รู้สึกเสียวมาก..ที่เสียวนี่ไม่ใช่อะไรนะ กลัวเขามันเขี้ยวจนไปกัดเส้นนั้นของเธออีกแต่ชายหนุ่มร่างหนาก็ยังคงมัววุ่นอยู่กับช่วงล่าง..และฝักบัวในมือก็ค่อยๆ ชโลมล้างให้กับเธอ"คุณรามคะ" ถึงแม้จะเคยไปถึงไหนตอนไหนกันแล้ว แต่คุกเข่าทำความสะอาดให้ขนาดนั้นใครจะไม่อายล่ะ"เรียกเราเหมือนเดิมได้ไหม" พระรามค่อยๆ ยืนขึ้นเต็มความสูง เพราะจะช่วยเธออาบน้ำให้เสร็จก่อน"เรียกแบบไหน""ก็เรียกรามไง""รามคะ..น่ะเหรอ" เธอพูดดัดเสียงเหมือนกับ มัลลิกาและหนุงหนิงที่เรียกชื่อของเขาแบบหมั่นไส้"หึ.. หึงหรือเปล่าเรา""ฉันจะกล้าไปหึงคุณได้ยังไง เราสองคนเป็นอะไรกัน" คิดว่าจะไม่พูดแล้วนะชายหนุ่มรีบเก็บฝักบัวให้เข้าที่พร้อมกับปิดน้ำไว้"ถึงขนาดนี้ยังไม่รู้อีกเหรอว่าเป็นอะไรกัน" นิ้วแกร่งเขี่ยน้ำที่เกาะตามใบหน้าออกให้กับเธอแบบอ่อนโยน"แล้วเป็นอะไรกันล่ะ" จ๊ะเอ๋ก็อยากจะรู้ความหมายของเขาเหมือนกัน จะให้เราคิดเองเออเองไปถึงไหน"ซื้อบ้าน ซื้อรถ ให้เงินใช้ แบบนี้เขาเรียกว่าอะไร""ก็นายรวยไง นายอาจจะซื้อให้คนอื่นแบบนี้มาแล้วก็ได้""ยังไม่เคยให้ใครสักหน่อย ขนาดเราก็ยังไม่เคยใช้เลย" ถ้าเงินของเขามีม
Last Updated : 2025-01-20มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 37
เย็นวันเดียวกัน..ที่หน้าบริษัทจ๊ะเอ๋ยืนรอกลับบ้านพร้อมแม่ แต่คนที่เจอก็คือ.."สวัสดีจ้า ท่านประธานอยากจะคุยกับเราหน่อย" จริงๆ แล้วพระนายไม่ได้ตั้งใจอยากจะคุยกับจ๊ะเอ๋หรอก แต่พอขึ้นรถแล้วมองไปก็เห็นว่าเธอยืนอยู่ ก็เลยให้อ้อมาตามขึ้นไปคุยบนรถ"ฉันหรือคะ" หญิงสาวถามเพื่อความแน่ใจ"ใช่จ้ะ"แล้วใครจะกล้าขัดคำสั่งท่านประธาน แถมเป็นพ่อสามีด้วย จ๊ะเอ๋ก็เลยเดินตามอ้อไปที่รถพอประตูรถคันหรูเปิดออก เธอก็เข้าไปนั่งข้างท่านประธาน แล้วรถก็เคลื่อนตัวออกไปโดยไม่บอกไม่กล่าว"ฉันนึกว่าท่านประธานจะคุยกันอยู่ตรงนี้" ใบหน้าเรียวหันกลับไปมองดูอ้อที่ยังยืนอยู่ "แล้วคุณเลขาล่ะคะไม่ไปด้วยเหรอ"พอไม่มีคำตอบ เธอก็เลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อจะโทรหาพระราม แต่แบตโทรศัพท์ดันหมดรถคันหรูวิ่งมาจอดในซอยที่ไม่ไกลจากบริษัทมากนัก ..พอรถจอดสนิทคนขับก็ลงจากรถปล่อยให้ทั้งสองได้คุยกัน"เธอก็รู้แล้วว่าพระรามเป็นลูกชายของฉัน" ประโยคแรกที่พระนายพูดออกมา และก็พูดโดยที่ไม่มองหน้าคู่สนทนาเลย"ค่ะ""และเธอคงไม่คิดว่าฉันจะให้เธอเข้ามาเป็นลูกสะใภ้หรอกนะ" พระนายคิดว่าต้องพูดให้รู้เรื่องแล้วล่ะ เพราะเขาคงไม่เอาผู้หญิงที่เคยทำงานอย่างว่
Last Updated : 2025-01-20มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 38
"มีปัญหากับท่านเหรอ" จอยเป็นอีกคนที่รู้ว่าลูกสาวนั่งรถออกไปกับท่านประธาน แต่พอเห็นลูกสาวเดินกลับมาด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดี คนเป็นแม่ถึงแม้มีเรื่องไม่สบายใจก็ต้องได้เก็บไว้ก่อน"เปล่าหรอกค่ะแม่" พอได้ยินแม่คุยด้วย เธอก็คิดว่าเมื่อเช้าแม่คงขี้เกียจพูดมั้ง จ๊ะเอ๋ก็เลยไม่ได้ถามเพราะมีเรื่องต้องให้คิดอีกหลายเรื่อง "วันนี้จ๊ะไม่หิวข้าว แม่ทานไปก่อนเลยนะ"จอยได้แต่มองตามลูกเข้าไปในห้องนอน หรือว่าท่านจะรู้เรื่องเหมือนกัน? ผู้เป็นแม่เริ่มไม่สบายใจขึ้นมา ท่านเป็นถึงประธานของบริษัท ถ้าไม่พอใจกลัวว่าจะทำร้ายลูกสาวเอาน่ะสิ"แม่ตั้งโต๊ะไว้ให้แล้วนะ ถ้าหิวออกมากินล่ะ" นางไม่ได้เคาะประตูเรียกแค่พูดบอกกล่าวให้ลูกรู้ว่าแม่เป็นห่วงมากจ๊ะเอ๋ไม่ได้ตอบเพราะกลัวแม่ได้ยินเสียงที่เปลี่ยนไป ..เธอจะอยู่ได้ยังไงถ้าเขาแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น จ๊ะเอ๋ได้แต่ร้องไห้อยู่กับตัวเองในห้อง โทรศัพท์ก็ไม่กล้าชาร์จแบต เพราะกลัวอดที่จะโทรไปหาเขาไม่ได้เช้าวันต่อมา..จ๊ะเอ๋เดินออกมาที่บริษัทพร้อมกันกับแม่ เพราะถึงยังไงเธอก็ต้องได้มาทำงานวันนี้เดินผ่านใครก็มีแต่คนมองแบบแปลกๆ แต่ก็ไม่แปลกหรอกเพราะเธอเป็นจุดสนใจของคนในบริษัทนี้อยู่
Last Updated : 2025-01-20
Latest chapter
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 70 ตอนจบ
วันต่อมา..วันนี้พระนาย และพระรามต้องได้กลับก่อน ส่วนพระลักษณ์ต้องนอนเฝ้าห้องหอให้ครบสามคืน เพราะที่นี่เขาถือกัน"นายต้องดูแลงานช่วยคุณพ่อเข้าใจไหม" นี่คือคำสั่งจากพี่ชาย ตอนที่มาส่งน้องขึ้นรถ ซึ่งตอนนี้รถคันของพ่อได้ออกไปก่อนแล้ว"พูดมากบ่นเป็นตาแก่ไปได้""ขึ้นไปบริหารงานช่วยพ่อได้แล้ว ตำแหน่งหัวหน้าใครก็ทำได้" พระลักษณ์หมายถึงให้น้องชายขึ้นไปประจำการที่ชั้นผู้บริหารได้แล้ว บนนั้นมีหลายตำแหน่งที่รอน้องชายอยู่"ครับคุณพ่อคนที่สอง ผมไปได้หรือยัง""ขับรถดีๆ ล่ะ เมียยิ่งกำลังท้องอยู่"ของขวัญและจ๊ะเอ๋ที่ยืนอยู่อีกฝั่งหนึ่งของรถ ต่างก็มองหน้ากันและยิ้มดีใจที่พี่และน้องเปิดใจคุยกันได้สักทีพอรถของพระรามวิ่งออกไป พระลักษณ์ก็เลยชวนเธอไปเดินดูทุ่งนา เพราะอีกสองวันก็จะกลับกันแล้วเดินมายังไม่ถึงไหนท้องฟ้าก็มืดครึ้ม ฝนเริ่มตั้งเค้ามาอีก เพราะช่วงนี้เป็นฤดูฝน"กลับบ้านกันดีกว่าค่ะ""ไปหลบฝนที่กระท่อมน้อยก่อน""ไปหลบทำไมตรงนั้นคะ กลับบ้านเร็วกว่าอีก""ไปเถอะน่า" ชายหนุ่มรีบพาเธอเดินไปที่กระท่อม เกิดมาไม่เคยพบเจอบรรยากาศแบบนี้ ยิ่งกว่าได้ไปเที่ยวต่างประเทศ เพราะอากาศเวลาฝนตก อยู่ในกระท่อมน้อยกับคน
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 69
พระที่ลุงบุญกับจ้อยไปรับกำลังทยอยลงจากรถ สายตาคนเป็นเจ้าบ่าว มองทอดออกไป ซึ่งไม่ได้สนใจพระที่กำลังเดินเข้ามาเลย แต่เขามองหาใครบางคน ที่สามารถจะช่วยให้งานแต่งวันนี้ สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ในขณะนั้นมือเรียวของหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็ได้ยื่นไปกุมมือของเขาไว้ "ไม่ว่าท่านจะมาหรือไม่มา ยังไงงานแต่งของเราก็...?" สายตาเธอมองออกไปจังหวะที่พระเดินเข้ามาครบแล้ว ก็เห็นว่ามีใครอีกคนที่เดินตามหลังมา "..ท่าน"พระลักษณ์มองตามสายตาของเธอไป ก็เห็นว่าคนที่เขากำลังเฝ้ารอเดินตามเข้ามาด้วย "พ่อ""สวัสดีค่ะ เชิญเข้าไปข้างในก่อนเลยค่ะ" คนที่ยืนรอต้อนรับก็คือแก้วกานดา"สวัสดีครับ วันนี้คุณสวยมากเลย" พระนายอดที่จะชมแม่ของฝ่ายหญิงไม่ได้ เพราะวันนี้นางแต่งตัวสวยจริงๆ"แอ๊ะแอ้ม" เสียงกระไอแอมนี้ดังขึ้น เมื่อกำนันไข่ที่ยืนอยู่ไม่ไกลได้ยินคำชมนั้น "อ้าวคุณกำนัน สวัสดีครับ""สวัสดีครับ" ทั้งสองต่างก็กล่าวคำสวัสดีกัน พระนายเดินเข้ามาส่งยิ้มให้กับคู่บ่าวสาว พระลักษณ์และของขวัญยกมือไหว้ โดยสายตาลูกชายไม่ได้ละไปจากแววตาและรอยยิ้มนั้นของพ่อเลย เพราะมันดูจริงใจไม่เหมือนปั้นหน้า"แล้วน้องล่ะ" เข้ามาถึงก็เห็นแต่คู่บ่าวส
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 68
"คุยอะไรกันอยู่คะ" พอเก็บของช่วยผู้ใหญ่เสร็จ ของขวัญและจ๊ะเอ๋ก็เดินมานั่งที่แคร่หน้าบ้านเป็นเพื่อนทั้งสอง"เปล่าหรอกครับ" พระลักษณ์ไม่อยากให้เธอไม่สบายใจไปด้วย"ถ้าคุณมีเรื่องอะไรคุยกับฉันได้เลยนะ" ทำไมของขวัญจะไม่รู้ว่าเขากำลังกังวลเรื่องอะไรอยู่ เพราะเธอก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วยตลอด"ทุกอย่างมันต้องมีทางแก้สิ" มือหนาเอื้อมไปโอบเอวหญิงสาวให้เข้ามาซบอกตัวเอง"..อืม" พระรามกำลังจะอ้าปาก แต่ถูกจ๊ะเอ๋ปิดปากไว้แล้วลากตัวออกมา "อะไรของเธอเนี่ย""ฉันรู้นะว่านายจะพูดอะไร""แหมรู้ดีนักนะเรา มานั่งอยู่ในหัวใจพี่หรือไงจ๊ะสาวน้อย""ถ้าฉันไม่ได้อยู่ในนั้นแล้วใครอยู่ล่ะ!""เปล่าครับมันก็เป็นของน้องจ๊ะทั้งสี่ห้องหัวใจนั่นแหละ" เกือบงานเข้าแล้วไหมล่ะดึกๆ ของคืนเดียวกัน"เดี๋ยวแม่ก็จับได้หรอกค่ะ""อีกสองวันก็ถึงงานแต่งแล้ว ท่านไม่ว่าอะไรหรอก" ริมฝีปากหนาพูดในขณะที่ไซร้ซอกคอระหงอยู่ วันนี้พระลักษณ์ลงทุนขอร้องพระราม ให้พาเมียขึ้นไปนอนชั้นบน ส่วนเขาใช้ห้องชั้นล่าง"อื้อ" พอใบหน้าเขาขยับต่ำลงไป หญิงสาวก็เริ่มมีเสียงครางออกมา "ไม่ค่ะ" ของขวัญรู้ดีว่าเขาไม่ได้หยุดอยู่แค่สะดือแน่"หลายวันแล้วนะไม่ได้กิน""คุณพ
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 67
แอด.. แอด.."บอกแล้วไงว่าให้เดินเบาๆ!" พระลักษณ์ กระซิบตะคอกน้องชาย เพราะลงแรงที่ปลายเท้าหนักเกินไป"โทษๆ ที" ถ้าตะคอกเรื่องอื่นมีสวนแน่ แต่เรื่องนี้เข้ากันดียิ่งกว่าปี่กับขลุ่ยทั้งสองย่องเดินมาจนถึงหน้าห้องของสาวๆป๊อก..ป๊อก.. เสียงเคาะส่งสัญญาณเบาๆ เพื่อให้คนด้านในรู้"?" สองสาวกำลังนอนคุยกันอยู่พอดี ไม่ต้องถามก็รู้แล้วว่าเป็นเสียงใครแกร็ก.. ประตูบานนั้นค่อยๆ ถูกเปิดแง้มออก"พวกคุณขึ้นมาทำไม" คนที่มาเปิดประตูก็คือจ๊ะเอ๋"ก็ไอ้นี่น่ะสิมันเล่นนอนดิ้นไปดิ้นมา ใครจะไปนอนหลับ""เรื่องแค่นี้เองนะ" ว่าแล้วจ๊เอ๋ก็กำลังจะปิดประตูไว้"โอ๊ย" แต่มือของใครไม่รู้แหย่เข้ามาจังหวะที่ประตูกำลังจะปิดสนิท"คุณพระลักษณ์!?" จ๊ะเอ๋ตกใจที่ปิดประตูหนีบมือพระลักษณ์"เป็นอะไรไหมคะ" ของขวัญรีบเข้ามาดู "คุณเล่นบ้าอะไรเนี่ย""คิดถึง นอนไม่หลับ" ถึงแม้ประโยคนี้พระลักษณ์จะพูดออกมาเพียงเบาๆ แต่เพื่อนที่อยู่ร่วมห้องก็ได้ยิน"แหวะ" พระรามอดประชดไม่ได้ เพราะแต่ก่อนว่าให้เขาดีนัก เดี๋ยวนี้เป็นไงล่ะเจอกับตัว..หนักกว่าอีก"เดี๋ยวพ่อกับแม่ก็ตื่นหรอกค่ะ พวกคุณลงไปนอนได้แล้ว""ขอเปลี่ยนคู่ได้ไหม""ไม่เอาแม่จัดให้แบบนี้แล
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 66
ท้องฟ้ามืดครึ้มเพราะพายุฝนกำลังเข้า แต่ไม่ได้สร้างความหวาดกลัวให้คู่รักที่กำลังนัวเนียกันอยู่ในกระท่อมน้อยนั้นได้เลย"คุณพระลักษณ์คะ" หญิงสาวต้องได้รีบเรียกสติเขาไว้ก่อนที่มันจะเตลิด เพราะสถานที่แห่งนี้ไม่เหมาะแก่การทำเรื่องที่เขากำลังต้องการในเวลานี้เลย"ไม่มีใครมาเห็นหรอก" เขาพาเธอหลบเข้ามาตรงที่เป็นมุม ซึ่งเป็นผนังมุงด้วยใบจากพอบังสายตาคนได้"ถ้าลุงบุญกับจ้อยมาหลบฝนจะทำยังไงล่ะคะ""ถ้าเลือกให้มาหลบฝนที่นี่กับวิ่งกลับบ้าน คุณคิดว่าทั้งสองจะเลือกอะไร" เพราะระยะทางก็ไม่ได้แตกต่างกันจริงด้วยถ้ามาหลบฝนตรงนี้ก็ทำให้หนาวเปล่าๆ แต่ถ้าวิ่งกลับบ้านยังพอได้ชำระร่างกายแล้วนอนห่มผ้า ..ของขวัญมองไปรอบๆ อีกครั้งเพื่อความแน่ใจ แต่ตอนนี้มืดมากแถมยังมีฝนเลยทำให้มองไม่ค่อยถนัด"สัญญาว่าจะไม่นาน" ถ้ากลับบ้านดีไม่ดีอาจจะไม่ได้เลย แต่อยู่ตรงนี้ทนเจ็บเข่าหน่อยคงพอไหว"อื้อ อ " ทั้งสองไม่ได้ถอดเสื้อผ้า เพราะกางเกงขาสั้นที่เธอสวมใส่อยู่สามารถที่จะส่งผ่านความเป็นชายเข้าไปได้ ถึงแม้ว่าจะไม่ถนัดเท่าไรแต่ก็ไม่ได้เกินความพยายามของพระลักษณ์"ซี๊ดด" เสียงครางดังออกมาเป็นระยะ ระหว่างความเสียวกับเข่าที่ต้องใช้ค้ำย
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 65
ทานข้าวเสร็จของขวัญก็มาช่วยแม่จัดห้อง เพื่อให้เขาใช้นอนในคืนนี้เธอแอบดีใจอยู่ที่ไม่เห็นเขามีท่าทีไม่พอใจ หรือคนที่คิดมากคือเรา? ..อาจเป็นเราเองต่างหากที่ต่อต้านพ่อกับแม่อยู่ในใจ"โอ๊ย" มัวแต่ใจลอยมือก็เลยไปชนถูกเหลี่ยมหัวเตียงเข้า"เป็นอะไรลูก" คนที่รีบถามก็คือแม่..แต่สายตาพระลักษณ์ที่มองมาก็เป็นห่วงไม่ต่างกัน"สงสัยเล็บจะฉีกค่ะ""ทำอะไรไม่เคยจะระวัง แค่ทำความสะอาดห้องยังทำให้ตัวเองเจ็บเลย เดี๋ยวแม่หาที่ตัดเล็บมาให้""ค่ะ" พอแม่เดินออกจากห้องเธอก็มองมาที่เขา อยากดูว่าเขาเป็นห่วงไหม "เจ็บ" เห็นสายตาเขาที่มองมาก็เลยอยากจะอ้อนหน่อย"ก็ตัวเองไม่ระวัง" เขาเป็นผู้ชายแสดงอารมณ์และคำพูดออกมาได้ไม่ค่อยมากของขวัญรู้สึกนอยด์ขึ้นมาในทันทีที่เขาไม่โอ๋"ที่ตัดเล็บมาแล้ว""เดี๋ยวผมตัดให้ครับ" ชายหนุ่มเอื้อมมือไปขอที่ตัดเล็บจากแม่ของเธอ"จัดห้องใกล้จะเสร็จแล้ว งั้นแม่ออกไปดูพ่อก่อนนะ" แก้วกานดาเปิดโอกาสให้ทั้งสองได้อยู่ด้วยกันก่อนที่จะแยกห้องนอน"ฉันทำเองค่ะ" พอแม่ออกไปแล้วหญิงสาวก็ยื่นมือไปแย่งที่ตัดเล็บจากเขา แต่พระลักษณ์ไม่ยอมส่งให้ เขายังคว้าตัวเธอเข้ามาใกล้"คุณ!""อย่าทำตัวเองเจ็บอีก" ชายหนุ่
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 64
ที่เขาพูดหมายความว่ายังไง เขาอยากมีลูกกับเราเหรอ? ..มันน่าอายเกินไปที่จะถาม เพราะเธอก็ยังไม่ได้สนิทกับเขาอะไรมากมาย ..เอาวะลองเสี่ยงดู ยังไงถ้าเรามีลูก..เด็กคนนี้ก็เป็นลูกของเขาอยู่แล้ว เขาคงไม่ทิ้งขว้างหรอกมั้งศีรษะคนตัวเล็กหนุนลงที่ไหล่ของอีกฝ่ายแทนหมอน จนทั้งสองหลับไปพร้อมกัน..เช้าวันต่อมา..ที่บริษัท"น้องคะ""คะ" ของขวัญที่กำลังก้มหน้าก้มตาทำงานอยู่ได้เงยขึ้นมอง พอเห็นว่าอ้อหันมองมาที่ตัวเอง ก็แน่ใจว่าคนที่อ้อเรียกคงเป็นตัวเองแน่"ท่านประธานให้เข้าไปหาค่ะ""ให้ขวัญเข้าไปหาเหรอคะ" ถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ"ใช่ค่ะ..และท่านก็กำชับมาบอกว่าอย่าให้ผู้จัดการรู้""อะไรนะคะ?""ตามพี่มาตอนนี้ได้เลยค่ะ"ของขวัญเดินตามอ้อไปแบบประหม่า แต่ครั้นจะไม่ไปก็ไม่ได้"มาแล้วค่ะ" มาถึงอ้อก็เปิดประตูเข้าไปโดยไม่ได้บอกกล่าวคนที่อยู่ด้านใน เพราะรู้กันอยู่แล้ว"เข้ามาใกล้ๆ นี่สิ""ค่ะ" หญิงสาวจำใจต้องได้ก้าวเดินเข้าไปหา"พี่กาญจะไปไหนคะ" พรทิพย์กำลังมองไปที่ห้องท่านประธานแบบเป็นห่วงเพื่อนร่วมงาน เห็นว่ากาญจนาลุกขึ้นก็เลยถามดู"พี่จะเอาเครื่องดื่มเข้าไปให้ผู้จัดการ" ว่าแล้วกาญจนาก็รีบไปชงโกโก้ร้อนก๊อก ก๊
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 63
.มัลลิกา.."สวัสดีค่ะ บริษัทพีเอ็นส่งดิฉันมา" มัลลิกายื่นซองที่เพิ่งจะไปรับจากฝ่ายบุคคลให้กับบริษัทใหม่ที่ทางนั้นให้มาติดต่อ"เราได้รับอีเมลแล้วค่ะ ว่าจะให้คุณมารับตำแหน่งที่นี่" บริษัทนี้เป็นบริษัทในเครือเดียวกับบริษัท PN อิเล็กทรอนิกส์ ที่จริงมัลลิกาไม่ได้ถูกไล่ออก แค่ถูกย้ายไปทำงานที่อื่น เพราะถ้ายังอยู่ในบริษัทนี้ คงสร้างเรื่องวุ่นวายไม่จบไม่สิ้นแน่ พระลักษณ์จึงสั่งให้ย้าย ที่เขาไม่ไล่ออกเลยเพราะเขายังมีส่วนผิดอยู่บ้าง ที่ดึงเธอเข้ามาช่วยงาน แต่ถ้ามัลลิกาไม่หวังสูงก็คงยังจะได้ร่วมงานกันต่อไปเย็นวันเดียวกัน..ที่ห้องเช่าของขวัญ"ขอบคุณค่ะคุณลุง" หญิงสาวลงจากรถ ซึ่งเป็นรถที่พระลักษณ์ให้คนมาส่งเธอที่ห้องจริงๆ แล้วงานประชุมไม่ได้จบลงแค่นั้น ยังมีกินเลี้ยงตอนเย็นอีก แต่งานตอนเย็นพ่อของเขาก็ไปร่วมด้วย พระลักษณ์จึงให้คนรถมาส่งเธอที่ห้อง เพราะถ้าให้ไปร่วมงานด้วยกลัวว่าเธอจะอึดอัดกลับเข้ามาถึงในห้อง ก็รู้สึกคิดถึงคนที่นอนร่วมห้องเมื่อคืนนี้ ..นี่อะไรกัน เคยนอนคนเดียวมาตลอดทั้งชีวิต แค่อยู่กับเขาไม่กี่คืน ทำไมเราเป็นได้ถึงเพียงนี้ครื่นนน ครื่นนนนขณะที่นอนกอดหมอนใบที่พระลักษณ์ใช้หนุนนอนเ
มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน บทที่ 62
พอถามเรื่องมัลลิกาแล้วเขาไม่ตอบ ของขวัญก็เลยไม่ได้เซ้าซี้ที่จะถามต่อ ว่าทำไมดูเหมือนมัลลิกาขนของตัวเองออกจากบริษัท"ผู้จัดการคะท่านประธานให้เข้าพบค่ะ" เดินมาถึงหน้าห้องทำงายก็เห็นอ้อยืนรออยู่"เดี๋ยวผมตามไป" ชายหนุ่มมองตามเธอที่เดินไปโต๊ะทำงานของตัวเองอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็เข้าห้องเพื่อเอาเอกสารไปเก็บก่อนที่จะเข้าไปพบพ่อ..ห้องท่านประธาน.."ทำไมแกถึงแยกแยะไม่ออกระหว่างเรื่องงานกับเรื่องผู้หญิง พ่อไม่คิดว่าแกจะเป็นคนแบบนี้" ลูกชายคนนี้ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง สั่งอะไรได้แบบนั้น แต่พอถูกขัดคำสั่ง ผู้เป็นพ่อก็เลยโมโหมาก"พ่อเรียกผมมาเพื่อจะพูดแค่นี้ใช่ไหมครับ""หยุดนะพระลักษณ์!"ได้ยินเสียงพ่อตะคอกเขาก็เลยเงียบ"เรื่องแต่งงานยกเลิกไป" พระนายมาชั่งดูแล้ว มันได้ไม่คุ้มเสีย แค่ข่าวเรื่องผู้หญิงไม่นานสังคมก็คงลืมไป เพราะถ้าถึงขั้นจดทะเบียนสมรสยังไงฝ่ายหญิงก็ไม่ยอมปล่อยลูกชายตัวเองไปแน่"ไม่ครับ"ตุ๊บ!! "หึ!! แกไม่เชื่อฟังพ่อตั้งแต่เมื่อไร!" พระนายถึงกับตบโต๊ะอย่างแรงแบบเกรี้ยวกราด"ถ้าเป็นเรื่องอื่นผมช่วยพ่อได้ แต่เรื่องนี้ ขอร้องพ่ออย่าเข้ามายุ่งเลยครับ" ถึงแม้พ่อจะแสดงอารมณ์อะไรออกมา แต่พระลักษ
