로그인공유
บทที่ 186
관련 챕터
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 187
ดังคำที่ว่าอย่าตีใครด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม กัวไป๋ชวนสุภาพมาก แต่เย่เฟิงก็คุยกับเขาเพียงไม่กี่คำหลังจากทำความเคารพอยู่สักพักหนึ่ง กัวไป๋ชวนก็กล่าวทักทายหลีเอียนแล้วเดินเข้าไปก่อนในเวลานี้ ดวงตาที่สวยงามของหลีเอียนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ “ทำไมคุณถึงยังรู้จักกัวไป๋ชวนได้ล่ะ?”“คุณก็น่าจะรู้ คราวที่แล้วผมเห็นว่าสินค้าของเขาเป็นของคุณภาพต่ำหมด ถ้าขายให้เวินต้าควงจริงๆ เวินต้าควงจะไม่เกลียดเขาเหรอ?แล้วยังจะต้องร่วมมือกับเขาในอนาคตอีกเหรอ? ชื่อเสียงของเขาก็จะถูกทำลายน่ะสิ?ดังนั้นเขาจึงรู้สึกขอบคุณผมน่ะ”เย่เฟิงยักไหล่และโกหกโดยไม่กระพริบตา“อ๋อ อย่างนั้นเหรอ?”หลีเอียนพยักหน้าอย่างสงสัยและไม่ถามคำถามอีกต่อไปเมื่อทั้งสองมาถึงห้องส่วนตัวที่พวกเขาจองไว้ก่อนหน้านี้ พวกเขาก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นสีหน้าของพวกเขาก็มืดลงเย่เฟิงและหลีเอียนคิดว่ามาเร็วพอแล้ว แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีคนมาเร็วกว่าพวกเขาครอบครัวของหลีเทียนกังอยู่ในห้องก่อนแล้วหลีเทียนหยางและสวีเพ่ยเพ่ยนั่งอยู่ที่นั่นด้วยใบหน้าบูดบึ้ง สีหน้าเต็มไปด้วยความบูดบึ้งและความโกรธ“ป้าสะใภ้รองคะ นี่คือของขวัญวันเกิดจากหนูค่ะ!”
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 188
หลีเทียนกังก็ตะคอกอย่างเย็นชาและคิดจะออกจากห้องส่วนตัวแม้ว่าสุดท้ายพวกเขาจะหวาดกลัวเย่เฟิง แต่ในที่สุดพวกเขาก็บรรลุเป้าหมายในวันนี้เขาตั้งใจเปรียบเทียบต่อหน้าคนอื่นอย่างดุเดือด ทำให้พวกเขาโกรธมากแต่ในขณะนั้นเอง จู่ๆ โทรศัพท์มือถือของหลีเทียนกังก็ดังขึ้น เขาหยิบมันออกมา เห็นว่าเป็นเบอร์ของผู้จัดการเหยียนที่ทำหน้าที่จัดซื้อวัตถุดิบของบริษัทหลีเทียนกังฉวยโอกาสและจงใจรับโทรศัพท์ในห้องส่วนตัว"ว่าไง?"เขายังจงใจเปิดสปีกเกอร์โฟนและถามด้วยท่าทางเย่อหยิ่งมากจุดประสงค์ของเขาในวันนี้คือเพื่ออวดต่อหน้าครอบครัวหลีเอียนให้ครอบครัวหลีเอียนและเย่เฟิงได้ยินว่าธุรกิจของบริษัทตอนนี้กำลังมาแรงขนาดไหน“ประธานเกิดเรื่องแล้วครับ! วัตถุดิบยาของเราไม่มีอีกแล้ว!”แต่เมื่อเขารับสายกลับเป็นเสียงเร่งด่วนของผู้จัดการเหยียนแทน“ถ้าไม่มีก็ไปซื้อเพิ่มสิ! ยังต้องให้ผมบอกอีกเหรอ?”หลีเทียนกังพูดด้วยความโกรธแล้วยิ้มอย่างภาคภูมิใจให้ครอบครัวเจ้าใหญ่ "ช่วยไม่ได้ ธุรกิจนี้ร้อนแรงเกินไป ความคืบหน้าการผลิตเร็วเกินไป วัตถุดิบยาถูกใช้จนหมดในทุกๆ สามวัน คิดว่าน่าโมโหไหม?”เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลีเทียนหยาง สวีเพ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 189
ครอบครัวหลีเทียนกังที่ภูมิใจมากในตอนแรก ตอนนี้กลับดูน่าเกลียดมากเขาดูตื่นตระหนกด้วย!หากไม่มีวัตถุดิบยา ก็ต้องหยุดงานการกระทำของพ่อค้ายาเหล่านี้ดูเหมือนจะบีบคั้นสัดส่วนหลักของบริษัทยาตระกูลหลีโดยตรงมีคำสั่งซื้อจำนวนมากรออยู่ หากความคืบหน้าในการผลิตถูกระงับ ผลที่ตามมาจะเกิดหายนะคราวนี้ถึงคราวครอบครัวหลีเอียนที่ต้องชมการแสดงแล้ว สวีเพ่ยเพ่ยและหลีเอียนพูดอย่างมีความสุขเห็นหน้าหลีเทียนกังแล้วรู้สึกมีความสุขข้างในใจหลีเทียนหยางหัวเราะเบาๆ "เจ้าสอง เอียนเอ๋อร์อุตส่าห์บริหารบริษัทยาได้ดี ทำไมภายในไม่กี่วันหลังจากที่แกรับช่วงต่อ พ่อค้ายาทั้งหมดก็หยุดจัดหายากันหมดเลยล่ะ?นี่แกไหวจริงไหมเนี่ย?”"ฉัน...ฉัน..."ใบหน้าของหลีเทียนกังเปลี่ยนเป็นสีตับหมูแล้ว!“หยุดซ้ำเติมเราได้แล้ว! จากที่ฉันดูมา พ่อค้ายาพวกนั้นแค่อิจฉาที่เราทำเงินได้เท่านั้นแหละ”ก็แค่ติดขะแบล็กเมล์ และขอส่วนแบ่ง!”หลีถิงพูดด้วยความเกลียดชังแล้วพูดกับหลีเทียนกังว่า “พ่อคะ ผู้จัดการเหยียนมีหน้าไม่พอ หนูว่าพ่อโทรหาพวกเขาเองดีกว่าค่ะ! อย่างมากก็แค่ปล่อยให้พวกเขาขึ้นราคาไป!”เมื่อหลีเทียนกังและหลี่เยว่ผิงได้ยินก็ตาสว่
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 190
ติ๊ด!กล่าวจบ เหรินลี่ชวิ๋นก็ตัดสายทันที“ฮัลโหล? ฮัลโหล?”“แม่งเอ้ย!”หลีเทียนกังโมโหจนพ่นคำหยาบออกมาเวลานี้ เห็นเพียงหลี่เยว่ผิงและหลีถิงหน้าหมองหม่นถึงขีดสุดมีเรื่องกับคนที่ไม่ควรมีเรื่องด้วย?แม่ย้อย พวกเขาไปมีเรื่องกับใครล่ะ?ก็แค่หลีเอียน กับเย่เฟิงไอ้หน้าขาวนี่ไม่ใช่เหรอ?หรือว่า…จะเป็นไปได้ยังไง?“เหรินลี่ชวิ๋นคนนี้เป็นบ้าไปแล้ว! มีเงินให้ทำกำไรไม่เอา! ที่รักคะ คุณลองโทรหาเจ้าอื่นเร็ว!”หลี่เยว่ผิงกัดฟันกรอด แล้วพูดด้วยน้ำเสียงมีความหวังหลีเทียนกังพยักหน้าด้วยสีหน้าดูไม่ดี แล้วกดโทรออกอย่างไม่พอใจ“แม่ง!”ติ๊ด!ผ่านไปหลายนาที หลังจากที่เขาโทรหาเป็นเบอร์ที่หก เขาก็โมโหจนขว้างโทรศัพท์ลงกับพื้นแรงๆหน้าดำหน้าบึ้งสลับกัน!หลีถิงและหลี่เยว่ผิงเองก็ดูไม่ดีมากเช่นกันต่างจากสีหน้าเมื่อตอนเพิ่งเดินเข้ามาในห้องที่ดูโอหังอย่างสิ้นเชิงเวลานี้ สวีเพ่ยเพ่ยเผยสีหน้าพึงพอใจออกมา แล้วพูดเย้ยหยันว่า “คนบางคนไร้จิตสำนึก ดูท่าแล้วฟ้าสวรรค์คงจะทนดูต่อไปไม่ได้แล้ว!”“เจ้าสอง เยว่ผิง แล้วก็ถิงถิง รีบมานั่งเร็ว พวกแกมาฉลองวันเกิดให้พี่สะใภ้ไม่ใช่เหรอ? เดี๋ยวอาหย่วนก็จัดการเส
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 191
“นั่นน่ะสิ ไล่ออก! คนอื่นเขามีบัตรเชิญ จะถูกไล่ได้ยังไง?”หลีเทียนหยางเองก็ปั้นหน้าขรึม แล้วเปลี่ยนน้ำเสียงเป็นเย็นชา “อีกอย่าง อย่าคิดนะว่าฉันกับแม่ของเอียนเอ๋อร์จะยอมรับแกแล้ว! หึ!”เดิมทีที่ผู้ค้าสมุนไพรยาเหล่านั้นไม่ส่งของให้กับบริษัทยาอีก หลีเทียนหยางกับสวีเพ่ยเพ่ยก็สะใจอยู่หรอกแต่พอได้ยินงานประชุมแลกเปลี่ยนสินค้าในวันพรุ่งนี้แล้ว พวกเขาก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาอีกครั้ง บวกกับเย่เฟิงยัง ‘คุยโวโอ้อวด’ ยิ่งทำให้ทั้งสองคนไม่มั่นใจอีกต่อไปตระกูลหลีได้รับบัตรเชิญ แต่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับพวกเขาแล้ว!เฮ้อ…“เย่เฟิง ทำไมคุณต้องพูดแบบนั้นไปด้วย? ก็แค่งานประชุมแลกเปลี่ยนสินค้า ไม่ได้ไปก็ไม่ได้ไปสิ ไม่เห็นเป็นไรเลย ไม่จำเป็นต้องประชดประชันกับพวกลุงรองเลย”หลีเอียนเองก็กล่าวติเตียนทว่าเย่เฟิงกลับหัวเราะออกมา “ที่รัก เชื่อผมสิ! พรุ่งนี้คุณแค่วางใจไปงานกับผมก็พอ ไม่มีใครกล้าไล่พวกเราออกแน่”หลีเอียนได้ยินดังนั้นก็ส่งเสียงแปลกใจออกมา เมื่อเห็นเย่เฟิงมั่นใจขนาดนั้น เธอจึงพยักหน้า “โอเค ฉันเชื่อคุณ!”ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอกลายเป็นคนที่เชื่อใจเย่เฟิงโดยไม่มีเหตุผลไปแล้วเย่เฟิงพยักหน
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 192
“หา? หมายความว่าไม่ได้ทำงานอะไรเลยน่ะสิ? ได้ยินม่านม่านพูดว่าน้องเอียนเอ๋อร์แต่งสามีเข้าบ้านมาคนหนึ่ง ดูท่าแล้วจะจริงนะเนี่ย!นี่น้องชาย ฉันล่ะอิจฉานายจริงๆ ที่ไม่ต้องพยายามด้วยตัวเองไม่เหมือนฉัน ทำงานเป็นหัวหน้าหลักดูแลคลังเก็บของบริษัทส่งออกหินหยกเจ้าหนึ่ง วันๆ ทำงานเหนื่อยจะตาย!ถึงเถ้าแก่เขาจะเอ็นดูฉันให้เงินเดือนห้าหมื่นต่อเดือน แต่ก็เทียบความอิสระแบบนี้ของนายไม่ได้ ฮ่าๆ…”หมอนี่พูดจายิ้มเยาะ แต่เห็นได้ชัดว่ากำลังด่าเย่เฟิงอ้อมๆ ว่าเป็นพวกเกาะผู้หญิงกินเขาตกใจเรื่องหลีเอียนจริงๆ แล้วแอบด่าไอ้คนไร้ประโยชน์นี่ว่าทำไมถึงแต่งงานกับนางฟ้าแบบนี้ได้ด้วยความอิจฉาริษยาแบบนี้ เขาจึงแอบด่าเย่เฟิงอ้อมๆ ไปทีหนึ่งทันใดนั้น พี่สาวลูกพี่ลูกน้องเสิ่นม่านก็เชิดคางพูดกับหลีเอียนว่า “เอียนเอียน หาผู้ชายน่ะต้องหาคนที่หวังพึ่งได้ เอาการเอางานสิ ไม่คาดหวังว่าเขาจะหาเงินได้เท่าไหร่ แต่อย่างน้อยๆ ก็ต้องมีงานประจำหน่อยไหม?”หลีเอียนปั้นหน้าขรึม แล้วตอบด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า “เย่เฟิงเขาหวังพึ่งได้มาก ความจริงแล้วเขาเป็นคนมอบโรงงานของฉันตอนนี้ให้ด้วย”เมื่อได้ยินดังนั้น ป้าใหญ่ก็ส่งเสียงแปลกใจออ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 193
ลักษณะของหินดิบก้อนนี้บอกได้ว่าเป็นของดีที่สุดแน่ๆ แต่ทว่าบนนั้นดูเหมือนจะมีร่องรอยจากการถูกผ่ามาก่อนถึงแม้จะทำการขัดแล้ว แต่ก็ยังสามารถมองเห็นได้สวีเพ่ยเพ่ยเห็นหินดินก้อนนี้แล้ว สายตาพลันเป็นประกายลุกวาวขึ้นมาเธอชอบหินหยก ดังนั้นจึงพอมีความรู้เรื่องหยกอยู่บ้างของขวัญจากเหอเสี้ยวตงชิ้นนี้ ทำให้เธอใจเต้นจริงๆ“น้ารอง หินดิบก้อนนี้ เถ้าแก่ของผมได้มาจากประเทศพม่า เพราะว่าผมทำงานดี เขาก็เลยให้ผมเป็นของขวัญ!ผมได้ยินมาว่าน้าชอบหินหยก ก็เลยนำมาให้น้าโดยเฉพาะ!ด้วยลักษณะของหินดิบก้อนนี้ต้องผ่าออกมาเจอหยกชิ้นดีแน่นอน ถึงตอนนั้นน้าชอบแบบไหน ก็ขึ้นรูปแบบไหนได้เลย”เหอเสี้ยวตงพูดยิ้มแย้ม“น้ารองคะ เห็นว่าหินดิบก้อนนี้สามารถประมูลได้ถึงสิบล้านเชียวนะ เสี้ยวตงของเรานำมาให้เป็นของขวัญวันเกิดของน้าถือว่าทุ่มเทไปไม่น้อยเลยนะคะ”เสิ่นม่านคล้องแขนเหอเสี้ยวตง แล้วพูดจาภาคภูมิใจ“เสี่ยวเหอเอ๋อร์มีใจแล้ว! แต่ว่ามันล้ำค่าเกินไป ช่างมันเถอะ!”สวีเพ่ยเพ่ยแม้จะใจเต้นของสิ่งของ แต่ก็ปฏิเสธไปลูกเขยของพี่ใหญ่ให้ของขวัญล้ำค่าขนาดนี้ให้มันหมายความว่าอะไร?ถ้าตนรับไว้ ก็เหมือนว่าใช้ชีวิตดีสู้คนอื่
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 194
เธอเองก็รู้สึกเป็นไปไม่ได้พระหยกขนาดใหญ่เท่านี้มูลค่าต้องสูงมากแน่ๆ!ถ้าจะบอกว่าเย่เฟิงซื้อของราคาแพงขนาดนี้ให้กับตน อย่างไรสวีเพ่ยเพ่ยก็ไม่มีทางเชื่อแน่นอนพอพูดออกไปเช่นนั้น แม่สามีผู้มีเสน่ห์คนนี้ก็จ้องเย่เฟิงเขม็งพร้อมกับวางไว้ใต้ขา โดยไม่แม้แต่จะมองพระหยกรูปนี้อย่างละเอียดราวกับว่ากลัวป้าใหญ่จะเข้ามาดูให้ละเอียด เพื่อเปิดโปงเย่เฟิงอย่างไรอย่างนั้น“แม่คะ พระหยกรูปนี้เป็นของจริงค่ะ ประธานเวินจากเวินซื่อจิวเวอรี่กรุ๊ปเป็นคนให้เย่เฟิงเอง!”หลีเอียนรู้สึกไม่ยุติธรรมแทนเย่เฟิงในตอนนี้“อืม แม่รู้แล้ว!”แต่สวีเพ่ยเพ่ยก็ทำเหมือนไม่ได้ยิน แล้วโบกมือลวกๆซ้ำยังส่งสายตาให้กับลูกสาว ให้หลีเอียนหยุดพูดต่อไปได้แล้ว เดี๋ยวจะขายหน้าคนอื่นเอาได้ประธานเวินจากเวินซื่อจิวเวอรี่กรุ๊ปเป็นคนให้เย่เฟิงงั้นเหรอ?ทำไมเขาต้องทำแบบนั้นด้วย?“เหอะๆ ไม่รู้จริงๆ ว่าของผมหรือคุณกันแน่ที่ปลอม?ถ้าผมเดาไม่ผิดล่ะก็ คุณทำงานที่บริษัทขายส่งหินหยกไป๋ชวนสินะ? ประธานของคุณคือกัวไป๋ชวนใช่ไหม?ทันใดนั้นเอง เย่เฟิงกลับส่งเสียงหัวเราะออกมานิ่งๆ แล้วถามเหอเสี้ยวตงเหอเสี้ยวตงตกตะลึง จากนั้นพยักหน้าตอบว่า “
최신 챕터
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 490
ต่อมา เขาก็ไปดูสิ่งของในกล่องอื่นๆ สีหน้าแสดงออกถึงความประหลาดใจเป็นอย่างมากแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ปิดฝากล่อง สั่งให้ลูกน้องยกขึ้นรถ ขนของให้เย่เฟิงไปที่สวนจักรพรรดิแล้วสั่งให้เหล่าหยู ไปส่งเจียงหว่านกลับบ้าน จากนั้นก็ขึ้นรถของเย่เฟิง“พี่เขย ของพวกนี้มาจากไหน? คุณไปปล้นธนาคารมาเหรอ?”นั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสาร หลีหยวนถามอย่างตกตะลึงของในกล่องหลายใบนั้น มีมูลค่าอย่างน้อยหลายสิบล้านล้าน คุณชายหลีถึงกับงงไปเลย“พ่อของฉู่เทียนหลงให้เป็นของขวัญ!”เย่เฟิงพูดอย่างเรียบๆเมื่อได้ยินดังนั้น หลีหยวนก็แสดงสีหน้าตกตะลึง แล้วก็ยิ้ม “ดูเหมือนว่าต่อไป ฉู่เทียนหลงคงไม่กล้าคิดถึงพี่สาวผมอีกแล้ว!”พูดจบ เขามองไปที่พี่เขย ดวงตาเต็มไปด้วยความร้อนแรงและการเคารพก่อนหน้านี้ เรื่องที่ฉู่เทียนหลงจับตัวหลีเยี่ยน เขาก็ได้ยินมาจากหลีเอียนและเย่เฟิงตอนนี้เห็นว่าตระกูลฉู่ส่งของขวัญมาจริงๆ หลีหยวนก็ยังคงรู้สึกตกตะลึงอยู่ตระกูลฉู่ ยอมจำนนต่อพี่เขยของเขาแล้วจริงๆ เหรอ?นี่มัน…สุดยอดมากจริงๆ!สำหรับตระกูลหลีทั้งตระกูล ตระกูลฉู่ที่ยิ่งใหญ่ กลับถูกจัดการ?เพียงเพราะ พี่เขยคนเดียว!ณ เวลานี้ เย่เฟิงเปลี่ยนน้ำเสียง พูด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 489
หวังหยวนป้าได้ยินเย่เฟิงถามเช่นนั้น จึงรีบพูดว่า “ถึงแม้ผมจะมีความกล้า มีร้อยชีวิต ผมก็ไม่กล้าเกลียดคุณชายเย่! ยิ่งไปกว่านั้น ลูกคนเลวคนนั้นก็จะทำร้ายผม ถึงแม้ว่าคุณชายเย่จะไม่ฆ่ามัน ผมก็ต้องฆ่ามันอยู่ดี!ฆ่าได้ดี คุณชายเย่ฆ่าได้ดี!ขอบคุณคุณชายเย่ ที่ช่วยกำจัดคนชั่วในบ้านของผม!”ได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ยพ่อลูกตระกูลหวัง แสดงท่าทางที่น่าเกลียด เผยให้เห็นความต่ำทรามของมนุษยชาติอย่างถึงที่สุดเพื่อเอาชีวิตรอด คนหนึ่งผลักภาระความรับผิดชอบ โยนทุกอย่างให้พ่อของเขาอีกคนหนึ่ง ลูกชายถูกฆ่าตาย กลับตะโกนว่าฆ่าได้ดี!เย่เฟิงหัวเราะเยาะ เดิมทีเขาก็ตั้งใจจะฆ่าหวังหยวนป้า แต่เมื่อจะลงมือ เขาก็นึกถึงเจียงหว่านขึ้นมา“ผมสามารถปล่อยคุณไปได้ แต่หุ้นของคุณในบริษัทเหล้าหวังป้า ต้องโอนให้เจียงหว่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ไม่มีปัญหาใช่ไหม?”“ไม่มีปัญหา! ไม่มีปัญหา! วันนี้คุณหนูเจียงตกใจ ผมควรชดเชยความเสียหายทางจิตใจให้แก่คุณหนูเจียง!”ได้ยินดังนั้น หวังหยวนป้าก็พยักหน้าอย่างรัวๆไม่เพียงแต่ไม่ลังเลหรือสงสาร แต่กลับตื่นเต้นอย่างสุดขีดเขารู้ว่าเมื่อเย่เฟิงตั้งเงื่อนไ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 488
ใครจะคิดว่า หวังว่านเป่าเพื่อที่จะผลักภาระความรับผิดชอบของเขาต่อหน้าเย่เฟิง กลับไปกล่าวโทษพ่อของตัวเองเย่เฟิงหัวเราะเยาะ ดวงตาเต็มไปด้วยความเย็นชา “อภัยให้คุณ? ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้ผมเคยให้โอกาสคุณ แต่คุณกลับไม่เห็นคุณค่า!”พูดจบ เขาก็ลูบแก้มตัวเอง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้า“อย่างนี้ดีกว่า คุณให้เฮยเซียตบผมสามที งั้นผมก็ตบคุณสามที!”“ถ้าคุณทนได้สามทีโดยไม่ตาย ผมจะปล่อยคุณไป เป็นไง?”หวังว่านเป่าเมื่อได้ยินดังนั้น ก็ตัวสั่น มองไปที่ศพของเฮยเซีย แสดงออกถึงความหวาดกลัวเฮยเซียถูกเย่เฟิงฆ่าตายด้วยหมัดเดียว เขาจะทนต่อหมัดของเย่เฟิงได้ถึงสามทีหรือ?แต่ตอนนี้ เขารู้ว่าเขาไม่มีทางเลือก“ได้! ได้…”“ผมไม่ควรสั่งเฮยเซียให้ตบคุณ ผมควรตบ ควรตบ!”“เฮียเย่ โปรด…โปรดเมตตาด้วย!”หวังว่านเป่าพยักหน้าอย่างสั่นเทา ยังพยายามยิ้มเพื่อเอาใจเย่เฟิงเดินออกไป รอยยิ้มเจ้าเล่ห์และโหดเหี้ยมปรากฏบนใบหน้าเพี้ยะ!ต่อมา ก็ตบหน้าหวังว่านเป่าหลังจากเสียงดังกรอบ ร่างของหวังว่านเป่าก็หมุนไปพร้อมกับฟันที่เปื้อนเลือดหลายซี่!“อ๊า!”หลังจากที่หวังว่านเป่าล้มลง เขาก็ลุกขึ้นอย่างเซๆ ใบหน้าบวมเบี้ยว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 487
ตอนนี้ใบหน้าของพ่อลูกตระกูลหวังเต็มไปด้วยความตกตะลึง และดวงตาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว!เมื่อเห็นฉู่อันเจียงสั่งให้คนนำของขวัญที่มีค่ามหาศาลมาให้เย่เฟิง พวกเขารู้สึกเหมือนฟ้ากำลังถล่มลงมา!คนที่คุณฉู่จะมอบของขวัญให้ นั่นก็คือเย่เฟิง!ก่อนหน้านี้พวกเขาพยายามเอาใจ “บุคคลสำคัญ” คนนี้ แต่ไม่เคยรู้เลยว่า “บุคคลสำคัญ” คนนี้กลับอยู่ตรงหน้ายิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้พ่อลูกตระกูลหวังตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือ ดูเหมือนว่าฉู่อันเจียงไม่ได้แค่ส่งของขวัญ แต่กำลังขอโทษเย่เฟิงด้วยแม้แต่เย่เฟิงบอกว่าจะฆ่าลูกชายของเขา เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ยอมอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างมาก!เพื่อนร่วมชั้นเก่าของเจียงหว่านคนนี้ เป็นใครกันแน่?ถึงสามารถทำให้คนสำคัญของตระกูลฉู่ อดกลั้นได้ขนาดนี้!!ฟึบ!ในขณะนั้น ปรากฏว่าเฮยเซียกระโจนขึ้นมา ใช้ความเร็วสูงสุดในชีวิต พยายามหนีออกจากที่นี่หนี!ฆาตกรผู้นี้ ตอนนี้มีเพียงความคิดเดียวนี้ในใจ!ไม่ต้องพูดถึงว่าฉู่อันเจียงจะช่วยเย่เฟิงจัดการกับเขาหรือไม่ เพียงแค่พลังที่เย่เฟิงแสดงออกมาก่อนหน้านี้ ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถต่อกรได้ตัวประกันเจียงหว่านไม่เหลือแล้ว อีกฝ่ายจึงไม่ลังเลที่จะ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 486
แต่ฉากต่อไปกลับทำให้ทั้งสามคนต่างตกตะลึงปรากฏว่าฉู่อันเจียงส่งสายตาให้ลูกน้อง ชี้ไปที่เย่เฟิงอีกฝ่ายก็อุ้มเจียงหว่าน เดินไปหาเย่เฟิง “คุณชายเย่ ส่งคนคืนให้กับคุณแล้ว!”ตั้งแต่ฉู่อันเจียงมาถึง เย่เฟิงก็ยืนนิ่งเงียบอยู่ตลอดตอนนี้อุ้มเจียงหว่านมาแล้ว เขาจึงพยักหน้าให้ฉู่อันเจียง “ขอบคุณครับ!”“คุณชายเย่ไม่ต้องเกรงใจครับ! ผมเชื่อว่าแม้ผมจะไม่มา คุณก็มีวิธีจัดการเองได้”ฉู่อันเจียงหัวเราะกล่าวณ เวลานี้ พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียต่างก็ตกใจ!“คุณฉู่! คุณ… คุณนี่…”หวังหยวนป้ามองฉู่อันเจียง แล้วพูดอย่างงงงวยว่า“คุณฉู่ คุณทำไม… ทำไมถึงส่งเจียงหว่านให้เย่เฟิง?”หวังว่านเป่าก็อึ้งไปจนพูดไม่ออก“คุณชายเย่คือคนที่ผมจะส่งของขวัญให้ ของขวัญชิ้นใหญ่ที่พวกคุณเตรียมไว้ ผมส่งให้คุณชายเย่ไม่ถูกต้องหรือ?”ฉู่อันเจียงหัวเราะเยาะ ถามอย่างเยาะเย้ย“อ้า!”ได้ยินดังนั้น พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียก็อึ้งไปสีหน้าแสดงความประหลาดใจอย่างสุดขีด!อะไรนะ?ที่คุณฉู่บอกว่าจะมาส่งของขวัญ คนๆนั้น…คือเย่เฟิงเหรอ?นี่…นี่เกิดอะไรขึ้น?ทำไมถึงเป็นแบบนี้? เป็นไปได้ยังไง?คุณฉู่กำลังล้อเล่นอยู่ใช่ไหม?
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 485
หวังว่านเป่าเห็นสีหน้าเย่เฟิงเปลี่ยนไป คิดว่าเขากลัวดังนั้น จึงรีบข่มขู่เย่เฟิงอีกครั้งแต่ไม่คิดว่า เย่เฟิงจะพูดอย่างนั้น!“เย่เฟิง มึงไม่รู้กลัวตายจริงๆ! ถึงกับไม่แคร์ชีวิตตัวเองเพื่อเจียงหว่านเลยใช่ไหม?”หวังว่านเป่ากัดฟันพูดเย่เฟิงหัวเราะเยาะ กำลังจะพูดอะไรบางอย่างติ๊ด! ติ๊ด! ติ๊ดๆ…แต่ในขณะนั้น เสียงแตรรถดังขึ้นเห็นรถ SUV และรถตู้ 7 ที่นั่งหลายคัน วิ่งเข้ามาทางประตูโรงเหล้าที่เย่เฟิงทำลายอย่างเร็วจากป้ายทะเบียน“เจียง A” เห็นได้ชัดว่ามาจากเมืองเจียงหยาง เมืองเอกรถเหล่านี้จอดลง มีคนลงจากรถชายวัยกลางคนผู้มีอำนาจ คือฉู่อันเจียง!!“เกิดอะไรขึ้น?”ฉู่อันเจียงขมวดคิ้ว มองดูสถานการณ์ แล้วถามด้วยความสงสัยเขามองไปที่พ่อลูกตระกูลหวังที่จับผู้หญิงสวย แล้วมองไปที่เฮยเซียและเย่เฟิงตอนนั้น เย่เฟิงก็มองมา สายตาของทั้งสองก็ปะทะกันเมื่อฉู่อันเจียงเห็นใบหน้าของเย่เฟิง ก็ตกตะลึงบุคคลสำคัญของตระกูลฉู่ ดวงตาเป็นประกาย ใจก็คิดไปต่างๆนานาแล้วก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ยังไม่แสดงท่าทีอะไร“คุณฉู่ คุณมาถึงแล้วเหรอครับ?”หวังหยวนป้าเห็นฉู่อันเจียง จึงรีบทักทายด้วยความอ่อนน้อมหวัง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 484
“กูไม่เชื่อหรอกนะ!”“อ๊าก! อ๊าก!”เฮยเซียตะโกนด้วยความไม่พอใจ ใช้มีดพับแทงอย่างบ้าคลั่งไปที่ส่วนที่อ่อนแอของเย่เฟิง เช่นท้อง!กระทั่งสุดท้าย มีดพับในมือก็งอ แต่ก็ยังไม่เห็นว่ามีเลือดออก“ฆ่าคนยังไม่มีแรง ยังอยากจะเป็นคนเลวอีกเหรอ?”เย่เฟิงเยาะเย้ยตอนนี้ เฮยเซียอึ้งไป!พ่อลูกตระกูลหวังก็แสดงสีหน้าตกตะลึง!แม้แต่เจียงหว่าน ก็มองเย่เฟิงเหมือนมองปีศาจความกังวลและความรู้สึกผิดบนใบหน้าของเธอหายไป ใจก็โล่งขึ้น“ไอ้หนุ่ม มึงเป็นใครกันแน่?”หวังหยวนป้าใบหน้ากระตุก ถามด้วยความสงสัย“ผมบอกอีกครั้ง ปล่อยเจียงหว่าน ผมจะไม่ฆ่าพวกคุณ!”“ไม่งั้น ปีหน้าวันนี้ จะเป็นวันครบรอบการตายของพวกคุณพ่อลูก!”เย่เฟิงพูดด้วยเสียงเย็น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดุร้ายเมื่อได้ยินเช่นนั้น หวังหยวนป้าก็จับเจียงหว่านแน่น กัดฟันพูดว่า “ไอ้หนุ่ม อย่ามาพูดจาขู่กรรโชก!ฉันเตือนมึง ตอนนี้เรายังฆ่ามึงไม่ได้ ไปให้พ้นซะ!ไม่งั้นเฮยเซียฆ่ามึงไม่ได้ เดี๋ยวก็จะมีคนมาฆ่ามึง!”เขามองเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ไม่กลัวที่จะบอกมึง เจ้าหนูคนนี้ เป็นของขวัญที่กูจะให้กับบุคคลสำคัญคนหนึ่ง! เธอไม่ใช่เมียของมึง อย่ามายุ่ง อย่าไป
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 483
“ฮ่าๆๆๆ…สะใจไหม?”หวังว่านเป่าหัวเราะอย่างพึงใจหวังหยวนป้าอุ้มเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ถูกต้องแล้ว เป็นอย่างนั้นแหละ! อย่าขยับ ไม่งั้นz,จะฆ่าเจ้าหนูคนนี้!”เย่เฟิงหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาเปล่งประกายความเย็นชาพูดตามตรง ฝ่ามือของเฮยเซียที่ตบหน้าเขา ไม่เจ็บเลยแค่ฝีมือระดับกลาง ไม่สามารถทำร้ายเย่เฟิงได้!แต่นี่ไม่ใช่เรื่องเจ็บหรือไม่เจ็บ แต่เป็นการดูหมิ่น!แต่เจียงหว่านอยู่ในมือของพ่อลูกตระกูลหวัง ปืนจ่ออยู่ที่หัวเธอ เย่เฟิงไม่กล้าลงมือแม้จะถูกตบ ก็รู้สึกอึดอัด แต่เมื่อเทียบกับความปลอดภัยของเจียงหว่าน มันไม่สำคัญเลย!เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!ต่อมา เฮยเซียตบหน้าเย่เฟิงอีกสองครั้งด้วยความแค้นและความสะใจ เมื่อครู่ถูกไอ้หนุ่มนี่เตะจนพ่นเลือด เขาก็เก็บความแค้นเอาไว้ ตอนนี้รู้สึกได้ถึงการระบายความแค้น“อู้อู…”เมื่อเห็นเช่นนั้น เจียงหว่านดิ้นรนอย่างแรง เสียงกระวนกระวายดังออกมาจากลำคอดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความโกรธแค้นและความรู้สึกผิด“ฮ่าๆๆ…คันจังเลย!”เย่เฟิงหัวเราะ พูดราวกับไม่ใส่ใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น พ่อลูกตระกูลหวังก็โกรธ“ไอ้เวร! ยังกล้าเยาะเย้ยอีกเหรอ? ลุงเซีย ตบมันให้ตาย! ดูเห
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 482
เฮยเซียยิ้มเยาะแชะ!แต่ในพริบตา เย่เฟิงแค่สะบัดมือ มีดพับในมือของเฮยเซียก็หลุดออกไป!มือที่จับมีดของเฮยเซีย บริเวณโคนนิ้วมือฉีกขาดเลือดไหลรู้สึกถึงแรงที่น่ากลัว ทำให้มือชาทั้งข้าง!สีหน้าของเฮยเซียเปลี่ยนไปทันที แสดงความตกใจตอนนี้ การถอยหลังหนีไปก็สายเกินไป เขาจึงต้องใช้พลังของวิชาเสื้อเกราะเหล็กอย่างไม่ลังเลปัง!พร้อมกับเสียงทึบ เขาก็ถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไปหลังจากล้มลง เขาก็พ่นเลือดออกมา แล้วลุกขึ้นอย่างเซๆ!เย่เฟิงเลิกคิ้ว ดวงตาแสดงความประหลาดใจแม้ว่าเขาจะเตะออกไปแบบไม่ตั้งใจ แต่แรงก็รุนแรงมาก โดยปกติแล้วอีกฝ่ายน่าจะตายหรือบาดเจ็บสาหัสแต่กลับลุกขึ้นได้?ดูเหมือนว่าคนคนนี้ จะเป็นนักรบที่ฝึกฝนการป้องกันร่างกาย?ตอนนั้น หวังว่านเป่าเห็นเฮยเซียถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไป และยังพ่นเลือดออกมา จึงแสดงความหวาดกลัวและตกใจ“ไอ้เวร!”หลังจากด่าไปคำหนึ่ง เขาก็หันหลังวิ่งเข้าไปในวิลล่าเย่เฟิงเห็นดังนั้น ก็จะวิ่งตามไปแต่ในขณะนั้น เห็นคนอีกคนลากผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งออกมาไม่ใช่หวังหยวนป้ากับเจียงหว่าน จะเป็นใครได้อีก?“หยุดเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นผมจะยิงเธอให้ตาย!”หวังหยวนป้าเ
