เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 527
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 528
ลาน่าทนดูเฉย ๆ ไม่ได้จึงพูดขึ้นมาว่า “ราชาแห่งสงครามเซเลสติโน เขาไม่ใช่นักรบสูงสุด ที่จริงแล้ว คุณคิดผิดหรือเปล่า? เขาก็แค่คนหน้าเหมือน” แม้ว่าเธอจะพูดออกไป แต่ลาน่าก็รู้สึกว่าเขาไม่เชื่อเธอเลยเมื่อเห็นเขาขมวดคิ้ว อีกฝ่ายเชื่อมั่นในความคิดตัวเองมากถ้าไม่ เขาคงไม่เถียงเธอสกายเลอร์ยืนขึ้นหลังจากนั้นไม่นาน “แน่ใจเหรอเทพีแห่งสงคราม?”ลาน่าหัวเราะ มีท่าทางมั่นใจในตัวเอง “ฉันเคยเมากับเขา ดื่มไวน์และชาบ่อยมาก ฉันเคยเจอเขาแบบไม่สวมหน้ากากมามากกว่าหนึ่งครั้ง คุณไม่เชื่อในสิ่งที่ฉันพูดเหรอ?”“แต่มันค่อนข้างแปลก พวกเขาดูเหมือนกันมาก ในโลกนี้มีคนหน้าเหมือนกันมากขนาดนั้นเลยเหรอ?” สกายเลอร์มองเฟนด์และหน้าแดงขึ้น ถ้าเฟนด์ไม่ใช่นักรบสูงสุดจริง ๆ ก็หมายความว่าเขาคุกเข่าลงต่อหน้าผู้ชายที่แต่งงานกับตระกูลเทย์เลอร์... ความเข้าใจผิดนี้มันช่างน่าอาย“พอได้รู้จักเฟนด์แล้ว คุณจะพบว่าเขาไม่เหมือนนักรบสูงสุดเลย!” ลาน่าเสริมความมั่นใจตามด้วยเสียงหัวเราะ “ฉันรู้ว่าคุณหมายถึงอะไร ตอนแรกฉันคิดว่าเขาคือนักรบสูงสุดตอนที่ได้เจอในสนามรบ แต่กลายเป็นว่าเขาแค่คนหน้าเหมือน ต่อมา ฉันก็พบว่าเขาไม่ใช่นักรบสูงสุดจริง ๆ”
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 529
ในตอนแรกเฟนด์อยากจะหลบหน้าเซเลสติโน แต่เขารู้ว่าอีวานและคนอื่น ๆ อยากจะ ‘เปิดโปง’ เรื่องของเขากับผู้หญิงรวยอย่างมาก ดังนั้นแม้ว่าเขาจะหลบหน้าไปแล้ว แต่อีกฝ่ายก็ยังคงมองหาเขาอยู่ มันยากที่จะอธิบายสถานการณ์ต่าง ๆ ให้เซเลน่าและคนอื่น ๆ ฟังวิธีเดียวคือแกล้งทำเป็นไม่รู้จักอีกฝ่าย ถ้าเขาเงียบและปล่อยให้ลาน่าจัดการเอง สกายเลอร์อาจจะยอมรับความผิดพลาดของเขาในที่สุดเขากลัวว่าลาน่าจะตามเกมไม่ทันและตามน้ำไปกับสกายเลอร์ นั่นคงจะแย่มากโชคดีที่ลาน่าไม่ใช่ทหารโง่ ๆ และตามทันอย่างรวดเร็ว“ฮ่า ๆ! ราชาแห่งสงครามเซเลสติโน่ ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่เป็นนักรบสูงสุด! เขาเป็นแค่ลูกเขยของครอบครัวเราเท่านั้น!” อีวานหัวเราะออกมาขณะที่เดินออกไปข้างหน้า “นอกจากนั้น ครอบครัวของเราก็ไม่เคยรู้จักตัวตนของเขามาก่อน เพราะเขาเป็นแค่พนักงานส่งของ เราเคยเดิมพันด้วยซ้ำ...”เพราะมีคนอยู่ที่นี่มาก จึงเป็นเวลาที่ดีที่สุดที่จะให้เฟนด์มอบของขวัญ แม้แต่เทพีแห่งสงครามก็อยู่ที่นี่ด้วยเขาอยากจะดูว่าเฟนด์จะกล้าพอที่จะไปต่อหรือไม่ขณะที่เฟนด์ซ่อนของขวัญเอาไว้สกายเลอร์รู้สึกอับอายอย่างมากจากเหตุการณ์เมื่อสักครู่นี้ เขารู้สึกดีที่มีค
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 530
อีวานมองไปที่กล่องอย่างดูถูก “นี่อะไร? กล่องก็แตกแถมดูเก่า มันจะถึงพันล้านได้ยังไง? นายจะแสร้งทำอะไรอีก?” เขาเยาะเย้ย “เหมือนว่าจะต้องออกไปแล้วล่ะนะ จะมาว่าเราไม่ได้ล่ะ เพราะนายรักษาสัญญาไม่ได้เอง!”ก่อนที่จะมีใครตอบกลับ นายน้อยตระกูลมอนท์ เกรย์สัน มอนท์ ก็รู้ทันทีว่ามันคืออะไร “น-นี่มันกล่องเก็บไข่มุกเรืองแสงไม่ใช่เหรอ?!” เขาตะโกนขึ้นมาอย่างไม่เชื่อ“เหมือนจะใช่นะ! ไข่มุกเรืองแสงอยู่ข้างในด้วยหรือเปล่า?” นายใหญ่ของตระกูลรอยส์ โรเบิร์ต รอยส์ พูดขึ้นมา ผู้หญิงรวยคนนั้นได้ซื้อมันมาให้เขาหรือเปล่า?ถึงอย่างนั้น ผู้หญิงรวยคนนั้นก็คือเทพีแห่งสงครามไม่ใช่เหรอ?“เป็นไปได้ยังไง? เทพีแห่งสงครามซื้อเหรอ? ทำไมเขาถึงได้ครอบครองมัน?” บางคนมองเฟนด์และลาน่าอย่างประหลาดใจ ไม่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นเฟนด์เปิดกล่องออก ไข่มุกเรืองแสงขนาดใหญ่ถูกเปิดเผยต่อสายตาของทุกคน“นี่มัน... ไข่มุกเรืองแสงที่ยืดอายุคนได้ไม่ใช่เหรอ?” นายใหญ่เทย์เลอร์อ้าปากค้าง ไข่มุกนี้มีคนประมูลมาอย่างดุเดือดมาก ก่อนที่มันจะตกไปอยู่ในมือของผู้หญิงร่ำรวยคนหนึ่ง ซึ่งพบว่าคือ ลาน่า เซคส์ เทพีแห่งสงครามแต่ทว่าวัตถุล้ำค่านี้อยู่ในมือของ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 531
เซเลน่ายิ้มออกมา ความปิติยินดีเอ่อล้นในใจของเธอ หลังจากได้รับการยอมรับจากคุณปู่เทย์เลอร์ และตระกูลเทย์เลอร์คุณปู่เทย์เลอร์พยักหน้า “หลายปีให้หลังนี้ ฉันทำให้นายเจ็บปวดมามาก ”เขาเอ่ยด้วยท่าทีที่หม่นหมอง “แต่นายก็ดื้อรั้นมากจริง ๆ เมื่อก่อน ฉันจะปล่อยนายไปเฉย ๆ โดยที่ไม่ได้รับบทเรียนไม่ได้หรอก!” “ก็คงเป็นแบบนั้น แต่ตอนนี้มันจบแล้วครับคุณปู่ และใช่ ตอนนั้นผมดื้อรั้นมากจริง ๆ … ”เซเลน่าเม้มรีมสีปากสีแดงสดของเธอ แล้วเดินเข้าไปควงแขนเฟนด์อย่างเขินอาย “หนูไม่เสียใจเลยสักนิด” เธอพูดแล้วยิ้มหวาน “เพราะหนูเจอสามีที่ดีกับหนู ตอนนี้หนูรู้สึกว่ามันอาจจะเป็นโชคชะตาก็ได้!”“ก็ได้ ตราบใดก็ตามที่เธอไม่โทษฉันน่ะ”ดวงตาของคุณปู่เทย์เลอร์แดงก่ำ นิสัยของเซเลน่าช่างคล้ายกับเขาเสียจริง ดื้อรั้นไม่มีใครเกินจริง ๆ แล้ว เขาปวดใจอย่างมากเพราะเซเลน่า แต่ตัวเขาเองมีชื่อเสียงที่ต้องรักษา และมันยากเหลือเกินที่จะถอนคำพูดสำหรับเขา“เทพีแห่งสงคราม ไข่มุกนั่นไม่ใช่ของคุณหรอกหรือ? ให้เฟนด์ไปทำไมล่ะ?”อีวานทำหน้าถมึง ความไม่พอใจก่อขึ้นในใจของเขา เขาไม่คิดเลยว่าเฟนด์จะทำภารกิจทั้งสามสำเร็จ ไม่เคยคิดเลยว่าเฟนด์
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 532
ไมเคิลที่กำลังอยู่บนพื้นนั้น เขาเป็นอัมพาตโดยสมบูรณ์ด้วยความกลัว เมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น แทบจะฉี่รดกางเกง เหงื่อเย็น ๆ เริ่มไหลออกมาทั่วร่างกายของเขา เพราะว่าอีวานและนีลออกไปประจันหน้ากับเธอ เขาพูดด้วยน้ำเสียงจิกกัด และยั่วโมโหเธอ และดูเหมือนว่า เขาจะทำให้เทพีแห่งสงครามโมโหจริง ๆ “เทพีแห่งสงคราม ด-ได้โปรด เมตตาผมด้วย ผมไม่รู้ว่าคุณคือเทพีแห่งสงคราม ผ…”ไมเคิลคุกเข่าลงกับพื้น เขาเริ่มคำนับเธอ ดูเหมือนว่าอยู่ ๆ เขาคิดอะไรขี้นมาได้ เขาชี้ไปที่อีวานแทน “ผมแค่ฟังคำพูดของอีวานและคนอื่น ๆ พวกเขาพูดว่าเฟนด์เป็นแมงดาที่เกาะผู้หญิงรวย ๆ กิน” เขาพูด “พวกเขาชักจูงผมไปในทางที่ผิด! ผมไม่ผิดนะ!”อีวานไม่เคยคิดเลยว่าไมเคิลจะหักหลังเขาอย่างงั้น ทันใดนั้นเอง ตัวเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธและความกังวลเขาขบฟันแน่น ก่อนจะเดินหน้าขึ้นมาสองก้าว มองไปที่ไมเคิลอย่างใจร้าย “นายน้อยวิลสัน เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ไม่ใช่หรือไง? นายกล่าวหาฉันอย่างงั้นได้ยังไง? ใครกันนะที่เป็นคนพูดว่า ฉันอยากจะเห็นธาตุแท้ของผู้หญิงรวยนั่นซะจริง? ใครกันที่เป็นคนพูดว่าเธอมีชู้ลับ ๆ อยู่? แล้วใครกันที่ไม่ยอมฟัง แต่ยืนกรานที่จะจองหอ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 533
แต่เขาไม่ได้คาดคิดว่าเฟนด์จะพูดขึ้นมา หลังจากหยุดไปครู่นึง “เอาชื่อฉันไปวิพากษ์วิจารณ์ได้ ไม่เป็นไร ฉันมันก็แค่บอดี้การ์ดคนนึงของตระกูลเดรค อย่างไรก็ตาม นายเพิ่งจะพูดจาเสีย ๆ หาย ๆ กับชื่อของเทพีแห่งสงคราม นายไม่ควรถูกให้อภัยอย่างง่ายดายขนาดนั้น เทพีแห่งสงครามของพวกเรา ยังไม่ได้แต่งงานด้วยซ้ำ แต่นายกลับพูดเรื่องของเธอแบบนั้น…”เฟนด์หันไปพูดกับอีวาน “นายน้อยอีวาน ไออ้วนนั่นกล่าวหาว่านายก็พูดจาเสีย ๆ หาย ๆ กับเทพีแห่งสงครามเหมือนกันนี่ ในทางปฏิบัติแล้ว นั่นก็เป็นการพูดจาใส่ร้ายป้ายสีสำหรับนายเหมือนกัน ไม่ใช่หรือไง?”“ใช่เลย เขาเองก็ใส่ร้ายป้ายสีฉันอย่างเต็มที่เช่นเดียวกัน ฉันไม่มีอะไรนอกจากความเคารพต่อเทพีแห่งสงคราม ไม่มีความดูหมิ่นแม้แต่น้อย ในสายตาของฉัน คุณลาน่าเป็นเทพีแห่งสงครามที่เก่งที่สุดในเก้าคนนอกจากนี้ ไม่ต้องคิดเลย ว่ามันต้องลำบากยากเย็นขนาดไหน สำหรับผู้หญิงที่ได้เป็นเทพีแห่งสงคราม!”อีวานผงกหัว ราวกับว่าเขาเห็นด้วยกับสิ่งที่เฟนด์พูด เขายังเอ่ยออกมาอย่างเห็นได้ชัดว่า ทำเพื่อประจบลาน่า“อะไรนะ? นายประเมินค่าผู้หญิงต่ำไปรึเปล่า?” เขาไม่คิดเลยว่า ลาน่าจะทำหน้าถมึงทึงแทน ขณะ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 534
คำพูดของไซล์ทำให้ไมเคิลกลัวจนเกือบตาย ไขมันที่แก้มของเขาสั่นราวกับวุ้นนามสกุลของไซล์ค่อนข้างคล้ายกับนามสกุลของไมเคิล ไซเลอร์ วอล์คเกอร์ และไมเคิล วิลสัน พวกเขาใช้ตัว ‘ว’ ร่วมกัน แต่ทว่า นอกจากราชาแห่งสงครามจะไม่ช่วยเขาแล้ว ยังพยายามจะอัดเขาอีกด้วย? ไมเคิลนึกถึงตัวเอง ตอนนี้ เขาไม่มีสมาธิเลยสักนิด เขากำลังคิดหนัก พยายามจะหาทางออก เพื่อไม่ให้ตัวเขาต้องโดนตบจนตายภายในสามครั้งเขาเป็นราชาแห่งสงคราม ถ้าเขาออกแรงเต็มที่ล่ะก็ เขาไม่จำเป็นต้องตบถึงสามครั้ง เพียงแค่ครั้งเดียว ก็ตายสนิทแล้วไมเคิลตะโกน รู้สึกราวกับว่าเขาหายใจไม่ออก เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกัดฟันของเขาให้แน่น โดนกระทืบคงดีกว่าตายสำหรับเขานอกจากนั้นแล้ว นายน้อยอีวานถูกเลี้ยงแบบคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด เขาจะแข็งแรงสักแค่ไหนกันเชียว? อีกอย่าง เขาก็เป็นเพื่อนที่ดี เขาคงไม่ตบเขาแรงขนาดนั้นหรอก นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไม ให้อีวานตบเขา ยังดีกว่าราชาแห่งสงครามตบเขาโกรธเฟนด์มาก ไอ้เวรนั่น กล้าดียังไงถึงคิดวิธีลงโทษแบบนี้!ที่นี่เต็มไปด้วยนักธุรกิจผู้ร่ำรวยมากมาย รวมไปถึงชนชั้นสูง และคนธรรมดาด้วย ที่กำลังมองเขาอยู่…“นายน้อยวิลสัน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 535
นีลคิดว่าเขาโชคดี เขาดีใจกับความจริงที่ว่าเทพีแห่งสงคราม ลืมเรื่องทุกอย่างที่เขาพูดไปก่อนหน้านี้ ในหัวของเขา เขาภาวนาให้เธอไม่โกรธเขา และปล่อยเรื่องนั้นไปซะเขาตกใจมาก จู่ ๆ เธอก็ตะโกนบอกให้เขาเข้าไปหา อาจเป็นไปได้ว่า เป้าหมายของเธอก็คือเขา ในตอนนี้พ่อของนีล ฮิวโก้ ก็กลัวเช่นเดียวกันกับลูกชายของเขา เขาอยากจะเข้าไปขอร้องให้เธอยกโทษให้จริง ๆ เขาก้าวออกมาหนึ่งก้าว ก่อนที่จะหยุดมันไม่ใช่ใครที่ไหนเลยที่อยู่ตรงหน้าเขา แต่เป็นเทพีแห่งสงคราม ที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขา ถ้าเขาขอความเมตตาตอนนี้ เขาอาจจะทำให้เธอโกรธจัด แล้วฆ่าคนทั้งครอบครัวของเขาก็ได้ หรืออาจจะแย่กว่านั้น และสิ่งเดียวที่เขาสามารถทำได้ก็คือ โทษในความโชคร้ายของเขาเพราะฉะนั้น เขาทำได้เพียงแค่ยืนอยู่ตรงนั้น ยืนนิ่ง ๆ เขาไม่กล้าก้าวไปข้างหน้ามากกว่านี้ด้วยซ้ำ“เท-เทพีแห่งสงคราม มีปัญหาอะไรรึเปล่าครับ?”นีลกลืนน้ำลายด้วยความยากลำบาก เสียงของเขาสั่น“นับจำนวนตบทั้งหมด อย่าพลาดแม้แต่ครั้งเดียว” ลาน่าบอกเขา“ค-ครับ คุณผู้หญิง!”นีลพยักหน้าอย่างคล่องแคล่ว เมื่อครู่นี้มันน่ากลัวมาก หัวใจของเขารู้สึกราวกับว่าจะระเบิดได้ทุกเมื่อ โ
บทล่าสุด
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2455
ตราบใดที่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการบ่มเพาะโอสถของเขา ทั้งสองคนจะทำอะไรตามต้องการก็ย่อมได้ สิ่งนั้นไม่กระทบอะไรกับเขาเลย“ถึงฉันจะดูแคลนหมอนี่ แต่เขาก็ยังกล้าเสมอ เขาก็คงจะมีความสามารถอยู่บ้าง เขาน่าจะผ่านสองขั้นตอนแรกได้อย่างไม่มีปัญหา” เกรย์สันพูดอย่างชัดเจนรูดี้มองไปที่เกรย์สันด้วยรอยยิ้มเย็นชาบนใบหน้าแล้วตอบว่า "นายดูมั่นใจกับหมอนี่มากเลยนะ ฉันจะคิดว่าทุกครั้งที่เขาพูดก่อนหน้านี้ล้วนเป็นเรื่องไร้สาระทั้งหมด“ฉันคิดว่าเขาอาจจะไปถึงขั้นที่สองก่อนที่เขาจะล้มเหลวโดยสิ้นเชิง! ฉันอยากเห็นจริง ๆ ว่าถ้าล้มเหลวขึ้นมา เด็กสารเลวคนนี้จะสู้หน้าเราได้ยังไง”เกรย์สันสูดหายใจเข้าลึก ๆ เขารู้สึกได้ว่าความโกรธของรูดี้ที่มีต่อเฟนด์นั้นลึกซึ้งกว่าของเขามากดวงตาของรูดี้ลุกเป็นไฟ เห็นได้ชัดว่าเขาเกลียดเฟนด์มากเพียงใดเกรย์สันหัวเราะอย่างเย็นชา "แล้วมาดูกันว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ฉันคิดว่าเขาน่าจะสามารถไปถึงขั้นตอนสุดท้ายได้ ถ้าเขาสามารถควบรวมอักขระทางยาได้ถึงร้อยเม็ดเขาก็น่าจะมาถึงระดับนั้น"หลังจากที่ทั้งสองพูดเรื่องเหล่านั้นออกมา พวกเขาก็ปิดปากเงียบพร้อม ๆ กับการมองดูเฟนด์โดยไม่พูดอะไรพวกเขามอง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2454
ผู้อาวุโสฮอร์สท์กระแอมเล็กน้อยในขณะที่เขาพูดต่อ “หลังจากที่เธอบ่มเพาะโอสถได้สำเร็จแล้ว ให้นำโอสถมาให้ฉันตรวจสอบ พวกเธอจะมีเวลาในการทดสอบทั้งสิ้นแปดชั่วโมง ถ้าเธอไม่สามารถบ่มเพาะโอสถได้ภายในแปดชั่วโมง ก็จะแปลว่าไม่ผ่านการทดสอบ ดังนั้นอย่าได้ช้าเกินไป”พวกเขาทั้งสามพยักหน้าแทบจะพร้อมกัน หลังจากผู้อาวุโสฮอร์สท์ให้คำแนะนำแล้ว เขาก็จัดให้มีคนงานสองสามคนคอยเป็นคนตรวจ มีผู้ดูแลยืนอยู่ด้านหลังทั้งสามคนเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ทำอะไรผิดพลาดหลังจากนั้นผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็หันกลับมาและไปหาผู้สอบคนอื่น ๆ รูดี้หรี่ตาลง ขณะที่เขาเหลือบมองเฟนด์และพูดว่า "ขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในการบ่มเพาะโอสถระดับหกคือขั้นตอนสุดท้าย แต่ขั้นตอนแรกก็ไม่ง่ายเช่นกัน ถ้านายรู้ว่าทำไม่ได้ ก็อย่าทำให้ต้องสิ้นเปลืองวัตถุดิบเลย ของพวกนี้ล้วนมีราคาค่างวด ต่อให้นายจะขายตัวเองเป็นทาสก็ยังไม่พอให้ซื้อของพวกนี้!”เฟนด์ถอนหายใจออกเบา ๆ หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาเบื่อเกินกว่าจะอ้าปากพูดด้วยซ้ำ เขาตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อผู้ชายคนนั้นและทุกสิ่งที่จะออกมาจากปากเขา ถึงโต้ตอบไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2453
เกรย์สันหรี่ตาลงขณะที่เขามองเฟนด์ด้วยความโกรธเช่นกัน เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ดูเหมือนว่าวันนี้ นายจะมาที่นี่เพื่อหาเรื่องขายหน้าให้กับตัวเองเท่านั้น"หลังจากพูดจบเกรย์สันก็หันหลังกลับและเงียบไป เสียงความขัดแย้งหยุดลง และทุกคนรอบ ๆ ก็เริ่มกระซิบกระซาบกันผู้อาวุโสฮอร์สท์มองเฟนด์อย่างมีความหมาย ราวกับว่าเขามองเฟนด์ในมุมมองที่ต่างออกไป ทันใดนั้นผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็อยากรู้เรื่องของเฟนด์อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ในขณะนั้นเขาไม่อาจพูดอะไรออกมาได้เมื่อเขาเห็นว่าทุกคนได้จับกลุ่มกันเรียบร้อยแล้ว ผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็โบกมือแล้วพูดว่า "มากับฉัน!"ทุกคนติดตามผู้อาวุโสฮอร์สท์ไปเป็นกลุ่ม ๆ ผู้อาวุโสฮอร์สท์เข้าไปในเรือวิญญาณ ภายในเรือเต็มไปด้วยผู้คนที่กำลังรีบร้อนพวกเขาเดินตามหลังผู้อาวุโสฮอร์สท์ไปอย่างใกล้ชิด เดินลัดเลาะไปตามทางก่อนจะมาถึงห้องกว้างขวางในที่สุด ห้องกว้างขวางมากจนเรียกได้ว่าห้องโถงเลยทีเดียวทันทีที่พวกเขาก้าวเข้าไปในห้อง ทุกคนก็สามารถสัมผัสได้ถึงรังสีของโอสถที่หนาแน่นรอบ ๆ บรรยากาศ พื้นที่ในห้องนี้ใหญ่เกินพอสำหรับพวกเขาแปดสิบคนเฟนด์ประเมินสถานการณ์เล็กน้อย ห้องนี้ใหญ่พอที่จะรองรับคน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2452
พวกเขาถาโถมข้อกล่าวหาและดูหมิ่นมามากเกินไป ถึงเขาจะไม่อยากโต้เถียงกับคนพวกนี้ แต่เขาก็ยังถูกบังคับให้ต้องเงยหน้าขึ้นมาอย่างช้า ๆ อยู่วันยันค่ำเขามองเข้าไปในดวงตาของรูดี้ซึ่งเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน ราวกับเขาเป็นเพียงแมลงในสายตาของรูดี้เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชา “แล้วนายได้ยินเสียงสุนัขที่เห่าดังที่สุดแล้วหรือยังล่ะ?”คำพูดเหล่านั้นสามารถเยาะเย้ยทุกคนที่นั่นได้สำเร็จ เขาเปรียบเทียบกิลเบิร์ตกับสุนัขและเย้ยหยันทุกคนที่ฟังสุนัขตัวนั้นเห่า มันทำให้การแสดงออกบนใบหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปกิลเบิร์ตเกือบจะลืมความโกรธของตัวเองไปแล้ว เขาไม่อยากจะเชื่ออะไรด้วยซ้ำว่าเฟนด์จะสามารถขจัดคำดูถูกดูแคลนทั้งหมดลงได้ แต่ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้นกิลเบิร์ตหันกลับมาจ้องมองเฟนด์ด้วยใบหน้าแดงก่ำจากความโกรธเขาอยากจะตะโกนกลับแต่ถูกรองเหรัญญิกปรามไว้ "ดูเหมือนว่านายจะไม่อยากเข้าร่วมการทดสอบแล้วสินะ!"ประโยคนั้นเพียงประโยคเดียวก็ทำให้กิลเบิร์ตไม่อาจพูดอะไรออกมาได้อีก กิลเบิร์ตตระหนักได้แล้วว่าเขาได้ทำให้รองเหรัญญิกขุ่นเคืองอย่างหนักหากเขายังคงยืนกรานที่จะต่อปากต่อคำกับเฟนด์ รองเหรัญญิกอาจจะดึงเขาออกไปจริง ๆ แล้วเขาจะ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2451
“สมองหมอนั่นจะต้องมีอะไรผิดปกติจริง ๆ นั่นแหละ เขาคิดจริง ๆ หรือว่าเขาอยู่ในระดับเดียวกับอีกสองคนที่อยู่ตรงหน้าเขา แค่เพราะไปยืนอยู่กลุ่มเดียวกัน? นั่นน่าจะตลกมากเกินไปหน่อยนะ…”“ฉันนึกว่าการทดสอบจะเข้มงวดและจริงจังเสียอีก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้เห็นอะไรแบบนี้ ทำเอาฉันขำจนปวดท้องเลยล่ะ…”แอนดรูว์ขมวดคิ้วอย่างรู้สึกอับอาย รองเหรัญญิกโกรธจนตัวสั่นหลังจากได้ยินคำพูดของกิลเบิร์ต เขานึกอยากจะพุ่งตัวไปไปตบกิลเบิร์ตสักสองสามครั้งกิลเบิร์ตเพิกเฉยต่อชื่อเสียงของวิมานโอสถอย่างเห็นแก่ตัวที่สุด พวกเขาแทบอยากจะมุดดินหนี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น นี่จะเป็นความอัปยศอดสูที่วิมานโอสถไม่อาจจำกัดทิ้งได้รองเหรัญญิกตะโกนออกไปว่า "หุบปากเดี๋ยวนี้! นายกำลังพูดเรื่องบ้าอะไร ถ้าไม่อยากเข้าร่วมการทดสอบ ก็ไสหัวไปซะ!"รองเหรัญญิกโกรธมาก ขณะที่เขาพูดเช่นนั้น สีหน้าของเขาดูอดสูอย่างไม่น่าเชื่อ เขายังคิดจะฆ่ากิลเบิร์ตให้ตายเสียเดี๋ยวนี้ เมื่อถูกตำหนิเช่นนั้นก็ทำให้กิลเบิร์ตตระหนักได้ว่าเขาพูดผิดไปถึงกระนั้นก็ไม่มีทางที่เขาจะถอนคำพูดเหล่านั้นกลับคืนมา เขากระแอมเบา ๆ ก่อนที่จะรีบหันศีรษะไปซ้ายทีขวาที อย่างไม่กล้
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2450
ไม่มีใครรู้ดีไปกว่ารองเหรัญญิกว่าโอสถระดับหกหมายถึงสิ่งใด ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา วิมานโอสถรับบัณฑิตมาจำนวนนับไม่ถ้วน แต่มีไม่มากนักที่จะได้กลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับหกจริง ๆคอนสแตนซ์ยิ้มอย่างมีความหมายขณะที่เขาเอ่ยถาม "รองเหรัญญิกคนนี้มีความสามารถหลากหลายจริง ๆ ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวิมานโอสถจะมีอัจฉริยะกับเขาด้วย ผมไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย"ริมฝีปากของรองเหรัญญิกกระตุก เขาต้องการอธิบายตัวเอง แต่ถ้าเขาบอกว่าเฟนด์ไม่สามารถสกัดโอสถระดับหกได้ และมีเพียงพรสวรรค์ในการสร้างอักขระทางยาเท่านั้น มันคงจะกลายเป็นเรื่องตลกครั้งใหญ่ และทุกคนคงจะหัวเราะเยาะวิมานโอสถเป็นแน่แต่ถ้าเขายังคงดื้อรั้นต่อไป พอถึงเวลาต้องบ่มเพาะโอสถ เฟนด์ก็จะเปิดเผยความจริงข้อนั้นออกมา เมื่อนั้นความอัปยศอดสูก็จะยิ่งหนักข้อขึ้นเขาถึงกับมือสั่น ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้สึกเหมือนตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเช่นนี้มาก่อน เขารู้สึกเหมือนกำลังถูกกักขังอยู่ในกำแพงอีกสองด้าน ทุกคนคิดว่ารองเหรัญญิกกำลังวางแผนที่จะใช้ความเงียบเพื่อตอบคำถามเมื่อเห็นกับตาว่ารองเหรัญญิกไม่ตอบอะไรออกมาแต่ทว่าคอนสแตนซ์คล้ายกับจะไม่เ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2449
เฟนด์เป็นคนเดียวที่ยังคงยืนอยู่ ขณะนั้นเขาดูคล้ายกับกำลังลังเลและดูเหมือนกำลังรออะไรบางอย่างอยู่ ขณะที่รองเหรัญญิกพูดจบ ผู้อาวุโสฮอร์สท์ก็จ้องมองมาอย่างอยากรู้อยากเห็นแม้ว่าดวงตาของเขาจะดูเป็นประกายมากขนาดไหน แต่เฟนด์ก็ยังคงรู้สึกถึงความเฉียบคมภายใน ราวกับว่าเขาจะถูกตัดสิทธิ์หากเขาไม่ขยับริมฝีปากของเฟนด์กระตุกอย่างช่วยไม่ได้ เขารีรอต่อไปไม่ได้แล้ว จึงได้แต่เดินไปยังพื้นที่ที่เขาวางแผนไว้ก่อนหน้านี้ในตอนแรกเฟนด์ไม่ได้ดึงดูดความสนใจใครมากนัก เขาอาจจะเป็นคนสุดท้ายที่ปรากฏตัวขึ้น ไม่มีใครจำเขาได้ ต่อให้เขาจะมาจากวิมานโอสถ แต่นอกจากคนที่เคยพบเขาแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใครขณะที่เขาเคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันตกต่อไป ทุกคนก็เริ่มจ้องมองไปที่เขา ใบหน้าของรองเหรัญญิกก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นบูดบึ้งเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าเฟนด์กำลังมุ่งหน้าไปทางใด“ผู้ชายคนนั้นคิดจะไปต่อหลังรูดี้หรือเปล่า? เขาคิดจะพิสูจน์ตัวเองด้วยการกลั่นโอสถระดับหกด้วยหรือ?”“ก็คงเป็นแบบนั้น เว้นแต่เขาจะเป็นคนโง่เง่าที่ไม่ทันได้ฟังกฎการตัดสินให้ดี ไม่งั้นคงไม่เดินไปแบบนั้นหรอก เขาเป็นใคร ทำไมฉันไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับเขาเลย
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2448
กิลเบิร์ตทำท่าราวกับกลืนแมลงวันเข้าไปสองสามตัว เขาคาดหวังว่ารองเหรัญญิกจะพูดคำเหล่านั้นกับเขาเสียอีก แต่กลับกลายเป็นว่ารองเหรัญญิกไม่ละสายตามามองเขาเลยแม้แต่วินาทีเดียวรองเหรัญญิกฝากความหวังทั้งหมดไว้กับเฟนด์ราวกับว่ากิลเบิร์ตและแอนดรูว์มาที่นี่เพื่อเพิ่มจำนวนคนเท่านั้นแอนดรูว์มีสีหน้าขมขื่นเช่นกัน ในอดีตเขาขัดแย้งกับกิลเบิร์ตมามากมาย และความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ไม่อาจพัฒนาไปในทางที่ดีได้แต่ต้องขอบคุณเฟนด์ที่ทำให้เขาสามารถวางเฉยต่อความแค้นทั้งหมดที่เคยมีได้แอนดรูว์พูดด้วยใบหน้าที่มืดมน “รองเหรัญญิก ดูเหมือนคุณจะฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่เฟนด์เลยนะ“แต่คุณก็น่าจะเตือนเฟนด์สักหน่อยว่าต่อให้เขาจะมีพรสวรรค์ค่อนข้างดี แต่ก็ไม่ควรหยิ่งผยองเกินไป”แอนดรูว์โกรธมากในขณะนั้นและอดไม่ได้จริง ๆ ที่จะต้องเอ่ยคำดูแคลนที่สุดเช่นนั้นออกมากิลเบิร์ตกล่าวเสริมอย่างรีบร้อนทันที “แอนดรูว์พูดถูก แม้ว่าพรสวรรค์ของเฟนด์จะค่อนข้างดี แต่เขาก็ไม่ควรหยิ่งผยองนัก คำพูดพวกนั้นไม่ได้ช่วยอะไรเลยสักนิด”เฟนด์ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อถูกคนทั้งสองเหยียบย่ำ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเฟนด์ไม่ได้เอ่ยปากเลยสักคำ แล้วเขาจะเอาเวลา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2447
ในตอนแรก คอนสแตนซ์และซีนย์เพียงยืนเคียงข้างกันโดยไม่สนใจเรื่องนี้ พวกเขาต้องการปล่อยให้สถานการณ์ดำเนินต่อไปอย่างที่ควรจะเป็น แต่เมื่อว่าเกรย์สันและรูดี้เริ่มเถียงกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งสองคนก็ถูกบีบให้ต้องทำอะไรสักอย่างพวกเขาถูกบีบให้ต้องแยกรูดี้และเกรย์สันออกจากกัน นั่นก็เพราะ การทะเลาะกันของเด็ก ๆ ควรจะมีขีดจำกัด เพราะหากมันเกินขีดจำกัดไปแล้ว นั่นจะส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของพวกเขา นี่คือสิ่งที่รูดี้และเกรย์สันเองก็ไม่อยากเห็นเป็นเวลาเกือบสิบห้านาทีแล้ว ผู้อาวุโสฮอร์สท์นั่งบนเก้าอี้ ขณะมองดูการทะเลาะวิวาทและการพูดคุยกันอย่างเฉยเมย เมื่อหมดเวลาเขาก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้เสียงปรบมือดังขึ้นตอนที่เขาจะพูดว่า "เอาล่ะ หมดเวลาแล้ว ทุกคนต้องตัดสินใจได้แล้วว่าจะพิสูจน์ความสามารถของตัวเองยังไง”“ฉันไม่คิดว่าฉันจะต้องบอกอะไรพวกนายทุกอย่างหรอกนะ ตอนนี้ก็แยกออกเป็นกลุ่มเสีย ผู้ที่ต้องการรวมอักขระทางยาจะยืนอยู่ทางทิศตะวันออก“ผู้ที่ต้องการแยกแยะวัสดุสามารถยืนอยู่ตรงกลางได้เลย และหากจะพิสูจน์ตัวเองด้วยกันบ่มเพาะโอสถให้ไปยืนที่ทางทิศตะวันตก“ถึงอย่างนั้นฉันก็ต้องขอเตือนทุกคนก่อน หากทุกคนต้องการ
