Share
บทที่ 2431
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2432
พวกเขายังคงอยู่ในวิมานโอสถ แม้ว่าเฟนด์จะเอือมระอา แต่เขาไม่อาจฆ่ากิลเบิร์ตและแอนดรูว์ได้ ดังนั้นเขาควรออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด มันจะช่วยให้ปัญหาน้อยลงได้มากเมื่อเขาได้สร้างชื่อให้กับตัวเองและบรรลุเป้าหมายเรียบร้อยแล้ว เขาจะตามหาสองคนนี้อีกครั้ง และพิสูจน์ให้พวกเขาเห็นว่าตัวเขานั้นไม่ใช่คนที่ใครจะดูแคลนได้รองเหรัญญิกรีบพยักหน้า ราวกับเขาเข้าใจว่าทำไมเฟนด์ถึงอยากรีบออกไปจากที่นี่นัก “เราจะออกเดินทางภายในสี่ชั่วโมง เราชักช้าไม่ได้อยู่แล้ว”เมื่อได้ยินคำพูดของรองเหรัญญิก เฟนด์ก็ยิ้มอย่างจริงใจ จะเป็นการดีที่สุดถ้าเขาได้จากไปโดยเร็วที่สุดเขาไม่อยากอยู่ต่อแม้อีกสักวินาที เฟนด์อยากจะบอกรองเหรัญญิกว่าเขาสามารถออกไปได้ทันทีโดยไม่ต้องจัดการอะไรเลยด้วยซ้ำทันใดนั้นประตูห้องรังสีแห่งโอสถก็ถูกกระแทกออก และรองเหรัญญิกก็ขมวดคิ้ว "เข้ามา!"บัณฑิตลำดับที่เก้านั่นเองที่เข้ามา เมื่อเฟนด์เห็นหน้าเขาก็เลิกคิ้วขึ้น เขายังคงจำได้ชัดเจนว่าก่อนหน้านี้บัณฑิตลำดับที่เก้ายังยืนอยู่ด้านหลังรองเหรัญญิกตลอดเวลาด้วยซ้ำแต่เมื่อรองเหรัญญิกได้เห็นอักขระทางยาของเฟนด์เขาจึงได้ส่งบัณฑิตลำดับที่เก้าออกไป ก่อนที่
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2433
รองเหรัญญิกจับตาดูผู้คนที่อยู่ข้างหน้าขณะที่เขากล่าวคำเหล่านั้นออกมา ดูจากลักษณะเครื่องแต่งกายของทุกคนแล้ว มีผู้คนที่แต่งตัวเหมือนกันอยู่หลายกลุ่มนั่นก็หมายความว่าเหล่าองค์กร สำนัก และกลุ่มการค้าต่าง ๆ เช่นวิมานโอสถกำลังต้องการเข้าไปเป็นบัณฑิตของสหพันธ์นี้ท้ายที่สุดแล้ว กลุ่มพันธมิตรนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งรัฐตอนกลางถือเป็นสหพันธ์ที่ค่อนข้างใหญ่ ที่นี่เป็นดินแดนสวรรค์สำหรับนักเล่นแร่แปรธาตุทุกคนการได้เป็นสมาชิกของสหพันธ์นี้จะทำให้บุคคลดังกล่าวมีสถานะสูงขึ้นอย่างกับติดจรวด และไม่จำเป็นต้องขวนขวายหาทางให้ได้รับการเสนอชื่อเพื่อทำการทดสอบอะไรเลยด้วยซ้ำ พวกเขาสามารถซื้อทรัพยากรจากพันธมิตรนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งรัฐตอนกลางในราคาถูกได้อีกด้วยโดยพื้นฐานแล้ว การเข้าร่วมในสหพันธ์พันธมิตรนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งรัฐตอนกลางนั้นมีประโยชน์อย่างมาก นั้นเป็นสาเหตุที่ทำให้ผู้คนมารวมตัวกันมากมายขนาดนี้แน่นอนว่า ยิ่งมีผลประโยชน์มากเท่าไร การแข่งขันก็จะยิ่งรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น ที่นี่มีอัจฉริยะมากเกินไป และไม่ง่ายเลยที่จะกอบโกยความนิยมชมชอบจากที่นี่ การสอบเข้าก็ถือว่ายากมากเช่นกันและคนธรรมดาก็ไม่มีวันผ่าน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2434
รองเหรัญญิกเลิกคิ้วขณะที่เขาถอนหายใจอย่างโกรธ ๆ “อย่ามั่นใจให้มันมากนัก ฉันรู้ว่านายมั่นใจในความสามารถของตัวเอง แต่รู้เอาไว้ด้วยว่าที่นี่มีบางคนที่มีพรสวรรค์อย่างเหลือเชื่ออยู่“ความมั่นใจมากเกินไปจะทำให้นายต้องผิดหวัง และความมั่นใจนั้นก็จะขังนายเอาไว้จนหาทางออกไม่เจอ เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น…นายจะพ่ายแพ้”คำพูดของรองเหรัญญิกนั้นฟังดูคลุมเครือ แต่ทั้งสามคนก็เข้าใจ รองเหรัญญิกรู้กลอุบายและแผนการต่าง ๆ ที่กิลเบิร์ตเคยทำมาก่อน และเขาต้องการเตือนกิลเบิร์ตถึงเรื่องนั้นหากเขาได้เป็นบัณฑิตของพันธมิตรนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งรัฐตอนกลางขึ้นมาจริง ๆ กิลเบิร์ตจะต้องทิ้งอุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาไปเสีย มิฉะนั้น ความคิดเหล่านี้จะฉุดรั้งเขาและสร้างความสูญเสียครั้งใหญ่ให้กับเขาอีกด้วยคำพูดของรองเหรัญญิกเกิดจากความเมตตา แต่กิลเบิร์ตมองมันในมุมที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง สำหรับกิลเบิร์ตแล้ว เขารู้สึกเหมือนรองเหรัญญิกกำลังดูแคลนเขา หลังจากได้เห็นพรสวรรค์และทักษะของเฟนด์ เขารู้สึกเหมือนรองเหรัญญิกกำลังมองเขาอย่างดูถูกอยู่ ริมฝีปากของกิลเบิร์ตกระตุกขณะที่ดวงตามีแววดุร้ายฉายชัด เขาบอกกับตัวเองว่าสักวั
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2435
ริมฝีปากของรองเหรัญญิกกระตุก “ไอ้พวกสารเลวนี่ ทำไมพวกเขามาอยู่ที่นี่ได้?”เฟนด์เลิกคิ้วขึ้นขณะที่เขาจ้องมองรองเหรัญญิกอย่างนึกสงสัย กิลเบิร์ตและแอนดรูว์เองก็มีสีหน้าบูดบึ้งเช่นกัน ดูเหมือนว่าโอสถอำไพมาศและวิมานโอสถจะมีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างแปลกแยก ราวกับว่าพวกเขาเกลียดชังกันเสียด้วยซ้ำคนจากโอสถอำไพมาศมาถึงสามคน และผู้นำในกลุ่มสามคนนั้นคือชายวัยกลางคนซึ่งสวมชุดคลุมสีม่วงทอง เขามองไปรอบ ๆ ขณะลูบหนวดเคราให้เรียบ คล้ายกำลังมองหาใครบางคน ทันทีที่สายตาของเขามองเห็นกลุ่มเป้าหมาย สายตาของเขาก็หันไปมองที่รองเหรัญญิกทันทีสีหน้าของรองเหรัญญิกดูบูดบึ้งมากยิ่งขึ้น ใบหน้ามืดมนราวกับถ่านไม้ ทันใดนั้นชายวัยกลางคนยกยิ้มมีเลศนัยออกมาทันทีเขาเดินนำเด็กหนุ่มอีกสองคนข้างหลังมาหาอีกฝ่าย “สวัสดีรองเหรัญญิก!”รองเหรัญญิกฝืนยิ้มขณะทักทายอย่างสุภาพว่า "สวัสดี คุณคอนสแตนซ์"แอนดรูว์กระซิบว่าชายคนนั้นเป็นเจ้าของร้าน แต่เฟนด์กลับรู้สึกว่าเรื่องนี้แปลกอยู่หน่อย ๆ เมื่อคิดถึงสถานะของรองเหรัญญิก เนื่องจากโอสถอำไพมาศเองก็เป็นร้านขายยาเช่นกัน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่น่าจะต่างไปจากวิมานโอสถ และเหตุใดผู้ชายคนนี้ถือม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2436
“ผู้อาวุโสฮอร์สท์เป็นคนที่รับผิดชอบในวันนี้ คุณมาจากภูมิภาคชั้นใน เพราะงั้นคุณอาจไม่ค่อยรู้จักเขาเท่าไหร่ แทนที่จะมัวมาคุยกับผมที่นี่ ทำไมคุณไม่ลองไปศึกษาเรื่องของผู้อาวุโสฮอร์สท์ให้มากกว่านี้ล่ะ”คำพูดเหล่านั้นทำให้คอนสแตนซ์ไม่อาจพูดอะไรต่อได้อีก เขามองรองเหรัญญิกด้วยสายตามีความหมายก่อนจะแยกทางและพาบัณฑิตทั้งสองที่เขาพามาด้วยออกไปบัณฑิตที่ยืนอยู่ข้างหน้าก็มองเฟนด์และคนอื่น ๆ ด้วยสายตาเย็นชาและมืดมนก่อนจะจากไปสายตาของอีกฝ่ายจ้องไปที่เฟนด์เป็นเวลานาน เฟนด์รู้สึกได้เขาคงจะเหนื่อยมากขึ้นและมองกลับไปด้วยสายตาเรียบเฉยไร้อารมณ์ บัณฑิตผู้นั้นพ่นลมออกจากจมูกอย่างเย็นชาก่อนจะหันหลังกลับอย่างไม่แยแสใครเมื่อทั้งสามจากไปแล้ว ใบหน้าที่ตึงเครียดของรองเหรัญญิกในที่สุดก็ผ่อนคลายลงเขาเกือบจะควบคุมความโกรธในใจตัวเองไม่ได้อยู่แล้ว“ไอ้สารเลวนั่นเอาแต่มากวนประสาทกันอยู่นั่น ดูเหมือนว่าเขาจะเตรียมการมาเป็นอย่างดี เด็กสารเลวสองคนที่อยู่ข้างหลังเขาต้องแข็งแกร่งมากแน่ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่อวดตัวเองขนาดนี้หรอก!”หลังจากพูดอย่างนั้น ใบหน้าของรองเหรัญญิกก็ซีดลง เขาขมวดคิ้วอย่างหนัก และหัวใจก็เต็มไปด้วยคว
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2437
“แต่การที่มีคนมาที่นี่มากขนาดนี้ แม้กระทั่งคนจากเมืองชั้นในนั่นก็หมายความว่าข่าวดังกล่าวได้แพร่กระจายไปนานแล้ว แต่พันธมิตรอาจจะเลือกกุมความลับนี้ไว้แทน คุณคิดว่าพันธมิตรต้องการอะไรกันแน่?”คำถามนั้นคือสิ่งที่เฟนด์คิด แต่เขารู้น้อยเกินไป ดังนั้นจึงไม่มีทางที่เขาจะคาดเดาอะไรได้รองเหรัญญิกมองไปที่เฟนด์ด้วยความชื่นชม เฟนด์ยังคงเป็นคนที่สามารถเข้าใจหลักสำคัญของปัญหาและตั้งคำถามที่มีความหมายได้ รองเหรัญญิกคิดอยู่นานก่อนจะส่ายหน้าช้า ๆ“ฉันก็นึกไม่ออกเหมือนกัน ฉันรู้สึกได้เลยว่ามีบางอย่างซ่อนอยู่เบื้องหลังสิ่งเหล่านี้ แต่ช่วงนี้ฉันไม่ได้รับข่าวคราวอะไรเลย…”เฟนด์ถอนหายใจ แม้แต่รองเหรัญญิกยังไม่รู้ น้ำหน้าอย่างเขาจึงไม่มีทางที่จะรู้ได้เลยเขาหันไปมองทุกคนที่อยู่บนดาดฟ้า และจนพบว่าบนใบหน้าของพวกเขาแสดงออกถึงความตื่นเต้นอย่างชัดเจนเหนือสิ่งอื่นใดการได้เป็นบัณฑิตของพันธมิตรนักเล่นแร่แปรธาตุถือเป็นตำแหน่งที่ดีกว่าตำแหน่งปัจจุบันมาก พวกเขาจะได้รับทรัพยากรมากขึ้นและเส้นทางในอนาคตก็จะราบรื่นขึ้นอีกด้วยบรรดาผู้ที่อยู่ที่นั่นได้ผ่านกระบวนการคัดเลือกกันมาแล้ว หลายคนเต็มไปด้วยความมั่นใจอย่างที่กิ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2438
“ในภายภาคหน้า วิมานโอสถอาจได้รับเกียรติดังกล่าว แต่การที่เราพยายามจะเปิดร้านเพียงสองสามแห่งก็ทำให้เราเข้าไปพัวพันกับโอสถอำไพมาศโดยไม่รู้ตัว “พวกเขาจงใจวางหลุมพราง เราไม่คุ้นเคยกับสถานการณ์ของที่นั่นและสุดท้ายก็ตกหลุมพรางพวกเขา เราไม่เพียงแต่เปิดร้านไม่ได้เท่านั้น แต่มันยังส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของเราด้วย”“ในช่วงเวลานั้น แม้แต่ธุรกิจของเราในเมืองปักษาสีชาดก็ได้รับผลกระทบไปด้วย เรากลายเป็นเพียงตัวตลก และนั่นนับว่าน่าอับอายมาก หลังจากนั้นเราก็พบว่านี่เป็นฝีมือของโอสถอำไพมาศ”เฟนด์ขมวดคิ้ว ดูเหมือนก่อนหน้านี้จะมีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้น แม้ว่ารองเหรัญญิกจะไม่ได้ลงรายละเอียด แต่เฟนด์ก็สามารถบอกได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นไม่มากก็น้อยผลกระทบที่ใหญ่ที่สุดสำหรับธุรกิจโดยปกติแล้วก็คือข้อบกพร่องของผลิตภัณฑ์หรือการเบี้ยวสัญญา ไม่ว่าจะเป็นอย่างไหน มันก็จะสร้างความเสียหายครั้งใหญ่ให้กับทั้งร้านค้าและผู้บริหารเบื้องหลังได้เมื่อเห็นรองเหรัญญิกกัดฟันพูดเช่นนั้น พวกเขาก็จินตนาการได้ถึงความลำบากที่วิมานโอสถต้องเผชิญหลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น เฟนด์ถอนหายใจโดยไม่ถามอะไรมากไปกว่านี้ในตอนนั้นเองที
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2439
แม้แต่กิลเบิร์ตและแอนดรูว์ก็ยังตกตะลึง ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความสับสน เฟนด์ขมวดคิ้วขณะมองดูพวกเขา อย่างไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นเขาไม่เข้าใจว่าทำไมพวกเขาถึงมีปฏิกิริยากันมากขนาดนี้ ขณะที่ทั้งสองคนยืนอยู่บนดาดฟ้า การสนทนารอบตัวพวกเขาก็ดังขึ้น แม้จะอยู่ห่างไกล แต่เฟนด์ก็ยังได้ยินสิ่งที่คนเหล่านั้นกำลังพูดถึง“เกรย์สันเป็นศิษย์ภายในไปแล้วไม่ใช่เหรอ! ทำไมเขาต้องมาแย่งตำแหน่งบัณฑิตของพวกเราด้วย? หรือว่าพวกเขาจะมีแผนอื่น?”“ใครจะรู้ พวกเขาอาจมีแผนการลับบางอย่างก็ได้ เราเคยได้ยินชื่อของเกรย์สันมาสองสามครั้งไม่ใช่เหรอ?”“ผู้ชายคนนั้นเป็นอัจฉริยะ แต่ด้านการต่อสู้เขาอาจจะไม่ได้แข็งแกร่งมากนักและหลายปีมานี้ก็เป็นเพียงลูกศิษย์นอกสำนัก แต่นับตั้งแต่เขาเริ่มแสดงศักยภาพอันน่าทึ่งในทักษะด้านการเล่นแร่แปรธาตุ คุณค่าของเขาก็พุ่งสูงขึ้น”“เขาใช้เวลาเพียงหนึ่งปีก็สามารถเลื่อนขั้นจากศิษย์นอกสำนักมาเป็นศิษย์ภายในได้! ไม่ว่าใครก็อิจฉาเขาทั้งนั้น”เฟนด์กระพริบตาปริบ ๆ ไม่น่าแปลกใจแล้วว่าทำไมพวกเขาจึงมีปฏิกิริยาเช่นนี้ เกรย์สันอาศัยพรสวรรค์ด้านการเล่นแร่แปรธาตุในการเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของตนนี่เองเฟนด์
Latest chapter
