Share
บทที่ 2339
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2340
ในขณะนั้นเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสยิ่งกว่าชายสวมหน้ากากเสียอีก เขาพยายามใช้แขนบังคับให้ร่างกายลุกขึ้นนั่ง แต่หลังจากพยายามอยู่หลายครั้ง เขาก็ล้มลงกับพื้นเสียงดังตึงเขายังได้ยินเสียงคำรามของอสรพิษอีกฝั่งหนึ่ง เขารู้ว่าอสรพิษปีศาจแปดหางกำลังจะโจมตีเขาอีกระลอก!เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่จิตใจของเขากลับว่างเปล่าอย่างไม่น่าเชื่อ แม้ว่าเฟนด์จะพูดจบไปนานแล้ว แต่คำพูดของเฟนด์ก็ยังเวียนซ้ำไปซ้ำมาในหัวของเขาไม่เลิกขณะที่อสรพิษแปดหางกำลังจะใช้หางข้างหนึ่งโจมตีเขา เกรแฮมใช้กำลังเฮือกสุดท้ายตะโกนออกไปว่า "ฉันยอมแพ้!"อันที่จริงแล้ว เขาเองก็ไม่รู้ว่าอสรพิษปีศาจแปดหางจะหยุดการโจมตีหลังจากที่เขายอมยกธงขาวหรือไม่ นั่นก็เพราะผู้อาวุโสเคยกล่าวเอาไว้ว่าในโลกสีโลหิตแห่งนี้ความตายอยู่ใกล้เพียงเอื้อมแต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องยอมเสี่ยงดูสักครั้ง! ในขณะนั้น หัวใจของศิษย์สำนักทางเหนือทั้งหมดหล่นไปกองที่เท้า เพราะเขาไม่อยากจะเห็นร่างของเกรแฮมถูกฉีกทึ้งเหนือสิ่งอื่นใด หากเกรแฮมเสียชีวิตลง พวกเขาก็จะเหลือเพียงเฟนด์แค่คนเดียว พวกเขาไม่อยากจะฝากความหวังไว้ที่เฟนด์เพียงคนเดียวบางคนถึงกับตะโกนเสียงดังสนั่นว่า "เ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2341
“เกรแฮม คุณบ้าไปแล้วหรือไง? คุณก็รู้อยู่แก่ใจว่าคุณสู้มันไม่ได้แล้วทำไมต้องฝืนตัวเองด้วย? ดูสิ สุดท้ายคุณก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส มันจะต้องส่งผลต่ออนาคตของคุณอย่างแน่นอน…“อย่าลืมสิว่าตอนนี้เราไม่ได้อยู่ในสำนักของตัวเอง เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต่อไปเรายังต้องเผชิญกับอันตรายมากน้อยแค่ไหน การที่คุณทำให้ตัวเองได้รับบาดเจ็บสาหัสถึงขนาดนี้เป็นสิ่งที่ไร้ความรับผิดชอบอย่างที่สุด!”ขณะที่เขาพูดนั้น ริมฝีปากของเบนจามินก็สั่นเล็กน้อย ก่อนหน้านี้เขาบอกเกรแฮมอย่างชัดเจนแล้วว่าไม่ให้เขาฝืนตัวเองหากรู้ว่าเขาไม่มีทางเอาชนะได้ การยอมแพ้เป็นหนทางที่เขาต้องเลือกแต่ดูเหมือนว่าเกรแฮมจะหลงลืมคำพูดนั้นไปอย่างสิ้นเชิง เมื่อเกรแฮมต่อสู้กับอสรพิษปีศาจแปดหาง ก็ดูเหมือนว่าเขาจะลืมสิ้นหมดทุกอย่าง และคิดจะสู้กับสัตว์อสูรตัวนั้นชนิดให้ตายกันไปข้างหนึ่ง!เกรแฮมถอนหายใจอย่าเงียบ ๆ เขารู้ดีว่าเบนจามินพูดถูก และเขาก็ย่ามใจเกินไปในขณะนั้นเฟนด์พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “คุณเป็นศิษย์ที่ถูกเลือกจากสำนักระดับสี่ อนาคตคุณยังต้องมีหน้าที่ที่รับผิดชอบอีกมาก การที่คุณคิดจะเอาชีวิตตัวเองมาทิ้งกับชัยชนะเล็กน้อยเช่นนี้ นับว่าไม่คุ้ม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2342
แต่ทว่าคราวนี้ จากผู้กล้าจำนวนร้อยแปดสิบคนในคราแรก ตอนนี้เหลือกันเพียงไม่ถึงร้อยคนเท่านั้น! ผู้ที่เสียชีวิตส่วนใหญ่มาจากสำนักทางเหนือ!ในตอนที่เขาถูกย้ายกลับมายังจุดเดิมที่เคยอยู่ เฟนด์ก็สอดส่ายสายตาออกไป จากฝูงชนที่เคยหนาแน่นบัดนี้กลับมีระยะห่างระหว่างพวกเขามากขึ้นกว่าเดิมศิษย์สำนักทางเหนือไม่มั่นใจในความปลอดภัยของตัวเองดังก่อนหน้านี้อีกแล้ว พวกเขาวิตกกังวลและมองดูเหล่าศิษย์ต่างสำนักด้วยความเกลียดชัง!หากพวกเขาไม่ได้รับรู้ถึงความแตกต่างทางด้านจำนวน ทั้งสองฝ่ายก็คงเข้าห้ำหั่นกันแล้ว! เฟนด์ถอนหายใจยาวและมองไปที่เกรแฮมที่อยู่ข้าง ๆ เขาเกรแฮมไม่ได้อยู่ในสภาพที่พร้อมและดูคล้ายจะหลับตาเพื่อหลีกหนีจากทุกสิ่งทุกอย่าง เกรแฮมนั่งขัดสมาธิขณะที่เริ่มฟื้นฟูบาดแผลของตัวเองชายสวมหน้ากากก็ไม่ได้อยู่ในสภาพที่พร้อมกว่ากันมากนัก อาการบาดเจ็บของชายสวมหน้ากากนั้นนับว่าดีกว่าเกรแฮมเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เฟนด์เองก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน แต่เมื่อเทียบกับทั้งสองคนแล้ว อาการบาดเจ็บของเขาเทียบอะไรไม่ได้เลยก่อนหน้านี้เขาได้ใช้โอสถฟื้นฟูมาก่อนแล้ว ดังนั้นเฟนด์จึงรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว! สายตาเย็นชาของชายสวมหน้
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2343
ชายสวมหน้ากากประกาศเสียงก้องว่า "อย่าคิดว่าแค่เพราะนายมีผลงานดีกว่าแล้วฉันจะแพ้ให้กับนาย! ฉันจะบอกนายให้นะ…ถ้าฉันได้อยู่ในสถานะที่พร้อมที่สุด หรือหากว่าฉันมีระดับพลังยุทธในระดับที่เคยมี นายไม่มีวันจะเอาชนะฉันได้หรอก!”คนอื่น ๆ อาจไม่เข้าใจความนัยที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของชายสวมหน้ากาก แต่เฟนด์เข้าใจมันได้อย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง นั่นก็เพราะว่าเขาเคยสัมผัสกับพลังที่แท้จริงของชายสวมหน้ากากมาแล้วในฐานะคนที่ทะลวงเข้าสู่ระดับผลึกวสันต์แล้ว เพื่อที่ชายสวมหน้ากากจะได้เข้ามาที่นี่เขาได้ใช้โอสถในการลดระดับพลังยุทธของตัวเองลง! ชายสวมหน้ากากพูดถูก หากเขาไม่ได้ลดระดับพลังยุทธของตัวเองลงแล้วล่ะก็ เฟนด์คงไม่มีโอกาสเทียบเคียงเขาได้เพราะอย่างไรเสียเฟนด์ก็เพิ่งอยู่ในขั้นกลางของระดับแรกกำเนิดเท่านั้น หากเฟนด์สามารถทะลวงเข้าถึงระดับผลึกวสันต์ได้ ชายสวมหน้ากากก็คงไม่อาจเป็นปัญหาสำหรับเขาได้!เฟนด์สูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ดวงตาของเขาเป็นประกายขณะที่เขาครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง ทันใดนั้นเขาก็เกิดความกังวลขึ้นในใจ หากชายคนนั้นถูกบีบจนเขาไม่แยแสต่อสิ่งใดจนสามารถกลับไปยังระดับผลึกวสันต์ได้ เฟนด์อาจจะตายขึ้นมาจริง ๆ!เมื่
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2344
การที่ใครสักคนจะกลืนโอสถขัดเกลาวิญญาณโดยไม่ได้เตรียมตัวไว้ล่วงหน้าย่อมเป็นเรื่องยากอย่างไม่น่าเชื่อ นั่นคือสิ่งที่ทุกคนรู้ แต่ว่าพวกเขากลับไม่รู้ว่าผลของโอสถขัดเกลาวิญญาณนั้นมีอิทธิพลมากมายเพียงใดมันสามารถบ่มเพาะพลังวิญญาณโดยใช้ผลของโอสถที่มีฤทธิ์สูงกว่าในการสลายวิญญาณและประกอบใหม่อีกครั้ง เป็นการบ่มเพาะวิญญาณ!การทำลายวิญญาณและประกอบกลับคืนมาในแต่ละครั้ง จะยิ่งช่วยบ่มเพาะวิญญาณมากยิ่งขึ้น มันจะตัดทอนความโสมมของจิตใจที่ไม่จำเป็นออกไป! ตัดแต่งมันจนคมกริบราวกับใบมีด!ความเจ็บปวดขณะที่วิญญาณถูกเฉือนไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะทนได้ บางคนถึงกับคลุ้มคลั่งจากการถูกทรมานแบบนั้น จำเป็นต้องอาศัยจิตวิญญาณอันแข็งแกร่งและความมุ่งมานะอย่างสูงเพื่อให้สามารถทนทานความเจ็บปวดเหล่านั้นไปได้!ชายสวมหน้ากากหัวเราะอย่างเย้ยหยันเบา ๆ "เวรเอ๊ย! ดูเหมือนเราทั้งคู่จะไม่ต้องสู้กันแล้วด้วยซ้ำ เพราะเดี๋ยวนายก็ตายไปเองอยู่ดี!"ในขณะนี้เฟนด์ไม่อาจต่อปากต่อคำกับชายสวมหน้ากากได้ แต่แม้เขาจะทำได้ เฟนด์ก็คงไม่ต่อปากต่อคำด้วยอยู่ดี ในขณะนั้น เฟนด์กำลังเพ่งสมาธิอยู่กับสิ่งที่เกิดขึ้นในร่างกายของตัวเองเพียงอย่างเดียวเท่า
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2345
“แม้แต่คนที่อยู่ในระดับผลึกวสันต์ หรือแม้กระทั่งระดับผลึกสวรรค์ก็ยังไม่กล้าสุ่มสี่สุ่มห้าลองมัน เขาคิดว่าตัวเองไหวเหรอ? กำลังรนหาที่ตายสิไม่ว่า!”เกรแฮมเหลือบมองชายสวมหน้ากาก เกรแฮมเกลียดชายสวมหน้ากากถึงขั้นสูงสุดแล้ว นั่นก็เพราะผู้ชายคนนั้นทำให้เกรแฮมต้องประสบกับปัญหามากมายและยังฆ่าศิษย์จากสำนักสหัสบรรณไปไม่น้อยด้วยเดิมทีเขาอยากจะเพิกเฉยต่อชายสวมหน้ากาก แต่เมื่อได้ยินคำพูดที่ถือดีของชายสวมหน้ากากแล้ว เกรแฮมก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากอย่างเย็นชาว่า "นายมักจะประเมินเฟนด์แบบนี้ตลอดเลยนะ แต่ก็นายไม่ใช่เหรอที่มองเขาผิดไปอยู่ตลอดเวลา? อย่ามาวิจารณ์กันมั่ว ๆ นะ!”จู่ ๆ ใบหน้าของชายสวมหน้ากากก็แดงก่ำด้วยความโกรธ และอยากจะเข้าไปเล่นงานเกรแฮมเสียเดี๋ยวนี้! ขณะที่ชายสวมหน้ากากกำลังจะตอบโต้ เฟนด์ที่อดทนจนถึงขีดสุดก็ส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด "อ๊า..."แต่เสียงร้องของเฟนด์ถูกกลั้นเอาไว้ เขาปิดปากแน่น ไม่อยากให้ใครได้ยินเสียงร้องเนื่องจากความเจ็บปวดของตัวเองแต่เนื่องจากความเจ็บปวดที่เขาต้องทนทุกข์ทรมาน ร่างกายของเขาจึงสั่นสะท้านยิ่งขึ้นไปอีก เขาสั่นอย่างรุนแรงจนกล้ามเนื้อทุกส่วนในร่างกายของเ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2346
“ในตอนที่พลังวิญญาณของเฟนด์ที่ใช้ในการสนับสนุนการสร้างวิญญาณของเขาขึ้นมาใหม่หมดลง วิญญาณของเขาก็จะแหลกสลาย! หากเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น จะไม่ใช่แค่การบาดเจ็บสาหัสเท่านั้น แต่เฟนด์อาจจะถึงแก่ความตายก็เป็นได้”คำพูดของเบนจามินทำหน้าที่เป็นเครื่องเตือนใจให้ทุกคน นั่นก็เพราะพวกเขาส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับโอสถขัดเกลาวิญญาณมากนัก แต่กลับกันเบนจามินไม่ได้เป็นเพียงผู้ฝึกยุทธที่มีพรสวรรค์เท่านั้น แต่ยังเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุรุ่นต่อไปอีกด้วยเขาเข้าใจเรื่องโอสถมากกว่าคนทั่วไป ดังนั้นจึงไม่ต้องแปลกใจเลยที่คำพูดของเขาจะน่าเชื่อถือ อิเซยาห์ทำท่าราวกับคนในครอบครัวของตัวเองกำลังจะตาย "แล้วพวกเราจะทำยังไงดี?!"ในขณะนั้น เขาไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรได้อีกนอกจากพูดออกมาแบบนั้น ใบหน้าของเนลสันเองก็กังวลไม่แพ้กัน นับตั้งแต่ที่เฟนด์กลืนโอสถขัดเกลาวิญญาณลงคอไป เนลสันก็คลายความกังวลลงไม่ได้เลยแม้แต่วินาทีเดียวเขาส่ายหน้าเล็กน้อย ไม่มีคำตอบให้กับอิเซยาห์ นอกจากเบนจามินแล้ว ทุกคนก็เงียบเป็นเป่าสาก เบนจามินมองอิเซยาห์ด้วยสายตามีนัยยะ เขารู้ว่าอิเซยาห์เป็นศิษย์ของตำหนักสองกษัตริย์เช่นเดียวกับเฟนด์หากเกิ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2347
หลังจากนั้นเขาก็มองไปที่เหล่าศิษย์คนอื่น ๆ นอกเหนือจากศิษย์จากสำนักทางเหนือแล้ว ยังมีศิษย์จากสำนักใต้ซึ่งมองดูเขาอย่างสนุกสนานไม่ต่างกับชายสวมหน้ากากอยู่ด้วยพวกเขาทุกคนรอให้เฟนด์ล้มเหลวต่อการสร้างพลังวิญญาณของตัวเองขึ้นมาใหม่และต้องตายจากไปในที่สุด!เฟนด์ส่งเสียงเย็นชาออกมาและพยักหน้าเห็นด้วยกับชายสวมหน้ากาก คนอื่น ๆ จึงเริ่มกระวนกระวายขึ้นอีกครั้งทันทีเมื่อเห็นเฟนด์พยักหน้ารับเช่นนั้นศิษย์สำนักทางใต้ที่ไม่ชอบเฟนด์เริ่มหัวเราะต่อกระซิกกันอย่างมีความสุข"พระเจ้าช่วย! นี่เพิ่งผ่านไปแค่พริบตาเดียวเท่านั้น พลังงานที่แท้จริงของเขากลับหมดลงแล้ว ดูร่างของเฟนด์สิ มันสั่นสะท้านไปหมด แค่นี้ก็เห็นได้ชัดแล้วว่าวิญญาณของเขาคงถูกฉีกทึ้งออกจากกันและถูกรวบรวมใหม่อยู่ตลอดเวลา“หากขาดการสนับสนุนจากพลังที่แท้จริงของเขา เฟนด์จะไม่สามารถก่อร่างสร้างพลังวิญญาณของเขาขึ้นมาใหม่ได้อีกต่อไป! เขาจะทำได้เพียงรอให้วิญญาณของเขาถูกฉีกออกจากกันเท่านั้น เขาจะทนกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้ยังไง? เขาต้องตายแน่ ๆ!"“ถูกต้อง! ถึงเขาจะแข็งแกร่งและมีความสามารถแล้วจะยังไงล่ะ ยังไงคนโง่ก็ต้องโง่อยู่วันยันค่ำ นี่จะต่างอะไรกับ
Latest chapter
