Share
บทที่ 1494
Related chapters
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1495
"ว้าว! เจ๋งสุด ๆ ไปเลย! ในที่สุดหนูก็ได้ขี่ดาบบินแล้ว!” ไคลี่ซึ่งตอนนี้นั่งอยู่บนดาบบิน มองไปที่แสงนับหมื่นดวงเบื้องล่าง เธออดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาเสียงดัง น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เช้าวันต่อมา ลิลลี่ทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอสงสัยว่าทำไมผู้อาวุโสทั้งหกคนถึงยังไม่กลับมา“ที่รัก ทำไมพวกเขาทั้งหกยังไม่กลับมาอีกล่ะ? ตามแผนแล้ว พวกเขาน่าจะกลับมาถึงเช้านี้หนิ? แต่ตอนนี้จะเที่ยงแล้ว ทำไมยังไม่มีใครกลับมาเเลย!” ลิลลี่เดินเข้าไปหาโจเอล หน้าบึ้งและขมวดคิ้วสงสัย “เฮ้ จะรีบไปไหนล่ะ? มันไม่ใช่ปัญหาเลยสำหรับพวกเขาทั้งหกที่จะฆ่าหนอนสามตัวนั่น! พวกเขาคงหาที่ดื่มและฉลองหลังจากชนะการต่อสู้ ไม่ต้องกังวลไปหรอก! ตอนบ่ายพวกเขาจะกลับมาแน่นอน!” โจเอลยักไหล่และยิ้มอย่างเมินเฉย ไม่กังวลเลยสักนิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับผู้อาวุโสทั้งหกที่เขาส่งไปหรือไม่อย่างไรก็ตาม ในตอนบ่าย โจเอลเองก็เริ่มกังวลเล็กน้อยเมื่อผู้อาวุโสทั้งหกคนยังไม่กลับมาจากนั้นโจเอลก็ส่งคนกลุ่มหนึ่งไปตามหาพวกเขาทั้งหกคนทันทีในทุกสถานที่ที่เป็นไปได้ รวมถึงบริเวณและเส้นทางไปบ้านพักของตระกูลวู๊ด เขาเชื่อว่าตราบใดที่มีการต่อสู้มันต้อ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1496
“เจ้าตำหนัก เราไม่แน่ใจในเรื่องนี้ เราจึงยืนยันไม่ได้ พื้นที่นั้นล้อมรอบไปด้วยป่าไม้ และแทบจะไม่มีอะไรอยู่รอบ ๆ เลย เราจึงไม่มีทางตรวจสอบได้ว่าจริง ๆ แล้วเกิดอะไรขึ้น!”ชายชรายิ้มอย่างขมขื่น สีหน้าของเขาไม่สู้ดีนัก “นั่นหมายความว่าสถานที่ที่ทั้งหกคนเลือกนั้นเหมาะสมอย่างยิ่งที่จะวางกับดักและสังหารแนช วู๊ดกับพรรคพวก แต่ทำไมจู่ ๆ สัตว์อสูรจึงปรากฏตัวขึ้นและฆ่าพวกเขาไปจนหมดได้ มันไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย!”ชายชราหยุดชั่วขณะหนึ่งก่อนที่จะพูดต่อ "โอ้ ใช่แล้ว ความเสียหายในที่เกิดเหตุนั้นอาจบอกอะไรเราไม่ได้มากนัก เนื่องจากการต่อสู้ส่วนใหญ่น่าจะเกิดขึ้นบนท้องฟ้า”“สัตว์อสูรชนิดใดกันที่สามารถฆ่าพวกเขาทั้งหกคนได้? แม้ว่าสัตว์อสูรเหล่านี้จะมีอยู่ในระดับเทพแท้จริง แต่แน่นอนว่าคงไม่ง่ายที่จะฆ่าพวกเขาทั้งหกคนได้ แม้ว่าคนของเราอาจจะไม่สามารถเอาชนะสัตว์อสูรได้ แต่ก็น่าจะมีคนที่สามารถหลบหนีมาได้หากหนึ่งหรือสองคนในนั้นถ่วงเวลาสัตว์อสูรไว้ไม่ใช่หรือ? นี่หมายความว่าสัตว์อสูรตัวนั้นต้องมีพลังสูงกว่าพวกเขามาก!”โจเอลใบหน้าถอดสี นักสู้ทั้งหกของเขาเสียชีวิตไปเช่นนั้น ด้วยเหตุนี้ตำหนักนภาจะอ่อนแอที่สุดในบรรดาส
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1497
“ที่สำคัญกว่านั้น ถ้าชายสามคนจากตระกูลวู๊ดเห็นศพของพวกเขา พวกนั้นคงจะเดาออกว่าผมส่งคนไปซุ่มโจมตีพวกมัน หากเป็นเช่นนั้น ต่อจากนี้ไปพวกมันจะระวังตัวแจอย่างแน่นอน!”ชายชรากล่าวเสริมหลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้"เอาล่ะ วันนี้ทุกคนคงเหนื่อยกันมามากแล้ว แยกย้ายกันไปพักผ่อนก่อน!”โจเอลโบกมือเป็นสัญญาณให้ทุกคนลงไป“เฮ้อ การสูญเสียครั้งนี้มันมากเกินไป ด้วยเหตุนี้เราคงจะไม่อาจเชิดหน้าชูคอสู้กับอีกสามเผ่าโบราณที่เหลือได้!”หลังจากที่คนออกไปหมดแล้วโจเอลก็ถอนหายใจออกมา เขามองไปที่ลิลลี่และความเสียใจผุดขึ้นในหัวใจของเขา เธอเป็นคนสวย แต่น่าเสียดายที่ตำหนักของเขาต้องสูญเสียครั้งใหญ่เพราะเธอในที่สุดโจเอลก็นั่งลงข้าง ๆ “ขอบคุณพระเจ้าที่ยังมีคนในขั้นสูงของระดับเทพแท้จริงในตำหนักของเราอีกหลายคน” เขากล่าว “ในช่วงหลังมานี้พวกเขาฝึกยุทธอย่างหนัก หากมีสักหนึ่งหรือสองคนสามารถบรรลุไปอีกขั้นได้ก็คงจะดี”เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว วันเวลาล่วงเลยผ่านไปแปดวันก่อนที่พวกเขาจะออกเดินทางไปเยี่ยมตระกูลคาเบลโล จู่ ๆ ก็มีชายคนหนึ่งรีบวิ่งไปยืนหัวเราะอยู่กลางอากาศ “ฮ่าฮ่า นี่มันดีจริง ๆ ผมทำสำเร็จแล้ว ในที่สุดผมก็บรร
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1498
"ไม่มีทาง ผู้อาวุโสลำดับที่สองก็บรรลุเช่นกันเหรอ?”ทุกคนสูดหายใจเข้าอย่างแรงเมื่อจำคนที่วิ่งออกมาได้ เกิดอะไรขึ้นบนโลกนี้กัน? ผู้อาวุโสที่อยู่ขั้นสูงของระดับเทพแท้จริงสองคนบรรลุเข้าสู่ขั้นสูงสุดได้อย่างรวดเร็ว ในตอนนี้เนื่องจากยังไม่มีวิธีที่จะบรรลุเข้าสู่ระดับเทพสูงสุด ดังนั้นจุดสูงสุดของระดับเทพแท้จริงคือระดับการบ่มเพาะขั้นสูงสุด"อัศจรรย์นัก!"คนบางคนที่อยู่ขั้นกลางของระดับเทพแท้จริงชื่นชมพวกเขา ผู้ที่ไปถึงขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงได้นั้นเปรียบเสมือนเทพเจ้าสำหรับพวกเขา“คุณก็บรรลุแล้วเช่นกันหรือ?”ผู้อาวุโสลำดับที่สองเห็นแลนสล็อตและตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกตัว“ฮ่าฮ่า ผมเร็วกว่าคุณสักหนึ่งหรือสองนาทีได้ คุณออกมาหลังจากที่ผมทำสำเร็จแทบจะในทันที!”แลนสล็อตพูดพลางหัวเราะ“นี่เป็นสิ่งที่ดีมาก ฮ่า ๆ มันยอดเยี่ยมมาก! ไม่คิดว่าเราสองคนจะบรรลุไปได้ ถ้าเป็นแบบนี้เราจะไปกลัวใครทำไม เราไม่ต้องกลัวตระกูลฮันท์อีกต่อไปแล้ว ฮ่าฮ่า!”เวสตัน ผู้อาวุโสลำดับที่สองหัวเราะด้วยความอิ่มเอมใจ ในชั่วพริบตา พวกเขาก็มีนักสู้ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงเพิ่มขึ้นอีกสองคน พลังการต่อ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1499
“ฮ่าฮ่า คุณยังไม่รู้ว่านี่มันหมายถึงอะไรเหรอ พ่อหนุ่ม? มันก็หมายความว่าตอนนี้คุณเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุชั้นนำแล้วอย่างไรเล่า!”ไททัสหัวเราะและพูดต่อผู้อาวุโสลำดับแรกเห็นว่าเฟนด์ดูเหมือนจะไม่เข้าใจสถานการณ์และอธิบายว่า “ก่อนหน้านี้ คนเพียงคนเดียวที่สามารถเล่นแร่แปรธาตุได้คือนายน้อยลำดับที่สองตระกูลฮันต์และผู้อาวุโสลำดับแรกตระกูลคาเบลโล เราชื่นชมพวกเขามาเป็นเวลานาน และเมื่อเราได้ยินว่าคุณฝึกเล่นแร่แปรธาตุด้วย เราก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง หลังจากที่นายน้อยลำดับที่สองตระกูลฮันต์เสียชีวิต ก็มีเพียงคุณและผู้อาวุโสลำดับแรกของตระกูลคาเบลโลเท่านั้น ส่วนคนอื่น ๆ ที่เหลืออยู่ก็เป็นเพียงนักเล่นแร่แปรธาตุฝึกหัดเท่านั้น!”ตอนนั้นเอง ผู้อาวุโสลำดับแรกหยุดชั่วขณะก่อนที่จะพูดต่อ “ผู้อาวุโสลำดับแรกของตระกูลคาเบลโลเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุขั้นต้นระดับสอง ซึ่งก็น่าประทับใจพอแล้ว แต่ตอนนี้คุณกลับเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุขั้นกลางระดับสอง ก็หมายความว่าตอนนี้คุณเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุที่ยิ่งใหญ่ที่สุดไม่ใช่เหรอ?”"ไม่มีทาง ผมคิดว่าผู้อาวุโสลำดับแรกของตระกูลคาเบลโลอยู่ในระดับที่สูงมาก!”หลังจากที่เฟนด์ได้ยินเรื่องน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1500
ว่ากันตามตรง ซาเวียร์รู้สึกกังวลเพราะเมื่อพลังของลิลลี่หมดลง เขาก็กังวลว่าเธอจะถูกฆ่าโดยใครบางคนบนท้องถนน หรือเธออาจจะประสบอุบัติเหตุ นั่นเป็นเหตุผลที่เขาส่งเธอกลับไปในระหว่างทาง บางครั้งเขาก็พยายามแลกเปลี่ยนความรู้สึกบางอย่างกับลิลลี่ โดยหวังว่าเธอจะไม่เก็บงำความขุ่นเคืองใจต่อตระกูลวู๊ดไว้ เขาบอกเธอว่าเธอทำผิด และหวังว่าทั้งสองตระกูลจะลืมเรื่องนี้ไปทว่าลิลลี่ไม่ได้พูดอะไรแม้แต่คำเดียว เธอจมอยู่ในความโศกเศร้า และเขาไม่รู้ว่าคำพูดของเขามีผลกระทบต่อลิลลี่หรือไม่ถึงตอนนี้ ดูเหมือนว่าไม่เพียงแต่ลิลลี่จะไม่ใส่ใจคำพูดของเขา แต่เธอยังเกลียดตระกูลวู๊ดมากจนอยากจะฆ่าล้างตระกูลนี้เขาหมดหนทาง เขารู้ว่าแนชเป็นคนดี แต่เขาก็กลัวว่าสมาชิกในตระกูลวู๊ดจะไม่พอใจกับเขา เพราะเขาพาลิลลี่กลับบ้านแต่หลังจากที่เขากลับมา เขาตระหนักได้บางอย่างว่าสมาชิกในตระกูลวู๊ด ดูเหมือนจะไม่โกรธเคืองเขาเพราะเรื่องนี้แม้แต่น้อย พวกเขายังให้ทรัพยากรยุทธที่เขาต้องการ และตอนนี้เขายังได้เป็นผู้พิทักษ์ อีก นอกจากนี้เขายังบรรลุเข้าสู่ขั้นต้นของระดับเทพแท้จริงเมื่อเดือนที่แล้วนี้ด้วยเฟนด์มองไปที่เขาและพูดว่า "เอาล่ะ ผู้
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1501
ซาเวียร์ยิ้มอย่างขมขื่น เขาตระหนักดีในขอบเขตความสามารถของตนและคิดว่าในช่วงชีวิตปัจจุบันนี้เขาไม่มีความหวังมากนัก นอกจากนี้ แม้ว่าเฟนด์จะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ แต่เขาก็คงไม่อาจทนที่จะเสียโอสถที่ได้ไป“ทุกคนควรมีเป้าหมาย ไม่งั้นเราจะต่างอะไรกับคนที่ตายไปแล้ว ทุกคนไม่คิดอย่างนั้นเหรอ?”เฟนด์มองไปที่ฝูงชนและพูดในขณะที่หัวเราะ"ใช่ ฮ่าฮ่า!”ทุกคนหัวเราะ อนาคตทั้งหมดของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวัง“ลูกให้โอสถแก่ทุกคน แล้วตอนนี้ลูกจะใช้อะไรเพื่อฝึกฝนตัวเองล่ะ? ลูกไม่ได้พูดว่าลูกจะบรรลุไปยังขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงก่อนที่จะไปที่เขตของตระกูลคาเบลโลเหรอ?”แนชมองไปที่เฟนด์และยิ้มอย่างขมขื่น“อย่ากังวลไปเลยพ่อ ผมยังพอมีเวลาอีกหน่อยไม่ใช่หรือ? วันนี้และพรุ่งนี้ผมจะบ่มเพาะโอสถอีกสองสามเม็ด จากนั้นผมก็จะพยายามฝึกยุทธต่อไป ผมตัดสินใจแล้วว่าแม้ว่าผมจะล้มเหลวในครั้งนี้ก็ไม่เป็นไร ผมจะลองอีกรอบในครั้งต่อไป!”เฟนด์ยิ้มหวานและถามทุกคนอีกครั้ง "โอ้ ใช่ ผมคิดว่าคงจะไม่มีข่าวอะไรอีกแล้วใช่ไหม? หากไม่มี ทุกคนควรฝึกฝนให้หนักกับเวลาที่เหลืออยู่ สำหรับผู้ที่สามารถก้าวไปสู่อีกระดับหนึ่งได้ จงสร้างความก้าวหน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1502
สองวันก่อนที่พวกเขาจะออกเดินทางไปยังเขตของตระกูลคาเบลโล แนชและผู้อาวุโสจำนวนหนึ่งกำลังรออยู่ที่ประตูอย่างใจจดใจจ่อพวกเขาทุกคนอยากรู้ว่าเฟนด์จะทำสำเร็จหรือไม่ ในเมื่อเขาต้องฝึกฝนการเล่นแร่แปรธาตุและพยายามฝึกยุทธให้ก้าวหน้าภายในเวลาอันสั้นอีกอย่างหนึ่ง หากเขาออกเดินทางช้าไปกว่านี้ พวกเขาก็จะไม่สามารถไปถึงที่หมายได้ทันเวลา เพราะเขตที่ดินของตระกูลคาเบลโลนั้นอยู่ห่างจากที่ดินของตระกูลวู๊ดเป็นระยะทางไกลพอสมควรขณะที่ความวิตกกังวลกำลังเข้าครอบงำพวกเขา ในที่สุดประตูก็ค่อย ๆ แง้มเปิดออก เฟนด์เดินออกมา“นายน้อยเฟนด์ในที่สุดคุณก็ออกมาแล้ว คุณบรรลุไปอีกขั้นแล้วหรือยัง?”ผู้อาวุโสลำดับแรก พ่อบ้านไททัสและคนอื่น ๆ ต่างก็จ้องมองที่เฟนด์อย่างคาดหวัง พวกเขาทุกคนรู้ว่าเฟนด์มีความสามารถในการต่อสู้ที่น่ากลัว หากเฟนด์สามารถบรรลุเข้าสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงได้ พวกเขาก็ไม่มีอะไรต้องกลัวในขณะที่สายตาของทุกคนจับจ้องมาที่เขา เฟนด์ก็พยักหน้าเล็กน้อย “ฮ่าฮ่า ไม่ต้องกังวล ผมทำได้แล้ว!”ขณะที่เฟนด์พูด เขาค่อย ๆ ปล่อยรัศมีในร่างกายของเขาออกมา ให้มันกระจายออกไปในบรรยากาศ“พระเจ้า รุนแรงเหลือเกิน! นี่
Latest chapter
