Share

บทที่ 1497

“ที่สำคัญกว่านั้น ถ้าชายสามคนจากตระกูลวู๊ดเห็นศพของพวกเขา พวกนั้นคงจะเดาออกว่าผมส่งคนไปซุ่มโจมตีพวกมัน หากเป็นเช่นนั้น ต่อจากนี้ไปพวกมันจะระวังตัวแจอย่างแน่นอน!”

ชายชรากล่าวเสริมหลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้

"เอาล่ะ วันนี้ทุกคนคงเหนื่อยกันมามากแล้ว แยกย้ายกันไปพักผ่อนก่อน!”

โจเอลโบกมือเป็นสัญญาณให้ทุกคนลงไป

“เฮ้อ การสูญเสียครั้งนี้มันมากเกินไป ด้วยเหตุนี้เราคงจะไม่อาจเชิดหน้าชูคอสู้กับอีกสามเผ่าโบราณที่เหลือได้!”

หลังจากที่คนออกไปหมดแล้วโจเอลก็ถอนหายใจออกมา เขามองไปที่ลิลลี่และความเสียใจผุดขึ้นในหัวใจของเขา เธอเป็นคนสวย แต่น่าเสียดายที่ตำหนักของเขาต้องสูญเสียครั้งใหญ่เพราะเธอ

ในที่สุดโจเอลก็นั่งลงข้าง ๆ “ขอบคุณพระเจ้าที่ยังมีคนในขั้นสูงของระดับเทพแท้จริงในตำหนักของเราอีกหลายคน” เขากล่าว “ในช่วงหลังมานี้พวกเขาฝึกยุทธอย่างหนัก หากมีสักหนึ่งหรือสองคนสามารถบรรลุไปอีกขั้นได้ก็คงจะดี”

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว วันเวลาล่วงเลยผ่านไป

แปดวันก่อนที่พวกเขาจะออกเดินทางไปเยี่ยมตระกูลคาเบลโล จู่ ๆ ก็มีชายคนหนึ่งรีบวิ่งไปยืนหัวเราะอยู่กลางอากาศ “ฮ่าฮ่า นี่มันดีจริง ๆ ผมทำสำเร็จแล้ว ในที่สุดผมก็บรร
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status