Share
บทที่ 1500
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1501
ซาเวียร์ยิ้มอย่างขมขื่น เขาตระหนักดีในขอบเขตความสามารถของตนและคิดว่าในช่วงชีวิตปัจจุบันนี้เขาไม่มีความหวังมากนัก นอกจากนี้ แม้ว่าเฟนด์จะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ แต่เขาก็คงไม่อาจทนที่จะเสียโอสถที่ได้ไป“ทุกคนควรมีเป้าหมาย ไม่งั้นเราจะต่างอะไรกับคนที่ตายไปแล้ว ทุกคนไม่คิดอย่างนั้นเหรอ?”เฟนด์มองไปที่ฝูงชนและพูดในขณะที่หัวเราะ"ใช่ ฮ่าฮ่า!”ทุกคนหัวเราะ อนาคตทั้งหมดของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวัง“ลูกให้โอสถแก่ทุกคน แล้วตอนนี้ลูกจะใช้อะไรเพื่อฝึกฝนตัวเองล่ะ? ลูกไม่ได้พูดว่าลูกจะบรรลุไปยังขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงก่อนที่จะไปที่เขตของตระกูลคาเบลโลเหรอ?”แนชมองไปที่เฟนด์และยิ้มอย่างขมขื่น“อย่ากังวลไปเลยพ่อ ผมยังพอมีเวลาอีกหน่อยไม่ใช่หรือ? วันนี้และพรุ่งนี้ผมจะบ่มเพาะโอสถอีกสองสามเม็ด จากนั้นผมก็จะพยายามฝึกยุทธต่อไป ผมตัดสินใจแล้วว่าแม้ว่าผมจะล้มเหลวในครั้งนี้ก็ไม่เป็นไร ผมจะลองอีกรอบในครั้งต่อไป!”เฟนด์ยิ้มหวานและถามทุกคนอีกครั้ง "โอ้ ใช่ ผมคิดว่าคงจะไม่มีข่าวอะไรอีกแล้วใช่ไหม? หากไม่มี ทุกคนควรฝึกฝนให้หนักกับเวลาที่เหลืออยู่ สำหรับผู้ที่สามารถก้าวไปสู่อีกระดับหนึ่งได้ จงสร้างความก้าวหน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1502
สองวันก่อนที่พวกเขาจะออกเดินทางไปยังเขตของตระกูลคาเบลโล แนชและผู้อาวุโสจำนวนหนึ่งกำลังรออยู่ที่ประตูอย่างใจจดใจจ่อพวกเขาทุกคนอยากรู้ว่าเฟนด์จะทำสำเร็จหรือไม่ ในเมื่อเขาต้องฝึกฝนการเล่นแร่แปรธาตุและพยายามฝึกยุทธให้ก้าวหน้าภายในเวลาอันสั้นอีกอย่างหนึ่ง หากเขาออกเดินทางช้าไปกว่านี้ พวกเขาก็จะไม่สามารถไปถึงที่หมายได้ทันเวลา เพราะเขตที่ดินของตระกูลคาเบลโลนั้นอยู่ห่างจากที่ดินของตระกูลวู๊ดเป็นระยะทางไกลพอสมควรขณะที่ความวิตกกังวลกำลังเข้าครอบงำพวกเขา ในที่สุดประตูก็ค่อย ๆ แง้มเปิดออก เฟนด์เดินออกมา“นายน้อยเฟนด์ในที่สุดคุณก็ออกมาแล้ว คุณบรรลุไปอีกขั้นแล้วหรือยัง?”ผู้อาวุโสลำดับแรก พ่อบ้านไททัสและคนอื่น ๆ ต่างก็จ้องมองที่เฟนด์อย่างคาดหวัง พวกเขาทุกคนรู้ว่าเฟนด์มีความสามารถในการต่อสู้ที่น่ากลัว หากเฟนด์สามารถบรรลุเข้าสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงได้ พวกเขาก็ไม่มีอะไรต้องกลัวในขณะที่สายตาของทุกคนจับจ้องมาที่เขา เฟนด์ก็พยักหน้าเล็กน้อย “ฮ่าฮ่า ไม่ต้องกังวล ผมทำได้แล้ว!”ขณะที่เฟนด์พูด เขาค่อย ๆ ปล่อยรัศมีในร่างกายของเขาออกมา ให้มันกระจายออกไปในบรรยากาศ“พระเจ้า รุนแรงเหลือเกิน! นี่
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1503
"แน่นอน ฮ่า ๆ โดยเฉพาะตระกูลลาโกริโอ เราจะกวาดล้างพวกเขาหากพวกเขากล้าสร้างปัญหาให้กับเรา มาดูกันว่าพวกเขาจะกล้ามายุ่มย่ามเราไหม!”ผู้อาวุโสลำดับแรกก็หัวเราะออกมาเช่นกัน ทุกคนเกลียดตระกูลลาโกริโอ โดยเฉพาะลิลลี่ ลาโกริโอ แม้ว่าเธอจะก่ออาชญากรรมที่แสนเลวร้ายลงไป เธอก็ยังกล้าประกาศว่าเธอจะแก้แค้นอีกแถมไม่เพียงแต่เธอจะไม่กลับใจเท่านั้น เธอยังพยายามใช้ตำหนักนภามากำจัดตระกูลวู๊ดอีก และหากไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าเฟนด์มีไพ่ตายที่ทรงพลังในการรับมือกับเขา พวกเขาทั้งสามคนอาจจะถูกนักสู้ทั้งหกคนฆ่าตายไปแล้ว หากพวกเขาทั้งสามเสียชีวิต ตระกูลลาโกริโอคงไม่ไว้ชีวิตสมาชิกในตระกูลวู๊ด เลยแม้แต่คนเดียว“ผู้ที่อยู่ในระดับเทพแท้จริงและระดับกึ่งเทพสามารถไปได้ทุกคน แต่เรายังคงต้องเหลือนักสู้ที่อยู่ในระดับเทพแท้จริงไว้เบื้องหลังจำนวนแปดคน และคนที่อยู่ในระดับกึ่งเทพอีกมากกว่าสิบคน พวกเขาจะต้องอยู่เพื่อปกป้องอาณาเขตของตระกูลวู๊ด!”เฟนด์พูดหลังจากที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ในไม่ช้าเฟนด์ก็เลือกคนที่จะต้องรั้งอยู่ที่นี่ เขายังเลือกให้แลนสล็อตอยู่ที่นี่แม้ว่าเขาจะเพิ่งเข้าสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงก็ตาม ด
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1504
“โอ้ เธอตั้งใจฝึกอย่างหนักมากเพราะหมอนั่น ต้องยอมรับเลยว่าพลังแห่งรักนั้นน่าทึ่งมาก!”เฮเลน่ามองไปที่ดาเนียลล่าและอดไม่ได้ที่จะแซวเธอว่า “จริงสิ วันพรุ่งนี้คนที่เธอชอบอาจจะมาถึงแล้ว ตอนนี้เธอรู้สึกยังไง? ประหม่าไหม? หรือตื่นเต้น?"ดาเนียลล่าเขินอายมากขึ้นเมื่อพี่สาวหยอกเย้าเธอแบบนั้น เธอหรี่ตาลงและก้มศีรษะ "แน่นอนฉันจะทั้งตื่นเต้นและประหม่าในเวลาเดียวกันไม่ได้เหรอ? ฉันสงสัยว่าเขาจะดีใจไหมที่เห็นว่าฉันประสบความสำเร็จอย่างนี้!”“หึ.. เธอมีความสัมพันธ์กับแม้จะยังเก็บมันไว้เป็นความลับก็เถอะ แต่แน่นอนว่าเขาจะต้องดีใจที่เธอประสบความสำเร็จ!”เฮเลน่ายิ้ม เธอชื่นชมอยู่ในใจ เธอดีใจแทนน้องสาวคนที่สามของเธอที่สามารถหาผู้ชายที่น่าเหลือเชื่อเช่นนี้ได้ ทว่าเธอไม่รู้ว่าทำไมความรู้สึกอิจฉาทำให้หัวใจเธอบิดเร่าเช่นนี้“ความสัมพันธ์อะไร? พี่ต่างหากที่มีความสัมพันธ์กับเขา ทุกคนยอมรับพี่แล้วด้วยซ้ำ! ใครจะรู้ว่าเมื่อไหร่ที่เราจะสามารถเปิดเผยความสัมพันธ์ของเราได้?”ดาเนียลล่าเม้มปาก นั่งลงใต้ศาลาหิน “พี่เซเลน่าค่อนข้างดีกับฉัน และเฟนด์ก็บอกฉันว่าเซเลน่ายอมรับฉันแล้ว ฉันมีความสุขเพราะเรื่องนั้น แต่ตอนนี้
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1505
เฮเลน่ากลอกตาไปที่ดาเนียลล่า “ฉันบอกพ่อว่าเธอสัญญาว่าจะให้น้ำศักดิ์สิทธิ์แก่ตระกูลวู๊ด” เธอกล่าว “ความคิดที่จะขโมยของเธอมันผิด แม้ว่ามันจะเป็นสมบัติของตระกูลเราเองก็เถอะ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันบอกพ่อ ฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะยอมง่าย ๆ แถมเขายังบอกอีกด้วยว่าเนื่องจากเราไม่ได้รับข่าวว่านายท่านวู๊ดถูกสังหาร นั่นหมายความว่าสมาชิกในตระกูลวู๊ดสามารถป้องกันการซุ่มโจมตีได้ เราไม่อาจดูถูกตระกูลวู๊ดได้อีกต่อไป และเราควรสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับพวกเขาด้วย!”“พ่อเป็นคนให้สิ่งนี้มา ช่างดีเหลือเกิน ฉันคิดว่าเขาจะโกรธด้วยซ้ำหากเขารู้ ฉันไม่คิดว่าเขาจะให้น้ำศักดิ์สิทธิ์มากขนาดนี้เลย!”ดาเนียลล่ามีความสุขมากยิ่งขึ้น เธอตื่นเต้นราวกับเด็กที่เพิ่งได้ของกิน“หึ.. พ่อบอกว่าเฟนด์ช่วยเราฆ่านายน้อยลำดับที่หนึ่งตระกูลฮันท์ และช่วยชีวิตคนของเราจำนวนมาก ดังนั้นเราต้องรักษาความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างตระกูลของเขา เขายังแนะนำฉันแบบนี้ด้วยซ้ำ…”ขณะที่เธอพูด สีหน้าของเฮเลน่าก็เขินอายมากขึ้น เธออายที่จะพูดต่อไป“แนะนำพี่? พ่อแนะนำอะไรพี่บ้าง?”ดาเนียลล่าขมวดคิ้ว เมื่อพิจารณาจากพฤติกรรมของพี่สาวคนโตของเธอแล้ว ดูเหมือนว่ามันเ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1506
“แต่นายน้อยลำดับแรกและลำดับที่สองของตระกูลฮันท์เสียชีวิตไม่นานมานี้ สมาชิกในตระกูลฮันท์อาจพยายามสืบหาว่าใครเป็นคนฆ่าพวกเขา ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ฉันจะประกาศเลิกกับเฟนด์จริง ๆ!”เฮเลน่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดในสิ่งที่คิดเมื่อเธอได้ยินสิ่งนี้ ดาเนียลล่าก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตอบว่า “นั่นไม่สำคัญหรอก อย่างไรเสีย นายน้อยลำดับที่สองตระกูลก็จะไม่อาจกวนใจพี่ได้อีกต่อไป เมื่อเวลาผ่านไปผู้คนจะเริ่มลืมเรื่องนี้ ถ้ามีใครถามพี่ ก็แค่บอกว่าพวกพี่สองคนเลิกกันเพราะต่างเข้ากันไม่ได้!”“เธอก็แค่รอให้เรื่องความสัมพันธ์จอมปลอมของเราจบลง เพื่อที่ตัวเองจะได้อยู่กับเฟนด์ใช่ไหม?”เฮเลน่ากลอกตาไปที่ดาเนียลล่า แล้วพูดติดตลกว่า “เอาจริงนะ บางทีฉันควรเก็บเขาไว้คนเดียว คนรักของเธอเป็นคนรักตัวอย่างเลยทีเดียว!”“พี่ใหญ่ พี่ พี่ ถ้าพี่ทำอย่างนั้น ฉันคงทนไม่ได้แน่ ๆ!”ดาเนียลล่ากระทืบเท้า ทำตัวน่ารักต่อหน้าพี่สาว“หึ.. ฉันแค่ล้อเล่น ฉันแค่อยากเห็นการตอบสนองของเธอ!”เฮเลน่าตอบพร้อมหัวเราะเบา ๆเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เช้าวันต่อมา ตระกูลคาเบลโลก็เริ่มตื่นเต้นในไม่ช้าสมาชิกในตร
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1507
“จริงสิ มันแปลกนะ ไม่มีข่าวจากตำหนักนภาเช่นกัน ว่ากันตามเหตุผลแล้วลิลลี่ ลาโกริโอต้องแต่งงานกับเจ้าตำหนักเพื่อโจมตีตระกูลวู๊ดแน่ แม้แต่คนไม่ฉลาดนักยังมองออก!”อเล็กซานเดอร์ขมวดคิ้ว ทั้งสองบินลงจากภูเขาอย่างรวดเร็วหลังจากนั้นไม่นาน อีกเจ็ดตระกูลชั้นหนึ่งก็มาถึงอย่างช้า ๆเมื่อนายท่านฮันท์เห็นเฟนและคนอื่น ๆ สีหน้าของเขาก็มืดลง เขานึกอยากจะถลกหนังเฟนด์ทั้งเป็น“นายท่านวู๊ด ผมไม่คิดว่าลูกชายของคุณจะมีความสามารถขนาดนี้ ไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลยที่จะเรียกเขาว่าอัจฉริยะใช่ไหม?”นายใหญ่ฮันท์แสดงความคิดเห็นหลังจากเห็นแนช“หึ.. ผมไม่รู้ว่าคุณหมายถึงอะไร นายใหญ่ฮันท์!”แนชหัวเราะเบา ๆ หลังจากได้ยินเช่นนั้น หากเป็นก่อนหน้านี้เขาคงจะกังวลกับคำพูดของชายชรา ทว่าตอนนี้เขาไม่มีเหตุผลที่จะต้องกลัวตระกูลฮันท์อีก“อ๋อ ไม่มีอะไรหรอก เราเพิ่งได้ยินข่าวลือว่าลูกชายของคุณฆ่าหลานชายทั้งสองคนของผม!”นายใหญ่ฮันท์ยิ้มอย่างเย็นชา “ด้วยพลังการต่อสู้นั้น ลูกชายของคุณคืออัจฉริยะอันดับหนึ่งในหมู่คนรุ่นใหม่อย่างแท้จริง จะมีใครอีกที่มีสิทธิ์ใช้ฉายานั้น”เมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ แนชไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องผิดปกติ หลั
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1508
“ไม่สำคัญเหรอว่าใครเป็นคนฆ่าพวกเขา? แนช วู๊ด พวกเขาเป็นลูกชายของนายท่านฮันท์ ลูกชายอัจฉริยะถึงสองคน! ตอนนี้พวกเขาตายไปแล้ว! และคุณคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่เหรอ?” ผู้อาวุโสของตระกูลฮันท์ก้าวไปข้างหน้าและตะคอกใส่แนช น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความอาฆาตพยาบาทและความเกลียดชัง และใบหน้าของเขาก็แดงจัดราวกับกำลังโกรธอย่างมาก ชายชราคนนี้จะพูดด้วยน้ำเสียงเมินเฉยเช่นนี้ได้อย่างไร? ชายชราลืมสถานะของตระกูลฮันท์ในโลกของการต่อสู้นี้ไปแล้วหรือ? ผู้อาวุโสอีกคนของตระกูลฮันท์พูดขึ้นและเย้ยหยัน “แนช วู๊ด ดูเหมือนว่าคุณจะไม่รู้ถึงพลังของตระกูลฮันท์ใช่ไหม? ผมจะบอกให้เอาบุญว่าผู้อาวุโสอีกคนในตระกูลฮันท์ได้ทะลวงไปสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงเมื่อเร็ว ๆ นี้ไปแล้ว!” ผู้อาวุโสเชิดหน้าขึ้นสูงในขณะที่เขาคุยโม้ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจราวกับว่าตระกูลฮันท์กำลังครองโลก ความแข็งแกร่งของตระกูลขึ้นอยู่กับจำนวนนักสู้ชั้นยอดที่มี เมื่อมีคนที่บรรลุสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงในตระกูลฮันท์ ตำแหน่งของตระกูลฮันท์ในบรรดาตระกูลลึกลับนั้นย่อมสูงส่งมั่นคงกว่าเมื่อก่อนอย่างแน่นอน "อะไรกัน? เพิ่มอีกคนหนึ่งเหร
Latest chapter
