“นั่นเป็นไปไม่ได้ คุณรู้สึกได้ว่ามีคนกำลังเฝ้าดูเราอยู่งั้นเหรอ?” คำกล่าวอ้างของเฟนด์ทำให้เฮเลน่าตกตะลึง เพราะเธอไม่รู้สึกถึงอะไรที่ผิดปกติสักนิด เธอไม่รู้ว่าเป็นเพราะเธอจดจ่ออยู่กับการต่อสู้ของเฟนด์และ ไทเรลมากเกินไปหรือเปล่าหากเป็นอย่างนั้น เฟนด์ควรมุ่งเน้นไปที่การต่อสู้ของเขามากกว่านี้สิ ทำไมเขาจึงยังแยกออกว่ามีใครบางคนเพิ่มเข้ามาอีกเฟนด์สังเกตเห็นใบหน้าที่งุนงงของเฮเลน่า ขณะที่เขาพูดอย่างยิ้มแย้มว่า “ผมเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ และความแข็งแกร่งทางจิตใจของผมก็แข็งแกร่งกว่าของคุณมาก การรับรู้ต่อสิ่งรอบข้างของผมแข็งแกร่งกว่าของคุณ และผมรู้สึกได้ว่าลมหายใจของอีกฝ่ายถูกซ่อนไว้จนเกือบมิด สำหรับผมแล้วดูเหมือนว่าความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขาก็ไม่ได้ต่ำเสียด้วยสิ”เฟนด์หยุดครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดต่อ “นั่นคือเหตุผลที่ผมคิดว่าคงเป็นการดีที่สุดที่จะปล่อยนายน้อยฮันท์ไปในครั้งนี้”เฮเลน่าที่ไม่ค่อยพอใจตอบกลับด้วยความอึดอัด “คุณอยากพูดอะไรก็พูดเถอะ คุณพูดราวกับว่าหากคุณต่อสู้กับเขาต่อคุณจะเอาชนะเขาได้ ใครจะไปรู้ว่านายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์ยังมีเล่ห์เหลี่ยมอะไรอีกบ้าง? อีกอย่างเขามาจากตระก
เฮเลน่าก้มหน้าจนคางชิดอก ใบหน้าซีดเซียวในตอนแรกเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ เธออายจนแทบแทรกแผ่นดินหนีเธอข่มใจ ก่อนจ้องมองที่เฟนด์ “คุณไม่เข้าใจคำว่า 'เอาหูไปนา เอาตาไปไร่' เหรอ? มองฉันทำไม? คุณมันนิสัยเสียเหมือนพวกผู้ชายพวกนั้นนั่นแหละ!”นั่นทำให้เฟนด์ตกใจอย่างมาก เพียงคำเตือนเพราะความหวังดีจากเขาทำให้เขาถูกเข้าใจผิดไปเสียนี่เขาทุกข์ใจอย่างหนักเมื่อนึกไปถึงความลำบากที่เฮเลน่าต้องพบเจอมาตลอดสองวันนี้เขาแค่ยิ้ม "จริงเหรอ? ไม่ใช่คุณรึไงที่ประกาศต่อหน้าทุกคนว่าผมเป็นแฟนคุณ? ในเมื่อเราคบกันแล้ว แถมคุณยังมอบความบริสุทธิ์ของคุณให้ผมมาแล้วอีกต่างหาก ทำไมคุณถึงยังเขินอายอยู่ล่ะ? บนถนนเมื่อวันก่อนคุณก็เป็นฝ่ายรุกเข้าหาผมก่อนไม่ใช่เหรอ”“นาย…” พฤติกรรมของเขาทำให้เฮเลน่าโกรธ เธอไม่คาดคิดว่าผู้ชายคนนี้จะทำตัวบุ่มบ่ามกับเธอเธอกลอกตาใส่เฟนด์ก่อนจะพูดว่า “ฉันแน่ใจว่าคุณรู้ว่าฉันพูดแบบนั้นเพราะฉันไม่มีทางเลือก เราก็ทำได้ก็แค่ยืดเวลาออกไป เพราะตอนนี้ทุกคนรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเราแล้ว คุณไม่ต้องกังวลไปหรอก เราแค่ประกาศว่าเราเลิกกันแล้วก็พอ และฉันจะไม่ยุ่งกับคุณอีก”เฟนด์พูดไม่ออก “คุณจะไม่เกี่ยวข้
เฮเลน่าค้นพบว่าไม่นานหลังจากที่เธอกินยาบาดแผลของเธอก็เริ่มหาย ความเร็วในการฟื้นตัวของเธอนั้นดีกว่ายาเม็ดจากตระกูลของเธอมาก และไม่มีแม้แต่รอยแผลเป็นให้เห็นด้วยซ้ำ“ตระกูลวูดส์มียารักษาดีขนาดนี้เชียวเหรอ? ดูเหมือนว่าตระกูลของคุณก็มีการศึกษาเรื่องนี้เป็นอย่างดีเหมือนกันนี่!” เฮเลน่าอุทาน เธอกำลังประเมินว่ายาเม็ดที่เฟนให้เธอนั้นทรงพลังเพียงใด“นี่ไม่ใช่ยาของตระกูลวู๊ด ผมฝึกเรื่องพวกนี้ตอนว่าง และผมก็ฝึกมามากพอสมควรแล้ว” เฟนด์ยิ้มอย่างเคอะเขินก่อนที่จะกล่าวเสริมว่า “ถ้าผมมีเวลา ผมจะสอนสมาชิกคนอื่น ๆ ในตระกูลวู๊ดด้วย พวกเขาจะได้ใช้ยารักษาโรคได้ดีขึ้นในอนาคต!”“ฉันไม่เคยคิดว่าคุณจะมีพรสวรรค์ขนาดนี้!” เฮเลน่ามองไปที่เฟนด์ด้วยความชื่นชม เธอต้องยอมรับว่าผู้ชายคนนี้ซึ่งเป็นแฟนของน้องสาวคนที่สามของเธอนั้นเป็นคนที่โดดเด่น นอกเหนือจากพรสวรรค์ของเขาแล้ว เขายังเป็นคนใจกว้างและค่อนข้างเป็นตัวของตัวเองอีกด้วยแม้ว่าจะเพียงเล็กน้อยแต่ความอิจฉาริษยาก็ผุดขึ้นภายในของเธอ เป็นไปได้อย่างไรที่ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเธอไม่เคยพบผู้ชายที่โดดเด่นเช่นนี้เลย?เป็นไปได้ไหมว่าการที่เธอได้พบกับเฟนด์จะสมบูรณ์แบบหากเขาไ
เฟนด์ ไม่เคยคิดที่จะตามจีบดาเนียลล่าเลยจนกระทั่งหลังจากที่เขาทั้งคู่เมามายเเละหลับไปด้วยกัน "เอาล่ะ ฉันจะเข้าไปเปลี่ยนชุดในถ้ำนั่น จำไว้ว่าอย่าแอบดูไม่งั้นจบไม่สวยเเน่” เฮเลน่าหันกลับมายิ้มก่อนจะเข้าไปในถ้ำไปเพียงลำพัง"ยัยนี่…" เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่นก่อนที่จะหยิบบุหรี่ออกมาและค่อย ๆ เพลิดเพลินไปกับมันที่ด้านนอกของถ้ำเขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะมีโอกาสได้เจอเฮเลน่าและนายน้อยคนที่สองตระกูลฮันท์ในวันแรกของการแข่งขันอย่างนี้ ทุกอย่างดูราวกับเป็นโชคชะตาทันใดนั้นเอง… “อ๊า!”เฟนด์ได้ยินเสียงโหวกเหวกของเฮเลน่าจากในถ้ำในขณะที่เขาสูบบุหรี่มวนที่สอง"แย่แล้ว เธอกำลังตกอยู่ในอันตราย!” เฟนด์ตกใจรีบวิ่งไปที่ถ้ำ“โฮก!” ขณะที่เขารีบวิ่งเข้าไปในถ้ำ เขาก็เห็นว่ามีเสือกำลังโจมตีเฮเลน่าเขาพลิกฝ่ามือแล้วดาบสีดำก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา เฟนด์โบกมือไปทางเสือวูบ!เฟนด์พุ่งไปข้างหน้า ก่อนรัศมีของดาบจะพุ่งไปตัดหัวเสือ เสือโคร่งตัวนั้นล่วงลงบนพื้นพร้อมกับเสียงที่ดังสนั่น ไร้ซึ่งลมหายใจ“สัตว์อสูรตัวนี้อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับกึ่งเทพ ส่วนคุณ...” หลังจากที่เขาฆ่าสัตว์อสูรทิ้ง เฟนด์หันกลับไปมองเฮเลน่าที่ยืนอ
“เอาล่ะ เข้ามาได้แล้ว!” เมื่อเปลี่ยนชุดใหม่แล้ว เฮเลน่าใช้เวลาครู่หนึ่งเพื่อตั้งสติกับตัวเองก่อนที่จะเรียกเฟนด์ให้เข้ามาเฟนด์เข้ามาในถ้ำพร้อมกับกระต่ายที่ตายแล้วในมือก่อนที่จะโยนมันไว้ข้าง ๆ“เอากระต่ายเข้ามาทำไม?” เฮเลน่าถามทันทีเมื่อเห็นร่างของสัตว์อสูรตัวเล็กบนพื้นเฟนด์ยิ้ม “ในเมื่อเราพอมีเวลา งั้นมาย่างมันทำเป็นอาหารกันเถอะ!”จากนั้นเขาก็ออกจากถ้ำเพื่อค้นหาไม้แห้ง จากนั้นเขาก็จุดไฟลอกหนังออกและเริ่มย่างกระต่ายเฮเลน่านั่งถัดจากเฟนด์ ก่อนจะถามเบา ๆ ว่า “เมื่อกี้คุณเห็นอะไรหรือเปล่า?”“อะแฮ่ม! ผมไม่เห็นอะไรทั้งนั้น คุณไม่ใส่เสื้อผ้ารึไง?” เฟนด์พึมพำในขณะที่เขากระแอมไอ “ถึงคุณจะบาดเจ็บ แต่สัตว์ร้ายตัวนั้นไม่ใช่สัตว์ระดับสูง และคุณก็ควรจะจัดการกับมันได้”เฮเลน่ากลอกตาไปที่เขาและพูดว่า “เสือมันซ่อนตัวอยู่ในที่มืดตรงนั้น และฉันไม่ได้สังเกตว่ามีสัตว์ร้ายอยู่ที่นี่ ตอนมันกระโดดเข้ามาทำฉันตกใจอีกต่างหาก แล้วนี่คุณคิดว่าฉันควรสู้กับมันทั้งที่ไม่สวมเสื้อผ้าหรือไง?”จากนั้นเฟนด์ก็ตระหนักได้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาพูดอย่างเขินอายว่า “ที่คุณว่ามามันก็ถูก นี่เป็นครั้งแรกที่ผมมาสถานที่แบบนี้
เฮเลน่าโบกมือก่อนจะนึกอะไรบางอย่างออก เธอถามเฟนด์ด้วยความสนใจ “ว่าแต่คุณกับดาเนียลล่าพบกันได้ยังไง?”“พวกโจรภูเขาจับเธอไป และผมก็เคยมีเรื่องกับพวกนั้น ดังนั้นก็ไปฆ่าพวกมันถึงได้บังเอิญช่วยเธอ” เฟนด์กินเนื้อกระต่ายในมือคำใหญ่และกลืนไวน์ลงไปเต็มคอก่อนที่จะพูดต่อ “หลังจากใช้เวลาร่วมกัน เราก็ค่อย ๆ เข้าหากัน!”เฮเลน่าทำหน้าสงสัย “คุณเพิ่งรู้จักกันได้ประมาณเดือนเดียว และคุณกำลังบอกฉันว่าคุณคบกันหลังจากใช้เวลาร่วมกันเนี่ยนะ? ฉันคิดว่ามันเร็วเกินไป หลายคนที่รู้จักและติดตามดาเนียลล่ามาหลายปี อาจมากกว่าสิบปียังไม่เคยชนะใจเธอด้วยซ้ำ คุณช่างโชคดีจริง ๆ ที่เอาชนะใจเธอได้”“ผมโชคดีงั้นเหรอ? ฮ่าฮ่า!” เฟนด์ยิ้มอย่างเชื่องช้าเมื่อได้ยินสิ่งนี้และความรู้สึกที่ซับซ้อนก็เพิ่มขึ้นจากหัวใจของเขาพวกเขาคุยกันจนดึกในคืนนั้น เช้าวันรุ่งขึ้นบาดแผลของเฮเลน่าหายดีแล้ว"เอาล่ะ ฉันจะไม่ตามคุณไปไหนทั้งนั้นเพราะตอนนี้ฉันหายดีแล้ว ไม่งั้นเราคงจะทะเลาะกันเพื่อแย่งชิงของล้ำค่าที่เราเจอ!” เฮเลน่าออกจากถ้ำและยืดเส้นยืดสาย ร่างกายที่เกือบจะสมบูรณ์แบบของเธอปรากฏขึ้นอีกครั้ง"ย่อมได้ ระวังตัวด้วยแล้วกัน แล้วอย่าไปเจอน
เหตุผลของเบธฟังเข้าท่าสำหรับยูล “นั่นคงจะจริง ฉันยังสงสัยว่าพี่ชายของฉันกับเฮเลน่าเดทกันได้ยังไง ในเมื่อพวกเขาเพิ่งเคยพบกันและไม่เคยแม้แต่จะได้เห็นหน้าค่าตากันเลยสักครั้ง! ดูเหมือนพี่ชายของฉันจะใจดีถึงได้ช่วยเหลือเฮเลน่าไว้ ด้วยการไม่เปิดโปงเธอ ไม่อย่างนั้นตระกูลคาเบลโลจะต้องมีปัญหาใหญ่แน่!”เบธยังพยักหน้า “ที่สำคัญที่สุดคือธรรมชาติของสมาชิกตระกูลฮันท์ ทั้งนายน้อยลำดับที่สองและนายน้อยลำดับที่หนึ่งต่างก็มีความสามารถมาก จะเป็นการดีที่สุดที่จะไม่รุกรานพวกเขาหากไม่จำเป็น” เบธหยุดพูดอยู่แค่นั้น ก่อนที่เธอจะพูดต่อ “แต่ถึงอย่างนั้นถ้าฉันเป็นเฮเลน่า คาเบลโล ฉันจะไม่ตกหลุมรักนายน้อยตัวอ้วนตุ๊ต๊ะอย่างนายน้อยลำดับที่สองตระกูลฮันต์แน่ ฉันจะทำบางอย่างเช่นจูบกับนายน้อยเฟนด์อย่างดูดดื่มเพื่อยั้บยั้งการตามราวีของนายน้อยลำดับที่สอง!”วินาทีที่พวกเขาพูดจบ เฟนด์ก็ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาและหยุดลงสมาชิกตระกูลคาเบลโลเจ็ดถึงแปดคนก็เว้นระยะห่างไว้เช่นกันสีหน้าของชายคนหนึ่งจากตระกูลคาเบลโลหม่นลงเมื่อเห็นเฟนด์มาถึง “แ*งเอ๊ย! เรามีปัญหาแล้ว! ทำไมนายน้อยของตระกูลวู๊ดถึงมาที่นี่ได้ล่ะ? ผู้ชายคนนี้อยู่ในระดับเท
“ผมเข้าใจแล้ว ไม่ต้องห่วง” เฟนด์ยิ้มและไม่พูดอะไรอีก เขามองไปที่เฮเลน่าอย่างเฉยเมย อยากดูว่าเฮเลน่าจะตัดสินใจยังไง เพราะยังไงซะ เขาไม่เพียงแต่ช่วยเธอให้หลุดพ้นจากการรังควานของนายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์เท่านั้น แต่เขายังช่วยชีวิตเธอไว้เมื่อเย็นที่ผ่านมาด้วยอย่างไรก็ตาม ในอดีตมีการต่อสู้กันหลายครั้งระหว่างทั้งสองตระกูล ดังนั้นเขาจึงอยากรู้ว่าเฮเลน่าจะเลือกทางไหน“นี่คือสิ่งที่พวกเขาค้นพบก่อน ทำไมพวกคุณต้องเอามันไปจากพวกเขาด้วย?” เฮเลน่าจ้องไปที่เจย์และคนอื่น ๆ ก่อนที่เธอจะพูดต่อว่า “เฟนด์เป็นคนดี และเมื่อวานเขาก็ช่วยฉันไว้ในช่วงเวลาที่สำคัญมาก ๆ พวกเขาสมควรได้ในสิ่งที่พวกเขาควรจะได้รับ!”เมื่อพบกับความประหลาดใจจากอัจฉริยะของตระกูลคาเบลโล เฮเลน่าจึงครุ่นคิดแล้วพูดเสริมว่า “อย่างไรก็ตาม ในอนาคตถ้าพวกคุณเจอกับสมาชิกจากตระกูลวู๊ด อย่าไปแย่งของจากพวกเขา เพราะพวกเราคือพันธมิตรกัน เข้าใจไหม? และพวกคุณต้องช่วยพวกเขาหากเราบังเอิญเจอเหตุการณ์ที่ตระกูลฮันต์ต้องการรังแกพวกเขา เข้าใจรึเปล่า?”“เอ่อ!” เจย์และคนอื่น ๆ อ้าปากค้างด้วยความตกใจ สงสัยว่าพวกเขาได้ยินผิดไปหรือเปล่า กรามของพวกเขาอ้า