เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 949
บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 950
“เอาตามตรงพวกเราสามารถแก้ปัญหานี้ได้อย่างง่ายดายนะ รู้ไหม? ตามที่ฉันเข้าใจ ชีวิตหนึ่งก็ควรถูกแลกด้วยอีกหนึ่งชีวิต ให้ฉันถามนายบางอย่างนะ ก่อนหน้านี้นายจับคนที่มีชื่อว่าเดรก เจย์ ไปใช่ไหม? เขาอยู่ไหน?” เจอรัลด์ถาม “ง งั้นคุณมาที่นี่ก็เพื่อช่วยเหลือเขา… ใช่ เขาอยู่กับผม! ผมจะปล่อยเขาไปเดี๋ยวนี้ แต่คุณจะต้องสัญญาว่าจะปล่อยผมไปเหมือนกัน เมื่อเขาเป็นอิสระแล้ว!” สเวนพูดขึ้นทันที “นายคิดว่าอยู่ในตำแหน่งที่จะทำการเรียกร้องได้เหรอ? เลิกพล่ามไร้สาระและปล่อยเขาเดี๋ยวนี้!” เจอรัลด์คำรามขณะที่เขาเพิ่มกำลังของฝ่ามือเขาบนคอของสเวน “ข เขาถูกขังไว้ในคุกใต้ดินของคาสิโนแห่งนี้! ผมจะสั่งลูกน้องของผมให้ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้ถ้าคุณต้องการ!” ขอบคุณที่สเวนค่อนข้างเป็นคนตรงไปตรงมา และไม่นานนัก วิสเลอร์ ที่ตามลูกน้องคนนั้นลงไปในห้องใต้ของคาสิโน ก็นำเดรกมาหาเจอรัลด์ เดรกเองอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่มาก แทบจะไม่มีสติ และมีรอยแผลที่สาหัสทั่วทั้งตัวของเขา ทันทีที่เจอรัลด์เห็นว่าอาการของเดรกเลวร้ายแค่ไหน เขาจึงเดือดดาลมากจน เขาเตะสเวนเข้าที่ท้องทันที ส่งให้เขาบินลอยข้ามห้องไป ทันทีที่สเวนตกลงมา เขาก็กระอักเลือดออกม
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 951
ในขณะเดียวกัน เจอรัลด์และคนของเขาก็ย้อนกลับไปที่บ้านเมื่อจากมองจากไกล ๆ เจอรัลด์ก็สังเกตเห็นรถทีมหนึ่งจอดอยู่ด้านหน้าคฤหาสน์ของพวกเขา “ผมสงสัยว่าคนเหล่านั้นอาจจะเป็น…” วิสเลอร์กล่าว เห็นได้ชัดว่ารู้สึกสับสนงุนงง “จากที่ดูแล้ว นั่นน่าจะเป็นเกสท์ นายน้อยของตระกูลเวสลีย์ ในที่สุดเขาต้องมีข่าวเกี่ยวกับของที่ผมกำลังพยายามค้นหามาตลอดเวลานี้แล้วแน่” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มบาง ๆ เมื่อเชิญเกสท์เข้ามาในคฤหาสน์ของเขา เจอรัลด์ก็ขอตัวครู่หนึ่งเพื่อพาเดรกไปยังอีกห้องเพื่อพันแผลให้เขาให้เรียบร้อย เมื่อเรื่องนั้นเสร็จแล้ว เขาก็มุ่งหน้าไปยังห้องนั่งเล่น ซึ่งเกสท์นั่งรออยู่อย่างใจเย็น พร้อมกับเอกสารในมือ ในขณะที่จิบน้ำชาไปด้วย ความสุภาพของเกสท์เห็นได้ชัดว่าเกิดจากความเคารพของเขาที่มีต่อเจอรัลด์ ท้ายที่สุดแล้ว มันคงจะเป็นไปไม่ได้สำหรับทายาทร่ำรายอย่างเขาที่จะประพฤติตนอย่างอ่อนน้อมขนาดนี่กับใครก็ตามในอดีต ความจริงแล้ว ความเคารพของเขาที่มีต่อเจอรัลด์นั้นยิ่งใหญ่มาก จนเขาเป็นคนที่เสนอให้เงินทุนที่เจอรัลด์ต้องการเพื่อจะซื้อโรงงาน ด้วยเหตุนั้น มันจึงเป็นปกติที่เขาจะรู้ว่าเจอรัลด์อยู่ไหนเช่นกัน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 952
หลังจากได้ยินสิ่งที่เกสท์พูด เจอรัลด์เพียงกรอกตาใส่เขาก่อนจะตอบกลับอย่างค่อนข้างไม่สบอารมณ์ “ฉันมั่นใจว่านายเป็นผู้เชี่ยวชาญในการได้รับความรักของผู้หญิง… งั้นฉันจะทิ้งเรื่องนี้ให้นายจัดการแล้วกัน เป็นไง?” โดยการโบกมือของเขาอย่างเร็ว จากนั้นเกสท์ก็พูด “ผมไม่สามารถทำได้เพราะเธอรู้จักผม! เวสลีย์และโยเวลล์รู้จักกันเป็นอย่างดีคุณรู้ไหม? ไม่ว่าจะยังไง มันก็ไม่เหมือนกับว่าความรักเป็นวิธีเดียวที่จะพวกเราจะสามารถทำเรื่องนี้ได้สำเร็จ มันคงจะใช้ได้ตราบใดที่พวกเราสามารถเข้าใกล้เธอได้ นั่นคือเหตุผลที่ทำไมคุณปู่ถึงแนะนำให้คุณหาคนที่เชื่อใจได้ ที่เหมาะสมกับงานนี้นอกเหนือจากผม ท้ายที่สุดแล้ว เนื่องจากทิวลิปกำลังถูกมุ่งเป้าโดยผู้คนมากมายในตอนนี้ พวกเราก็ต้องลงมือให้เร็ว ก่อนที่เธอจะตกไปอยู่ในมือของคนอื่นนะครับ” “ในเวลานี้ทิวลิปเป็นนักศึกษาใหม่ในมหาวิทยาลัยเมืองเฮฟเวินลี เมื่อคนที่ไว้ใจได้คนนั้นพร้อมแล้ว ผมจะช่วยคุณพาเขาเข้าไปในมหาวิทยาลัยภายใต้การปลอมเป็นอาจารย์ผู้สอน” “แต่ใครจะเหมาะสมพอสำหรับงานนี้ล่ะ?” เจอรัลด์ถาม ขณะที่เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะมองผ่านฝูงชน แม้วิสเลอร์จะอาสาทันที แต่รูปลัก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 953
ไม่แปลกเลยจริง ๆ ที่ทำไมเธอถึงทำแบบนั้น ท้ายที่สุดแล้ว เจอรัลด์ก็ทั้งหล่อเหล่าและแต่งกายอย่างไม่มีที่ติ มันไม่ยากที่จะเห็นว่าทำไมผู้หญิงทั้งหลายถึงชื่มชมเขา ขณะที่เจอรัลด์พยักหน้าให้เธอ เขาก็เดาว่าเพื่อนร่วมงานหญิงคนใหม่ของเขาต้องจบมาจากมหาวิทยาลัยเมื่อไม่นานมานี้แน่ ในทางกลับกัน ควินแลนเข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่า มาร์จอรีดูเหมือนจะชื่นชมเจอรัลด์มาก เมื่อเห็นแบบนั้น เขาจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิฉาเล็กน้อย ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม พวกเขาทั้งคู่ก็เป็นคนมาใหม่ที่มีตำแหน่งและความชำนาญแบบเดียวกัน พวกเขายังมาในเวลาเดียวกันอีกด้วยซ้ำ! ด้วยความคล้ายคลึงมากมายขนาดนี้ระหว่างพวกเขา ควินแลนจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอยากแข่งขันกับเขาเล็กน้อย ถึงอย่างนั้น มาร์จอรีก็ไม่แม้แต่จะให้โอกาสเข้าได้เฉิดฉายด้วยซ้ำ เมื่อเห็นเธอทำตัวสุภาพต่อเจอรัลด์เพียงคนเดียว จึงเป็นการเพิ่มความหดหู่และความรำคาญของเขาเท่านั้น ทั้ง ๆ ที่เป็นแบบนั้น แต่ควินแลนก็ไม่ได้โง่จนที่จะอ่านอารมณ์ไม่ออก เพราะเช่นนั้นเขาจึงเพียงตามหลังทั้งสองคนไป โดยเฝ้ามองอย่างเงียบ ๆ ขณะที่มาร์จอรีพูดคุยกับเจอรัลด์ต่อไป “โอ้? พวกนั้นคืออาจารย์คนใหม่ที่จ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 954
หลังจากที่ได้เห็นรถหรูเหล่านั้นทั้งหมด ผู้หญิงทุกคนที่นั่นจึงยิ่งอิจฉามากขึ้น เมื่อพวกเธอพบว่าจริง ๆ แล้วควินแลนเกี่ยวข้องกับกองกำลังทั้งห้านั้น “ทำไมคุณถึงไม่ทำงานให้กับกลุ่มของคุณละถ้างั้น?” เพื่อนร่วมงานอีกคนถาม “ฮ่าฮ่า! ผมไม่อยากจะทำงานในเขตเมืองทาลโก้ตอนนี้ เนื่องจากความวุ่นวายทั้งหมดที่รอลยัล ดราก้อน กรุ๊ป ที่เพิ่งก่อตั้งใหม่ก่อเรื่องขึ้น กองกำลังทั้งห้าจะต้องเชื่อฟังกลุ่มนั้นกันในตอนนี้ รู้ไหมครับ? นอกจากนี้ พ่อของผมก็บอกผมว่ามันจะดีกว่าสำหรับผมที่จะออกมา และพยายามเลี้ยงชีพตัวเองก่อน” ควินแลนตอบกลับ ขณะที่เขาส่ายหัวของเขาด้วยรอยยิ้มขมขื่นบนใบหน้าของเขา เมื่อได้ยืนแบบนั้น มาร์จอรีก็ยิ้มบาง ๆ เมื่อคิดว่าควินแลนมั่นคงและเป็นผู้ใหญ่ขนาดนี้! “พ่อของคุณมีเหตุผลนะคะ คุณโยซอน ท้ายที่สุดแล้ว คุณก็ยังคงอายุน้อยอยู่ ดังนั้นใครจะไปรู้? บางทีคุณอาจจะสามารถจุดประกายทางออกใหม่ โดยการผจญภัยเพิ่มเติมอีกเล็กน้อย และการหาเลี้ยงชีพเพื่อตัวคุณเองที่นี่ก็ได้!” มาร์จอรีกล่าวด้วยรอยยิ้ม ขณะที่เธอเข้าไปใกล้ควินแลนมากขึ้น “ฉันเห็นด้วย!” ตอนนี้พวกผู้หญิงค่อย ๆ เข้าไปใกล้ควินแลนกันมากขึ้น ขณะท
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 955
เมื่อเงยหน้าขึ้น เจอรัลด์ก็เห็นว่าเป็นเพื่อนร่วมงานหญิงอีกคนที่อยู่ทีมเดียวกันกับเขา เมื่อเห็นว่าพวกเธอบังเอิญพบเขา ขณะที่พวกเธอกำลังมองหาที่นั่งเพื่อจะนั่งทานอาหารกัน เจอรัลด์จึงยิ้มพร้อมกับพยักหน้าให้ ขณะที่เขามองไปที่พวกเธอ อย่างไรก็ตามไม่มีพวกเธอคนไหนดูเหมือนจะสนใจรอยยิ้มของเขาเยด้วยซ้ำ ความจริงแล้ว เพื่อนร่วมงานบางคนยังพบว่าตัวเองกำลังเอามือป้องปากด้วยความขบขันกันขณะที่พวกเธอพูดขึ้นมา “ช่างน่าประหลาดใจอะไรอย่างนี้! คุณไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ ใช่ไหม? ทำไมคุณถึงตัดสินใจทานอาหารที่นี่ แทนที่จะเป็นสถานที่อื่น ๆ ล่ะ?” หลังจากพูดไปแบบนั้น พวกเธอก็เพียงหันหลังกลับจากไปกัน ไม่กี่วินาทีต่อมา หนึ่งในเพื่อนร่วมงานก็พูดขึ้นมา “ฮะ? เฮ้ ดูนั่นสิ! คุณโยซอนและคุณสวิฟต์หนิ! ไงคะ!” ทันทีที่พวกเธอเห็นควินแลน อารมณ์ของพวกเธอก็เปลี่ยนไปในทันที พวกเธอยิ้มให้ ขณะที่พวกเธอโบกมือให้เขากัน “ช่างบังเอิญอะไรอย่างนี้ครับ! ทำไมคุณไม่นั่งกับพวกเราล่ะ? ถ้าผมรู้ว่าคุณจะมาทานอาหารกันที่นี่ ผมก็คงจะเชิญพวกคุณทั้งหมดมาด้วยกันแล้วอย่างแน่นอน!” ควินแลนกล่าวด้วยรอยยิ้มสดใส “ไม่เป็นไรใช่ไหมคะ ถ้าพวกเราจะนั่ง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 956
โดยการกระแอมในลำคอก่อนจะพูดไปแบบนั้น จากนั้นควินแลนก็ล้วงมือไว้ในกระเป๋ากางเกงก่อนจะยิ้มเยาะ “ความวุ่นวายทั้งหมดนี้คืออะไรกัน? พวกเราพยายามที่จะเรียนกันที่นี่นะ!” อาจารย์หญิงคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา ขณะที่เธอและเพื่อนร่วมงานของเธอก้าวออกมาจากห้องปฏิบัติการข้าง ๆ ด้วยความไม่พอใจ เมื่อหันไปเผชิญหน้ากับพวกเธอ จากนั้นควินแลนก็พูดขึ้นมา “ก็คุณคลอฟอร์ดน่ะสิครับ…ผมขอให้คุณสวิฟต์มีชั้นเรียนร่วมกันกับผม เพราะผมอยากจะมีประสบการณ์สอนบ้าง… ช่างบังเอิญ ช่วงเวลาที่ผมเลือกดันไปชนกับชั้นเรียนของคุณคลอฟอร์ด! พูดตามตรงทั้งหมดนี้ก็เป็นความผิดของผมเอง…” “มันไม่ใช่อย่างงั้นจริง ๆ คุณคลอฟอร์ดแค่ไม่นึกถึงคนอื่นเลย! ก็แค่ใช้บทเรียนถัดไปสิคะ! ไม่มีความจำเป็นต้องสร้างเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่เลย ใช่ไหมคะ?” เพื่อนร่วมงานหญิงคนอื่นกล่าว ขณะที่พวกเธอทั้งคู่พยักหน้าพร้อมเพรียงกัน เมื่อลูบผมเธอให้ตรง จากนั้นมาร์จอรีก็พูดเสริม “ทำไมคุณไม่ย้อนกลับไปที่ชั้นเรียนของคุณก่อนล่ะคะ คุณคลอฟอร์ด?” เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์จึงทำได้เพียงแค่ขมวดคิ้วเท่านั้น เขารู้เป็นอย่างดีว่าการพยายามที่จะโต้เถียงกับพวกเขาจะไม่เป็นการ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 957
“ให้ตาย! คุณยังเป็นอาจารย์อยู่หรือเปล่าเนี่ย? คุณไม่รู้จักภูเขาบลูมลินได้ยังไงกัน? นั่นคือสถานที่ที่คนหนุ่มสาวมากมาย ซึ่งส่วนใหญ่เป็นแก๊งกัน มักจะไปรวมตัวเพื่อจัดปาร์ตี้! ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาก็ชอบมีการแข่งรถกันที่นั่น เพื่อสร้างความบันเทิงให้ตัวเองเช่นกัน! สถานที่แห่งนั้นเป็นสถานที่ไม่ดี!” นักเรียนอีกคนอธิบายอย่างค่อนข้างช่วยไม่ได้ “ไม่มีประโยชน์ที่จะอธิบายมันให้เขาฟังหรอก! ไม่ว่ายังไง ทิวลิปก็กล้าพอที่จะไปที่ไหนก็ตาม เมื่อความไม่ยั้งคิดของเธอเริ่มขึ้น! ฉันก็น่าจะรู้อยู่แล้ว เพราะเรื่องแบบเดียวกันนี้เกิดขึ้น เมื่อเธอเดือดร้อนครั้งล่าสุด! เอาน่า รีบไปกันเถอะและพยายามพาเธอกลับมาได้แล้ว!” นิโคลที่ตอนนี้กังวลใจมาก จนเธอแทบจะร้องไห้ได้อยู่แล้วเอ่ยออกมา แม้นิโคลเป็นเพื่อนรักของทิวลิป แต่เธอก็ยังเป็นลูกสาวของพ่อบ้านของตระกูลโยเวลล์เช่นกัน เพราะเช่นนั้น นิโคลจึงมักจะได้รับมอบหมายให้จับตาดูทิวลิปเอาไว้ ท้ายที่สุดแล้ว เกือบจะทุกคนที่เกี่ยวข้องกับคุณหนูรองแห่งตระกูลโยเวลล์ก็รู้ว่า เธอมีชื่อเสียจากการทำตัวไม่ยั้งคิด เธอเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับความเพลิดเพลินของตัวเธอเองเหนือกว่าสิ่งอื่นใด ซึ
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
