“ตายแล้ว! ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่งานชุมนุมตระกูลคลอฟอร์ดกลายมาเป็นหละหลวมขนาดนี้? แท้จริงแล้วใคร ๆ ก็สามารถเข้าร่วมและนั่งที่ไหนก็ได้ตามที่พวกเขาต้องการงั้นเหรอ? ดูคนที่ดูน่ากระอักกระอ่วนเช่นนี้สิว่าน่าสมเพชแค่ไหน!” เจอรัลด์เพิ่งส่งข้อความหาพี่สาวของเขาเสร็จ เขาได้ยินน้ำเสียงของผู้หญิงที่กำลังเยาะเย้ยเขาอยู่ เมื่อเขาหันไปมองผู้หญิงคนนั้นข้าง ๆ เขาที่แต่งหน้าหนาจัด เธอก็เพียงกรอกตาใส่เขา “ฮึ่ม! ในที่นี้ฉันคิดว่าฉันจะได้พบกับบุคคลที่มีชื่อเสียงเท่านั้นหลังจากแต่งงานเข้ามาในตระกูลคลอฟอร์ด! ฉันไม่เคยจะคิดเลยว่าต้องมานั่งโต๊ะที่นี่กับคนเช่นนี้ได้!” ผู้หญิงคนนั้นบ่นเสียงดัง เพียงเพื่อให้เจอรัลด์ได้ยินเธอ ผู้หญิงคนนั้นดูถูกเจอรัลด์มาก จนเธอดูเหมือนจะอับอายเพียงแค่ต้องนั่งข้างเขา “พอได้แล้วน่า! ระวังปากของคุณด้วย แม้ทุกคนในตระกูลจะมั่งคั่งกัน แต่บางคนก็ยังคงมีความรู้และฉลาดแหลมคมน้อยกว่าคนอื่น ๆ อยู่! นอกจากนี้ พวกเราบางคนยังเป็นเศรษฐีใหม่อีกด้วย ไม่ต้องสนใจพวกเขาหรอก!” สามีของเธออธิบาย มันชัดเจนว่าสามีของผู้หญิงที่หยาบคายคนนั้นก็รู้สึกอับอายเล็กน้อยที่ต้องร่วมโต๊ะกับเจอรัลด์ เพราะคำพ
คนที่ลุกยืนขึ้นทันทีและตะโกนใส่ผู้หญิงบ้าคนนั้นคือเบธานี “ฉันหยาบคายแล้วยังไงล่ะ? เธอจะทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้?” แซนดร้าโต้ตอบ โดยไม่ต้องการจะยอมแพ้ ทั้งสองคนดูเหมือนจะลืมไปว่าพวกเธออยู่ที่ไหนกัน ขณะที่พวกเธอยังคงโต้เถียงกันและกันต่อไป สิ่งนี้เห็นได้ชัดเจนเพราะคนอื่น ๆ ก็ถึงกับนิ่งเงียบกันไปนานแล้ว “น้องชาย!” เสียงตะโกนที่คมชัดดังขึ้นมาซึ่งทำให้ผู้หญิงที่กำลังโต้เถียงกันอยู่ถึงกับเงียบลง ท้ายที่สุดแล้ว พวกเธอก็รู้ว่าน้ำเสียงนั้นเป็นของใคร จากนั้นพวกเธอทั้งคู่ก็หันไปมองเจสสิก้าที่รีบร้อนเดินมาหาพวกเขากัน “พี่สาว!” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขาพยายามเช็ดคราบชาออกจากตัวของเขา “…พี่สาวเหรอ?” ทุกคนที่นั่นถึงกับตกตะลึงกันไปทันที เขาเรียกเจสสิก้าว่าพี่สาวของเขางั้นเหรอ? เขาเป็น… “ใครทำสิ่งนี้กัน? ใครกล้าดีมาทำให้นายน้อยของตระกูลคลอฟอร์ดต้องขายหน้า? คน ๆ นั้นต้องอยากตายแน่ ๆ!” เจสสิก้าด่าว่าด้วยความน้ำเสียงเย็นชา ซึ่งทำให้สมาชิกตระกูลคลอฟอร์ดคนอื่น ๆ ถึงกับเย็นสันหลังวาบด้วยความกลัวกัน แซนดร้าและเบธานีเองก็ถึงกับกรามค้างกว้าง พวกเธอทั้งคู่แค่ไม่อาจเชื่อหูของตัวเองได้ ‘…อะไร
“นี่คือไวร่า เจอรัลด์! แม้พวกเราไม่เคยพูดถึงเธอกับลูกมาก่อน แต่เธอก็เป็นหนึ่งคนที่ช่วยเหลือลูกจัดการเรื่องปัญหาทางการเงินของลูกตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ พวกเราเลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่ที่เธอยังเป็นเด็กแล้ว!” ยูเลียที่ดูเหมือนจะไม่ได้ยินสิ่งที่ไวร่าพูดไปก่อนหน้านี้กล่าว แม้แม่ของเขาไม่ได้พูดมันออกมาโดยตรง แต่ข้อความเบื้องหลังที่เธอกำลังบอกเป็นในก็ชัดเจนมากสำหรับเจอรัลด์ ท้ายที่สุดแล้ว ไม่เพียงแต่เจอรัลด์ที่ได้ยิน คนอื่น ๆ เอ่ยถึงไวร่าว่านายหญิงน้อยอยู่แล้ว แต่มันก็ยังชัดเจนเช่นกันเมื่อเห็นสีหน้าของพ่อแม่ของเขาในเวลานี้ “แม่คะ พวกเราพบกันก่อนหน้าแล้ว!” ไวร่าพูดขึ้นเสียงดังเล็กน้อย ในคราวนี้ขณะที่เธอมองไปที่เจอรัลด์ด้วยรอยยิ้มจาง ๆ “โอ้ งั้นเหรอ? งั้นก็ดีเลย! ฮ่าฮ่า! เอาล่ะ ไม่ต้องพูดอ้อมค้อมอีกแล้ว! ไวร่าคือคู่หมั้นของลูก เจอรัลด์!” ดีแลนที่ดูมีความสุขมากกล่าวขึ้นมา แต่อย่างไรก็ตาม ในการตอบสนอง ยูเลียไอกระแฮ่มเบา ๆ ก่อนจะดึงแขนเสื้อของดีแลนเบา ๆ ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาก็ตระหนักดีว่าลูกชายของเขามีแฟนแล้ว ไม่เพียงแค่นั้น แต่ตอนนี้เธอยังหายไปอีกด้วย! มันจึงรู้สึกว่าเร็วเกินไปที่จะพูดถึงเรื่อ
แม้เขาจะตื่นเต้นมากที่ในที่สุดก็ได้แต่งตัวในชุดสูทสำหรับทายาทที่ร่ำรวย แต่เขาก็รู้สึกเหนื่อยล้าและอารมณ์ไม่ดีเมื่อวานนี้ เพราะเช่นนั้นเขาจึงลืมที่จะบอกคนรับใช้ว่าให้เตรียมของบางอย่างให้พร้อมก่อนเขาเข้านอน อย่างไม่คาดคิด ใครบางคนก็ได้เตรียมมันไว้เรียบร้อยแล้วโดยไม่ได้รับคำสั่งของเขาเลยด้วยซ้ำ! เมื่อมุ่งหน้าไปยังห้องน้ำด้วยชุดนอนของเขา เจอรัลด์เห็นว่าของใช้ทั่วไปสำหรับสุขอนามัยส่วนบุคคลก็ถูกเตรียมไส้ให้เขาแล้วเช่นกัน เมื่อคิดย้อนกลับไป นี่ก็เป็นบ้านและครอบครัวของเขาอยู่แล้ว คนรับใช้ก็จึงจำเป็นต้องใส่ใจเรื่องเช่นนี้เป็นอย่างน้อย แต่อย่างไรก็ตาม ความคิดที่ว่าคนรับใช้เข้ามาและออกไปจากห้องของเขาในขณะที่เขานอนหลับอยู่ เพื่อเตรียมสิ่งต่าง ๆ เช่นนี้ให้เขา ก็ยังคงทำให้เจอรัลด์รู้สึกไม่สบายใจอยู่เล็กน้อย แม้กระนั้นจะเกิดอะไรขึ้นถ้าสาวใช้คนไหนก็ตามเข้ามาในขณะที่เขากำลังนอนเปลือยกายอยู่ล่ะ? ความคิดนั้นอย่างเดียวก็ทำให้เขาเย็นสันหลังวาบขึ้นมาแล้ว ขณะนั้นเอง เจอรัลด์ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูสามครั้งอย่างชัดเจน “ใครครับ?” เจอรัลด์ถาม “ฉันเป็นสาวใช้ค่ะ นายน้อย ฉันมีชื่อว่าเฮเลน่า ดิฉันขอทร
“พ่อเรียกลูกมาที่นี่ก็เพื่อจะหารือเหตุการณ์นี้เป็นหลัก ลูกก็โตเป็นผู้แล้วดังนั้นลูกก็ควรจะตระหนักถึงความลับทั้งหลายที่ตระกูลของเราได้รับมา!” ดีแลนกล่าว ขณะที่เขาตบไหล่ของลูกชายของเขาอย่างอ่อนโยน “เห็นไหม สัญลักษณ์นี้ก็เหมือนกับคำสาป…ผู้คนเรียกมันว่าสัญลักษณ์แห่งสหพันธ์ดวงอาทิตย์ เมื่อไหร่ก็ตามที่ใครได้รับสัญลักษณ์นี้ล่ะก็ พวกเขาจะหายไปภายในสามวัน! เมื่อคิดว่าในเวลานี้มีล่ากำลังเผชิญกับสิ่งที่อาของลูกได้เจอเมื่อยี่สิบปีก่อนนั้นล่ะก็!” พ่อของเขาอธิบาย “ตามสิ่งที่ฟินน์พูดมา คำสาปนี้จะปรากฏขึ้นอีกครั้งในทุก ๆ ยี่สิบปี และเมื่อไหร่ก็ตามที่มันปรากฏ ผู้คนก็จะหายไป เขายังพูดเช่นกันว่า ไม่มีใครที่ได้รับคำสาปนี้จะหนีจากมันได้!” เจอรัลด์ตอบกลับ เขาส่ายหัวของเขา จากนั้นดีแลนก็พูดขึ้นมา “ฟินน์พูดถูกอยู่ครึ่งหนึ่งเท่านั้น แม้มันเป็นเรื่องจริงที่คนส่วนใหญ่ที่ได้รับสัญลักษณ์จะหายตัวไป แต่พ่อก็หาใครบางคนที่จัดการกับมันแล้วกลับมาได้อย่างปลอดภัยจนเจอ!” เมื่อได้ยินแบบนั้น สายตาของเจอรัลด์ก็สว่างขึ้น “หลังจากสัมภาษณ์เขา คน ๆ นั้นกล่าวว่าใครบางคนได้ช่วยเหลือเขาไว้ นอกเหนือจากนั้น พ่อก็ได้รับเบาะแ
“สองคนนั้นเหรอ? ฮึ่ม! มันคงจะไม่เป็นการยืดเยื้อที่จะพูดว่าเด็กสิบสองขวบจากตระกูลนั้นเพียงคนเดียวก็สามารถทุบตีพวกเขาจนเละได้แล้ว!” เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์ก็รู้สึกว่าตัวเองกลืนน้ำลายไปอึกใหญ่ จากนั้นเขาก็สงสัยว่าฟินน์เลย์จะรับมือกับตระกูลนั้นอย่างไร แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็รีบสลัดความคิดนั้นไป ท้ายที่สุดแล้วจุดสนใจของเขาก็ไม่ควรเปรียบเทียบในตอนนี้ ถ้าจะพูดให้ถูก เขารู้ว่าเขาต้องหาวิธีเพื่อขอความช่วยเหลือของตระกูลโมลเดลให้ได้ ยังไงซะตระกูลของพวกเขาก็จะเป็นพันธมิตรที่แข็งแกร่งอย่างเหลือเชื่อ “พวกโมลเดลอาศัยอยู่ในสถานที่โดดเดี่ยวเป็นส่วนใหญ่ แม้แต่พ่อเองก็จะไม่ติดต่อพวกเขาถ้ามันไม่ใช่ทางเลือกสุดท้ายของเรา แต่อย่างไรก็ตามอาของลูกมีความลับที่สำคัญมากเกี่ยวกับสายเลือดของตระกูลคลอฟอร์ด ถ้าความลับนั้นหลุดออกไปในตอนที่เขาหายตัวไปล่ะก็ ครอบครัวของเราก็คงจะถูกทำให้ย่อยยับไปแล้วตอนรุ่นของลูกมาถึง! ตอนนี้ที่พ่อรู้ว่ามีโอกาสที่เขาจะยังคงมาชีวิตอยู่ พ่อจึงไม่มีทางเลือกอื่นใดแล้วนอกจากขอความช่วยเหลือของตระกูลโมลเดล เพราะกลัวว่าวันหนึ่งความลับอาจจะรั่วไหลออกไปก็ได้!” มันชัดเจนว่าดีแลนไม่ได้ต
ตอนนั้นยูเลียรู้สึกว่าดีแลนค่อนข้างน่าลึกลับ ท้ายที่สุดแล้วผู้ชายที่แต่งตัวมอซอ ที่ดูค่อนข้างอ่อนแอในตอนนั้น ก็ไม่เคยสู้กลับเลย เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาถูกรังแกหรือถูกต่อว่า เขามักจะมีความสามารถในการทำเรื่องต่าง ๆ ได้ดีกว่าความคาดหวังของทุกคนอยู่เสมอ แม้ในช่วงเริ่มต้น ยูเลียจะใส่ใจเขาเป็นส่วนใหญ่เพราะความสงสาร แต่สุดท้ายแล้ว พวกเขาทั้งคู่ก็ตกหลุมรักกันและกัน ซึ่งไม่ก็ไม่ต่างจากความสัมพันธ์ของเจอรัลด์และมีล่าที่เริ่มต้นขึ้นยังไงยังงั้น แต่อย่างไรก็ตาม ตระกูลเยลแมนคือผู้นำของสี่ตระกูลใหญ่ในยานเคนตอนนั้น แม้ว่าสามีของเธอจะเสียชีวิตไปแล้ว แต่ยายของเขา ท่านผู้หญิงเยลแมน ก็สามารถทำให้ตระกูลเยลแมนแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมได้อีก มันเป็นเพราะเธอเป็นคนประเภทที่เข้มงวดเป็นพิเศษเมื่อเป็นเรื่องการจัดการครอบครัว ทั้ง ๆ ที่เป็นแบบนั้น แต่เธอก็มีจุดอ่อนซึ่งก็คือ สิ่งที่ยูเลียเกลียดเกี่ยวกับแม่ของเธออย่างมากที่สุด ท่านผู้หญิงเยลแมนเป็นคนที่ให้ความสำคัญต่อความคิดเห็นของผู้ชายเป็นอย่างมาก แต่โดยทั่วไปกลับถือว่าผู้หญิงมีความสำคัญน้อยกว่า ภายในตระกูลเยลแมน ผู้หญิงจะไม่เคยได้รับตำแหน่งที่สำคัญเลย ไม่ว่า
ขณะนั้นไวร่าก็เข้ามาในห้องก่อนจะพูดขึ้นมา “เควต้าและคุณอามาที่นี่แล้วค่ะ…” เมื่อกล่าวไปแบบนั้น จากนั้นไวร่าก็มองไปที่เจอรัลด์ก่อนจะมุ่งหน้าลงไปชั้นล่าง “แม่เฝ้าดูการเติบโตของไวร่ามาโดยตลอด เจอรัลด์ เธอเป็นผู้หญิงที่ดีมากดังนั้นลูกจะต้องปฏิบัติต่เธอเป็นอย่างดีนะ…พวกเราจะคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้เพิ่มเติมเมื่อมีเวลาที่เหมาะสมมากขึ้นในอนาคต” แม่ของเขากล่าว “ผมรู้ครับ แม่ แต่ผมอยากจะมุ่งความสนใจไปกับภารกิจในมือก่อน!” เจอรัลด์ตอบกลับ เขารู้ว่าเธอกำลังหมายถึงอะไร ดังนั้นเขาจึงตัดบทเธอก่อนที่จะเธอจะพูดต่อไปได้ “จริงด้วย เรื่องเช่นนี้สามารถรอได้ในภายหลัง ภารกิจนั้นสำคัญมากกว่าแน่นอนในตอนนี้…นอกจากนี้เจอรัลด์ อย่าลืมทำตัวทำตัวเหมือนกับว่าลูกเป็นเจ้าของสถานที่นะเมื่อลูกไปยานเคนในเวสตัน ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม อสังหาริมทรัพย์ต่าง ๆ ของตระกูลในเวสตันจะอยู่ภายใต้การจัดการและการดูแลของลูกตั้งแต่นี้ต่อไป รวมถึงของพี่สาวของลูกด้วย! แม่ได้แจ้งฟินน์ให้รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วดังนั้นลูกไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับรายละเอียดใด ๆ เลย” สามวันภายหลังใกล้ ๆ กับประตูทางออกของสนามบินยานเคน ผู้หญิงสองคน ผู้หญิงวัย