“มันดูเหมือนว่ามีชายหนุ่มที่ร่ำรวยในมหาวิทยาลัยของเราตอนนี้! เขาเพิ่งซื้อรถสปอร์ตแลมบอร์กินีนีเวนตัน!”“แม่งเอ้ย! รถคันนั้นมีมูลค่ามากกว่าประมาณหนึ่งล้านครึ่งถึงสองล้านดอลลาร์! ไปที่นั่นและดูกันเถอะ!”เจอรัลด์ถูกพวกผู้หญิงผลักออกไปข้างนอกอย่างรุนแรง และในตอนนี้ ผู้คนมากมายก็กำลังวิ่งไปทางรถของเขาเจอรัลด์รู้สึกทำอะไรไม่ถูก หากเขาต้องการตบหน้าพวกเขาเดี๋ยวนี้ เขาก็แค่นำกุญแจรถออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเขาและปลดล็อกรถของเขาโดยตรงอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ได้มีนิสัยเช่นนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ใช่ต่อหน้าของฝูงชนกลุ่มใหญ่เช่นนี้อย่างไม่คาดคิด การจอดรถไว้ที่นี่ที่ลานจอดรถก็เกือบจะมีผลกระทบเช่นเดียวกับการจอดรถไว้ด้านหน้าของทางเข้ามหาวิทยาลัยโดยตรงเจอรัลด์มองไปรอบ ๆ เขาและตัดสินใจว่าเขาจะรอจนกระทั่งลานจอดรถว่างให้หมดเสียก่อนก่อนที่เขาจะย้ายรถของเขาไปไว้ที่อื่นนั่นคือวิธีเดียว!อนิจจัง เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจดังนั้น เจอรัลด์เก็บกุญแจรถของเขาก่อนที่เขาจะหันหลังกลับและจากลานจอดรถไปหลังจากเดินไปได้สองสามก้าว โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นทันที มันคือสายจากเบอร์โทรที่ไม่รู้จักแปลก ๆเจอรัล
เด็กชายหลายคนได้มารวมกันรอบ ๆ อย่างทันที และแม้แต่นาธาเนลก็กำลังมองไปทิศทางนั้นเจอรัลด์ก็ยังมองดูทิศทางนั้นด้วยความสงสัยบนใบหน้าของเขาเด็กสาวที่เพิ่งจะก้าวออกมาจากรถสวยมากอย่างแท้จริง และเจอรัลด์ก็รู้จักว่าเธอคือใคร ความจริงแล้ว พวกเขาเพิ่งจะพบกันเมื่อไม่นานนี้จะเป็นใครไปได้กันหากไม่ใช่มีล่า?“อ่า เธอสวยมาก! มันคงจะสมบูรณ์แบบหากเธอจะกลายมาเป็นแฟนสาวของฉัน” เด็กชายที่กำลังยืนอยู่ข้างนาธาเนลพูดขึ้น ในตาของเขาเต็มไปด้วยความเสน่หาเขาดูเหมือนกับคนโง่ในเวลานี้“โธ่เว้ย! ใครบอกให้นายฝันว่าเธอได้มาเป็นแฟนสาวของนายกัน?! ให้ฉันบอกนายนะ นี่คือผู้หญิงที่วิคเตอร์กำลังสนใจอยู่! นายแค่ปฏิบัติกับเธอได้แค่อาหารตา แต่นายไม่ควรหวังว่าเธอจะได้กลายมาเป็นแฟนสาวของนาย!” นาธาเนลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย“อ่า! วิคเตอร์ ไม่ต้องสงสัยเลย วิคเตอร์หล่อมาก และมันไม่น่าสงสัยเลยว่าทำไมผู้หญิงที่เขาชอบจึงไม่ธรรมดาด้วย!”เมื่อเด็กชายคนอื่น ๆ ได้ยินชื่อ ‘วิคเตอร์’ เขาถอยหลังอย่างธรรมชาติและเสียกำลังใจเล็กน้อยวิคเตอร์ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจาก วิคเตอร์ ไรท์ รองประธานของสหภาพนักศึกษาในแผนกของภาษาและวรรณคดี ทุก
ถึงแม้ว่าผู้พูดจะไม่ได้ตั้งใจสำหรับอะไรก็ตาม เหล่าผู้ฟังที่ไม่ได้ตั้งใจก็ถือเอาคำพูดของพวกเขาอย่างเป็นจริงเป็นจังนาธาเนลขมวดคิ้วทันทีที่เขาได้ยินว่าเจอรัลด์ได้จ่ายค่าชานมให้มีล่าเขาบอกได้เลยว่าพวกเขาทั้งคู่รู้จักกันและกันอย่างเห็นได้ชัด นอกจากนี้ เจอรัลด์ยังได้จ่ายค่าชานมให้มีล่าด้วยเหรอ? มีบางอย่างมากกว่านี้ระหว่างพวกเขาหรือเปล่า?ขณะที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ นาธาเนลส่งข้อความหาวิคเตอร์อย่างทันทีจากนั้น นาธาเนลมองไปที่เจอรัลด์ที่กำลังจะพูดคุยกันต่อกับมีล่าก่อนที่เขาจะพูดขึ้น “เจอรัลด์ นายมานี่เพื่อฝึกซ้อมการขับรถ หรือมาที่นี่เพื่อคุยกับสาว ๆ กัน? มันต้องยากพอแล้วสำหรับนายที่จะเก็บเงินให้พอเพื่อจะจ่ายสำหรับบทเรียนการขับรถของนาย นายจะไม่ไปสนใจกับบทเรียนการขับรถของนายแทนหรือ?”เด็กสาวหลาย ๆ คนที่กำลังยืนอยู่ข้าง ๆ ก็มองไปที่เจอรัลด์ด้วยความดูถูกอยู่ในใจของพวกเธอ เดิมทีพวกเธอคิดว่าคน ๆ นี้เป็นคนค่อนข้างสุจริต แต่มันดูเหมือนกับว่าเขาถึงกับลืมในสิ่งที่คิดไส้ไปทันทีที่เขาได้เห็นสาวสวยมีล่าบอกได้เลยอย่างแน่ชัดว่านาธาเนลกำลังโจมตีเจอรัลด์ ดังนั้นเธอจึงปกป้องเขาอย่างรวดเร็ว “นาธาเนล นา
“อะไรนะ?! มีล่า เธออยากจะพาเจอรัลด์ไปด้วยเหรอ?” วิตนีย์ถามขึ้นด้วยความประหลาดใจเจอรัลด์ก็ประหลาดใจเล็กน้อยในเวลานี้ ผ่านการติดต่อกันระยะสั้น ๆ ในวันนี้ เจอรัลด์ก็ได้รู้แล้วว่ามีล่าเป็นผู้หญิงประเภทที่จิตใจดีมากและมีหัวใจที่งดงาม เธอไม่ได้ดูถูกในความยากจนของเขา และเธอไม่ใช่คนประเภทที่ไม่ชอบคนยากจนและชอบพอคนรวย ตราบใดที่ยังเป็นคนดี มีล่าจะปฏิบัติต่อพวกเขาเหมือนกับเพื่อนของเธอมีล่ามีความตรงกันข้ามที่รุนแรงเมื่อเทียบกับวิตนีย์ และเธอก็ยังเป็นคนที่นึกถึงผู้อื่นมากอีกด้วยอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ได้สนใจในการเข้าร่วมทานมื้อเย็นกับวิคเตอร์ วิตนีย์ และเพื่อน ๆ ในกลุ่มที่เหลือของพวกเขาไม่แม้แต่น้อยเลย!มีล่าพยักหน้าก่อนที่เธอจะพูดขึ้นว่า “วิตนีย์ เจอรัลด์ได้ช่วยฉันไว้มากในวันนี้ นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมฉันได้เชิญเธอทั้งหมดไปทานมื้อเย็นคืนนี้ แน่นอน เจอรัลด์ก็ต้องมาด้วยวันนี้!”“ทำไมพวกเธอทั้งหมดไม่ออกไปและสนุกกันโดยไม่มีฉันแทนล่ะ?” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขายิ้มให้มีล่า ตามธรรมดาแล้ว เขาเข้าใจความตั้งใจของมีล่าสำหรับการเชิญชวนเขาให้ไปร่วมกับพวกเขาสำหรับมื้อเย็นคืนนี้“ไม่ นายต้องมาด้วย!” ตา
“ใช่ ฉันถูกลอตเตอรี่มานิดหน่อย!” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขายิ้มให้“ทำไมนายถึงใช้จ่ายเงินนั่นจนหมดล่ะ? นายไม่ได้เก็บเงินส่วนหนึ่งไว้เพื่อตัวนายเองเหรอ?” มีล่าถามขึ้น“เก็บเงินเหรอ? เจอรัลด์เป็นคนเปล่าประโยชน์เช่นนี้ ดังนั้นเขาจะเก็บเงินไว้ไว้ได้อย่างไร? ฮ่าฮ่าฮ่า...” ในเวลานี้ วิคเตอร์ที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้อง และเขาก็ได้ยินทุกคนคุยกันว่าเจอรัลด์ถูกลอตเตอรี่เขาจะไม่ใช้ฉกฉวยโอกาสนี้ในการเหยียบย่ำเจอรัลด์ได้อย่างไร?“โอเค โอเค ทุกคน โปรดนั่งลงที่ตัวเองได้แล้ว เออใช่สิ ฉันพบกับประธานของสหภาพนักศึกษาจากแผนกอื่นโดยบังเอิญตอนที่ฉันลงไปข้างล่างเมื่อกี้ ฉันได้เชิญพวกเขาสองสามคนมานี่และทานอาหารร่วมกับพวกเรา!” วิคเตอร์พูดขึ้นขณะที่เขาหัวเราะ“นั่นคงจะดีมากเลย แต่วิคเตอร์ถึงแม้ว่าห้องของเราหรูหราและงดงามมาก ฉันเกรงว่าพวกเราจะไม่สามารถรองรับพอดีกับคนจำนวนมากในห้องของพวกเราได้”เมื่อวิตนีย์ได้ยินว่าประธานของสหภาพนักศึกษาจากภาควิชาอื่นก็มาที่นี่ เธอก็กลายเป็นสนใจและมีความสุขมากวิตนีย์อยากจะพบกับพวกเขาจริง ๆ เพราะเธอคือคนที่ชอบสร้างความสัมพันธ์ที่ดีและใกล้ชิดกับคนใครก็ตามที่มีอำนาจและสถานะ“ใช
ณ ขณะที่ ชายหนุ่มคนหนึ่งและหญิงสาวสองคนได้เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับผู้จัดการชั้นจากครั้งที่แล้วชายหนุ่มและหญิสาวสองคนดูเหมือนจะเป็นนักเรียนจากแผนกอื่นในมหาวิทยาลัยของพวกเขาชายหนุ่มหล่อเหลาและตัวสูงมาก พร้อมด้วยหญิงสาวสองคนที่แต่งกายด้วยกระโปรงสั้นและทั้งคู่ก็สวยมากนี่ให้ความรู้สึกเหมือนกับฉากที่ชายหนุ่มได้เอาชนะใจสาวสวยสองคนให้กับตัวเองเจอรัลด์ทำอะไรไม่ได้นอกจากรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อเขาได้สังเกตเห็นฉากนี้ ทำไมเหล่าสาวสวยไม่สามารถจะชอบพอเขาได้เช่นนี้บ้าง? อืย...ชายหนุ่มตัวสูงได้ทักทายพวกเขาทีละคนและขณะนั้นเอง จู่ ๆ เขาก็เห็นเจอรัลด์ที่กำลังนั่งอยู่คนเดียวที่ด้านข้าง“หวัดดี นาย! ฉันชื่อ เลนนี ดูมองต์! ฉันคือประธานของสหภาพนักศึกษาจากภาควิชาการบริหาร มา...เป็นเพื่อนกันดีไหม?”ชายหนุ่มทักทายเจอรัลด์อย่างรวดเร็วด้วยรอยยิ้มที่ช่ำชองมากบนใบหน้าของเขาสาวสวยทั้งสองคนที่เข้าพร้อมกับเขาก็จ้องอย่างสงสัยไปที่เจอรัลด์อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเห็นชุดลำลองของเขาและวิธีที่เจอรัลด์แต่งกาย พวกเขาเริ่มจะรู้สึกมีความดูถูกเล็กน้อย“ฮ่าฮ่าฮ่า! เลนนี นายไม่ต้องแนะนำตัวเองให้เขาหรือเป็นเพื่
ขณะนี้ วิคเตอร์กำลังดูการแสดงอย่างมีความสุข“ช่างเถอะ วิคเตอร์ได้สั่งอาหารเพื่อพวกเราทั้งหมดแล้ว ถ้าอย่างนั้น ฉันจะสั่งอะไรให้ตัวเองบ้าง!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่บูดเบี้ยวบนใบหน้าของเขาเดิมทีเขาวางแผนไว้ว่าจะพิฆาตวิคเตอร์อย่างสาหัสในคืนนี้ แต่เขารู้ว่ากลุ่นคนพวกนี้คงจะแค่หัวเราะเยาะและหยอกล้อเขาแทนเท่านั้นอย่างที่สอง เจอรัลด์รู้ดีว่าเขาคงไม่สามารถสั่งอาหารจานแพงใด ๆ ได้อย่างแน่นอนเมื่อวิตนีย์และนาธาเนลอยู่แถวนี้ นอกจากนี้ เจอรัลด์ไม่ใช่คนที่หวั่นไหวง่ายกับคำวิจารณ์ขนาดนั้น!ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจสั่งอาหารให้ตัวเองแทน“นั่นคงดีกว่ามาก แต่นายจะสามารถสั่งอะไรให้ตัวเองได้ล่ะ?” ควินน์ตอบกลับอย่างเย็นชา“อืม...โปรดผัดเส้นมันฝรั่งเปรี้ยวเผ็ดให้ผมสักจาน ผมต้องการเผ็ดเป็นพิเศษ คุณช่วยทำบะหมี่ทำมือหั่นสักถ้วยให้ผมอีกด้วยได้ไหม?” เจอรัลด์พูดขึ้นขณะที่เขายิ้มให้ผู้จัดการชั้น“ฮ่าฮ่าฮ่า! อะไรกันว่ะเนี่ย? เขากำลังพยายามเล่นตลกอยู่ใช่ไหม?”“ว่าไงนะ? คนอะไรน่าสงสารเช่นนี้? เขาสั่งจานเส้นมันฝรั่งและบะหมี่ทำมือในสถานที่เช่นนี้จริง ๆ?”ทุกคนที่อยู่ในห้องส่วนตัวตกตะลึงไปตาม ๆ กัน และพวกเข
“พวกเรามีมิตรภาพที่แน่นแฟ้นกันมาก แต่มันคงจะไม่สะดวกสำหรับฉันที่จะเปิดเผยตัวตนของเขา เพื่อนที่แสนดีของฉันต้องการให้ฉันเก็บตัวตนของเขาไว้เป็นความลับ! ฮ่าฮ่าฮ่า!” เลนนีตอบกลับขณะที่เขาดับบุหรี่ของเขาในเวลานี้ เขายังยิ้มอ่อน ๆ บนใบหน้าของเขาอีกด้วยทุกคนกำลังมองไปที่เลนนีด้วยความอัศจรรย์ใจในตอนนี้ และนี่โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับวิตนีย์ ที่กำลังจ้องไปที่เลนนีด้วยความชื่นชมสายตาของควินน์ก็กำลังเปล่งประกายระยิบระยับขณะนี้ หากสิ่งที่เลนนีพูดคือเรื่องจริง เธอจะมีโอกาสได้นั่งในรถแลมบอร์กินีคันนั้นที่ทุกคนคลั่งไคล้มากด้วยไหม? แม้แต่เด็กผู้ชายทั้งหมดก็ยังอิจฉาเลนนีด้วยตอนนี้“เลนนี นายกำลังพูดความจริงกับพวกเราหรือเปล่า? หรือนายกำลังใช้กลเดิม ๆ ที่นายใช้เพื่อหลอกล่อให้คนดังเล็ก ๆ คนนั้นมาเดทกับนาย? นายแค่โม้หรือเปล่าตอนนี้?”วิคเตอร์ไม่อยากจะเชื่อในหูตัวเอง อย่าลืมว่า เขารู้เรื่องทั้งหมดเกี่ยวกับบ้านของเลนนีและสถานการณ์ทางการเงินของครอบครัวของเขา อย่างมากที่สุด เลนนีถือได้ว่าเป็นคนรวยรุ่นที่สองตัวเล็ก ๆ มากคนหนึ่งเท่านั้นเขาจะไปรู้จักคนที่มีอำนาจเช่นนั้นได้อย่างไรกัน?นอกจากนี้ เขารูว่าเ