LOGINShare
บทที่ 54
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 55
วาเนสซ่าต้องการทำธุรกรรมทางธุรกิจจากคู่หนุ่มสาวจริง ๆดังนั้น เธอใช้กำลังมากเกินไปเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัวเจอรัลด์ไม่คาดคิดว่าวาเนสซ่าจะหยาบคายและกร้าวกับเขามากขนาดนี้ ในเวลานี้ เขากระแทกศีรษะเข้ากับรถโดยไม่ได้ตั้งใจ และมันเจ็บปวดมาก“หากคุณปฏิเสธที่จะก้าวออกจากรถมา ฉันจะโทรเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมาเดี่ยวนี้!” วาเนสซ่าตะคอกขึ้นมาขณะที่เธอขมวดคิ้วเจอรัลด์ก้าวออกจากรถขณะที่เขากุมหัวของเขาให้ตายสิ เขาไม่คาดว่าผู้หญิงคนนี้จะลากเขาออกจากรถจริง ๆในเมื่อเขายังคงสำรวจภายในของรถอยู่“ผมมาที่นี่เพื่อซื้อรถ แล้วทำไมผมถึงดูมันไม่ได้ล่ะ?!” เอาตามตรงนะ เจอรัลด์กำลังระงับความโกรธของเขาไว้อยู่“ซื้อรถเหรอ? รถประเภทไหนที่คุณคิดว่าคุณจะสามารถซื้อได้จากร้านของเรา? ฉันแค่อนุญาตให้คุณเข้ามาในนี้เพื่อดูรถ แต่คุณคิดว่าคุณอยู่ที่นี่ตอนนี้จริง ๆ!”วาเนสซ่าหยาบคายและเย็นชาต่อเจอรัลด์มากในการพยายามที่จะให้คู่หนุ่มสาวที่ยืนอยู่ด้านหลังของเธอพอใจในเวลานี้ความปั่นป่วนได้ดึงดูงความสนใจของผู้ชมทั้งหลายที่อยู่รอบ ๆ ร้านขายเครื่องยนต์อย่างไรก็ตาม คู่หนุ่มสาวก็ยังคงพร่ำบ่นไม่จบ“ที่รัก ตั้งแต่เจ้ายา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 56
ปั๊ก!ก่อนที่ชายวัยกลางคนจะพูดจบประโยค เจอรัลด์วางบัตรแบล็กโกลด์ของเขาลงบนโต๊ะอย่างทันทีเมื่อได้หยิบมันขึ้นมา ผู้จัดการพิจารณาดูบัตรแบล็กโกลด์อย่างใกล้ ๆ และการแสดงออกบนใบหน้าของเขาเปลี่ยนอย่างฉับพลันอย่างเห็นได้ชัดเขารู้เกี่ยวกับบัตรแบล็กโกลด์มีเพียงไม่กี่คนในโลกนี้ที่จะสามารถเป็นเจ้าของบัตรนี้ได้“โดยพื้นฐานแล้วมีงบบัญชีประมาณสามล้านดอลลาร์ในบัตรแบล็กโกลด์นี้ นั่นมันยังไม่มากพอสำหรับผมที่จะซื้อรีเวนตันได้เหรอ?” เจอรัลด์ถามขึ้นอย่างลวก ๆ “ครับ ตามปกติแล้วเงินนั่นมันเกินพอแล้ว!”อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขากำลังตอบกลับคำถามของเจอรัลด์ ผู้จัดการชายวัยกลางคนยังคงกังขาเล็กน้อยในเวลานี้ไม่ว่าเขาจะมองมันอย่างไร คนที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าของเขาไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นผู้ถือบัตรแบล็กโกลด์นี้เลยเขาเก็บบัตรนี้ได้หรือเปล่า?ทันทีทันใดหลังจากนั้น ชายวัยกลางคนฉายรอยยิ้มขออภัยไปที่เจอรัลด์จากนั้น เขาเปิดอุปกรณ์ทันทีก่อนจะรูดบัตรแบล็กโกลด์บนนั้นทันใดนั้น คอลัมน์ของข้อความก็ได้ปรากฏบนจอคอมพิวเตอร์“คุณชื่ออะไรครับ คุณผู้ชาย?”ผู้จัดการวัยกลางคนถามขึ้นอย่างสุภาพและเคารพ“เจอรัลด์ คลอฟอร์ด”
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 57
“ผู้จัดการวิลสัน เกิดอะไรขึ้นกัน?”วาเนสซ่าไม่สามารถตอบสนองใด ๆ ไปชั่วขณะอย่างไรก็ตาม สัญชาตญาณของเธอบอกเธอว่าเธออาจจะได้ทำบางอย่างที่เธอจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตด้วยเหตุนี้ วาเนสซ่าก้าวไปด้านหน้าอย่างรีบเร่งขณะที่เธอถามคำถามผู้จัดการ“ไปให้พ้นเดี๋ยวนี้! ฉันจะจัดการเรื่องนี้กับเธอทีหลัง!”วิลสันประณามวาเนสซ่าขณะที่เขาจ้องไปที่เธออย่างเกรี้ยวกราดในเวลานี้ ผู้จัดการการเงินและเสมียนจัดการก็มาอยู่ด้านหลังเขา และพวกเขาทั้งหมดกำลังมองไปที่เจอรัลด์ด้วยการแสดงออกที่สุภาพและเคารพบนใบหน้าของพวกเขาวาเนสซ่าตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง เธอคิดว่าเจอรัลด์ไม่มีอะไรเลยอย่างแน่แท้แต่เป็นเพียงแค่คนยากไร้ที่น่าสังเวชเธอสันนิษฐานว่าเจอรัลด์มาที่นี่เพื่อดูรถแลมบอร์กินีที่เขาไม่สามารถจะซื้อได้เท่านั้นดังนั้น ในความพยายามที่จะไม่ทำให้คู่หนุ่มสาวที่สามารถซื้อรถแลมบอร์กินีได้จริงขุ่นเคืองใจ วาเนสซ่าไม่ลังเลใจที่จะรุกรายชายหนุ่มคนนี้ที่เธอคิดว่าเป็นคนยากไร้แต่คนยากไร้จะสามารถทำให้ผู้จัดการของเธอทำตัวแบบนี้ได้อย่างไรกัน? เขาจะซื้อรีเวนตันจริงหรือ?โอ้มายก๊อด เขาร่ำรวยแค่ไหนกัน?!คู่หนุ่มสาวตกอยู่ในความสะ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 58
ถึงเวลานี้ วิลสันก็ได้ดำเนินการตรวจสอบทั้งหมดและเอกสารการโอนต่าง ๆ เรียบร้อยแล้ว“คุณคลอฟอร์ด นี่คือกุญแจรถของคุณและนามบัตรของผม จากนี้ไป โปรดอย่าลังเลที่จะถามผมสำหรับสิ่งใดก็ตามหากคุณมีคำขอพิเศษใด ๆ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้เกี่ยวข้องกับรถเลยก็ตาม คุณสามารถถามความช่วยเหลือจากผมได้ตลอด!” วิสันพูดขึ้นด้วยความเคารพนี่เป็นเพราะว่าเจอรัลด์มีความหมายต่อเขามากกว่าเพียงแค่ลูกค้าปกติที่จะซื้อรถ เขารู้ว่าเจอรัลด์มาจากตระกูลที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากวิลสันรู้สึกว่าเขาคงจะไม่ล้มเหลวหากเขาได้คุ้นเคยกับคุณคลอฟอร์ด“โอเค ขอบคุณครับ ผู้จัดการวิลสัน เอาตามตรงนะ มีบางอย่างที่ผมอยากจะถามคุณหากว่าไม่เป็นการรบกวนมากเกินไป ผู้จัดการวิลสัน” เจอรัลด์พูดด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา“ครับ ได้โปรด แค่เพียงให้คำแนะนำของคุณ!”“ได้โปรด คุณสามารถหาคนช่วยผมขับรถคันนี้กลับไปได้ไหม? ฮ่าฮ่าฮ่า จริง ๆ แล้ว ผมยังไม่ได้ใบขับขี่...”“โอ้! หากว่าเป็นเช่นนี้ ผมจะดำเนินการให้คุณเดี๋ยวนี้ครับ!”“คุณคลอฟอร์ด ทำไมไม่ให้ผมขับไปส่งคุณกลับล่ะ!”“คุณคลอฟอร์ด ผมสามารถขับรถกลับให้คุณได้เหมือนกัน! ผมได้รับใบขับขี่ของผมมานานกว่าสองถึงสาม
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 59
“ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือ ฉันไม่อยากจะเชื่อว่าฉันลืมนำกระเป๋าสตางค์ของฉันออกมาด้วย!” มีล่าพูดขึ้นขณะที่เธอยิ้มเธอไม่ปฏิเสธข้อเสนอของเจอรัลด์ที่จะจ่ายให้ในนามของเธอโดยตรง และเธอก็ยังสุภาพมากอีกด้วยเธอเป็นเด็กสาวที่ใจดีและใจกว้างมากมีล่าประหลาดใจเล็กน้อยที่ได้พบกับเจอรัลด์โดยบังเอิญวันนี้แม้กระนั้น มีล่ามีความประทับใจลึกซึ้งให้กับเจอรัลด์หลังจากที่ได้พบเขาโดยบังเอิญที่หอประชุมในครั้งก่อนเธอนึกถึงที่ว่านักเรียนคนนี้ได้เฉยเมยมากและไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ เลยถึงแม้ว่าทุกคนได้หัวเราเยาะและฉีกหน้าเขาในเวลานั้น“ไม่เป็นไร” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขายิ้ม“อย่ากังวลไปเลย ฉันจะคืนเงินให้นายอย่างแน่นอนทันทีที่ฉันได้กระเป๋าสตางค์ของฉัน เออใช่ นายมีกระเป๋าเงินอิเล็กทรอนิกส์ไหม? ถ้านายมี ฉันสามารถโอนเงินให้นายผ่านการจ่ายอิเล็กทรอนิกส์โดยตรง...”“ได้!” เจอรัลด์ก็ไม่ได้ลังเลเหมือนกัน ถึงแม้ว่าเด็กสาวด้าหน้าเขาจะสวยมาก มันยังคงเป็นการพบกันที่มีความสุขมากอีกอย่าง เขาไม่ได้มีนิสัยพูดอ้อม ๆภายใต้สถานการณ์ปกติ ชายปกติคนิอื่น ๆ ที่อยู่ในสถานการณ์นี้คงจะยืนกรานไม่ให้หญิงสาวต้องจ่ายเงินคืนอย่าง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 60
“มันดูเหมือนว่ามีชายหนุ่มที่ร่ำรวยในมหาวิทยาลัยของเราตอนนี้! เขาเพิ่งซื้อรถสปอร์ตแลมบอร์กินีนีเวนตัน!”“แม่งเอ้ย! รถคันนั้นมีมูลค่ามากกว่าประมาณหนึ่งล้านครึ่งถึงสองล้านดอลลาร์! ไปที่นั่นและดูกันเถอะ!”เจอรัลด์ถูกพวกผู้หญิงผลักออกไปข้างนอกอย่างรุนแรง และในตอนนี้ ผู้คนมากมายก็กำลังวิ่งไปทางรถของเขาเจอรัลด์รู้สึกทำอะไรไม่ถูก หากเขาต้องการตบหน้าพวกเขาเดี๋ยวนี้ เขาก็แค่นำกุญแจรถออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเขาและปลดล็อกรถของเขาโดยตรงอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ได้มีนิสัยเช่นนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ใช่ต่อหน้าของฝูงชนกลุ่มใหญ่เช่นนี้อย่างไม่คาดคิด การจอดรถไว้ที่นี่ที่ลานจอดรถก็เกือบจะมีผลกระทบเช่นเดียวกับการจอดรถไว้ด้านหน้าของทางเข้ามหาวิทยาลัยโดยตรงเจอรัลด์มองไปรอบ ๆ เขาและตัดสินใจว่าเขาจะรอจนกระทั่งลานจอดรถว่างให้หมดเสียก่อนก่อนที่เขาจะย้ายรถของเขาไปไว้ที่อื่นนั่นคือวิธีเดียว!อนิจจัง เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจดังนั้น เจอรัลด์เก็บกุญแจรถของเขาก่อนที่เขาจะหันหลังกลับและจากลานจอดรถไปหลังจากเดินไปได้สองสามก้าว โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นทันที มันคือสายจากเบอร์โทรที่ไม่รู้จักแปลก ๆเจอรัล
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 61
เด็กชายหลายคนได้มารวมกันรอบ ๆ อย่างทันที และแม้แต่นาธาเนลก็กำลังมองไปทิศทางนั้นเจอรัลด์ก็ยังมองดูทิศทางนั้นด้วยความสงสัยบนใบหน้าของเขาเด็กสาวที่เพิ่งจะก้าวออกมาจากรถสวยมากอย่างแท้จริง และเจอรัลด์ก็รู้จักว่าเธอคือใคร ความจริงแล้ว พวกเขาเพิ่งจะพบกันเมื่อไม่นานนี้จะเป็นใครไปได้กันหากไม่ใช่มีล่า?“อ่า เธอสวยมาก! มันคงจะสมบูรณ์แบบหากเธอจะกลายมาเป็นแฟนสาวของฉัน” เด็กชายที่กำลังยืนอยู่ข้างนาธาเนลพูดขึ้น ในตาของเขาเต็มไปด้วยความเสน่หาเขาดูเหมือนกับคนโง่ในเวลานี้“โธ่เว้ย! ใครบอกให้นายฝันว่าเธอได้มาเป็นแฟนสาวของนายกัน?! ให้ฉันบอกนายนะ นี่คือผู้หญิงที่วิคเตอร์กำลังสนใจอยู่! นายแค่ปฏิบัติกับเธอได้แค่อาหารตา แต่นายไม่ควรหวังว่าเธอจะได้กลายมาเป็นแฟนสาวของนาย!” นาธาเนลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย“อ่า! วิคเตอร์ ไม่ต้องสงสัยเลย วิคเตอร์หล่อมาก และมันไม่น่าสงสัยเลยว่าทำไมผู้หญิงที่เขาชอบจึงไม่ธรรมดาด้วย!”เมื่อเด็กชายคนอื่น ๆ ได้ยินชื่อ ‘วิคเตอร์’ เขาถอยหลังอย่างธรรมชาติและเสียกำลังใจเล็กน้อยวิคเตอร์ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจาก วิคเตอร์ ไรท์ รองประธานของสหภาพนักศึกษาในแผนกของภาษาและวรรณคดี ทุก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 62
ถึงแม้ว่าผู้พูดจะไม่ได้ตั้งใจสำหรับอะไรก็ตาม เหล่าผู้ฟังที่ไม่ได้ตั้งใจก็ถือเอาคำพูดของพวกเขาอย่างเป็นจริงเป็นจังนาธาเนลขมวดคิ้วทันทีที่เขาได้ยินว่าเจอรัลด์ได้จ่ายค่าชานมให้มีล่าเขาบอกได้เลยว่าพวกเขาทั้งคู่รู้จักกันและกันอย่างเห็นได้ชัด นอกจากนี้ เจอรัลด์ยังได้จ่ายค่าชานมให้มีล่าด้วยเหรอ? มีบางอย่างมากกว่านี้ระหว่างพวกเขาหรือเปล่า?ขณะที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ นาธาเนลส่งข้อความหาวิคเตอร์อย่างทันทีจากนั้น นาธาเนลมองไปที่เจอรัลด์ที่กำลังจะพูดคุยกันต่อกับมีล่าก่อนที่เขาจะพูดขึ้น “เจอรัลด์ นายมานี่เพื่อฝึกซ้อมการขับรถ หรือมาที่นี่เพื่อคุยกับสาว ๆ กัน? มันต้องยากพอแล้วสำหรับนายที่จะเก็บเงินให้พอเพื่อจะจ่ายสำหรับบทเรียนการขับรถของนาย นายจะไม่ไปสนใจกับบทเรียนการขับรถของนายแทนหรือ?”เด็กสาวหลาย ๆ คนที่กำลังยืนอยู่ข้าง ๆ ก็มองไปที่เจอรัลด์ด้วยความดูถูกอยู่ในใจของพวกเธอ เดิมทีพวกเธอคิดว่าคน ๆ นี้เป็นคนค่อนข้างสุจริต แต่มันดูเหมือนกับว่าเขาถึงกับลืมในสิ่งที่คิดไส้ไปทันทีที่เขาได้เห็นสาวสวยมีล่าบอกได้เลยอย่างแน่ชัดว่านาธาเนลกำลังโจมตีเจอรัลด์ ดังนั้นเธอจึงปกป้องเขาอย่างรวดเร็ว “นาธาเนล นา
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
