เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 523
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 524
“ราวกับว่าเขาสามารถเป็นมหาเศรษฐีได้ ใครจะไปรู้ว่าเขาได้ตั๋วทั้งหมดมาได้อย่างไร? เรื่องมันจะไปกันใหญ่แล้วนะ!” เอวาพูดเสียงดังขณะที่เธอกระแทกตะเกียบบนชามของเธอไม่มีสาวคนไหนแม้แต่จะใส่ใจที่จะตอบสนองต่อท่าทีของเธอ พวกเขาทั้งหมดจดจ่ออยู่กับการพยายามคิดว่าจะทำอะไรได้บ้าง เพื่อตอบแทนความมีน้ำใจของเจอรัลด์ ไม่ช้าพวกเขาก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่าง และเมื่อถึงเวลาเย็น ก็มีขนมกองอยู่บนโต๊ะทำงานของเจอรัลด์“เฮ้ ที่รัก ผมกลับมาแล้ว!” พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เศร้าชายหนุ่มผู้ห้าวหาญเดินเข้าไปในสำนักงานในขณะที่เขาประกาศการมาถึงของเขาพร้อมกับกางแขนออกราวกับว่าเขากำลังรอคอยการกอดต้อนรับ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เขาได้ยินคือ “นี่เจอรัลด์! ได้โปรดบอกเราว่าคุณได้ตั๋วเหล่านั้นมาได้อย่างไร เร็วสิบอกเราหน่อย!”คนอื่น ๆ ยังคงจดจ่อที่เจอรัลด์ และไม่มีใครต้อนรับชายหนุ่มคนนี้ นอกจากคน ๆ หนึ่ง“โอ้? สจ๊วตในที่สุดคุณก็กลับมาแล้ว!” เอวาพูดขณะยืนขึ้นและต้อนรับเขาอย่างอบอุ่นใครคือสจ๊วต?สจ๊วตเป็นหัวหน้าทีมของทีมที่สอง และเขาถูกส่งไปที่เมย์เบอร์รี่เพื่อฝึกซ้อม ระหว่างการฝึก เขาได้ไปเมืองต่าง ๆ เพื่อดูว่าบริษัททำได้ดีแค
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 525
“เป็นอะไรไป สจ๊วต?” เอวาถาม เขาดูกังวลอย่างเห็นได้ชัด “มันพัง!” สจ๊วตกล่าว ใบหน้าของเขาซีดราวกับแผ่นกระดาษ จากนั้นเขาก็วิ่งลงบันไดทันที และเอวาก็เดินตามหลังไป เธอรอให้เขาคุยโทรศัพท์เสร็จก่อนจะเดินเข้ามาหาเขาช้า ๆ“สจ๊วต…? มีอะไรเหรอเปล่า? ได้โปรดอย่าทำให้ฉันกลัว!” เอวาถามซ้ำกับคำถามของเธอ เธอเริ่มกังวลมากขึ้นทุกวินาทีสจ๊วตไม่ใช่ผู้ชายที่มีเพียงรูปลักษณ์ของเขาเท่านั้น เขามีคุณสมบัติในเมย์เบอร์รี่ และพ่อแม่ของเขาก็เป็นคนที่ประสบความสำเร็จเช่นกัน โดยพื้นฐานแล้วเขามีพร้อมทั้งหมดทุกอย่าง ดูเหมือนว่าเขาจะดูเด่นกว่าเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ของเอวาในบริษัทอย่างเป็นธรรมชาติ ซึ่งเป็นหนึ่งในเหตุผลที่เธอชอบเขามากตั้งแต่แรกเอวาเคยใฝ่ฝันที่จะแต่งงานกับสจ๊วตในเมย์เบอร์รี่ในวันหนึ่ง ถ้าเธอโชคดี เธอก็อยากจะทำงานที่นั่นเช่นกัน เนื่องจากพ่อของเธอเป็นครูใหญ่ในโรงเรียนมัธยมของเธอ เธอจึงมีทั้งความจองหองและถากถางตั้งแต่อายุยังน้อย ความสนใจทั้งหมดที่เธอมีจนถึงตอนนี้คือ ผู้ชายที่มีภูมิหลังที่แข็งแกร่งและร่ำรวยมาก“นี่มันแย่แล้ว เอวาจำบริษัทที่เราลงทุนกับคุณวิลสันได้ไหม? มีบางอย่างผิดพลาด!” สจ๊วตพูดด้วยน้ำ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 526
เจอรัลด์คุ้นเคยกับครอบครัวของเวย์ลอน พวกเขาเปิดบริษัทที่ไม่เกี่ยวข้องกับธุรกิจของครอบครัวตั้งแต่เมื่อไหร่?หลังจากการสอบสวนอย่างละเอียดถี่ถ้วน เจอรัลด์พบว่ามีปัญหาและเขาก็ส่งข้อความถึงแซคทันทีเพื่อให้เขาตรวจสอบอีกครั้ง“บอกฉันที คุณพบอะไร?” วันที่เศร้ากับรอยยิ้ม มันเป็นเพียงการตรวจสอบประวัติหลังจากทั้งหมด ทำไมเจอรัลด์ทำให้มันฟังดูยิ่งใหญ่?“คุณคงไม่เข้าใจหรอก รู้แค่ว่าผมเจอของดีแล้ว!” เจอรัลด์พูดก่อนจะหัวเราะในขณะนั้นเจอรัลด์ได้รับโทรศัพท์จากเอวาซึ่งทำให้เขาประหลาดใจเล็กน้อย “เจอรัลด์? คืนนี้คุณทำอะไรหลังเลิกงานไหม?” เอวาถามทันทีที่เขารับสาย "ทำไม? คุณต้องการอะไร?" เจอรัลด์ถามอย่างเย็นชาแม้ว่าเจอรัลด์จะปฏิบัติต่อเอวาอย่างสุภาพ แต่พฤติกรรมที่เย็นชาของเธอที่มีต่อเขา ทำให้เขาต้องการปฏิบัติต่อเธออย่างเย็นชา“อืม ฉันกำลังคิดว่าจะเลี้ยงข้าวเย็นคุณ คุณเข้าบริษัทมาสองวันแล้ว และฉันยังไม่ได้เลี้ยงตอนรับคุณเลย งั้น… คืนนี้ไปทานอาหารเย็นกับฉันไหม” เอวาถามพร้อมกับยิ้มให้อีกฝ่าย “คนอื่นไปด้วยไหม?” เจอรัลด์ถามกลับ เขารู้ว่าเอวาต้องทำอะไรบางอย่างอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเอวา แ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 527
หลังจากคว้าแขนของเขา เธอก็เริ่มมองเจอรัลด์อย่างเชิญชวนแม้ว่าดวงตาของเธอจะดูมีเสน่ห์มาก แต่เจอรัลด์ก็ยังตกใจ “เอวา คุณสบายดีไหม?” “ไม่… ไม่ ฉันไม่ อยู่กับฉันได้ไหม?” เธอถามขณะที่ดึงเขาเข้าไปในบ้านของเธอ ในที่สุดเจอรัลด์ก็ถูกผลักลงบนเตียงของเธอจากนั้นเธอก็เริ่มถอดชุดของเธอออกอย่างเย้ายวน เจอรัลด์ทำได้เพียงอึกอัก เอวาก็สวยจริง ๆ เธอมีผิวขาวและมีรูปร่างที่ดี ขณะที่เธอกดร่างกายของเธอกับตัวเขา เจอรัลด์รู้สึกร้อนรุ่มไปทั่วร่างกายของเขา ลำคอของเขารู้สึกแห้ง ขณะที่เอวายังคงถอดเสื้อผ้า ตอนนี้ร่างกายส่วนบนของเธอถูกเปิดเผยเป็นส่วนใหญ่ จู่ ๆ ประตูก็ถูกเปิดออก มีคนสองคนรีบเข้ามา! เอวารีบลุกออกจากเตียงและคลุมตัวด้วยเสื้อผ้าขณะที่เธอกรีดร้องว่า “เร็วเข้า! ให้ตายสิ รีบมาถ่ายรูป!”ชายสองคนที่เข้ามาคือนาธาเนล ส่วนอีกคนคือสจ๊วต ดูเหมือนว่านาธาเนลจะบันทึกเสียงขณะที่เอวาเริ่มร้องไห้“สจ๊วต! ช่วยฉันด้วย!” เธอร้องไห้ออกมา “ไม่ต้องห่วง เอวา! เราอยู่ที่นี่แล้ว ไอ้ตัวแสบนี้ทำอะไรไม่ได้แล้ว! ฉันไม่อยากเชื่อเขา! เจอรัลด์คนนี้ดูเหมือนเป็นคนดีแต่กลับกลายว่าเขาเป็นคนสกปรก! เขากล้าดียังไงมาวางกั
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 528
เจอรัลด์ยิ้มทั้งสามคนที่อยู่ข้างหน้าเขาไม่สามารถเข้าใกล้ได้เลยแม้แต่น้อย โดยคาดว่าเขาคือเจ้าของบริษัทที่แท้จริง จากนั้นเขาก็มองไปทางเอวาก่อนจะพูดขึ้นว่า “เพื่อนมัธยมเหรอ? ทำไมคุณถึงทำกับผมได้ขนาดนี้ คุณเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ เอวา?” “อย่าแม้แต่จะคิดเล่นการ์ดมิตรภาพ ไอ้สารเลว! หลังจากมือสกปรกของแกมาแตะต้องบนตัวฉันแล้ว อย่าได้ฝันว่าฉันจะปล่อยแกไปง่าย ๆ! ในเมื่อแกกำลังพูดถึงเรื่องมิตรภาพแล้ว ทำไมแกไม่เก็บตั๋วให้ฉันเมื่อตอนบ่ายนี้ล่ะ”“สิ่งที่ตลกที่สุดคือ แกขาดสามัญสำนึกขั้นพื้นฐานที่สุด! แกคิดจริง ๆ เหรอว่าฉันจะตกหลุมรักแกหรือคิดจะคบกับแก? จินตนาการต่อไปนั่นคือ ทั้งหมดที่แกจะได้รับ!”เนื่องจากพวกเขาไม่ได้ถ่ายอยู่ เอวาจึงไม่มีเหตุผลที่จะกรองคำพูดของเธอเธอรู้จักเจอรัลด์ดี เจอรัลด์เป็นคนยากจนและไม่มีอำนาจ การรู้ถึงความแตกต่างของอำนาจระหว่างพวกเขา ทำให้เอวาสามารถดำเนินการตามแผนของเธอได้โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย เธอไม่กลัวแม้จะห่างไกลจากความจริง “อย่างนั้นเหรอ ตอนนี้เป็นอย่างไร ดูเหมือนว่าผมจะคิดมากเกินไปจริง ๆ!” เจอรัลด์ตอบด้วยเสียงหัวเราะ“ผมไม่อยากจะเชื่อเรื่องนี้จริง ๆ ผมเชื่อ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 529
“โอ้ คุณจะเห็นว่าผมหมายถึงอะไรในอีกสักครู่” เจอรัลด์พูดด้วยรอยยิ้มในขณะนั้น มีรถสองสามคันมาถึงทางเข้าอาคารเมื่อประตูเปิดออก จาร์วาน วิลสันรัฐมนตรีช่วยคนปัจจุบัน และนอร์แมน เลย์ ผู้ช่วยผู้จัดการของบริษัทลงทุนก็ก้าวออกไป ทุกคนมีสีหน้าที่จริงจังแซค ไลล์ และ ไมเคิล ซีคก็อยู่ด้วย ทั้งคู่ดูอารมณ์เสียไม่แพ้กัน ถ้าเจอรัลด์ไม่ได้ส่งข้อความถึงแซค เพื่อบอกว่าเขามีปัญหากับบริษัท ทั้งแซคและไมเคิลก็ไม่เคยรู้ว่าทั้งหมดนี้เกิดขึ้นภายใต้จมูกของพวกเขา ปรากฏว่ากำไรของบริษัท และแผนกภายในทั้งหมดเกี่ยวข้องกันเพียงเพราะมีคนเพียงไม่กี่คน หลังจากได้ยินสิ่งที่เจอรัลด์เจอเมื่อคืนก่อน แซคเรียกทุกคนที่เกี่ยวข้องกลับไปที่สำนักงานก่อนที่จะสอบสวนพวกเขาอย่างถี่ถ้วนตลอดทั้งคืนภายใต้คำสั่งของเจอรัลด์ เขาต้องพาพวกเขาไปที่สำนักงานเดี๋ยวนี้ ขณะที่กลุ่มเข้าใกล้ทางเข้าหลักของอาคาร พวกเขาเห็นชายหญิงรออยู่ข้างนอก “ทำไมคุณถึงบอกให้ฉันมาที่นี่เวย์ลอน? ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าพ่อของคุณอยู่ที่ไหน ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าบริษัทมีปัญหา!” ผู้หญิงคนนั้นพูด น้ำเสียงของเธอหงุดหงิดเล็กน้อย“เซลล่า คุณอย่าเป็นแบบนี้ได้ไหม? คุณต้
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 530
ได้ยินเสียงเคาะประตูเจอรัลด์มองไปทางนั้นขาของเขายังคงไขว้เขวอยู่ เมื่อก่อนจะตะโกนว่า “เข้ามา!” จากนั้นแซคกับไมเคิลก็พาสเปนเซอร์ และคนอื่น ๆ เข้าไปในห้อง“…หะ ห๊ะ? อะไรกัน?" สจ๊วตพูดอย่างตกตะลึงทุกคนในห้องมีส่วนร่วมในเรื่องนี้แม้แต่ สเปนเซอร์ เลตส์ก็อยู่ที่นี่ และผู้ที่นำหน้าคือคุณซีค คุณไลล์ และคุณวิลสัน!“นี่…” นั่นเป็นสิ่งเดียวที่ทั้งสามคนสามารถพึมพำได้ สจ๊วต นาธาเนล และเอวาตกตะลึงเมื่อพวกเขารู้สึกตัวได้ในที่สุด ทั้งสามคนก็ตะโกนว่า “คุณซีค! คุณไลล์!” "คุณคลอฟอร์ด พวกมันทั้งหมดอยู่ที่นี่แล้ว!” แซคพูดในขณะที่เขาไม่สนใจทั้งสามคน"…ฮะ? คุณคลอฟอร์ด?”“…นั่นล้อกันเล่นใช่ไหม? บ้าเอ้ย? เขาคือ คุณคลอฟอร์ด?” ทุกคนตกใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับสจ๊วต และเอวา “คะ คะ คุณ คลอฟอร์ด...?” เอวารู้สึกเหมือนแทบจะหายใจไม่ออก “เอาล่ะ ในเมื่อทุกคนมาถึงที่นี่แล้ว มาเริ่มกันเลยดีกว่า ดังนั้นคุณเฟอร์กุสตัน บอกผมเกี่ยวกับเอกสารนี้อีกครั้ง ต้องเซ็นที่ไหน” เจอรัลด์พูดขณะยิ้ม“…ผม…” จิตใจของสจ๊วตว่างเปล่า และเขาทำได้เพียงอึกอักตอนแรกสจ๊วตคิดว่าเขาจะสามารถตีตัวออกจากระเบียบนี้ได้โดยปราศจา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 531
“เจอรัลด์?”เซลล่า จาควินและ เวย์ลอน เล็ตส์ต่างก็ตกใจฝ่ายการตลาดทั้งหมดสับสน“ตกลง ฉันกำลังไป!”เจอรัลด์ตะโกนกลับมา“เจอรัลด์ คุณ… คุณ… คุณคือคุณคลอฟอร์ด?” เซลล่าพูดติดอ่าง เธอตกใจอย่างเห็นได้ชัดแม้ว่าแม่ของซินดี้จะพูดติดตลกไปครั้งหนึ่ง โดยบอกว่าเจอรัลด์เป็นคุณคลอฟอร์ดจากเมย์เบอร์รี่ ในครั้งสุดท้ายที่พวกเขาทานอาหารเย็นที่นั้นได้อย่างไรเซลล่ารู้สึกงุนงงในตอนนั้นเมื่อเธอได้ยินเรื่องตลกนี้แต่เมื่อเธอลองคิดดูอีกครั้ง เธอค่อนข้างใกล้ชิดกับเจอรัลด์ ดังนั้นเขาจะเป็นคุณคลอฟอร์ดที่ร่ำรวยมหาศาลได้อย่างไรแต่เมื่อครู่ที่แล้ว เมื่อคุณไลล์เรียกชื่อเขา จิตใจของเซลล่าก็ว่างเปล่าเอ้ย เจอรัลด์จะเป็นคุณคลอฟอร์ดอย่างไร?!เจอรัลด์หันไปหาเซลล่าและพยักหน้า “ใช่!”จากนั้นเขาก็จากไป ขณะที่ฝูงชนจ้องมองเขาด้วยความประหลาดใจเวย์ลอนซึ่งถูกเซลล่า พามาครั้งแรกเพื่อไปเยี่ยมพ่อของเขา รู้สึกตกตะลึงในขณะที่เขาคลำหาเก้าอี้นั่ง“บ้าฉิบหาย! เจอรัลด์เป็นทายาทที่ร่ำรวยและเขาเป็น ซีอีโอของเรา! ไม่น่าแปลกใจที่เขามีตั๋วมากมาย! เหมือนกับที่ฉันบอกคุณ เจอรัลด์มีอัตลักษณ์ที่ซับซ้อน แต่… โอ้ พระเจ้า ฉันไม่เคยคิ
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
