“แน่นอน!” เจอรัลด์พูดด้วยรอยยิ้ม ขณะดึงตั๋วสิบใบออกจากกระเป๋า จากนั้นเขาก็มอบหนึ่งใบให้กับเบียนก้า“….อะไรวะเนี่ย?” ทุกคนในสำนักงานต่างตกตะลึง“…คือ… เป็นของจริงเหรอ?”"อะไรกัน? เจอรัลด์ได้ตั๋วมาเยอะจริง ๆ เหรอ?”“เดี๋ยวก่อน ไม่มีทางเป็นจริงได้!” หญิงสาวตะโกน ขณะที่พวกเขาล้อมเจอรัลด์“…โอ้พระเจ้า ตั๋วเหล่านี้สำหรับจุดสูงสุดของโซน T! เหล่าคนดังจะมาทักทายแฟน ๆ ที่นั่น! หากคุณมีตั๋วเหล่านี้ คุณจะสามารถเห็นได้อย่างใกล้ชิด!”เมื่อมองดูตั๋วอย่างใกล้ชิด พวกเขาทั้งหมดก็ส่งเสียงแหลมในเวลาเดียวกัน "โอ้พระเจ้า! ตั๋วทั้งหมดนี้เป็นของจริง!”มีน่ามองดูตั๋วอย่างไม่เชื่อสายตาเช่นกัน หลังจากยืนยันความถูกต้องแล้ว เธอก็ถูกแช่แข็งเอาไว้มันเป็นปฏิกิริยาตามธรรมชาติ ตั้งแต่เจอรัลด์อยู่ในบัญชีดำของเธอ มีน่าถือว่าเขาเป็นชนชั้นที่ต่ำกว่าเธอมาโดยตลอด ดังนั้นความจริงที่ว่าเขาสามารถซื้อตั๋วดี ๆ มากมายได้เปลี่ยนพลังขับเคลื่อนในทันที หัวใจของเธอรู้สึกหนักอึ้ง เธอเข้าใจว่าเขามีอำนาจมากกว่าที่เธอทำอย่างชัดเจนขณะนั้น “ตั๋วสิบใบ! คุณจัดการหามาได้มากขนาดนี้ได้อย่างไร?” ผู้หญิงคนหนึ่งถามขณะที่ทุกคนจ้องมองมาท
“ฉันขอโทษเจอรัลด์! ยกโทษให้ฉันด้วย!" มีน่ากล่าวขณะก้มหน้าราวกับว่าเธอกำลังเสียใจอย่างสุดซึ้งกับการกระทำในอดีตของเธอ เจอรัลด์รู้สึกประหลาดใจอย่างน้อยเมื่อทัศนคติของเธอเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน เขาไม่ได้อยู่คนเดียว ขณะที่ทั้งแผนกต่างจ้องมองเธอด้วยความตกใจเช่นกัน “ขอร้องนะเจอรัลด์! ฉันต้องการตั๋วจริง ๆ… คุณช่วยขายให้ฉันได้ไหม?” มีน่าพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ขณะที่เธอจ้องเข้าไปในดวงตาของเจอรัลด์ เธอเป็นแฟนตัวยงของไค ดังนั้นเธอจึงเต็มใจที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เห็นเขาแสดงสด เจอรัลด์ลังเลใจเพราะว่าเขาโกรธเธอก่อนหน้านี้ โดยปกติเขาจะเลือกที่จะเพิกเฉยต่อเธอทุกวิถีทาง อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าเธอจะเสียใจจริง ๆ สำหรับการกระทำในอดีตของเธอ และการได้เห็นสิ่งนั้นทำให้ใจของเจอรัลด์อ่อนลง ไม่ว่าเขาจะให้อะไรกับเธอ นั่นคือความปรารถนาของเธอ“แค่หนึ่งใบ ฉันมีเยอะอยู่แล้ว!” เจอรัลด์ตอบขณะยื่นตั๋วให้เธอ ดวงตาของมีน่าเป็นประกายด้วยความกตัญญูกตเวที และเธอก็โค้งคำนับเขาอีกครั้งขณะที่เธอรับตั๋วจากมือ“เอ่อ...เจอรัลด์ ขอฉันด้วยได้ไหม” “ฉันด้วย!” “เจอรัลด์ ช่วยขายให้เราหน่อยได้ไหม? เราเป็นเพื่อนร่วมงานกันไม่ใ
“ราวกับว่าเขาสามารถเป็นมหาเศรษฐีได้ ใครจะไปรู้ว่าเขาได้ตั๋วทั้งหมดมาได้อย่างไร? เรื่องมันจะไปกันใหญ่แล้วนะ!” เอวาพูดเสียงดังขณะที่เธอกระแทกตะเกียบบนชามของเธอไม่มีสาวคนไหนแม้แต่จะใส่ใจที่จะตอบสนองต่อท่าทีของเธอ พวกเขาทั้งหมดจดจ่ออยู่กับการพยายามคิดว่าจะทำอะไรได้บ้าง เพื่อตอบแทนความมีน้ำใจของเจอรัลด์ ไม่ช้าพวกเขาก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่าง และเมื่อถึงเวลาเย็น ก็มีขนมกองอยู่บนโต๊ะทำงานของเจอรัลด์“เฮ้ ที่รัก ผมกลับมาแล้ว!” พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เศร้าชายหนุ่มผู้ห้าวหาญเดินเข้าไปในสำนักงานในขณะที่เขาประกาศการมาถึงของเขาพร้อมกับกางแขนออกราวกับว่าเขากำลังรอคอยการกอดต้อนรับ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เขาได้ยินคือ “นี่เจอรัลด์! ได้โปรดบอกเราว่าคุณได้ตั๋วเหล่านั้นมาได้อย่างไร เร็วสิบอกเราหน่อย!”คนอื่น ๆ ยังคงจดจ่อที่เจอรัลด์ และไม่มีใครต้อนรับชายหนุ่มคนนี้ นอกจากคน ๆ หนึ่ง“โอ้? สจ๊วตในที่สุดคุณก็กลับมาแล้ว!” เอวาพูดขณะยืนขึ้นและต้อนรับเขาอย่างอบอุ่นใครคือสจ๊วต?สจ๊วตเป็นหัวหน้าทีมของทีมที่สอง และเขาถูกส่งไปที่เมย์เบอร์รี่เพื่อฝึกซ้อม ระหว่างการฝึก เขาได้ไปเมืองต่าง ๆ เพื่อดูว่าบริษัททำได้ดีแค
“เป็นอะไรไป สจ๊วต?” เอวาถาม เขาดูกังวลอย่างเห็นได้ชัด “มันพัง!” สจ๊วตกล่าว ใบหน้าของเขาซีดราวกับแผ่นกระดาษ จากนั้นเขาก็วิ่งลงบันไดทันที และเอวาก็เดินตามหลังไป เธอรอให้เขาคุยโทรศัพท์เสร็จก่อนจะเดินเข้ามาหาเขาช้า ๆ“สจ๊วต…? มีอะไรเหรอเปล่า? ได้โปรดอย่าทำให้ฉันกลัว!” เอวาถามซ้ำกับคำถามของเธอ เธอเริ่มกังวลมากขึ้นทุกวินาทีสจ๊วตไม่ใช่ผู้ชายที่มีเพียงรูปลักษณ์ของเขาเท่านั้น เขามีคุณสมบัติในเมย์เบอร์รี่ และพ่อแม่ของเขาก็เป็นคนที่ประสบความสำเร็จเช่นกัน โดยพื้นฐานแล้วเขามีพร้อมทั้งหมดทุกอย่าง ดูเหมือนว่าเขาจะดูเด่นกว่าเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ของเอวาในบริษัทอย่างเป็นธรรมชาติ ซึ่งเป็นหนึ่งในเหตุผลที่เธอชอบเขามากตั้งแต่แรกเอวาเคยใฝ่ฝันที่จะแต่งงานกับสจ๊วตในเมย์เบอร์รี่ในวันหนึ่ง ถ้าเธอโชคดี เธอก็อยากจะทำงานที่นั่นเช่นกัน เนื่องจากพ่อของเธอเป็นครูใหญ่ในโรงเรียนมัธยมของเธอ เธอจึงมีทั้งความจองหองและถากถางตั้งแต่อายุยังน้อย ความสนใจทั้งหมดที่เธอมีจนถึงตอนนี้คือ ผู้ชายที่มีภูมิหลังที่แข็งแกร่งและร่ำรวยมาก“นี่มันแย่แล้ว เอวาจำบริษัทที่เราลงทุนกับคุณวิลสันได้ไหม? มีบางอย่างผิดพลาด!” สจ๊วตพูดด้วยน้ำ
เจอรัลด์คุ้นเคยกับครอบครัวของเวย์ลอน พวกเขาเปิดบริษัทที่ไม่เกี่ยวข้องกับธุรกิจของครอบครัวตั้งแต่เมื่อไหร่?หลังจากการสอบสวนอย่างละเอียดถี่ถ้วน เจอรัลด์พบว่ามีปัญหาและเขาก็ส่งข้อความถึงแซคทันทีเพื่อให้เขาตรวจสอบอีกครั้ง“บอกฉันที คุณพบอะไร?” วันที่เศร้ากับรอยยิ้ม มันเป็นเพียงการตรวจสอบประวัติหลังจากทั้งหมด ทำไมเจอรัลด์ทำให้มันฟังดูยิ่งใหญ่?“คุณคงไม่เข้าใจหรอก รู้แค่ว่าผมเจอของดีแล้ว!” เจอรัลด์พูดก่อนจะหัวเราะในขณะนั้นเจอรัลด์ได้รับโทรศัพท์จากเอวาซึ่งทำให้เขาประหลาดใจเล็กน้อย “เจอรัลด์? คืนนี้คุณทำอะไรหลังเลิกงานไหม?” เอวาถามทันทีที่เขารับสาย "ทำไม? คุณต้องการอะไร?" เจอรัลด์ถามอย่างเย็นชาแม้ว่าเจอรัลด์จะปฏิบัติต่อเอวาอย่างสุภาพ แต่พฤติกรรมที่เย็นชาของเธอที่มีต่อเขา ทำให้เขาต้องการปฏิบัติต่อเธออย่างเย็นชา“อืม ฉันกำลังคิดว่าจะเลี้ยงข้าวเย็นคุณ คุณเข้าบริษัทมาสองวันแล้ว และฉันยังไม่ได้เลี้ยงตอนรับคุณเลย งั้น… คืนนี้ไปทานอาหารเย็นกับฉันไหม” เอวาถามพร้อมกับยิ้มให้อีกฝ่าย “คนอื่นไปด้วยไหม?” เจอรัลด์ถามกลับ เขารู้ว่าเอวาต้องทำอะไรบางอย่างอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเอวา แ
หลังจากคว้าแขนของเขา เธอก็เริ่มมองเจอรัลด์อย่างเชิญชวนแม้ว่าดวงตาของเธอจะดูมีเสน่ห์มาก แต่เจอรัลด์ก็ยังตกใจ “เอวา คุณสบายดีไหม?” “ไม่… ไม่ ฉันไม่ อยู่กับฉันได้ไหม?” เธอถามขณะที่ดึงเขาเข้าไปในบ้านของเธอ ในที่สุดเจอรัลด์ก็ถูกผลักลงบนเตียงของเธอจากนั้นเธอก็เริ่มถอดชุดของเธอออกอย่างเย้ายวน เจอรัลด์ทำได้เพียงอึกอัก เอวาก็สวยจริง ๆ เธอมีผิวขาวและมีรูปร่างที่ดี ขณะที่เธอกดร่างกายของเธอกับตัวเขา เจอรัลด์รู้สึกร้อนรุ่มไปทั่วร่างกายของเขา ลำคอของเขารู้สึกแห้ง ขณะที่เอวายังคงถอดเสื้อผ้า ตอนนี้ร่างกายส่วนบนของเธอถูกเปิดเผยเป็นส่วนใหญ่ จู่ ๆ ประตูก็ถูกเปิดออก มีคนสองคนรีบเข้ามา! เอวารีบลุกออกจากเตียงและคลุมตัวด้วยเสื้อผ้าขณะที่เธอกรีดร้องว่า “เร็วเข้า! ให้ตายสิ รีบมาถ่ายรูป!”ชายสองคนที่เข้ามาคือนาธาเนล ส่วนอีกคนคือสจ๊วต ดูเหมือนว่านาธาเนลจะบันทึกเสียงขณะที่เอวาเริ่มร้องไห้“สจ๊วต! ช่วยฉันด้วย!” เธอร้องไห้ออกมา “ไม่ต้องห่วง เอวา! เราอยู่ที่นี่แล้ว ไอ้ตัวแสบนี้ทำอะไรไม่ได้แล้ว! ฉันไม่อยากเชื่อเขา! เจอรัลด์คนนี้ดูเหมือนเป็นคนดีแต่กลับกลายว่าเขาเป็นคนสกปรก! เขากล้าดียังไงมาวางกั
เจอรัลด์ยิ้มทั้งสามคนที่อยู่ข้างหน้าเขาไม่สามารถเข้าใกล้ได้เลยแม้แต่น้อย โดยคาดว่าเขาคือเจ้าของบริษัทที่แท้จริง จากนั้นเขาก็มองไปทางเอวาก่อนจะพูดขึ้นว่า “เพื่อนมัธยมเหรอ? ทำไมคุณถึงทำกับผมได้ขนาดนี้ คุณเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ เอวา?” “อย่าแม้แต่จะคิดเล่นการ์ดมิตรภาพ ไอ้สารเลว! หลังจากมือสกปรกของแกมาแตะต้องบนตัวฉันแล้ว อย่าได้ฝันว่าฉันจะปล่อยแกไปง่าย ๆ! ในเมื่อแกกำลังพูดถึงเรื่องมิตรภาพแล้ว ทำไมแกไม่เก็บตั๋วให้ฉันเมื่อตอนบ่ายนี้ล่ะ”“สิ่งที่ตลกที่สุดคือ แกขาดสามัญสำนึกขั้นพื้นฐานที่สุด! แกคิดจริง ๆ เหรอว่าฉันจะตกหลุมรักแกหรือคิดจะคบกับแก? จินตนาการต่อไปนั่นคือ ทั้งหมดที่แกจะได้รับ!”เนื่องจากพวกเขาไม่ได้ถ่ายอยู่ เอวาจึงไม่มีเหตุผลที่จะกรองคำพูดของเธอเธอรู้จักเจอรัลด์ดี เจอรัลด์เป็นคนยากจนและไม่มีอำนาจ การรู้ถึงความแตกต่างของอำนาจระหว่างพวกเขา ทำให้เอวาสามารถดำเนินการตามแผนของเธอได้โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย เธอไม่กลัวแม้จะห่างไกลจากความจริง “อย่างนั้นเหรอ ตอนนี้เป็นอย่างไร ดูเหมือนว่าผมจะคิดมากเกินไปจริง ๆ!” เจอรัลด์ตอบด้วยเสียงหัวเราะ“ผมไม่อยากจะเชื่อเรื่องนี้จริง ๆ ผมเชื่อ
“โอ้ คุณจะเห็นว่าผมหมายถึงอะไรในอีกสักครู่” เจอรัลด์พูดด้วยรอยยิ้มในขณะนั้น มีรถสองสามคันมาถึงทางเข้าอาคารเมื่อประตูเปิดออก จาร์วาน วิลสันรัฐมนตรีช่วยคนปัจจุบัน และนอร์แมน เลย์ ผู้ช่วยผู้จัดการของบริษัทลงทุนก็ก้าวออกไป ทุกคนมีสีหน้าที่จริงจังแซค ไลล์ และ ไมเคิล ซีคก็อยู่ด้วย ทั้งคู่ดูอารมณ์เสียไม่แพ้กัน ถ้าเจอรัลด์ไม่ได้ส่งข้อความถึงแซค เพื่อบอกว่าเขามีปัญหากับบริษัท ทั้งแซคและไมเคิลก็ไม่เคยรู้ว่าทั้งหมดนี้เกิดขึ้นภายใต้จมูกของพวกเขา ปรากฏว่ากำไรของบริษัท และแผนกภายในทั้งหมดเกี่ยวข้องกันเพียงเพราะมีคนเพียงไม่กี่คน หลังจากได้ยินสิ่งที่เจอรัลด์เจอเมื่อคืนก่อน แซคเรียกทุกคนที่เกี่ยวข้องกลับไปที่สำนักงานก่อนที่จะสอบสวนพวกเขาอย่างถี่ถ้วนตลอดทั้งคืนภายใต้คำสั่งของเจอรัลด์ เขาต้องพาพวกเขาไปที่สำนักงานเดี๋ยวนี้ ขณะที่กลุ่มเข้าใกล้ทางเข้าหลักของอาคาร พวกเขาเห็นชายหญิงรออยู่ข้างนอก “ทำไมคุณถึงบอกให้ฉันมาที่นี่เวย์ลอน? ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าพ่อของคุณอยู่ที่ไหน ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าบริษัทมีปัญหา!” ผู้หญิงคนนั้นพูด น้ำเสียงของเธอหงุดหงิดเล็กน้อย“เซลล่า คุณอย่าเป็นแบบนี้ได้ไหม? คุณต้