เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 503
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 504
พนักงานดั้งเดิมส่วนใหญ่ของกลุ่มการค้าเมย์เบอร์รี่อยู่ทำงานในโครงการพัฒนายอร์คนอร์ท เมาน์เทนกันเนื่องจากพวกเขาปฏิบัติตามกฏของการลงทุนในมณฑลเงียบสงบ ดังนั้นนอกเหนือจากผู้บริหารคนอื่น ๆ ไม่กี่คนที่เดิมทีก็มาจากกลุ่มการค้าเมย์เบอร์รี่ ผู้บริหารที่เหลือของดรีม อินเวสทเมนท์ กรุ๊ป จึงถูกคัดเลือกเข้ามาใหม่ผ่านการยึดและการรับคนเข้าใหม่ของบริษัท อย่างไรก็ตาม บริษัทเพิกเฉยต่อการถือพวกพวก ซึ่งอาจเป็นเหตุผลที่ทำไมถึงมีปัญหาทางธุรกิจที่น่าสงสัยมากมายขนาดนี้ เจอรัลด์เข้าใจเรื่องนี้ แต่ก็รอก่อนได้ สำหรับตอนนี้มื้อเที่ยงสำคัญมากกว่า เขาเพลิดเพลินกับมื้อเที่ยงง่าย ๆ ก่อนจะมุ่งหน้ากลับไปที่ห้องของเขา ซึ่งเขาเปลี่ยนเป็นชุดสูทและรองเท้าบูทหนัง เขานำเอกสารการสัมภาษณ์และจดหมายแนะนำสำรองมาด้วยก่อนจะมุ่งหน้าไปที่ดรีม อินเวสทเมนท์ กรุ๊ป เพื่อเข้าร่วมการสัมภาษณ์ของเขา “สวัสดีครับ คนสวย ชั้นยี่สิบหกคือที่ที่ผมควรจะมุ่งหน้าไปหรือเปล่าถ้าผมมาเข้าร่วมสัมภาษณ์สำหรับฝ่ายการลงทุน?” เจอรัลด์ถามหญิงสาวคนหนึ่งที่เพิ่งจะเดินออกจากลิฟต์มาพร้อมกับกองเอกสารในมือ “อืม ใช่! นายมาที่นี่เพื่อสัมภาษณ์ ใช่ไหม? ชั้นยี่
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 505
ชายหนุ่มที่หล่อเหลาและหญิงสาวสวย ๆ อย่างน้อยสี่สิบคนต่างก็อยู่ที่นั่นกันแล้ว กำลังรอที่จะได้สัมภาษณ์กัน ขณะที่เขาเดินไปทางห้องสัมภาษณ์ เขาก็เดินผ่านพื้นที่สำนักงานห้องหนึ่ง ผู้หญิงจำนวนมากทำงานอยู่ที่นั่นและทุกครั้งที่พวกเธอเห็นผู้ชายหล่อ ๆ ก้าวออกมาจากลิฟต์ พวกเธอก็จะพูดกระหืดกระหอบกันอย่างอึกทึก และทำเหมือนราวกับว่าพวกเธอไม่เคยเห็นผู้ชายในชีวิตนี้มาก่อนงั้นแหละ เจอรัลด์บอกได้เลยว่ามีเสียงหืดหอบเบา ๆ อย่างเห็นได้ชัดเมื่อเขาก้าวออกมาจากลิฟต์ เมื่อเทียบกับผู้ชายที่ก้าวออกมาถัดไป เขาไม่มีเสน่ห์มากขนาดเลยจริง ๆ เหรอ? เขาจึงอดไม่ได้ที่จะสบถเล็กน้อยในใจเขา “ให้ตายเถอะ คนที่สามสิบแปดอยู่นี่แล้ว! วันนี้พวกเขาจะจ้างเพียงแค่สองคนเท่านั้นดังนั้นทำไมพวกเราจำนวนมากมายขนาดนี้ถึงมาสัมภาษณ์กันล่ะ?!” เสียงนี้มาจากหญิงสาวคนหนึ่งที่ยังคงนับจำนวนคนที่พวกเขาต้องแข่งด้วยต่อไป เอาตามตรง มันค่อนข้างทำให้ใจห่อเหี่ยวกัน “เฮ้ ดูผู้ชายคนนั้นสิ เขามาคนเดียว! เขาคิดจริง ๆ เหรอว่าเขาจะได้งานนี้ตามเกณฑ์ของเขาอย่างเดียว?” “ใช่ไหมล่ะ? นอกเหนือจากรูปลักษณ์ที่หล่อเหล่านิด ๆ ของเขาแล้ว ก็ไม่มีอย่างอื่นท
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 506
“ขอโทษครับ ผมได้ยินผิดไป!” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขายิ้มเก้อเขิน “ฮ่า! เป็นไปได้ไหมว่าเขาคิดว่าเธอกำลังเรียกหาคุณคลอฟอร์ดอยู่?” ผู้ถูกสัมภาษณ์คนหนึ่งกล่าวขณะที่เขาหัวเราะเสียงดังออกมา “ถ้าพวกเราโดนหลอกได้ง่ายกว่านี้ละก็ พวกเราคงคิดว่าเขาคือ คุณคลอฟอร์ดตัวจริงจากเมย์เบอร์รี่ไปแล้ว!” จากนั้นทุกคนที่นั่นก็ระเบิดหัวเราะกัน แม้แต่สาวสวยจากก่อนหน้านี้ก็กำลังยิ้มอยู่ เจอรัลด์ยังคงนิ่งเงียบ เมื่อรู้ว่าเขาได้ทำให้ตัวเองอับอายขายหน้าเข้าแล้ว จากนั้นจาเรดก็ลุกยืนขึ้นและเข้าไปสัมภาษณ์ อีกสักพักต่อมา เขาก็ก้าวออกมาด้วยรอยยิ้มอิ่มอกอิ่มใจบนใบหน้าของเขา “เฮ้ จาเรด พวกเขาถามอะไรในช่วงสัมภาษณ์? สนใจที่จะให้คำแนะนำกับพวกเราบ้างไหม?” หลายคนมารุมล้อมเขาทันทีที่เขาก้าวออกมา “โอ้ ไม่มีอะไรพิเศษ เอาตามตรงนะ ทั้งหมดที่ฉันทำคือพูดอย่างสบาย ๆ และฉันยังสามารถทำให้พวกเขาหัวเราะได้ด้วย! พวกเขายังถามฉันด้วยซ้ำว่าฉันพร้อมที่จะทำงานเมื่อไหร่! มันไม่ใช่เรื่องท้าทายใด ๆ เลย!” จาเรดกล่าว มือของเขาล้วงไว้ในกระเป๋ากางเกง ผู้ชายคนอื่น ๆ จ้องไปที่จาเรดอย่างอิจฉา เขาจะได้ตำแหน่งที่สงวนไว้ให้พวกผู้ชายแต่เพียงผู้
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 507
เมื่อประตูเหวี่ยงเปิดออก ในที่สุดเจอรัลด์ก็สามารถเห็นผู้จัดการคนนั้นได้อย่างชัดเจน เธอกำลังเดินอยู่ข้างหลังผู้ช่วยเมื่อเจอรัลด์อุทานออกมา “เอวา แอนเดอร์สันเหรอ? นั่นเป็นเธอจริง ๆ ใช่ไหม?” เอวา แอนเดอร์สันคือเพื่อนร่วมชั้นของเจอรัลด์ในช่วงมัธยมต้น เธอเป็นลูกสาวของครูใหญ่และยังเป็นหนึ่งในนักเรียนตัวท็อปร่วมกันกับเจอรัลด์และเซโน่ พวกเขาทั้งสามคนยังได้เข้าร่วมการแข่งขันด้วยกันมาหลายครั้งอีกด้วย แม้พวกเขาค่อนข้างสนิทกันในตอนนั้น แต่พวกเขาก็ไม่ได้อยู่ชั้นเรียนเดียวกันอีกต่อไปเมื่อพวกเขาเข้าเรียนมัธยมปลาย ในช่วงไม่กี่วันเมื่อเข้าเรียนมัธยมปลาย เอว่าจะยังคงชวนเจอรัลด์ออกไปทานมื้อเที่ยงเนื่องจากว่าพวกเขาทั้งสองยังไม่คุ้นเคยกับชั้นเรียนใหม่ของพวกเขากัน หลังเลิกเรียน เธอจะพบกับเจอรัลด์และพวกเขาจะพูดคุยถึงวันของพวกเขาว่าผ่านไปกันอย่างไรบ้าง หลังจากไม่กี่วันเหล่านั้น อย่างไรก็ตาม เอวาเริ่มจะทานมื้อเที่ยงกับเพื่อนร่วมหอพักของเธอแทน นี่จึงทำให้พวกเขาเริ่มพูดคุยกันน้อยลงไปเรื่อย ๆ และเมื่อเวลาผ่านไป สุดท้ายพวกเขาจึงได้พบกันหนึ่งครั้งต่อสัปดาห์เท่านั้น ระยะห่างของพวกเขาเริ่มเพิ่มมากขึ้นในภาคเ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 508
เจอรัลด์มาจากครอบครัวที่ค่อนข้างยากจนไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เอวาจึงค่อย ๆ ถูกกลืนด้วยความทะนงตนของตัวเธอเองเมื่อเธออายุมากขึ้น และก็เหมือนกับคนอื่น ๆ ความทะนงตนของเธอมาถึงจุดสูงสุดในช่วงปีมหาวิทยาลัยของเธอ “แน่นอนสิ!” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขาพยักหน้า เขาไม่ถือจริง ๆ แม้ว่าเขาจะตะลึงไปเล็กน้อยกับการที่เอวาปฏิบัติกับเขาอย่างเย็นชามากแค่ไหนก็ตาม ทันทีทันใดหลังจากกระบวนการสมัครสิ้นสุดลง เจอรัลด์และเบียนก้าก็เริ่มทำงานในตำแหน่งที่ได้รับมอบหมายให้พวกเขากัน เจอรัลด์นั่งอยู่ในมุมเล็ก ๆ ในสำนักงานและเริ่มทำงานทันที งานของเขาคือการจัดการและจัดประเภทไฟล์ เขาค่อนข้างดีใจเนื่องจากว่ามันจะช่วยในการสืบสวนของเขาเป็นอย่างมาก หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เจอรัลด์ตัดสินใจมุ่งหน้าไปยังห้องน้ำผู้ชาย หลังจากเขาทำธุระเสร็จ เขากำลังจะจากไปเมื่อเขาได้ยินเสียงกระซิบเบา ๆ ออกมาจากฝั่งห้องน้ำผู้หญิง “มาที่สำนักงานเพื่อสัมภาษณ์ให้เสร็จ ๆ ซะ คุณจะต้องรีบ ๆ หน่อย ฉันกันตำแหน่งนี้ไว้ให้คุณแล้ว ดังนั้นคุณติดค้างหนี้ฉันครั้งหนึ่ง!” เสียงที่แทบจะไม่ได้ยินดังก้องไปทั่วห้องเล็ก ๆ “อะไรนะ? ไม่มีตำแหน่งอีกต่อไปแล้วเหรอ? คุ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 509
“คุณคลอฟอร์ค ผมแค่อยากจะถามน่ะครับ คุณพูดไว้ว่าคุณอยากจะจัดหาหอพักให้พนักงาน ใช่ไหมครับ? ผมรู้ว่าคุณพูดว่าคุณอยากจะทำเรื่องนี้ด้วยตัวเอง แต่ผมอยากจะจัดเตรียมผู้ช่วยของผมไว้ให้หากคุณยุ่งอยู่ ผมเพิ่งจะกลับมาที่มณฑลเงียบสงบนี้น่ะครับ!” แซคกล่าว“ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ผมมีบริเวณหนึ่งไว้ในใจอยู่แล้ว ผมจะให้คุณจัดการที่เหลือเองเมื่อผมซื้อมันมาได้แล้ว ผมคิดว่าคุณควรมุ่งเน้นในเรื่องจี้หยกดีกว่า” เจอรัลด์ตอบให้ความมั่นใจ“โอเคครับ ถ้าอย่างนั้นคุณคลอฟอร์ด โอ้ แต่มีอีกเรื่องหนึ่ง มันค่อนข้างเป็นเรื่องส่วนตัว ฮี่ฮี่ วันเกิดของคุณกำลังจะมาถึง พวกเราจัดงานเลี้ยงขนาดใหญ่ให้คุณตามธรรมเนียมของตระกูลมาโดยตลอด ดังนั้นคุณอยากจะจัดมันที่ไหนดีครับ?” “ผมน่าจะฉลองวันเกิดของผมในที่ที่ผมเคยอาศัยอยู่ดีกว่าครับ ผมไม่คิดว่างานเลี้ยงจะมีความจำเป็นอะไร แค่มาทานมื้อค่ำดี ๆ ด้วยกันก็พอครับ” เจอรัลด์พูดขณะที่รวบรวมรอยยิ้มปลอม ๆ ออกมาตั้งแต่ยังเล็ก เจอรัลด์เคยชินกับการที่ไม่ได้ฉลองวันเกิดของเขา ตอนนั้นทั้งหมดที่เขาทำได้ก็คือการทานอาหารดี ๆ ด้วยตัวเองหรือกับครอบครัววินเทอร์ นอกจากนั้น ครอบครัวของเขาก็ไม่ได้อาศัยอยู่ด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 510
“โอ้ อย่าไปพูดถึงพวกเขาเลย เวย์ลอนดูเหมือนจะยุ่งอยู่กับเรื่องครอบครัวและเซลล่า ฉันโทรหาเธอและเธอบอกว่าเธอรู้สึกไม่ค่อยดี ดังนั้นเธอจะไม่มาเหมือนกัน”“อ่า งั้นฉันว่าพวกเราคงจะได้พบพวกเขาในครั้งต่อไปนะ จริงสิ มอร์กาน่า เธอไม่เคยเล่าความลับของเธอให้พวกเราฟังเลย; เธอก้าวหน้ามากขนาดนี้ได้อย่างไร? เธอเปลี่ยนอุตสาหกรรมรวดเร็วมากเกินไปนะ!” ชารอนถามขึ้นมา เมื่อได้ยินคำถามนี้ สีหน้าของคาเมรอนจึงเปลี่ยนเป็นอึดอัดใจขึ้นมาบ้างมอร์กาน่ากระแอม เห็นได้ชัดว่าอึดอัดใจเช่นกัน “เป็นเพราะความช่วยเหลือของเจอรัลด์น่ะและเช่นกัน คาเมรอนก็ช่วยฉันได้มากเหมือนกัน!”“เจอรัลด์เหรอ?” เมื่อได้ยินชื่อของเขา ทั้งชารอนและลิเลียนต่างก็สะดุ้งตกใจกัน ในความเป็นจริงแล้ว ชารอนได้ถามพวกเขาเกี่ยวกับเพื่อนร่วมชั้นทุก ๆ คน ราวกับว่าเธอกำลังศึกษาอยู่ต่างประเทศและอยากจะรู้ความเป็นไปของทุกคนงั้นแหละ แม้ว่าเธอจะอยู่ที่เมย์เบอร์รี่ในตลอดเวลามานี้ก็ตามทั้งสองสาวอยากจะถามว่าเจอรัลด์จะมาร่วมกันกับพวกเขาหรือไม่อย่างใจจะขาด แต่พวกเธอก็ลงเอยด้วยการถามเกี่ยวกับเพื่อนร่วมชั้นคนอื่น ๆ ทุกคนแต่ยกเว้นเขา พวกเขาก็ช่วยไม่ได้เนื่องจากว่าเจอร
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 511
เจอรัลด์กำลังเร่งรีบ เขารู้ว่าเรื่องนี้ควรจะจบลงและเสร็จสิ้นเรียบร้อยภายในสองวันก่อนแล้วแต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากว่าไปสะดุดกับเรื่องของเซโน่ โครงการหอพักนี้จึงล่าช้าไปเพราะบางพื้นที่เจอรัลด์เป็นคนเลือกเองอย่างชัดเจน เขาจึงตัดสินใจที่จะมาเยี่ยมชมที่ศูนย์อสังหาริมทรัพย์แห่งนี้เป็นการส่วนตัวเจอรัลด์เข้ามาในศูนย์และไปที่เคาน์เตอร์ด้านหน้าทันทีทีนทีที่ตัวแทนอสังหาริมทรัพย์สังเกตุเห็นเจอรัลด์ สีหน้าของเธอก็ไม่มีความสุขขึ้นมาทันที เธอเต็มไปด้วยความอึดอัดใจและผิดหวังเธอคิดว่าเจอรัลด์เป็นแค่คนโง่จน ๆ อีกคนที่ไม่มีเงินจะสามารถซื้ออสังหาริมทรัพย์ได้ เช่นนั้น เมื่อเขามาแวะมาโดยการเป็นเพื่อนของ เลลา จอง เธอจึงยืนยันได้ว่าเจอรัลด์จะเริ่มต้นกู้เงินท่าทางของเธอที่มีต่อเจอรัลด์ก็เย็นชาเช่นกัน; เธอคิดว่าเขาไม่คุ้มค่ากับความพยายามเพราะเขาไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นคนมั่งคั่งอะไรอย่างนั้นจากนั้นในวันถัดมา เขาตัดสินใจไม่กู้เงินแทน แต่เขากลับต้องการจะซื้ออสังหาริมทรัพย์ด้วยการชำระเต็มจำนวน นี่จะหมายความว่าตัวแทนจะได้รับค่าคอมมิชชั่นที่ต่ำที่สุดเท่าที่เป็นไปได้เธอจึงแก้ตัวเพื่อเลี่ยงหน้าที่ท่าทางควา
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
