บทที่ 400

ผู้ชายกลุ่มหนึ่งรีบวิ่งเข้าไปในบาร์คาราโอเกะกันหลังจากเดรกและไทสันโบกมือของพวกเขา

ในขณะเดียวกันนี้ ภายในห้อง

ลูอีสกำลังเล่นแก้วไวน์ในมือของเขาขณะที่เขามองไปที่นาฬิกาของเขาและกล่าวขึ้นมา: หนุ่มน้อย ตอนนี้ก็ห้านาทีแล้ว ยังไม่มีสายโทรเรียกแม้แต่สายเดียวเลย นายกำลังล้อฉันเล่นอยู่หรือเปล่า?”

เขาหัวเราะขณะที่พูด

ครู่ต่อมา ประตูห้องก็ถูกเตะเปิดออกพร้อมกับเสียงดังโครม

ชายกลุ่มหนึ่งหลั่งไหลกันเข้ามาในห้อง

บอดี้การ์ดของกลุ่มพยายามหยุดชายพวกนั้นกันทันที

แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกเขาจะทันได้ทำอะไร ผู้ชายในชุดดำกลุ่มนั้นก็เตะบอดี้การ์ดพวกนั้นจนล้มลงพื้นแล้ว

การกระทำและการเคลื่อนไหวของพวกเขาทุกคนนั้นรวดเร็วและรุนแรงมาก เหมือนกับนักล่าที่กำลังโจมตีเหยื่ออยู่!

“พวกนายเป็นใครกัน?”

ลูอีสผงะไป

เมื่อเขาเห็นทักษะต่าง ๆ ของคนเหล่านี้และออร่าที่น่ากลัวแต่ก็ลึกลับล้อมรอบพวกเขานั้น ลูอีสรู้ว่าชายเหล่านี้ไม่ได้มาจากพื้นหลังที่ธรรมดาใด ๆ แน่

“คุณคลอฟอร์ด เป็นเขาเหรอครับ?”

เดรกและไทสันเดินมาหาเจอรัลด์ และกระซิบถามด้วยเสียงต่ำ

“อืม สอนบทเรียนเขาหน่อย!”

เจอรัลด์ตอบขณะที่เขาพยักหน้าเล็กน้อย

“ให้ตาย น