LOGINShare
บทที่ 395
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 396
สุดท้ายก็เป็นตาของเจอรัลด์ที่จะเข้าไปในรถแต่ไม่มีที่นั่งว่างแล้ว“โอ้ ให้ตายเถอะ ดูสิ รถของพวกเราเต็มแล้ว พวกเราไม่คงสามารถขอให้นายไปนั่งกับสาว ๆ ได้หรอก ใช่ไหม? มันคงจะไม่สะดวก!”ดักลาสหัวเราะและกล่าวขึ้นมาหลังจากลดกระจกรถลงเขาจงใจเยาะเย้ยเจอรัลด์ตลอดมา ตั้งแต่เขาได้ยินว่าเขามีสัญญาหมั้นหมายกับเลลาและก็จงใจทำเรื่องให้ยุ่งยากสำหรับเจอรัลด์เพื่อจะทำให้เขาอับอายขายหน้าเจอรัลด์ก็รู้ถึงเหตุผลที่ดักลาสชวนเขาให้ไปที่บาร์คาราโอเกะด้วยกันกับพวกเขา เพราะว่าบางทีอาจเป็นเพราะเหตุผลนี้เหมือนกัน“แล้วนั่งข้างผู้หญิงมันเป็นยังไง? ฉันจะขยับเข้าไปอีกหน่อย เจอรัลด์ มานั่นข้างฉันสิ!”ซินดี้พูดขึ้นมา ขณะที่เธอกวักมือเรียกเจอรัลด์ดักลาสรู้สึกไม่มีความสุขเล็กน้อยกับสิ่งนี้ แต่เขาก็ไม่กล้าพูดอะไรเพราะซินดี้ก็เป็นเทพธิดาคนสวยด้วยเหมือนกัน“ขอบคุณนะ!”เจอรัลด์ยิ้มและพยักหน้าเล็กน้อยก่อนเขาจะนั่งข้างซินดี้ไม่นานนัก ทุกคนก็มาถึงที่ห้องด้านในบาร์คาราโอเกะกันดักลาสยังชวนเพื่อนอีกกลุ่มให้มาร่วมกันกับพวกเขาด้วยกลุ่มนี้มีทั้งชายและหญิง และห้องก็กลายเป็นมีชีวิตชีวาขึ้นมาฉับพลันมีคนที่กำลังดื่ม เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 397
“ว่าไงนะ? เขาถูกทุบตีเหรอ?”“แม่งเอ้ย! เขามีปัญหาแล้ว!”ชายหญิงในห้องเริ่มเป็นกังวลใจกันขึ้นมาทันทีแม้แต่ดักลาสก็กลายเป็นวิตกกังวลขึ้นมาแต่เขาไม่ได้ลนลาน เขาแค่ตอบอย่างใจเย็น “ทำไมเธอถึงร้อนใจขนาดนั้นล่ะ? ไปสิ ออกไปดูกันเถอะ ฉันอยากจะเห็นว่าใครเป็นไอ้ลูกหมาคนนั้นที่กล้ามาแตะเพื่อนรักของฉัน!”จากนั้นดักลาสก็โบกมือของเขาและกลุ่มคนชายหญิงก็ติดตามไปอย่างใกล้ชิดอยู่ข้างหลังเขาเด็กชายไม่กี่คนคว้าขวดเบียร์มากับพวกเขาด้วย ดูเหมือนราวกับว่าพวกเขาจะเริ่มต่อสู้กันในวันนี้!เจอรัลด์คาดคิดไว้อยู่แล้วว่าโยริคนั้นหัวร้อนได้ง่าย ๆแต่เขาไม่ได้คาดคิดว่าเขาจะถูกทุบตีเลยจริง ๆ ทุกคนมุ่งหน้าออกไปกันแล้วตอนนี้ มันคงจะไม่ดีสำหรับเจอรัลด์ที่จะยังคงนั่งและดื่มอยู่ในห้องด้วยตัวเองต่อไป ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจแค่ติดตามพวกเขาออกไปกันมาพูดถึงโยริคกันเถอะ กลุ่มคนกำลังล้อมรอบเขาไว้อยู่ส่วนกลางของบาร์คาราโอเกะเขานอนงอตัวอยู่บนพื้นและเลือดไหลซึมออกมาจากหน้าผากของเขาบอดี้การ์ดประมาณสิบกว่าคนจากบารคาราโอเกะเพิ่งจะรุมทำร้ายเขาไปสำหรับฮันนา เธอแค่ถลึงตามองโยริคอย่างเย็นชาด้วยรอยยิ้มที่มุ่งร้ายบนใบหน้า
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 398
“ลูอีส ไอ้เด็กเลวคนนี้คือใคร? เพื่อนของนายเหรอ?” ผู้ชายคนหนึ่งที่มีรอยสักมังกรถามขึ้นมา“ฉันไม่รู้จักเขา แต่แม่งเอ้ย! จริง ๆ แล้วเขาก็รู้ว่าฉันเป็นใคร!”ลูอีสตอบพร้อมกับหัวเราะ“ดักลาส เขาเป็นใคร?” เลลาถามขณะที่เธอสะกิดแขนของดักลาสเงียบ ๆ “เขาคือ ลูอีส ลอร์เดส เหมืองแร่ในมณฑลที่เงียบสงบนี้เป็นของครอบครัวของพวกเขา เขาคือคนที่ร่ำรวยที่สุดที่นั่น และครอบครัวของเขาก็ถือว่าเป็นหนึ่งในครอบครัวระดับสูงแห่งเมืองเมย์เบอร์รี่ พ่อของเขาก็เป็นผู้นำกลุ่มใต้ดินของมณฑลเงียบสงบนี้เช่นกัน บิ๊กดอล์ฟ ทำงานให้กับเขา แน่นอนว่าพวกเขาคือกลุ่มคนที่โหดเหี้ยม”“สองสามคนที่อยู่รอบ ๆ เขาก็เป็นสมาชิกที่มีชื่อเสียงของกลุ่มเช่นกัน”เนื่องจากว่าดักลาสรู้จักผู้คนมากมาย เขาจึงรีบอธิบายสถานการณ์ให้พวกเขาฟังหลังจากที่ได้ฟังคำอธิบายของเขา เลลาและคนอื่น ๆ ก็กลายเป็นยิ่งกลัวมากขึ้นพวกเขาก็เคยได้ยินชื่อของลูอีสมาก่อนพวกเขารู้ถึงอิทธิพลและอำนาจที่ยิ่งใหญ่ของเขา ความจริงแล้ว พวกเขาจะไม่ตื่นตระหนกได้อย่างไรเมื่อพวกเขาได้ยินชื่อของบิ๊กดอล์ฟ?“ว้าว! เพื่อน! นานมาทำอะไรที่นี่พร้อมกับผู้คนที่ถือขวดเบียร์ไว้ในมือล่ะ? พ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 399
“ห๋า?”ความเงียบชั่วครู่เกิดขึ้นในห้อง ทุกคนกำลังจ้องมองไปยังชายหนุ่มที่เพิ่งพูดขึ้นมาเห็นแก่หน้านายเหรอ?นายเป็นใคร? ทำไมฉันจะต้องเห็นแก่หน้าของนายด้วย?คนที่เพิ่งพูดขึ้นมาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเจอรัลด์เขาอยู่นอกห้องตลอดเวลา เฝ้าดูด้วยความตื่นเต้น เมื่อเขาเห็นดักลาสได้รับความอับอายขายหน้าท้ายที่สุดแล้ว มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขาตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าลูอีสเฝ้าดูเลลา ซินดี้ และผู้หญิงที่เหลืออยู่เขาไม่ได้มีเหตุผลมากนักที่จะต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับเลลาท้ายที่สุดแล้ว แม้ว่าเลลาจะค่อนข้างสุภาพกับเขาเมื่อดูผิวเผินแล้ว เจอรัลด์รู้เป็นอย่างดีว่าจริง ๆ แล้วผู้หญิงคนนี้ดูแคลนและดูถูกเขาไม่มีความจำเป็นที่เขาจะต้องคุยโม้หรือโอ้อวดต่อหน้าของเธอแต่อย่างไรก็ตาม ซินดี้ก็อยู่ที่นี่เช่นกัน และเจอรัลด์คงจะรู้สึกแย่ถ้าเขาไม่ได้ใส่ใจเกี่ยวกับเธอจริง ๆ เธอปฏิบัติกับเขาเป็นอย่างดีตั้งแต่ต้นแล้ว ไม่เคยที่จะเหยียดหยามเขาด้วยวิธีใด ๆ ก็ตามเลยสักครั้ง เธอยังเป็นคนประเภทที่ไม่ได้ตัดสินอุปทานไปเองหรือมีอคติในใจของเธอเลยด้วยเข่นกันบางที มันอาจจะไม่ได้มีความหมายอะไรกับซินดี้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ตามเจอ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 400
ผู้ชายกลุ่มหนึ่งรีบวิ่งเข้าไปในบาร์คาราโอเกะกันหลังจากเดรกและไทสันโบกมือของพวกเขาในขณะเดียวกันนี้ ภายในห้องลูอีสกำลังเล่นแก้วไวน์ในมือของเขาขณะที่เขามองไปที่นาฬิกาของเขาและกล่าวขึ้นมา: หนุ่มน้อย ตอนนี้ก็ห้านาทีแล้ว ยังไม่มีสายโทรเรียกแม้แต่สายเดียวเลย นายกำลังล้อฉันเล่นอยู่หรือเปล่า?”เขาหัวเราะขณะที่พูดครู่ต่อมา ประตูห้องก็ถูกเตะเปิดออกพร้อมกับเสียงดังโครมชายกลุ่มหนึ่งหลั่งไหลกันเข้ามาในห้องบอดี้การ์ดของกลุ่มพยายามหยุดชายพวกนั้นกันทันทีแต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกเขาจะทันได้ทำอะไร ผู้ชายในชุดดำกลุ่มนั้นก็เตะบอดี้การ์ดพวกนั้นจนล้มลงพื้นแล้วการกระทำและการเคลื่อนไหวของพวกเขาทุกคนนั้นรวดเร็วและรุนแรงมาก เหมือนกับนักล่าที่กำลังโจมตีเหยื่ออยู่!“พวกนายเป็นใครกัน?”ลูอีสผงะไปเมื่อเขาเห็นทักษะต่าง ๆ ของคนเหล่านี้และออร่าที่น่ากลัวแต่ก็ลึกลับล้อมรอบพวกเขานั้น ลูอีสรู้ว่าชายเหล่านี้ไม่ได้มาจากพื้นหลังที่ธรรมดาใด ๆ แน่“คุณคลอฟอร์ด เป็นเขาเหรอครับ?”เดรกและไทสันเดินมาหาเจอรัลด์ และกระซิบถามด้วยเสียงต่ำ“อืม สอนบทเรียนเขาหน่อย!”เจอรัลด์ตอบขณะที่เขาพยักหน้าเล็กน้อย“ให้ตาย น
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 401
“ห๊ะ? เกิดอะไรขึ้น ที่นี่?” ด้วยการอยู่ห่าง ๆ ข้างถนน เลลาและคนอื่น ๆ เฝ้าดูสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอย่างช็อกขบวนรถยนต์จริง ๆ ของรถยนต์ที่แสนแพงเรียงแถวกันอยู่ด้านนอกของบาร์คาราโอเกะ กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งจับกลุ่มกันรอบ ๆ สถานที่นั้น“ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นแน่! ให้ตาย...เป็นไปได้ไหมที่เจอรัลด์คนบ้านั่นจะยากเกินกว่าจะเข้าใจได้?” ดักลาสสงสัยอย่างดัง“ต้องเป็นงั้นแหละ ฉันหมายถึง ใครกันในมณฑลเงียบสงบจะก่อความวุ่นวายนี้ได้มากขนาดนี้? ฉันน่าจะรู้ดีกว่าใครกับการพาผู้ชายคนนั้นมาที่นี่ ไม่ว่าใครจะพูดอะไรก็ตาม ตอนนี้ดูความยุ่งเหยิงนี้สิ: เมื่อมีบางอย่างที่สำคัญมากย่อยยับ พวกเราจะถูกลากเข้าไปเกี่ยวด้วย—คุณลอร์เดสรู้ดีว่าเขาอยู่กับพวกเรา!” ผู้ชายหลายคนกระซิบในหมู่กันเอง ลักษณะของพวกเขาดูเหมือนจะไร้ความหวังซินดี้หน้าซีดไปแล้ว เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น ถ้าสิ่งที่พวกเขาพูดเป็นเรื่องจริง งั้นชีวิตของเจอรัลด์ก็อาจจะตกอยู่ในอันตรายอย่างมาก!ไม่ เธอต้องเข้าไปข้างในและเห็นมันด้วยตัวเอง ถ้าเรื่องต่าง ๆ มันแย่มากขนาดนั้นจริง เธอจะโทรเรียกตำรวจ! เมื่อคิดอย่างงี้ ซินดี้จึงเหวี่ยงประตูให้เปิดออกและวิ่งไปที่บาร
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 402
เขาหมายถึงการเรียกคนเพื่อมาช่วยต่อสู้กับ ลูอีส ลอร์เดสตอนนั้น ซินดี้ไม่ได้ใส่ใจเกี่ยวกับมันมากนัก เธอนึกเอาว่าเจอรัลด์แค่กำลังถ่วงเวลาไว้แต่ตอนนี้เดี๋ยวนี้ อย่างที่คิดไว้ พวกเขาเป็นกลุ่มคนทั้งหมดที่ได้ทำร้ายและกำจัดลูอีสไปสิ่งที่ซินดี้กำลังบอกเป็นนัยได้ส่งความสั่นสะเทือนไปทั่วร่างกายทั้งหมดของเลลา“เป็นไปไม่ได้ ผู้ชายคนนั้นน่ะเหรอ? ฉันไม่รู้อะไรมากเกี่ยวกับเขา แต่ไม่ใช่ว่าเขาเป็นแค่คนไม่เอาไหนที่สิ้นเนื้อประดาตัวหรอกเหรอ? เขาจะมีเพื่อนที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากมายขนาดนั้นได้อย่างไรกัน? อย่าหลงไปเชื่อเรื่องเหลวไหลของเขาเลย ซินดี้!”ให้ตายเถอะนะ! ถ้ามันกลายเป็นเรื่องจริงขึ้นมาละก็...เลลาก็อาจจะกระแทกหัวของเธอกับผนังที่ใกล้ที่สุดเช่นกันแต่ไม่ ฮ่าฮ่า มันแค่เป็นไปไม่ได้!เลลาหันกลับไปส่งสัญญาณให้ทุกคนกลับไปที่รถเพื่อให้มาและร่วมกับพวกเธอ จากนั้นเธอก็แบ่งปันสิ่งที่เธอได้รู้ให้พวกเขาฟัง ทุกคนประหลาดใจกับข่าวนี้มากที่ลูอีสถูกกวาดล้างอย่างหมดจด พวกเขาจ้องอย่างชื่นชมไปที่รถหรูทั้งหลายที่จอดเรียงกันอยู่ตามถนนด้านนอกของบาร์คาราโอเกะ“ดูสิ! นั่นไม่ใช่เจอรัลด์หรือไง?” ชำเลืองมองไปรอบ ๆ ทันใ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 403
“ขอโทษค่ะ คุณผู้หญิง!” พนักงานเสริฟ์สาวที่นำหน้ายิ้มให้เลลา ที่จ้องด้วยอาการปากค้างกว้างขณะที่อาหารมากมายได้ถูกจัดวางอยู่บนโต๊ะตรงหน้าเจอรัลด์“ห๊ะ? อะไรเนี่ย?” เลลาพูดตะกุกตะกักครู่หนึ่ง จากนั้นก็อุทานออกมา “เฮ้ เฮ้ เฮ้! ต้องมีบางอย่างที่ผิดพลาดแน่—คุณจำโต๊ะผิดแล้ว!”ใครก็สามารถบอกได้ว่ามันเป็นอาหารหรูหราที่มีราคาแพงมาก—อย่างน้อยถึงห้าพันดอลลาร์หรือมากกว่านั้น—และมันถูกกำหนดมาให้เจอรัลด์งั้นเหรอ?เลลามักจะคิดดูถูกเขาอยู่เสมอในฐานะที่เป็นผู้ชายที่ไม่ได้สำคัญอะไร ครั้งหนึ่ง เธอได้ปล่อยให้พ่อของพวกเขาจัดเตรียมให้พวกเขาแต่งงานกัน และมันทำให้เธอกลายเป็นตัวตลกไปอย่างสิ้นเชิง“เฮ้ เลลา! ที่ไหนสักที่ในฟาร์มที่ห่างไกลออกไป คู่หมั่นของเธอกำลังรอเธออยู่นะ!” เธอยังคงสามารถเห็นรอยยิ้มที่เยาะเย้ยเหล่านั้นได้อย่างชัดเจนลึก ๆ ในใจของเธอมันเป็นบ่อเกิดความทุกข์ที่นาวนานที่สุดในชีวิตของเธอมาโดยตลอด เธอไม่เคยพูดถึงมัน แต่มันอยู่ในใจของเธอเสมอ ในฐานะที่เป็นสัญลักษณ์ของความอัปยศอดสูของเธอ เธอจึงดูถูกดูแคลน เจอรัลด์ คลอฟอร์ด อย่างที่สุดแต่กระนั้น เจอรัลด์กำลังทานอาหารอย่างดีตอนนี้...“จะมีความผิดพล
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
