บทที่ 376

มีนักเลงทั้งหมดประมาณห้าคน

ในชั่งพริบตา เจอรัลด์ก็ได้ทำให้สี่คนในพวกเขาหมดสภาพไปกันแล้ว

“แม่งเอ้ย! นายเป็นใครกัน?!” หัวหน้าแก๊งตื่นตระหนก และเขาจึงถามขึ้นด้วยความแปลกใจ “ฉันจะฆ่าแก!”

เจอรัลด์ไม่ได้พูดอะไร แต่เขาเพียงรีบวิ่งไปด้านหน้าเพื่อตีเขา

ดูเหมือนราวกับว่าหัวหน้าแก๊งจะชินกับการต่อสู่อยู่แล้ว เขาหยิบอิฐก้อนหนึ่งขึ้นมาจากข้างถนนขณะที่เขาสู้กับเจอรัลด์

สุดท้าย เขาก็ไม่สามารถเอาชนะเจอรัลด์ที่กำลังบ้าคลั่งได้ และเขาทำได้แค่โกยหนีไปด้วยความอับอายขายหน้าเท่านั้น

“เจอรัลด์ นาย...นาย...นายโอเคดีไหม?” กีย่าก็ตกใจกลัวเช่นกันในเวลานี้

“ฉันไม่เป็นไร!” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขาเช็ดเลือดออกจากมุมปากของเขา

กีย่าโพล่งออกมาอย่างกังวลใจทันที “อ่า! หัวของนายกำลังมีเลือดไหล!”

เจอรัลด์มีเลือดออกเล็กน้อยจากหัวของเขาเพราะเขาไม่ทันได้ตั้งตัวเมื่อครู่นี้ และอีกฝ่ายก็แอบโจมตีเขา

“มันก็แค่บาดแผลเล็ก ๆ เอง ทำไมพวกเขาถึงมาที่นี่เพื่อตอแยเธอล่ะ?”

เจอรัลด์เช็ดเลือดออกจากใบหน้าของเขา วันนี้เป็นครั้งแรกที่เขาได้ต่อสู้แบบนี้

โชคดี เขายังคงมีความแข็งแกร่งในตัวอยู่บ้าง นอกจากนี้ เจอรัลด์ก็เพียงแค่ต่อสู้โดย