LOGINShare
บทที่ 31
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 32
เจอรัลด์ลุกจากเตียงก่อนจะรีบเข้าไปใน้องน้ำเพื่อรับโทรศัพท์“สวัสดีครับ คุณคลอฟอร์ด!” แซคทักทายเจอรัลด์อย่างเคารพ“คุณไลล์ ขอบคุณที่โทรมาวันนี้ ผมอยากจะถามคุณบางอย่าง...” เจอรัลด์ถามขึ้นขณะที่เขายิ้ม“คุณคลอฟอร์ด โปรดบอกผมว่าคุณต้องการให้ผมทำอะไร คุณเพียงแค่ให้คำแนะนำผมและผมจะทำให้มันเสร็จอย่างทันที!”เจอรัลด์บอกแซคเกี่ยวกับเงินที่เขาได้ใช้จ่ายที่โฮมแลนด์ คิชเช่นเมื่อคืนแล้ว“โอ้! อย่างนั้นหรือ? คุณคลอฟอร์ด ผมไม่คิดว่าคุณได้จ่าย 10,000 ดอลลาร์อยู่แล้ว ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ไวน์แดงชั้นนำที่คุณได้สั่งเมื่อคืนที่แล้ว ซึ่งคุณได้จ่าย 9,000 ดอลลาร์ จริง ๆ แล้วมันถูกผลิตโดยครอบครัวคลอฟอร์ดในต่างประเทศ ดังนั้น ราคาของไวน์แดงนั้นเพียงไม่กี่ร้อยดอลลาร์เอง ฮ่าฮ่าฮ่า…”แซคยิ้ม ด้วยความสัตย์จริง มันเป็นเรื่องน่าเสียดายจริง ๆ ที่เจอรัลด์เพียงแค่ใช้จ่ายเงินเพียงเล็กน้อยเช่นนั้น อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ได้แสดงความคืบหน้าในงานที่เจสสิก้าได้มอบหมายให้เขาได้ทำแล้ว “คุณคลอฟอร์ด ผมสามารถทำอะไรให้คุณได้บ้าง? คุณต้องการให้ผมคืนเงิน 20,000 ดอลล่าร์ให้คุณหรือเปล่า? ผมจะไปทำเรื่องให้ทันทีที่คุณให้คำสั่งผมเพื่อ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 33
“ขอโทษครับ...”เจอรัลด์ขออภัยอย่างเร่งรีบหลังจากนั้น เขาช้อนตาขึ้นก่อนเขาเหลือบไปมองหญิงสาวที่อยู่ด้านหลังของเขา เขาตกใจอย่างทันทีกับรูปลักษณ์ความสวยของหญิงสาวเธอสวมชุดเดรสรัดรูปและมีผมยาวสลวยพาดบนไหล่ของเธอ เธอดูอายุไล่เลี่ยกันกับเขาแต่ในเวลานี้รูปร่างของเธอพัฒนาอย่างสมบูรณ์แบบแล้วอย่างแน่นอนเธอเป็นหญิงสาวที่สวยที่สุดคนหนึ่งเท่าที่เจอรัลด์เคยเห็นมา“ขอโทษเหรอ? นายคิดว่ามันจะจบเพียงแค่เพราะนายพูดคำว่านายขอโทษเหรอ?”หญิงสาวยังคงสบถด่าเขาอย่างรุนแรงต่อไปขณะที่เธอถูตัวเองอย่างเบา ๆเมื่อเจอรัลด์ ชนเธอด้วยประตูหมุนอย่างอ้อม ๆ เธอได้ทำให้ตัวเองบาดเจ็บและในเวลานี้เขาสามารถรู้สึกถึงความปวดแสบปวดร้อนบนตัวของเธอความจริงแล้ว เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนที่ชนเขาเองแต่เมื่อเธอเห็นว่าเจอรัลด์แต่งตัวสบาย ๆ เช่นนี้ เธอตัดสินใจที่จะโยนความผิดให้เขาแทน“ถ้าฉันไม่ได้กำลังรีบร้อนอยู่ วันนี้ฉันจะต้องสั่งสอนนายอย่างแน่นอน!” หญิงสาวยังคงตะคอกใส่เจอรัลด์หลังจากนั้น เธอผลักเจอรัลด์ออกไปขณะที่เธอตะโกน “ไปให้พ้นทางฉันนะ คนโง่!”หลังจากที่เธอก่นด่าเขาเรียบร้อยแล้วหญิงสาวเดินไปทางขึ้นลิฟท์ เจอรัลด์ไม่ได
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 34
เมื่อเจอรัลด์ก้าวเข้ามาในห้อง เขาตระหนักได้ว่ามีผู้คนจำนวนมากอยู่ด้านในบรรยากาศค่อนข้างสดใส มีหญิงชายทุกช่วงวัย ประมาณร้อยคนได้อยู่ข้างในห้อง และพนักงานเสริฟชายหญิงวิ่งกลับไปมาขณะที่เครื่องดื่มทั้งหมดเป็นแบบบริการตัวเองถ้าเจอรัลด์ไม่ได้เดาผิด คนเหล่านี้น่าจะเป็นเหล่าเจ้านายและเจ้าของร้านและสถานประกอบการต่าง ๆ ในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่เจอรัลด์เหลือบมองรอบ ๆ แต่เขาหาแซคไม่พบเขานำโทรศัพท์ของเขาออกมาขณะที่เขาพยายามโทรหาแซค เพียงแต่ตระหนักได้ว่าโทรศัพท์ของเขาแบตหมดไปนานแล้วเฮ้อ!เจอรัลด์ใช้โทรศัพท์ของเขาเมื่อคืนและเขาลืมที่จะชาร์จแบตไว้!ช่างเถอะ! เจอรัลด์ตัดสินใจเพียงแค่รอแซคมาและทักทายเขาเมื่อเขามาถึงที่ห้องภายหลังหลังจากเดินไปรอบ ๆ ห้องขนาดใหญ่มาครู่หนึ่ง เจอรัลด์ทำได้เพียงแค่ยิ้มกับตัวเองอย่างช่วยไม่ได้ก่อนที่เขาจะพบมุมเงียบ ๆ เพื่อนั่งลงด้วยตัวเองหลังจากนั้น เจอรัลด์ตัดสินใจกินผลไม้และเครื่องดื่มเป็นอย่างแรกพนักงานเสริฟชายและหญิงยุ่งมาก พวกเขาไม่แม้แต่สังเกตเห็นเจอรัลด์ ขณะที่เจอรัลด์กำลังดื่มและกินของว่างที่เสริฟ์ เขาได้ถูกสังเกตพบโดยกลุ่มของหญิงสาวรุ่นที่สองที่ร่ำรวย
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 35
“โจรขโมยอาหารเหรอ?”เอเลน่าตื่นตระหนกและเธอมองไปยังทิศทางที่ใช้หนุ่มในชุดขาวกำลังชี้ไป ทันทีที่เธอเห็นผู้ชายที่เขากำลังชี้อยู่ ตาของเอเลน่าเบิกกว้างขึ้นอย่างทันที“นั่นเขา!”“นั่นคือใคร? เอเลน่า เธอรู้จักโจรขโมยอาหารนั่นเหรอ?”“ฮึ่ม! เขาคือไอ้เศษสวะ เลวนั่นที่ฉันพูดถึงไง!” เอเลน่าพูดขึ้นด้วยท่าทางโกรธเกรี้ยวขณะที่เธอเดินไปทางเจอรัลด์ในตอนนี้เหล่าหญิงสาวและชายหนุ่มที่ร่ำรวยและมั่งคั่งได้เดินตามหลังเอเลน่าไปในเวลานี้ เจอรัลด์ที่กำลังเพลิดเพลินกับอาหารของเขาและกำลังคิดเกี่ยวกับว่าเขาจะทักทายเหล่าเจ้านายและเจ้าของธุรกิจต่าง ๆ ในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ได้อย่างไรในภายหลังไม่ว่าอย่างไรก็ตาม นี่เป็นครั้งแรกที่เจอรัลด์ได้เข้าร่วมงานเช่นนี้ณ ตอนนี้ ทันทีทันใดนั้นมันก็มืดลงตรงหน้าเขาเจอรัลด์เงยหน้าขึ้นและเขาเห็นกลุ่มคนกำลังยืนอยู่ด้านหน้าเขา เจอรัลด์ตระหนักได้ว่าหัวหน้าของกลุ่มคนไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากสาวสวยแต่ดุดันและก้าวร้าวคนนั้นที่เขาได้พบในห้องรับรองก่อนหน้านี้“นายจริง ๆ!”“ทำไมคุณถึงอยู่นี่?” เจอรัลด์อุทานด้วยสีหน้าตกใจบนใบหน้าของเขานาย นาย... นายไม่เพียงแค่น่ารังเกียจแต่ยัง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 36
ทุกคนในห้องทักทายแซคด้วยท่าทางเคารพ รวมถึงกลุ่มของชายหนุ่ม ก็ยังยืนขึ้นขณะที่พวกเขาทักทายเขาเอเลน่าก็ยังเลิกล้มที่จะทำร้ายเจอรัลด์ในเวลานี้“เกิดอะไรขึ้น? ทุกคนทำอะไรกันอยู่?”แซคมีออร่าที่แข็งแกร่งและน่าเกรงขามมากล้อมรอบตัวเขาในเวลานี้ เขาเหลือบมองเอเลน่าและผู้คนที่เหลือที่แออันกันอยู่ตรงมุมห้อง“น่าเสียดาย คุณคลอฟอร์ดยังไม่มาที่นี่! มิฉะนั้น เขาจะคิดอย่างไรกับพวกคุณ?” แซคตะคอกใส่กลุ่มชายหนุ่มก่อนเขาจะเหลือบมองชายหนุ่มในชุดขาวชายหนุ่มชุดขาวรู้สึกผิดมากในเวลานี้เพราะเขาไม่ได้ทำอะไรเลย อย่างไรก็ตาม เขาเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มวอร์เรนเปลี่ยนหัวข้ออย่างรวดเร็วในเวลานี้ “คุณไลล์ คุณพูดว่าคุณคลอฟอร์ดเกือบมาถึงแล้วไม่ใช่เหรอ?”แซคตอบกลับด้วยท่าทางเย็นชา “เอาหละ ดูเหมือนว่าผมจะไม่สามารถติดต่อกับคุณคลอฟอร์ดได้ในตอนนี้ ผมคิดว่าเขาปิดโทรศัพท์ของเขาไว้”“ยังไงก็ตามคุณคลอฟอร์ดตัดสินใจที่จะไม่มาหรือเปล่า?”ในเวลานี้ ฝูงชนมีสีหน้าที่เศร้าบนใบหน้าของพวกเขา นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่จะได้พบปะและแสดงตัวต่อเจอรัลด์ คลอฟอร์ดแน่นอนแล้วว่า มันไม่ง่ายเหมือนอย่างที่พวกเขาคิด เจอรัลด์ไม่ใช่คนที่จะปร
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 37
“ฉัน… ฉันไม่รู้...”เอเลน่ารู้สึกละอายใจและโกรธมากในเวลานี้ มันรู้สึกเหมือนราวกับว่าเธอได้ทำขวดไวน์ตกลง เธอไม่เคยคิดเลยว่าผู้ชายเลวทรามและน่ารังเกียจคนนี้จะกลายเป็น เจอรัลด์ คลอฟอร์ด ผู้โด่งดังเขาเป็นส่วนหนึ่งของคนรวยรุ่นที่สองในทุกแง่มุมอย่างแท้จริง!“คุณคลอฟอร์ด ผมขออภัยสำหรับทุกสิ่งที่ลูกสาวของผมได้ทำไปก่อนหน้านี้ คุณสามารถลงโทษลูกสาวของผมอย่างไรก็ได้ที่คุณปรารถนา”วอร์เรนโน้มตัวลงและเขาไม่กล้ายืดตัวขึ้นเลยด้วยความสัตย์จริง เขาเห็นเอเลน่าและวอร์เลนทำแบบนี้ ความโกรธของเจอรัลด์ก็ลดลงแล้วความจริงแล้ว เจอรัลด์รู้ว่าเขาก็เป็นฝ่ายผิดด้วยเพราะเขาได้ประพฤติเลวทรามเล็กน้อยจริงก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดมันเป็นเพราะว่าเอเลน่าได้อวดขาที่ยาวและเรียวสวยของเธอ!นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกล้อมรอบโดยผู้หญิงมากมายในชีวิตของเขา!ตามบุคลิกของเจอรัลด์ เขาคงไม่ถือว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่และเขาคงทำได้เพียงแค่ปล่อยเรื่องนี้ไปเช่นนั้นเขาจะทนความอัปยศอดสูนี้ไว้กับตัวของเขาเองอย่างไรก็ตาม แซคอ่านใจของเขาได้และเขาพูดขึ้นด้วยเสียงต่ำว่า “คุณคลอฟอร์ด คุณต้องลงโทษพวกเขาเพราะพวกเขาได้เหยียบย่ำระเ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 38
หากเจอรัลด์ต้องการทำอะไรจริง ๆ เขาคงเลือกเอเลน่า แต่เจอรัลด์ไม่ได้มีบุคคลิกและนิสัยแบบเจ้าเหนือหัวเช่นนั้นอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ต้องลงโทษพวกเธอ ดังนั้น เขาจึงคิดลงโทษพวกเธอด้วยวิธีสกปรกแบบนี้เพื่อให้พวกเธอจดจำวันนี้ตลอดไป“อึก อึก”หลังผ่านไปครึ่งชั่วโมง พวกผู้หญิงเดินออกมาจากห้อง พวกเธอทั้งหมดมีสีหน้าที่เจ็บแสบและทนทุกข์บนใบหน้าของพวกเธอ ในเวลานี้ เหล่าคุณผู้ชายร่ำรวยรุ่นที่สองต่างตกตะลึงกันให้ตายสิ! คุณคลอฟอร์ดน่าทึ่งมากเกินไป เขาสามารถลงโทษสาวสวยทั้งห้าภายในเวลาครึ่งชั่วโมงและผู้หญิงเหล่านั้นยังแทบจะเดินเป็นเส้นตรงไม่ได้แล้วตอนนี้!ชายหนุ่มในชุดขาวก็ยังแอบชื่นชมเจอรัลด์ เนื่องจากเจอรัลด์ยังคงสนใจในตัวเอเลน่าและสาว ๆ คนอื่น อย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าคิดเห็นเรื่องใด ๆ มื้ออาหารวันนี้น่าสนใจมากเมื่อบรรดานักธุรกิจที่ร่ำรวยทั้งหมด รวมถึงวอร์เรน ได้รู้ว่าลูกสาวของพวกเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางกายกับเจอรัลด์ พวกเขาทั้งหมดผิดหวังอย่างที่สุด“คุณคลอฟอร์ด ให้ผมไปส่งคุณกลับบ้านนะ?”งานเลี้ยงต้อนรับจบลงอย่างสมบูรณ์ แซคและคณะติดตามของเขาก็รีบเดินตามเจอรัลด์ขณะที่พวกเขาเสนอจะส่งเขากลับบ้
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 39
เจอรัลด์ได้ยินหญิงสาวตะโกนเรียกเขาเมื่อเขาหันกลับมา เขาตระหนักได้ว่าไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากวิตนีย์ ประธานของสหภาพนักศึกษาอย่างเห็นได้ชัด วิตนีย์ได้สังเกตเห็นฉากที่เจอรัลด์ได้ลงจากรถเฟอร์รารี่แล้ว ในเวลานี้ เธอกำลังจ้องมองเจอรัลด์ด้วยความเหลือเชื่อพร้อมสีหน้าที่ตกตะลึงบนใบหน้าของเธอ“มีอะไรให้ฉันช่วยไหม?”เจอรัลด์ไม่คาดคิดว่าเขาจะยังคงถูกพบเห็นโดยคนรู้จักถึงแม้ว่าเขาได้ขอให้เอเดนส่งเขาในที่ที่ห่างไกลจากวิทยาเขตแล้วเจอรัลด์รู้ว่าเหตุผลที่วิตนีย์ตะโกนเรียกเขาเสียงดังเป็นเพราะเธอต้องการจะรู้ว่าทำไมเขาถึงได้ลงจากรถเฟอร์รารี่มาได้อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์แสร้งทำเป็นงุนงงเล็กน้อยอย่างจริงจัง...“นาย นาย นาย... ทำไมนายถึงลงมาจากรถเฟอร์รารี่ได้?” วิตนีย์ถามเขาอย่างตรงไปตรงมาในระหว่างการเผชิญหน้ากับเจอรัลด์สองสามครั้งสุดท้าย เธอได้พบกับการเปิดเผยที่น่าตกใจมากจริง ๆ อย่างแรก เธอได้รู้ว่าเจอรัลด์ถูกลอตเตอร์รี่และเขาสามารถเลี้ยงอาหารทุกคนที่โฮมแลนด์ คิชเช่นในคืนที่แล้วได้จริง นอกจากนี้ เขาไม่ลังเลที่จะใช้จ่ายเปลืองเลยดังนั้น วิตนีย์ตัดสินใจถามเพื่อนร่วมชั้นของเจอรัลด์เกี่ยวกับเรื่องนี้
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
