เจอรัลด์ได้ยินหญิงสาวตะโกนเรียกเขาเมื่อเขาหันกลับมา เขาตระหนักได้ว่าไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากวิตนีย์ ประธานของสหภาพนักศึกษาอย่างเห็นได้ชัด วิตนีย์ได้สังเกตเห็นฉากที่เจอรัลด์ได้ลงจากรถเฟอร์รารี่แล้ว ในเวลานี้ เธอกำลังจ้องมองเจอรัลด์ด้วยความเหลือเชื่อพร้อมสีหน้าที่ตกตะลึงบนใบหน้าของเธอ“มีอะไรให้ฉันช่วยไหม?”เจอรัลด์ไม่คาดคิดว่าเขาจะยังคงถูกพบเห็นโดยคนรู้จักถึงแม้ว่าเขาได้ขอให้เอเดนส่งเขาในที่ที่ห่างไกลจากวิทยาเขตแล้วเจอรัลด์รู้ว่าเหตุผลที่วิตนีย์ตะโกนเรียกเขาเสียงดังเป็นเพราะเธอต้องการจะรู้ว่าทำไมเขาถึงได้ลงจากรถเฟอร์รารี่มาได้อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์แสร้งทำเป็นงุนงงเล็กน้อยอย่างจริงจัง...“นาย นาย นาย... ทำไมนายถึงลงมาจากรถเฟอร์รารี่ได้?” วิตนีย์ถามเขาอย่างตรงไปตรงมาในระหว่างการเผชิญหน้ากับเจอรัลด์สองสามครั้งสุดท้าย เธอได้พบกับการเปิดเผยที่น่าตกใจมากจริง ๆ อย่างแรก เธอได้รู้ว่าเจอรัลด์ถูกลอตเตอร์รี่และเขาสามารถเลี้ยงอาหารทุกคนที่โฮมแลนด์ คิชเช่นในคืนที่แล้วได้จริง นอกจากนี้ เขาไม่ลังเลที่จะใช้จ่ายเปลืองเลยดังนั้น วิตนีย์ตัดสินใจถามเพื่อนร่วมชั้นของเจอรัลด์เกี่ยวกับเรื่องนี้
“30,000 ดอลลาห์เหรอ?” ใครบอกว่าฉันถูกรางวัล 30,000 ดอลาห์กัน? นั่นเป็นสิ่งที่พวกเขาคาดเดาและสันนิษฐานกันเองทั้งนั้น ฉันเพียงแค่ถอนเงินจากธนาคารมา 30,000 ดอลลาห์แต่ใครพูดว่าฉันได้เงิน 30,000 ดอลลาร์จากการถูกลอตเตอรี่กันหละ?” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยสีหน้ามั่นใจบนใบหน้าของเขาเมื่อวิตนีย์เห็นการแสดงออกบนใบหน้าของเขา เธอรู้สึกได้ถึงความหดหู่ในใจอย่างฉับพลันอย่างที่เธอเคยพูดไว้ การคาดเดาของเธอถูกต้อง เจอรัลด์ยิ่งกว่าเต็มใจที่จะใช้จ่าย 22,000 ดอลลาห์ในคราเดียว เจอรัลด์ต้องถูกลอตเตอรี่มากกว่า 30,000 ดอลลาร์อย่างแน่นอน“ถ้าอย่างนั้น นายได้เงินรางวัลเท่าไหร่?”“มันไม่สะดวกสำหรับฉันที่บอกเธอมากขนาดนั้น ยังไงซะ มันไม่เยอะมากหรอก! ไม่เยอะมากเกินไปเลย! โอเค คุณเจนคลินส์ หากว่าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวก่อนละกันตอนนี้!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยสีหน้าเฉยเมยบนใบหน้าของเขา“ฮื่ม! นายคิดจริง ๆ ว่านายดีมากขนาดนั้นเหรอ? นายเพียงแค่โชคดีที่ได้เงินรางวัลจากการถูกลอตเตอรี่! อย่างไรก็ตาม นายไม่สามารถเทียบได้กับลูกคนรวยรุ่นที่สองเหมือนวิคเตอร์หรอก!”วิตนีย์กระทืบเท้าอย่างฉุนเฉียวเพราะเธอทนไม่ได้กับทัศนคติปัจจุบันของเ
พวกเขาทั้งสองรู้สึกหดหู่มากขณะที่พวกเขามุ่งหน้าไปที่การบำรุงรักษาสภาพรถในรอบแรกสำหรับรถออดี้ A6 ของเขาวิคเตอร์ภูมิใจกับรถออดี้ของเขามาก แต่รถเฟอร์รารี่ที่ขับโดยเพื่อนของเจอรัลด์ทำให้เขารู้สึกอับอายเล็กน้อย พวกเขาทั้งสองคนมีความเข้าใจโดยปริยายและรู้สึกว่าพวกเขาต้องรู้ความจริงเบื้องหลังเพื่อนของเจอรัลด์ให้ได้หลังจากนั้น ที่ร้านตรวจเช็คสภาพรถ ขณะที่วิคเตอร์กำลังรอการตรวจเช็คสภาพรถให้เสร็จ เขาได้เริ่มบทสนทนากับเจ้าของเพราะเขาต้องการได้รับความชื่นชมและความเคารพจากผู้คนเหล่านี้ที่กำลังมองเขาด้วยความชื่นชมในสายตาของพวกเขาในเวลานี้ในเวลานี้ คนที่รับผิดชอบสำหรับการตรวจบำรุงสภาพยานพาหนะของวิคเตอร์ได้พูดว่า “คุณผู้ชาย ผมคิดว่าคุณฉลาดมากในการเลือกรถออดี้ระดับชั้นนำเป็นรถส่วนตัวของคุณ รถออดี้ของเราไม่เหมือนรถระดับชั้นนำหรือรถยนตร์หรูอื่น ๆ ในตลาด ยกตัวอย่างเช่น รถเฟอร์รารี่เพียงแค่ทำให้ผู้คนรู้สึกราวกับว่าพวกเขาได้รับการยอมรับนับถือ มีเพียงคนรวยเท่านั้นที่จะลงทุนกับรถประเภทนั้น”“ตอนนี้ นักธุรกิจที่ร่ำรวยทั่วไปส่วนใหญ่จะมุ่งเน้นไปที่รถเช่นออดี้หรือ BMW แทน”“แต่ คุณไม่คิดว่ามันจะดีกว่าที่จะ
“ไม่ใช่ เหตุผลที่พวกเราโทรหานายและหารือเรื่องนี้กับนายเป็นเพราะว่าอลิซขอให้พวกเราพานายมาด้วยในการปาร์ตี้นี้โดยเฉพาะ!” ฮาร์เปอร์แจ้งให้ชาร์ลีทราบอย่างรวดเร็ว“ห๊ะ!” เจอรัลด์ตะลึงจนพูดไม่ออกมันไม่สมเหตุสมผลเลย อลิซรำคาญเขามากมาตลอดเมื่อไหร่ก็ตามที่เธอเห็นเขาไม่ไช่เหรอ? ทำไมเธอถึงเชิญเขาไปงานปาร์ตี้อย่างเฉพาะเจาะจงกัน?เอาตรง ๆ นะ เจอรัลด์ได้ดื่มและกินอาหารจำนวนมากระหว่างงานเลี้ยงในตอนเที่ยงของวันนี้มาแล้ว ดังนั้น เขายังไม่รู้สึกหิวเลย แทนที่ ส่วนใหญ่เขารู้สึกเหนื่อยล้าเพราะเขาได้สนุกสนานและพูดคุยกับเหล่านักธุรกิจระหว่างงานเลี้ยงก่อนหน้านี้เขารู้สึกไม่อยากไปเลยจริง ๆนอกจากนี้ เนื่องจากเป็นเพียงแค่การรวมตัวกันธรรมดา เจอรัลด์ต้องการเตรียมพร้อมสำหรับการทดสอบขับรถของเขาแทนบางทีนี่เป็นความตั้งใจของพระเจ้า ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ชีวิตส่วนใหญ่ของคนรวยรุ่นที่สองเริ่มด้วยการชุมนุมและการเข้าสังคม แม้ว่าเขาไม่ได้เปิดเผยตัวตนของเขา งานปาร์ตี้ ความบันเทิง และการชุมนุมทุกประเภทดูเหมือนจะหมุนเวียนอยู่รอบตัวเขาแล้วเมื่อเจอรัลด์ปฏิเสธที่จะเข้าร่วมการชุมนุม ฮาร์เปอร์ยังพูดขึ้นว่าเขาก็ไม่รู้สึกอยากจ
เจอรัลด์รู้สึกหงุดหงิดมากหลังจากได้ยินข่าวนี้ เห็นได้ชัดว่าเขาคือคนที่แก้ปัญหาที่อลิซกำลังอ้างถึงโดยแท้จริง เจอรัลด์ไม่ต้องการมีอะไรเกี่ยวข้องกับอลิซ นอกจากนี้ เหตุผลเดียวที่ทำไมเขาได้ตัดสินใจก้าวมาแก้สถานการณ์คืนนั้นก็เพื่อประโยชน์ของนาโอมิอย่างไรก็ตาม ณ ตอนนี้ อลิซเข้าใจผิดอย่างเห็นได้ชัดว่าควินตันคือคนที่ช่วยเหลือเธอแก้ปัญหา เธอยังรู้สึกว่าควินตันยอดเยี่ยมมากและนั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเธอถึงตัดสินใจคบหากับควินตันอลิซคือผู้หญิงที่สวยมากและเธอไม่เคยมีความรักมาก่อน เธอคือเทพทิดาอย่างแน่แท้เจอรัลด์คงจะโกหกหากเขาพูดว่าเขาไม่ได้หลงเสน่ห์รูปลักษณ์ของอลิซเลยเขาควรจะหาโอกาสบอกความจริงกับอลิซดีไหม? ถึงแม้ว่าเธอไม่ต้องการจะขอบคุณเขา อย่างน้อยเธอจะได้รู้ความจริงและเธอไม่ต้องลงเอยด้วยความสัมพันธ์กับบางคนเพียงแค่เพราะว่าความเข้าใจผิด!เจอรัลด์คิดกับตัวเองในเวลานี้กลุ่มของผู้คนยังคงพูดและหัวเราะกันก่อนพวกเขาจะนั่งแท็กซี่ไปร้านอาหารแกรนด์ มาแชล ในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่พิธีเปิดของร้านอาหารแกรนด์ มาแชล เป็นไปอย่างมีชีวิตชีวามากตามปกติเพราะผู้คนทั้งหมดที่พวกเขารู้จักและห้องรับรองทั้งหมด
เป็นได้ไหมว่าทุกคนจะเข้าใจผิดเมื่อเขาตีเอเลน่าและหญิงสาวคนอื่น ๆในเวลาเดียวกันนี้ เจอรัลด์รู้สึกแปลกเล็กน้อยอยู่ภายในเขาสงสัยว่าอลิซและเจสลินจะตอบสนองอย่างไรหากพวกเธอรู้ว่าเจ้านายหนุ่มที่พวกเธอกำลังพูดถึงคือเขาเอง...“อลิซ! ทำไมไม่บอกฉันว่าเธออยู่นี่แล้ว?”ขณะที่ทุกคนกำลังถกเกี่ยวกับร้านอาหารอย่างกระตือรือร้น ควินตันที่แต่งกายอย่างสุภาพเรียบร้อยด้วยชุดทางการ เดินมาโดยมีฮาโรล์ดอยู่ข้าง ๆวันนี้ควินตันหล่าเหลาเป็นพิเศษ อย่างน้อย เขาก็หล่อดูดีต่อหน้ากลุ่มของสาว ๆ “ฉันเห็นว่านายยุ่งกับการสังสรรค์และให้ความบันเทิงลูกค้าของนายอยู่...เหนื่อยหรือเปล่า?”อลิซยิ่มขณะที่เธอพูดขึ้นด้วยท่าทางนุ่มนวล เธอไม่เคยมีความสัมพันธ์มาก่อน และเธอไม่ใช่ผู้หญิงประเภทที่ทำตัวยั่วยวนต่อหน้าผู้ชาย ซึ่งเป็นวิธีที่เพื่อนร่วมห้องของเธอ เจสลิน มักจะกระทำเสมอดังนั้น เธอสามารถทำได้เพียงแค่พูดด้วยท่าทางที่เขินอาย“ฉันสบายดีอยู่! วันนี้เหล่าคุณลุงและเจ้าของธุรกิจต่าง ๆ ในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ได้มาเยี่ยมพวกเราด้วย ฉันเพิ่งหาโต๊ะให้พวกเขาได้ มาสิ อลิซ! ฉันจะพาพวกเธอไปที่โต๊ะเดี๋ยวนี้” ควินตันตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
ในเวลานี้ซาเวียกำลังควงแขนยูริด้วยท่าทางสนิทสนมแนบชิดเธอมองเจอรัลด์ นาโอมิ และคนอื่น ๆ ด้วยความประหลาดใจอย่างไม่คาดคิด พวกเขายังสามารถเข้าร่วมงานระดับชั้นนำอย่างนี้ได้ด้วยเจอรัลด์มองซาเวียและเขาเห็นว่าเธอแต่กายด้วยชุดสีทองและเงิน หลังจากนั้น จู่ ๆ เจอรัลด์ก็คิดถึงแหวนเพชรที่ยูริได้ซื้อให้ซาเวียก่อนหน้านี้ในวันนี้ เขาต้องซื้อสิ่งของเหล่านี้ทั้งหมดเพื่อให้ซาเวียสวมใส่มางานเปิดร้านอาหารแกรนด์ มาแชลในคืนนี้ซาเวียดูภูมิใจและมีความสุขมากในเวลานี้เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะคิดกับตัวเองว่า ‘บางทีซาเวียและยูริคงจะรักกันจริง ๆ’บางทีเขาคงเป็นเพียงแค่เครื่องมือให้ซาเวียในการคลายความเบื่อในอดีตขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขารู้สึกว่าเขาน่าขันมาก เมื่อคิดว่าเมื่อคืนเขาเป็นห่วงซาเวียจริง ๆ เขาไม่จำเป็นต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับเธอเลย!“ควินตัน คุณกับเจอรัลด์ก็รู้จักกันอย่างไม่คาดคิดด้วยเหรอ?” ยูริถามขึ้นด้วยท่าทางที่เคารพความจริงแล้ว โรงงานขนาดเล็กของตระกูลโลเวลยังไม่สามารถเทียบกับความสูงส่งของตระกูลซิเกอร์ได้ เหตุผลเดียวที่ทำไมยูริถึงสามารถมาร่วมพิธีเปิดร้านในวันนี้ได้เป็นเพราะแม่ของยูริแล
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม อลิซคือคนที่พาเขามาที่นี่ และหากว่าซาเวียยังคงหัวเราะเยาะเจอรัลด์ต่อไป งั้นมันคงทำให้เธออึดอัดใจจริง ๆยังไงก็ตาม มีเพียงแค่เจ้าของที่จะสามารถตีสุนัขของตัวเองได้ ใช่ไหม?“มาสิ นั่งที่นี่ไหม? เนื่องจากยูริและซาเวียก็มาจากมหาวิทยาลัยเดียวกันด้วย พวกเธอทั้งหมดควรจะนั่งด้วกัน!”ควินตันพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่โต๊ะใหญ่ หลังจากนั้น เขาจัดให้พวกเขาทีละคนเพื่อให้พวกเขานั่งลง ยูริและซาเวียไม่ได้ปฏิเสธที่จะนั่งกับพวกเขาเพราะถ้าพวกเขานั่งกับพวกควินตัน ซาเวียจะสามารถอวดได้!อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ยูริและซาเวียมาถึง โต๊ะที่จริง ๆ แล้วสามารถรองรับได้สิบห้าคนก็แออัดเล็กน้อยทันที พวกเขาหกคนจากหอพักของอลิซ ห้าคนจากหอพักฮาร์เปอร์ และนาโอมิรวมกันทั้งหมดมีสิบสองคน ในเวลานี้ ซาเวีย ยูริ และควินตันก็จะนั่งอยู่โต๊ะนี้เช่นกันดังนั้น ตามธรรมดาแล้วนี่หมายความว่าจะไม่มีที่นั่งสำหรับเจอรัลด์เลย“โอ้ ไม่นะ! นี่น่าอายจริง ๆ เจอรัลด์ ฉันขอโทษแต่ไม่มีที่นั่งเหลือสำหรับนาย”ควินตันยิ้มอย่างเย็นชาก่อนที่เขาจะทำตัวราวกับว่าเขารู้สึกขอโทษอย่างมากในเวลานี้ฮาร์เปอร์พูดขึ้นอย่างเร่งรีบ “เจอรัลด์