อีวอนน์ระเบิดหัวเราะออกมา แคสแซนดร้า ที่ยืนอยู่ข้างอีวอนน์ตลอดมา เริ่มทำตัวอึดอัดขึ้นมาเล็กน้อย ความจริงก็คือ ภายในนั้น เธอเต็มไปด้วยความหึงหวง “แล้วที่ปรึกษาล่ะค่ะ สามีในอนาคตแบบไหนที่คุณกำลังมองหาอยู่?” อีวอนน์ถามคำถามของเธอซ้ำ ๆ “ฉันแค่กำลังมองหาใครบางคนที่อ่อนน้อมถ่อมตน ผู้ชายที่เคร่งขรึมและเป็นผู้ใหญ่คนหนึ่งที่มีเหตุผลเช่นเดียวกับมีความรู้ ไม่ได้ฟังดูบ้าวัตถุนิยมสุดเหวี่ยง แต่เขาก็ควรจะเป็นผู้ชายที่มีอันจะกินด้วยเหมือนกันเนื่องจากว่าพวกเรา ในฐานะผู้หญิง จะต้องพึ่งพาพวกเขาในการเกื้อกูลกันสำหรับชีวิตที่เหลือของพวกเราไง” แคสแซนดร้าจบคำอธิบายของเธอด้วยรอยยิ้มจาง ๆ การระเบิดหัวเราะอีกครั้งหลุดออกจากปากของอีวอนน์ “ดังนั้น สิ่งที่คุณกำลังพูดก็คือว่าคุณกำลังมองหาใครบางคนที่เหมือนกับผู้ชายธรรมดาสินะ ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็เป็นเพียงแค่คนธรรมดาที่มีเหตุมีผลและเคร่งขรึมมากนิดนึง เมื่อพูดถึงเรื่องนี้แล้ว คุณคิดว่าเขาจะมีหน้าตาเป็นยังไง? หล่อเหลา? หรือเขาอาจจะเป็นแค่คนขี้เหร่บางคนหรือเปล่า?” “ไม่ขี้เหร่อย่างแน่นอน!” “ห่างไกลจากความขี้เหร่!” ทั้งแคสแซนดร้า และฟาซิลิตี้ตะโกนขึ้น
“สาขาใหม่เหรอ? มันก่อตั้งขึ้นเมื่อไหร่กัน? ฉันไม่ได้ข่าวอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย…” เฟืองในหัวของแคสแซนดร้าเริ่มทำงานหนัก บางอย่างเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี้ดูเหมือนจะน่าสงสัย ก่อนหน้านี้ตอนที่พวกเธอยังคงอยู่ในเขตแดนของฟลินท์ บอดี้การ์ดได้บอกกับพวกเธอว่าฟลินท์ต้องการจะเลี้ยงอาหารพวกเธอที่โฮมแลนด์ คิชเช่น เพื่อเป็นการขอโทษ แคสแซนดร้าไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับมัน ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็เห็นรถโรลส์ รอยซ์ที่คุ้นเคยมาก่อนด้วยตาของเธอเอง เพราะแบบนั้น พวกเธอจึงเห็นด้วยไปกับบอดี้การ์ด แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นว่าตอนนี้พวกเธอกำลังไปทางทิศตะวันตกของเมืองกัน สัญญาณเตือนที่ยิ่งเพิ่มมากขึ้นในหัวของแคสแซนดร้าก็กำลังส่งเสียงดัง ทางตะวันตกของเมืองนั้นเป็นเขตโรงงาน ศูนย์กลางความบันเทิงไม่กี่แห่งจะอยู่ที่นั่น ทำไมใครถึงไปพิจารณาจะตั้งสาขาโฮมแลนด์ คิชเช่น กันที่นั่นล่ะ? “มันเพิ่งเปิดไม่กี่วันก่อนเองครับ เชฟที่นั่นค่อนข้างเป็นอัจฉริยะบุคคลในด้านการทำอาการ คุณเล็กซ์ซิงตัน บอกผมว่าเขาคิดจะจัดมื้ออาหารนี้กับคุณเนื่องจากว่าเขาไม่สามารถบริการคุณได้เป็นอย่างดีที่บาร์จักรพรรดิ” คนขับกล่าว “เขาช่างดีจริง ๆ
“ฮึ่ม! มัดพวกเธอทุกคนไว้ ขณะที่พวกเรารอคำสั่งถัดไปของบอส!” ผู้ชายคนหนึ่งตะโกนออกมา จากนั้นแคสแซนดร้าและคนอื่น ๆ ก็ถูกลากเข้าไปในอาคารก่อนที่จะถูกมัดไว้กับเก้าอี้บางตัว “พวกเธอทั้งหมดสวยมากขนาดนี้! ถ้าบอสได้สนุกกับตัวเองในวันนี้ บางทีพวกเราก็อาจจะได้สนุกกับพวกเธอด้วยเหมือนกันนะ!” บอดี้การ์ดคนหนึ่งหัวเราะพร้อมกับการเหยียดยิ้มโหดเหี้ยมบนใบหน้าของเขา “นั่นสามารถรอได้ มาทำให้มั่นใจว่าบอสจะได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นกันก่อนเถอะ! นายสามคนยังคงต้องอยู่ชั้นบนเพื่อคุ้มกันพวกเธอ จนกระทั่งบอสมาถึง ระงับอารมณ์ของพวกนายไว้ซะ ถ้าเขารู้เกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วละก็ นายจะถูกตอนอย่างแน่นอน!” ลูกน้องสามคนที่ถูกเลือกพยักหน้ารับอย่างเคารพในขณะที่พวกผู้ชายที่เหลือลงบันไดไป ผู้หญิงพวกนี้สวยกันมากจริง ๆ และ หวาดกลัวว่าพวกเขาอาจจะจูบพวกเธอก็ได้ถ้าพวกเธอมองไปที่พวกเขานานเกินไป ชายสามคนนั้นตัดสินใจแล้วว่ามันคงจะดีที่สุดที่ไม่ต้องมองไปที่พวกเธอเลย พวกเขานั่งยอง ๆ กันข้างประตูและเริ่มเล่นเกมส์ในโทรศัพท์ของพวกเขา “เฮ้...เฮ้ นาโอมิ ก่อนหน้านี้เธอจัดการโทรได้สำเร็จไหม? แล้วเธอล่ะฟาซิลิตี้?” แคสแซนดร้ากระซิบ
ภานในสำนักงานของบาร์จักรพรรดิคาราโอเกะ มีแต่อารมณ์ขุ่นหมอง “พวกเราได้ระบุตำแหน่งที่แน่ชัดแล้ว คุณคลอฟอร์ดครับ หลังจากการแกะรอยของสายเรียกล่าสุดของคุณมิลตัน พวกเราพบว่ามันได้ทำการโทรมาจากโรงงานที่ยังสร้างไม่เสร็จสมบูรณ์ ทางทิศตะวันตกของเมือง” ไมเคิลอธิบาย “คุณคลอฟอร์ด!” แซคตะโกนในขณะที่เขาปรากฎตัวผ่านประตูของสำนักงาน “พวกเราได้ดำเนินการการสืบสวนบางอย่างในกลุ่มแก๊งค์อันธพาลแห่งเมืองเมย์เบอร์รี่ และไรย์ กรุ๊ป ตามคำของสายลับของเรา เมื่อคืนเจคได้ทำตัวแปลก ๆ ตลอดทั้งคืน ก่อนหน้านี้ในเวลาสองทุ่ม เขาได้จัดงานปาร์ตี้กับคนอื่น ๆ อีกไม่กี่คน รวมถึงเหล่าเจ้านายที่มุ่งเน้นทางด้านธุรกิจสองสามคนจากเมืองเมย์เบอร์รี่ ในระหว่างมื้ออาหาร เขาจะลุกจากโต๊ะไปเพื่อต่อสายโทรศัพท์อยู่หลายครั้ง และยังพบว่าลูกน้องของเขาก็ได้วางยาในไวน์กันล่วงหน้าอีกด้วยเช่นกัน ประมาณสิบนาทีก่อน คนขับรถของเขามารับเขาไปและปลายทางสุดท้ายของเขาก็คือโรงงานเดียวกับที่สายเรียกล่าสุดของคุณมิลตัลได้โทรมา!” แซคกล่าวรายงาน เจอรัลด์มีท่าทางที่งุนงงบนใบหน้าของเขา “คุณไลล์...คุณรู้เกี่ยวกับพวกเขามากขนาดนี้ได้อย่างไร?” แซคยิ้ม “ความจ
เพราะมีผู้ชายธรรมดาอยู่ข้างพวกเธอ พวกสาว ๆ จึงคิดว่าพวกเธอจะทำอะไรก็ได้ที่พวกเธอต้องการในเมืองเมย์เบอร์รี่ ไม่มีใครในหมู่พวกเธอเคยคาดคิดมาก่อนว่า พวกเธอจะลงเอยอยู่ในสถานการณ์ที่หมดหนทางกันเช่นนี้ พวกเธอต่างก็หวาดกลัวจบแทบจะตายได้เมื่อคิดถึงว่ากำลังจะถูกข่มขืน “บอส! มีสายเรียกถึงคุณ!” ลูกน้องของเขาตะโกนเรียกขึ้นมา “ฉันไม่รับ นายไม่เห็นเหรอว่าฉันยุ่งอยู่?” เจคหน้าคว่ำขณะที่เขาถอดเสื้อผ้าของเขาออก “แต่…” จากนั้นบอดี้การ์ดก็กระซิบส่วนที่เหลือของสิ่งที่เขาต้องการจะพูดข้างหูของเจค “...ว่าไงนะ?” เจคเต็มไปด้วยความรู้สึกกังวลใจโดยทันที “ทำไมเขาถึงโทรหาฉันตอนนี้?” เจคไม่ได้อยู่ในตำแหน่งใด ๆ ที่จะปฏิเสธสายเรียกนี้ได้ กลืนน้ำลายลงคอ เขาพยุงตัวเองในขณะที่รับโทรศัพท์ “...คุณเข้าใจผมผิดไปหรือเปล่า? นี่จะเป็นไปได้ยังไง? ผม” “หยุดทำเรื่องโง่ ๆ ของนาย ลูกน้องของนายที่อยู่ด้านล่างอยู่ภายใต้การควบคุมของฉันแล้วตอนนี้ ปล่อยพวกเธอเดี๋ยวนี้ เจค ไม่อย่างงั้นวันนี้นายจะพบกับความตายเร็ว ๆ นี้แหละ!” น้ำเสียงของคนในปลายสายอีกด้านนั้นเยือกเย็น เจคกลืนน้ำลาย ขณะนั้นเอง ก็สามารถได้ยินฝีเท้าเดินข
คำสั่งถัดไปของ ลีโอโพลด์ ไวท์ จากเจอรัลด์ก็คือให้แก้มัดสาว ๆ ที่เหลือทั้งสามคนและพาพวกเธอไปด้วย พวกเธอใช้ชื่อของเขาอย่างอิสระ คิดว่าพวกเธอสามารถทำอะไรก็ได้ที่พวกเธอต้องการโดยไม่ได้เผชิญกับผลที่ตามมาต่าง ๆ ทำให้พวกเธอต้องกังวลใจคือวิธีของเขาในการการสอนบทเรียนให้พวกเธอ เขาไม่เคยวางแผนที่จะทิ้งให้หญิงสาวพวกนี้อยู่ในสภาพที่ลำบากที่นั่นตั้งแต่แรกแล้ว ลีโอโพลด์ ไวท์ ผู้ชายที่มีผมขาว เขาเป็นบอดี้การ์ดที่ดีเยี่ยมที่ทำงานภายใต้ไมเคิล พูดง่าย ๆ เลยก็คือ งานของลีโอโพลด์ก็คล้ายกับฟลินท์ที่ทำงายภายใต้แซค ไมเคิลได้พาเขามาที่นี่จากฮ่องกง “พวกเธอจะมาถึงกันเร็ว ๆ นี้ คุณซีค มันคงไม่สะดวกที่ผมจะพบกับพวกเธอที่นี่ ดังนั้นผมต้องขอตัวก่อนละกัน รถของเขาเตรียมพร้อมแล้วใช่ไหมครับ?” เจอรัลด์ถามไมเคิลที่นั่งอยู่ข้างคนขับ “ตอนนี้รถจะมาที่นี่ได้ตลอดเวลาครับ คุณคลอฟอร์ด พวกเราจะออกเดินทางกันทันทีที่รถมาถึง ลีโอโพลด์สามารถจัดการที่เหลือได้ เขาจะคุ้มกันคุณมิลตัน และคนอื่น ๆ กลับไปที่มหาวิทยาลัยของพวกเธอได้อย่างปลอดภัย” ขณะที่เขากล่าวไปเช่นนั้น รถลีมูซีนคันหนึ่งก็ได้มาหยุดตรงด้านข้างพวกเขา เจอรัลด์ปาดเหงื่
อย่างไรก็ตาม หากมันเป็นเรื่องจริงจริง ๆ ที่ว่าเจอรัลด์คือคนที่มีอำนาจและมีอิทธิพล พวกเธอคงอยากตายมากกว่าจะยอมรับความจริงนี้ได้ แคสแซนดร้านึกถึงช่วงเวลาที่เธอต้องทนทุกข์อย่างมาก และมีค่ำคืนที่กระสับกระส่ายเมื่อเธอพบแบตเตอรี่สำรองของเธอในรถของฟลินท์มาก่อนหน้านี้ “ตอนนั้นฉันกังวลมากและตอนนี้ที่ฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ดู ฉันก็ไม่มั่นใจมากนักว่าฉันได้โทรหาเจอรัลด์หรือไม่...อย่างไรก็ตาม มันก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเบอร์ติดต่อแรกในรายการติดต่อของฉันคือเบอร์ของเขา ลำดับที่สองคือลูกพี่ลูกน้องของฉัน ที่ฉันเพิ่งจะโทรหาเขาไปเมื่อเช้านี้ ถ้าพวกเราจะพูดถึงเรื่องเส้นสายต่าง ๆ ก็อาจจะเป็นเธอนะ เธอทำงานเป็นรองประธานให้กับองค์กรการค้านานาชาติ ดังนั้นเธอจึงรู้จักผู้คนมากมายอย่างแน่นอน” นาโอมิกล่าวอย่างระมัดระวังกับคำพูดของเธอ “นั่นฟังดูสมเหตุสมผลมากกว่ามาก นิ้วของเธออาจจะไปแตะโดนเบอร์ของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจก็ได้ หลังจากนั้น ลูกพี่ลูกน้องของเธอต้องได้จัดเตรียมการช่วยเหลือนี้! บอดี้การ์ดบางคนที่นี่ดูเหมือนว่าพวกเขาเป็นอาจจะเป็นตำรวจหน่วยจู่โจมเร็วในขณะที่คนอื่น ๆ ดูเหมือนพวกแก๊งค์อันธพาล!” แคสแซนดร้ากล่าวด้วยน้ำ
“...เอ๋? นี่ไม่ใช่เสื้อคลุมที่ฉันซื้อให้เจอรัลด์หรอกเหรอ?” ฟาซิลิตี้ถามออกมาเสียงดัง ด้วยน้ำเสียงที่สับสนงุนงงอย่างชัดเจน โดยไม่มีความความสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันเป็นเสื้อคลุมที่เธอซื้อให้เขาในห้างสรรพสินค้าตอนบ่ายวันนั้นอย่างแน่นอน “เธอมั่นใจใช่ไหมฟาซิลิตี้?” แคสแซนดร้าถาม ตกตะลึงกับการเอ่ยอ้างของเธอ เธอเอาเสื้อคลุมมาจากเธอและดูมันด้วยตัวเอง และมันก็จริง มันเป็นเสื้อคลุมตัวเดียวกันอย่างแน่นอน ‘นี่จะเป็นไปได้อย่างไรกัน? ทำไมเสื้อคลุมของเขาถึงมาอยู่ในรถไมบัคคันนี้ได้ล่ะ?’ สาว ๆ ทุกคนต่างก็คิดถึงสิ่งเดียวกัน ความสับสนงุนงงของพวกเธอสะท้อนให้เห็นในสายตาของพวกเธอ ในขณะที่พวกเธอผลัดกันจ้องมองไปที่ลีโอโพลด์ ที่ยังคงขับรถอยู่ ลีโอโพลด์ สำหรับครั้งแรกของเขาตั้งแต่ที่ได้พบกับสาว ๆ ก็เริ่มจะแสดงอาการหลุกหลิกขึ้นมาเล็กน้อย คุณคลอฟอร์ดได้สั่งเขาโดยเฉพาะว่าให้เก็บตัวตนของเขาเอาไว้เป็นความลับ อย่างไรก็ตาม ด้วยความคืบหน้าบทสนทนาของสาว ๆ สิ่งต่าง ๆ จึงกลายเป็นน่าอึดอัดสำหรับเขาอย่างรวดเร็วมาก “นั่นเป็นเสื้อคลุมของผม ผมมักจะทิ้งมันไว้บนเบาะผู้โดยสารน่ะครับ” ลีโอโพลด์โกหกไป ฟาซิลิตี้