หลังจากนั้น เจอรัลด์ได้เพิ่มห้องหรูส่วนตัวที่มีราคากว่า 2,500 ดอลลาร์ต่อหัวเหล่าคนที่สามารถอยู่ในห้องหรูส่วนตัวได้นั้นโดยปกติแล้วคือนักเรียนที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในห้องอย่างเช่น-แดนนี่, ซาเวีย, ยูริ, แคสแซนดร้า, เจอรัลด์, และเพื่อนร่วมห้องของเขา คนสุดท้ายแต่ก็ไม่ได้สำคัญน้อยไปกว่าคนอื่น นาโอมินั่นเองนักเรียนคนอื่น ๆ สามารถมุ่งหน้าไปใช้ห้องส่วนตัวอื่นเท่านั้น“ยูริ เนื่องจากว่าพวกเราได้มาในห้องส่วนตัวหรูสุด ๆ แล้ว วันนี้ใครจะเป็นคนสั่งอาหาร?” ในตอนนี้เจอรัลด์ถามขึ้นขณะที่เขายิ้ม“นายนี่ไม่มีมารยาทเลยเหรอ? วันนี้ยูริเป็นแขกของพวกเราดังนั้นมันเป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะสั่งสิ่งที่เขาต้องการก่อน ทำไมหละ? นายกลัวว่ายูริจะสั่งอาหารมามากเกินไปและนายจะไม่สามารถจ่ายมื้อเย็นในคืนได้ใช่ไหม?” ซาเวียพูดขึ้นด้วยท่าทางที่ดูถูกอย่างทันทีแน่นอนสิยูริต้องสั่งอาหารเป็นคนแรก มิฉะนั้น ซาเวีย กลัวว่าเจอรัลด์จะสั่งเพียงแต่มันฝรั่งฉีกที่เผ็ดเปรี้ยวถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ งั้นแผนของพวกเขาที่จะใช้จ่ายเงินของเจอรัลด์ให้หมดจะไม่ได้ผลเลยความจริงแล้ว ตอนที่พวกเขาอยู่ในรถของยูริระหว่างทางที่มาร้านอาหาร พว
เจอรัลด์ นี่นายจริงจังใช่ไหม? นายต้องการไวน์แดงหนึ่งลังเหรอ?นี่มันเกินกว่าความคาดหมายของยูริไปมากเหลือเกิน อย่างไรก็ตามมันสายเกินไปสำหรับเขาที่จะถอยในตอนนี้มิอย่างงั้นเจอรัลด์คงจะเอาชนะเขาไปแบบนั้น“แน่นอน ฉันแน่ใจกับการตัดสินใจของฉัน อย่างไรก็ตาม หากนายคิดว่ามันแพงเกินไป นายสามารถเปลี่ยนจากไวน์แดงเป็นอย่างอื่นที่ถูกกว่าได้ ยูริ...” เจอรัลด์ได้พูดขึ้นอีกครั้งเจอรัลด์ถูกรังเกียจและทำร้ายโดยพวกผู้ชายเหล่านี้มาตลอดในอดีตสามปีที่ผ่านมา วันนี้นี่มันไม่ใช่อะไรเลยสำหรับเขา เขาต้องการที่จะทวงความยุติธรรมสำหรับทั้งหมดที่เขาได้ทนทุกข์ในอดีตหลังจากได้ฟังคำเยาะเย้ยของเจอรัลด์ ยูริเพียงแค่กัดฟันของเขาและพูดขึ้นว่า “ฉันไม่คิดว่ามันแพงเลย! นายแค่สั่งอะไรก็ได้ที่นายต้องการ! ในท้ายที่สุดฉันก็แค่แบ่งกันจ่ายกับนายเอง”“โอเค โอเคงั้น ฉันคงวางใจได้ในตอนนี้ ยังไงซะ พนักงานเสิร์ฟหญิง ผมหวังว่าคุณจะจำได้ว่าชายหนุ่มคนนี้กับผมจะแบ่งกันจ่ายสำหรับห้องหรูส่วนตัวนี้!”เจอรัลด์กลัวว่ายูริจะไม่ยอมรับในตอนท้าย ดังนั้น เขาได้ตัดสินใจเตือนพนักงานเสิร์ฟหญิงกับความจริงนี้ต่อหน้าทุกคนพนักงานเสิร์ฟหญิงพยักหน้าก่อ
“ฉัน...ฉันจะไม่อยู่นี่!”เมื่อซาเวียมองยูริเธอรู้ทันทีว่าเขาหมายความว่าอย่างไรนี่มันน่าอายเกินไป!ซาเวียยังคงส่ายหัว“ที่รัก โปรดจำไว้ว่าฉันใจดีกับเธอมาตลอด แค่รอฉันที่นี่ ฉันจะกลับบ้านและหาเงินมา จากนั้น ขับรถกลับมานี่เพื่อรับเธอกลับ หลังจากนั้น พวกเราสามารถใช้เวลาอยู่ข้างนอกกันคืนนี้ โอเคไหม?”ยูริจ้องเจอรัลด์ขณะที่เขาพูดประโยคนั้น นี่ยังเป็นการเตือนซาเวียว่าเหตุผลที่ทำไมพวกเขาถึงมาทานมื้อเย็นที่นี่คืนนี้นั้นเป็นเพราะว่าพวกเขาต้องการทำให้ยูริอับอายและเธอไม่ควรจะลืมเรื่องนั้น!โอเค!ซาเวียสงบลงเมื่อเธอนึกถึงเจอรัลด์แน่นอน ซาเวียต้องพิสูจน์ว่าแฟนคนใหม่ของเธอนั้นดีกว่าเจอรัลด์เป็นร้อยเท่าอย่างแท้จริง! ดีกว่าเดิมร้อยเท่า!เธอต้องไม่เสียหน้าต่อหน้าเจอรัลด์“โอเค ได้ ฉันจะอยู่ที่นี่และรอนาย ยังไงซะ ฉันรู้ว่านายรวยและนายจะต้องกลับมาหาฉันอย่างแน่นอน”ในเวลานี้ซาเวียจงใจพูดขึ้นอย่างเสียงดังมากเมื่อยูริเห็นว่าซาเวียเห็นด้วยที่จะอยู่รอแล้ว เขาก็ออกจากร้านอาหารไปอย่างรีบร้อนเดิมทีซาเวียต้องการให้เพื่อนบางคนของเธออยู่เป็นเพื่อนเธอด้วย อย่างไรก็ตาม แคสแซนดร้าพูดว่ามันคงจะไม่ดีแน่ส
เจอรัลด์ลุกจากเตียงก่อนจะรีบเข้าไปใน้องน้ำเพื่อรับโทรศัพท์“สวัสดีครับ คุณคลอฟอร์ด!” แซคทักทายเจอรัลด์อย่างเคารพ“คุณไลล์ ขอบคุณที่โทรมาวันนี้ ผมอยากจะถามคุณบางอย่าง...” เจอรัลด์ถามขึ้นขณะที่เขายิ้ม“คุณคลอฟอร์ด โปรดบอกผมว่าคุณต้องการให้ผมทำอะไร คุณเพียงแค่ให้คำแนะนำผมและผมจะทำให้มันเสร็จอย่างทันที!”เจอรัลด์บอกแซคเกี่ยวกับเงินที่เขาได้ใช้จ่ายที่โฮมแลนด์ คิชเช่นเมื่อคืนแล้ว“โอ้! อย่างนั้นหรือ? คุณคลอฟอร์ด ผมไม่คิดว่าคุณได้จ่าย 10,000 ดอลลาร์อยู่แล้ว ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ไวน์แดงชั้นนำที่คุณได้สั่งเมื่อคืนที่แล้ว ซึ่งคุณได้จ่าย 9,000 ดอลลาร์ จริง ๆ แล้วมันถูกผลิตโดยครอบครัวคลอฟอร์ดในต่างประเทศ ดังนั้น ราคาของไวน์แดงนั้นเพียงไม่กี่ร้อยดอลลาร์เอง ฮ่าฮ่าฮ่า…”แซคยิ้ม ด้วยความสัตย์จริง มันเป็นเรื่องน่าเสียดายจริง ๆ ที่เจอรัลด์เพียงแค่ใช้จ่ายเงินเพียงเล็กน้อยเช่นนั้น อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ได้แสดงความคืบหน้าในงานที่เจสสิก้าได้มอบหมายให้เขาได้ทำแล้ว “คุณคลอฟอร์ด ผมสามารถทำอะไรให้คุณได้บ้าง? คุณต้องการให้ผมคืนเงิน 20,000 ดอลล่าร์ให้คุณหรือเปล่า? ผมจะไปทำเรื่องให้ทันทีที่คุณให้คำสั่งผมเพื่อ
“ขอโทษครับ...”เจอรัลด์ขออภัยอย่างเร่งรีบหลังจากนั้น เขาช้อนตาขึ้นก่อนเขาเหลือบไปมองหญิงสาวที่อยู่ด้านหลังของเขา เขาตกใจอย่างทันทีกับรูปลักษณ์ความสวยของหญิงสาวเธอสวมชุดเดรสรัดรูปและมีผมยาวสลวยพาดบนไหล่ของเธอ เธอดูอายุไล่เลี่ยกันกับเขาแต่ในเวลานี้รูปร่างของเธอพัฒนาอย่างสมบูรณ์แบบแล้วอย่างแน่นอนเธอเป็นหญิงสาวที่สวยที่สุดคนหนึ่งเท่าที่เจอรัลด์เคยเห็นมา“ขอโทษเหรอ? นายคิดว่ามันจะจบเพียงแค่เพราะนายพูดคำว่านายขอโทษเหรอ?”หญิงสาวยังคงสบถด่าเขาอย่างรุนแรงต่อไปขณะที่เธอถูตัวเองอย่างเบา ๆเมื่อเจอรัลด์ ชนเธอด้วยประตูหมุนอย่างอ้อม ๆ เธอได้ทำให้ตัวเองบาดเจ็บและในเวลานี้เขาสามารถรู้สึกถึงความปวดแสบปวดร้อนบนตัวของเธอความจริงแล้ว เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนที่ชนเขาเองแต่เมื่อเธอเห็นว่าเจอรัลด์แต่งตัวสบาย ๆ เช่นนี้ เธอตัดสินใจที่จะโยนความผิดให้เขาแทน“ถ้าฉันไม่ได้กำลังรีบร้อนอยู่ วันนี้ฉันจะต้องสั่งสอนนายอย่างแน่นอน!” หญิงสาวยังคงตะคอกใส่เจอรัลด์หลังจากนั้น เธอผลักเจอรัลด์ออกไปขณะที่เธอตะโกน “ไปให้พ้นทางฉันนะ คนโง่!”หลังจากที่เธอก่นด่าเขาเรียบร้อยแล้วหญิงสาวเดินไปทางขึ้นลิฟท์ เจอรัลด์ไม่ได
เมื่อเจอรัลด์ก้าวเข้ามาในห้อง เขาตระหนักได้ว่ามีผู้คนจำนวนมากอยู่ด้านในบรรยากาศค่อนข้างสดใส มีหญิงชายทุกช่วงวัย ประมาณร้อยคนได้อยู่ข้างในห้อง และพนักงานเสริฟชายหญิงวิ่งกลับไปมาขณะที่เครื่องดื่มทั้งหมดเป็นแบบบริการตัวเองถ้าเจอรัลด์ไม่ได้เดาผิด คนเหล่านี้น่าจะเป็นเหล่าเจ้านายและเจ้าของร้านและสถานประกอบการต่าง ๆ ในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่เจอรัลด์เหลือบมองรอบ ๆ แต่เขาหาแซคไม่พบเขานำโทรศัพท์ของเขาออกมาขณะที่เขาพยายามโทรหาแซค เพียงแต่ตระหนักได้ว่าโทรศัพท์ของเขาแบตหมดไปนานแล้วเฮ้อ!เจอรัลด์ใช้โทรศัพท์ของเขาเมื่อคืนและเขาลืมที่จะชาร์จแบตไว้!ช่างเถอะ! เจอรัลด์ตัดสินใจเพียงแค่รอแซคมาและทักทายเขาเมื่อเขามาถึงที่ห้องภายหลังหลังจากเดินไปรอบ ๆ ห้องขนาดใหญ่มาครู่หนึ่ง เจอรัลด์ทำได้เพียงแค่ยิ้มกับตัวเองอย่างช่วยไม่ได้ก่อนที่เขาจะพบมุมเงียบ ๆ เพื่อนั่งลงด้วยตัวเองหลังจากนั้น เจอรัลด์ตัดสินใจกินผลไม้และเครื่องดื่มเป็นอย่างแรกพนักงานเสริฟชายและหญิงยุ่งมาก พวกเขาไม่แม้แต่สังเกตเห็นเจอรัลด์ ขณะที่เจอรัลด์กำลังดื่มและกินของว่างที่เสริฟ์ เขาได้ถูกสังเกตพบโดยกลุ่มของหญิงสาวรุ่นที่สองที่ร่ำรวย
“โจรขโมยอาหารเหรอ?”เอเลน่าตื่นตระหนกและเธอมองไปยังทิศทางที่ใช้หนุ่มในชุดขาวกำลังชี้ไป ทันทีที่เธอเห็นผู้ชายที่เขากำลังชี้อยู่ ตาของเอเลน่าเบิกกว้างขึ้นอย่างทันที“นั่นเขา!”“นั่นคือใคร? เอเลน่า เธอรู้จักโจรขโมยอาหารนั่นเหรอ?”“ฮึ่ม! เขาคือไอ้เศษสวะ เลวนั่นที่ฉันพูดถึงไง!” เอเลน่าพูดขึ้นด้วยท่าทางโกรธเกรี้ยวขณะที่เธอเดินไปทางเจอรัลด์ในตอนนี้เหล่าหญิงสาวและชายหนุ่มที่ร่ำรวยและมั่งคั่งได้เดินตามหลังเอเลน่าไปในเวลานี้ เจอรัลด์ที่กำลังเพลิดเพลินกับอาหารของเขาและกำลังคิดเกี่ยวกับว่าเขาจะทักทายเหล่าเจ้านายและเจ้าของธุรกิจต่าง ๆ ในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ได้อย่างไรในภายหลังไม่ว่าอย่างไรก็ตาม นี่เป็นครั้งแรกที่เจอรัลด์ได้เข้าร่วมงานเช่นนี้ณ ตอนนี้ ทันทีทันใดนั้นมันก็มืดลงตรงหน้าเขาเจอรัลด์เงยหน้าขึ้นและเขาเห็นกลุ่มคนกำลังยืนอยู่ด้านหน้าเขา เจอรัลด์ตระหนักได้ว่าหัวหน้าของกลุ่มคนไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากสาวสวยแต่ดุดันและก้าวร้าวคนนั้นที่เขาได้พบในห้องรับรองก่อนหน้านี้“นายจริง ๆ!”“ทำไมคุณถึงอยู่นี่?” เจอรัลด์อุทานด้วยสีหน้าตกใจบนใบหน้าของเขานาย นาย... นายไม่เพียงแค่น่ารังเกียจแต่ยัง
ทุกคนในห้องทักทายแซคด้วยท่าทางเคารพ รวมถึงกลุ่มของชายหนุ่ม ก็ยังยืนขึ้นขณะที่พวกเขาทักทายเขาเอเลน่าก็ยังเลิกล้มที่จะทำร้ายเจอรัลด์ในเวลานี้“เกิดอะไรขึ้น? ทุกคนทำอะไรกันอยู่?”แซคมีออร่าที่แข็งแกร่งและน่าเกรงขามมากล้อมรอบตัวเขาในเวลานี้ เขาเหลือบมองเอเลน่าและผู้คนที่เหลือที่แออันกันอยู่ตรงมุมห้อง“น่าเสียดาย คุณคลอฟอร์ดยังไม่มาที่นี่! มิฉะนั้น เขาจะคิดอย่างไรกับพวกคุณ?” แซคตะคอกใส่กลุ่มชายหนุ่มก่อนเขาจะเหลือบมองชายหนุ่มในชุดขาวชายหนุ่มชุดขาวรู้สึกผิดมากในเวลานี้เพราะเขาไม่ได้ทำอะไรเลย อย่างไรก็ตาม เขาเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มวอร์เรนเปลี่ยนหัวข้ออย่างรวดเร็วในเวลานี้ “คุณไลล์ คุณพูดว่าคุณคลอฟอร์ดเกือบมาถึงแล้วไม่ใช่เหรอ?”แซคตอบกลับด้วยท่าทางเย็นชา “เอาหละ ดูเหมือนว่าผมจะไม่สามารถติดต่อกับคุณคลอฟอร์ดได้ในตอนนี้ ผมคิดว่าเขาปิดโทรศัพท์ของเขาไว้”“ยังไงก็ตามคุณคลอฟอร์ดตัดสินใจที่จะไม่มาหรือเปล่า?”ในเวลานี้ ฝูงชนมีสีหน้าที่เศร้าบนใบหน้าของพวกเขา นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่จะได้พบปะและแสดงตัวต่อเจอรัลด์ คลอฟอร์ดแน่นอนแล้วว่า มันไม่ง่ายเหมือนอย่างที่พวกเขาคิด เจอรัลด์ไม่ใช่คนที่จะปร