LOGINShare
บทที่ 269
Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 270
เจอรัลด์ถอนหายใจอย่างหมดหนทาง“อะไรนะ?” สายตาของเจสลินพร่ามัวไปด้วยน้ำตาเจอรัลด์ตอบกลับเบา ๆ “เอาล่ะ งั้นฉันจะไปก่อนนะถ้าไม่มีอะไรแล้ว สำหรับเรื่องรถ ช่วยฉันเก็บเรื่องนี้เป็นความลับด้วยล่ะ มิอย่างงั้น ในท้ายที่สุด ทุกคนคงจะไม่มีความสุขกันหรอกนะ! ฮ่าฮ่า!”หลังจากนั้น เขาก็เตรียมที่จะเข้าไปในรถของเขา“เจอรัลด์ อย่าเพิ่งไป!”อย่างไม่คาดคิด เจสลินรีบเข้าไปหาเขา และกอดเขาไว้แน่นจากข้างหลัง“แม่งเอ้ย! เจสลิน เธอบ้าหรือไงเนี่ย?! มีอะไรผิดปกติกับเธอหรือเปล่า? เธอกำลังทำอะไร?” เจอรัลด์ตกใจและเอาแต่ดิ้นรนเพื่อให้ตัวเองเป็นอิสระ!“ไม่! ฉันจะไม่ปล่อย! เจอรัลด์ ฉันจะไม่ปล่อยให้นายวิ่งหนีไปจากฉันอีกต่อไป! ฉันรักนาย! ฉันรักนายอย่างแท้จริง! โปรดให้โอกาสฉันนะ!”เจสลินกอดเจอรัลด์แน่นอีกครั้งขณะที่เธอแนบร่างของเธอเข้าใกล้ร่างของเจอรัลด์บ้าจริง!เจอรัลด์ได้เห็นความรักของซาเวียที่มีต่อเงินมาแล้ว ดังนั้นเขาจึงคิดว่าเขาคงจะมีภูมิคุ้มกันต่อผู้หญิงทุกคนที่รักเงินในอนาคตแต่คาดไม่ถึง เจสลินนั้นยิ่งแย่กว่าซาเวียเสียอีกใช่ เจสลินยินดีที่จะเสี่ยงกับทุกอย่างแล้วในตอนนี้อดีตของเจอรัลด์และความจริงที่
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 271
เหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับเจสลินนี้ทำให้เจอรัลด์ถึงกับหวาดผวาจนเหงื่อแตกเลยทีเดียวโชคดี หลังจากการส่งเธอไปที่โรงพยาบาลสำหรับการวินิจฉัย เขาก็ตระหนักได้ว่าเจสลินได้ประสบกับการถูกกระทบกระแทกและได้หมดสติไปจากความกระทบกระเทือนนั้น เธอคงจะไม่เป็นไรหลังจากการพักฟื้นสักระยะหนึ่ง“เจอรัลด์ อย่าไป! ฉันรักนาย!”“คุณคลอฟอร์ด อย่าไปนะ! ฉันรักคุณมากเลย!”เจสลินยังคงพึมพำเรื่องไร้สาระกับตัวเองขณะที่เธออยู่ในอาการโคม่าเจอรัลด์ก็หงุดหงิดเล็กน้อยเช่นกัน เธอรักฉันจริง ๆ งั้นเหรอ? เธอรักสถานะของคุณคลอฟอร์ดเท่านั้นแหละ!สุดท้าย เจอรัลด์ก็จ่ายค่ารักษาพยาบาลที่สูงลิ่วให้กับเจสลินหลังจากนั้น เขาก็ขับรถไปที่เมาน์เทนท็อปเพื่อที่เขาจะได้จอดรถของเขาไว้ที่นั่นหลังจากออกจากโรงรถมา เจอรัลด์ก็กำลังจะขึ้นรถแท็กซี่และจากไปในเวลานี้ ทันใดนั้นเจอรัลด์ก็สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเมาน์เทนท็อปนั่นกล่าวได้ว่า เมาน์เทนท็อปวิลล่าสว่างไสวมากในขณะนี้รูปแบบสถาปัตยกรรมของวิลล่านี้มีเสน่ห์แบบโบราณ ในเวลานี้ ขณะที่ค่ำคืนเริ่มมืดลงเรื่อย ๆ มันก็ดูโอ่อ่าและช่วงโชติสุด ๆ ด้วยแสงไฟที่สว่างสไสวนั้นมันน่าทึ่ง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 272
ทันใดนั้น ในขณะนี้ เสียงของผู้ชายที่ดูจะเหลืออดมากก็ดังขึ้นมาจากระเบียงของชั้นสองหลังจากนั้น ผู้ชายคนหนึ่งก็พาหญิงสาวลงมากับเขาขณะที่พวกเขาเดินลงบันไดมาอย่างช้า ๆ “ฉันกำลังเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ที่นี่ พวกนายช่วยเงียบสักครู่ไม่ได้หรือไง? นายคิดว่านี่เป็นบ้านของนายจริง ๆ เหรอ?”เห็นได้ชัดว่าเด็กชายคนนี้เป็นผู้นำของกลุ่มคนเหล่านี้ นอกจากนี้ เขาก็กำลังดุว่าพวกเขาอย่างเป็นกันเองในเวลานี้เด็กชายที่ด่าว่าเจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาทันที “ได้ ได้ ได้ สิลา! แค่เป็นเพราะมีบางคนกำลังพยายามจะสร้างปัญหาที่นี่ต่างหาก!”เด็กชายที่ได้เพลิดเพลินกับการชมวิวอยู่ตรงระเบียงไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากลูกชายของไมเคิล สิลาทันใดนั้นเจอรัลด์ก็ตระหนักได้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นดูเหมือนราวกับว่าไมเคิลจะได้ให้กุญแจบ้านของเขากับสิลาสินะ!“มีคนกำลังสร้างปัญหาที่นี่เหรอ? ใครที่อาจหาญขนาดนี้? เขาเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม?” สิลาถามขณะที่เขาขมวดคิ้ว“สิลา สิลา เป็นเขา! เป็นเขา!”ทันทีทันใดหลังจากนั้น หญิงสาวห้าถึงหกคนก็เดินมาทีละคนก่อนพวกเธอจะจับเจอรัลด์ไว้นี่เป็นฉากที่ดูเหมือนว่าลูกสมุนของกลุ่ม
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 273
เจอรัลด์โทรหาไมเคิลและริต้า แต่เขาไม่ได้พูดอะไรมากนัก เขาเพียงขอให้พวกเขามาดูที่ เมาน์เทนท็อป วิลล่า หลังจากนั้นเขาก็วางสายทันทีสำหรับตอนนี้ เจอรัลด์อยากจะประจันหน้ากับพวกเขาซะจริง ๆอย่างไรก็ตาม หลังจากมาคิดดูแล้ว เหตุผลที่อลิซต้องทนทุกข์ครั้งแล้วครั้งเล่าและกลายมาเป็นแบบนี้ก็เป็นเพราะเขาด้วยเช่นกันว่ากันตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม มันมักจะเกี่ยวกับเขาอยู่เสมอเขาเป็นคนที่ปล่อยวิดีโอของควินตัน และแม่เลี้ยงของเขา สิ่งนี้ไปกระตุ้นอลิซอย่างมากและทำให้เธอยิ่งเลวร้ายลงไปกว่าเดิมหลังจากนั้น เขาก็หลอกลวงเธอแม้เขาไม่รู้ว่าตอนนี้สิลาปฏิบัติต่อเธออย่างไร แต่เจอรัลด์บอกได้เลยว่าเธอดูเหมือนจะค่อนข้างพอใจเลยทีเดียว ดังนั้น เจอรัลด์ก็รู้สึกโล่งอกเช่นกันถ้าเป็นแบบนี้ละก็ เจอรัลด์ไม่สามารถเพียงปล่อยเรื่องนี้ไปแทนที่การโทรหาไมเคิลหรือไม่?ไม่!เจอรัลด์ยังคงเห็นแก่ตัวเล็กน้อยอลิซเป็นคนสวยมาก และดูเหมือนว่าเธอจะใช้เวลาทั้งคืนกับผู้ชายอีกคนในคืนนี้เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยแม้ว่าเขาไม่ได้ชอบอลิซ แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกดีเกี่ยวกับเรื่องนี้นอกจากนี้ นี่เป็นบ้านของเขา เขาจะปล่อยมันไป
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 274
ริต้าไม่ได้ตอบคำถามใด ๆ ของพวกเขาต่อ สำหรับเรื่องของคุณคลอฟอร์ด เห็นได้ชัดว่าสิลารู้เรื่องของเขาน้อยมากเกินไป ดังนั้น เธอรู้ว่ามันคงไม่สะดวกสำหรับเธอที่จะเปิดเผยข้อมูลมากเกินไปเธอแค่ส่ายหัวของเธอขณะที่เธอลงจากเขาไปทันทีสิลาพูดขณะที่เขายิ้มอย่างขมขื่น “วันนี้เกิดอะไรขึ้นกับคุณริต้า? ทำไมเธอพูดว่าคุณคลอฟอร์ดอยู่ที่นี่ก่อนหน้านี้ล่ะ? ถ้าคุณคลอฟอร์ดอยู่จะมาที่นี่จริง ๆ พ่อของฉันก็คงจะ…”แต่ในเวลานี้ ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นสิลากดรับโทรศัพท์ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา “พ่อครับ!”“อย่าตะคอกใส่ผม พ่อ พ่อเป็นพ่อของผมนะ!”ไมเคิลยังคงตะคอกอย่างดุเดือดในอีกด้านของปลายสายต่อไป เขายังหอบอีกด้วยเช่นกันหลังจากนั้น พวกเขาทั้งคู่ก็พูดคุยกันต่อไป ตอนนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของสิลาก็ค่อย ๆ จางหายไป และใบหน้าของเขาก็กลายเป็นซีดเซียวสุดท้าย ไมเคิลก็วางสาย“สิลา สิลา เกิดอะไรขึ้น?” อลิซถามเนื่องจากว่าเธอก็อยู่ในสภาพจิตใจที่ยุ่งเหยิงเช่นกัน“จบแล้ว มันจบแล้ว! พ่อของฉันบอกว่าคุณคลอฟอร์ดอาจจะอยู่ที่นี่จริง ๆ! นอกจากนี้ คุณคลอฟอร์ดได้โทรหาพ่อของฉัน และคุณริต้าโดยเฉพาะเพื่อถามเขาเกี่ยวกับสถานการณ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 275
“เธอรู้เหรอ?” สิลาและคนอื่น ๆ ถามด้วยความแปลกใจ“ใช่!” อลิซตอบด้วยความมั่นใจ เธอกล่าวต่อว่า “นี่คือรถสปอร์ตสุดหรูที่จอดอยู่ที่สวนสาธารณะขนาดเล็กใกล้ ๆ กับมหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่ หลังจากนั้น ก็มีข่าวลือกล่าวว่ารถคันนี้ถูกซื้อโดยนักธุรกิจใหญ่ท้องถิ่นที่แสนจะลึกลับ ที่มีนามว่าผู้ชายธรรมดา ที่เป็นนักเรียนในภาควิชาภาษาและวรรณคดีในมหาวิทยาลัยของเราเช่นกัน บางคนก็ยังบอกด้วยว่าจริง ๆ แล้วผู้ชายธรรมดาคือชื่อเล่นทางออนไลน์ของคุณคลอฟอร์ด!”“ถ้าเป็นแบบนั้นละก็ รถคันนี้ก็ควรจะจอดอยู่ที่โรงเรียนของเราสิ! ทำไมนักธุรกิจใหญ่ท้องถิ่นคนนี้ ผู้ชายธรรมดา จะจอดรถของเขาไว้ที่นี่ด้วยล่ะ?”“นี่คือ วิลล่าที่คุณคลอฟอร์ดได้ซื้อไว้!” อลิซขมวดคิ้วขณะที่เธอพูดด้วยความไม่เชื่อกระนั้น คนอื่น ๆ สามารถเชื่อได้ว่าเจอรัลด์คือคุณคลอฟอร์ด และมันจะไม่มีความหมายอะไรต่อพวกเขาเลยแต่อย่างไรก็ตาม อลิซไม่อาจจะเชื่อมันได้เธอกลัว เธอหวาดกลัวเป็นพิเศษตอนที่เธอยังอยู่ที่วิลล่าเมื่อครู่นี้ เธอใช้สมองอย่างหนักเพื่อคิดว่าเธอจะลบเจอรัลด์ทั้งหมดออกจากสมการนี้ได้อย่างไรเธอต้องการเพียงเหตุผลเดียวเท่านั้นที่จะหลีกเลี่ยงความจริงนี
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 276
สิลาก็สับสนเล็กน้อยเช่นกันในเวลานี้ ทันใดนั้นโทรศัพท์ของสิลาก็ดังขึ้นมา ทันทีที่เขาเห็นชื่อบนไอดีผู้โทรเข้า เขาก็กดรับสายด้วยท่าทางที่โกรธบนใบหน้าของเขา เขายังเปิดลำโพงบนโทรศัพท์ของเขาอย่างไม่ลังเลใด ๆ อีกด้วยเช่นกัน!“แม่งเอ้ย! เจย์เดน นายอยู่ไหนเนี่ย? ไม่ใช่ว่านายตกลงที่จะมาที่เมาน์เทนท็อป วิลล่า กับเจสลินในคืนนี้หรอกเหรอ? พวกนายสองคนไปเปิดห้องกันมาหรือไง?” สิลาถามขณะที่เขาสบถด่าเขา“อย่าไปพูดถึงมันเลย สิลา วันนี้ฉันก่อหายนะครั้งใหญ่และถูกพ่อทุบตีจนปางตายแหนะ แม่ของฉันเพิ่งจะทายาให้ฉันเสร็จ!”“ว่าไงนะ? ลุงสก็อตต์มักจะตามใจและโอ๋นายอยู่เสมอมาหนิ แต่วันนี้เขาตีนายจริง ๆ งั้นเหรอ? นายได้ทำอะไรบางอย่างที่เลวร้ายหรือบางอย่างที่ทำให้ตระกูลคลอฟอร์ดต้องขุ่นเคืองใจหรือเปล่า?“ฉันไม่รู้ว่าวันนี้ฉันไปยั่วยุใครเข้า แต่อย่างไรก็ตาม ฉันจะไปทำให้ตระกูลคลอฟอร์ดต้องขุ่นเคืองใจได้อย่างไร? ฉันไม่ได้โง่นะ เพื่อบอกความจริงนายนะ วันนี้ฉันแค่มีเรื่องขัดแย้งกับผู้ชายบางคนจากภาควิชาภาษาและวรรณคดี นายรู้ไหมว่าเจนก็ตีฉันด้วยเหมือนกันเพียงเพราะฉันไปทำให้ใครบางคนที่เรียกว่าคุณเบนจามิน แลงดอน จากภาควิชาภาษา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 277
เจอรัลด์ไม่ได้ขับรถไป แต่แทนที่ เขาเพียงนั่งรถแท็กซี่ไปที่โรงพยาบาลเจสลินถูกจัดให้อยู่ในตึกวีไอพีพิเศษเมื่อเจอรัลด์มาถึงที่ตึกคนไข้ สภาพแวดล้อมในพื้นที่นั้นเงียบมาก“ออกไป! ฉันต้องการให้พวกคุณทุกคนออกไปให้หมด! ฉันจะไม่ยอมรับการตรวจร่างกายจากคุณจนกว่าฉันจะเห็นคนที่ช่วยชีวิตฉัน! ออกไป!”อย่างไม่คาดคิด เมื่อเจอรัลด์มาถึงที่ประตูของห้องพยาบาล เขาก็ได้ยินเจสลินกำลังตะโกน อารมณ์ของเธอค่อนข้างฉุนเฉียวแพทย์อาวุโสและพยาบาลกลุ่มหนึ่งถูกเธอไล่ให้ออกไปจากห้องพยาบาล“โอ้! คุณเลจคนนี้มีอารมณ์ร้ายมากจริง ๆ เธอจะไม่แม้แต่ยอมให้เราตรวจเธอเลยด้วยซ้ำ ถ้าเกิดว่าอาการของเธอแย่ลงเพราะการล่าช้าล่ะ?“ใช่! พวกเราจะอธิบายเรื่องนี้อย่างไรล่ะถ้างั้น?”พยาบาลสองสามคนพูดอย่างกระวนกระวายใจเมื่อพวกเขาหันกลับไป พวกเขาก็เห็นเจอรัลด์กำลังเดินมาหาพวกเขาพร้อมกับผลไม้และของฝากในมือของเขา“สวัสดีค่ะ คุณคลอฟอร์ด ในที่สุดคุณก็อยู่ที่นี่ ผู้ป่วยร้องโวยวายเพื่อจะเจอคุณให้ได้ทันทีที่เธอตื่นขึ้นมา!”พยาบาลสาวสวยสองสามคนเข้าหาเจอรัลด์ทันทีนี่เป็นเพราะเจอรัลด์นั้นใจป้ำมากเมื่อเขามาถึงที่โรงพยาบาลด้วยรถแลมบอร์กินีขอ
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
