LOGINShare
บทที่ 263
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 264
“เธอกำลังพูดถึงอะไร? เธอหมายถึงว่าเบนจามินเป็นคุณแลงดอนงั้นเหรอ? เขาเป็นคุณแลงดอนเหรอ?” เจสลินหัวเราะราวกับว่าเธอเพิ่งจะเคยได้ยินเรื่องตลกที่สุดในโลกนี้“คุณแลงดอนคนไหนที่เธอกำลังพูดถึง? ฉันอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งนี้มานานแล้วนะตอนนี้ และที่นั่นก็มีทายาทที่ร่ำรวยมากมายเช่นกันที่ได้มาทักทายฉัน แต่ทำไมฉันไม่เคยได้ยินชื่อ เบนจามิน แลงดอน มาก่อนเลยล่ะ?” เจย์เดนกอดอกและถามขึ้นมา ในขณะที่เขารู้สึกขบขันอย่างมากโยลันดาโต้กลับทันที “ฮึ่ม! เบนจามินไม่ใช่ทายาทที่ร่ำรวย เขาเริ่มต้นจากศูนย์ และได้เปิดร้านค้าไว้หลายแห่งในเมืองเมย์เบอร์รี่นี้แล้ว! ฉันพูดถูกไหม แฟนนี?”แฟนนีเพียงพยักหน้าเล็กน้อย“โอ้มายก๊อด!” เจสลินปิดปากของเธอด้วยท่าทางที่ตกใจบนใบหน้าของเธอ“เบนจามิน นายเปิดร้านหลายร้านในเมืองเมย์เบอร์รี่งั้นเหรอ? โอ้มายก๊อด! นายเปิดร้านพวกนี้เมื่อไหร่กัน? นายเปิดร้านค้าประเภทไหน?”เจสลินจงในถามขณะที่เธอแสร้งทำเป็นแปลกใจทุกคนจับจ้องไปที่เยนจามินในเวลานี้ เบนจามินถึงกับพูดไม่ออกไปอย่างสิ้นเชิง “ฉัน...ฉัน…”เจอรัลด์จ้องไปที่เจสลินอย่างตาขุ่นตาเขียวเขารู้สึกว่าผู้หญิงบ้าคนนี้ดูเหมือนจะคิดอะไรบา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 265
“น้องชาย นี่นายถูกทุบตีจริงเหรอ? พวกเขายังทุบตีนายอย่างเลวร้ายขนาดนี้ด้วย? สาเหตุคืออะไร?” เจย์เดนถามด้วยความกังวลเมื่อเขาเห็นพวกเขาทั้งคู่กำลังเดินมาหาเขาสำหรับลูกพี่ลูกน้องสองคนนั้น เมื่อเจย์เดนไม่ได้อยู่ที่นี่ในอดีต พวกเขาทั้งคู่ก็ดุเดือดเลือดพล่านกันไปเล็กน้อยที่มหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่ให้ตายเถอะ ตอนนี้ที่เขาได้ย้ายมาที่มหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่ พร้อมกับสิลาและเขาก็ได้ทำมันให้ชัดเจนแล้วว่าพวกเขาจะสร้างอำนาจกันที่นี่ แต่ลูกพี่ลูกน้องชายของเขาก็ถูกทุบตีอย่างเลวร้ายเช่นนี้นี่มันน่าขายหน้า!เมื่อเบนจามิน และฮาร์เปอร์เห็นพวกเขาสองคน พวกเขาก็อดไม่ได้ที่ก้มหัวลงด้วยความตะขิดตะขวงใจผู้ชายสองคนนี้เป็นเด็กชายสองคนนั้นที่พวกเขาทั้งสามคนรุมทำร้ายที่หน้าประตูโรงเรียนก่อนหน้านี้เอาตามตรง พวกเขาไม่ได้รู้สึกอะไรเลยตอนที่พวกเขารุมทำร้ายพวกเขา และพวกเขาก็รู้สึกกล้าหาญกันอย่างมากในตอนนั้นแต่อย่างไรก็ตาม หลังจากสงบสติอารมณ์ลงเล็กน้อย พวกเขาทั้งสองก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัวหน่อย ๆ เพราะท้ายที่สุดแล้ว เจย์เดนก็เป็นลูกสมุนของสิลา ในความเป็นจริงแล้ว แม้ปราศจากสิลา พวกเขาก็ไม่สามารถจะทำให้เจย์
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 266
เบียร์หกเต็มพื้นทันทีทันใดหลังจากนั้น เบนจามินเห็นคิงส์ตันล้มลงกับพื้นขณะที่เขากุมกัวของเขาที่มีเลือดไหลออกมากมายในเวลานี้เป็นเจอรัลด์ที่คว้าขวดเบียร์ก่อนที่เขาจะทุบมันไปบนหัวของคิงส์ตันโดยตรง“นายกล้าตีคุณแลงดอนเหรอ? ฉันคิดว่านายไม่ต้องการจะมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้วจริง ๆ” เจอรัลด์ทนไม่ได้อีกต่อไปแล้วเมื่อเขาเห็นคิงส์ตันทำให้เบนจามินอับอายขายหน้าแบบนั้นเนื่องจากพวกเขาได้แสดงละครตบตาไปแล้ว เขาก็คงต้องดำเนินมันต่อไปจนถึงที่สุดเบนจามิน ฮาร์เปอร์ แฟนนี และคนที่เหลือต่างก็ตกตะลึงกันเจย์เดน และเจสลินก็ตกตะลึงเช่นกันตอนนี้เจย์เดนสบถด่าออกมาโดยตรง “ไอ้คนที่ใช้นามสกุลคลอฟอร์ด! นายกล้าตีน้องชายของฉันจริง ๆ งั้นเหรอ?! นายต้องเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้วแน่! นายรู้ไหมว่าที่นี่คืออาณาเขตของใคร? นายเชื่อไหมว่าฉันสามารถจะทำให้มั่นใจได้เลยว่านายจะไม่ได้ออกจากสถานที่แห่งนี้ได้ถ้าวันนี้นายยังคงยืนอยู่?”หลังจากนั้น เขาก็สั่งหนึ่งในลูกสมุนของเขา “ไปขอให้พี่สาวบุญธรรมของฉันมาที่นี่ วันนี้น้องชายของฉันถูกทำร้ายในร้านของเธอ! ฉันต้องการให้เจนมาและสะสางเรื่องนี้ในนามของฉัน!”หลังจากที่เขาพูดจบ เจย์เดน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 267
“เจน! พวกเขาตีหัวของน้องชายผมนะ!” เจย์เดนบ่นขึ้นมาอย่างช้ำใจในเวลานี้เพี๊ยะ!ตรงกันข้ามกับที่คาดหวังไว้ เจนเพียงตอบกลับด้วยการตบหน้าเจย์เดนอย่างแรง“เจย์เดน ตอนนี้ฉันคิดว่านายอาจหาญและกล้ามากเกินไปจริง ๆ นายกล้าสร้างปัญหาที่นี่จริง ๆ เหรอ? นายยังสร้างความเดือดร้อนให้กับคุณคลอ… คุณแลงดอนอีกด้วย!”เจย์เดนตกใจเมื่อเขาได้รับการตบหน้าที่นี้แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าไม่เป็นธรรมมาก แต่เขาก็ยังคงปิดปากเงียบอย่างเชื่อฟังเขาไม่ใช่คนโง่ วันนี้เขามั่นใจว่าคน ๆ นี้ที่ถูกเรียกว่าคุณแลงดอนนี้เห็นได้ชัดว่าต้องเป็นใครบางคนที่มีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง เขาไม่ใช่เพียงแค่ไอ้งั่งที่ยากจน และน่าสมเพชเหมือนที่เจสลินทำให้เขาเป็นแน่มิอย่างงั้น ทำไมเจน คนที่ปกติเย่อหยิ่งขนาดนั้น ถึงเห็นแก่หน้าเขามากขนาดนี้จริง ๆ ด้วยล่ะ?ขณะนี้ ทั้งหมดที่เขาทำได้ก็คือก้มหัวลงและเงียบต่อไป“ให้ตายเถอะ! นี่มันเป็นฉากที่โหดร้ายมากจริง ๆ !”โยลันดา ที่มากับแฟนนี ก็ถึงกับช็อกไปอย่างสิ้นเชิงเช่นกันโยลันดายิ่งรู้สึกอิจฉาท่าทางของเจนเป็นเฉพาะพิเศษในฐานะที่เป็นผู้หญิงที่มีอาชีพที่มีอิทธิพลเช่นนี้เธออดไม่ได้ที่จะสงสัยว่า ถ้าเธอสา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 268
เป็นโยลันดาที่ยืนขึ้นในตอนนี้“เธอต้องการอะไร?” เจสลินถามเพี๊ยะ!โยลัยดารวบรวมความกล้าที่จะตบหน้าเจสลินอย่างแรงใครขอให้ยัยเจสลินคนนี้ทำตัวหยาบคาย และเย่อหยิ่งมากขนาดนั้น ในขณะที่เธอดูถูกพวกเธอก่อนหน้านี้กันล่ะ?ตอนนี้ แม้แต่เจนก็ยังทำตัวสุภาพและเคารพอย่างมากต่อคุณแลงดอน เช่นนั้น เธอจะกลัวอะไรอีก? เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของแฟนนีเชียวนะ!นี่เป็นครั้งแรกที่โยลันดาเคยตบหน้าใครสักคน เจสลินทำได้เพียงแค่จ้องมองเธอโดยไม่ได้พูดอะไรเลยเท่านั้น นี่มันรู้สึกดีมากจริง ๆ!เจอรัลด์เพียงแค่หัวเราะขณะที่เขามองไปที่เจสลินเจสลินได้ทำให้ตัวเองอับอายขายหน้าในวันนี้อย่างแท้จริง! ฮ่าฮ่า!หลังจากเจย์เดน เจสลิน และคนอื่น ๆ ได้จากไปแล้ว ในที่สุดเจนก็เผยท่าทางของความผิดหวังออกมาบนใบหน้าของเธอ เธอยังเกือบจะพลิกจานอาหารทั้งหลายให้คว่ำไปสองสามครั้งแล้วตอนที่เธอกำลังบริการให้เจอรัลด์และคนอื่น ๆ อืย!เมื่อเจนได้ยินเจอรัลด์พูดเป็นการส่วนตัวว่าเขามีแฟนแล้ว เจนก็ทำได้เพียงแค่แสร้งทำเป็นว่าสบายดีเท่านั้นแต่ความเป็นจริง เจนรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่รุนแรงราวกับมีใครบางคนมาแทงเธอตรงหัวใจแต่อย่างไรก็ตาม ควา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 269
“ฮี่ฮี่ คุณ เด็กในรถแท็กซี่ข้างหน้าเป็นแฟนของคุณใช่ไหม? คุณกำลังพยายามจะหาความจริงว่าเขากำลังนอกใจคุณอยู่ใช่ไหม?” คนขับรถแท็กซี่หัวเราะ และเขาเป็นคนพูดมาก“บอกตามตรงนะ ผู้ชายส่วนใหญ่ที่มักจะมาที่ย่านการค้าเมย์เบอร์รี่นั้นหลายใจ คุณรู้ไหมว่าทำไม? นี่เป็นเพราะคนที่มาที่นี่บ่อย ๆ ต้องเป็นคนที่ร่ำรวยจริง ๆ น่ะสิ!”“หยุดพูดเรื่องไร้สาระมากมายได้แล้ว! แค่มั่นใจว่าคุณติดตามเขาไปอย่างใกล้ชิดก็พอ!” หญิงสาวคนนนั้นตะคอกใส่อย่างเย็นชาคนขับรถไม่ได้พูดอีกต่อไปและเพียงแค่จดจ่ออยู่กับการขับตามรถแท็กซี่ที่อยู่ข้างหน้าของเขาไปหญิงสาวคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากเจสลินทำไมเจสลินถึงสะกดรอยตามเจอรัลด์ล่ะ?มาพูดคุยกันสั้น ๆ เกี่ยวกับทุกอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างเจสลิน และเจย์เดนหลังจากออกจาก โฮมแลนด์ คิชเช่น กันเถอะหลังจากที่พวกเขาได้จากไป เจย์เดนก็โกรธและอับอายมาก! เขาถูกตบหน้าในที่สาธารณะ และเขายังถูกไล่ออกจากโฮมแลนด์ คิชเช่น อีกด้วย เขายังได้ทำให้เจนที่เป็นผู้หนุนหลัง และผู้สนับสนุนของเขาต้องขุ่นเคืองใจอีกด้วยซ้ำไปน้องชายของเขาก็ยังถูกทุบที่หัวของเขาด้วยเช่นกันสิ่งนี้เทียบเท่ากับการสูญเสียเป็น
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 270
เจอรัลด์ถอนหายใจอย่างหมดหนทาง“อะไรนะ?” สายตาของเจสลินพร่ามัวไปด้วยน้ำตาเจอรัลด์ตอบกลับเบา ๆ “เอาล่ะ งั้นฉันจะไปก่อนนะถ้าไม่มีอะไรแล้ว สำหรับเรื่องรถ ช่วยฉันเก็บเรื่องนี้เป็นความลับด้วยล่ะ มิอย่างงั้น ในท้ายที่สุด ทุกคนคงจะไม่มีความสุขกันหรอกนะ! ฮ่าฮ่า!”หลังจากนั้น เขาก็เตรียมที่จะเข้าไปในรถของเขา“เจอรัลด์ อย่าเพิ่งไป!”อย่างไม่คาดคิด เจสลินรีบเข้าไปหาเขา และกอดเขาไว้แน่นจากข้างหลัง“แม่งเอ้ย! เจสลิน เธอบ้าหรือไงเนี่ย?! มีอะไรผิดปกติกับเธอหรือเปล่า? เธอกำลังทำอะไร?” เจอรัลด์ตกใจและเอาแต่ดิ้นรนเพื่อให้ตัวเองเป็นอิสระ!“ไม่! ฉันจะไม่ปล่อย! เจอรัลด์ ฉันจะไม่ปล่อยให้นายวิ่งหนีไปจากฉันอีกต่อไป! ฉันรักนาย! ฉันรักนายอย่างแท้จริง! โปรดให้โอกาสฉันนะ!”เจสลินกอดเจอรัลด์แน่นอีกครั้งขณะที่เธอแนบร่างของเธอเข้าใกล้ร่างของเจอรัลด์บ้าจริง!เจอรัลด์ได้เห็นความรักของซาเวียที่มีต่อเงินมาแล้ว ดังนั้นเขาจึงคิดว่าเขาคงจะมีภูมิคุ้มกันต่อผู้หญิงทุกคนที่รักเงินในอนาคตแต่คาดไม่ถึง เจสลินนั้นยิ่งแย่กว่าซาเวียเสียอีกใช่ เจสลินยินดีที่จะเสี่ยงกับทุกอย่างแล้วในตอนนี้อดีตของเจอรัลด์และความจริงที่
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 271
เหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับเจสลินนี้ทำให้เจอรัลด์ถึงกับหวาดผวาจนเหงื่อแตกเลยทีเดียวโชคดี หลังจากการส่งเธอไปที่โรงพยาบาลสำหรับการวินิจฉัย เขาก็ตระหนักได้ว่าเจสลินได้ประสบกับการถูกกระทบกระแทกและได้หมดสติไปจากความกระทบกระเทือนนั้น เธอคงจะไม่เป็นไรหลังจากการพักฟื้นสักระยะหนึ่ง“เจอรัลด์ อย่าไป! ฉันรักนาย!”“คุณคลอฟอร์ด อย่าไปนะ! ฉันรักคุณมากเลย!”เจสลินยังคงพึมพำเรื่องไร้สาระกับตัวเองขณะที่เธออยู่ในอาการโคม่าเจอรัลด์ก็หงุดหงิดเล็กน้อยเช่นกัน เธอรักฉันจริง ๆ งั้นเหรอ? เธอรักสถานะของคุณคลอฟอร์ดเท่านั้นแหละ!สุดท้าย เจอรัลด์ก็จ่ายค่ารักษาพยาบาลที่สูงลิ่วให้กับเจสลินหลังจากนั้น เขาก็ขับรถไปที่เมาน์เทนท็อปเพื่อที่เขาจะได้จอดรถของเขาไว้ที่นั่นหลังจากออกจากโรงรถมา เจอรัลด์ก็กำลังจะขึ้นรถแท็กซี่และจากไปในเวลานี้ ทันใดนั้นเจอรัลด์ก็สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเมาน์เทนท็อปนั่นกล่าวได้ว่า เมาน์เทนท็อปวิลล่าสว่างไสวมากในขณะนี้รูปแบบสถาปัตยกรรมของวิลล่านี้มีเสน่ห์แบบโบราณ ในเวลานี้ ขณะที่ค่ำคืนเริ่มมืดลงเรื่อย ๆ มันก็ดูโอ่อ่าและช่วงโชติสุด ๆ ด้วยแสงไฟที่สว่างสไสวนั้นมันน่าทึ่ง
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
