LOGINShare
บทที่ 1735
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1736
หลังจากนั้นไม่นาน การ์เรนก็เดินออกมาพร้อมป้ายประจำตัวและยื่นให้เรย์โดยตรง“นี่มันอะไร?”เรย์ได้รับป้ายประจำตัว และถามด้วยความสงสัยทันที"นี่มัน..."“นี่เป็นป้ายประจำตัวของราชันย์วิญญาณใช่ไหม?”เจอรัลด์เปิดเผยชื่อแท็กในมือของเรย์โดยไม่รอให้การ์เรนต้องอธิบาย"ถูกต้อง มันเป็นป้ายประจำตัวของราชันย์วิญญาณและเป็นสิ่งที่อยู่บนร่างของวิญญาณด้วย ด้วยเหตุนี้ผู้ติดตามของคุณจะสามารถเข้าไปในนิกายวิญญาณได้โดยไม่มีค่าใช้จ่ายและและต่อให้ฤทธิ์ของยาจะหมดลงก็ไม่เป็นไรด้วย!”การ์เรนมองไปที่เรย์และเจอรัลด์ขณะที่เขาอธิบายเมื่อได้ยินเช่นนั้น ทั้งเจอรัลด์และเรย์ก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างมาก ไม่คาดคิดเลยว่าการ์เรนจะมีสิ่งนี้อยู่ในครอบครอง!“ขอบคุณนะเถ้าแก่เฮนรี่!”เรย์แสดงความขอบคุณต่อการ์เรนทันที“ไม่เป็นไรหรอก อีกไม่นานก็จะรุ่งสางแล้ว ทางเข้าหลักแห่งโลกแห่งวิญญาณกำลังจะปิดลง ผมก็ต้องเก็บของและออกไปจากที่นี่ด้วย!”จากนั้นการ์เรนจึงมองดูเวลา มันจะพบว่านี่เกือบจะเช้าแล้ว เพราะเอ่อเตือนทั้งเจอรัลด์และเรย์ทันที“อืม ก็ได้ เถ้าแก่เฮนรี่ เช่นนั้นเราขอตัวก่อน!”เจอรัลด์ยืนขึ้นและพูดกับการ์เรนด้วยหลังจาก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1737
พวกเขาทั้งสามเปิดประตูห้องจัดเลี้ยงแล้วเดินเข้าไปภายในทันทีที่จูโน่และรูธเข้าไปถึงที่นั่น ไม่นานหญิงสาวทั้งสองก็ดึงดูดความสนใจของผู้คนในห้องจัดเรียงทุกคนได้“คุณซอร์นคนสวยมาแล้ว!”ทันใดนั้นน้ำเสียงตื่นเต้นของชายคนหนึ่งก็ดังขึ้นจากนั้นชายในชุดสูทสีน้ำเงินคนหนึ่งก็เดินเข้ามาหาพวกเขาอย่างรีบร้อน เขามายืนต่อหน้าเจอรัลด์และหญิงสาวสองคน“จูโน่ ในที่สุดคุณก็มาถึงแล้ว ผมกำลังรอคุณอยู่เลย!”ชายในชุดสูทสีน้ำเงินยิ้มเต็มรูปขณะที่เขามองจูโน่และทักทายเธอ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความยินดีอย่างแรงกล้าชายผู้นี้คือประธานรุ่นสมัยมหาวิทยาลัยของจูโน่ ซึ่งมีชื่อว่าแซนรี่ เควร์ก“ฮ่า! ฮ่า! ประธานรุ่น คุณพูดเกินไปแล้ว ถึงไม่มีฉัน งานเลี้ยงรุ่นก็คงไม่กร่อยลงหรอก”จูโน่ยิ้มบาง ๆ แล้วตอบกลับไปเมื่อได้เห็นแซนรี่อยู่ตรงหน้า ความคิดของจูโน่ที่รู้สึกว่าเขาน่ารำคาญก็กลับมาอีกครั้งที่สำคัญก็คือแซนรี่เรียกเธอว่าด้วยชื่อเสมอ และการได้ยินแบบนั้นมันทำให้เธอรู้สึกอึดอัด นั่นก็เพราะเธอไม่ได้สนิทชิดเชื้ออะไรกับแซนรี่มากนัก และทั้งเขาก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรต่อกันด้วยแต่เนื่องจากที่นี่เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย จ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1738
ทุกคนนั่งกันทีละที่นั่งที่โต๊ะอาหารขณะที่พวกเขากินและพูดคุยกันเองทั้งเจอรัลด์และจูโน่นั่งที่โต๊ะรับประทานอาหารเดียวกันกับรูธ แน่นอนว่าแซนรี่ก็อยู่ที่นั่นด้วย“มาเถอะคุณคลอฟอร์ด! ให้ผมดื่มอวยพรให้คุณเถอะ!”ทันใดนั้นแซนรี่ก็ลุกขึ้นยืนและถือแก้วไวน์เอาไว้ จากนั้นเขาก็ยิ้มบาง ๆ ให้เจอรัลด์ ดื่มอวยพรให้เขาเมื่อเห็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ยืนขึ้นอย่างจริงใจขณะที่เขาดื่มอวยพรกลับไปให้แซนรี่ “ฮ่า! ฮ่า! ขอบคุณประธานรุ่น!”หลังจากที่เขาพูดอย่างนั้น ทั้งคู่ก็กระดกไวน์ไปจนหมดแก้วพร้อมกัน“ฮ่า! ฮ่า! คุณคลอฟอร์ด คุณนี่ดื่มเก่งจริง ๆ ดูเหมือนปกติจะเป็นพวกชอบดื่มอยู่แล้วใช่ไหม!”เมื่อแซนรี่เห็นเจอรัลด์กลืนแก้วไวน์ด้วยท่าทางโผงผางและรวดเร็ว เขาก็ยิ้มและเอ่ยล้อเจอรัลด์“ไม่ใช่หรอก ปกติผมไม่ดื่มไวน์ หากจะดื่มก็เพียงหนึ่งแก้วหรือสองแก้วเท่านั้น จริง ๆ ผมดื่มไม่เก่งเลย!”เจอรัลด์ตอบแซนรี่ด้วยความถ่อมตัวเป็นอย่างสูงเจอรัลด์สามารถแยกแยะได้ว่าแซนรี่กำลังกำลังจงใจเล่นงาน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากแซนรี่ต้องการทำเช่นนั้น เขาจึงต้องดำเนินการเพื่อให้สอดคล้องกับการกระทำของแซนรี่ เขาอยากจะเห็นนักว่าแซนรี่ต้องกา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1739
“โบว์ลิ่งงั้นเหรอ? โถ่ถัง ผมไม่เคยเล่นมาก่อนเลย”หลังจากที่เจอรัลด์ได้ยินดังนั้น เขาก็แสร้งตอบกลับไปด้วยความใคร่รู้ ในเมื่อเขาต้องการที่จะเล่นละคร เขาก็ต้องเล่นไปให้ถึงที่สุด เขายังอยากสนุกกับแซนรี่ให้ได้มากกว่านี้อีก"ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวผมจะสอนคุณเอง มา! ไปสนุกกันเถอะ!”หลังจากที่แซนรี่ได้ยินดังนั้นเขาก็เชื่อเสียสนิทใจ เขาเอ่ยบอกเจอรัลด์อย่างร่าเริง“ก็ได้ ผมจะไปเล่นสนุกกับคุณด้วย!”เจอรัลด์ตกลงที่จะทำเช่นนั้นโดยไม่อ้อมค้อม หลังจากนั้นเขาก็มองไปทางจูโน่“จูโน่ ผมจะไปเล่นโบว์ลิ่งสักพักนะ คุณนั่งคุยกับเพื่อนอยู่ที่นี่แหละ!”หลังจากที่จูโน่ได้ยินเช่นนั้น เธอก็ไม่ได้คัดค้านแต่อย่างใด เธอรู้ว่าเจอรัลด์มีความคิดเป็นของตัวเองอย่างแน่นอน ดังนั้นเธอจึงไม่คิดจะปรามเขา และได้แต่ตั้งข้อสังเกตว่ามันไม่ใช่ทางเลือกที่ดีสำหรับแซนรี่กับการคอยสร้างปัญหาให้เจอรัลด์ ถึงตอนนั้นแซนรี่จะต้องเสียใจอย่างแน่นอนไม่นานเจอรัลด์ก็มาถึงลานโบว์ลิ่งพร้อมกับแซนรี่ทั้งแซนรี่และเจอรัลด์ครอบครองเลนตามลำดับ“มาเถอะ คุณคลอฟอร์ด ผมจะสอนวิธีเล่นเกมนี้ให้คุณเอง ดูให้ดีล่ะ!”แซนรี่ยิ้มและพูดกับเจอรัลด์ หลังจากน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1740
“เอาแบบนี้ดีไหม? ถ้าจะแข่งกันก็ต้องมีการเดิมพันกันด้วยถูกไหมล่ะ? เราจะพนันกันที่เงินจำนวนหนึ่งร้อยห้าสิบดอลลาร์ต่อรอบ?”ในขณะนั้นแซนรี่มองไปที่เจอรัลด์และแนะนำเขา เขาวางแผนการเล็ก ๆ ไว้ในใจมานานแล้วเจอรัลด์เยาะเย้ยอยู่ในใจ ดูเหมือนว่าแซนรี่จะค่อนข้างหน้าเงินมากทีเดียว เขาเธอต้องการเงินตั้งหนึ่งร้อยห้าสิบดอลลาร์สำหรับการเล่นโบว์ลิ่งหนึ่งรอบ"แน่นอน ไม่มีปัญหา!"หลังจากชะงักไปชั่วคราว เจอรัลด์ก็ตกลงที่จะทำเช่นนั้นแต่โดยดีท้ายที่สุดแล้ว เงินจำนวนนั้นไม่ได้มีผลอะไรต่อเจอรัลด์ นอกจากนี้มันก็ไม่ได้รับประกันว่าเขาจะต้องพ่ายแพ้หมดรูปเสียหน่อย ทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของเขา“ประธานรุ่น อย่ารังแกแฟนของจูโน่ด้วยวิธีโหดร้ายแบบนี้เลย ไม่อย่างนั้นจูโน่จะโกรธเอาได้นะ!”ทันใดนั้น เพื่อนร่วมชั้นชายที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ได้เห็นความโชคร้ายของคนอื่นก็เลยแซวแซนรี่น้ำเสียงของเขาเต็มความเย้ยหยันต่อเจอรัลด์เจอรัลด์ไม่สนใจคนพวกนั้นเช่นกัน สุดท้ายแล้วพวกเขาก็จะได้รับรู้เอง เจอรัลด์จะทำให้พวกเขาต้องอับอายอย่างหนักหน่วง แล้วจะตบหน้าพวกเขาด้วยผลลัพธ์ที่จะปรากฏขึ้น คนพวกนี้อยากที่จะรังแกเขาทั้งที่ไม่มีความส
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1741
“ตาคุณแล้ว คุณคลอฟอร์ด!” แซนรี่พูดขณะที่เขาหันไปมองเจอรัลด์ทันทีที่พูดจบ ตอนนี้เป็นจุดเริ่มต้นของรอบที่สอง และเจอรัลด์รู้ว่าเขาจะปล่อยให้ตัวเองได้ศูนย์คะแนนอีกครั้งไม่ได้แล้ว ไม่เช่นนั้นช่องว่างระหว่างคะแนนของเขากับแซนรี่จะกว้างเกินกว่าที่จะทำให้เขาสามารถพลิกเกมขึ้นมาได้ เมื่อเป็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็หยิบลูกโบว์ลิ่งขึ้นก่อนจะค่อย ๆ เดินไปที่เลน อย่างไรก็ตาม ในวินาทีที่เขาเข้าสู่ตำแหน่ง เจอรัลด์ก็ได้ยินแซนรี่ตะโกนออกมาจากด้านหลังเขาว่า "ลองเสี่ยงดูนะ คุณคลอฟอร์ด! ถึงไม่ถูกพินก็ไม่เป็นไรหรอก ถือเสียว่าฝึกฝนแล้วกัน! เพราะยังไงคุณก็ต้องฝึกให้มากกว่านี้ถึงจะสามารถเอาชนะผมได้!” ขณะที่เสียงหัวเราะดังขึ้น เจอรัลด์ก็หลับตาลง... ก่อนที่จะค่อย ๆ เปิดตาทั้งสองข้างอีกครั้ง เมื่อก้าวไปข้างหน้า เจอรัลด์ก็โยนลูกโบว์ลิ่งออกไป! แทนที่จะเบี่ยงไปทางด้านข้างในครั้งนี้ ลูกโบว์ลิ่งกลับกลิ้งตรงเข้าหาพิน ทำให้แซนรี่และคนอื่นๆ ประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่ง ในขณะที่ได้ยินเสียงพินโบว์ลิ่งล้มลง แต่เจอรัลด์สามารถตีพินได้เพียงห้าพินเท่านั้น ด้วยเหตุนี้ ตอนนี้เขาจึงตามหลังแซนรี่อยู่ถึงสิบสองคะแนน เนื่องจากยังเ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1742
แซนรี่ตระหนักว่าเขาคำนวณผิดในวินาทีที่ลูกลูกโบว์ลิ่งกระทบเลนด้วยเสียง 'ตุ้บ' ก่อนที่จะหักเลี้ยวไปทางรางท่อ! ด้วยเหตุนี้แซนรี่จึงไม่ได้รับคะแนนในรอบนั้น เมื่อเห็นอย่างนั้นแซนรี่ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว เขาได้แต่คิดว่าตัวเองทำผิดพลาดในช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุด! ข้างหน้าหงุดหงิดเสียจริง! เจอรัลด์เองก็ไม่พลาดโอกาสที่จะเย้ยหยันแซนรี่ เจอรัลด์หัวเราะเสียงดังแล้วเหน็บแนมออกไป “ดีนะที่คุณทำพลาดก่อนที่ผมจะตามคุณทัน คุณประธานรุ่น! คุณต้องขอบคุณผมนะ!” เมื่อได้ยินเช่นนั้นแซนรี่ก็รู้สึกรำคาญใจเป็นอย่างมาก แม้ว่าเขาจะโต้อะไรกลับไปไม่ได้ เพราะเขาเป็นคนที่พลาดเองก็ตามที แซนรี่หัวเราะอย่างขมขื่นตอบไปว่า “…ใช่แล้ว! ทีนี้คุณก็มีโอกาสแล้ว!” ขณะที่เจอรัลด์ไม่ได้พูดออกมา ในใจเขากำลังคิดว่า 'วางมาดต่อไปเถอะ! ในเมื่ออยากจะแสดงถึงขนาดนี้ผมก็จะปล่อยให้เวทีนี้เป็นของคุณก็แล้วกัน’ ตอนนี้ถึงคราวของเจอรัลด์อีกครั้ง เขาคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เขาจะเริ่มปิดช่องว่างระหว่างคะแนนของพวกเขาให้มากยิ่งขึ้น ตราบใดที่เขายังตามหลังแซนรี่อยู่สองสามคะแนน เขาก็จะไม่ทำให้ความสามารถของเขาเด่นชัดจนเกินไป และแซนรี่ก็คงพอใจในเรื
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1743
เจอรัลด์พยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นหยิบลูกโบว์ลิ่งอีกลูกขึ้นมาก่อนจะโยนมันทิ้งไปอย่างไม่ใส่ใจ ถึงกระนั้น เขาก็ยังทำคะแนนได้อีกครั้ง! ช่างน่าทึ่งจริง ๆ! “ต้องขอโทษด้วยนะคุณประธานรุ่น! ปรากฏว่ารอบนี้ผมก็เก็บเรียบอีกแล้ว! แต่ว่าตอนนี้ผมคงเชี่ยวชาญในการเล่นโบว์ลิ่งแล้วล่ะ!” เจอรัลด์ตอบขณะที่เขายิ้มเมื่อมองไปยังแซนรี่ ปัจจุบัน ขณะที่แซนรี่ยังคงนำหน้าด้วยคะแนนสามสิบหกคะแนน เจอรัลด์อยู่ตามหลังเขาเพียงสี่คะแนน เหลืออีกเพียงสามรอบเท่านั้น การแข่งขันกำลังจะจบลงในไม่ช้า ใครจะได้เป็นผู้ชนะกัน? “…สงครามยังไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหาร คุณคิดแบบนั้นไหม คุณคลอฟอร์ด? เพราะอย่างไรแล้วก็ยังเหลืออีกสามรอบในการตัดสินผลแพ้ชนะ!” แซนรี่เย้ยหยันขณะที่เขาหยิบลูกโบว์ลิ่งอีกลูกมาทำคะแนนในรอบที่ห้า หลังจากหาตำแหน่งได้มั่นคงแล้ว แซนรี่ก็เล็งไปที่พินก่อนที่จะโยนลูกลูกโบว์ลิ่งเข้าหาพวกมันอย่างรวดเร็ว! เมื่อโยนลูกโบว์ลิ่งออกไป เส้นทางที่ลูกโบว์ลิ่งกระแทกลงไปนั้นจะทำให้ความแรงของลูกโบว์ลิ่งและจำนวนพินที่ลูกโบว์ลิ่งสามารถตีได้เปลี่ยนไป ด้วยเหตุนี้ จึงไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถทำคะแนนได้อย่างที่พอใจ หากโชคไม่เข้าข้างพวกเขา
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
