เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1667
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1668
เจอรัลด์พยักหน้าเป็นการตอบเขา “ใช่ครับ ผมและเพื่อน ๆ มาจากจาเอลตรา และเนื่องจากเราไม่มีเงิน ผมจึงตัดสินใจขายจี้หยกชิ้นนี้!” “…คุณ… คุณไม่รู้เหรอว่าจี้หยกมังกรเขียวนี้มีค่าแค่ไหน…?” เจ้าชายเซเวรินพึมพำด้วยความสับสน เจอรัลด์ไม่รู้เรื่องนั้นจริง ๆ หากจะให้พูดตามตรง ถ้าเขาไม่ต้องการเงินมากนัก เขาคงไม่ขายจี้หยกชิ้นนี้ เพราะท้ายที่สุดแล้ว เขายังไม่ได้ใช้เวลาศึกษามันด้วยซ้ำ ถึงกระนั้น น้ำเสียงของเจ้าชายเซเวรินเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะบอกเจอรัลด์ได้ว่าจี้หยกนี้เป็นสมบัติที่ล้ำค่าแค่ไหน... ในตอนนี้เจอรัลด์เริ่มอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น เขาส่ายหัวก่อนจะถามว่า “ผมเกรงว่าผมจะไม่รู้จริง ๆ ครับ เจ้าชายเซเวรินโปรดให้ความกระจ่างแก่ผมด้วย!” "…ได้สิ! คืออย่างนี้นะ จี้หยกที่คุณขายให้ผมนั้นเป็นสัญลักษณ์ของมังกรเขียว และผู้ที่เป็นเจ้าของมันก็จะได้รับพลังของมังกรเขียว! ในกรณีที่คุณไม่รู้ ในบรรดาสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ มังกรเขียวนั้นแข็งแกร่งที่สุด!” เซเวรินอธิบาย เมื่อได้ยินดังนั้น ทั้งสามคนก็ต้องประหลาดใจทันที พวกเขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าจี้หยกจะมีประโยชน์ขนาดนี้! ตอนนี้เมื่อเขารู้แล้วว่าจี้หยกนั
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1669
ขณะที่เธอกำลังจะเอื้อมมือไปแตะมัน ลูกมังกรก็ตอบสนองด้วยเสียงคำรามเล็กน้อย! แม้ว่ามังกรตัวเล็กจะมีเขี้ยวเล็ก ๆ อยู่สองเขี้ยว แต่การปฏิกิริยาของมันกลับทำให้หัวใจของโนริละลายยิ่งขึ้นไปอีก "โอ้…? เธอจะใจร้ายกับฉันทั้ง ๆ ที่ฉันปฏิบัติต่อเธออย่างดีเหรอ เจ้าตัวน้อย?” โนริขมวดคิ้วและพูดจาหยอกล้อมัน ดูเหมือนจะเข้าใจว่ามันถูกดุ ลูกมังกรจึงขดตัวเป็นลูกบอลอย่างรวดเร็ว... เมื่อเห็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้ม เจอรัลด์เอื้อมมือออกไปยกลูกมังกรขึ้นก่อนจะวางมันไว้บนฝ่ามือของเขา… ตรงกันข้ามกับปฏิกิริยาเริ่มแรกที่มีต่อโนริ มังกรดูเหมือนจะเชื่อใจเจอรัลด์มากกว่า และสิ่งนี้เห็นได้ชัดจากการที่มันเอาแก้มถูกับฝ่ามือของเขา เมื่อเห็นว่ามังกรเข้ากับเจอรัลด์ได้ โนริก็พูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงว่า “ดูเหมือนเจ้าตัวน้อยจะเชื่อใจคุณมากเลยนะ! มันไม่ได้พยายามที่จะสู้คุณตอนที่คุณสัมผัสมันครั้งแรก!” ความจริงก็คือ มังกรน้อยเพียงแต่ประพฤติเช่นนี้เนื่องจากมันคุ้นเคยกับกลิ่นของเจอรัลด์ ท้ายที่สุดแล้ว เขาเป็นคนที่แบกไข่ใบนี้ติดตัวไปไหนมาไหนตลอดเวลา ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่มังกรจะไว้วางใจเจอรัลด์มากที
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1670
เมื่อสรุปได้เช่นนั้น พวกเขาทั้งสามคนก็เงยหน้าขึ้นมองด้านบน… และต้องประหลาดใจเมื่อเห็นผลไม้จำนวนนับไม่ถ้วนเปล่งแสงสีชมพูพร่างพรายอยู่บนต้นไม้ต้นนั้น! "พระเจ้า! ผลไม้พวกนั้นดูสวยงามและชุ่มฉ่ำมาก! มันเป็นผลไม้ชนิดไหนกันนะ?” โนริอุทานด้วยความตกตะลึง เธอไม่ได้พูดเกินจริงเลยเมื่อเธออธิบายว่าผลไม้เหล่านั้นดูน่าทึ่งเพียงใด ดูจากรูปลักษณ์ของมันแล้ว ผลไม้นั้นน่าจะมีถิ่นกำเนิดในทวีปไลคอมเท่านั้น… หลังจากที่เก็บผลไม้มาหนึ่งผล เจอรัลด์ก็สัมผัสได้ถึงพลังงานประหลาดที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากผลไม้นั้นทันที ช่างน่าลึกลับ… ไม่ถึงวินาทีต่อมา ทั้งสามคนก็ต้องชะงัก เมื่อพวกเขาเห็นผู้หญิงที่สวมเสื้อคลุมสีขาวและมีปีกสีขาวที่งอกอยู่บนหลังสองคนลอยลงมาจากท้องฟ้า! “พวกคุณเป็นใครกัน? กล้าดียังไงมาขโมยผลไม้ศักดิ์สิทธิ์ของเรา!” ผู้หญิงคนหนึ่งตะโกน ขณะที่เธอชี้ไปที่เจอรัลด์ด้วยความโกรธ “ผู้หญิงพวกนี้ทรงพลังมากนะ พี่เจอรัลด์!” เซลิกเตือน เมื่อเห็นว่าผู้หญิงสองคนนั้นดูแปลกประหลาดมากแค่ไหน จากสิ่งที่เขาสามารถบอกได้ อย่างน้อยพวกเธอก็น่าจะเข้าสู่จิตวิญญาณระดับสี่ในอาณาจักรนักปราชญ์! “อืม… ต้องขออภัยด้วยนะครับ แต่
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1671
“ประการหนึ่ง ผลไม้ชนิดนี้เป็นผลไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่เรียกว่าแอปเปิ้ลแห่งสวรรค์!” หญิงสวมมงกุฎอธิบาย ขณะที่เธอเล่าต่อ เจอรัลด์ก็ได้เรียนรู้ว่าทุก ๆ หนึ่งร้อยปี ผลแอปเปิ้ลแห่งสวรรค์จะสุกเพียงหนึ่งครั้ง เนื่องจากผลไม้นี้สามารถเติมพลังงานและรักษาบาดแผลได้ มันจึงเป็นส่วนผสมทางเภสัชกรรมขั้นพื้นฐานในทวีปไลคอม “…เอาล่ะ แต่… นั่นไม่ได้อธิบายว่าทำไมมังกรถึงหมกมุ่นในแอปเปิ้ลแห่งสวรรค์มากถึงขนาดนั้น ขอบอกไว้เลยว่าก่อนหน้านี้ผมก็ป้อนเนื้อให้มันแล้วด้วยซ้ำ แต่มันแทบจะไม่แตะเลยสักนิด!” เจอรัลด์ซึ่งกำลังสับสนเอ่ยปากพูด หญิงสาวสวมมงกุฎหัวเราะคิกคักแล้วตอบว่า "หากเป็นเช่นนี้ ตอนนี้ฉันก็มั่นใจมากยิ่งกว่าเดิมแล้วว่ามังกรเขียวตัวนี้ คือหนึ่งในสัตว์ศักดิ์สิทธิ์แห่งทวีปไลคอม เดาว่าคุณคงไปเจอมันเข้าตอนที่อยู่ที่ลานประลองแห่งสรวงสวรรค์? ยังไงก็เถอะ รู้ไว้ซะด้วยว่ามังกรตัวนี้จะกินแค่แอปเปิ้ลแห่งสวรรค์เท่านั้น!” เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์เข้าใจในคำพูดของเธอ หญิงสาวสวมมงกุฎก็กระแอมในลำคอก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังมากขึ้นว่า “ไม่ว่ายังไงก็ตาม ในเมื่อเจ้ามังกรเขียวตัวน้อยเลือกให้คุณเป็นเจ้านายของมัน ฉันก็มั่นใจว่าค
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1672
“เรามาที่นี่เพื่อสมัครเข้าศึกษาในสำนักศึกษาไลคอมเพื่อฝึกฝนและกลายเป็นผู้ฝึกฝนที่แข็งแกร่ง!” โนริตอบ “สำนักศึกษาไลคอม…?” เจอรัลด์ถามด้วยความรู้สึกสับสน หลังจากนั้นโนริและเซลิกก็เริ่มเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับสำนักศึกษาให้เจอรัลด์ฟัง โดยพื้นฐานแล้ว สำนักศึกษาไลคอมเป็นสำนักศึกษาที่ใหญ่ที่สุดสำหรับบ่มเพาะตนในทวีปไลคอม ทุก ๆ ทศวรรษ สำนักศึกษาจะเลือกผู้มีความสามารถจากทวีปต่าง ๆ เข้าไปสมัครเข้าศึกษาที่นั่น และผู้ที่ได้รับเลือกมักจะกลายเป็นผู้บ่มเพาะที่ทรงพลังที่สุด สำนักศึกษายังมีระบบที่บัณฑิตที่มีผลการปฏิบัติงานโดดเด่นที่สุดจะได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าบัณฑิต ไม่บอกก็รู้ว่า การได้รับตำแหน่งนั้นถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งในสำนักศึกษา... ไม่นึกเลยว่านั่นจะเป็นเหตุผลที่ทำไมผู้คนจากจาเอลตราถึงมาที่นี่ เจอรัลด์เองไม่ได้ตระหนักถึงเรื่องทั้งหมดนี้ เนื่องจากมีเพียงคนจากจาเอลตราเท่านั้นที่รับรู้เรื่องเกี่ยวกับทวีปไลคอม ไม่ว่าอย่างไร เมื่อเจอรัลด์เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว เขาก็ถูกถามขึ้นทันทีว่า “แล้ว… เราจะลงทะเบียนในสำนักศึกษาได้อย่างไร?” หลังจากที่ได้ยินว่ามันมีชื่อเสียงแค่ไหน เจอรัลด์กระต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1673
หลังจากนั้น ทุกคนก็เฝ้าดูชายคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมสีน้ำเงินลงมาจากท้องฟ้า... เขาลงจอดต่อหน้าฝูงชนในทันที การปรากฏตัวของเขาทำให้ทุกคนเงียบลงกว่าเดิม "…ยินดีต้อนรับ ฉันมีชื่อว่าคาร์สเตน อิคินก์และเป็นผู้คุมสอบของสำนักศึกษาไลคอม นั่นหมายความว่าฉันจะเป็นหัวหน้าผู้ตัดสินการทดสอบของพวกคุณในวันนี้ เผื่อว่าพวกคุณไม่ทราบ คุณจะสามารถลงทะเบียนเข้าศึกษาได้ก็ต่อเมื่อคุณผ่านการทดสอบของเรา!” คาร์สตันอธิบาย ทันทีที่พูดจบ คาร์สเตนก็โบกมือเป็นสัญญาณ กระตุ้นให้ลมกระโชกแรงเริ่มพัดขึ้น...หลังจากนั้นมีแท่นขนาดใหญ่สองแท่นปรากฏต่อหน้าพวกเขา! “เรามาเริ่มกันเลยดีกว่าไหม? ชายหนุ่มเข้าคิวทางด้านซ้าย ส่วนหญิงสาวยืนรอคิวทางด้านขวา โดยปกติแล้ว พวกคุณทุกคนจะต้องเผชิญหน้ากับตัวแทนของสำนักศึกษาไลคอม และเพื่อให้ผ่านการทดสอบ ผู้สมัครทุกคนจะต้องทนต่อการโจมตีจากพวกเขา! สำหรับผู้ที่สามารถต้านทานการโจมตีสามครั้งติดต่อกันได้ คุณจะได้รับอนุญาตให้เข้าศึกษาในชั้นเรียนระดับสูง! หากคุณรับมือได้สองครั้ง คุณจะได้รับสิทธิ์เข้าศึกษาในชั้นเรียนระดับกลาง! และท้ายที่สุด ผู้ที่สามารถทนต่อการโจมตีได้เพียงครั้งเดียว จะได้รับอนุญาตให้เข
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1674
ชายทั้งสองเฝ้าดูร่างปริศนาร่างหนึ่งปล่อยลูกเตะสายฟ้าฟาดออกมาถึงสองครั้งติดต่อกัน! กว่าพวกเขาจะทันได้รู้ตัว พวกเขาก็ลอยขึ้นไปอยู่ในอากาศแล้ว! เมื่อเห็นเช่นนั้น ชายในชุดไหมสีฟ้าก็ตกใจในทันที เขาไม่เคยคิดว่าจะมีใครกล้าลงไม้ลงมือกับลูกน้องของเขา! “สามต่อหนึ่งเหรอ? ช่างไร้ยางอายจริง ๆ!” เจอรัลด์ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นเจ้าของลูกเตะทั้งสองครั้งกล่าวเยาะเย้ย “…นาย… นายเป็นใคร? กล้าดียังไงมายุ่งกับเรื่องนี้! คงไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้วสินะ?!” ชายในชุดสีฟ้าโต้กลับ ขณะที่เขาจ้องมองไปที่เจอรัลด์ แน่นอนว่าเจอรัลด์ไม่หวั่นเกรงต่อพวกเขาเลยแม้แต่น้อย “ใคร ฉันงั้นเหรอ? ฉันก็เป็นแค่คนที่ผ่านมาแล้วทนเห็นคนเจ้าเล่ห์อย่างนายไม่ได้ก็เท่านั้น!” เจอรัลด์ตอบด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ "นาย…! เด็กน้อย เผื่อว่านายจะยังไม่รู้ ฉันชื่อ ยาน ซาเนตติ! นายน้อยคนโตของตระกูลซาเน็ตติ จากรัฐโจเอนแห่งจาเอลตรา! ที่นี้คุกเข่าแล้วขอโทษฉันเดี๋ยวนี้! ไม่อย่างนั้นแล้วล่ะก็… เดาว่าอีกไม่นานนายจะต้องเจอกับความทุกข์ทรมานแสนสาหัสแน่!” ยานคำราม “อย่างกับฉันจะสนว่านายเป็นใคร ในมุมมองของฉัน เราทุกคนเท่าเทียมกัน! แล้วนายเป็นใครถึ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1675
"…เข้าใจแล้ว ผมเจอรัลด์ คลอฟอร์ด!” เจอรัลด์ตอบขณะที่เขาแนะนำตัวเองอย่างสุภาพ ไซริลพยักหน้าตอบแล้วกล่าวชมว่า “รับทราบ พี่ชายเจอรัลด์! แต่เมื่อกี้คุณน่าทึ่งมากเลย!” “มันไม่มีอะไรหรอก ผมก็แค่พยายามช่วยคนที่ถูกรังแกเขาเท่านั้น” เจอรัลด์ตอบอย่างใจเย็น หลังจากส่งยิ้มบาง ๆ ให้ไซริล เจอรัลด์ก็หันกลับไปมองยาน... ก่อนจะพบว่าเขาแอบหนีไปแล้ว! แต่ไหนแต่ไรเขาก็ไม่ได้คิดจะสนใจยานอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นในโลกใบนี้ยังมีคนที่เป็นเช่นเดียวกับยานอีกมากมาย และเจอรัลด์ก็ไม่ได้มีเวลาที่จะสอนบทเรียนให้พวกเขาทุกคน ความคิดของเขาหยุดชะงักลง เมื่อเขาได้ยินไซริลถามว่า “พี่เจอรัลด์ ผมอยากถามว่าคุณจะสนใจที่จะเป็นเพื่อนกับผมหรือเปล่า…?” ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ เจอรัลด์จึงทำได้เพียงพยักหน้าตอบรับ กระบวนการคัดเลือกก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการในไม่ช้า แต่พวกเขายังมีเวลาเหลือเฟือ เจอรัลด์ เซลิก และไซริลจึงถือโอกาสสำรวจผู้เข้าร่วมคัดเลือกคนอื่น ๆ ก่อน เจอรัลด์ยืนอยู่ใกล้เวทีประลองและจับตาดูตัวแทนของสำนักศึกษาอย่างใกล้ชิด การได้รู้จักคู่ต่อสู้ของคุณก่อนการต่อสู้ถือเป็นเรื่องดีเสมอ และนี่คือโอกาสของเจอรัลด์ที่จะได
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
