สีหน้าของโจนาสดูเหมือนจะมืดลงอย่างทวีคูณ ในขณะที่เขารำพึงรำพันออกมาด้วยความโกรธ บอกตามตรงว่าทั้งตระกูลซาห์น และตระกูลเลเกอร์มีพลังอำนาจเท่ากันในจาเอลตรา เนื่องจากไม่มีตระกูลใดที่อ่อนแอกว่าตระกูลอื่น ทั้งสองตระกูลจึงต้องทำให้แน่ใจว่าจะไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน เนื่องจากการที่เจอรัลด์เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของโนริในครั้งนี้ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าทั้งสองครอบครัวจะมีข้อพิพาทกันในที่สุด... “อย่ากังวลไป จอห์นนี่ เรื่องนี้ฉันจะช่วยนายแน่นอน อันที่จริงฉันกำลังบอกเรื่องนี้กับพ่อ! มาดูกันว่าตระกูลซาห์นจะมีปัญญาทำอะไรได้บ้าง!” โจนาสคำราม ในขณะที่เขาหรี่ตาก่อนจะพยุงน้องชายกลับไปที่ห้องเพื่อพักผ่อน... เวลาล่วงเลยไปถึงกลางดึกคืนนั้นอย่างรวดเร็ว คฤหาสน์ของตระกูลแควนท็อคสว่างไสว และคนรับใช้ของครอบครัวนั้นดูเหมือนจะยืนเฝ้าอยู่ทุกมุม ซากิเองก็ยืนอยู่ในล็อบบี้ มองดูทุกคนที่อยู่ตรงหน้าเขาอย่างใจจดใจจ่อ ท้ายที่สุด ผู้อาวุโสทั้งสามก็หายไปเกือบทั้งวันแล้ว! ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็ไม่ได้รายงานกลับมาเลย... เมื่อเห็นว่าพ่อของเขากังวลมากเพียงใด ชอว์นจึงพูดว่า "พ่ออย่ากังวลไปเลย! ผู้อาวุโสทั้งสามแข็
เช้าวันรุ่งขึ้น รถหรูสองสามคันจอดอยู่หน้าคฤหาสน์ของตระกูลซาห์น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ป้ายทะเบียนรถแต่ละคันขึ้นต้นด้วยคำว่า 'เลเกอร์' ทำให้รู้ได้อย่างชัดเจนว่าใครเป็นคนมาเยี่ยมตระกูลซาห์น หลังจากที่จอห์นนี่ถูกทุบตีกลับบ้านไปเมื่อวานนี้ โจนาสได้รายงานเหตุการณ์นี้ให้พ่อของเขาซึ่งเป็นหัวหน้าตระกูลเลเกอร์ฟังด้วย เขาคือ ออกัสตัส เลเกอร์ เมื่อได้ยินว่ามีคนทำร้ายลูกชายคนที่สองของเขา ออกัสตัสก็โกรธจัด มันไม่ได้ช่วยให้เขาเป็นคนที่ปกป้องลูก ๆ ของเขาเป็นอย่างดี ทนไม่ได้ที่ลูกชายสุดที่รักได้รับบาดเจ็บ วันนี้เขามาที่นี่เพื่อเอาเรื่องกับตระกูลซาห์น “นายท่านซาห์นจะบอกอะไรให้ แฟนของลูกสาวคุณทุบตีลูกชายผม! คุณวางแผนที่จะจัดการเรื่องนี้ยังไง? ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้นจนกว่าคุณจะให้คำตอบที่น่าพึงพอใจ!” ออกัสตัสตะโกน ขณะที่กำลังนั่งไขว่ห้างอยู่ข้างหน้าโยชัว ซาห์น ผู้นำตระกูลซาห์น ก่อนที่โยชัวจะทันได้ตอบ โนริซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ ก็เถียงกลับว่า “ก็ไม่เห็นจะยากเลย! ลูกชายของคุณมาตามตื๊อฉันไม่หยุดหย่อน เพราะฉะนั้นเขาก็สมควรโดนแล้ว!” “เงียบน่า โนริ!” พ่อของเธอตะโกนขึ้น เมื่อได้ยินเช่นนั้น โนริก็ไม่กล้าพูดอะไร
เมื่อประโยคที่สองของโจนาสจบลง เสียงของเจอรัลด์ก็ดังขึ้นในทันที! โนริที่คุ้นเคยกับเสียงนั้นดีอุทานออกมาว่า “เจอรัลด์!” หลังจากนั้น เจอรัลด์ที่กำลังเอามือล้วงในกระเป๋ากางเกงก็เดินเข้ามาหาพวกเขาด้วยท่าทีที่ไร้กังวล ในขณะที่การมาถึงอย่างน่าประหลาดใจของเจอรัลด์ทำให้หัวใจของโนริเต้นแรง ใบหน้าของโจนาสและออกัสตัสกลับกลายเป็นสีแดงด้วยความโกรธทันที “แกใช่ไหมที่เป็นคนทำร้ายลูกชายฉัน?” ออกัสตัสคำราม ขณะที่เขาจ้องมองไปที่เจอรัลด์ เจอรัลด์หันไปมองเขาและเย้ยหยันว่า “ใช่แล้ว! ท้ายที่สุดแล้ว ลูกชายที่หยิ่งผยองของแกคือคนที่ท้าทายให้ฉันดวลกับมันเอง! อะไรกัน ตอนนี้มันขอให้คนอื่นมาแก้แค้นแทนหลังจากที่พ่ายแพ้ไปอย่างราบคาบงั้นเหรอ? ช่างน่าสมเพชยิ่งนัก” เมื่อได้ยินเช่นนั้น ออกัสตัสก็เดือดพล่านทันที! เจอรัลด์รู้จุดอ่อนของคนสารเลวพวกนี้เป็นอย่างดี! ดังที่เจอรัลด์ได้กล่าวไว้ ผู้คนจะต้องหัวเราะเยาะจอห์นนี่อย่างแน่นอน หากพวกเขารู้ว่าเขาขอให้คนในครอบครัวมาช่วยแก้แค้นแทนหลังจากพ่ายแพ้ในการดวลที่เขาเป็นคนเริ่มก่อน! “ไม่ว่ายังไงก็ตาม แกก็เป็นคนที่ทำร้ายน้องชายของฉันด้วย! เพราะฉะนั้น ฉันจะปล่อยให้เรื่อง
โจนาสเล็งหมัดไปที่หัวของเจอรัลด์ เขามั่นใจว่ากะโหลกของเจอรัลด์จะต้องแตกทันทีที่โดนหมัดอันทรงพลังของเขา! อย่างไรก็ตาม เขาคงเป็นคนโง่ถ้าคิดว่าเจอรัลด์จะปล่อยให้เขามีโอกาสที่จะทำแบบนั้น ด้วยเหตุนั้น เจอรัลด์จึงก้าวไปด้านข้างเพื่อหลบการโจมตีของเขาได้อย่างง่ายดาย! ถึงกระนั้น ขณะที่หมัดของโจนาสพุ่งผ่านหน้าของเจอรัลด์ไป เจอรัลด์ก็สัมผัสได้ถึงพลังอันมหาศาลจากหมัดของเขา... ในฐานะผู้ที่ได้เข้าสู่จิตวิญญาณระดับหนึ่งของอาณาจักรแห่งนักปราชญ์แล้ว โจนัสจึงถือเป็นผู้ที่แข็งแกร่งอย่างไม่ต้องสงสัย... เป็นเรื่องน่าเสียดายที่คู่ต่อสู้ของเขาคือ เจอรัลด์ เมื่อตระหนักว่าการโจมตีของเขาไม่สามารถทำร้ายคู่ต่อสู้ได้ โจนาสก็รู้สึกตกใจเล็กน้อย เขาไม่คาดคิดเลยว่าเจอรัลด์จะคล่องแคล่วถึงเพียงนี้! หลังจากที่ดึงสติกลับมาได้อย่างรวดเร็ว โจนาสก็หันหลังกลับเพื่อเตะเจอรัลด์อย่างเต็มแรง! อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์สามารถหลบหลีกการโจมตีของเขาได้อีกครั้งโดยไม่มีปัญหาใด ๆ เพียงเท่านั้นก็เห็นความแตกต่างในความสามารถของทั้งคู่ได้อย่างชัดเจน ในโลกแห่งศิลปะการต่อสู้ คนที่เร็วกว่าย่อมได้เปรียบเสมอ และนี่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจน
หลังจากนั้น ออกัสตัสก็รีบพาโจนาสเข้าไปในรถคันหนึ่งของพวกเขา ก่อนจะรีบขับรถออกไปจากสถานที่เกิดเหตุทันที เมื่อเห็นว่าพวกเลเกอร์กลับไปกันหมดแล้ว โนริก็ส่งเสียงเชียร์อย่างร่าเริงว่า “คุณทำได้แล้ว เจอรัลด์! คุณแข็งแกร่งมาก แม้แต่โจนาสก็ยังสู้คุณไม่ได้เลย!” ขณะที่โนริยังคงยกย่องเจอรัลด์ต่อไป โยชัวและสมาชิกตระกูลซาห์นคนอื่น ๆ ก็ได้แต่จ้องมองไปที่เด็กหนุ่ม พวกเขายังคงรู้สึกประหลาดใจกับผลลัพธ์ของการต่อสู้ในครั้งนี้ เมื่อสังเกตเห็นว่าเหล่าสมาชิกในครอบครัวของเธอพากันตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก โนริจึงถือโอกาสแนะนำเจอรัลด์ให้พ่อของเธอได้รู้จัก “พ่อคะ นี่คือคนที่หนูพูดถึงก่อนหน้านี้! เขาชื่อเจอรัลด์ คลอฟอร์ดค่ะ!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น โยชัวก็พยักหน้าก่อนจะส่งสัญญาณให้ทุกคนกลับไปที่ห้องโถง... เมื่อนั่งลงแล้ว เจอรัลด์ก็เริ่มกล่าวคำทักทาย "ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้พบคุณครับ อาจารย์ซาห์น!" "ยินดีที่ได้พบเธอเช่นกัน เธอรู้ไหมว่าโนริเล่าเรื่องความสามารถของเธอให้ฉันฟังมาสักพักหนึ่งแล้ว… หลังจากได้เห็นเหตุการณ์ในวันนี้ ฉันสามารถพูดได้อย่างเต็มปากว่าฉันเห็นด้วยกับเธอ!” โยชัวตอบพร้อมกับมองเจอรัลด์ด้วยสี
ไม่นานหลังจากนั้น ชายชราที่สวมเสื้อคลุมยาวคนหนึ่งก็เดินเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลซาห์น ด้วยป้ายชื่อสีทองที่ปักไว้บนหน้าอกของเขา บุคคลนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก อาจารย์เชส ฮ้นท์ ซึ่งเป็นอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญด้านยันต์วิชาลับขั้นที่สองแห่งสหภาพยันต์... “อ๊า นายมาถึงแล้วเชส!” โยชัวพูด ขณะที่เขารีบเดินไปทักทายชายชราเมื่อเห็นเขา “แล้วนายต้องการพบฉันด้วยเรื่องอะไรกันแน่ล่ะ โยชัว?” เชสถามอย่างไม่อ้อมค้อม การพูดคุยกันแบบสบาย ๆ ของพวกเขาทั้งสองคนบ่งบอกอย่างชัดเจนว่าทั้งคู่เป็นเพื่อนเก่ากัน “ฉันอยากจะแนะนำให้นายรู้จักกับคนที่สนใจอยากจะเรียนรู้วิธีสร้างยันต์วิชาลับ และฉันคิดว่านายกับเขาน่าจะคุยเรื่องรายละเอียดได้ดีกว่าถ้าได้พบกันแบบตัวต่อตัว ดังนั้นฉันก็เลยเชิญนายมาที่นี่ยังไงล่ะ!” โยชัวตอบด้วยรอยยิ้ม เมื่อเขาได้ยินแบบนั้น เชสก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ก่อนจะพูดติดตลกว่า “อย่าบอกนะว่านายอยากจะขอให้ฉันรับลูกสาวคนโปรดของนายมาเป็นศิษย์น่ะ!” โยชัวหัวเราะเป็นการตอบกลับทันที “ฉันคงจะดีใจมากถ้าเธอสนใจเรื่องการสร้างยันต์จริง ๆ! อย่างไรก็ตามเธอมีแผนของเธอเองอยู่แล้ว คนที่ฉันอยากจะแนะนำให้นายรู้จักก็คือชายห
ไม่กี่วินาทีต่อมา เชสก็วางพู่กันของเขาลงก่อนจะโยนยันต์ขึ้นสู่ท้องฟ้า… และทันใดนั้น ยันต์ก็กลายร่างเป็นนกฟีนิกซ์สีทองที่พุ่งทะยานออกไป! “ยันต์นี้เรียกว่าฟีนิกซ์เหินฟ้า!” เชสอธิบาย ในขณะที่เขาส่งสัญญาณให้เจอรัลด์เริ่มต้นการทดสอบ เมื่อได้รับคำใบ้ เจอรัลด์จึงหลับตาลงก่อนที่จะนึกถึงฝีแปรงก่อนหน้านี้ของเชสอย่างละเอียดทุกขั้นตอน เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์ไม่ได้เขียนอะไรลงไปบนแผ่นยันต์ เชสจึงพูดว่า "เธอรู้ไหม เธอจะยอมแพ้ก็ได้นะถ้าเธอทำไม่ได้!" 'ยอมแพ้งั้นเหรอ…?' เจอรัลด์คิดกับตัวเอง เขารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย เขาเป็นคนที่ยอมรับความพ่ายแพ้ตั้งแต่เมื่อไหร่? การยอมแพ้ไม่ได้ถูกเขียนไว้ในในพจนานุกรมของเขาด้วยซ้ำ! หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เจอรัลด์ก็ลืมตากว้างก่อนที่จะเอื้อมมือไปหยิบพู่กัน และเริ่มวาดยันต์ที่คล้ายกับของเชส ด้วยการเคลื่อนไหวที่ลื่นไหลของเขา มันเกือบจะรู้สึกเหมือนเจอรัลด์กำลังไหลไปสายน้ำ ในขณะที่เขาวาดยันต์แผ่นนั้น อันที่จริงแล้ว การเคลื่อนไหวของเขาดูลื่นไหลมากจนท่าทีของเชสเปลี่ยนจากการดูถูกเหยียดหยามเป็นความประหลาดใจอย่างรวดเร็ว เขาอดไม่ได้ที่จะยอมรับว่าเจอรัลด์มีพรสวรรค์ในการสร้า
เมื่อพวกเขาเดินทางมาถึงสหภาพยันต์ เชสก็พาเจอรัลด์เข้าไปในห้องโถงใหญ่ชายคนหนึ่งซึ่งสวมชุดเหมือนเชสก็เข้ามาทักทายพวกเขา และมีชายหนุ่มอีกคนหนึ่งติดตามเขามาด้วย“ท่านอาจารย์ฮันท์ ดูเหมือนว่าในที่สุดท่านก็มีลูกศิษย์เป็นของตัวเองแล้ว!”ชายคนนั้นทักทายเชสด้วยรอยยิ้มอันสดใส“อาจารย์กริฟฟิน นี่คุณกำลังจะไปไหน?”ชื่อของเขาคือ ลอยด์ กริฟฟิน เช่นเดียวกับเชส เขายังเป็นอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญด้านยันต์วิชาลับขั้นที่สองแห่งสหภาพยันต์ จึงอาจกล่าวได้ว่าพวกเขาเปรียบเสมือนพี่น้องกันอย่างไรก็ตาม ลอยด์เริ่มรับลูกศิษย์เร็วกว่าเชสมาก“ฮ่าฮ่า อาจารย์กริฟฟิน ว่าแต่ว่าคุณกำลังจะไปไหน?”ลอยด์ยิ้มอย่างอ่อนโยนและตอบเชส“อาจารย์ฮันท์ ลูกศิษย์ของผมได้สร้างยันต์คุณภาพปานกลางขึ้นมา ผมกำลังจะพาเขาไปพบกับปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ เพื่อขอให้ท่านมอบตำแหน่งอาลักษณ์ยันต์ระดับหนึ่งให้กับเขา!”ลอยด์บอกกับเชสอย่างภาคภูมิใจโครงสร้างลำดับขั้นของสหภาพยันต์ถูกแบ่งออกเป็นสี่ระดับ ซึ่งไล่จากระดับล่างขึ้นบน คือตำแหน่งอาลักษณ์ยันต์ ตำแหน่งนักวิชาการยันต์ ตำแหน่งอาจารย์ยันต์ และตำแหน่งปรมาจารย์ยันต์เมื่อศิษย์ได้รับการยอมรับจากอาจ