บทที่ 1630

ไม่กี่วินาทีต่อมา เชสก็วางพู่กันของเขาลงก่อนจะโยนยันต์ขึ้นสู่ท้องฟ้า… และทันใดนั้น ยันต์ก็กลายร่างเป็นนกฟีนิกซ์สีทองที่พุ่งทะยานออกไป!

“ยันต์นี้เรียกว่าฟีนิกซ์เหินฟ้า!” เชสอธิบาย ในขณะที่เขาส่งสัญญาณให้เจอรัลด์เริ่มต้นการทดสอบ

เมื่อได้รับคำใบ้ เจอรัลด์จึงหลับตาลงก่อนที่จะนึกถึงฝีแปรงก่อนหน้านี้ของเชสอย่างละเอียดทุกขั้นตอน

เมื่อเห็นว่าเจอรัลด์ไม่ได้เขียนอะไรลงไปบนแผ่นยันต์ เชสจึงพูดว่า "เธอรู้ไหม เธอจะยอมแพ้ก็ได้นะถ้าเธอทำไม่ได้!"

'ยอมแพ้งั้นเหรอ…?' เจอรัลด์คิดกับตัวเอง เขารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย เขาเป็นคนที่ยอมรับความพ่ายแพ้ตั้งแต่เมื่อไหร่? การยอมแพ้ไม่ได้ถูกเขียนไว้ในในพจนานุกรมของเขาด้วยซ้ำ!

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เจอรัลด์ก็ลืมตากว้างก่อนที่จะเอื้อมมือไปหยิบพู่กัน และเริ่มวาดยันต์ที่คล้ายกับของเชส ด้วยการเคลื่อนไหวที่ลื่นไหลของเขา มันเกือบจะรู้สึกเหมือนเจอรัลด์กำลังไหลไปสายน้ำ ในขณะที่เขาวาดยันต์แผ่นนั้น

อันที่จริงแล้ว การเคลื่อนไหวของเขาดูลื่นไหลมากจนท่าทีของเชสเปลี่ยนจากการดูถูกเหยียดหยามเป็นความประหลาดใจอย่างรวดเร็ว เขาอดไม่ได้ที่จะยอมรับว่าเจอรัลด์มีพรสวรรค์ในการสร้า