เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1464
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1465
“ฟังจากที่แกเล่าแล้ว ฉันสามารถพูดได้เลยว่าแกเป็นคนที่โชคดีจริง ๆ ถึงกระนั้นก็เถอะ ทำไมถึงใช้ชื่อว่าอาจารย์หยินหยางล่ะ?” เจอรัลด์ถามอย่างอยากรู้อยากเห็น “ชื่อมักจะถูกตั้งตามลักษณะและตัวตนของคนคนนั้น ไม่ว่าอย่างไร แกยังคิดว่าตัวเองเป็นคนที่มีพลังแข็งแกร่งอยู่อีกเหรอ เจอรัลด์?” หยินหยางเย้ยหยัน “ฉันคงไม่ฝันไปถึงขั้นนั้นหรอก!” เจอรัลด์ตอบ ในขณะที่เขาส่ายหัว “เลิกแสดงต่อหน้าฉันได้แล้ว! แม้ว่าฉันจะยอมรับว่าแกมีพลังและพรสวรรค์อย่างมากจากการเผชิญหน้าครั้งก่อนของเรา แต่ฉันจะบอกให้รู้เอาไว้ว่าในตอนนั้นเราได้เห็นโลกเพียงส่วนน้อยเท่านั้น! ฉันจะบอกไว้ตอนนี้เลยว่า เหล่าอาจารย์ที่เก่งกาจที่ควบคุมโลกเอาไว้คือผู้ที่ฝึกฝนเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางวิญญาณเท่านั้น! ด้วยพลังและความสามารถที่ยิ่งใหญ่และหาที่เปรียบไม่ได้ พวกเขาสามารถครองโลกได้อย่างง่ายดายหากต้องการ! ความจริงก็คือ ในทุก ๆ ประเทศทั่วโลกนั้น จะมีอย่างน้อยหนึ่งคนที่ฝึกฝนตนเองเพื่อหมายจะบรรลุการตรัสรู้ทางวิญญาณ!” “ถึงฉันจะเป็นหนึ่งในผู้ฝึกเหล่านั้น และได้รับฉายาว่าอาจารย์หยินหยาง ซึ่งนั่นก็แสดงให้เห็นว่าฉันเป็นหนึ่งในบุคคลชั้นนำของโลกแล้ว แต่ฉ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1466
เจอรัลด์เลือกที่จะไม่โต้ตอบเขาด้วยวาจา เขาเพียงแค่เลียนแบบสิ่งที่หยินหยางทำก่อนหน้านี้ เขาใช้กลยุทธ์ดาบปลิดวิญญาณ ก่อนที่จะเล็งแบบสุ่มเป้าหมาย... ทันใดนั้น ห้องก็เริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ทำให้กำแพงโดยรอบแตกร้าวและพังทลายลงมา! หลังจากนั้น ดาบขนาดใหญ่ที่เปล่งแสงสีม่วงและสีดำก็ปรากฏขึ้น! แค่พลังที่แท้จริงของกระบวนการอัญเชิญดาบเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้เกิดลมพัดแรงไปทั่วทั้งบริเวณ ในเวลาต่อมา เทอร์แรนซ์และผู้จัดการเวเฟอร์เรอร์ ซึ่งยืนอยู่ด้านข้าง ก็รู้สึกได้ว่ามุมปากของพวกเขามีเลือดออกเนื่องจากแรงลมอันแหลมคมที่ปะทะเข้ามา! อย่างไรก็ตาม พวกเขามัวแต่หมกมุ่นอยู่กับการจ้องมองดาบแห่งแสงที่ดูทรงพลังด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง ก่อนที่พวกเขาจะสังเกตเห็นว่าพวกเขาได้รับบาดเจ็บ! มันดูทรงพลังมาก จนอาจจะส่งผลให้ร้านอาหารทั้งหมดพังทลายได้อย่างง่ายดาย ด้วยการแกว่งดาบเพียงครั้งเดียว! ด้วยการขยับเขยื้อนเพียงเล็กน้อย เจอรัลด์ทำให้ดาบหายไปชั่วขณะ… เมื่อมันปรากฏขึ้นอีกครั้ง มันก็มีขนาดเล็กลง อย่างไรก็ตาม เมื่อดาบแห่งแสงพุ่งผ่านใบหน้าของหยินหยาง มันก็ทำให้เลือดไหลลงมาอาบที่แก้มขวาของเขาอย่างต่อเนื่อง... เมื
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1467
“ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย คุณคลอฟอร์ด…! ผมขอร้อง…!" หยินหยางอ้อนวอนและพยายามขอความเมตตาจากเจอรัลด์ ถึงแม้ว่าเฟเดริโก้จะยังคงคุกเข่าอ้อนวอนอยู่ แต่เขาก็ยังสงสัยว่าทำไมคนที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเขาถึงมีอำนาจมากขนาดนี้ หลังจากกลายเป็นศิษย์ของหยินหยาง และเข้าสู่ขั้นตอนแห่งการฝึกฝน เฟเดริโก้ก็ค่อนข้างหยิ่งยโสเป็นธรรมดาอยู่แล้ว และไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะยอมจำนนต่อบุคคลใดบุคคลหนึ่งจากก้นบึ้งของหัวใจ ด้วยความคิดนั้น เขาฟื้นคืนสติอย่างรวดเร็ว และเริ่มคิดว่าทั้งหมดนี้เป็นเพียงเรื่องไร้สาระ! ไม่มีทางที่เขาจะยอมอ่อนข้อให้คนที่อายุเท่าเขา! 'ฉันไม่ค่อยมั่นใจเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี้เลย...! แม้ว่าอาจารย์จะยอมคุกเข่าต่อหน้าแก แต่ฉันก็ยอมรับในการกระทำของเขาไม่ได้! ตอนนี้ฉันกลายเป็นลูกผู้ชายตัวจริงแล้ว ด้วยการยอมจำนนอย่างมีชั้นเชิง! จำคำพูดของฉันเอาไว้ให้ดี สักวันหนึ่ง ฉันจะกลับมาแก้แค้นแกอย่างแน่นอน…!' เฟเดริโก้คิดกับตัวเอง เมื่อคิดในใจแล้วว่านี่เป็นการล่าถอยเชิงกลยุทธ์ เฟเดริโก้จึงเต็มใจที่จะร้องขอความเมตตาต่อไป “ฉันยินดีที่จะไว้ชีวิตพวกแก เพราะฉันเองก็ไม่เคยแม้แต่จะบอกว่าฉันจะฆ่าพ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1468
เมื่อเขาเห็นหยินหยางพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า เจอรัลด์จึงพูดว่า “ลองทวนคำถามของฉันดูอีกที ก่อนที่แกจะตอบ!” หยินหยางกลืนน้ำลายแล้วพึมพำ “คะ คุณถามผมว่าผมได้รับตำแหน่งอาจารย์มาได้อย่างไร และทำไมผมถึงเลือกที่จะอยู่เคียงข้างเพื่อช่วยเหลือนายน้อยดัน…!” หยินหยางเช็ดเหงื่อที่หน้าผาก จากนั้นเขาก็กล่าวเสริมว่า “ความจริงแล้ว ผมเพิ่งจะคิดเรื่องนี้ได้เมื่อประมาณครึ่งปี หลังจากที่ได้ฝึกฝนเพื่อบรรลุการตรัสรู้ทางจิตวิญญาณครับ คุณคลอฟอร์ด คุณรู้หรือไม่ว่าโลกนี้มันมีอะไรที่น่าตื่นเต้นและน่าทึ่งยิ่งกว่าที่คุณเคยจินตนาการไว้ สำหรับผู้เริ่มต้น มีอาณาจักร ไม่สิ มีโลกทั้งโลกที่ผู้ฝึกฝนเหล่านั้นจะเข้าไปพักพิงเพื่อให้บรรลุการตรัสรู้ทางจิตวิญญาณ! อย่างไรก็ตาม คุณควรจะรู้เอาไว้ด้วยว่าหลายคนเลือกที่จะใช้ชีวิตและทำงานร่วมกับคนปกติในภายหลัง! เราเรียกสิ่งนี้ว่าการเข้าสังคม!” “เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องจริงที่ผู้ที่บรรลุการตรัสรู้ทางจิตวิญญาณจะมีอำนาจและอิทธิพลอันยิ่งใหญ่ ที่สามารถใช้ควบคุมกฏเกณฑ์ของโลกได้อย่างง่ายดาย และเพื่อเป็นการควบคุมคนที่ทำตัวเกเรให้อยู่ภายในกรอบของพวกเขา องค์กรร่วมที่เรียกว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1469
เจ้าแห่งวิญญาณเป็นคนใจเย็นและมีความสามารถที่น่าทึ่งในการทำนายอนาคต ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะเลือกที่จะทิ้งสิ่งประดิษฐ์ทางเวทมนตร์ที่มีค่าเช่นนี้ แล้วเจตนาที่แท้จริงของเขาคืออะไรกันแน่…? ขณะที่เจอรัลด์กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น เซนนี่ผู้ซึ่งเงียบมาตลอดก็ตัดสินใจพูดขึ้นมาว่า “เจ้าแห่งวิญญาณพยายามบอกอะไรเราหรือเปล่า เจอรัลด์? นี่อาจจะเป็นวิธีขอความช่วยเหลือของเขาหรือไม่?” เจอรัลด์พยักหน้าตอบ จากนั้นเขาก็พูดว่า “ฉันก็คิดอย่างนั้น ท้ายที่สุด ด้วยความสามารถในการทำนายอนาคตที่เกือบจะสมบูรณ์แบบ เขาคงคาดการณ์ไว้แล้วว่าเราจะต้องออกตามหาเขา อันที่จริง เขาอาจจะรู้อยู่แล้วก็ได้ว่าเราจะมารับเขาเมื่อไหร่! เหตุใดเขาจึงปล่อยให้แส้หางม้าอันเป็นที่รักลงเอยด้วยการถูกนำไปประมูลในไม่กี่วันที่ผ่านมา ไม่ว่าอย่างไร เราควรจะไปดูที่มหาวิทยาลัยเจนน่าโพรวินซ์ก่อน เมื่อเราพบยูลแล้ว เราค่อยถามเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เขารู้!” “ฉันก็เคยเรียนที่มหาวิทยาลัยนั้นเหมือนกันค่ะ ท่านอาจารย์! ทำไมไม่ให้ฉันไปที่นั่นกับคุณล่ะ ฉันแน่ใจว่ามันจะสะดวกกับคุณมากกว่าถ้ามีใครสักคนไปเป็นเพื่อน!” เพอร์ลาแนะนำ “เป็นความคิดที่ดี ง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1470
เมื่อเห็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็รีบคว้าเอวของหญิงสาวไว้ทันทีก่อนที่จะช่วยพยุงเธอให้ลุกขึ้น! "พระเจ้า! นายทำบ้าอะไรเนี่ย?! นายกำลังฉวยโอกาสลวนลามซีเรียลต่อหน้าพวกเรางั้นเหรอ?!” หญิงสาวที่โกรธเคืองตะคอก พวกเธอไม่คิดเลยว่าเขาจะกล้าทำเรื่องแบบนี้ในที่สาธารณะ และต่อหน้าพวกเธออีกด้วย ช่างกล้านัก! “มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ ซาเวอรี่…!” ซีเรียลกล่าว โดยหวังว่าจะหยุดเพื่อนของเธอ ไม่ให้พูดอะไรที่จะทำให้เรื่องราวบานปลายไปมากกว่านี้ “ไม่ต้องกลัวนะซีเรียล! เราจะช่วยกันปกป้องเธอเอง! ไม่ว่าอย่างไร ฉันจะต้องจัดการกับเด็กคนนี้เพื่อให้เขาชดใช้ในสิ่งที่เขาทำลงไป!” ซาเวอรี่กล่าว ในขณะที่เพื่อนสาวที่กำลังโกรธแค้นของเธอรวมตัวกันเพื่อช่วยกันจัดการกับศัตรูของพวกเธอ “พวกเธอเข้าใจผิดกันไปหมดแล้ว! เขาเพียงแค่ช่วยไม่ให้ฉันสะดุดล้มเท่านั้นเอง! มีหลุมอยู่ตรงนั้นเห็นไหม?” ซีเรียลอธิบาย "…ฮะ?" เพื่อนของเธอตอบ ทุกคนตกใจที่ได้ยินอย่างนั้น หลังจากตระหนักได้แล้วว่าเรื่องจริงเป็นอย่างไร แววตาของพวกเธอก็อ่อนลงเล็กน้อย ในทางกลับกัน ซีเรียลกำลังหน้าแดงด้วยความเขินอายขณะที่เธอมองไปที่เจอรัลด์ ครู่ต่อมา เด็กหญิงคนห
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1471
“หมอดู…? เดี๋ยวก่อน ฉันคิดว่าฉันจำได้ เขาเป็นชายชราใช่ไหม? คนที่เราเจอตอนไปเที่ยวน่ะเหรอ?” “คนนั้นแหละ!” ซีเรียลตอบพร้อมกับพยักหน้า “ฮ่าฮ่าฮ่า! ผู้ชายคนนั้นเป็นคนตลก… ฉันจำได้ว่าเขาพูดทำนองว่า ‘หัวใจของคุณจะเต้นเร็วขึ้นทันทีที่คุณได้พบกับความรักในชีวิตของคุณ!’” ซาเวอรี่กล่าว ในขณะที่เธอนึกถึงเหตุการณ์ในตอนนั้น เพียงเสี้ยววินาทีต่อมาเธอก็ตัวแข็งทื่อ เธออ้าปากค้าง จากนั้นก็มองไปที่ซีเรียลด้วยความไม่เชื่อ ก่อนจะกล่าวต่อว่า “เธอ… นี่เธอไม่ได้จริงจังใช่ไหมเนี่ย…? เขาคือผู้ชายที่สัมผัสหัวใจของเธองั้นเหรอ? หลังจากพยักหน้าอย่างเขินอายให้กับเพื่อน ๆ ของเธอ ซึ่งต่างก็จ้องมองมาที่เธอด้วยท่าทางที่สงสัย ซีเรียลก็หยุดชั่วขณะ ก่อนที่จะส่ายหัวและพูดว่า “… แม้ว่ามันจะเป็นความจริงที่หัวใจของฉันเต้นแรงเล็กน้อย แต่ฉันไม่คิดว่าเขาคือคนคนนั้นหรอกนะ… หมอดูคนนั้นเคยบอกว่าคนรักของฉันจะมีประสบการณ์ชีวิตที่ไม่เหมือนใคร คนรักของฉันเก่งกาจและมีความสามารถที่ไม่มีใครเทียบได้! เขาคือฮีโร่ตัวจริง! จากที่พูดไป แม้ว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นสุภาพบุรุษ แต่เขาผอมและดูบอบบางเกินไป! ด้วยเหตุนี้ ฉันไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนคนนั
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1472
ในขณะที่ผู้คนในฝูงชนยังคงพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ซีเรียลและเพื่อนในกลุ่มก็ฟังการสนทนาของพวกเขาพร้อมกับมองไปที่สเต็ดสัน จากสิ่งที่พวกเธอเห็น สเต็ดสันมีบุคลิกที่ดูเย็นชามาก ท้ายที่สุด ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจทุกคนที่ปฏิบัติต่อเขาอย่างสุภาพ แต่เขากลับเดินออกไปด้วยสีหน้าเฉยเมย… จากนั้นไม่นาน การสนทนาก็ยุติลง เนื่องจากสเต็ตสันไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้ว ขณะที่ฝูงชนค่อย ๆ แยกย้ายกันไป ซีเรียลก็กำลังคิดว่า 'นั่นคงไม่ใช่ความรักในชีวิตของฉันหรอกใช่ไหม...?' แม้ว่าสเต็ดสันจะมีลักษณะตรงตามเงื่อนไขทั้งหมดที่หมอดูบอกก็จริง แต่หัวใจของเธอก็ไม่ได้เต้นแรงเมื่อเห็นเขาเลย เมื่อสังเกตเห็นการแสดงออกของซีเรียลแล้ว ซาเวอรี่ก็ยิ้ม จากนั้นเธอก็สะกิดแขนของซีเรียลก่อนจะถามว่า “ซีเรียล แวดดี้? เธอกำลังคิดอะไรอยู่เหรอ?" “ฉันไม่ได้คิดอะไร!” “ฉันพอจะเดาออกว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ดังนั้นเธอไม่ต้องพูดอะไรเลย! แม้ว่าสเต็ดสันจะดูอึมครึมและเย็นชา แต่ฉันแน่ใจว่าในไม่ช้าเขาจะพบกับแสงสว่างอีกครั้งเนื่องจากซีเรียลหลงรักเขา! ใครจะไปรู้ เส้นทางการฝึกฝนของเขาอาจจะก้าวหน้าอย่างมากในอนาคตเนื่องจากได้รับพรจากซีเรียลของเราก็
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
