Se connecterShare
บทที่ 1308
Related chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1309
หลังจากนั้น เจอรัลด์ก็คุยกับชายคนนั้นต่อจนดึก อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะกลับมาที่ห้องของเขาแล้ว แต่เจอรัลด์ก็เลือกที่จะไม่นอน หลังจากที่เขาได้คุยกับชายคนนั้นแล้ว เจอรัลด์จึงตระหนักได้ว่า การฝึกตัวเองอย่างสม่ำเสมอนั้นสำคัญเพียงใด เพราะแม้ว่าวันนี้เฟลตันจะหวาดกลัวจนหนีกลับไป แต่เจอรัลด์ก็รู้ดีว่า ในที่สุดเขาจะกลับมาในรูปแบบที่แข็งแกร่งกว่าเดิม ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์จึงนั่งขัดสมาธิในห้องของเขา ขณะที่เขาพยายามรำลึกถึงความทรงจำมากมายเกี่ยวกับเทพเจ้าที่ฝังอยู่ในหัวของเขา เขาได้รับความทรงจำเหล่านี้มาจากสุสานโบราณ ภายในพระราชวังที่ตั้งอยู่กลางทะเลทราย ในที่สุด เขาก็พบความทรงจำเกี่ยวกับเทคนิคการหายใจที่เก่าแก่มาก เจอรัลด์นึกถึงช่วงเวลาที่เขาพยายามฝึกฝนเทคนิคเหล่านั้น แม้ว่ามันจะไม่ประสบผลสำเร็จก็ตาม เขาจำได้ว่า ไม่ว่าเขาจะฝึกฝนอย่างหนักแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถทำให้มันถูกต้องได้เลย ตอนนั้นเขาทำได้เพียงฝึกฝนเทคนิคที่ชั่วร้าย วิชากลืนกินดวงวิญญาณจนสำเร็จ ชายผู้นี้เคยบอกกับเขาว่า หลังจากที่เขาได้รับศีลจุ่มจากสวรรค์แล้ว ก็ถือว่าเขาประสบความสำเร็จในการเข้าสู่อากรณาจักรแห่งโลกวิญญาณ หรือพูดอีกนัยหนึ่
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1310
แม้ว่าเธอจะประหลาดใจกับเรื่องนั้น แต่เธอก็ตกใจยิ่งกว่า เมื่อเห็นสภาพของเจอรัลด์ โมนิก้ายกมือขึ้นมาปิดปากราวกับว่าเธอกำลังมองสัตว์ประหลาด จากนั้นเธอก็พูดว่า “คุณ… เจอรัลด์ คุณฟื้นพลังแล้วเหรอ…?” "ใช่! พูดตามตรงนะ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเทคนิคการหายใจเหล่านั้นจะมีประโยชน์มากถึงขนาดนี้! พวกมันเป็นสมบัติที่ล้ำค่าอย่างแท้จริง!” เจอรัลด์พูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ในขณะที่เขาจ้องมองไปที่มือทั้งสองข้างของตัวเอง “ค… คุณช่วยสอนเทคนิคแบบนั้นให้ฉันด้วยได้ไหม?” โมนิก้าถาม ในขณะที่ดวงตาของเธอเป็นประกาย เห็นได้ชัดว่าเธอสนใจที่จะเรียนรู้เทคนิคการหายใจ ที่ทั้งเจอรัลด์และชายวัยกลางคนสามารถทำได้ "ได้สิ! ถ้ามีโอกาสในอนาคต ฉันจะเลือกสอนเทคนิคที่เหมาะสมให้เธอสักอย่างสองอย่างแน่นอน!” เจอรัลด์ตอบด้วยรอยยิ้ม เมื่อมาถึงจุดนี้ เจอรัลด์ปฏิบัติต่อเธอในฐานะเพื่อนคนหนึ่ง ดังนั้นเขาจึงไม่ปฏิเสธที่จะสอนเทคนิคง่าย ๆ บางอย่างแก่เธอ เขาได้ระบุคำว่า 'เทคนิคที่เหมาะสมสำหรับเธอ' เนื่องจากการเรียนรู้บางอย่าง เช่น วิชาท้องฟ้าพิโรธนั้นค่อนข้างจะเป็นไปได้ยากสำหรับโมนิก้า ด้วยสภาพร่างกาย และทักษะปัจจุบันของเธอ ยิ่งไปกว่านั้น วิช
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1311
ผู้นำแห่งคิงวัลเลย์มีชื่อว่า รูเพิร์ท เยทแมนแม้ว่าชื่อนั้นจะฟังดูไม่โดดเด่นในหมู่คนทั่วไป แต่ก็เป็นที่รู้จักกันดีในแวดวงของผู้ที่มีอิทธิพลระดับโลก ซึ่งเห็นได้ชัดตั้งแต่ตอนที่เจอรัลด์เดินทางมาถึงที่นี่ ในขณะที่เขากำลังเดินตามไมลส์ไป เขาสังเกตเห็นป้ายต่าง ๆ มากมายติดแสดงไว้รอบ ๆ หุบเขา และป้ายเหล่านั้นก็คือภาพคนดังจากทั่วทุกมุมโลกนั่นเองเจอรัลด์พอจะเดาได้ว่า บุคคลที่อยู่ในภาพเหล่านั้นน่าจะเป็นคนที่เคยมาที่นี่เพื่อขอยาในขณะที่พวกเขาเดินต่อไป ไมลส์ยังอธิบายเพิ่มเติมอีกว่า ชายคนนั้นได้มารู้จักกับผู้นำของหุบเขาแห่งนี้ได้อย่างไร อย่างที่ไมลส์ได้กล่าวไว้แล้วก่อนหน้านี้ ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นคนขับรถส่วนตัวของผู้นำของหุบเขาแห่งนี้ และในตอนนั้น ทั้งคู่ก็มักจะออกเดินทางด้วยกันอยู่บ่อยครั้งอย่างไรก็ตาม วันหนึ่งทั้งคู่เจอศัตรูที่ตั้งใจจะฆ่าพวกเขาให้ได้! สิ่งต่าง ๆ เลวร้ายจนไมลส์ถึงกับต้องแบกเจ้านายของตัวเองไว้บนหลัง ขณะที่พวกเขาหนีเอาชีวิตรอด!โชคยังดีที่ในที่สุดพวกเขาก็ได้พบกับชายคนนั้น ในขณะที่พวกเขายังคงพยายามจะหนีให้พ้นจากผู้ที่กำลังไล่ล่า ชายคนนั้นกำลังเดินทางกลับบ้าน และเห็นว่าพวกเขากำล
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1312
สำหรับกระบวนการสกัดและการผ่านความร้อนนั้น เจอรัลด์มีความทรงจำเกี่ยวกับทักษะที่เรียกว่าการควบคุมไฟ ซึ่งแม้มันจะลึกซึ้งกว่าวิธีการที่สลักไว้บนหน้าผา แต่มันก็สามารถปฏิบัติตามได้ง่ายกว่ามากอย่างไรก็ตาม เนื่องจากเจอรัลด์ไม่เคยฝึกฝนศิลปะการปรุงยามาก่อน มันจึงยากสำหรับเขาที่จะระบุข้อแตกต่างที่ละเอียดยิบย่อยกว่านั้นได้ในขณะที่เจอรัลด์กำลังจะกลับไปที่ห้องพัก หลังจากที่เขาดูวิธีปรุงยาที่สลักไว้บนผาหินเสร็จแล้ว เขาก็ได้ยินเสียงหวาน ดังมาจากข้างหลังว่า “สวัสดี สุดหล่อ! คุณช่วยฉันหน่อยได้ไหม? พอดีว่าว่าวของฉันมันติดอยู่บนต้นไม้ และฉันจะดีใจมากถ้าคุณช่วยเอามันลงมาให้ฉันหน่อย!”เจอรัลด์หันกลับไปเพื่อดูว่าใครคือเจ้าของเสียงนั้น และเขาก็ได้สบตากับหญิงสาวที่สวยและสดใสเป็นอย่างยิ่ง เธอกำลังสวมชุดกีฬาสีขาว และมัดผมหางม้า เธอกำลังจ้องมองเขาจากใต้ร่มไม้ของต้นไม้ต้นนั้น และสีหน้าของเธอก็ดูค่อนข้างเป็นกังวลเมื่อได้เห็นสีหน้าของเธอที่ดูเป็นทุกข์ เจอรัลด์ก็ไม่อยากที่จะปฏิเสธคำขอของเธอ ดังนั้นเขาจึงเดินตรงเข้าไปหาเธอจริงตามที่เธอบอก ว่าวนั้นลอยไปติดอยู่บนยอดไม้ และแม้ว่าเจอรัลด์จะสามารถนำมันลงมาให้เธอได
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1313
“ช่วยบอกฉันทีได้ไหมว่าพวกเธอจะพาฉันไปที่ไหน?” เจอรัลด์ถาม"ฮึ! หุบปากของนายจะดีกว่า ถ้ารู้ว่าอะไรดีสำหรับตัวเอง ไอ้คนเลว! หากทุกอย่างราบรื่น และนายปฏิบัติตามคำสั่งของพี่เฟลอร์ทั้งหมด เรารับประกันว่านายจะไม่เป็นอะไร! แต่ถ้ามีบางอย่างผิดพลาดแล้วล่ะก็ นายอาจจะต้องตายก็ได้นะ!” เยนนี่เย้ยหยันทันทีที่เธอพูดจบ บอดี้การ์ดสองคน ซึ่งเป็นคนของเยนนี่ ก็รีบเข้ามาจับตัวเจอรัลด์ทันทีที่ตาข่ายลดระดับลงมาจากต้นไม้ หลังจากมัดข้อมือและขาของเจอรัลด์อย่างแน่นหนาด้วยโซ่เหล็กแล้ว พวกเขาก็ผลักเขาเข้าไปในรถ'เด็กพวกนี้เป็นบ้าอะไรกัน? ถ้าไม่ใช่เพราะฉันต้องมาขอยาแล้วล่ะก็ ฉันคงจะทุบพวกมันจนเละไปแล้ว โทษฐานที่พวกมันหลอกฉันก่อนหน้านี้!' เจอรัลด์คิดกับตัวเองแม้จะไม่พอใจ แต่เขาก็สงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็วและทำตามสิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่ จากนั้นเจอรัลด์ก็เฝ้าสังเกตุการณ์ขณะที่ขบวนรถแล่นออกจากหุบเขาไป...ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงอาคารขนาดใหญ่ที่มีลักษณะเหมือนสนามกีฬา ที่ทางเข้าอาคาร จะเห็นรถหรูหลายคันรวมตัวกันอยู่ที่นั่น ชายและหญิงที่แต่งตัวดูดีมีชาติตระกูลจำนวนหนึ่งกำลังเดินเข้าออกอาคารนั้นเช่นกันเมื่อมองไปที่บ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1314
"โอ้? อย่างนั้นหรอกเหรอ! ฮ่า ๆ! ฉันก็คิดว่าเธอคงจะไม่กล้ามา เพราะกลัวว่าจะต้องพ่ายแพ้ซะอีก!” ชายผมขาวตอบ"พี่สาวของฉันน่ะเหรอ? กลัวนาย? เซมัส แฟร์ลีห์ ฉันหวังว่านายจะรู้ตัวว่านายไม่ได้กลายเป็นคนอยู่ยงคงกระพัน เพียงเพราะสามารถจับตัวคนป่าเถื่อนที่น่าเกลียดได้หรอกนะ! วันนี้เราจะแสดงพลังอันยิ่งใหญ่ของคิงวัลเลย์ให้นายได้เห็นกับตาอย่างแน่นอน! ไปลงนรกพร้อมกับเจ้าแห่งสงคราม ผู้ไร้เทียมทานของนายเถอะ!” เยนนี่คำรามโดยไม่ยับยั้งคำพูดของเธอเลยแม้แต่น้อย“เอาล่ะ เอาล่ะ ใจเย็น ๆ กันก่อน… ไว้รอดูกันดีกว่าว่าจะเกิดอะไรขึ้นในท้ายที่สุด พอพูดถึงเรื่องนี้แล้ว ฉันหวังว่าเธอจะไม่เสียใจในสิ่งที่เธอให้คำสัญญาไว้กับฉันหรอกนะ เฟลอร์!” เซมัสตอบด้วยรอยยิ้มที่มีเลศนัย“โอ้ นายต่างหากที่จะเป็นคนเสียใจ เตรียมเรียกฉันว่า ‘พี่สาว’ ได้เลย!” เฟลอร์พูดโดยไม่แม้แต่จะมองหน้าเขา ขณะที่เธอพากลุ่มของเธอไปยังพื้นที่วีไอพี แน่นอนว่าเจอรัลด์ก็ถูกลากไปด้วยเมื่อมองไปรอบ ๆ สถานที่นี้เกือบจะเหมือนโคลอสเซียมโบราณของจริงอย่างสมบูรณ์แบบ ซึ่งประกอบไปด้วยพื้นที่ตรงกลาง และพื้นที่โดยรวมทั้งหมดที่มีขนาดใหญ่มหึมา เจอรัลด์สังเกตเห็นพื้น
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1315
“น้องหก และน้องเจ็ด! นายทั้งคู่พาตัวเขาเข้าไป และล่อคนป่าเถื่อนออกมา!” อาจารย์ผู้อาวุโสที่สุดในกลุ่มออกคำสั่ง“ได้ครับ!” อาจารย์ทั้งสองรับคำสั่ง ขณะที่พวกเขาคว้าแขนเจอรัลด์ทันที และเริ่มเดินไปที่ทางเข้าของห้องมืดเจอรัลด์เองก็แอบใช้กำลังภายในของเขาอย่างลับ ๆ เพื่อที่ว่าหากเกิดเรื่องเลวร้ายขึ้น อย่างน้อยเขาก็จะมีโอกาสที่จะหนีได้ทันจากสิ่งที่เจอรัลด์สัมผัสได้ ทักษะวิชาของอาจารย์ทั้งเจ็ดอยู่ในระดับแรกของอาณาจักรแห่งโลกวิญญาณ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ พวกเขาอยู่ในระดับเดียวกันกับคนที่เขาตัดศีรษะที่คฤหาสน์กันเทอร์ แม้ว่าเขาจะมั่นใจว่า เขาสามารถเอาชนะอาจารย์เหล่านี้ได้ หากเขาจำเป็นต้องทำ แต่เขาก็ยังไม่รู้ว่าความแข็งแกร่งของคนป่าเถื่อนนั้นอยู่ในระดับไหนกันแน่เมื่อทั้งสามก้าวเข้าสู่ความมืด เสียงคำรามก็ดังขึ้นกว่าเดิม เสียงคำรามเพียงอย่างเดียวเทียบได้กับเสียงฟ้าร้องที่ดังกึกก้องอย่างต่อเนื่อง อาจารย์สองคนถึงกับอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจเล็กน้อย“…พี่หก ผมต้องยอมรับว่าตอนนี้หัวใจผมเต้นแรงเพราะวิตกกังวล และดูเหมือนมันจะไม่ดีขึ้นเลย… ผมไม่คิดว่าหมอนี่จะเป็นคนป่าเถื่อนธรรมดา… ผมไม่คิดว่าเราควรจะเดินห
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1316
เมื่อถึงจุดนั้น ขนของเจอรัลด์ก็ลุกตั้งชันทั้งตัว และเขารู้ดีว่าเขาไม่อาจจะหลบหลีกการโจมตีครั้งนี้ได้ ด้วยเหตุนี้ เขาจึงรวบรวมพละกำลังที่มีอยู่เพื่อเตรียมรับแรงกระแทก!เสี้ยววินาทีต่อมา มือขนาดมหึมาก็กระแทกร่างของเจอรัลด์อย่างเต็มแรง ทำให้เกิดการระเบิดของพลังงานและควันสีขาวที่ก่อตัวขึ้น จนส่งผลให้ร่างของเจอรัลด์กระเด็นถอยหลังไปในทันที! แรงกระแทกเพียงอย่างเดียว ทำให้เสื้อผ้าของเจอรัลด์ขาดเป็นชิ้น ๆ โดยเฉพาะส่วนด้านหลัง และในไม่ช้า หลังของเขาก็ชนเข้ากับกำแพงหินในบริเวณนั้น!เจอรัลด์กระอักเลือดออกมาทันที คงไม่ต้องสงสัยอีกต่อไปแล้วว่าคนป่าเถื่อนฆ่าอาจารย์ที่บรรลุอาณาจักรโลกแห่งวิญญาณและคนอื่น ๆ ได้อย่างไร จากสิ่งที่เห็นตอนนี้ เจอรัลด์สามารถบอกได้ว่า การฆ่าพวกเขาคงจะง่ายพอ ๆ กับทุบกระเทียมด้วยพละกำลังอันมหาศาลของคนป่าเถื่อน! เขาแข็งแกร่งกว่าโฮแกนมาก!หากไม่ใช่เพราะก่อนหน้านี้ เจอรัลด์เพิ่งเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองอย่างรวดเร็ว โดยการเรียนรู้และใช้ทักษะวิชาท้องฟ้าพิโรธแล้วล่ะก็ เขาก็มีโอกาสที่จะตายได้จากการโจมตีในครั้งนี้แต่ตอนนี้คงไม่ใช่เวลาที่เขามาจะคิดถึงเรื่องเหล่านี้ เจอรัลด์ใช้พล
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
